Τετάρτη 10 Ιούλη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Προσφορά καλών υπηρεσιών στους μεγαλοεπιχειρηματίες

Γρηγοριάδης Κώστας

Τη «στρατηγική του Δήμου Αθηναίων για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας στην Αθήνα» παρουσίασε, χτες, ενώπιον μεγαλοεπιχειρηματιών της πόλης, ο δήμαρχος Γιώργος Καμίνης, διαφημίζοντάς την ως ένα «πολυδιάστατο επιχειρησιακό πρόγραμμα που στοχεύει στην αναβάθμιση του αστικού χώρου της πρωτεύουσας, στην καλύτερη λειτουργία της πόλης (...) βασικό χρηματοδοτικό εργαλείο για την υλοποίηση της αναπτυξιακής στρατηγικής του δήμου με στόχο την αναζωογόνηση της Αθήνας, για την οποία η τόνωση της τοπικής οικονομίας και η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας είναι πρωταρχικής σημασίας». Ταυτόχρονα, από πλευράς δημοτικής αρχής υποστηρίχτηκε ότι «προσεγγίζει ολοκληρωμένα το κεφάλαιο "επιχειρηματικότητα" και διαμορφώνει πλαίσιο δράσεων και παρεμβάσεων σε άμεση συνεργασία με τους εμπλεκόμενους φορείς, αναδεικνύοντας λύσεις, μέτρα και κατευθύνσεις». Στην παρουσίαση σχετικής μελέτης τονίστηκε χαρακτηριστικά ότι «απαιτείται η αξιοποίηση των μεγάλων κεφαλαίων που διαθέτει η πόλη, όπως τα ερευνητικά ιδρύματα και το αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό που είναι οι νέοι». Ολα αυτά ειπώθηκαν παρουσία εκπροσώπων του ΣΕΒ, του ΕΒΕΑ (ο πρόεδρός του, Κ. Μίχαλος, στοχοποίησε πάλι το «παρεμπόριο», τη «λαθρομετανάστευση» και τη «δυσλειτουργία του κέντρου της Αθήνας από τις διαδηλώσεις»), του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών, της Ενωσης Ξενοδόχων Αθηνών - Αττικής, με παρόντα επίσης τα διμερή Επιμελητήρια των ΗΠΑ, Βρετανίας, Ιταλίας, Γαλλίας, Γερμανίας κ.ά.

Αλλη μια απόδειξη ότι η Τοπική Διοίκηση, ως μηχανισμός του αστικού κράτους, ιδιαίτερα μετά τον «Καλλικράτη», αποτελεί έναν ακόμη ισχυρό μοχλό ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου και των συμφερόντων του. Πιστεύει ακόμη κανείς ότι οι δήμοι είναι φίλοι του λαού;

Παγκάλου ρήσεις...

«Δεν βλέπατε ότι η ΕΡΤ που διαλύθηκε, ήταν προπαγανδιστικό όργανο, αυταρχικό και ολοκληρωτικό, ενός κόμματος που είχε το 5-10-20% του ελληνικού λαού; Κομμουνιστικό όργανο ήταν η ΕΡΤ. Κομμούνιζε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Μέχρι αηδίας. Εγώ, που είμαι και αριστερής προέλευσης, αφού έβλεπα ένα ντοκιμαντέρ για το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τους αντιφασιστικούς αγώνες των λαών, μετά έβλεπα μια συζήτηση μαρξιστών, ούτε ξέρω για ποιο θέμα και στο τέλος, μου κοπανούσε και ένα σοβιετικό φιλμ. Ούτε ο "902" δεν τα κάνει αυτά».

Τάδε έφη Θ. Πάγκαλος, χτες, στο ραδιοφωνικό σταθμό «Βήμα FM». Είναι προφανές ότι αν ο κ. Πάγκαλος αναφέρεται στην ΕΡΤ που υπήρχε και όχι σε κάποια «ΕΡΤ» που κατασκεύασε στο κεφάλι του, τότε μάλλον τελεί υπό πλήρη σύγχυση, «διανθισμένη» με τη γνωστή αντικομμουνιστική του «αβρότητα». Διότι, η αναπαραγωγή και προπαγάνδιση από την ΕΡΤ του κυρίαρχου, σκοταδιστικού ιδεολογήματος της ΕΕ και των εθνικών αστικών τάξεων ξεχωριστά που εξισώνει το φασισμό με τον κομμουνισμό είχε ξεπεράσει κάθε όριο.

