ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οταν η ΚΕΔΕ διαμαρτύρεται... .

Παπαγεωργίου Βασίλης

Επίθεση εναντίον της Τοπικής Διοίκησης «από γνωστά και άγνωστα κέντρα προπαγάνδας» για σπατάλη και κακοδιαχείριση, διαπιστώνει ο πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), Κ. Ασκούνης, σε πρόσφατη δήλωσή του, ενόψει του έκτακτου συνεδρίου του οργάνου, τη Δευτέρα, 3 Δεκέμβρη. Δίνει έτσι το στίγμα σχετικά με το πού θα εστιάσει η ηγεσία της ΚΕΔΕ στις εργασίες του συνεδρίου, παρακάμπτοντας σοβαρά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις ευθύνες της για την οικονομική ασφυξία, στην οποία έχουν οδηγηθεί οι δήμοι και τη διάλυση των υπηρεσιών τους.

Ευθύνες που είναι επακόλουθο της συναινετικής πορείας της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημάρχων στην ακολουθούμενη πολιτική, την οποία η ΚΕΔΕ δεν απορρίπτει. Χαρακτηριστικά θυμίζουμε ότι η μόνιμη επωδός της, το τελευταίο διάστημα, είναι ότι αν, ανάλογες με αυτές στην Τοπική Διοίκηση, περικοπές εφαρμόζονταν και σε άλλους φορείς του Δημοσίου, δεν θα χρειάζονταν τέτοια σκληρά μέτρα. Αλλά και προχτές, με αφορμή ανακοινώσεις του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της κεντρικής και γενικής κυβέρνησης, η ΚΕΔΕ επανακατέθεσε τα δημοσιονομικά διαπιστευτήριά της: «Τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών έρχονται να επιβεβαιώσουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι οι ΟΤΑ καταβάλλουν τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης, χρησιμοποιώντας τα δραματικά περιορισμένα έσοδά τους για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων», σημειώνεται σε σχετική της ανακοίνωση. Υπογραμμίζουμε ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, από το Δεκέμβρη του 2011 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2012, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις της κεντρικής και γενικής κυβέρνησης αυξάνονται κατά 32%, ενώ οι αντίστοιχες υποχρεώσεις των ΟΤΑ μειώνονται κατά 11%, δηλαδή κατά 124 εκατομμύρια ευρώ.

Στο πλαίσιο αυτής της δημοσιονομικής πειθαρχίας που δηλώνει η ΚΕΔΕ, «διαμαρτύρεται» τάχα μου τώρα για την κατάργηση της αυτοτέλειας της Τοπικής Διοίκησης, την οποία - όπως σημειώνει στη δήλωσή του ο Κ. Ασκούνης - θα υπερασπιστεί, με κάθε τρόπο, αναλαμβάνοντας, μετά το συνέδριο, πρωτοβουλίες και στην Ελλάδα και στην ΕΕ.

Διόδια και στους Ευζώνους!

Η κυβέρνηση, με πρόσχημα ότι πολλοί Βορειοελλαδίτες πηγαίνουν στην ΠΓΔΜ για φτηνή βενζίνη ή ακόμη και είδη πρώτης ανάγκης, όπως τρόφιμα, που στη χώρα μας τραβούν την ανηφόρα, ενώ οι μισθοί και συντάξεις καταρρέουν, ετοιμάζεται να βάλει διόδια και στην Εθνική οδό Χαλάστρα - Εύζωνοι, κοντά στο μεθοριακό σταθμό!

Η κυβέρνηση, λοιπόν, αντί να πάρει μέτρα ώστε τα μονοπώλια να μην ανεβάζουν ανεξέλεγκτα τις τιμές και κερδοσκοπούν ασύστολα, ακόμη και σε περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης, φροντίζει να «τιμωρήσει» όσους τα αναζητούν πιο φτηνά στη γειτονική χώρα υποχρεώνοντάς τους να πληρώνουν χαράτσια διοδίων.

