Ολα αυτά την ώρα που περισσότερο από ποτέ αποδεικνύεται τι σημαίνει για τον ελληνικό λαό και για τους πρόσφυγες και μετανάστες, η βάρβαρη πολιτική της ΕΕ για το Προσφυγικό, με ογκόλιθο τη Σένγκεν και τις άλλες συνθήκες που ανοιγοκλείνουν την «κάνουλα» των συνόρων ανάλογα με τις ανάγκες των καπιταλιστών, εγκλωβίζοντας χιλιάδες πρόσφυγες στις χώρες υποδοχής. Πραγματικά... άξιοι!

«Να τελειώνει, λοιπόν, η πλάκα με το ότι μετέτρεψα το "Οχι" σε "Ναι"». Αυτό είπε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, στη συνέντευξή του προχτές το βράδυ στον τηλεοπτικό σταθμό STAR, αναφερόμενος στο δημοψήφισμα του Ιούλη του 2015. Σε τι μετατράπηκε το «Οχι» του δημοψηφίσματος το ένιωσε και το νιώθει πολύ καλά ο ελληνικός λαός όλους αυτούς τους μήνες. Το νιώθει στις συντάξεις, στους φόρους, στους μισθούς, στη ζωή του συνολικά. Και την ίδια στιγμή, βλέπει τους επιχειρηματικούς ομίλους να κάνουν σχέδια για το μέλλον που τους υπόσχεται η συγκυβέρνηση.

Βέβαια, έχει ένα δίκιο ο Αλ. Τσίπρας. Πράγματι, δεν μετέτρεψε το «Οχι» σε «Ναι» μετά το δημοψήφισμα. Η αλήθεια είναι ότι το «Οχι» που καλούσε το λαό η κυβέρνηση να πει, ήταν εξαρχής «Ναι», αλλά του το έκρυψε συστηματικά. Αρκεί μόνο να θυμηθούμε ότι λίγες μέρες πριν από το δημοψήφισμα, η κυβέρνηση έστειλε αίτημα για νέο αντιλαϊκό μνημόνιο και νέα δανειακή σύμβαση που έχει φορτωθεί στις πλάτες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Τότε που κορόιδευε το λαό, ζητώντας του να ψηφίσει το δικό του μνημόνιο και όχι το μνημόνιο των «θεσμών». Τελικά, αυτό που έγινε ήταν να εφαρμοστούν και τα δύο σε ένα...

Μια πολύ αποκαλυπτική αποστροφή του πρωθυπουργού στην προχτεσινή του τηλεοπτική συνέντευξη, έστειλε περίπατο την παλιά παραμύθα που πουλούσε επί χρόνια στον ελληνικό λαό ο ΣΥΡΙΖΑ για τις «κυβερνήσεις - υπαλλήλους της τρόικας», για «δοτούς», «αποικίες» και άλλα τέτοια ώστε να κρύβεται η ουσία της αστικής διαχείρισης και της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου, όπως και των κυβερνήσεων στο έδαφος του καπιταλισμού: «Εάν ήταν να μην έχει καμία κυβέρνηση που βρίσκεται σε πρόγραμμα την επιλογή να διαμορφώσει, μέσα στο πλαίσιο της συμφωνίας, το δικό της σχέδιο, τότε δε θα υπήρχε λόγος να υπάρχουν κυβερνήσεις. Στη θέση τη δική μου θα ήταν ο κ. Τόμσεν και στη θέση του κ. Τσακαλώτου θα ήταν ο αντίστοιχος της Κομισιόν. Οι κυβερνήσεις υπάρχουν για να διαμορφώνουν, μέσα στο πλαίσιο των στόχων, τη δική τους πολιτική, τη δική τους στρατηγική, με βάση αυτό που εκτιμούν ότι είναι η ανάγκη της κοινωνίας». Ο πρωθυπουργός, βέβαια, αποκάλυψε το «πλαίσιο» και το ρόλο των αστικών κυβερνήσεων για να πουλήσει το καινούργιο παραμύθι ότι, τάχα, μπορεί να υπάρξει εντός της πολιτικής του κεφαλαίου (αυτών δηλαδή που βάζουν το πραγματικό «πλαίσιο») φιλολαϊκή πολιτική, «για τις ανάγκες της κοινωνίας». Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να τσιμπήσουν ούτε στην καινούργια απάτη. Αυτά τα σιδερένια πλαίσια της καπιταλιστικής οικονομίας και των κυβερνήσεών της πρέπει να σπάσουν με τον αγώνα τους.

