Τετάρτη 30 Μάη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Θέλουν και «διάλογο»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η κυβέρνηση εγγυάται το ύψος των κατώτατων συντάξεων δήλωσε, προχτές, με περίσσιο ύφος ο Κ. Σημίτης και, χτες, ορισμένες εφημερίδες έγραψαν ότι βρέθηκε η «χρυσή τομή» του συμβιβασμού στο κυβερνών κόμμα για το Ασφαλιστικό και ανοίγει ο δρόμος του «διαλόγου» με τα συνδικάτα. Με άλλα λόγια, δηλαδή, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση εγγυούνται τις σημερινές συντάξεις φτώχειας και πείνας. Και καμαρώνουν κι από πάνω...

Ανεξάρτητα, πάντως, από τα παραπάνω, η δήλωση του Κ. Σημίτη κάνει φανερά και τα εξής: Πρώτον, έμμεσα πλην σαφώς, ο πρωθυπουργός ομολογεί ότι στα σχέδια της κυβέρνησης συμπεριλαμβανόταν και η μείωση των κατώτατων συντάξεων κι ας έσκιζαν τα ρούχα τους, πριν από μερικές βδομάδες. Δεύτερον, ομολογεί, επίσης, ότι δεν εγγυάται το ύψος όλων των άλλων συντάξεων (Π.χ. ένα μεγάλο μέρος των συντάξεων βρίσκεται λίγο πάνω από τα κατώτατα όρια, αλλά κάτω ή γύρω από το επίσημο όριο φτώχειας των 175.000 δραχμών το μήνα). Τρίτον, δεν είπε τίποτε για τα όρια ηλικίας και ο καθένας καταλαβαίνει το γιατί. Τέταρτον, όλα τα σημεία των υπόλοιπων δηλώσεών του («τριμερής χρηματοδότηση», κλπ.) ήταν μέχρι σήμερα γνωστά, πλήρως ασαφή και αόριστα.

Και, όμως, ορισμένοι έσπευσαν να διαμορφώσουν κλίμα «διαλόγου» και συναίνεσης...

Αποκαλυπτική «ομόφωνη απόφαση»

Αποκαλυπτική είναι η «ομόφωνη απόφαση προέδρου και Ε.Γ. (σ.σ. του ΠΑΣΟΚ) εν όψει της ειδικής συνόδου της Κ.Ε. για το ασφαλιστικό», όπως επιγράφεται, που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα. Οχι μόνο ή κυρίως, επειδή επαναλαμβάνει - μ' ένα τρόπο - την πρωθυπουργική εγγύηση περί διατήρησης των κατώτερων συντάξεων πείνας και εξευτελισμού (μεγάλη η χάρη τους..!), αλλά κυρίως γιατί φανερώνει πως η κυβέρνηση επιμένει στο σύνολο των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών επιδιώξεων και σχεδίων της.

Διαβάστε τι λένε τα δύο ακροτελεύτια και υπ' αριθμόν 7. και 8. σημεία της «ομόφωνης απόφασης»:

«7. Διασφαλίζεται εύλογο μεταβατικό διάστημα για να νιώσουν ασφάλεια όσοι τώρα και τα επόμενα χρόνια κατοχυρώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα.

8. Κατηγορηματικά επισημαίνεται ότι οι όποιες αλλαγές στο ασφαλιστικό:

1) Δεν αφορούν τους σημερινούς συνταξιούχους

2) Τους δικαιούχους κατώτατων συντάξεων

3) Τους ασφαλισμένους του ΟΓΑ».

Με άλλα λόγια, δηλαδή, αφορούν όλους τους άλλους, την τεράστια πλειοψηφία των σημερινών εργαζομένων, όπως και τα παιδιά μας και τις επόμενες γενιές.