Τόσο πολύ, μάλιστα, που οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε κινητοποίηση έξω από την έδρα της στην Αγία Παρασκευή, το Νοέμβρη του 2009, λόγω των εκπομπών και των «ντοκιμαντέρ» των αστικών «δεξαμενών σκέψης» που κουρελιάζουν την ιστορική αλήθεια φέρνοντάς την στα μέτρα τους. Ενώ, το Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς, το ΚΚΕ παρουσίασε μέσα στη Βουλή ολόκληρο κατάλογο με τις παραγωγές αυτού του είδους. Και μιλάμε μόνο για εκείνη τη χρονιά. Για να μη θυμηθούμε και το «απείρου κάλλους» «ντοκιμαντέρ» με το χαρακτηριστικό τίτλο «Σοβιετική ιστορία», που πρόβαλλε η... «κομμουνιστική» ΕΡΤ το 2010, το οποίο αποτελεί την οπτικοακουστική «επιτομή» του αντικομμουνισμού, με το ΚΚΕ να καταγγέλλει την «αντικομμουνιστική φρενίτιδα» του καναλιού.

Η το «ντοκιμαντέρ» του «History Channel» υπό τον τίτλο «Αναζητώντας τέρατα: Ο δολοφόνος πιθηκάνθρωπος της Ρωσίας», το 2010, με το σημείωμα της ΝΕΤ να αναφέρει: «Το 2006, η εφημερίδα "New York Times" αποκάλυψε ότι ο Σοβιετικός Ιωσήφ Στάλιν είχε το μοχθηρό σχέδιο να δημιουργήσει τέρατα από διασταύρωση ανθρώπων με πιθήκους (...) Μια πραγματική ιστορία που θυμίζει τα πειράματα του Φρανκενστάιν».

Αλλά μάλλον τα παραπάνω δεν προκαλούν αηδία στον κ. Πάγκαλο. Αυτό που του προκαλεί αηδία, κατά τη δήλωσή του, είναι κάποιο «ντοκιμαντέρ για το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τους αντιφασιστικούς αγώνες των λαών» και κάποιο σοβιετικό φιλμ...

Πάντα έτσι ήταν...

Ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη ο Δ. Παπαδημούλης όταν, με αφορμή την έναρξη σήμερα του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνει (ρ/σ «Alpha 98,9»): «...Και για όσους μιλούν για σκιές πάνω από το εγχείρημά μας, απαντάμε ότι ως σκιές βλέπουν την εσωτερική δημοκρατία και τις διαφορές απόψεων μέσα στη πολιτική μας συμμαχία όσοι έχουν μάθει να υμνούν και να στηρίζουν αρχηγικά "μαγαζιά" που αποτελούν δυναστείες. Οσοι αντιλαμβάνονται ως υποχρέωσή τους τη στήριξη σε κόμματα όπως του Καραμανλή ή του Παπανδρέου, δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι στην Αριστερά τα πράγματα είναι αλλιώς».

Κάθε άλλο βέβαια παρά «αλλιώς» είναι τα πράγματα στον ΣΥΡΙΖΑ. Μια ματιά να κάνει τον κόπο να ρίξει κανείς σε ιστοσελίδες που διάκεινται φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ, θα διαπιστώσει πως στο εσωτερικό του γίνεται το μάλε βράσε και οι οργανώσεις του έχουν μετατραπεί σε πεδίο δράσης των μηχανισμών συνιστωσών, τάσεων, ρευμάτων κ.λπ. που δίνουν μάχη για τον έλεγχο του Συνεδρίου. Καταγγελίες επώνυμες, μάλιστα και από προβεβλημένα στελέχη που για τους δικούς τους λόγους ανακάλυψαν όψιμα την ποιότητα της δημοκρατίας στο εσωτερικό του σχήματος. Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ βεβαίως, είναι κοινό μυστικό πως έτσι ήταν πάντα ο ΣΥΡΙΖΑ. Και τώρα που μεταλλάσσεται σε σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα με προοπτική μάλιστα ανάληψης κυβερνητικής εξουσίας, η διαπάλη των μηχανισμών απογειώνεται σε νέα ανώτερα επίπεδα...

