«Πρέπει να δώσουμε τα πάντα, για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ. (...) Πρέπει να εξαντλήσουμε τα περιθώρια, για να περάσουν τα μέτρα». Αυτό δήλωσε χτες ο εκπρόσωπος Τύπου της ΔΗΜΑΡ, Α. Παπαδόπουλος, συναγωνιζόμενος κυριολεκτικά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο σε επίδειξη «πυγμής» και «αποφασιστικότητας» για την επιβολή των βάρβαρων μέτρων του μνημονίου από τη συγκυβέρνηση. Οι δηλώσεις του Α. Παπαδόπουλου - στο ραδιοφωνικό σταθμό «Αθήνα 9,84» - δεν προκαλούν φυσικά καμία έκπληξη, ούτε και το «ενδεχόμενο» που άφησε ανοιχτό για ενεργή συμμετοχή του κόμματός του στην κυβέρνηση, αφού συμπυκνώνουν τη στρατηγική της ΔΗΜΑΡ. Την προάσπιση, δηλαδή, της πολιτικής του ευρωμονόδρομου, που ισοπεδώνει τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων για τη διασφάλιση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτήν την πολιτική προωθεί η ΔΗΜΑΡ σε αγαστή συνεργασία με τους κυβερνητικούς της εταίρους και τις ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τα λαϊκά στρώματα όμως, που εξαπατήθηκαν προεκλογικά από τον Φ. Κουβέλη που υποσχόταν τάχα «απαγκίστρωση» από το μνημόνιο και έθετε σαν όρο της συμμετοχής του στην κυβέρνηση συνεργασίας να «μην υπάρξουν μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις», υπάρχουν περιθώρια για χρήσιμα συμπεράσματα. Ειδικά όταν ο εκπρόσωπος της «υπεύθυνης Αριστεράς» τονίζει ότι πρέπει να «εξαντληθούν τα περιθώρια» για την επιβολή των μέτρων, προσθέτοντας υποκριτικά ότι δεν θα «πρέπει να πλήττουν περαιτέρω, ιδιαίτερα τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους», τότε οι εργαζόμενοι και οι απόμαχοι της δουλειάς οφείλουν να συνειδητοποιήσουν: Ο,τι όποια «προβιά» και αν φορέσουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου έρχονται για να υπηρετήσουν από το «πόστο» που θα χρεωθούν τα συμφέροντα της τάξης τους...
«Καλπάζει» η ανάπτυξη...
«Μια νέα γενιά ρομπότ αντικαθιστούν τον άνθρωπο σε πολλούς τομείς», σχολιάζουν οι «New York Times», που αναφέρονται σε δημοσίευμά τους σε ολλανδικό εργοστάσιο παραγωγής ξυριστικών μηχανών, στο οποίο η παραγωγή εκτελείται σχεδόν αποκλειστικά από 128 ρομποτικούς βραχίονες. Πραγματικά αξιοσημείωτο στοιχείο που αναδεικνύει πως όσο κι αν κάποιοι κλαψουρίζουν ότι, δήθεν, δεν υπάρχει πλούτος, οι παραγωγικές δυνάμεις καλπάζουν ραγδαία. Βέβαια, το αποτέλεσμα δεν το καρπώνονται οι εργαζόμενοι λαοί, οι οποίοι, αντίθετα, βλέπουν τη ζωή τους να επιδεινώνεται και την ανεργία να μεγαλώνει.
Για τα αστικά επιτελεία και ΜΜΕ αυτό είναι φυσιολογικό, αφού κάθε πρόοδος στον εκσυγχρονισμό της παραγωγικής διαδικασίας αξιολογείται από την πλευρά της εξασφάλισης μέγιστης «ανταγωνιστικότητας» για τις επιχειρήσεις (πρόκειται για τη διάσημη πλέον «μείωση του κόστους εργασίας»).
