ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δημιουργούν άθλιους συνειρμούς

Παπαγεωργίου Βασίλης

Συνεχίζει η «Καθημερινή» στο χτεσινό της φύλλο την προπαγάνδα της με στόχο την κατάργηση του δικαιώματος των παρατάξεων να συμμετέχουν στις φοιτητικές εκλογές. Δεν είναι καινούργια αυτή η προσπάθεια. Το συγκεκριμένο συγκρότημα ΜΜΕ είχε πρωτοστατήσει πριν τέσσερα χρόνια στην προπαγάνδιση - ή καλύτερα να πούμε στην υπαγόρευση δημιουργίας - του λεγόμενου «κινήματος των ανοιχτών σχολών», με στόχο και πάλι την κατάργηση των παρατάξεων και τη δημιουργία μιας ανώνυμης και εύκολα χειραγωγήσιμης μάζας φοιτητών που θα υπερασπίζονται την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική. Φυσικά και τότε δεν τα κατάφεραν.

Τώρα, στο χτεσινό της ρεπορτάζ, περιγράφει πλευρές των εκφυλιστικών μηχανισμών της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ. Δεν τις κατονομάζει όμως, αφήνοντας να εννοηθεί ότι έτσι κάνουν όλες οι παρατάξεις. Τάχα μου ότι όλες οι παρατάξεις ξόδευαν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για τον προεκλογικό τους αγώνα, τάχα μου ότι οι «φοιτητοπατέρες» απολάμβαναν ειδικά προνόμια, ακόμα και ότι οι παρατάξεις λαμβάνουν κάποια «ετήσια χρηματοδότηση» (από πού άραγε) λέει και όλη αυτή τη σαπίλα δεν τη χρεώνει εκεί που ανήκει, στη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ δηλαδή, αλλά τη χρεώνει γενικά κι αόριστα στις... παρατάξεις. Φτάνει μάλιστα στο σημείο να μπλέκει και την «Πανσπουδαστική» σε αυτή τη σαπίλα λέγοντας ότι «έβγαζε ασύλληπτους αριθμούς αφισών» και ότι «η ΔΑΠ αντέγραψε εγκαίρως το οργανωτικό μοντέλο της ΚΝΕ, πρώτης όλων στους κομματικούς μηχανισμούς»!

Ο στόχος είναι παραπάνω από εμφανής: Προσπαθούν να ταυτίσουν με τον εκφυλισμό κάθε είδους συλλογική οργάνωση των νέων. Δε θα τους περάσει!

Αλλού στοχεύουν οι «ανησυχίες»...

Κυρώσεις στη Χρυσή Αυγή εισηγήθηκε πρόσφατα ο επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Δεν πείθει καθώς γέννημα του συστήματός τους είναι οι νεοναζί, όπλο τους στο τσάκισμα του λαού. Αρα, τα σχέδια οργανισμών του συστήματος περί τέτοιων κυρώσεων αλλού στοχεύουν. Ειδικά όταν εκπορεύονται από το Συμβούλιο της Ευρώπης που πρωτοστάτησε στην εξίσωση κομμουνισμού - ναζισμού με το διαβόητο αντικομμουνιστικό μνημόνιο. Αλλωστε ο επίτροπος, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τους μετανάστες, γράφει για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης:

«(...) στην ελληνική πολιτική έχει χρησιμοποιηθεί συχνά γλώσσα που στιγματίζει μετανάστες, ακόμη και από πολιτικούς υψηλού επιπέδου. Για παράδειγμα, το Νοέμβρη 2012 ο πρωθυπουργός μίλησε δημόσια για μια "ανακατάληψη" που είναι σε εξέλιξη από τις ελληνικές αρχές των κέντρων των πόλεων που είχαν "καταληφθεί" από παράνομους μετανάστες και είχαν παραδοθεί στις "παράνομες δραστηριότητές" τους. Νωρίτερα, το Σεπτέμβρη 2012, αναφέρθηκε ευρύτατα ότι με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού θα υπάρξει ένας νέος νόμος που θα αναγνωρίζει το καθεστώς της παράνομης μετανάστευσης ως επιβαρυντική περίσταση στη διάπραξη ποινικών αδικημάτων (...)

