Για όσους διατηρούν και την ελάχιστη αμφιβολία πού αποσκοπεί το νομοσχέδιο για το ρατσισμό και την ξενοφοβία καλό θα ήταν να διαβάσουν τη δήλωση του Θ. Πάγκαλου στο ρ/σ «Βήμα»: «Είμαι υπέρ της ύπαρξης ενός νομοσχεδίου που θα εμποδίζει την αποθέωση φασιστικών και αυταρχικών μεθόδων του παρελθόντος, εγκλημάτων, γενοκτονιών (...) Δεν θεωρώ όμως ότι πρέπει να διώκομαι επειδή μίλησα υπέρ του Χίτλερ. Πρέπει να διώκομαι όταν βγω και πω ότι το Αουσβιτς και το Νταχάου ήταν εκπαίδευση των Εβραίων για να εργάζονται καλύτερα και πιο τίμια, γιατί είναι κλέφτες και τοκογλύφοι. Τότε, πρέπει να με βάλει κάποιος στη φυλακή για να μάθω. Οπως και όταν έχεις τον Στάλιν δίπλα στο κρεβάτι σου (...) Το Γκούλαγκ είναι τόπος βασανισμού όπου εκτελέστηκαν χιλιάδες από τη σταλινική τρομοκρατία ή πέθαναν από την πείνα και το κρύο. Αυτά δεν λέγονται ούτε γι' αστείο. Και αν το είπε γι' αστείο ακόμα, αυτός που το είπε, πρόκειται περί κτήνους και ηλιθίου (...) Δεν είναι χιούμορ. Ο Μιχαλολιάκος όταν λέει "τι ωραίος που είναι ο Χίτλερ και έκανε σαπούνια τους Εβραίους" ή ο χρυσαυγίτης που λέει "το καλύτερο σαπούνι βγαίνει από το κομμούνι", τι είναι; Πρέπει να του κάνουμε ψυχανάλυση; Πού θα ξέρω εγώ αν το λέει ως αστείο; Οποιος επιβραβεύει και αποθεώνει φασισμούς - είτε είναι κόκκινοι είτε μαύροι - δολοφονίες ή γενοκτονίες, θα πρέπει να τιμωρείται».

Παλιά αλεπού στο κουρμπέτι ο Θ. Πάγκαλος κι αν κάποτε τα λεγόμενά του μπορούσαν να αποδοθούν στη γραφικότητά του και στον ωμό αντικομμουνισμό που τον χαρακτηρίζει, οι εξελίξεις που έχουν μεσολαβήσει δεν επιτρέπουν σήμερα τέτοιες απλοϊκές ερμηνείες.

Για την άρχουσα τάξη, την εξουσία των μονοπωλίων εχθρός κι αντίπαλος δεν είναι τα φασιστικά μορφώματα που άλλωστε η ίδια εκκολάπτει. Είναι το εργατικό λαϊκό κίνημα, με ταξικό προσανατολισμό, είναι η πολιτική του πρωτοπορία, το ΚΚΕ, είναι η ακτινοβολία ως σήμερα αναλλοίωτη του σοσιαλισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα, τα διδάγματα του οποίου μπορεί να γίνουν οδηγός δράσης.

Εκεί χτυπάνε νομοθετήματα σαν αυτό της κυβέρνησης, εκεί χτυπάνε τα σφυριά της ΕΕ, κι άλλων πολλών μηχανισμών των μονοπωλίων, με τα αντικομμουνιστικά φιρμάνια, με το να καθιστούν την εξίσωση σοσιαλισμού - φασισμού επίσημη ιδεολογία, με το να επικροτούν το γεγονός ότι -σε χώρες μέλη της ΕΕ- αποδίδονται τιμές στους ναζί και στους συνεργάτες τους, την ίδια ώρα που διώκονται αντιφασίστες αγωνιστές, κομμουνιστές, αγωνιστές του κινήματος.

Γρηγοριάδης Κώστας

Θυμίζουμε ότι πέρσι οι αιτήσεις για φιλοξενία σε σταθμούς που χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα έφτασαν τις 96.000, αριθμός που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες αφού πολλοί δεν πληρούσαν τα κριτήρια και δεν υπέβαλλαν συμμετοχή. Ο συγκεκριμένος αριθμός, με την κατακόρυφη μείωση του λαϊκού εισοδήματος, προφανώς και πρόκειται να αυξηθεί σημαντικά.

