Η πρόταση που διατύπωσε προχτές ο Πέτρος Δούκας, υπουργός των κυβερνήσεων της ΝΔ και στέλεχος διαφόρων πολυεθνικών επιχειρήσεων, ήταν πολύ συγκεκριμένη: Πρέπει είπε «να κληθούν όλοι οι άνεργοι να δουλέψουν όπου τους χρειάζεται η Πολιτεία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και ο Ιδιωτικός Τομέας. Από το να μαζεύουν ελιές (χιλιάδες τόνοι παραμένουν αμάζευτες), ή άλλα αγροτικά προϊόντα, να καθαρίσουν τις παραλίες ή δρόμους, να φυτέψουν δένδρα, να κάνουν βοηθητικές εργασίες σε τεχνικά έργα, σε μαγαζιά, συνεργεία, επιχειρήσεις» γιατί, όπως συμπλήρωσε «είναι σημαντικό οι άνεργοι με την εθελοντική εργασία να ξετριφτούν, να μπούνε σε κάποια δράση, έστω και ταπεινή. Να έρθουν σε επαφή με τους αυριανούς εργοδότες».
Κάποιοι μπορεί να απόρησαν με τον καθαρό λόγο του Π. Δούκα, αλλά με μια δεύτερη σκέψη εύκολα μπορεί να συνειδητοποιήσει κάποιος ότι αυτή ακριβώς είναι η τάση που καλλιεργείται στους κόλπους της άρχουσας τάξης, όλα τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι λίγοι οι μεγαλοκαπιταλιστές και άλλοι επιχειρηματίες, που, μαθαίνοντας ότι κάποιοι συνάδελφοί τους κάνουν μπίζνες σε χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία με μεροκάματα που είναι μικρότερα ακόμα και από τα 2 ευρώ και αναλογιζόμενοι ότι η μακρινή Ασία δύσκολα θα χωνέψει νεοφερμένους επενδυτές, σκέφτονται στα σοβαρά ότι, αντί να πάνε αυτοί εκεί, είναι προτιμότερο να μεταφέρουν το «εκεί» εδώ με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους και το μέλλον τους. Είναι κι αυτό ένα αποτέλεσμα, εν πολλοίς αντικειμενικό, του επιχειρηματικού ανταγωνισμού, στο σύγχρονο καπιταλισμό. Ενας ανταγωνισμός που θα σκορπάει όλο και μεγαλύτερη καταστροφή, μέχρι να έρθει η στιγμή να ανατραπεί η εξουσία του κεφαλαίου και των κεφαλαιοκρατών, συνολικά.
Να μπει τέλος στην υποκρισία
Εκμεταλλεύονται το λαό, μετά εκμεταλλεύονται και το δράμα του (όπου τον καταδικάζουν) για να παρουσιαστούν «φίλοι» του, πετώντας ένα ξεροκόμματο από το πλούσιο τραπέζι τους. Προβάλλονται ως φιλάνθρωποι και σωτήρες, προβολή που τους εξασφαλίζουν κάθε λογής πολιτικοί υπερασπιστές των μονοπωλίων, της πολιτικής που τσακίζει το λαό. Χαρακτηριστική περίπτωση ο Δήμος Αθήνας που για άστεγους και άπορους της πόλης (απότοκο ακριβώς της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ειδικά στις σημερινές συνθήκες που το μεγάλο κεφάλαιο φορτώνει την κρίση του στα έτσι κι αλλιώς χειμαζόμενα λαϊκά στρώματα) απευθύνεται σε σειρά μεγαλοεπιχειρηματιών να κάνουν έναν έρανο, μια χορηγία, κάτι να δώσουν ...διά τους πτωχούς. Ακολούθως, δημοτική διοίκηση ή το Κέντρο Υποδοχής Αστέγων του δήμου, με ανακοινώσεις τους εξαίρουν την τέτοια φιλευσπλαχνία, τις «πρωτοβουλίες αλληλεγγύης και ανθρωπιάς» όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν π.χ. στην πιο πρόσφατη ανακοίνωσή τους για μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία. Οτι «οι δυνάμεις του κοινωνικού συνόλου ευαισθητοποιούνται για την αντιμετώπιση προβλημάτων επιβίωσης που αφορούν μεγάλο αριθμό συνανθρώπων μας» κ.λπ. Η υποκρισία τους δεν πρόκειται να σταματήσει από μόνη της. Ο λαός να βάλει τέλος, με την οργανωμένη πάλη του, επιτέλους να γίνει κυρίαρχος και να απολαύσει όλο τον πλούτο που παράγει, να τους ανοίξει ρήγματα, δρόμο για τη δική του εξουσία.
