Παπαγεωργίου Βασίλης

Παράλληλα, ζήτησε πάλι «αξιολόγηση» προσωπικού που επίσης οδηγεί σε απολύσεις: «Πρότεινα, στο δήμο Αθηναίων να κάνουμε μία αξιολόγηση εμείς πρώτοι, πιλοτικά για να διαπιστώσουμε αν υπάρχει προσωπικό που περισσεύει, αν υπάρχουν κενά και ελλείψεις στις υπηρεσίες, και σε ποιους άλλους δήμους θα μπορούσαν να πάνε ή ενδεχομένως από ποιους να έρθουν. Αξιολόγηση, αξιολόγηση, αξιολόγηση».

Τα λέει αυτά καμωνόμενος ότι δε γνωρίζει αν υπάρχουν κενά, όταν είναι γνωστό ότι υπηρεσίες όπως οι παιδικοί σταθμοί, τα δημοτικά ιατρεία, χρειάζονται άμεσα προσωπικό και λόγω έλλειψης προσωπικού υπολειτουργούν. Εκατοντάδες συμβασιούχοι έχουν ήδη απολυθεί, εκατοντάδες αιτήσεις συνταξιοδότησης κατατίθενται κάθε χρόνο συρρικνώνοντας δραματικά το εναπομείναν προσωπικό, ανοίγοντας δρόμο για ιδιωτικοποιήσεις χρυσοφόρων για το μεγάλο κεφάλαιο υπηρεσιών, όπως έχουν επανειλημμένα καταγγείλει οι δημοτικοί σύμβουλοι του ΚΚΕ στην Αθήνα.

Ομάδες νεολαίων, εξόρμησαν στις γειτονιές και τραγούδησαν τα αγωνιστικά κάλαντα!

Με άκρως πολιτικό και επίκαιρο περιεχόμενο, τα αγωνιστικά κάλαντα των Χριστουγέννων του 2012, φέρνουν και το μήνυμα της αντίστασης, με τους ταξικούς αγώνες που πρέπει να φουντώσουν:

Καλήν ημέρα εργατιά

Κι αν είναι ο ορισμός σας

Χρόνια πολλά αγωνιστικά

Να πω στο σπιτικό σας.

Κάνανε συγκυβέρνηση

Και πάνε χέρι - χέρι

Τα αστικά τα κόμματα

Με σύμμαχο Κουβέλη

Χρυσή Αυγή είναι Ναζί

Το σύστημα στηρίζουν

Μαζί με το κεφάλαιο

Θέλουν να σε τσακίζουν

Χαράτσια στέλνουν στους φτωχούς

Και τέλη η Εφορία

Μειώνουν κι άλλο τους μισθούς

Για την πλουτοκρατία

Αυτή 'ναι η εκμετάλλευση

Που ζούμε κάθε μέρα

Γι' αυτό τον καπιταλισμό

Πρέπει να κάνεις πέρα

Μ' Αριστερή κυβέρνηση

Του ΣΥΡΙΖΑ απάτη

Θέλουνε να στηρίξουνε

Τον κεφαλαιοκράτη

Γι' αυτό φοβούνται το λαό

Μη γράψει Ιστορία

Με αγώνες ταξικούς

Σαν τη Χαλυβουργία

Με εξουσία λαϊκή

Διέξοδο να δώσεις

Να φύγουμε απ' την Ενωση

Το χρέος μην πληρώσεις

Στο ΚΚΕ να στηριχτείς

Το Κόμμα σου εργάτη

Αλλο μην τους ανέχεσαι

Και γύρνα τους την πλάτη.

«...συζητήσαμε και την περίπτωση εξωτερικών χορηγιών, αλλιώς δεν μπορεί να επιζήσει σήμερα το πανεπιστήμιο στην Ελλάδα, όπως και δεν μπορεί να επιζήσει σε κανένα μέρος του κόσμου άλλωστε χωρίς εξωτερική χρηματοδότηση. Σκεφτείτε ότι ακόμη και το Κέιμπριτζ και η Οξφόρδη εδώ και χρόνια έχουν αρχίσει να ζητούν χρήματα από τους αποφοίτους τους»...

Οι παραπάνω απόψεις ανήκουν στον Αλέξανδρο Νεχαμά, καθηγητή Φιλοσοφίας στο Πρίνστον και, πλέον, «εξωτερικό μέλος» του Συμβουλίου Διοίκησης του πανεπιστημίου Αθήνας. Τα παραπάνω, όπως αναφέρει συζητήθηκαν στη συνάντηση ...γνωριμίας του Συμβουλίου Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθήνας.

