Τετάρτη 25 Ιούλη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Οι κυβερνητικές... επιτυχίες...

Τα παρακάτω δημοσιεύματα είναι και τα δυο από το χτεσινό «Βήμα» και αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της υποκρισίας και της διγλωσσίας των κυβερνώντων του ΠΑΣΟΚ. Το πρώτο είναι μια συνέντευξη του υπουργού Εργασίας Τ. Γιαννίτση, που δηλώνει ότι «η θέση μου είναι στον αριστερό - σοσιαλιστικό χώρο», ενώ σε άλλη ερώτηση σημειώνει: «... Στην οικονομία κερδίσαμε παράλληλα σε όλα σχεδόν τα μέτωπα. Μένει το θέμα της ανεργίας, όπου όμως το 2000 πετύχαμε για πρώτη φορά μείωσή της. Οσο και αν κάποιοι θέλουν να την υποβαθμίσουν, είναι ένα σημάδι ότι οι πολιτικές μας οδηγούν και εδώ σε ένα θετικό αποτέλεσμα».

Οι κυβερνητικές επιτυχίες στην οικονομία και ποιοι κέρδισαν γίνεται καθαρό από το δεύτερο δημοσίευμα του «Βήματος» - στο γεγονός έχει αναφερθεί και η στήλη παλιότερα - μερικές σελίδες παρακάτω και το οποίο σημειώνει: «Το "άνοιγμα της ψαλίδας" μεταξύ πλουσίων και φτωχών στην Ελλάδα συνεχώς διευρύνεται τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να διαμορφώνεται στη χώρα μας εισοδηματική κατανομή δυτικών κοινωνιών, όπου τα 2/3 των πολιτών πένονται και το 1/3 απολαμβάνει υψηλά εισοδήματα. Στα συμπεράσματα αυτά καταλήγει μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, η οποία αναλύει τα εισοδήματα των Ελλήνων, διαχωρίζοντας τις πλουσιότερες και φτωχότερες εισοδηματικές τάξεις αναλόγως με τα έσοδά τους».

... στον οικονομικό τομέα

Και για όσους δε θυμούνται τα συγκεκριμένα στοιχεία της μελέτης, που τα έχουμε δημοσιεύσει πριν από μερικές βδομάδες και αποκαλύπτουν την άδικη και άνιση κατανομή των εισοδημάτων, αναφέρουμε επιγραμματικά ορισμένα απ' αυτά:

Το φτωχότερο 10% του πληθυσμού της χώρας μας (ένα εκατομμύριο δηλαδή άνθρωποι) απολαμβάνουν το 2,2% του εθνικού πλούτου, ενώ το πλουσιότερο 10% απολαμβάνει το 26,3%. Ποσοστό, το οποίο είναι μεγαλύτερο και από το ποσοστό του εθνικού πλούτου, που απολαμβάνει το 50% του πληθυσμού. Επίσης, το φτωχότερο 70% του πληθυσμού (7 εκατομμύρια δηλαδή άνθρωποι) απολαμβάνουν το 45,9% του εθνικού πλούτου, ενώ το πλουσιότερο 30% απολαμβάνει το 54,1%.

Κι όλ' αυτά, με τα επίσημα στοιχεία της «Γιούροστατ», της στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ, τα οποία αφορούν το 1998 και τη μέχρι τότε πορεία. Σήμερα, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα για τους πολλούς φτωχούς και καλύτερα για τους λίγους πλούσιους.

Αυτές είναι οι επιτυχίες σας κ. Γιαννίτση;

Αυτό εννοούσε

Τη δημιουργία του Εθνικού Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας ανακοίνωσε προχτές ο υπουργός Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκης, πλαισιωμένος από τους προέδρους της ΓΣΕΕ και του ΣΕΒ, ενώ παρουσίασε και δυο διεθνείς μελέτες, για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Κι όπως καταλαβαίνετε, η συμμετοχή των «κοινωνικών εταίρων» στο νέο Συμβούλιο είναι δεδομένη.