Λεφτά υπάρχουν...
Οι κυβερνώντες και οι παρατρεχάμενοί τους με το ξέσπασμα της κρίσης, μας είχαν γανώσει τα αυτιά πως δεν υπάρχουν λεφτά και με ακόμη πιο παραστατικό τρόπο ότι «δεν υπάρχει σάλιο»... Οταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο άρχισαν να βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας από ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία πως 600 δισ. ευρώ Ελλήνων καταθετών υπάρχουν στις τράπεζες της Ελβετίας, ή αργότερα η λίστα Λαγκάρντ στην οποία σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις εμπλέκονται περισσότεροι από 2.000 καταθέτες που έχουν τα χρήματά τους σε τράπεζες του εξωτερικού, ή μόλις πριν λίγες μέρες άλλη λίστα με 4.500 καταθέτες όπως προκύπτει από ρεπορτάζ του «Εθνους», που τα είχαν «φυγαδεύσει» σε τράπεζες του Λιχτενστάιν, το γύρισαν το «παραμύθι».
Τώρα, αφού ζορίστηκαν, λένε πως λεφτά υπάρχουν κάνουν τάχα πως θα τα βρουν αλλά αποσιωπούν μια βασική λεπτομέρεια. Δεν μας λένε από πού προκύπτει όλος αυτός ο πακτωλός των δισεκατομμυρίων, πώς βρέθηκαν αυτοί οι άνθρωποι με τόσα λεφτά, ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να αυξήσουν με αυτήν τη γεωμετρική πρόοδο τα «εισοδήματά» τους. Οτι δηλαδή ο όγκος αυτός του πλούτου προέρχεται από τη στυγνή εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, από τις αθρόες επιδοτήσεις, καθώς και τις φοροαπαλλαγές του μεγάλου κεφαλαίου...
Πρωτιά στους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς
Η δημοσιοποίηση ότι η Ελλάδα παραμένει σταθερά δεύτερη στο ΝΑΤΟ σε στρατιωτικές δαπάνες, πίσω από τις ΗΠΑ, φέρνει στην επιφάνεια δύο πλευρές του ζητήματος. Η μια αφορά σε αυτές καθαυτές τις ελληνικές αμυντικές δαπάνες και τη λογική που υπηρετούν. Η άλλη αφορά στην παρέμβαση που επιχειρείται στον προσανατολισμό και στο ρόλο των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ώστε να είναι πιο σφιχτή η ενσωμάτωσή τους στους σύγχρονους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Γίνεται ταυτόχρονα φανερό ότι η Ελλάδα, παρά την εξουθένωση του λαού με τα βάρβαρα μέτρα λιτότητας, διατηρεί σταθερά τις πρωτιές της στις στρατιωτικές δαπάνες, καθώς είναι η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ, μετά τις ΗΠΑ, που διαθέτει πάνω από το 2% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες.
