«Η Ευρώπη ή θα πρέπει να κινηθεί πολύ γρήγορα και να αυξήσει την παραγωγικότητά της με πολύ μεγάλη ταχύτητα, ή θα αναγκαστεί να προσαρμόσει το κοινωνικό της μοντέλο προς τα κάτω. Αυτή η προσαρμογή θα απαιτούσε επώδυνες αλλαγές, όπως ξέρουμε από τη δεκαετή ελληνική κρίση, και αποτελεί ερώτημα κατά πόσο είναι έτοιμοι οι λαοί της Ευρώπης να δεχτούν τις αλλαγές ή τις θυσίες που απαιτούνται». Αυτά έλεγε την Τρίτη ο πρόεδρος του ΣΕΒ στη Γενική Συνέλευση των μεγαλοεργοδοτών, και είναι να αγανακτεί κανείς με το θράσος τους. Πού είδαν το «κοινωνικό μοντέλο» της ΕΕ; Στα ξεχαρβαλωμένα συστήματα Υγείας και Πρόνοιας; Στις συντάξεις που βουλιάζουν ή στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που απογειώνονται; 'Η μήπως στα εκατομμύρια που ζουν σε κατάσταση ενεργειακής - και όχι μόνο - φτώχειας; Οπως και να 'χει, ο πρόεδρος του ΣΕΒ εκβιάζει τους εργαζόμενους να διαλέξουν την κρεμάλα ή την γκιλοτίνα. Γιατί εκεί οδηγεί το κάλπικο δίλημμα «μεταρρυθμίσεις ή περικοπές» που συνθλίβουν κι άλλο τις λαϊκές ανάγκες, ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις.

Μεταρρυθμίσεις και περικοπές είναι όψεις της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, που στοχεύει στη θωράκιση των κερδών του κεφαλαίου κάτω από όλες τις συνθήκες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ελληνική κυβέρνηση: Με το ένα χέρι υπογράφει το νομοσχέδιο για το 13ωρο, στο όνομα του να ανέβουν η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και η παραγωγικότητα της δουλειάς, και με το άλλο ετοιμάζει το προσχέδιο του προϋπολογισμού, με νέες περικοπές - κόλαφο για τις λαϊκές ανάγκες. Οσο για τα παραμύθια του ΣΕΒ ότι η άνοδος της παραγωγικότητας δεν προϋποθέτει απαραίτητα μικρότερους μισθούς και περισσότερη δουλειά, τα καταρρίπτει η ίδια η πραγματικότητα της καπιταλιστικής αγοράς. Αύξηση της παραγωγικότητας χωρίς ένταση της εκμετάλλευσης δεν υπάρχει, και καμία μεταρρύθμιση δεν είναι «ανώδυνη» για τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους. Γι' αυτό άλλωστε οι εργοδότες εκφράζουν την αγωνία τους για το αν οι λαοί θα συμβιβαστούν με τις νέες θυσίες που τους ετοιμάζουν. Η απάντηση πρέπει να είναι ξεκάθαρη από τα αποδυτήρια: Καμία θυσία για το κεφάλαιο και τα κέρδη του, καμία ανοχή στα ψευτοδιλήμματα που δένουν χειροπόδαρα τον λαό. Σύγκρουση με το σύστημα που γεννάει φτώχεια, εκμετάλλευση και πόλεμο, μέχρι την ανατροπή του!