Ποιος θα είναι ο ρόλος του Συμβουλίου; Μα, να προχωρήσουν ακόμη γρηγορότερα τα νεοφιλελεύθερα μέτρα σε όλους τους τομείς της οικονομίας, ώστε να γίνουν περισσότερο ανταγωνιστικοί -και, συνάμα, ακόμη πλουσιότεροι- οι ντόπιοι κεφαλαιοκράτες και, ταυτόχρονα, να γίνει περισσότερο ελκυστική η Ελλάδα για ξένους συναδέλφους τους.

Προφανώς, αυτά θα εννοούσε ο Χρ. Πολυζωγόπουλος, όταν έλεγε προ ημερών, παρουσιάζοντας τη διακήρυξη των συνδικαλιστών του ΠΑΣΟΚ: «Αυτές τις επιλογές, αυτές τις πολιτικές καλούμεθα και οφείλουμε να τις αλλάξουμε».

Μπορεί και να ζούσε...

Με τον πλέον τραγικό τρόπο αναδείχτηκε, για μια ακόμα φορά, η ανάγκη τοποθέτησης αξονικού τομογράφου στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο Βόλου, που αποτελεί χρόνιο αίτημα των φορέων και του λαού της Μαγνησίας. Ενας ακόμα νέος άνθρωπος, ο 32χρονος Βασίλης Γούλας, που υπέκυψε στα τραύματά του ύστερα από τροχαίο ατύχημα, μπορεί και να ζούσε, αν υπήρχε αξονικός τομογράφος στο νοσοκομείο. Ο 32χρονος άφησε την τελευταία του πνοή στις 9 παρά 20, το βράδυ του Σαββάτου, σε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο του Βόλου, όπου μεταφέρθηκε δυόμισι ώρες αργότερα από το τροχαίο, προκειμένου να υποβληθεί σε αξονική τομογραφία.

Η καθυστέρηση αυτή δε θα σημειωνόταν, αν υπήρχε αξονικός τομογράφος στο νοσοκομείο. Οπως, επίσης, δε θα σημειώνονταν και μια σειρά άλλες καθυστερήσεις, αν δεν υπήρχαν και πολλές άλλες τραγικές ελλείψεις. Και δεν είχαν περάσει παρά μόνο λίγες ημέρες από τότε που χάθηκε η ζωή ενός 19χρονου Βολιώτη, εξαιτίας της έλλειψης αξονικού τομογράφου.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της «ανθυγιεινής» κυβερνητικής πολιτικής, που απαξιώνει το δημόσιο σύστημα υγείας, παίζοντας «κορόνα - γράμματα» τη ζωή ανθρώπων, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ιδιωτών που λυμαίνονται το χώρο. Και σ' αυτήν την πολιτική πρέπει ν' αναζητηθούν οι πραγματικοί ένοχοι, για να τιμωρηθούν, όπως πραγματικά τους αξίζει...

Τα ... δημοκρατικά

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ κάτι περισσότερο από μια επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Γυάρο, για να πειστούμε για τη δημοκρατικότητα της κυβέρνησης. Για να είμαστε ακριβείς, και μια πενταετία να καθίσει εκεί, δύσκολα θα μας πείσει για οτιδήποτε. Μην ξεχνάτε ότι η κυβέρνησή του είναι που ψήφισε τον «τρομονόμο».

Οσο για την υπόθεση της συνεργασίας των ελληνικών με τις ιταλικές αρχές για τη Διάσκεψη της Γένοβας, από όπου και να το πιάσεις το θέμα, η κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη. Είτε το διαψεύδει είτε όχι, ήταν συνεργάτης αυτών που έκαναν όσα έκαναν στην ιταλική πόλη κι αυτό δεν αλλάζει με κανένα διπλωματικό διάβημα και με καμιά δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Βοά η συνενοχή της.

Δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς, βέβαια. Η ελληνική κυβέρνηση έχει πάρει πολύ συγκεκριμένες δεσμεύσεις, συμμετέχοντας σε κάθε οργανισμό ασφάλειας της ΕΕ, από τον Ευρωστρατό μέχρι τη Γιούροπολ. Και αυτές οι δεσμεύσεις της είναι υπεράνω κάθε ανθρώπινου δικαιώματος και κάθε δημοκρατικής κατάκτησης.

Στην πράξη, αποδεικνύεται με ποιον είναι κανείς και η αλήθεια είναι πως συνεργάστηκαν με τον Μπερλουσκόνι, ό,τι και αν μας λένε τώρα περί συντηρητικής κυβέρνησης στην Ιταλία που οδήγησε εκεί τα πράγματα.

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ μην ...πολυκουράζεται η κυβέρνηση με τα λογιστικά και τους λογαριασμούς του επόμενου προϋπολογισμού, ενόψει της ΔΕΘ. Με τους βιομηχάνους να ζητάνε, με τους χρηματιστηριακούς κύκλους να θέλουν περισσότερα και τους τραπεζίτες να απαιτούν, είναι οπωσδήποτε δύσκολο να βρεθούν ακόμα και ψευτοκονδύλια, προκειμένου να στηριχτούν κάποιες υποτυπώδεις παροχές, που θα βαφτιστούν «κοινωνική πολιτική».

Κι αυτά, βέβαια, αφού ξεπουληθεί ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο τομέα με νομοσχέδια που περνάνε στα γρήγορα και μέσα στο κατακαλόκαιρο, όπως αυτό για την πώληση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.

Αλλά ακόμη και να βρεθούν, δεν πρόκειται κανένας σκεπτόμενος Ελληνας πολίτης να αλλάξει άποψη για την οικονομική τους πολιτική. Και να είναι βέβαιοι ότι και μόνο η πολιτική τους πρακτική κάνει τους σκεπτόμενους κάθε μέρα και περισσότερους...

Η συμφωνία - παρωδία της Βόννης

Δε χρειάζεται να είναι κανείς «ειδικός» περί των οικολογικών και περιβαλλοντικών θεμάτων, ώστε να καταλήξει στο εύλογο συμπέρασμα πως η περσινή αποτυχία της Διάσκεψης της Χάγης για τις κλιματικές αλλαγές και τα μέτρα για τον περιορισμό των αερίων, που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, εξελίχτηκε τελικά φέτος στη Βόννη σε μια συμφωνία - παρωδία. Μια συμφωνία που το μόνο που πραγματικά «πέτυχε» είναι να αντιμετωπίζει ένα από τα σοβαρότερα οικολογικά προβλήματα του πλανήτη, με ελαφρές δόσεις...«ασπιρίνης»!

Ποιο ήταν, αλήθεια, το αντικείμενο της Διάσκεψης των υπουργών περιβάλλοντος των 185 χωρών; Ηταν, άραγε, η θέσπιση μέτρων για τον πλήρη περιορισμό των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου; Οχι. Ηταν απλώς η επικύρωση του Πρωτοκόλλου του Κιότο (του 1997), το οποίο προέβλεπε την παγκόσμια μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 5,2%, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, μέχρι το 2012! Κι όμως, προχτές στη Βόννη ούτε αυτός ο περιορισμένος στόχος επιτεύχθηκε. Οπως ομολογούν εκπρόσωποι οικολογικών οργανώσεων, το 5,2% πέφτει τώρα στο μισό ή ακόμη χειρότερα στο 1,8%.