Με βάση αυτά τα στοιχεία, που παρουσίασε ο ίδιος ο γγ του ΝΑΤΟ, επιχειρείται παρέμβαση για παραπέρα ενσωμάτωση της Ελλάδας στους νέους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, με μοχλό τις Ενοπλες Δυνάμεις, μέσα σε περιβάλλον γενικευμένων ανταγωνισμών στην Ανατ. Μεσόγειο. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι από ΝΑΤΟικούς αξιωματούχους επισημαίνεται πως η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει χρησιμοποιήσει την οικονομική κρίση για την αναμόρφωση των Ενόπλων Δυνάμεών της. Η αναφορά αυτή αφήνει να εννοηθεί πως χρειάζονται παρεμβάσεις για παραπέρα αναπροσαρμογή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στα ΝΑΤΟικά πρότυπα, στο όνομα του «εξορθολογισμού» των δαπανών. Στο όνομα άλλωστε της «δημοσιονομικής προσαρμογής», δεκάδες μονάδες έχουν κλείσει τα τελευταία χρόνια, με αντίστοιχη προσαρμογή στον επιχειρησιακό προσανατολισμό και στην εκπαίδευση των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ο «Ριζοσπάστης» έχει κατ' επανάληψη επισημάνει το διαχρονικό ύψος των εξοπλιστικών δαπανών της Ελλάδας. Πρόκειται, κατά κανόνα, για υλικό που δεν υπηρετεί τις αμυντικές ανάγκες της χώρας, αλλά τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Για αγορές όπλων μετά το 1974 σωρευτικά δόθηκαν ποσά που ισοδυναμούν με 1/2 του μέσου ετήσιου ΑΕΠ των χρόνων αυτών, χωρίς τους τόκους! Η Ελλάδα αυτά τα χρόνια ήταν σταθερά στην πρώτη τριάδα ανάμεσα στις χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ, στις στρατιωτικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, κατέχει σταθερά μία από τις πέντε πρώτες θέσεις ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου ως πελάτης των ΗΠΑ και είναι ανάμεσα στους 10 μεγαλύτερους εισαγωγείς όπλων παγκοσμίως. Συμπερασματικά, η Ελλάδα, μετά το 1974, διέθεσε, κυρίως σε ΗΠΑ, Γερμανία και Γαλλία, ποσά που μαζί με τους τόκους έχουν συμβάλει κατά 50% και πλέον στο σχηματισμό του δημόσιου χρέους!
Ολα αυτά είναι δαπάνες που αφορούν αποκλειστικά σε εισαγωγές όπλων και οπλικών συστημάτων, που διαχρονικά υπηρετούν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και μάλιστα σε βάρος της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Για τις ελληνικές κυβερνήσεις οι Ενοπλες Δυνάμεις και οι εξοπλισμοί τους ήταν το εισιτήριο για τη διεκδίκηση ενός πιο αναβαθμισμένου ρόλου στον ιμπεριαλιστικό καταμερισμό στην περιοχή. Αυτό σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης παγιδεύει ακόμα πιο επικίνδυνα τη χώρα και το λαό της. Την ώρα που οξύνονται οι αντιθέσεις στην Ανατ. Μεσόγειο και πυκνώνουν τα προμηνύματα ενός γενικευμένου πολέμου, ο λαός πρέπει να έχει μάτια και αυτιά ανοιχτά. Οσο η Ελλάδα παραμένει μπλεγμένη στα πλοκάμια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, τόσο το δόγμα των Ενόπλων Δυνάμεων θα είναι ενάντια στα συμφέροντα του ελληνικού και των άλλων λαών.
Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ
Και ... 7 οχήματα
Γρηγοριάδης Κώστας
Οι κομμουνιστές μια ζωή, ασχολούνται -και κάνουν πάρα πολύ καλά- με την ουσία των προτάσεων που διατυπώνει ο κάθε παράγοντας, ξεπερνώντας -κάνοντας επίσης πολύ καλά- τα προσωπικά τους χαρακτηριστικά. Ομως, για να είμαστε απόλυτα αντικειμενικοί, πρέπει να πούμε ότι το σύνολο των παραγόντων που αναλίσκονται στην εκπόνηση σχεδίων που ανεξάρτητα από την ονομασία τους οδηγούν στον εξανδραποδισμό των εργαζομένων, έχουν όλοι τους ένα κοινό. Είναι πλούσιοι. Πολύ πλούσιοι. Εχουν μεγάλα εισοδήματα. Πολύ μεγάλα εισοδήματα.