Τον Αύγουστο 2012, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη δήλωσε ότι εξαιτίας της παράνομης μετανάστευσης "η χώρα χάνεται. Από την κάθοδο των Δωριέων, 4.000 χρόνια πριν, ουδέποτε η χώρα δε δέχθηκε τόσο μεγάλης έκτασης εισβολή... Πρόκειται για βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας και του κράτους" (...) Ο όρος "βόμβα" χρησιμοποιήθηκε επίσης δημοσίως τον Ιούλη 2012 από τον ίδιο υπουργό όταν αναφέρθηκε στο κέντρο της Αθήνας όπου πολλοί παράτυποι μετανάστες και αιτούντες άσυλο συχνά ενοικιάζουν και κατοικούν σε υπερπλήρη διαμερίσματα με απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης, στερούμενοι οποιασδήποτε δημόσιας υπηρεσίας κοινωνικής πρόνοιας. Δύο ημέρες αργότερα στον ιστότοπό της, η "Χρυσή Αυγή" αναφέρθηκε στη δήλωση του υπουργού κ. Δένδια ως "δικαίωση των θέσεων" του κόμματος»...

... του Συμβουλίου της Ευρώπης

Αποδείξεις όλα τα προηγούμενα ότι συγκυβέρνηση και Χρυσή Αυγή έχουν «κοινή ατζέντα». Συν ότι η φασιστική οργάνωση ζητά νέα στήριξη από το κράτος (άρα χρήμα του λαού) προς τους εφοπλιστές. Αποδέχεται τα κάθε είδους χαράτσια που επιβάλλει η συγκυβέρνηση στο λαό με μόνη αντιπρόταση να τα εισπράττει με... δόσεις. Κάνει προτάσεις στην κυβέρνηση πώς να πουλήσει νησιά και νησίδες. Εξωραΐζει το προφίλ του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης. Στοχοποιεί πρωτοπόρους εργάτες, αγρότες, νεολαίους που αντιμάχονται την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Κάνει πλάτες σε πολυεθνικές να καρπωθούν τον ορυκτό πλούτο Ελλάδας και Κύπρου. Ετοιμάζει έδαφος προκειμένου μονοπώλια να βάλουν χέρι στα πετρέλαια της Καβάλας, το χρυσό της Χαλκιδικής. Συνεχίζει να αναζητά για μεγαλοεργοδότες, πάμφθηνους εργάτες, με 18 ευρώ μεροκάματο, δίχως ένσημο κι ασφάλιση. Τι περισσότερο να ζητήσουν Μαξίμου, τρόικα, ΣΕΒ;

Τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι η Χρυσή Αυγή πέρα από τους τραμπουκισμούς των μελών της (το εκμεταλλευτικό σύστημα έχει και τέτοιο καταμερισμό «έργου» στα δυσώδη σπλάχνα του), ελάχιστες διαφορές έχει από άλλα κόμματα και μορφώματα των αστών. Τα ίδια συμφέροντα εξυπηρετούν, την κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου πάνω στην εργατική τάξη και το λαό. Ετσι όλο το βάρος της αποκάλυψης του βρώμικου ρόλου της, της αντιμετώπισής της, πέφτει στους ώμους του ταξικού εργατικού κινήματος, στην οργανωμένη πρωτοπορία του. Οι δε κυρώσεις δήθεν ανησυχούντων συμβουλίων, δεν απευθύνονται στους φασίστες, αλλά σε όσους αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων.

Ο αγώνας στα ναυπηγεία

Η κυβέρνηση εξασφάλισε «ζεστό χρήμα» στον ιδιοκτήτη των Ναυπηγείων Ελευσίνας. Πρόσχημα της κυβέρνησης είναι ότι με το χρήμα που θα εισπράξει ο ιδιοκτήτης, θα εξοφληθούν και τα δεδουλευμένα δύο χρόνων που οφείλει στους εργαζόμενους. Ομως μετά τι γίνεται; Πέρα από το γεγονός ότι στην τροπολογία δεν υπάρχει καμία διάταξη που να υποχρεώνει τον επιχειρηματία στο εξής να καταβάλει κανονικά τους μισθούς στους εργαζόμενους, δεν υπάρχει και καμία αναφορά ότι μετά την ολοκλήρωση των προγραμμάτων του Πολεμικού Ναυτικού θα συνεχιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία του ναυπηγείου.