Το πρόβλημα επισημαίνει και η Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) που ζητά επειγόντως συνάντηση με τους αρμόδιους υπουργούς ώστε να συνεχιστεί το πρόγραμμα. Προτείνει δε να γίνει χρήση της «ρήτρας ευελιξίας» του ΕΣΠΑ για τη μεταφορά του ποσού των 400 εκατομμυρίων ευρώ από κονδύλια που δεν έχουν απορροφηθεί. Θυμίζουμε βέβαια ότι η ΚΕΔΕ, είχε συναινέσει πέρσι στην πρόταση της κυβέρνησης για μείωση του κόστους ανά παιδί, ώστε να φιλοξενηθούν περισσότερα στους παιδικούς σταθμούς και τα ΚΔΑΠ, αντί να διεκδικήσει τη γενναία χρηματοδότηση των σταθμών και την κάλυψη όλων των αιτήσεων των γονέων.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο εν λόγω συνδικαλιστής φαίνεται να ξεχνάει ότι ο «Ρ» και ο «902», τα Μέσα του ΚΚΕ, ήταν τα μοναδικά Μέσα ενημέρωσης που στάθηκαν δίπλα στον αγώνα που έδιναν οι εργάτες του Ναυπηγείου, με όσες δυνάμεις διέθεταν. Τον βολεύει όμως να ταυτίζει τα Μέσα Ενημέρωσης του ΚΚΕ με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις όπως και το γεγονός ότι το «παρών» που τήρησε το ΚΚΕ στη Βουλή, δεν ήταν στάση ουδετερότητας, αλλά στήριξης των εργατικών δικαιωμάτων για αποπληρωμή των δεδουλευμένων. Διαφορετικά και η συγκεκριμένη ρύθμιση θα έπρεπε να καταψηφιστεί, αφού δεν είναι τίποτα άλλο παρά άλλη μία κρατική χρηματοδότηση από τις τόσες που παρέχονται στους καπιταλιστές και που στην περίπτωση των Ναυπηγείων, παρά αυτόν τον πακτωλό χρηματοδότησης, οδήγησαν τη χώρα να μη διαθέτει σήμερα ναυπηγεία, τους καπιταλιστές να έχουν εξασφαλίσει τα συμφέροντά τους και τους μεταλλεργάτες κατά χιλιάδες στην ανεργία. Μοντέλο το οποίο στήριξε τόσα χρόνια ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, ο οποίος πρακτορεύει τα συμφέροντα των καπιταλιστών μέσα στο κίνημα και του οποίου επιφανής εκπρόσωπος είναι και ο Θ. Δανούσης.

Ευκαιρία, να ανακυκλώσει τις γνωστές αυταπάτες πως ένα άλλο μείγμα διαχείρισης είναι δυνατόν να τερματίσει την καπιταλιστική κρίση και μάλιστα προς όφελος του λαού, αλλά και να ανακόψει τον εκτοπισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από ισχυρούς μονοπωλιακούς ομίλους, βρήκε ο Αλ. Τσίπρας κατά τη συνάντησή του χτες με τη ΓΣΕΒΕΕ.

Ισχυρίστηκε πως η αναστήλωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η απαλλαγή των ιδιοκτητών τους και των οικογενειών τους από την ανεργία και τη φτώχεια είναι εφικτές μέσω της τόνωσης της ζήτησης, της κατάργησης των προγραμμάτων εσωτερικής υποτίμησης και της ρευστότητας. Υποστήριξε, δηλαδή, πως είναι δυνατόν τα μονοπώλια να πάψουν να ζητούν φτηνή εργατική δύναμη και να αφήσουν χώρο ζωτικό για τα κέρδη τους ελεύθερο για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Κι όλα αυτά, όταν η κρίση οξύνει την επιθετικότητά τους και η αναιμική ανάπτυξη που θα ακολουθήσει θα την παροξύνει στην προσπάθειά τους να καλύψουν το χαμένο έδαφος.

Συνεχίζοντας να υποστηρίζει τη φενάκη αυτή, πρόσθεσε πως μπορεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να συνοδευτεί με ένα «νέο πρόγραμμα μερικής διαγραφής δανείων και σε νοικοκυριά αλλά και σε επιχειρήσεις», κάτι που χαρακτήρισε απαραίτητο και για «να εξυγιανθεί το τραπεζικό σύστημα, διότι ανακεφαλαιοποίηση με κόκκινα δάνεια δεν μπορεί να είναι ανακεφαλαιοποίηση η οποία θα δώσει προοπτική στο τραπεζικό σύστημα». Φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει να πείσει ότι με την ενίσχυση των τραπεζών και της επιχειρηματικότητας θα σώσει τους αυτοαπασχολούμενους που τους ξεκληρίζει ο ανταγωνισμός με τα μονοπώλια. Υποσχόμενος να τους «σβήσει» κάποια δάνεια και με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να τους ξαναστείλει στο δανεισμό, δηλαδή στη θηλιά που τους πνίγει. Αυτά τους είπε με απλά λόγια.

Γι' αυτό και οι αναφορές στα χρέη των νοικοκυριών γίνονται για ξεκάρφωμα. Η έγνοια τους αφορά και στην απαλλαγή των τραπεζών από επισφαλή δάνεια σε επιχειρήσεις και το ξαλάφρωμα των επιχειρήσεων αυτών από χρέη. Αλλά το δυνάμωμα των τραπεζών και των μεγαλοεπιχειρηματιών θα δημιουργήσει τους ίδιους ασφυκτικούς όρους για τους αυτοαπασχολούμενους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καίγεται ακόμα για το πώς θα καταφέρει η εργατική τάξη και οι αυτοαπασχολούμενοι να βάλουν πλάτη στο ξελάσπωμα της αστικής τάξης απ' την κρίση. Για του λόγου το αληθές, πρόσθεσε στα παραπάνω ο Αλ. Τσίπρας: «Στηρίζουμε και τη συμμαχία της μισθωτής εργασίας με τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, διότι αυτή η συμμαχία είναι που μπορεί να μας βγάλει από την κρίση και να ανοικοδομήσει την ελληνική οικονομία». Μόνο που η ελληνική οικονομία είναι καπιταλιστική με μοχλό ανάπτυξης τα μονοπώλια. Εγνοια που συμμερίζεται και η ηγεσία της ΓΣΕΒΕΕ, ο πρόεδρος της οποίας έσπευσε να συμπληρώσει «σε πάρα πολλά σημεία υπάρχει ταύτιση απόψεων, αυτό που προέχει είναι η κοινωνική συνοχή, ο κίνδυνος που υπάρχει σήμερα της διάρρηξής της».