Οι... αδικίες

Πάντως ο πρόεδρος και το ΕΓ δε... ξέχασαν το κριτήριο της κοινωνικής δικαιοσύνης. Διαβάζουμε στο σημείο 5, της «ομόφωνης απόφασης»: «Με βάση το κριτήριο της κοινωνικής δικαιοσύνης εγγυόμαστε τα σημερινά κατώτατα όρια των συντάξεων για όλους τους εργαζόμενους. Στηρίζουμε και ενισχύουμε σταδιακά τις κατώτερες και κατώτατες συντάξεις και ταυτόχρονα αποκαθιστούμε στο εσωτερικό του συστήματος αναλογικότερες και δικαιότερες ισορροπίες».

Σωστά... Δεν μπορεί κάποιοι να παίρνουν σύνταξη μεγαλύτερη από τα κατώτερα όρια. 'Η, κάποιοι άλλοι, να βγαίνουν στη σύνταξη στα 55 ή τα 58 και τα 60 χρόνια. Είναι άδικο και πρέπει να αποκατασταθεί η ισότητα και η κοινωνική δικαιοσύνη. Πρέπει όλοι να παίρνουν την κατώτερη σύνταξη και όλοι να βγαίνουν στη σύνταξη στα 65 ή τα 70 χρόνια. Αυτή είναι η αντίληψη, περί κοινωνικής δικαιοσύνης του κυβερνώντος κόμματος.

Τα ασυμβίβαστα

Ζούμε σε μια εποχή συνεχούς ενίσχυσης της ελεύθερης οικονομίας και του διεθνούς ανταγωνισμού. Αν δεν εξασφαλίσουμε στη χώρα μας ευνοϊκούς και ελκυστικούς όρους, για την τοποθέτηση ιδιωτικών κεφαλαίων και επενδύσεων, όχι μόνο θα πάνε σε κάποια άλλη χώρα, αλλά θα φύγουν και τα εγχώρια κεφάλαια. Και τότε θα πέσουν οι ρυθμοί ανάπτυξης, θα μειωθεί ο συνολικός κοινωνικός πλούτος, θα αυξηθεί η ανεργία, κλπ., κλπ.. Αυτά έλεγε τις προάλλες, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου.

Τα θυμηθήκαμε διαβάζοντας την «ομόφωνη απόφαση» προέδρου και ΕΓ του ΠΑΣΟΚ, για το ασφαλιστικό, η οποία στο σημείο 1 υπογραμμίζει το εξής: «Η μεταρρύθμιση (σ.σ. του ασφαλιστικού) επιτρέπει ταυτόχρονα μια ισχυρή και πιο στέρεη ανάπτυξη, μια ενισχυμένη παραγωγική δράση και ένα αυξημένο κοινωνικό πλεόνασμα που πρέπει να κατανέμεται δικαιότερα, υψηλότερους μισθούς και συντάξεις, μεγαλύτερη κοινωνική ευημερία».

Τώρα, πώς γίνεται μια ευνοϊκή και ελκυστική για το μεγάλο κεφάλαιο μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού - ώστε να επιτρέψει ισχυρή και πιο στέρεη ανάπτυξη, κατά τη λογική του κ. Παπαντωνίου - να συμπεριλάβει και «δικαιότερη κατανομή, υψηλότερους μισθούς και συντάξεις», κλπ., μόνον ο πρόεδρος και το ΕΓ του ΠΑΣΟΚ μπορούν να το καταλάβουν... Εκτός και εννοούν αυτό που γίνεται και μέχρι σήμερα. Τη μερίδα του λέοντος και κάτι παραπάνω, να την παίρνουν οι λίγοι έχοντες και κατέχοντες και οι πολλοί, να παίρνουν τα ψίχουλα, που αφήνουν οι πρώτοι. Ε, και τα ψίχουλα... αύξηση είναι.

Ομοφωνίες...

Ομόφωνη ήταν η απόφαση του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ για το ασφαλιστικό, που όπως θέλουν να μας πείσουν τα «παπαγαλάκια» της Χαριλάου Τρικούπη συνιστά μια «απόφαση - σφραγίδα», για την... αριστεροσύνη της κυβέρνησης και τρανή απόδειξη της... κοινωνικής της ευαισθησίας.