Η εξόφληση των δεδουλευμένων των εργαζομένων είναι θέμα αδιαπραγμάτευτο, όπως για τους εργαζόμενους πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτο να έχουν σταθερή δουλειά με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Ομως η ζοφερή κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι συνολικά στα ναυπηγεία, είναι το αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης φιλομονοπωλιακής πολιτικής, που όσο συνεχίζεται δεν πρόκειται να δουν άσπρη μέρα. Μια πολιτική που φέρει τη σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και από το 1992 με την 7η κοινοτική οδηγία, την οποία έσπευσαν να εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και στηρίζουν τα κόμματα που υποκλίνονται στον ευρωμονόδρομο, είχε προδιαγράψει τις σημερινές δραματικές εξελίξεις για τη ναυπηγική βιομηχανία. Μια πολιτική, που για την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου εντείνει το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων, τσακίζει την εργατική τάξη, ρημάζει το συγκεκριμένο κλάδο παραγωγής της χώρας. Σε ό,τι αφορά τη ναυπηγική βιομηχανία αυτό εκφράζεται με ένα απίστευτο φαγοπότι δισεκατομμυρίων ευρώ για τους μονοπωλιακούς ομίλους, το ξεπάστρεμα χιλιάδων θέσεων εργασίας, χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα, σταδιακό ξεχαρβάλωμα των ναυπηγείων.

Οπως οι εργαζόμενοι των Ναυπηγείων Ελευσίνας, αντίστοιχα οι 1.000 εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά επί ένα χρόνο έχουν καταδικαστεί από τους ιδιοκτήτες, τα αραβογερμανικά μονοπώλια (ADM και THYSSEN KRUPP), σε εκ περιτροπής εργασία με ένα μεροκάματο τη βδομάδα, μέτρο που θα συνεχιστεί μέχρι τον Ιούνη και βλέπουμε... Το ναυπηγείο εδώ και ένα χρόνο ρημάζει, ενώ με φιρμάνι της ΕΕ έχει κλείσει το εμπορικό τμήμα. Οι μονοπωλιακοί όμιλοι έχουν τσεπώσει 2,3 δισ. ευρώ από τα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού και έχουν παραδώσει «αέρα κοπανιστό». Στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη η ανεργία έχει ξεπεράσει κάθε όριο και από πάνω απειλούνται οι χώροι της με αλλαγή χρήσης για το χατίρι της COSCO.

Οι εργαζόμενοι της ναυπηγικής βιομηχανίας έχουν τεράστια πείρα, που δείχνει ότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του κλάδου με βάση την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων όλου του λαού. Αυτό απαιτεί συντονισμό της δράσης των εργαζομένων στα ναυπηγεία και σε όλον τον κλάδο μετάλλου. Η ναυπηγική βιομηχανία στην Ελλάδα μπορεί να αναπτυχθεί. Εχει και την τεχνογνωσία και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό. Οι εφοπλιστές ναυπηγούν καράβια, αλλά σε ξένα ναυπηγεία. Η ανάπτυξη της ναυπηγοεπισκευής είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ανάγκη των νησιωτών για σύγχρονα ασφαλή πλοία, είναι συνδεδεμένη με την αμυντική ικανότητα και την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Επομένως ο αγώνας των εργαζομένων για δουλειά με πλήρη δικαιώματα στα ναυπηγεία, πρέπει να έχει περιεχόμενο όλα τα παραπάνω ζητήματα, έτσι που να φέρει στο πλευρό τους και τους φυσικούς τους συμμάχους, τους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες, φτωχούς αγρότες. Οριστικά το πρόβλημα μπορεί να λυθεί με τον ενιαίο φορέα ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, κοινωνική ιδιοκτησία που απαιτεί εργατική λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ

Πέτυχε να κερδίσει τους επιχειρηματίες

Γρηγοριάδης Κώστας

Κομπάζει η χτεσινή «Αυγή» ότι ο Αλ. Τσίπρας με την ομιλία του στην ετήσια οικονομική διάσκεψη της Ελληνικής Ενωσης Επιχειρηματιών «πέτυχε να κερδίσει, επί της αρχής τουλάχιστον, τους παριστάμενους επιχειρηματίες, αν κρίνει κανείς απ' το χειροκρότημα αλλά και τα σχόλια που πυροδότησε»! Δεν είχαμε καμία αμφιβολία, κι αν κάποιοι διατηρούσαν έστω και μία η ομιλία αυτή καθαυτή θα πρέπει να τη διέλυσε.