Ε, αυτός ο Δούκας, για παράδειγμα, που προτείνει εθελοντική και τζάμπα εργασία για εκατομμύρια άνεργους, για εκατομμύρια οικογενειάρχες που δεν έχουν τα μέσα ούτε για να ζεστάνουν τα σπίτια τους τούτες τις μέρες, προτείνει δωρεάν απασχόληση για τους πολλούς, προφανώς για να μπορεί η κοινωνία να διατηρεί τα δικά του εισοδήματα στο ύψος που είναι. Γιατί την ώρα που αυτός κάθεται δίπλα στο τζάκι του και γράφει επικήδειους για την εργατική τάξη, ο χρόνος δουλεύει και γι' αυτόν και για τους ομοίους του.
Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι σε «πόθεν έσχες» που έχει καταθέσει ο εν λόγω σωτήρας των ανέργων, υπάρχει χρονιά που το εισόδημά του έφτασε τα 524.000, κατέχει τουλάχιστον 15 ακίνητα, διαθέτει μετοχές κάποιων εκατομμυρίων σε επιχειρήσεις και διατηρεί κάπου 7 οχήματα.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Αγριο δούλεμα για «δουλειές»
Παπαγεωργίου Βασίλης
Το ιδεολόγημα των επενδύσεων και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας αναπαρήγαγε, για ακόμα μια φορά χτες, ο πρωθυπουργός, για να υφαρπάξει τη συναίνεση των λαϊκών στρωμάτων στην εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων και των φιλομονοπωλιακών μεταρρυθμίσεων. «Οι επενδύσεις προαπαιτούν διαρθρωτικές αλλαγές. Εγιναν, όπως είπα, ήδη πολλές. Προχωράμε ακόμα περισσότερο, με στόχο να γίνει η ελληνική οικονομία πιο ανταγωνιστική και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, που είναι το μεγάλο ζητούμενο», τόνισε στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου στο υπουργείο Ανάπτυξης. Υποκρίνεται προκλητικά ο πρωθυπουργός, όταν κόπτεται για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την ίδια στιγμή η κυβέρνηση προχωρά σε σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και συνάμα ετοιμάζεται να προσθέσει, στις ατέλειωτες ουρές των εκατομμυρίων ανέργων, δεκάδες χιλιάδες εργαζομένων στο Δημόσιο. Από την άλλη, οι επενδύσεις που στηρίζει η κυβέρνηση, δίνοντας «γην και ύδωρ» στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, δημιουργούν λίγες, κακοπληρωμένες και προσωρινής διάρκειας θέσεις εργασίας, και σε κάθε περίπτωση αδυνατούν να ανακουφίσουν στο ελάχιστο το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας. Χαρακτηριστική απόδειξη οι επενδύσεις που «διαφήμισε» το προηγούμενο διάστημα το Μέγαρο Μαξίμου των πολυεθνικών με τους εκπροσώπους των οποίων συναντήθηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Στις δηλώσεις που έγιναν τότε δεν υπήρχε η παραμικρή αναφορά σε νέες θέσεις εργασίας ούτε καν η υπόσχεση ότι θα διατηρήσουν τις «παλιές»...
Ο λαός πρέπει να χειραφετηθεί από τα κυρίαρχα ιδεολογήματα, με τα οποία του γανώνουν το κεφάλι «ολημερίς και ολονυχτίς» οι κυβερνώντες και τα αστικά ΜΜΕ, για να σκύψει το κεφάλι στους δήμιούς του. Τα βάρβαρα μέτρα και οι διαρθρωτικές αλλαγές (διάβαζε η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων) δεν εφαρμόζονται για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να βρουν δουλειά οι άνεργοι, αλλά για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων και να ανακάμψει η κερδοφορία τους. Δουλειά οι άνεργοι θα βρουν μόνο σε μια οικονομία που έχει σχεδιαστεί από μια λαϊκή εξουσία με γνώμονα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού.