Εμείς απλώς θυμίζουμε ότι και η προηγούμενη απόφαση με την οποία οι κύριοι του ΕΓ και της Κυβερνητικής Επιτροπής υπερψήφισαν τα «μέτρα Γιαννίτση», ομόφωνη ήταν και στην αρχή τη χαρακτήριζαν, ως αριστερή, προοδευτική, κλπ., κλπ...

Τα τρομοκρατικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΟΝΤΩΣ, για την καταπολέμηση των «εγκληματικών οργανώσεων» και των δραστηριοτήτων τους, προωθείται ο περίφημος «τρομονόμος», όπως λέει και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Μιχάλης Σταθόπουλος! Για παράδειγμα, τα συνδικάτα ή τις οργανώσεις ειρήνης (που αποδεδειγμένα παρακολουθούνται).

Γιατί, βέβαια, δεν υπάρχει χειρότερο έγκλημα, με βάση τα κριτήρια της κυβέρνησης Σημίτη και των Αμερικανών εμπνευστών του τρομο-νομοσχεδίου, από το να αντιτάσσεται κανείς σε όσα θέλει η Ευρωπαϊκή Ενωση ή το ΝΑΤΟ για την Κοινωνική Ασφάλιση ή τα ασφαλιστικά ταμεία.

Εν τω μεταξύ συζητήθηκε και το επίμαχο θέμα της χρήσης της Βιοτεχνολογίας από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους. Αραγε, οι αμερικανικές υπηρεσίες που ΔΕ δραστηριοποιούνται επισήμως στη χώρα μας, περιμένουν την απόφαση της Βουλής για να χρησιμοποιήσουν τέτοιες πρακτικές;

`Η, μήπως, περιμένουν την απόφαση του ελληνικού Κοινοβουλίου για το Ντι Εν Εϊ οι μηχανισμοί της Γιούροπολ, οι υπηρεσίες που συστήνονται με τις κάθε λογής «διακρατικές συμφωνίες ασφαλείας», που εγκρίνονται από την ελληνική κυβέρνηση στα «μουλωχτά»;

Μάλιστα, χτες στη Βουλή ακούσαμε και ένα νεότευκτο όρο, αυτόν του «πολιτικού εγκληματία»! Τώρα τι ακριβώς σημαίνει αυτό, πηγαίνετε να ρωτήσετε τον κ. Σταθόπουλο. Γεγονός, πάντως, είναι ένα, πως όταν δώσεις ένα περιθώριο περιορισμού των ελευθεριών σ' αυτήν την κυβέρνηση, όταν χρειαστεί θα το χρησιμοποιήσει...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για την κυβέρνηση των «κοινωνικών αυτοματισμών», των δικαστικών διώξεων, των παρακρατικών πρακτικών και άλλων τέτοιων φαινομένων. Στα περί «τρομονόμου» θα κολλήσουν τώρα;

Τώρα θα πείτε, γιατί τα λέμε όλ' αυτά. Αφού δεσμεύτηκε ο υπουργός Δικαιοσύνης για τη ...δημοκρατική χρήση των αντιδημοκρατικών διατάξεων και το ...σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ έδωσε την «εγγύηση» του! Γιατί να μη δεσμευτεί, δηλαδή; Τσάμπα είναι, δεν κοστίζει. Για παράδειγμα, εδώ δεσμεύτηκε ο Σημίτης για το Ασφαλιστικό στο Εκτελεστικό Γραφείο κι έκανε και δημόσιες δηλώσεις.

Τα «πακέτα» της φτώχειας

Στις 31 Μάρτη, στη Θεσσαλονίκη, στην εκδήλωση για τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης είπε: «Θα θυμίσω κάποιες από τις επιδιώξεις και αποφάσεις που δημιούργησαν τη μη αναστρέψιμη δυναμική:.. Τη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων και τη σύγκλιση των περιφερειών». Αυτά είναι τα παχιά λόγια.