Οπως μια μέρα πριν στο Συνέδριο του Economist, έτσι και ενώπιον των επιχειρηματιών, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ τα έδωσε όλα για να τους πείσει ότι το κόμμα του είναι ικανό και έτοιμο να αναλάβει τη διαχείριση των υποθέσεών τους. Οι προτάσεις που κατέθεσε ήταν μία προς μία κομμένες και ραμμένες στα μέτρα τους. Τους υποσχέθηκε παρά με ουρά και πλάτες του Δημοσίου για να καρποφορήσουν οι επενδύσεις τους, άρση των θεσμικών εμποδίων, μείωση του ενεργειακού κόστους, φιλική Δημόσια Διοίκηση. Και το κυριότερο, τους υποσχέθηκε, πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει ό,τι περνά απ' το χέρι του για «κοινωνική σταθερότητα», δηλαδή για παροπλισμό του κινήματος, αλλά και για να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους να γίνουν «αρωγοί» στην προσπάθεια απόδρασης απ' την κρίση και νέας κούρσας κερδών.

Κατόπιν αυτών, θα ήταν τουλάχιστον αχάριστοι αν δεν αντάμειβαν τον Αλ. Τσίπρα με ένα θερμό χειροκρότημα. Για το λόγο αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα που χειροκροτούν οι ταξικοί τους αντίπαλοι, δεν μπορεί να το χειροκροτούν και οι ίδιοι.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Χάνεις τον μπούσουλα

Γρηγοριάδης Κώστας

Η είδηση δημοσιεύεται, παραδοσιακά τούτες τις μέρες κάθε χρόνου, στο περιοδικό «Forbes» και αφορά τα οικονομικά στοιχεία των μεγαλύτερων επιχειρηματικών ομίλων του κόσμου, τα οποία συνοδεύονται από ιλιγγιώδεις αριθμούς για το ύψος των περιουσιών των πιο πλούσιων ανθρώπων της σύγχρονης οικονομικής ολιγαρχίας.

Εμείς, ας περιοριστούμε στα στοιχεία για τον τελευταίο και μόνο χρόνο και τα επίσημα κέρδη των μεγαλύτερων εταιρειών του κόσμου. Μιλάμε για 2.000 επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε εκατοντάδες χώρες και εκμεταλλευόμενες δεκάδες εκατομμύρια εργαζομένων έχουν καταφέρει να αρπάξουν απίστευτα μεγάλα κομμάτια του παγκόσμιου πλούτου.

Ιδού ένα και μόνο επιμέρους στοιχείο: Οι 10 εταιρείες με τα μεγαλύτερα κέρδη απέσπασαν κέρδη ύψους 245 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Δηλαδή, δέκα όλοι κι όλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, 4 από την Κίνα, 4 από τις ΗΠΑ και ένας από τη Βρετανία και την Ολλανδία, αφού αγόρασαν και πούλησαν, αφού έκαναν τα διάφορα γενικά και ειδικά έξοδα, αφού καλοπλήρωσαν τα στελέχη τους, αφού εξασφάλισαν με κάποια εκατομμύρια δολάρια τους μεγαλομετόχους τους... κέρδισαν από πάνω και 245 δισεκατομμύρια!!!

Για να έχουμε εικόνα του μέτρου και των αναλογιών, να σημειώσουμε τρεις πλευρές:

Πρώτον, περίπου 50 χώρες από αυτές στις οποίες μετριέται επίσημα το ΑΕΠ, συγκεντρώνουν Ακαθάριστο Προϊόν, αθροιστικά, της τάξης των 245 δισ. δολ.

Δεύτερον, το ΑΕΠ της Ελλάδας το 2013 αναμένεται να είναι λιγότερο και από τα 240 δισ. δολάρια.

Τρίτον, με βάση τα στοιχεία του 2011, τα κέρδη των 10 εταιρειών αντιστοιχούσαν στο ΑΕΠ πέντε χωρών - μελών της Ζώνης του ευρώ (Μάλτα, Σλοβενία, Λουξεμβούργο, Κύπρος, Εσθονία, Σλοβακία).