Πίσω όμως από το σχεδιασμό αυτό της κυβέρνησης, δεν κρύβεται τίποτε άλλο από την ιδιωτικοποίηση της Εγνατίας Οδού και των κάθετων αξόνων της. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ΤΑΙΠΕΔ μεταβιβάστηκε ακόμη και η προέκταση της Εθνικής Οδού Χαλάστρα - Εύζωνοι, δηλαδή ο δρόμος που σκοπεύει να βάλει διόδια.

Ολα, επομένως, γίνονται για να αποκομίζουν πρόσθετα κέρδη, χαρατσώνοντας το λαό, οι ιδιωτικοί όμιλοι που θα βάλουν στο χέρι την Εγνατία και τους καθέτους της άξονες και θα τους εκμεταλλεύονται για δεκαετίες. Και να φανταστεί κανείς ότι η κατασκευή όλων αυτών των έργων στοίχισε πανάκριβα στον ελληνικό λαό - πάνω από 6,5 δισ. ευρώ!

Ο λαός, δηλαδή, πληρώνει τα έργα αυτά και για την κατασκευή και για τη χρήση, ενισχύοντας υποχρεωτικά την κερδοφορία των μονοπωλίων. Γι' αυτό και μόνη διέξοδο που έχει είναι να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει να καταργηθούν όλα τα διόδια. Να γίνουν τα αναγκαία δημόσια έργα υποδομής λαϊκή περιουσία για να κυκλοφορεί ελεύθερα και χωρίς χαράτσια στους αυτοκινητόδρομους.

Κοροϊδία με τις «εξαιρέσεις»

Οχτώ βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ παραβρέθηκαν προχτές στην κινητοποίηση των ΑμΕΑ στο υπουργείο Οικονομικών, ενώ άλλοι εφτά -εκ των οποίων τρεις ήταν και στη συγκέντρωση- κατέθεσαν Ερώτηση προς τους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας για «την προκλητική απόφαση της Κυβέρνησης να ανακαλέσει τις εξαιρέσεις που προέβλεπε το Πολυνομοσχέδιο για τους ανάπηρους πολίτες».

Και η παρουσία στη συγκέντρωση -με επικεφαλής τον πρωθιερέα των ανατροπών στην Πρόνοια, όταν ήταν γραμματέας στο υπουργείο, νυν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Κουρουπλή- αλλά και η Ερώτηση αποτελούν κοροϊδία προς τους αναπήρους και τις εκρηκτικές ανάγκες που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Βυθισμένοι στην «κυβερνολαγνεία» και υποταγμένοι στη διαχειριστική λογική τάζουν εξαιρέσεις, καλλιεργούν εγκληματικές αυταπάτες στα ΑμΕΑ ότι δήθεν εκείνα μπορούν να ξεφύγουν από την αντιλαϊκή «θύελλα», όταν η παράδοση Υγείας - Πρόνοιας στις επιχειρήσεις τσακίζει την ίδια την επιβίωσή τους καθημερινά.

Ας τους γυρίσουν και οι ανάπηροι την πλάτη και να οργανώσουν τις δικές τους δυνάμεις για την αντεπίθεση στην αντι-αναπηρική πολιτική της συγκυβέρνησης. Με ηγεσίες τύπου ΕΣΑμΕΑ δε γίνεται τίποτε.