... αλλά όχι προς όφελος των εργατών
Γι' αυτό και οι «New York Times» σχολιάζουν: «Αυτό είναι το μέλλον. Μια νέα γενιά ρομπότ, πολύ πιο εξελιγμένα από αυτά που χρησιμοποιούνται σήμερα στις αυτοκινητοβιομηχανίες, αντικαθιστούν το ανθρώπινο εργατικό δυναμικό τόσο στην παραγωγή όσο και σε άλλους τομείς βιομηχανικής δραστηριότητας. Η μείωση του κόστους και η αύξηση των δυνατοτήτων των ρομπότ θέτουν για άλλη μια φορά επί τάπητος το "τέλος της ανθρώπινης εργασίας"...». Τα μονοπώλια επιδιώκουν τεχνολογική και επιστημονική πρόοδο για να μειώσουν τους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η ανεργία. Βάζουν την επιστήμη και την τεχνολογία στην υπηρεσία του κέρδους, παράγουν και μ' αυτό τον τρόπο βγάζουν κέρδη. Θεωρούν... αδιανόητη μια, π.χ., αύξηση των θέσεων εργασίας με μείωση του εργάσιμου χρόνου, αφού δεν παράγουν για να καλύψουν λαϊκές ανάγκες. Ετσι, ενώ από τη μία πλευρά η εκμηχάνιση της παραγωγής ολοκληρώνεται με (συχνά) ασύλληπτα σύγχρονα χαρακτηριστικά σε όλο και μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, από την άλλη, τα ποσοστά της μερικής και γενικά της ελαστικής απασχόλησης εκτοξεύονται. Γιατί; Γιατί πολύ απλά αυτό εξυπηρετεί το κυνήγι του όλο και μεγαλύτερου και γρηγορότερου κέρδους.
Για τους ίδιους λόγους, άλλωστε, βλέπει κανείς, π.χ., την ιατρική επιστήμη να σημειώνει μεγάλη πρόοδο αλλά τους εργαζόμενους να μένουν ανυπεράσπιστοι από τις επαγγελματικές ασθένειες, εκτεθειμένους σε επικίνδυνες πρώτες ύλες κ.τ.λ.
Η ανάγκη να κοινωνικοποιηθεί ο παραγόμενος πλούτος ώστε και αυτός να τεθεί στην υπηρεσία της ανθρωπότητας μεγαλώνει. Μόνο με εργατική εξουσία και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, οι παραγωγικές δυνάμεις θα υποτάσσονται και θα αναπτύσσονται για να καλύπτουν τις ολοένα διευρυνόμενες κοινωνικές ανάγκες και όχι στον πλουτισμό κάθε επιχειρηματία.
Υποβάθμιση και «χαράτσωμα» στην Υγεία
Οι περικοπές ύψους 1,8 δισ. ευρώ που σχεδιάζει το υπουργείο Υγείας για τα έτη 2013 - 2014 θα δώσουν νέα ώθηση στην αποσπασματικότητα, στην υποβάθμιση, στη συρρίκνωση των υπηρεσιών και ταυτόχρονα σε νέο «χαράτσωμα» ασφαλισμένων και ασθενών. Οι περικοπές δε γίνονται ούτε για να «νοικοκυρευτούν» τα οικονομικά του κράτους και των Ταμείων, ούτε - πολύ περισσότερο - για να απολαμβάνει μεγαλύτερο τμήμα του λαού αναβαθμισμένη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Εξάλλου, τα μέτρα περικοπών οδηγούν σε κλείσιμο τμημάτων και κλινικών, με άξονα τον αντιλαϊκό «εξορθολογισμό» των δαπανών, σε κατάργηση οργανικών θέσεων, σε «στέγνωμα» των νοσοκομείων από υλικά και φάρμακα, σε χρεοκοπία του ΕΟΠΥΥ. Αυτό δείχνει πως δεν περίσσευαν χρήματα για να κοπούν.