Ακόμη, όμως, και αυτό το ποσοστό της μείωσης των εκπεμπόμενων ρύπων παραμένει ως στόχος ιδιαίτερα επισφαλής. Πρώτα - πρώτα γιατί οι ΗΠΑ, οι πολυεθνικές των οποίων από μόνες τους εκλύουν το 36% της παγκόσμιας παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα, δεν υπέγραψαν ούτε καν αυτή τη συμφωνία. Δεύτερον, επειδή έγιναν στο τελικό κείμενο πάρα πολλοί συμβιβασμοί και «εκπτώσεις», προκειμένου να δεχτούν να το προσυπογράψουν μεγάλες καπιταλιστικές χώρες, όπως η Ιαπωνία, ο Καναδάς και η Αυστραλία. Οι χώρες αυτές, αλλά και πολλές άλλες, τελικά εξασφάλισαν μειωμένο κόστος εφαρμογής των μέτρων, ενώ θα θεωρείται ότι συμμορφώνονται με τα μέτρα, όταν αντί να μειώνουν τις εκπομπές των αερίων, αυξάνουν τις δασικές τους εκτάσεις που λειτουργούν ως μηχανισμοί δέσμευσης του διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας. Μόνο που ενώ οι εκλύσεις των αερίων είναι μετρήσιμο μέγεθος, η απορρόφηση από τα δάση δεν είναι...

Ακόμη, όμως, και οι μηχανισμοί ελέγχου των μέτρων που προβλέπει η συμφωνία για την εφαρμογή της και οι ποινές για όσους δεν τα εφαρμόζουν παραπέμφθηκαν σε νέες συζητήσεις και στο άγνωστο μέλλον. Αντίθετα, εκείνο που προβλέπεται ρητά είναι η καθιέρωση της πιο βάρβαρης καπιταλιστικής πρακτικής που αναγορεύει το εμπόριο ρύπων μεταξύ ανεπτυγμένων και λιγότερο ανεπτυγμένων κρατών σε κανόνα Διεθνούς Δικαίου! Οσον αφορά την οικονομική βοήθεια που υποσχέθηκαν οι πλούσιες καπιταλιστικές χώρες προς τις φτωχές, προκειμένου να αναπτύξουν τεχνολογικό εξοπλισμό, είναι προφανές ότι τα χρήματα αυτά θα ξαναγυρίσουν στη «βάση» τους, μέσω της αντιρρυπαντικής τεχνολογίας που θα πουληθεί...

Πρωταγωνιστής στη συμφωνία αυτή ήταν η ΕΕ, που επιδιώκει προφανώς τα συμφέροντα που εκπροσωπεί να κόψουν το «νήμα» στο διεθνή ανταγωνισμό που λυσσωδώς διεξάγεται παγκοσμίως με αφορμή και τα περιβαλλοντικά προβλήματα. Οι ΗΠΑ φαινομενικά τέθηκαν εκτός μάχης, αλλά, όπως δήλωσε ωμά η εκπρόσωπός τους, «δε θελήσαμε να εμποδίσουμε τις άλλες χώρες να υπογράψουν τη συμφωνία, όσο δε θίγονται τα νόμιμα συμφέροντά μας»! Η πάλη, επομένως, αυτή μεταξύ των πολυεθνικών, που είτε αναγορεύουν το ρόλο της ληστρικής αγοράς τους σε «αειφόρο», είτε θεωρούν την ανεξέλεγκτη δράση τους ως «δικαίωμα», τίποτα καλό δεν προοιωνίζεται για τους λαούς και το μέλλον του πλανήτη. Το δίδαγμα λοιπόν είναι ένα: καπιταλισμός και προστασία του περιβάλλοντος δε συμβιβάζονται. Οσοι δεν αγωνίζονται για την ανατροπή του, είναι απλά «συνυπεύθυνοι»...


Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

Ας αναζητήσουν αλλού...