Ανταγωνιστές στη διαπραγμάτευση

Το προφίλ του ικανού διαπραγματευτή φιλοτεχνεί για τον εαυτό του ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιπαραβάλλοντάς το στην εικόνα μιας, κατά τους ισχυρισμούς του, «άβουλης και απαθούς» κυβέρνησης. Οι ισχυρισμοί του, ούτε τυχαίοι είναι, ούτε στο βρόντο διατυπώνονται. Εχουν αποδέκτη την άρχουσα τάξη και στόχο τον αποπροσανατολισμό του λαού, για να αμβλύνεται το ταξικό κριτήριο και να περνά απαρατήρητο ότι κι αυτός «μοιράζεται» με τις άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις το «δρόμο» της αστικής - άρα από χέρι αντιλαϊκής - διαχείρισης, προτείνοντας όμως άλλο μείγμα. Μετά τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ και τις αποφάσεις του για την ελεγχόμενη ελληνική χρεοκοπία, ο ΣΥΡΙΖΑ «ξελαρυγγιάστηκε» να καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση «παραμένει αμέτοχη στις ευρωπαϊκές διεργασίες», ότι εξαιτίας αυτού του γεγονότος «γινόμαστε η χώρα που εισπράττει ήττες», με μια κυβέρνηση που «αδυνατεί να διεκδικήσει τα εθνικά συμφέροντα».

Πρόβαλλε ταυτόχρονα σαν λύση «να μπει ξανά η Ελλάδα στο κάδρο της διαπραγμάτευσης, να βρίσκεται στις αποφάσεις». Είναι προφανές ότι η διαπραγμάτευση για την οποία ωρύεται δεν αφορά στο λαό. Αλλωστε, ό,τι σχετίζεται με τα δικά του δικαιώματα, έχει προ πολλού αποφασιστεί και διπλοσφραγιστεί με τη σύμφωνη γνώμη όλων των κρατών - μελών της ΕΕ, του ΔΝΤ κλπ. Το επιβεβαιώνουν περίτρανα οι ευρωενωσιακές συνθήκες που μετουσιώνονται σε ενιαία, πανομοιότυπη επίθεση στους λαούς όλων των χωρών, ανεξάρτητα αν έχουν κρίση ή όχι, αν είναι ή δεν είναι σε μνημόνιο. Για την έξοδο από την κρίση υπέρ των μονοπωλίων τσακώνονται, και ποιου κράτους το κεφάλαιο θα καταστραφεί λιγότερο από την κρίση, έχοντας προηγούμενα συμφωνήσει ότι αυτή θα γίνει στις πλάτες των λαών.

Εξάλλου, κι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ μαρτυρά ότι η διαπραγμάτευση που ζητά δεν αφορά στα λαϊκά συμφέροντα. Διαμαρτύρεται επειδή στο Γιούρογκρουπ δεν πάρθηκε απόφαση για «κούρεμα» του χρέους, ούτε δρομολογήθηκαν μέτρα υποδαύλισης της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Οδύρεται ότι δεν εξοικονομούνται πόροι για τη «χρηματοδότηση αναπτυξιακών παρεμβάσεων», για τη «δημόσια χρηματοδότηση της ανάπτυξης», αξιώνοντας να απολαύσουν κι άλλα τμήματα του κεφαλαίου κομμάτι της - κλεμμένης από το λαό - πίτας. Οτι η δημόσια περιουσία δεν αξιοποιείται «ως αναπτυξιακό εργαλείο»! Πρόκειται στο σύνολό τους για προτάσεις που αφορούν στην ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων με κρατικό χρήμα και υποδομές, προκειμένου να γίνουν επενδύσεις στα αποκαΐδια των εργατικών κατακτήσεων.

Η κυβέρνηση στα ευρωενωσιακά διαβούλια δεν είναι «απούσα» όπως την κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπερασπίζεται τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης, από την υποδεέστερη θέση που κατέχει στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ την εγκαλεί από τη σκοπιά ενός άλλου μείγματος, που προκρίνουν το ΔΝΤ, οι ΗΠΑ, σε αντίθεση με το κυρίαρχο μείγμα στην ΕΕ, με το οποίο συντάσσεται και η ελληνική συγκυβέρνηση. Προσφέρει έτσι χείριστες υπηρεσίες στο λαό καλώντας τον ουσιαστικά να γίνει κλακαδόρος μιας κυβέρνησης που θα αναζητά λύσεις στα οξυμένα προβλήματα στις διαπραγματεύσεις με τη λυκοσυμμαχία των μονοπωλίων και τους παγκόσμιους εταίρους της. Οσο η χώρα παραμένει δέσμια της ΕΕ και του ΔΝΤ, οι εξελίξεις θα γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες για το λαό. Αυτό προσπαθεί να συσκοτίσει ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί και τη διέξοδο, που για το λαό ταυτίζεται με πάλη ενάντια στα μέτρα, που σημαίνει πάλη για μονομερή διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Οι «δόσεις» φέρνουν θυσίες για το λαό...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΙ Ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Π. Μοσκοβισι (αυτός ντε. ο... «καλός» που θέλει ανάπτυξη και όχι πολλή λιτότητα) «η Ελλάδα δε θα αποτελεί πια καθημερινό ζήτημα».