Τα κυβερνητικά μέτρα θα έχουν νέες δραματικές επιπτώσεις: Περίπου 660 τμήματα και κλινικές δημόσιων νοσοκομείων θα καταργηθούν. Αντικειμενικά, δηλαδή, τα νοσοκομεία θα μπορούν να περιθάλψουν λιγότερους και οι υπηρεσίες θα είναι πιο υποβαθμισμένες. Την ίδια ώρα, γίνεται καθεστώς η ελαστική εργασία, με την πρόσληψη 400 επικουρικών γιατρών για ένα χρόνο και εκατοντάδων εργαζομένων όλων των ειδικοτήτων - ανάμεσά τους και ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό - μέσω ΜΚΟ για 5 μήνες με 625 ευρώ. Επίσης, τα κενά σε γιατρούς και νοσηλευτές είναι χιλιάδες. Τέτοια προσωρινά «μπαλώματα» με εργασία χωρίς δικαιώματα θέτουν σε νέο κίνδυνο την ασφάλεια του προσωπικού και των ασθενών. Επιπλέον, από το χρεοκοπημένο ΕΟΠΥΥ θα κοπούν περίπου 800 εκατ. ευρώ, κόστος που θα μεταφερθεί στους ίδιους τους ασφαλισμένους, κυρίως μέσω της συνταγογράφησης γενόσημων φαρμάκων, όπου ο ασφαλισμένος που θα χρειάζεται διαφορετικό απ' αυτά φάρμακο, γιατί αυτό είναι πιο κατάλληλο γι' αυτόν, θα πληρώνει από την τσέπη του τη διαφορά. Ακόμα, εξετάζεται να επιβληθεί συμμετοχή των ασφαλισμένων στη δαπάνη νοσηλείας, κλιμακωτά με βάση εισοδηματικά κριτήρια, που θα φτάνει μέχρι και το 50% στα συνολικά έξοδα νοσηλείας.
Ολα τα παραπάνω στοχεύουν στην απαλλαγή του κράτους από τα «οικονομικά βάρη» για την Υγεία και στην ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων του κλάδου Υγείας - Φαρμάκου. Για παράδειγμα, έκλεισαν τα εργαστήρια του ΙΚΑ, για να γίνονται οι εξετάσεις σε ιδιωτικά. Αντί για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού με δικαιώματα, ο ΕΟΠΥΥ κάνει συμβάσεις με ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και κλινικές. Αντίστοιχα, τα νοσοκομεία παραδίδουν όλο και περισσότερους τομείς σε ιδιωτικά εργολαβικά συνεργεία. Αντί για κρατική φαρμακοβιομηχανία και κρατικές φαρμακαποθήκες, το κράτος επιλέγει να δίνει τεράστια ποσά στους επιχειρηματίες προμηθευτές και στις φαρμακευτικές εταιρείες. Κάθε τμήμα δημόσιου νοσοκομείου που καταργείται θα «συμπληρώνεται» από τον ιδιωτικό τομέα, για όποιον «έχει».
Η κυριαρχία της επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία - Φάρμακο και η λειτουργία των νοσοκομείων και των Ταμείων ως «αγοραστών» και «πωλητών» υπηρεσιών Υγείας είναι εγκληματικές, όπως και η πολιτική που τις ενισχύει. Χρέος κάθε συνδικάτου, κάθε μαζικού φορέα, κάθε συνταξιουχικής οργάνωσης, κάθε εργαζόμενου σε Υγεία - Φάρμακο είναι να υψώσει ένα αγωνιστικό, διεκδικητικό «τείχος», ώστε κανείς να μη μείνει χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για δωρεάν φάρμακο και υπηρεσίες Υγείας. Αυτή τη στιγμή είναι επιτακτική ανάγκη, μεταξύ άλλων, να σφραγιστούν τα βιβλιάρια των ανέργων, να καταργηθούν οι πληρωμές στα νοσοκομεία, να χρηματοδοτηθούν ο ΕΟΠΥΥ και τα νοσοκομεία από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Ελένη ΜΑΪΛΗ
Εκβιασμοί στο όνομα του ευρωμονόδρομου...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ παρατηρήσατε το «σίριαλ» περί της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, συνεχίζεται όλους αυτούς τους μήνες χωρίς σταματημό.
Κάθε λίγο κάποιος ειδήμων (άγνωστος μέχρι χτες) ή κάποιο ίδρυμα, οίκος, οργάνωση, τράπεζα, εταιρεία βγαίνει και λέει το... μακρύ και το κοντό του.