Ο «Ριζοσπάστης» το σημείωσε και το κατάγγειλε από την πρώτη στιγμή, μέρες πριν πραγματοποιηθούν οι μεγαλειώδεις διαδηλώσεις στη Γένοβα και ξεδιπλωθεί η τρομοκρατική επιχείρηση βίας των ιταλικών δυνάμεων καταστολής. Τα όσα προβλέπει η συνθήκη Σένγκεν, ο αδιαμφισβήτητος αντιδημοκρατικός και αντιλαϊκός προσανατολισμός των ελληνικών δυνάμεων καταστολής, οι τελευταίες αποφάσεις των υπουργών Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, αλλά και των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ και, σε τελευταία ανάλυση, ο ίδιος ο χαρακτήρας και η φύση του σύγχρονου καπιταλισμού, σ' ένα και μόνο συμπέρασμα οδηγούσαν: Η συνεργασία και ο συντονισμός των δυνάμεων καταστολής - τόσο στα πλαίσια της ΕΕ, όσο και του ΝΑΤΟ ή και με άλλες χώρες - ενάντια στους «εχθρούς λαούς» είναι δεδομένη, όπως και η αντίστοιχη, καθημερινή αντιδημοκρατική δραστηριότητα των διάφορων αυτών υπηρεσιών, σε εθνικό επίπεδο.

Αλλωστε, μάλλον, αφελείς θα έπρεπε να χαρακτηριστούμε -τουλάχιστον - αν δε βγάζαμε τα παραπάνω συμπεράσματα...

... αφελείς και αυταπατώμενους

Ο κ. Ρέππας, βέβαια, όπως και άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες, έχουν επανειλημμένα διαψεύσει τα παραπάνω, τις τελευταίες μέρες και, μάλιστα, με κατηγορηματικό τρόπο. Τους αφιερώνουμε, λοιπόν, το χτεσινό πρωτοσέλιδο των «Νέων», το οποίο κάτω από τον τίτλο «Και όμως τα έδωσαν... - ΛΙΣΤΑ ΑΠΟ ΕΥΠ με ονόματα διαδηλωτών στους Ιταλούς» σημειώνει τα εξής: «Λίστα με Ελληνες διαδηλωτές έστειλαν στην Ιταλία πριν από τις εκδηλώσεις της Γένοβας οι ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας - της ΕΥΠ συμπεριλαμβανομένης. Τα ονόματα δόθηκαν τηλεφωνικώς, ενώ επιτόπου είχαν μεταβεί κλιμάκια της ΕΛ.ΑΣ. και της ΕΥΠ. Μετά τη δραματική τροπή, η ΕΥΠ διέταξε την καταστροφή τυχόν σχετικών εγγράφων που υπήρχαν σε μονάδες της. Η κυβέρνηση επισήμως διαψεύδει ότι δόθηκε κατάλογος με ονόματα. Πηγές της ΕΥΠ, όμως, δίνουν διαφορετική εικόνα, την οποία ουσιαστικά επιβεβαίωσε στα "Νέα" και κυβερνητικός παράγοντας».

Περασμένα ξεχασμένα...

Οχι μόνον είχε μια, σε πολύ καλό κλίμα, συζήτηση με τον Κ. Σημίτη, σύμφωνα με τις δικές του δηλώσεις. Οχι μόνο μας ...υπενθύμισε - «διορθώνοντας» τη μνήμη όλων μας - ότι οι σχέσεις του με τον πρωθυπουργό «ήταν, είναι και θα είναι πάντα άριστες» και, ακόμη, ότι «δεν υπήρξε ποτέ πάγος» μεταξύ τους. Αλλά, μέχρι και με τα όσα λέει ο Γ. Παπανδρέου συμφώνησε και, μάλιστα, απολύτως. «Διάβασα τη συνέντευξή του στον κυριακάτικο Τύπο και είδα ότι ήταν ενωτικός, στήριξε τον πρωθυπουργό και βεβαίως συμφωνώ απόλυτα μαζί του», δήλωσε.

Για τον Θ. Πάγκαλο γίνεται ο λόγος, που προχτές συναντήθηκε με τον Κ. Σημίτη και είπαν «περασμένα ξεχασμένα». Κι εδώ, που τα λέμε, δίκιο έχουν από την πλευρά τους. Εδώ, κινδυνεύει η ...συλλογική κουτάλα, τα προσωπικά ...κουταλάκια θα κοιτάνε τώρα;..