Προχτές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία για την οικονομική κατάσταση των κρατών - μελών και των περιφερειών της ΕΕ. Σύμφωνα, λοιπόν με τα στοιχεία, η Ελλάδα παραμένει η φτωχότερη χώρα της ΕΕ, ενώ από τις έντεκα φτωχότερες περιφέρειες οι επτά είναι ελληνικές. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι ο τίτλος της φτωχότερης χώρας μέσα στην ΕΕ ανήκει στην Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια. Αυτό που προκύπτει από τα νεότερα στοιχεία είναι ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο μεγαλώνει η απόσταση από τις υπόλοιπες χώρες- μέλη. Το 1988 η απόσταση που χώριζε την Ελλάδα από τη λιγότερο φτωχή Πορτογαλία ήταν 0,9 της μονάδας, ενώ το 1999 έγινε 9,3 μονάδες. Με δύο λόγια, η απόσταση σχεδόν δεκαπλασιάστηκε. Αυτή είναι η «σύγκλιση».

Οσον αφορά στην κατάσταση των περιφερειών, η Ελλάδα διεκδικεί ένα θλιβερό ρεκόρ. Στο διάστημα 1988 - 1999 όλες οι περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρουσίασαν μια μικρότερη, ή μεγαλύτερη αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος τους. Μόνον τρεις περιφέρειες, η Ηπειρος, η Πελοπόννησος και η Δυτική Μακεδονία είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται. Ακόμη και η γαλλική αποικία της Γουαδελούπης βρίσκεται τώρα σε καλύτερη θέση. Αυτή είναι η «περιφερειακή συνοχή».

Διαβάσαμε σε αρκετές εφημερίδες άρθρα και σχόλια όπου εκφραζόταν έκπληξη για τα στοιχεία και απορία για το πού πήγε ο πακτωλός των κοινοτικών κονδυλίων που «κατέκλυσε» τη χώρα μας για να μειώσει (δήθεν) τις περιφερειακές ανισότητες και να βοηθήσει τη «σύγκλιση» με τις πλουσιότερες χώρες - μέλη της ΕΕ. Η απάντηση βρίσκεται ακριβώς εκεί.

Τα προηγούμενα χρόνια ήρθαν στη χώρα μας αρκετά εκατομμύρια ECU, ή ευρώ. Μ' αυτά χρηματοδοτήθηκαν ουσιαστικά η καταστροφή της αγροτικής οικονομίας, το κλείσιμο μεγάλων και μικρών βιομηχανικών μονάδων στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, τα «λουκέτα» σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Μ' αυτά τα κονδύλια και με τις πολιτικές της ΕΕ και των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων δημιουργήθηκαν οι «γκρίζες ζώνες» της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ακόμη ότι, αν λάβουμε υπόψη και την πορεία του εμπορικού ισοζυγίου της Ελλάδας με τις μεγαλύτερες χώρες - μέλη της ΕΕ, τότε για κάθε δραχμή που παίρναμε από τα κοινοτικά ταμεία, πληρώναμε δύο (και τώρα περισσότερες) δραχμές. Δηλαδή, η ΕΕ με τα «πακέτα» επέστρεφε ένα μικρό μόνο μέρος απ' όσα έπαιρνε και όχι μόνο σε χρήμα. Τα κοινοτικά κονδύλια χρησιμοποιήθηκαν για να ικανοποιηθούν κυρίως οι ανάγκες των πολυεθνικών επιχειρήσεων (δρόμοι, επικοινωνίες, μεταφορές) και να χρυσωθεί το χάπι των συνεπειών για τα λαϊκά στρώματα.

Ηρθε λοιπόν ακόμη μια φορά η ίδια η πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην καπιταλιστική περιφερειακή Ευρωπαϊκή Ενωση να επιβεβαιώσει ότι προπαγάνδα περί πραγματικής σύγκλισης, είναι ουτοπία στο μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμού. Οι δε προπαγανδιστές της καλλιεργούν φρούδες ελπίδες, στα λαϊκά στρώματα προκειμένου να επιβάλουν την πολιτική που μεγαλώνει τα κέρδη του κεφαλαίου και τη φτώχεια του λαού. Γιατί εκτός από την απόκλιση που συνεχώς διευρύνεται, αυξάνονται και οι κοινωνικές ανισότητες. Και θα συνεχίζεται η ίδια κατάσταση, ώσπου ένα λαϊκό κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης θ' ανοίξει το δρόμο της ανατροπής της.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Εκσυγχρονισμός και ΜΑΤ