Υποκριτικές κορόνες και αλήθεια
«Ετσι, επί της ουσίας, η Χρυσή Αυγή εμφανίζεται να εξέρχεται από τη "θεσμική καραντίνα", στην οποία την είχαν θέσει τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα, ήδη από την περίοδο των διερευνητικών εντολών μετά τις εκλογές του περασμένου Μαΐου». Με αυτό τον τρόπο σχολίασε χτες η «Καθημερινή» τη «συμπόρευση Καμμένου με Χρυσή Αυγή για παραπομπή Παπανδρέου - Παπαδήμου» για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, την οποία μάλιστα έκανε πρώτο θέμα. Η πρώτη σκέψη που αβίαστα δημιουργείται είναι ότι πρόκειται για άκρως υποκριτική στάση πρώτα απ' όλα από την ίδια την εφημερίδα. Πρόκειται για την εφημερίδα που παραμονές των προηγούμενων εκλογών έθετε το ερώτημα «γιατί να είναι το ΚΚΕ στη Βουλή και όχι η Χρυσή Αυγή;». Επίσης, μέσα από τις σελίδες της γνωστός για τη χυδαιότητά του και αντιΚΚΕ εμπάθεια αρθρογράφος καλούσε την κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει τη ΧΑ για να κλιμακώσει το κυνήγι κατά των μεταναστών και γενικότερα για να κτυπήσει το οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα. «Ιδού η ευκαιρία κύριοι! Η Χρυσή Αυγή, χωρίς να το καταλαβαίνει, ανοίγει το δρόμο για την επιβολή της νομιμότητας προς κάθε πλευρά»(!), ανέκραζε παθιασμένα πριν από μερικούς μήνες μέσα από τη φιλόξενη σε τέτοιες απόψεις εφημερίδα. Από κανέναν επίσης δε διαφεύγει ότι πρόκειται για την εφημερίδα που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της αναπαραγωγής της άτιμης και ύπουλης θεωρίας «των άκρων», ταυτίζοντας τη φασιστική δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής με τις κινητοποιήσεις και τις διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος... Πολλά ακόμα μπορούν να γραφούν για την πολύμορφη στήριξη που έχει προσφέρει η συγκεκριμένη εφημερίδα και γενικότερα τα αστικά ΜΜΕ και τα κόμματα της πλουτοκρατίας στο φασιστικό μόρφωμα, ακριβώς γιατί θέλουν να το χρησιμοποιήσουν ως σιδερένια γροθιά κατά του λαϊκού κινήματος. Στην πραγματικότητα, η ΧΑ είναι δικό τους «παιδί» και οι κορόνες και τα ψευτομέτωπα δεν μπορούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού.
Ποιο μετά το φαγητό;
Το δράμα της πείνας το ζουν το ίδιο βασανιστικά με τους πεινασμένους και οι γιατροί κυρίως στα δημόσια νοσοκομεία.
Αποκαλυπτική η, γεμάτη απόγνωση, μαρτυρία γιατρού στη στήλη. «Οταν συνταγογραφώ, λέω στον ασθενή πότε πρέπει να πάρει τα φάρμακά του. Κι όταν του συστήνω "μετά το φαγητό" παίρνω τη δραματική απάντηση: "Ποιο μετά το φαγητό, αφού δεν έχω να φάω;"».
«Εκεί με πιάνει η απελπισία, συνέχισε η γιατρός. Κάποια φάρμακα, που δεν μπορούν να τα αγοράσουν οι άρρωστοι, μπορούμε να τα εξοικονομήσουμε, έστω με ζητιανιά. Το φαγητό όμως δεν μπορούμε. Εχουμε αρρωστήσει και μεις πια».
Αρρωστο είναι το σύστημα. Και η γιατρειά είναι μία: Ανατροπή με εξουσία λαϊκή, όπου θα υπάρχει εξασφαλισμένη δουλειά για όλους με μισθό για κάλυψη όλων των αναγκών, η Υγεία θα είναι δωρεάν καθολική παροχή για όλο τον πληθυσμό της χώρας.
Πόλεμο στη βαρβαρότητα
Η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την απασχόληση και την κατάσταση των λαών της ΕΕ, αλλά και τα τελευταία στοιχεία της Γιούροστατ για την απασχόληση μαρτυρούν ότι η ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων χειροτερεύει με ραγδαίους ρυθμούς. Η αύξηση της ανεργίας, η μείωση των μισθών, ο κίνδυνος της φτώχειας, η αδυναμία πλατιών εργατικών στρωμάτων να καλύψουν τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες τους δείχνουν ότι το τρένο της καπιταλιστικής ανάπτυξης έχει περιορισμένες θέσεις. Τα συντρίμμια της καπιταλιστικής κρίσης αλλά και της διαχείρισής της, ανεξάρτητα από τη χώρα και το μείγμα που επιλέγουν οι κυρίαρχες τάξεις τους, ρίχνονται παντού και πάντα στην αυλή των λαϊκών νοικοκυριών.