Τα πλαίσια της δημοκρατίας

Μέρα της Δημοκρατίας για πολλούς η χτεσινή και τέσσερις ναυτικοί, του εγκαταλειμμένου στο λιμάνι του Μεσολογγιού πλοίου «SOFY», συνεχίζουν για δεύτερη βδομάδα την απεργία πείνας, διεκδικώντας τα μεροκάματα που τους χρωστάνε και τα οποία η εταιρία αρνείται να τα καταβάλλει.

Βλέπετε, τα πλαίσια της δημοκρατίας μας δεν είναι για όλους τα ίδια. Για τους λίγους, «έχοντες και κατέχοντες» είναι ευρύχωρα, άνετα και, προπαντός, πλουσιοπάροχα. Οι πολλοί έχουν το δικαίωμα να δουλεύουν - όταν δεν είναι άνεργοι - να πληρώνονται ένα μέρος του κόπου τους κι όταν αυτό δε συμβαίνει, να κάνουν απεργία πείνας...

Περί σύγκλισης

Η Ελλάδα είναι η χώρα - μέλος της ΕΕ, με τα φτηνότερα αυτοκίνητα. Ετσι παρουσιάστηκε, χτες, από τα περισσότερα ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ η ανακοίνωση ορισμένων σχετικών συγκριτικών πινάκων από την ΕΕ. Οποιος, βέβαια, έκανε τον κόπο να διαβάσει τα σχετικά ρεπορτάζ και να μελετήσει στοιχειωδώς τους σχετικούς πίνακες, θα έβλεπε τα εξής:

Πρώτον, οι εργοστασιακές τιμές των αυτοκινήτων (δηλαδή οι τιμές προ φόρων) είναι κατά κανόνα ελάχιστα χαμηλότερες στην Ελλάδα, από το Βέλγιο, την Ιταλία και τη Γερμανία, με τις οποίες κάνει τις συγκρίσεις η ΕΕ. Δεύτερον, οι τιμές με φόρο είναι ελάχιστα λιγότερες, μόνον όταν πρόκειται για αυτοκίνητα μικρού κυβισμού, ενώ τα μεσαίου και ακόμη περισσότερου τα μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητα έχουν τιμή λίγο μεγαλύτερη από τις αντίστοιχες των άλλων χωρών. Τρίτον και το σπουδαιότερο, οι τιμές των αυτοκινήτων έχουν ουσιαστικά ευθυγραμμιστεί, αλλά οι διαφορές στους μισθούς και τα μεροκάματα στην Ελλάδα, σε σύγκριση, π.χ., με τη Γερμανία, παραμένουν μεγάλες.

Προφανώς, η διαβόητη σύγκλιση αφορά αποκλειστικά και μόνο την τσέπη των «εχόντων και κατεχόντων».

Ο «οίστρος» βρίσκεται σε καλοκαιρινή άδεια

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Παγκοσμιοποίηση» σημαίνει ιμπεριαλισμός

Ενα ψευτοδίλημμα πλανιέται πάνω από τον πλανήτη μας, που λέει «παγκοσμιοποίηση ή χάος». Παλιά αρχή του καπιταλισμού, αλλά και κάθε προγενέστερου εκμεταλλευτικού συστήματος, που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα, να εμφανίζει την πορεία του ως μονόδρομο και τις λειτουργίες του ως νομοτέλεια, προκειμένου οι λαϊκές μάζες να υποταχθούν μοιρολατρικά σ' αυτόν. Δεν πρέπει, λοιπόν, να μας ξαφνιάζει το ότι στις μέρες μας εμφανίζεται η παγκοσμιοποίηση, δηλαδή η σύγχρονη μορφή οργάνωσης του καπιταλισμού σε διεθνές επίπεδο, ο καπιταλισμός της παγκόσμιας κυριαρχίας του πολυεθνικού κεφαλαίου, της εκμετάλλευσης των χωρών και των λαών τους χωρίς εθνικά όρια, με μια λέξη ο ιμπεριαλισμός, ως η μόνη επιλογή που έχουν οι λαοί και η αποδοχή του από αυτούς ως όρος επιβίωσής τους.