Γρηγοριάδης Κώστας

Μεγάλο καημό με την ΚΝΕ πρέπει να έχει το νεοφιλελεύθερο στέλεχος του ΣΥΝ Θ. Μαργαρίτης. Ισως επειδή εκεί στο ΣΥΝ δεν μπορούν να σταυρώσουν νέους ανθρώπους ούτε με το ...δίκαννο, κάτι, βέβαια, που ομολογούν και οι ίδιοι (βλέπε πρόσφατο άρθρο Αλαβάνου σε «Ελευθεροτυπία»). Ετσι, ο κ. Μαργαρίτης, με άναρθρες κραυγές και με αφορμή τις ακραίες νεοφιλελεύθερες θέσεις των «5» για την νομιμοποίηση των ναρκωτικών - σε κάτι που το ΚΚΕ αντιτάχθηκε σθεναρά - προέτρεψε την ΚΝΕ να κυνηγήσει ναρκομανείς μαζί με τα ΜΑΤ...

Μάλλον, στην περίπτωσή του, ο πολύς «εκσυγχρονισμός» γεννά παραφροσύνη. Πρώτον, γιατί με λογικούς συνειρμούς δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τα λεγόμενά του. Αλλά και πέρα απ' αυτό, στην Ελλάδα ζει κι αυτός και θα 'πρεπε να γνωρίζει. Κι αν δε γνωρίζει, ας του το πουν οι κεντροαριστεροί του ΣΥΝ. Συνήθως, τα ΜΑΤ βγαίνουν για να προστατέψουν τους «εκσυγχρονιστές», από τις κινητοποιήσεις των «αντι-εκσυγχρονιστών». Αυτό έγινε με τις μαθητικές κινητοποιήσεις, με τους εργάτες, με τους αγρότες, με τη Γιουγκοσλαβία, με τον Κλίντον, για τα τους θυμίσουμε μόνο μερικές «παρεμβάσεις» των ΜΑΤ.

Μια και το 'φερε η κουβέντα, όμως, και είναι τόσο ένθερμος οπαδός του «εκσυγχρονισμού», θα του προτείναμε - όπως και στην ομάδα Μπίστη - να καταταγούν ομαδικά στα ΜΑΤ. Ας το κάνουν για χάρη του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος, που χωρίς τα ΜΑΤ ούτε βήμα δεν μπορεί να κάνει...

Αμάν κυρα - επιτρόπισσα...

Στις 25.5.2001 μιλούσε στο «Φλας» η Ελληνίδα Κοινοτική Επίτροπος Αννα Διαμαντοπούλου και ο Γ. Ρουμπάτης τη ρώτησε για τη φτώχεια και την εγκατάλειψη της Ηπείρου, ενόψει της μετάβασής της στα Γιάννενα, για την παρουσίαση εκεί (27.5.2001) της κοινοτικής πρωτοβουλίας EQUAL - ύψους 47 δισ. δραχμών για την εξαετία 2000-2006 - που θα «αποτελέσει το νέο εργαλείο της χώρας μας, αλλά και της Ευρώπης στην αντιμετώπιση των διακρίσεων και των ανισοτήτων στην αγορά εργασίας», όπως είπε ο Τ. Γιαννίτσης στα Γιάννενα.

Και η απάντηση της Αννας σε άφηνε ξερό: Ε, δεν είναι φτωχότερη από ορισμένες περιοχές της Πολωνίας, είπε.

Δηλαδή, κυρά Επιτρόπισσα, «Γεια σου Γιάννη», «Κουκιά σπέρνω» που λένε και στα χωριά της Ηπείρου.

... και σώνει, κύριε πρωθυπουργέ!

«Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει η αντίστροφη πορεία για την ανάπτυξη της Ηπείρου», καθώς «το νέο διεθνές περιβάλλον σίγουρα ευνοεί τον αναβαθμισμένο ρόλο της Ηπείρου στο εθνικό και διεθνές γίγνεσθαι».

Τα παραπάνω δεν τα είπε κανείς τυχαίος, αλλά ο πρωθυπουργός της χώρας Κ. Σημίτης, στο μήνυμά του προς το 6ο Πανηπειρωτικό Συνέδριο που έγινε στην Ηγουμενίτσα τον Αύγουστο του 1999.

Ηρθε λοιπόν η τελευταία έκθεση της Κομισιόν και κατατάσσει την Ηπειρο στην πρώτη θέση ανάμεσα στις πιο φτωχές περιοχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης: Ο μέσος όρος του κατά κεφαλήν ΑΕΠ μειώθηκε από το 43,5% του μέσου κοινοτικού όρου το 1988, στο 41,8% το 1998.

«Σώνει (δηλαδή φτάνει), κύριε πρωθυπουργέ, η ανάπτυξη!» - που θα 'λεγαν και οι Ηπειρώτες. Επί των ημερών του «εκσυγχρονισμού» έφτασαν στον πάτο.

Ντιπ... ΚΕΠ

Δε φτάνει η κατηφόρα που έχουν πάρει τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων του τελευταίου καιρού, έρχονται και τα πενιχρά αποτελέσματα των περιοδειών ανά τη χώρα και πυκνώνουν τα σύννεφα στο ΚΕΠ -του Αβραμοπουλικού κινήματος- για όσους δε σκαμπάζουν από αρχικά. Χαρακτηριστική απόδειξη είναι οι πρόσφατες περιοδείες των στελεχών του ΚΕΠ στους τέσσερις νομούς της Θεσσαλίας. Η συμμετοχή των Θεσσαλών στις μαζώξεις ήταν από ελάχιστη έως μηδενική. Απογοητευμένα πρέπει να έφυγαν τα στελέχη του δημάρχου της Αθήνας. «Τρεις κι ο κούκος» το ΚΕΠ στη Θεσσαλία και για να το πούμε στην τοπική διάλεκτο, «ντιπ το ΚΕΠ...».

«Χθεσινές διαβεβαιώσεις Σημίτη - ΓΛΙΤΩΝΟΥΝ οι κατώτατες συντάξεις απ' το ...Εκτελεστικό». Αυτός ήταν ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος των «Νέων». Και μια και κάναμε κριτική στον προχτεσινό, οφείλουμε, για λόγους δικαιοσύνης, να πούμε πως ο χτεσινός ήταν πετυχημένος. Πράγματι, μόνον οι κατώτατες συντάξεις γλίτωσαν απ' το ...Εκτελεστικό. Κι αυτές, όχι σίγουρα...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Σιδερένιο εργαλείο»

Η ίδρυση της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης, (ΠΑΣΥ), προκαλεί ενθουσιασμό και αισιοδοξία στον αγροτικό κόσμο της Ελλάδας. Αντιθέτως, προκαλεί εκνευρισμό και ανησυχία στους διαμορφωτές, τους διαχειριστές και τους κάθε λογής υποστηρικτές και «βαστάζους» της αντιαγροτικής πολιτικής που εφαρμόζεται. Δηλονότι, εκνευρίζονται και ανησυχούν τ' αφεντικά της ΚΑΠ και του ΠΟΕ, οι κυβερνώντες στην Ελλάδα και τα αντιπολιτευόμενα κόμματα που συμφωνούν, επί της ουσίας, με την αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και, προπάντων, οι ξεπουλημένες ηγεσίες των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων - ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ - που αντιλαμβάνονται τι τις περιμένει κάθε φορά που, από τώρα και στο εξής, θα επιχειρούν να στηρίξουν τα αντιαγροτικά μέτρα της κυβέρνησης και της ΕΕ και να υπονομεύσουν την ενότητα και την αποτελεσματικότητα των αγώνων της αγροτιάς.