Μιλώντας σε επενδυτές στη Νέα Υόρκη, ο διευθύνων σύμβουλος του γαλλικού ενεργειακού κολοσσού «TotalEnergies» ανέφερε πως η εταιρεία του θα επωφεληθεί από τις υψηλότερες τιμές LNG, ειδικά τώρα που η ΕΕ σχεδιάζει να απαγορεύσει τις εισαγωγές από τη Ρωσία. Η παγκόσμια ζήτηση LNG προβλέπεται να αυξηθεί κατά 6% - 7% ετησίως και να φτάσει τους 650 εκατ. τόνους (887 δισ. κυβικά μέτρα) το 2030. Η «TotalEnergies» είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αμερικανικού LNG, διανέμοντας περισσότερους από 10 εκατ. τόνους ετησίως σε όλο τον κόσμο. Τα χέρια τους τρίβουν και οι Ελληνες εφοπλιστές, που έχουν στα σκαριά 50 πλοία μεταφοράς LNG έως το 2028, ίσο με το 15% της παγκόσμιας χωρητικότητας. Την περίοδο 2021 - 2024 οι Ελληνες πλοιοκτήτες δαπάνησαν συνολικά 13,8 δισ. δολάρια για να αποκτήσουν επιπλέον 59 πλοία μεταφοράς LNG. Μετά το πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ, ο υπουργός Ναυτιλίας ανακοίνωσε ότι θα παρουσιάσει «συγκεκριμένο σχέδιο» συνεργασίας για την αξιοποίηση του ελληνόκτητου στόλου στη μεταφορά του φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ. Οσο εντείνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και κλιμακώνεται η πολεμική προετοιμασία, τόσο επιβεβαιώνεται ότι «το πιο σημαντικό τρίπτυχο για τη ναυτιλία που οδηγεί στα κέρδη είναι "αναταραχή - αναταραχή - αναταραχή"», όπως διαπιστώνουν με κάθε ευκαιρία οι Ελληνες μεγαλοεφοπλιστές.

1829 Οι Τζορτζ και Ρόμπερτ Στέφενσον επιδεικνύουν την ατμομηχανή τους, που σέρνοντας γεμάτα βαγόνια αναπτύσσει την ιλιγγιώδη για την εποχή ταχύτητα των 46 χιλιομέτρων την ώρα.

1923 Αντιμέτωπο με τον νέο επαναστατικό αναβρασμό στις γραμμές της γερμανικής εργατικής τάξης, το Ράιχσταγκ παραχωρεί έκτακτες αρμοδιότητες στην κυβέρνηση του Στρέσεμαν (στην οποία μετείχαν και 4 σοσιαλδημοκράτες υπουργοί) προκειμένου να καταπνίξει τους εργάτες (όπως και έγινε).

1940 Γεννιέται ο Βρετανός μουσικός Τζον Λένον.

1945 Ιδρύεται στο Παρίσι η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ).

1949 Η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, που συνήλθε στην Αλβανία, κηρύσσει τον τερματισμό του ένοπλου αγώνα και τη μεταφορά του κέντρου βάρους της δουλειάς του Κόμματος «στην οργάνωση και καθοδήγηση των οικονομικών και πολιτικών αγώνων όλων των στρωμάτων του εργαζόμενου λαού». Και καταλήγει: «Το μέλλον ανήκει σε κείνους που μένουν πιστοί στον μαρξισμό - λενινισμό».

1956 Χάρη στο σοβιετικό «βέτο», ματαιώνεται η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να επιβληθεί στην Αίγυπτο η διεθνοποίηση της Διώρυγας του Σουέζ.

1967 Εκτελείται ο κομμουνιστής επαναστάτης Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Ο Τσε υπηρέτησε την Κουβανέζικη Επανάσταση με όλες του τις δυνάμεις, από όποια θέση κι αν βρέθηκε. Εχοντας συμφωνήσει με τον Φιντέλ Κάστρο, από το 1955 κιόλας, ότι θα μπορούσε να φύγει από την Κούβα μετά την Επανάσταση, ο Τσε κατευθύνθηκε στη Βολιβία αποσκοπώντας να φουντώσει το επαναστατικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα σε ολόκληρη την Λατινική Αμερική. Μετά την τελευταία μάχη, στις 8/10/1967, ο Τσε, πληγωμένος στο ένα πόδι και με το όπλο του κατεστραμμένο, πιάστηκε και κατ' απαίτηση των ΗΠΑ δολοφονήθηκε την επομένη. Το σώμα του θάφτηκε σε μυστικό τόπο, ο οποίος αποκαλύφθηκε μόλις στις 28/6/1997. Η μυστική ταφή αποκάλυπτε τον τρόμο των εχθρών του λαού μπροστά στην προσωπικότητα του μεγάλου επαναστάτη. Για τους εργάτες όμως, τους φτωχούς αγρότες, τους νέους, τους αγωνιζόμενους λαούς απανταχού της Γης, ο Τσε δεν είχε «εξαφανιστεί», γιατί σε κάθε τους μάχη ο Κομαντάντε ήταν πάντα παρών.