Αυξάνονται τα κρούσματα ρατσιστικών επιθέσεων από τάγματα εφόδου σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πριν από μερικές μέρες, είχαμε στη Δρέσδη στη Γερμανία το περιστατικό με τον άγριο προπηλακισμό μικρής ομάδας προσφύγων, ενώ στη Νορβηγία - μετά τη Φινλανδία - τέτοια τάγματα φασιστών περιπολούν στους δρόμους και επιτίθενται σε μετανάστες και πρόσφυγες. Το φαινόμενο, που είναι ανησυχητικό, φαίνεται πως επεκτείνεται. Εχει ενδιαφέρον το πώς προβάλλεται από τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης ο τρόπος με τον οποίο εφορμούν οι συγκεκριμένοι. Διαβάζουμε λοιπόν: «Δεκάδες άνδρες ντυμένοι με μαύρα μπουφάν, φέροντας ως "διακριτικό" κάτι που υποτίθεται ότι αναπαριστούσε κράνος των Βίκινγκς, συγκεντρώθηκαν το βράδυ του Σαββάτου (σ.σ. πριν από δύο βδομάδες) στις πόλεις Στάβανγκερ, Ντράμεν και Κρίστιανσαντ, για να "καθαρίσουν"- όπως είπαν - τους δρόμους από την "εγκληματικότητα" των μεταναστών». Είναι φανερό ότι οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που γεννούν και αναπαράγουν την προσφυγιά και τον ξεριζωμό αλλά και η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης εκτρέφουν το φασισμό και αυτές τις αντιδράσεις. Το ερώτημα είναι αν για ανάλογη δράση ετοιμάζονται και τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής στη χώρα μας.

1784 Ο Γάλλος εφευρέτης Ζαν Πιερ Μπλανσάρ πραγματοποιεί την πρώτη πτήση με αερόστατο πάνω από το Παρίσι.

1900 Γεννιέται ο Γερμανός συνθέτης Κουρτ Βάιλ, του οποίου η μουσική συνόδεψε μεταξύ άλλων και πολλά θεατρικά του Μπέρτολτ Μπρεχτ (όπως π.χ. η «Οπερα της Πεντάρας» και τα «Επτά θανάσιμα αμαρτήματα»). Εβραίος στην καταγωγή και σοσιαλιστής στην ιδεολογία, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Γερμανία όταν οι ναζί ήρθαν στην εξουσία το Μάρτη του 1933. Πέθανε στις ΗΠΑ στις 3/4/1950.

1919 Συνέρχεται στη Μόσχα το 1ο - ιδρυτικό - Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Γ' Διεθνής). Στις εργασίες του μετέχουν τα Κομμουνιστικά Κόμματα Αυστρίας, Εσθονίας, Φινλανδίας, Γερμανίας, Ουγγαρίας, Λετονίας, Λιθουανίας, Πολωνίας, Ρωσίας, Ουκρανίας, Νορβηγίας, Σουηδίας, Ελβετίας (ανεπίσημα) και ΗΠΑ (ανεπίσημα). Επίσης έλαβαν μέρος: η Βαλκανική Σοσιαλιστική Ομοσπονδία, οι Γερμανοί άποικοι και οι ανατολικές εθνότητες στη Ρωσία, καθώς και οι Τσιμερβαλντινοί της αριστεράς. Το Συνέδριο, που διήρκεσε έως τις 6/3, ψήφισε το πρόγραμμα της ΚΔ και τις θέσεις του Λένιν για τη δικτατορία του προλεταριάτου.

1943 Αρχίζει η μάχη της θάλασσας των νησιών Βίσμαρκ (Ειρηνικός Ωκεανός), που κράτησε 3 μέρες και κατέληξε σε αποφασιστική ήττα του ιαπωνικού στόλου από τις συνδυασμένες αμερικανικές και αυστραλιανές δυνάμεις.

1958 Μετά την αποχώρηση 15 βουλευτών από την ΕΡΕ, ανάμεσα στους οποίους οι Γεώργιος Ράλλης και Παναγιώτης Παπαληγούρας, ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής υποβάλλει την παραίτηση της κυβέρνησής του. Προκηρύσσονται εκλογές για την 11η Μάη.

1969 Πραγματοποιεί στην Τουλούζη της Γαλλίας την παρθενική του πτήση το γαλλοβρετανικό αεροσκάφος «Κονκόρντ». Ηταν το δεύτερο υπερηχητικό επιβατηγό αεροσκάφος μετά το σοβιετικό «Τουπόλεφ-144», που προηγήθηκε του «Κονκόρντ» κατά δύο μήνες. Τελικά η λειτουργία του σταμάτησε το 2003, διότι κρίθηκε αντιοικονομικό.

1973 Πάνω από 1.200 άτομα υπογράφουν διαμαρτυρία στην Αθήνα και τον Πειραιά κατά του διατάγματος της χούντας για την επιστράτευση των φοιτητών.

1989 Απαντώντας στις αποκαλύψεις ότι υπήρξε μέλος ναζιστικής οργάνωσης, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γιόζεφ Λουνς, λέει ότι δήθεν ένας συγγενής του τον είχε γράψει μέλος του ναζιστικού κόμματος, χωρίς τη συγκατάθεσή του!

1990 Επειτα από 27 χρόνια στη φυλακή, ο Νέλσον Μαντέλα επιστρέφει στην ενεργό πολιτική δράση, καθώς εκλέγεται αντιπρόεδρος του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου. Τέσσερα χρόνια μετά, θα κερδίσει τις εθνικές εκλογές και θα γίνει ο πρώτος μαύρος Πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής.

1995 Ο επί εφτά φορές πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζούλιο Αντρεότι κατηγορείται ότι υπήρξε μέλος της Μαφίας. Μετά από πολύχρονη δίκη αθωώθηκε.