Αλλος λέει «μαύρο», άλλος «άσπρο». Αλλοι δίνουν προθεσμίες εξόδου, άλλοι αποκλείουν το ενδεχόμενο, άλλοι τα λένε «κι έτσι κι αλλιώς».
Πάντως, όλοι συμφωνούν σε ένα και μόνο πράγμα: Οτι ο ελληνικός λαός πρέπει να φτωχύνει περισσότερο. Και αυτό το παιγνίδι παίζουν.
ΤΙ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΟΜΩΣ! Τα τραπεζικά ιδρύματα - σύμφωνα με την ειδησεογραφία - προετοιμάζουν ρυθμίσεις για τη... διευκόλυνση των δανειοληπτών στεγαστικών δανείων.
Κι εμείς που τους είχαμε αδικήσει τους μετόχους και τους ιδιοκτήτες τους! Που τους θεωρούσαμε ως άτεγκτους αναζητητές του κέρδους. Τελικά είναι καλοί άνθρωποι.
Ξυπνάνε και κοιμούνται με μια μεγάλη στενοχώρια: Θα καταφέρουν οι δανειολήπτες να τα βγάλουν πέρα με το μισθό τους ή όχι; Θα αποκτήσουν σπίτι ή όχι; Κι έτσι... χωρίς καμία κρατική παρέμβαση παίρνουν πρωτοβουλίες.
Βέβαια, υπάρχουν και κάτι... «κακοί» που υποστηρίζουν ότι όλα αυτά τα κάνουν προκειμένου να βγάλουν «από τη μύγα ξίγκι» και να στριμώξουν όσο είναι δυνατόν να στριμωχθούν τα λαϊκά νοικοκυριά.
Γνωρίζουν, βέβαια, ότι «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» και προτιμούν να «πνίξουν» για μερικά χρόνια ακόμη τον κοσμάκη αντί να χάσουν εντελώς τα λεφτά τους.
Ομως, αυτά μην τα ακούτε. Τα λένε αυτοί που δεν καταλαβαίνουν ότι το τραπεζικό σύστημα είναι «αναπτυξιακός πυλώνας» της χώρας και ότι είναι «εθνική μας υποχρέωση» να το ενισχύσουμε.
Ευτυχώς στην κυβέρνηση συμμερίζονται απολύτως αυτή την άποψη. Γι' αυτό τους δίνουν δισεκατομμύρια με το τσουβάλι, γι' αυτό τους χάρισαν την ΑΤΕ και γι' αυτό θα κάνουν ό,τι μπορούν για να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους.
Γρηγοριάδης Κώστας
Γνώριζαν καλά...
Γρηγοριάδης Κώστας
«
Δεν έχει έννοια να επαναλαμβάνομαι. Το ζήτημα της πυρόσβεσης είναι κορυφαίο. Τα μέσα τα οποία έχουμε δεν είναι επαρκή». Τη δήλωση αυτή είχε κάνει στις 16 Ιουλίου ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας μετά από συνάντηση με την ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος. Πέντε βδομάδες αργότερα, η Χίος από τις πυρκαγιές έχει υποστεί τεράστια καταστροφή που θα έχει επιπτώσεις στην παραγωγή μαστίχας για τα επόμενα 10 - 15 χρόνια. Εκατοντάδες εστίες φωτιάς ξεπηδούν σε όλη τη χώρα προκαλώντας ανυπολόγιστες ζημιές. Χτες, μπροστά στην καταστροφή που έχει προκληθεί ο ίδιος ο υπουργός δήλωσε: «Εχουμε ενδείξεις, αν όχι αποδείξεις, εμπρησμών εκ προθέσεως».