Καλώς μας ήρθε

Καλώς τηνε τη νιόφερτη. Γεννήθηκε χτες το πρωί, ψηλή, μαυρομαλλούσα και 3.440 γραμμάρια. Είναι η κόρη της δικής μας, της Αναστασίας Μοσχόβου απ' τη Συντακτική Επιτροπή του «Ρ» και του επίσης δικού μας, του Γιώργη Ελταχήρ από το πόρταλ του «902». Ο Εκτορας, ο πρωτότοκος, φυλάει ήδη σκοπιά μην τους την πάρουνε. Από μας κάθε ευχή, να τη χαίρονται και να τους χαιρόμαστε.

Πάλη για κοινωνικές δομές

Η ελπίδα δεν μπορεί πλέον να οδηγεί σε αυταπάτες. Η επίθεση είναι ανελέητη. Κι ο καπιταλισμός τώρα πια δεν έχει ανάγκη να υποκρίνεται και να φοράει την «κοινωνική» μάσκα, του «κοινωνικού κράτους». Δείχνει τα δόντια του, κατακρεουργεί όποια κοινωνική κατάκτηση έχει απομείνει, κηρύσσει ανοιχτό πόλεμο στη ζωή μας, στην ύπαρξή μας. Από τρία μόλις ρεπορτάζ που καταγράψαμε στο χτεσινό «Ριζοσπάστη» προκύπτει ότι: Δεκάδες χιλιάδες ανάπηροι και χρονίως πάσχοντες περιμένουν να περάσουν από τις επιτροπές πιστοποίησης της αναπηρίας έχοντας μείνει χωρίς επιδόματα και συντάξεις. Οι 4 στους 10 του συνολικού πληθυσμού είναι χρονίως πάσχοντες και μειώνουν τις επισκέψεις τους στο γιατρό μέχρι και 30%, λόγω οικονομικών προβλημάτων, με σοβαρές συνέπειες για την πορεία της υγείας τους. Η «κουρεμένη» κατά 1/3 κρατική επιχορήγηση του Πρότυπου Εθνικού Νηπιοτροφείου - ένα ίδρυμα που λειτουργεί από το 1912 και σήμερα κινδυνεύει να οδηγηθεί σε λουκέτο - κόλλησε κάπου μεταξύ υπουργείου και Περιφέρειας κι αναρωτιέσαι τα 28 παιδιά λαϊκών οικογενειών που λόγω σοβαρών οικονομικών δυσκολιών αδυνατούν να εξασφαλίσουν ακόμη και την τροφή στα παιδιά τους τι θα απογίνουν; Τι θα απογίνουν κι εκείνα που δε βρήκαν στέγη σε κάποιο ίδρυμα;

Οι δικαιολογίες λίγο - πολύ γνωστές και ίδιες για κάθε περίπτωση: Αδεια ταμεία, δημοσιονομικός έλεγχος, οικονομική κρίση. Ολες να αξιοποιούνται ως Δούρειος Ιππος για να ξεμπερδεύουν μαζί μας. Ολες στην κατεύθυνση να διαλυθούν ακόμη κι αυτές οι αποσπασματικές διάσπαρτες υπηρεσίες που, πάντα, μετρούσαν πολλά βήματα πίσω από τις πραγματικές ανάγκες και συναποτελούσαν το λεγόμενο «κοινωνικό κράτος». Σε αυτή την επιλογή ο περιορισμός των κονδυλίων, η σταδιακή μεταφορά της υποχρέωσης του κράτους στο άτομο και στις «εθελοντικές» ή μη κυβερνητικές οργανώσεις, η έλλειψη δικτύου κρατικών υπηρεσιών διευκολύνουν το πέρασμα αυτών των υπηρεσιών στα χέρια των ιδιωτών, ορθώνοντας επιπλέον ταξικούς διαχωρισμούς.

Ολα αυτά είναι πισωγύρισμα για την ανθρωπότητα. Είναι η χαριστική βολή σε εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες που υποφέρουν απ' άκρη σ' άκρη της χώρας και βυθίζονται στην ανέχεια και την απόγνωση. Απέναντι σ' αυτή την τραγική κατάσταση το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να αφήσουμε να νικήσει η απόγνωση ή ο φόβος. Υπάρχουν άμεσες και ρεαλιστικές λύσεις. Οι χρονίως πάσχοντες να έχουν πλήρη, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ιατρική επίβλεψη. Να δημιουργηθεί ενιαίος δημόσιος κεντρικός φορέας δωρεάν παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, που θα απλώνεται σ' όλη τη χώρα, σε κάθε νομό, κάθε χωριό και πόλη. Αμεσα να ενισχυθεί η κρατική χρηματοδότηση του Εθνικού Νηπιοτροφείου. Να πληρωθούν οι εργαζόμενοί του.