Εν ολίγοις... μας τακτοποίησαν. Λιτότητα, φτώχεια, μειώσεις μισθών και φόροι μετά την απόφαση του Γιούρογκρουπ.

Και για όσους είχαν έστω και τυπικές αμφιβολίες περί του αν θα υπάρξουν ή όχι νέα μέτρα, το λένε πλέον κι επισήμως ότι αυτά θα αποσαφηνιστούν την ερχόμενη άνοιξη και θα είναι ύψους 6,4 δισ.

Μέχρι τότε φυσικά έχουμε μερικούς μήνες και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό. Πως τα 6,4 θα αυξάνονται ανά δεκαπενθήμερο και ποιος ξέρει μέχρι πού θα φτάσουν. Η γνωστή ιστορία δηλαδή.

Ε, ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΘΑ συμμετάσχει το ΙΚΑ στο περίφημο «πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων» διότι -όπως δηλώνει και ο διοικητής του Ρ. Σπυρόπουλος- είναι ...υποχρέωσή του μια και είναι «δεμένο» με την πορεία της εθνικής οικονομίας.

Μόνο μία μικρή διαφορά υπάρχει σε σχέση με το ΙΚΑ και διάφορους άλλους (όπως τα περίφημα hedge funds) που θα εμπλακούν. Το ΙΚΑ θα ...χάσει λεφτά ενώ όλοι οι άλλοι θα κερδίσουν.

Διότι ορισμένων το ...«πατριωτικό καθήκον» είναι να αυξάνουν τα κέρδη τους και των ασφαλισμένων να χάνουν τα αποθεματικά και τις συντάξεις τους. Πάντως, όλα για την ...«εθνική οικονομία» συμβαίνουν.

ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟ .... «παραμύθι» με τις «αντιδράσεις» των βουλευτών των κομμάτων της συγκυβέρνησης για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Δηλώσεις, αιχμές για καταψήφιση και όλα όσα είδαμε και για το μεσοπρόθεσμο.