Στο «όραμά» του, όπως το περιέγραψε στο κυριακάτικο «Βήμα», υπάρχει και σώμα φύλαξης σε κάθε πανεπιστήμιο. «Στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν υπάρχει πανεπιστήμιο που να μην έχει δικό του σώμα φύλαξης των εγκαταστάσεών του», δήλωσε. Δεν αμφιβάλλαμε ότι τα εξωτερικά και εσωτερικά μέλη των συμβουλίων θ' ανταποκρινόταν πλήρως στις προδιαγραφές του Πανεπιστημίου ΑΕ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το πρόβλημα όμως ότι ακόμη και η καλύτερη δυνατή εισαγγελική έρευνα το πολύ πολύ να οδηγήσει στη σύλληψη φυσικών προσώπων.

Με την πολιτική άραγε που ακολουθεί η κυβέρνηση στον τομέα της Υγείας και του Φαρμάκου... τι θα γίνει;

Γιατί εδώ στα σίγουρα έχει διαπραχθεί το αδίκημα της «έκθεσης ασθενών σε κίνδυνο» όταν υποχρηματοδοτείται η υγεία, καταστρέφονται τα δημόσια νοσοκομεία και κάθε δομή παροχών προς το λαό.

Για την ακρίβεια κάθε εργαζόμενος, μισθωτός, αγρότης, αυτοαπασχολούμενος είναι σε κίνδυνο, αφού αν αρρωστήσεις γλυτώνεις μόνον αν έχεις λεφτά... Βεβαίως αυτό δεν είναι και δεν μπορεί να είναι υπόθεση εισαγγελέα, αλλά του λαού.

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΣ ΑΥΤΟΣ ο Μόντι στην Ιταλία! Δε θα είναι, λέει, υποψήφιος για τις εκλογές, μπορεί όμως ωραιότατα να είναι ο αυριανός πρωθυπουργός. Είναι... ανοιχτός και διαθέσιμος σε μετεκλογικές συνεργασίες.

Ιδέα δεν έχουμε πια κυβέρνηση φυσικά θα προκύψει στη γειτονική χώρα. Ξέρουμε όμως ποια θα είναι η πολιτική της. Αυτή της ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου και της συρρίκνωσης των λαϊκών δικαιωμάτων.

Αυτή, δηλαδή, που εφαρμόζεται σε όλη την ΕΕ ανεξαρτήτως μνημονίων, χρεών και δεικτών ανάπτυξης. Τώρα το αν θα την ασκούν εκλεγμένοι πρωθυπουργοί ή διορισμένοι, προφανώς λίγο τους νοιάζει. Η... δουλειά να γίνεται.

ΜΑΛΙΣΤΑ κ.κ. Στουρνάρα και Μαυραγάνη, το καταλάβαμε. Θα συλλέγουμε αποδείξεις και το 2013. Χαρτάκια παντού για να έχουμε όταν θα έρθει η ώρα της Εφορίας.

Μόνο που ίσως θα έπρεπε να ρίξουν και μια ματιά σε αυτό που λέγεται χριστουγεννιάτικη αγορά. Δηλαδή το... φαινόμενο όπου ο κόσμος περπατάει, κοιτάζει βιτρίνες και μετά... γυρίζει σπίτι του.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε συνάντηση που είχε με τον υπουργό Μεταφορών πρότεινε αντί να ιδιωτικοποιηθεί η ΤΡΑΙΝΟΣΕ να κάνει στρατηγικές συμμαχίες. Ομως και στις δύο περιπτώσεις (ιδιωτικοποίηση ή στρατηγική συμμαχία) ο σιδηρόδρομος θα λειτουργεί -ήδη συμβαίνει- με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Δηλαδή με κριτήριο το κέρδος και όχι την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών. Η πλειοψηφία της ΠΟΣ, αποδεχόμενη πλήρως το πλαίσιο που ορίζει ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, το μόνο που κάνει είναι να καλλιεργεί την αυταπάτη ότι είναι δυνατόν μέσω της στρατηγικής συμμαχίας να διασωθούν οι θέσεις εργασίας. Την αυταπάτη αυτή διαλύουν οι ίδιες οι εξελίξεις στο Δημόσιο, το μέτρο των διαθεσιμοτήτων και άλλοι μηχανισμοί που υπηρετούν το στόχο για χιλιάδες απολύσεις.

Η γραμμή της ταξικής συνεργασίας που τελικά σημαίνει υποταγή των εργαζομένων δεν μπορεί στο ελάχιστο να εμποδίσει την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, η εφαρμογή της οποίας θα συνεχιστεί απαρέγκλιτα όπως διαβεβαίωσε ο υπουργός. Είναι γραμμή ήττας για το εργατικό κίνημα.