Η καπιταλιστική βαρβαρότητα χτυπά την πόρτα όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στο κάδρο της φτώχειας και της ανέχειας, της υψηλής ανεργίας και της υποαπασχόλησης, των μειωμένων εργατικών εισοδημάτων μπαίνουν όλες οι χώρες της ΕΕ. Και αυτό, στις αρχές του 21ου αιώνα και μάλιστα σε μια γωνιά της Γης, που ο ανθρώπινος κόπος και νους έχουν δημιουργήσει όχι μόνο έναν τεράστιο πλούτο, αλλά, ακόμα σημαντικότερο, τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες, τεχνολογικό εξοπλισμό, επιστημονικά και ερευνητικά επιτεύγματα, υψηλού εργασιακού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό, που θα μπορούσαν να απογειώσουν τα παραγωγικά αποτελέσματα. Κι όμως, 26 εκατομμύρια εργαζόμενοι στην ΕΕ των 27 χωρών έχουν πεταχτεί στην ανεργία, είναι άχρηστοι, για να μην υπολογίσουμε τις δεκάδες εκατομμύρια ευκαιριακής και μερικής απασχόλησης.
Η δική μας χώρα βρίσκεται σε πρωταγωνιστική θέση, με την ανεργία, τη φτώχεια, τη μείωση του εργατικού εισοδήματος να παίρνουν διαστάσεις κοινωνικής γενοκτονίας. Πρώτη στην ανεργία των νέων και στη μείωση μισθών. Η επίθεση σε μισθούς και συντάξεις, η διάλυση - μέσα από την απροκάλυπτη εμπορευματοποίησή τους - της Υγείας, της Παιδείας και της Πρόνοιας, η μάστιγα της φορολογίας απειλούν στην κυριολεξία τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Δεν υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο αναμονής. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, πρέπει τώρα να απαιτήσουν και να διεκδικήσουν άμεσα και επείγοντα μέτρα ανακούφισης και προστασίας τους.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη συνέχιση και διαιώνιση αυτής της καταστροφικής πορείας. Τώρα, και όχι αύριο, συνδικάτα, κοινωνικές οργανώσεις, Λαϊκές Επιτροπές, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας, συντονισμένα, οργανωμένα, με πραγματική ταξική αλληλεγγύη και όχι ελεημοσύνη, να διεκδικήσουν το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή. Οι κομμουνιστές όλο τον τελευταίο καιρό έχουν αναλάβει μια σειρά από πρωτοβουλίες. Το ΚΚΕ έχει διατυπώσει μια σειρά προτάσεις, έχει καταθέσει στη Βουλή μια σειρά νομοθετήματα, στην κατεύθυνση της διεκδίκησης μέτρων για την άμεση ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων. Για να ενισχυθούν οι άνεργοι, να προστατευτούν οι ασθενείς και τα παιδιά, να εξασφαλιστούν σε όλους τα στοιχειώδη δικαιώματα, στη στέγαση, στην εργασία, στη διατροφή, στην Υγεία, στην Εκπαίδευση. Χαρακτηριστική η προχτεσινή πρόταση - τροπολογία στο φορολογικό νομοσχέδιο για τη φορολογική ελάφρυνση των λαϊκών στρωμάτων και την κατάργηση των χαρατσιών. Πρόκειται για προτάσεις που μπορούν να αποτελέσουν όπλο στα χέρια της εργατικής τάξης και ολόκληρου του λαού ενάντια στον βάρβαρο ταξικό πόλεμο που έχει εξαπολύσει η άρχουσα τάξη. Στην κατεύθυνση της πάλης για την απαλλαγή της κοινωνίας από την εξουσία του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του.
Feeds