Το πού θα καταλήξουν φυσικά το γνωρίζουμε εκ των προτέρων. Γιατί λοιπόν πρέπει να υποστούμε όλη την ...κωμωδία;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αποφεύγουν τις Ερωτήσεις του ΚΚΕ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την έντονη αντίδραση για την επανειλημμένη αναβολή Επικαίρων Ερωτήσεων από το υπουργείο Εργασίας, εξέφρασε ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτης. Για χτες ήταν προγραμματισμένη η συζήτηση Επίκαιρης Ερώτησης του βουλευτή, με θέμα την απόλυση εργαζομένου στην εταιρεία GOLDAIR HANDLING. Ο Χρ. Κατσώτης κατήγγειλε ότι ο υπουργός Εργασίας ανέβαλε τη συζήτηση της Ερώτησης με έναν απαράδεκτο τρόπο, τηλεφωνώντας του μέσα στα μεσάνυχτα για να του πει πως δεν μπορεί να προσέλθει στη Βουλή. Μάλιστα, κάλεσε το προεδρείο της Βουλής να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα, τονίζοντας ότι «ο βουλευτής στερείται της δυνατότητας να κάνει κοινοβουλευτικό έλεγχο για σημαντικά ζητήματα, αφού τρεις βουλευτές είχαν σήμερα (σ.σ. χτες) ερωτήσεις προς το υπουργείο Εργασίας και οι τρεις ακυρώθηκαν, γιατί ο υπουργός έχει άλλο προγραμματισμό. Αλλο πράγμα να αναβάλλεται η Ερώτηση μια φορά και άλλο η κατάχρηση». Η Επίκαιρη Ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ, αφορούσε την απόλυση του εργαζόμενου Σπύρου Αντύπα από την εταιρεία επίγειας εξυπηρέτησης GOLDAIR HALNDLING στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος». Η απόλυση του εργαζόμενου έγινε μετά από την εκδήλωση αλληλεγγύης από το σωματείο εργαζομένων στην GOLDAIR προς τον Στράτο Γιαννουλάκη, ο οποίος απολύθηκε από την OLYMPIC HANDLING, επειδή δήλωσε απεργός. Είναι προφανής ο λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση αποφεύγει, όπως ο διάβολος το λιβάνι, να απαντήσει στη Βουλή για τα ζητήματα ουσίας που αναδεικνύει το ΚΚΕ και επιλέγει να αναλώνεται σε ανούσιες κοκορομαχίες με τα άλλα κόμματα για να συντηρεί το δίπολο.

Θυσίες δίχως τέλος για τα μονοπώλια

«Και εξασφαλίσαμε ότι δε θα υπάρξουν άλλα οδυνηρά μέτρα σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Αντίθετα, θα υπάρξει ανακούφιση αδικιών όταν ξεπερνάμε τους στόχους που έχουμε βάλει». Συνειδητά έλεγε ψέματα ο πρωθυπουργός όταν δήλωνε τα παραπάνω στη δήλωση - «διάγγελμα» που έκανε μετά την απόφαση του Γιούρογκρουπ. Γνώριζε πολύ καλά ότι η κυβέρνηση και νέα μνημόνια θα υπογράψει μαζί με την εκταμίευση της τωρινής δόσης και των επόμενων, και άρα και νέες μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα θα προχωρήσει. Το εγγυάται άλλωστε η ρήτρα αυτόματων περικοπών στις δαπάνες σε περίπτωση που δεν επιτυγχάνονται «οι στόχοι του προγράμματος». Πριν καλά καλά λοιπόν κοπάσουν οι πανηγυρισμοί για την απόφαση του Γιούρογκρουπ, έσκασε μύτη το νέο μνημόνιο, στο οποίο προαναγγέλλεται ουσιαστικά νέα μείωση στον κατώτατο μισθό των 586 ευρώ, κονιορτοποιώντας τις περί του αντιθέτου κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις των κυβερνώντων και του υπουργού Εργασίας. Σύμφωνα με το προσχέδιο του μνημονίου που διέρρευσε η κυβέρνηση δεσμεύεται το πρώτο τρίμηνο του 2014 «να προχωρήσει σε επανεξέταση(!) του συστήματος κατώτατων αμοιβών» προκειμένου να προχωρήσει σε βελτιώσεις που «θα έχουν στόχο την αύξηση της αποτελεσματικότητας και την καταπολέμηση της ανεργίας». Με δεδομένο ότι έχει καταργηθεί η Εθνική Συλλογική Σύμβαση και πλέον η κυβέρνηση καθορίζει μόνη της τον κατώτατο μισθό, δεν πρέπει να υπάρχουν ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να τον κατεβάσει κάτω και από τα 586 ευρώ (μεικτά) για τον ίδιο ακριβώς λόγο που τον γκρέμισε στα τωρινά επίπεδα, δηλαδή την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, προκειμένου να δημιουργήσουν τάχα νέες θέσεις εργασίας... Παρόμοια βήματα προβλέπονται και για τις συντάξεις, καθώς η κυβέρνηση δεσμεύεται να κάνει ...ως ενδιάμεσο βήμα τις αναλογιστικές μελέτες στα ταμεία και να προχωρήσει σε προτάσεις για αλλαγές έως τον Σεπτέμβριο του 2013. Γ' αυτό η πρόταση του ΠΑΜΕ για τη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και το κάλεσμα να γίνει υπόθεση πάλης όλων των συνδικάτων όλων των εργαζομένων είναι ζήτημα πρώτης γραμμής για το εργατικό κίνημα.