Ολα αυτά πρέπει να κερδηθούν πάλι και θα κατακτηθούν στο δρόμο, μέσα από οργάνωση και συλλογικούς αγώνες όλων όσοι πλήττονται. Η ίδια πολιτική είναι που κόβει το μισθό του εργάτη και το επίδομα του ανάπηρου. Γι' αυτό και από κοινού πρέπει να την αντιπαλέψουν. Γιατί μια ζωή έχουμε και δε θα επιτρέψουμε να την παίζουν στη ρουλέτα των ποσοστών του κέρδους των επιχειρηματιών και των εξορθολογισμών τους για να βολεύουν τα συμφέροντά τους.


Ελένη ΤΖΙΒΡΑ

Πώς να τους εκπλήξει η καταστολή...

Γρηγοριάδης Κώστας

Με αφορμή την προχτεσινή επιχείρηση καταστολής της κινητοποίησης που έκανε ομάδα φοιτητών στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθήνας, κάποια δημοσιεύματα παρουσιάζουν το θέμα από τη σκοπιά των μελών του Συμβουλίου Διοίκησης του ιδρύματος και εμφανίζουν τα μέλη του Συμβουλίου που διδάσκουν σε ξένα πανεπιστήμια ως... «έκπληκτα» με τις κινητοποιήσεις και τις διαμαρτυρίες των φοιτητών. Δεν φάνηκε όμως αυτά τα μέλη του Συμβουλίου να εκφράζουν καμιά αποστροφή ούτε καν έκπληξη για την εισβολή της αστυνομίας στο ίδρυμα, τη χρήση χημικών και την προσαγωγή 31 φοιτητών που απλά πήγαν να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους. Δεν φάνηκε να εκφράζουν καμιά έκπληξη για την καταστολή...

Εμείς από την πλευρά μας, μπορούμε να φανταστούμε αυτά τα μέλη των Συμβουλίων από πανεπιστήμια του εξωτερικού να εκφράζουν την έκπληξή τους ακόμα και για την έννοια του ακαδημαϊκού ασύλου, όχι μόνο ως άσυλο απέναντι στην κρατική καταστολή, αλλά και άσυλο ιδεών. Γιατί όταν, για παράδειγμα, σε ένα από τα πρωτοκλασάτα αυτά ιδρύματα του εξωτερικού (που φέρουν στις υπογραφές του κάποια μέλη Συμβουλίων) για να κάνει ένας ερευνητής μια έρευνα πρέπει να βρει χορηγούς που να δεχτούν να του τη χρηματοδοτήσουν, τότε το άσυλο ιδεών έχει πάει περίπατο για τα καλά κι έχει κυριαρχήσει η ασυλία της επιχείρησης - χορηγού που παραγγέλνει και πληρώνει.

Και φυσικά όταν έχεις τσαλαπατήσει με τέτοιο τρόπο στη συνείδησή σου την έννοια του ασύλου των ιδεών, πώς να σου κάνει εντύπωση και να σε εκπλήξει αρνητικά η καταστολή...;

Ο εμπαιγμός δεν έχει τελειωμό

Οι άνεργοι στη χώρα έχουν φτάσει το 1,5 εκατομμύριο. «Μπουλούκια» οι εργαζόμενοι πετιούνται κάθε μέρα στο δρόμο της ανεργίας, αποτέλεσμα της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι παίρνουν επίσης θέση στις μαύρες λίστες της ανεργίας. Και όμως, είναι ο τρίτος κατά σειρά μήνας που ο υπουργός Εργασίας Ι. Βρούτσης «βλέπει» «...ενθαρρυντικό σήμα για τις εξελίξεις στο πεδίο της απασχόλησης...»! Βεβαίως και δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι ο ίδιος ξέρει πολύ καλά ότι μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι τα μηνύματα. Προσπαθεί, όμως, να δημιουργήσει μια «εικονική πραγματικότητα» στα μάτια των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων που βράζουν από την ανεργία, την πείνα και την ανέχεια.