Αυτή είναι η διαφημιζόμενη επιχειρηματικότητα. Εκεί οδηγεί η λεγόμενη αποτελεσματικότητα των επενδύσεων. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του λεγόμενου ανταγωνισμού. Μια χούφτα επιχειρηματικοί κολοσσοί, πίσω από τους οποίους βρίσκονται δυο χούφτες πλουτοκρατών, κατέχουν, εκμεταλλεύονται, κερδίζουν, πλουτίζουν, συγκεντρώνουν κεφάλαια, τα οποία πλέον συγκρίνονται μόνο με την ισχύ που έχουν ολόκληρες ομάδες χωρών.

Είναι κι αυτά στοιχεία που δείχνουν ότι αυτή η σύγχρονη κοινωνία δε μερεμετίζεται μόνο ανατρέπεται για να κάνει κουμάντο ο λαός και όχι τα μονοπώλια.

Σοφίσματα διαιώνισης της εκμετάλλευσης

Εξαγωγή σοφισμάτων κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη σκιώδη υπουργό Εξωτερικών Ρ. Δούρου να δηλώνει μεταξύ άλλων σε ομιλίες της στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ όπου πραγματοποιεί επίσκεψη: «Η κρίση είναι απόρροια της στρεβλής, ταξικής οικοδόμησης της Ευρωζώνης, η οποία χρήζει, όχι εθνικών, μεμονωμένων απαντήσεων, αλλά συνολικής, σε ευρωπαϊκό επίπεδο προσέγγισης (...) Μιλάμε δηλαδή πλέον, σε αυτό το νέο πλαίσιο του ιδιόρρυθμου αποικιοκρατικού προτύπου που προωθεί το Βερολίνο, για ατελή κράτη, με την έννοια ότι παύουν πλέον να επιτελούν βασικές τους λειτουργίες, παρά μόνο λειτουργούν ως ιμάντες μεταβίβασης των έξωθεν αποφασισμένων πολιτικών, οδηγώντας στο περιθώριο τους πολίτες και στην εξαθλίωση τις κοινωνίες».

Θαυμάσια ανάλυση για... αμερικανάκια. Η κρίση είναι όλη του καπιταλισμού, κλασική κρίση υπερσυσσώρευσης. Η δομή της Ευρωζώνης είτε στραβή είτε ολόισια, δε θα μπορούσε να την αποτρέψει, ενώ ταξική υπέρ των μονοπωλίων υπήρξε από την ίδρυσή της η ΕΕ, τέτοια ήταν κι όταν οι ρυθμοί καπιταλιστικής ανάπτυξης κάλπαζαν. Αυτή την ΕΕ, τη βάρβαρη για τους λαούς, υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτού του συστήματος απολογητής ήταν και παραμένει, γι' αυτό και οι τέτοιες αναλύσεις, που το εξωραΐζουν στα μάτια των λαών. Διατείνεται ακόμα ότι θα μπορούσε να υπάρξει ευρωπαϊκή απάντηση στην κρίση. Παρακάμπτει σκόπιμα ότι τέτοια απάντηση δίνεται αλλά μόνο στο σκέλος που αφορά στην επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, που είναι ενιαία. Κατά τ' άλλα, κάθε κράτος παλεύει με νύχια και με δόντια να υπερασπίσει τα ιδιαίτερα συμφέροντα των μονοπωλίων του.

Οσο για το κλάμα ότι παύουν αυτά να επιτελούν βασικές τους λειτουργίες και απλά εκτελούν εντολές του Βερολίνου... πρόκειται για ατόφια κοροϊδία. Καταρχήν γιατί η στρατηγική της ΕΕ για τον ταξικό πόλεμο ενάντια στους λαούς έχει τη σύμφωνη γνώμη όλων των κρατών - μελών της, αφού ανταποκρίνεται στο συλλογικό συμφέρον των μονοπωλίων. Στον επιμερισμό της ζημιάς για το κεφάλαιο από την καταστροφική κρίση οξύνονται οι ανταγωνισμοί στην ΕΕ. Κατά δεύτερον γιατί οι αστικές κυβερνήσεις εκπροσωπούν τα συμφέροντα των αστικών τάξεων των χωρών τους. Και κατά τρίτον γιατί αυτές, οι αστικές τάξεις, προκειμένου να απολαύσουν τα οφέλη από τη συμμετοχή στη λυκοσυμμαχία, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να εκχωρήσουν κυριαρχικά δικαιώματα.