Το παραμύθι της «ρευστότητας»

«Ωστόσο οι προσδοκίες για ένα σοκ ρευστότητας στην αγορά από την εκταμίευση της δόσης ενδέχεται να διαψευστούν, καθώς πολλοί δημόσιοι φορείς δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις αυστηρές προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, προκειμένου να μη δημιουργηθούν νέες». Ούτε μια μέρα δεν κράτησαν οι απατηλές προσδοκίες που καλλιέργησε η κυβέρνηση με τα φούμαρα για δήθεν «σοκ ρευστότητας» που τάχα θα βάλει «μπροστά τη μηχανή της οικονομίας» και θα ανοίξει ο δρόμος της ανάπτυξης», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός, χαρακτηρίζοντας τη ρευστότητα ως «πρώτο σύμμαχο» στην κατεύθυνση αυτή. Οπως επιβεβαιώνεται από το παραπάνω πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της χτεσινής «Καθημερινής», η ρευστότητα μάλλον θα αργήσει και σε κάθε περίπτωση θα είναι με το σταγονόμετρο και «στοχευμένη», δηλαδή κυρίως στις πολυεθνικές - προμηθευτές του Δημοσίου. Επίσης μάλλον δεν πρέπει να βιαστούν να «πάνε Ταμείο για το εφάπαξ» οι 40.229 δημόσιοι υπάλληλοι, στους οποίους χρωστάει το κράτος 1,4 δισ., όπως τους προτρέπει το χτεσινό πρωτοσέλιδο των «Νέων», γιατί «το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων δεν μπορεί να εκκαθαρίζει περισσότερα από 80-100 εκατ. μηνιαίως για τα εφάπαξ», σύμφωνα με την «Καθημερινή». Σε κάθε περίπτωση, η ουσία είναι μία. Το κυβερνητικό επιτελείο χρησιμοποιεί τη ρευστότητα περισσότερο ως προπαγανδιστικό παραμύθι για να πουλήσει ψεύτικες ελπίδες στο λαό, προκειμένου να τον κάνει να δείξει καρτερικότητα και να σκύψει το κεφάλι στα βάρβαρα μέτρα που εξαθλιώνουν τη ζωή του. Θέλει να πιστέψει ότι τάχα η πολυπόθητη ανάπτυξη θα έρθει μέσα από την ενίσχυση της ρευστότητας και την «προσέλκυση επενδύσεων». Ακριβώς για να κρύψει την αλήθεια, ότι δηλαδή η ανάπτυξη, αν και όποτε έρθει, θα είναι αναιμική, και θα πατήσει πάνω στη φτηνή εργατική δύναμη, τα ερείπια των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, την απόλυτη και σχετική φτώχεια του λαού.

Λεηλατούν πάλι τα Ταμεία

Η απόφαση της συγκυβέρνησης, σε συνεργασία με την ΕΕ, να οδηγήσει τα αποθεματικά που έχουν απομείνει στα ασφαλιστικά ταμεία σε δεύτερο «κούρεμα» μέσα σε λίγους μήνες, απογυμνώνει ολοκληρωτικά τη Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση και από το τελευταίο περιουσιακό στοιχείο. Ο ιδρώτας και το αίμα εκατομμυρίων ασφαλισμένων, μισθωτών του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, αυτοαπασχολούμενων, επιστημόνων, αγροτών θυσιάζονται στο βωμό της αποπληρωμής των δανειστών, των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και των μεγάλων τοκογλύφων του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Οι συντάξεις, οι υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, η ελπίδα για ασφαλή γεράματα, τα επιδόματα ανεργίας που δίνονται από χρήματα του ΙΚΑ, δηλαδή των ασφαλισμένων, προς τον ΟΑΕΔ, το χρέος προς τον οποίο έφτασε τα 8 δισ. ευρώ, γίνονται τα λύτρα για τη σταθεροποίηση της καπιταλιστικής οικονομίας και την έξοδο από την κρίση προς όφελος αυτών που την προκάλεσαν, των ντόπιων και διεθνών επιχειρηματικών ομίλων.