Εχει αξία όμως να δούμε από πού έρχεται το σήμα στον υπουργό και τι σήμα είναι αυτό. Σύμφωνα με τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ» το μήνα Ιούνη εμφανίζεται θετικό ισοζύγιο προσλήψεων απολύσεων κατά 14.341 νέες θέσεις εργασίας. Μια απλή ματιά να ρίξει κάποιος στα στοιχεία θα διαπιστώσει ότι αυτό το θετικό ισοζύγιο προκύπτει από την αύξηση θέσεων εργασίας στη συντριπτική τους πλειοψηφία στον τουρισμό (ξενοδοχεία, εστίαση, ταξιδιωτικά πρακτορεία, κ.λπ). Αυτό, περιττό ίσως να πούμε, ότι συμβαίνει κάθε καλοκαίρι.

Ομως, αυτό το θετικό «σήμα» που «λαμβάνει» ο υπουργός διαρκεί τρεις, τέσσερις άντε το πολύ πέντε μήνες, καθώς μόλις τελειώσει η τουριστική σεζόν οι εργαζόμενοι βρίσκονται και πάλι στην ανεργία. Οι μόνοι ίσως που λαμβάνουν το «σήμα» είναι οι ξενοδόχοι και οι επιχειρηματίες του τουρισμού, αφού η κυβέρνηση του υπουργού - όπως και όλες οι προηγούμενες - φρόντισαν να «απαλλάξουν» τους εργαζόμενους από δικαιώματα και κατακτήσεις και να δουλεύουν με κάθε πιθανή και «νόμιμη» μορφή ελαστικής απασχόλησης. Φροντίζουν να τροφοδοτούν τους ξενοδόχους με στρατιές νέων μαθητών για πρακτική τάχα εξάσκηση, αλλά που δουλεύουν κανονικά, αντικαθιστώντας άλλους εργαζόμενους που απολύονται και αμείβονται με 400 ευρώ το μήνα και ανασφάλιστοι. Γι' αυτές τις θέσεις «εργασίας» χαίρεται ο υπουργός και η κυβέρνησή του, γι' αυτό ετοιμάζουν πακέτο μέτρων που θα τσακίσουν ό,τι έχει απομείνει στους εργάτες.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μπλόκο στην πολιτική εξαθλίωσης

Τα αυριανά συλλαλητήρια που οργανώνουν το ΠΑΜΕ και εργατικά συνδικάτα στο Σύνταγμα και σε μια σειρά πόλεις σε όλη τη χώρα ενάντια στην αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική αποτελούν σημαντικό σταθμό μιας κρίσιμης ταξικής αναμέτρησης. Από το Σύνταγμα, από κάθε πόλη και χωριό, κάθε λαϊκή γειτονιά, αύριο πρέπει να σταλεί αποφασιστικό μήνυμα οργάνωσης και κλιμάκωσης της πάλης ενάντια στον οδοστρωτήρα των μέτρων, που για να αυγατίσουν τα κέρδη των καπιταλιστών έρχεται να ισοπεδώσει κάθε δικαίωμα και κατάκτηση που έχει απομείνει στην εργατική τάξη. Η επίθεση στους εργαζόμενους ιδιωτικού και δημόσιου τομέα είναι τέτοια που δεν αφήνει περιθώριο αναμονής και εφησυχασμού. Ο φόβος και η μοιρολατρία δεν φρενάρουν την επίθεση των μονοπωλίων, της κυβέρνησης και των τροϊκανών συνεργατών τους. Αντίθετα, την ενισχύουν.

Οι χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι που θα απολυθούν προκειμένου να επιτευχθούν οι «δημοσιονομικοί στόχοι» και αρκετές χιλιάδες ακόμα που θα μπουν σε καθεστώς διαθεσιμότητας φανερώνουν μόνο μια πτυχή της επίθεσης, που δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στο Δημόσιο. Με το πολυνομοσχέδιο που έχει ετοιμάσει η κυβέρνηση, θέτοντας σε εφαρμογή παλιότερες αποφάσεις και προωθώντας νέες, επιχειρεί νέο χτύπημα στο σύνολο των δικαιωμάτων των εργατικών - λαϊκών οικογενειών για να υπηρετήσει τις ανάγκες των μονοπωλίων. Αυτό το στόχο υπηρετούν οι νέες προωθούμενες περικοπές στις παροχές του ΕΟΠΥΥ με πρόσχημα το ταμειακό έλλειμμα του Οργανισμού, που οι ίδιες οι κυβερνήσεις προκάλεσαν. Αυτό το στόχο υπηρετούν τα απανωτά φοροεισπρακτικά μέτρα. Οι συγχωνεύσεις των σχολείων, με τους μαθητές να στοιβάζονται σε πολυάριθμα τμήματα. Η διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών και δομών.