Με νέες δυνάμεις για την οργάνωση του κινήματος

Καλύτερους όρους για την οργάνωση του αγώνα των φοιτητών και σπουδαστών σηματοδοτούν τα αποτελέσματα των εκλογών της 17 Απρίλη που έδωσαν άνοδο των ποσοστών της Πανσπουδαστικής ΚΣ στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ. Σε αυτά τα ποσοστά αντιστοιχούν χιλιάδες νέοι που σπουδάζουν, οι οποίοι στήριξαν με την ψήφο τους τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής. Νέοι που μπορούν να αποτελέσουν τη μαγιά για την οργάνωση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος. Το ζωντάνεμα των συλλόγων που οι άλλες δυνάμεις έχουν με την τακτική τους σμπαραλιάσει. Ωστε να μπορέσει να δείξει τη δύναμή του, όπως έκανε πολλές φορές όταν μαζί με το εργατικό λαϊκό κίνημα στάθηκε στην πρώτη γραμμή μεγάλων αγώνων.

Τη δύναμη αυτή φοβούνται και όσοι σκόπιμα σπέρνουν τον εκφυλισμό στις διαδικασίες, τις αυταπάτες και τα εκβιαστικά διλήμματα στους φοιτητές και σπουδαστές, τα περί ματαιότητας του αγώνα. Η προσπάθεια διάλυσης των οργάνων του κινήματος, της απαξίωσης των διαδικασιών στην οποία πρωταγωνιστούν οι παρατάξεις των κομμάτων που συγκυβερνούν και αυτές της «κυβερνώσας αριστεράς» είναι ό,τι ακριβώς ζητούν κυβέρνηση και μεγαλοεπιχειρηματίες που θέλουν τα πανεπιστήμια να λειτουργούν σαν καπιταλιστικές επιχειρήσεις: Να μην ακούγονται στα ιδρύματα φωνές διεκδίκησης για όσα δικαιούνται ο λαός και τα παιδιά του, οι φοιτητές και οι σπουδαστές να μην συναντηθούν στους δρόμους με όσους αγωνίζονται, να μην αποσπώνται κατακτήσεις υπέρ του λαού αλλά να λειτουργούν τα πάντα -και τα ιδρύματα- για τα κέρδη των εταιρειών.

Τα αποτελέσματα των εκλογών αποτυπώνουν τη δράση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών που με συνέπεια έδωσε τη μάχη για τη μαζικότητα και τον προσανατολισμό των αγώνων ενάντια στα διαδοχικά μέτρα που επιβάλλονται στην ανώτατη εκπαίδευση για σπουδές - ιδρύματα - αποφοίτους στα μέτρα των μονοπωλίων. Στάθηκε απέναντι σε αυτά, πρωτοστάτησε σε συλλογικές διαδικασίες, δε δίστασε να καταγγείλει και να αποκαλύψει κάθε υπεύθυνο, όπως έγινε και πρόσφατα με το σχέδιο «Αθηνά». Ολοι εκείνοι που συσπειρώθηκαν γύρω από τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής, στις σχολές, στα τμήματα, στα εξάμηνα δυναμώνουν τις προσπάθειες για αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος. Με καλύτερους όρους να δώσουν μία δύσκολη μάχη. Για συλλόγους ζωντανούς μαχητικούς με προσανατολισμό τα συμφέροντα των φοιτητών και σπουδαστών, του λαού, που θα ενισχύσουν την κοινωνική συμμαχία.

Οι δυνάμεις που στήριξαν τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής ΚΣ έχουν μπροστά τους δύσκολες μάχες. Τα αποτελέσματα των εκλογών έδειξαν μεν άνοδο των ποσοστών της όμως οι συσχετισμοί παραμένουν αρνητικοί στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα. Ωστόσο, με νέες δυνάμεις μπορούν να προχωρήσουν στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του κινήματος, ζητώντας άμεσα να συγκροτηθούν τα νέα Διοικητικά Συμβούλια των συλλόγων που προέκυψαν από τις εκλογές, καλώντας σε συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις της πρωτομαγιάς. Με ορμή και αποφασιστικότητα, που ενισχύεται και από το θετικό για την Πανσπουδαστική αποτέλεσμα των εκλογών, για τους καθημερινούς αγώνες που έχουν μπροστά τους. Ενάντια σε όσους φτιάχνουν για τη νεολαία σπουδές για τα μονοπώλια και παρόν και μέλλον ανεργίας, ανασφάλειας, κακοπληρωμένης δουλειάς χωρίς δικαιώματα.