Το δεύτερο, επαίσχυντο «κούρεμα» των αποθεματικών έρχεται να ολοκληρώσει το διαχρονικό έγκλημα της ληστείας των Ταμείων από όλες τις μεταπολεμικές αστικές κυβερνήσεις, που με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς ξεπερνά σήμερα τα 75 δισ. ευρώ. Ετσι, τα αποθεματικά - οι εισφορές των ασφαλισμένων - από καύσιμη ύλη της μεταπολεμικής καπιταλιστικής ανάπτυξης, σήμερα «καίγονται» στην πυρά της καπιταλιστικής κρίσης, η οποία ξεπρόβαλε μέσα από τα σπλάχνα αυτής ακριβώς της ανάπτυξης. Ανάπτυξη που θυσίασε την εργατική τάξη και το λαό μας και υπονόμευσε τις ίδιες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.

Η απροκάλυπτη αυτή ληστεία έρχεται να προστεθεί στη χρόνια εισφοροδιαφυγή μέσω της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας, που εξασφάλιζε πρόσθετα κέρδη στις επιχειρήσεις και που ετησίως, σήμερα, εκτιμάται ότι αγγίζει τα 6 δισ. ευρώ. Προστίθεται στις διαρκείς χαριστικές ρυθμίσεις προς τις επιχειρήσεις για τα χρέη που είχαν στο ΙΚΑ, στην κρατική πολιτική συμπίεσης των μισθών και στην ανεργία που στερούσαν από τα Ταμεία πόρους, στην πρόσφατη ρύθμιση και στο γενικό σχέδιο της κυβέρνησης για παραπέρα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών. Προστίθεται στην πάγια κυβερνητική πολιτική που δεν απέδιδε ούτε τους θεσμοθετημένους πόρους, που έφτασε το χρέος μόνο προς το ΙΚΑ στα 12 δισ. ευρώ.

Είναι, λοιπόν, πέρα για πέρα προκλητικό να ισχυρίζεται ο αρμόδιος υπουργός ότι το «κούρεμα» των αποθεματικών δεν είναι τίποτα, αφού έτσι και αλλιώς το κράτος «εγγυάται τις συντάξεις». Αυτά λέγονται τη στιγμή που όλες οι περικοπές στις συντάξεις, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, οι μειώσεις στα εφάπαξ επιβλήθηκαν από το κράτος με αυτό ακριβώς το πρόσχημα: Την έλλειψη αποθεματικών και τη δυσμενή οικονομική κατάσταση των Ταμείων. Ενώ τη νέα αφαίμαξη των Ταμείων θα την επικαλεστούν και πάλι για να προβούν σε νέες μειώσεις στις συντάξεις και σε νέες ανατροπές.

Η νέα ληστεία των αποθεματικών είναι αφετηρία και νέων μέτρων σε βάρος των συνταξιούχων και ταυτόχρονα το πρόσχημα για να επιβληθούν. Η ληστεία σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων δεν έχει τέλος. Γι' αυτό δεν αρκούν τα μεμονωμένα αιτήματα, ούτε οι αποσπασματικοί αγώνες. Η ίδια η κρίση και η γενική επίθεση που ξετυλίγει το κεφάλαιο στο έδαφος αυτής της κρίσης θέτουν μπροστά στην εργατική τάξη επιτακτικά την ανάγκη για αγώνες που θα αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων και θα δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ριζικές ανατροπές στην οικονομία και στην κοινωνία.