Η ΠΑΣΥ φιλοδοξεί να γίνει το «σιδερένιο» αγωνιστικό «εργαλείο» της αγροτιάς, στις μάχες που δίνει για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής και την εφαρμογή μιας φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής πολιτικής. Φιλοδοξεί, δηλαδή, να γίνει ο οργανωτής και ο συντονιστής των αγροτικών αγώνων πανελλαδικά και, ταυτόχρονα, ο εγγυητής της προοπτικής τους σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Διότι έχει, πλέον, γίνει συνείδηση πως για να είναι αποτελεσματικός και ουσιαστικός ο αγώνας - για να καταφέρουν, δηλαδή, να κρατήσουν οι ξωμάχοι τη γη τους, μέσα στη λαίλαπα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων η οποία τούς ξεκληρίζει και χαρίζει το βιος τους στους μεγαλοεπιχειρηματίες νεοτσιφλικάδες - πρέπει η αγωνιζόμενη αγροτιά να συμπαραταχτεί στη μάχη μαζί με τους εργάτες κι όλα τα άλλα λαϊκά στρώματα και η πάλη της για την επίλυση των προβλημάτων να ανοίγει προοπτικές αλλαγής των συσχετισμών δύναμης σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

Η ΠΑΣΥ δημιουργήθηκε ως ανάγκη των καιρών, διότι το αγροτικό κίνημα «πάσχει» σε καλή οργάνωση και αποτελεσματικότητα της πάλης του, εξαιτίας της τακτικής των εξαρτημένων ηγεσιών των τριτοβάθμιων οργανώσεων. Και είναι προσταγή του μέλλοντος, επειδή το «μέγα αγροτικό πρόβλημα» της Ελλάδας - ως αποτέλεσμα της αντιαγροτικής πολιτικής και των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προωθούνται - δεν μπορεί να λυθεί παρά με αλλαγή, όχι μόνο σε επίπεδο εφαρμοζόμενης πολιτικής, αλλά και σε επίπεδο πολιτικής εξουσίας. Η ΠΑΣΥ έχει σαφώς διακηρύξει το πλαίσιο των διεκδικήσεων του αγροτικού κινήματος, που αφορούν στην ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και τις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες του λαού μας, στη βελτίωση των συνθηκών ζωής στην ύπαιθρο, στην αντιμετώπιση των ιδιωτικοποιήσεων και των ξεπουλημάτων στον αγροτικό τομέα, στην αλλαγή προσανατολισμού του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Η έκκληση της ΠΑΣΥ προς κάθε αγροτική συνδικαλιστική και συνεταιριστική οργάνωση, προς κάθε αγωνιστή της αγροτιάς, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και κομματικών προτιμήσεων, ν' ανταποκριθούν στο κάλεσμα του αγώνα για την επίτευξη αυτών των στόχων, πρέπει να τύχει θετικής απάντησης από τη μικρομεσαία αγροτιά της πατρίδας μας, Για να στηθούν συντονιστικές επιτροπές, που θα οργανώνουν και θα συντονίζουν τον αγώνα, σε κάθε δήμο, σε κάθε επαρχία, σε κάθε νομό της χώρας. Διότι, μπορεί να άργησε κάπως να ιδρυθεί η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση, αλλά ποτέ δεν είναι αργά και η κατάσταση στο αγροτικό κίνημα είναι αναστρέψιμη...

Κατήφορος

Ας παν, κρατώντας

το σκοινί

για του εργάτη

το λαιμό,

ας παν να βάλουν,

οι φτηνοί,

πλάτες στο έγκλημα

το ωμό!

* * *

Ας παν να κάτσουν

«να τα πουν»,

να συναινέσουν

στη «σφαγή»

ας δώσουν,

δίχως να ντραπούν,

στ' αφεντικά

«ύδωρ» και «γη».

* * *

Ας παν, στο «διάλογο»

οι «δοτοί»,

μόνοι τους

είναι εντελώς,

κι όποιο υπογράψουνε

«χαρτί»,

θα το ακυρώσει

ο λαός!


Ο οίστρος



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