Αυτό το στόχο υπηρετεί η κατάργηση της αργίας της Κυριακής που θα δώσει τη χαριστική βολή σε χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και εργαζόμενους. Αυτό το στόχο υπηρετεί η απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Το δώρο που κάνει η κυβέρνηση στο κεφάλαιο να απολύει άνευ όρων και ορίων εργαζόμενους για να θωρακίσει την κερδοφορία του. Οι επιχειρηματίες «τρίβουν τα χέρια τους» αφού πετυχαίνουν «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Την ίδια στιγμή που θα απολύουν μαζικά εργαζόμενους θα εκβιάζουν τις στρατιές των ανέργων για χαμηλότερα μεροκάματα, για μεγαλύτερη ευελιξία, για ωράρια - «λάστιχο», για δουλειά λίγων μηνών και ημερών.

Η επίθεση δεν αφορά ορισμένους. Αφορά κάθε εργαζόμενο στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, αφορά τον άνεργο που πληρώνει ήδη πολύ ακριβά αυτή την πολιτική, αφορά τον αυτοαπασχολούμενο που κρατάει χρεωμένος, με νύχια και με δόντια, την επιχείρησή του, αφορά τον φτωχό αγρότη, αφορά τη γυναίκα, τον συνταξιούχο, τον μαθητή, τον φοιτητή. Ο αντίπαλος είναι κοινός και σαν μια γροθιά επιβάλλεται η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της να δώσουν απάντηση. Τα αυριανά συλλαλητήρια να αποτελέσουν βήμα μπροστά στην πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Ο θυμός και η αγανάκτηση να οδηγήσουν αύριο στο Σύνταγμα και σε κάθε συλλαλητήριο που οργανώνουν οι ταξικές δυνάμεις και οι οργανώσεις της κοινωνικής συμμαχίας. Να οδηγήσουν μεθαύριο, στη συνέλευση του σωματείου, στη μάχη για τα καθημερινά λαϊκά προβλήματα στη γειτονιά, στα σχολεία, παντού. Γιατί ο δρόμος του αγώνα είναι μακρύς και απαιτεί συμμετοχή, οργάνωση και ταξικό προσανατολισμό ενάντια στο κεφάλαιο, για την ανατροπή της αντεργατικής, αντιλαϊκής πολιτικής.

Προληπτικά ... ΚΑΤάγματα

Σε ...επιδημία έχει εξελιχθεί η πρακτική της Διοίκησης του ΚΑΤ να παραπέμπει στη Δευτεροβάθμια Υγειονομική Επιτροπή (ΔΥΕ) εκατοντάδες εργαζόμενους -μέχρι και 270- που κάνουν χρήση του δικαιώματος για απουσία με ασθένεια.

Και η πρόθυμη -προς τη Διοίκηση του νοσοκομείου- ΔΥΕ είναι πολύ δύσπιστη ως προς την ειλικρίνεια των εργαζομένων αλλά και τη γνώση και την επιστημονική κατάρτιση των συναδέλφων τους γιατρών που γνωματεύουν για την ανάγκη αναρρωτικής άδειας ή συμμετέχουν στην Πρωτοβάθμια Υγειονομική Επιτροπή. Η ΔΥΕ, με το απλό επιχείρημα πως δεν πείστηκε «ότι χρειαζόταν επιπλέον άδεια» έκοψε εφτά μεροκάματα από εργαζόμενη που έπαθε διάστρεμμα εν ώρα εργασίας!

Είναι μια από εκείνες τις εργαζόμενες που έχουν φορέσει πατίνια για να μπορέσουν καλύψουν τα τρομακτικά κενά που υπάρχουν, όπως συμβαίνει σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας. Παραβλέποντας ακόμα και τις επαγγελματικές ασθένειες, που γιγαντώνονται, η συγκυβέρνηση προκαλεί προληπτικά ΚΑΤάγματα για να μη βγάλουν ούτε «κιχ» οι εργαζόμενοι για την εφαρμογή των σχεδίων της με την κινητικότητα των εργαζομένων, που μαζί με τις συνταξιοδοτήσεις θα γονατίσουν τα νοσοκομεία από προσωπικό.

Μια πρώτη απάντηση δίνουν οι εργαζόμενοι του ΚΑΤ, που, με πρωτοβουλία του Σωματείου τους, κάνουν παράσταση διαμαρτυρίας σήμερα το μεσημέρι, ώρα 12, στη Διοίκηση του νοσοκομείου.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