«Ανάπτυξη και δημοκρατία ο δρόμος για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών σε ολόκληρο τον πλανήτη, ήταν το κοινό συμπέρασμα των συναντήσεων της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ με την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της μεγάλης χώρας της Λ. Αμερικής

Η Ελλάδα και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα του Νότου, πρέπει να αποτινάξουν τη λιτότητα και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές αν θέλουν να δουν άσπρη μέρα οι λαοί τους. Ο δρόμος της ανόρθωσης περνάει μέσα από τη δημοκρατία, την ανάπτυξη και την ισότιμη διεθνή συνεργασία».

Με αυτά τα λόγια στο πρώτο θέμα της η «Αυγή» δίνει το στίγμα της επίσκεψης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρα, στη Βραζιλία και τις συναντήσεις με την πρόεδρο της χώρας Ντ. Ρουσέφ και άλλες πολιτικές δυνάμεις. Μέσα σε λίγες λέξεις περικλείεται όλο το πλέγμα των ψευδαισθήσεων και των αυταπατών, που θέλει να δημιουργήσει η προς διαμόρφωση νέα σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ, στους εργαζόμενους της χώρας. Η λύση, λένε οι νέοι φωστήρες, είναι: ανάπτυξη, δημοκρατία, οι χώρες να αποτινάξουν τη λιτότητα και το νεοφιλελευθερισμό, να υπάρξει ισότιμη διεθνή συνεργασία. Δηλαδή, τι λένε στα λαϊκά στρώματα; ότι για τα βάσανά τους δε φταίει ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, αλλά το νεοφιλελεύθερο μείγμα διαχείρισής του. Αρα, με άλλο μείγμα, όπως στη Βραζιλία, μπορεί δήθεν τα πράγματα να γίνουν καλύτερα. Επίσης, δε φταίει ότι μια δράκα καπιταλιστών καρπώνεται όλο τον πλούτο που παράγουν τα λαϊκά στρώματα, αλλά ότι δεν υπάρχει καπιταλιστική ανάπτυξη (λες και όταν υπήρχαν υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης κέρδιζαν οι εργαζόμενοι;). Λένε ακόμα ότι στο σημερινό κόσμο που σπαράσσεται από ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, που οι υπάρχουσες λυκοσυμμαχίες και οι υπό διαμόρφωση, τσακίζουν λαούς και δικαιώματα, μπορεί να υπάρξει «ισότιμη συνεργασία» χωρίς να θιγεί η ρίζα των προβλημάτων, η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, ο καπιταλισμός όπου το κεφάλαιο ελέγχει την οικονομία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό που αποδεικνύει και με την επιλογή των συνομιλητών του, σοσιαλδημοκρατών διαχειριστών του συστήματος, είναι ότι ψάχνει ιμπεριαλιστικούς συμμάχους για να εμφανιστεί ως αξιόπιστη για το κεφάλαιο διαχειριστική λύση. Οσο για τα «πρότυπά» του, τη Βραζιλία και την Αργεντινή, η «ανάπτυξη» που πρόσφεραν είναι ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία σε μονοπωλιακούς ομίλους, κάποια ψίχουλα και πολιτικές διαχείρισης της φτώχειας για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του λαού. Η εκμετάλλευση του λαού από τους καπιταλιστές στη Βραζιλία καλά κρατεί σε μια χώρα πάμπλουτη όπου ο λαός υποφέρει. Τα εκατομμύρια των εργαζομένων, ανέργων, αποκλεισμένων που επιβιώνουν στις παραγκουπόλεις, τα εκατομμύρια ανθρώπων στα όρια της απόλυτης εξαθλίωσης αποδεικνύουν ότι η σοσιαλδημοκρατική διαχείριση που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι το «θερμοκήπιο» της καπιταλιστικής ανάπτυξης που φέρνει νέες κρίσεις και νέα δεινά και στη Βραζιλία και στη Ελλάδα και σε κάθε ανεξαιρέτως καπιταλιστική χώρα. Οι εργαζόμενοι μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα και από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, και να μην «πατήσουν» την «μπανανόφλουδα» του δήθεν «ανθρώπινου καπιταλισμού». Δεν πρέπει να δώσουν «ανάσες» στο σύστημα που παρασάπισε -και μέσω νέων φρούδων ελπίδων που σπέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ- και να οργανώσουν τον αγώνα τους μέσα από ταξικό αγωνιστικό κίνημα, σε συμμαχία με τα άλλα εκμεταλλευόμενα στρώματα ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων, για αποδέσμευση από κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία, για τη δική τους λαϊκή εργατική εξουσία, που θα θέσει την οικονομία στην υπηρεσία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.