Εδώ ακριβώς γίνεται πραγματική παραπλάνηση. Η διεθνοποίηση ως αντικειμενική τάση συντελείται εδώ και αιώνες. Η «παγκοσμιοποίηση», στα πλαίσια της οποίας τα πάντα κινούνται με βάση τους κανόνες της συνεχούς συσσώρευσης του κεφαλαίου και του όλο και μεγαλύτερου κέρδους των πολυεθνικών, σε βάρος του παρόντος και του μέλλοντος των απλών ανθρώπων του μόχθου, δεν μπορεί και δεν έχει καμία σχέση με την ελεύθερη επικοινωνία και συνεργασία των λαών και των χωρών με βάση την αρχή του αμοιβαίου οφέλους. Η παγκόσμια επιβολή του ιμπεριαλιστικού οικονομικού, πολιτικού, κοινωνικού, πολιτιστικού ισοπεδωτισμού, καμία σχέση δεν έχει με τα κοινά συμφέροντα των λαών.

Με την «παγκοσμιοποίηση» θέλουν να κάνουν τον ιμπεριαλισμό αποδεκτό από τους λαούς, μαζί με ό,τι αυτός κουβαλάει. Η στόχευση των προπαγανδιστών της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, όπως αυτή εκδηλώνεται με περισσότερη ένταση τις τελευταίες ημέρες μετά και τις κινητοποιήσεις στη Γένοβα, έχει στρατηγικό χαρακτήρα. Συνειδητοποιούν ότι οι λαϊκές αντιδράσεις είναι αναπόφευκτες και έτσι, μαζί με την ενεργοποίηση των κατασταλτικών μηχανισμών, θέτουν σε λειτουργία και τους ιδεολογικούς μηχανισμούς, προκειμένου να διεισδύσουν και να παρέμβουν στις συνειδήσεις των λαϊκών μαζών. Παράλληλα, ενεργοποιούν και τους μηχανισμούς αφομοίωσης και ενσωμάτωσης της διευρυνόμενης αμφισβήτησης στην παγκοσμιοποίηση.

Πρωταρχική τους επιδίωξη είναι να εξαφανίσουν τα αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά του κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης και από κει και πέρα να το οδηγήσουν σε ανώδυνα μονοπάτια. Θέλουν να αποτρέψουν την προοπτική της ανατρεπτικής δράσης, της αντεπίθεσης από τον ορίζοντα του κινήματος αυτού, περιορίζοντάς το σε αιτήματα καλύτερης διαχείρισης της παγκοσμιοποίησης, ένα είδος «ειρηνικής συνύπαρξης» με τις πολυεθνικές και τον ιμπεριαλισμό. Περνάνε, όμως, και στην επίθεση, παρουσιάζοντας όσους εναντιώνονται στην παγκοσμιοποίηση ως δυνάμεις καθυστέρησης και αρνητές της διεθνοποίησης. Είναι η ίδια προπαγάνδα της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, που χαρακτηρίζει ως εθνικιστές και δυνάμεις από το παρελθόν όσους αντιστέκονται στη «νέα τάξη».

Ομως, νέα δεδομένα έχουν αρχίσει να διαμορφώνονται διεθνώς. Η δύναμη των λαών, όπως δείχνουν και οι τελευταίες κινητοποιήσεις, όταν βγει στο προσκήνιο, σε εθνικό και διεθνές πεδίο, μπορεί να αποκαλύψει το ψευτοδίλημμα «παγκοσμιοποίηση ή χάος». Να αποδείξει ότι αυτό που πραγματικά ισχύει είναι ότι παγκοσμιοποίηση σημαίνει χάος. Είναι το χάος που δημιουργείται με την αύξηση της παγκόσμιας φτώχειας με την παγκόσμια κυριαρχία του πολυεθνικού κεφαλαίου. Να αποδείξει ότι παγκοσμιοποίηση είναι η προβιά που φοράνε οι λύκοι του ιμπεριαλισμού.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