Η αλήθεια είναι ότι η πολιτική της συγκυβέρνησης - όπως και των προηγούμενων - είναι στην κυριολεξία εμπρηστική. Κι αυτό γιατί ενώ γνώριζαν για τις τραγικές ελλείψεις δεν έκαναν απολύτως τίποτα σε επίπεδο πρόληψης. Πιο συγκεκριμένα, οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό που ξεπερνούν τις 4.000 δεν καλύφθηκαν, ενώ 1.906 συμβασιούχοι πυροσβέστες προσλήφθηκαν, περίπου 1,5 μήνα μετά την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου και ενώ είχαν εκδηλωθεί δεκάδες φωτιές. Τα μειωμένα κονδύλια έως και 45% σε σχέση με το 2010, καθήλωσαν ελικόπτερα (συντονισμού αλλά και κατάσβεσης), ακινητοποίησαν οχήματα με μικρές (φθαρμένα ελαστικά) ή μεγάλες βλάβες (κατεστραμμένες μηχανές), άφησαν συστήματα πυρόσβεσης να «στολίζουν» δάση, προκάλεσαν αλαλούμ στις προσλήψεις συμβασιούχων, στο ωράριο απασχόλησής τους και στην ανανέωση υλικοτεχνικού εξοπλισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο στις Πυροσβεστικές Υπηρεσίες Αγρινίου - Μεσολογγίου - Αμφιλοχίας και Ναυπάκτου, οι ελλείψεις φτάνουν το 30-40%, ενώ τα οχήματα σε μεγάλο ποσοστό είναι παλιά, όχι αξιόπιστα, μη κατάλληλα συντηρημένα και βάζουν σε κίνδυνο πολλές φορές τη σωματική ακεραιότητα των πυροσβεστών.
Πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι οι εκλεγμένοι του ΚΚΕ στην Τοπική Διοίκηση στη Χίο (σε περιφέρεια και δήμο) είχαν προειδοποιήσει από τον περασμένο Μάη για όλους τους κινδύνους, χωρίς ωστόσο να ληφθεί κανένα μέτρο...
«Εξορθολογισμός» επικίνδυνος για τα παιδιά
Οδυνηρές είναι οι συνέπειες που έχει για τα παιδιά της εργατικής - λαϊκής οικογένειας η πολιτική του «εξορθολογισμού των δαπανών», που με αφοσίωση υπηρετεί η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ. Η διαρκής συρρίκνωση των δημόσιων υπηρεσιών Πρόνοιας αντιμετωπίζει τα δικαιώματα και τις ανάγκες ακόμα και των πιο τρυφερών ηλικιών ως «κόστος», που πρέπει να μειωθεί. Μάλιστα, πρόκειται για αποτελέσματα που δεν αποκλείεται να έχουν μακρόχρονη επίδραση στην ασφάλεια και την υγεία των παιδιών.
Για παράδειγμα, την περασμένη βδομάδα, ο υπουργός Εργασίας κάλεσε τους δήμους να προσαρμόσουν την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί όχι στις ανάγκες των παιδιών αλλά στα ... λεφτά που υπάρχουν. Δηλαδή, η κυβέρνηση προτείνει να περιοριστούν το παιδαγωγικό έργο, η δημιουργική απασχόληση, οι υποδομές (που αφορούν και τη διαπαιδαγώγηση και την ασφάλεια των παιδιών) και η συντήρησή τους, το διατροφολόγιο των παιδιών, να διαμορφώνονται όχι ανάλογα με τις απαιτήσεις της ολόπλευρης και ασφαλούς ανάπτυξής τους, αλλά ανάλογα με το ... τι περισσεύει στους δήμους. Αντίστοιχα παραδείγματα για το πώς πολύμορφα υπονομεύεται η ασφάλεια και τελικά η ίδια η ζωή των παιδιών, αναδεικνύονται καθημερινά. Μόλις, την περασμένη Παρασκευή το ΠΑΜΕ - σε σχετική επιστολή που έστειλε στον υπουργό Υγείας - κατήγγειλε ότι οι περικοπές στον προϋπολογισμό και στη χρηματοδότηση του νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία», έχουν αλλάξει και το διατροφολόγιο των μικρών ασθενών. Χαρακτηριστικά έλεγε ότι το διαιτολόγιο είναι πλέον «φτωχότερο από κάθε άλλη φορά σε πρωτεΐνες και φρούτα (κυριαρχούν κοτόπουλο και μακαρόνια με κιμά, λείπει για αρκετές μέρες ακόμη και το αυγό)».
Αυτή η κατάσταση πρέπει να πεισμώσει τους εργάτες, τα λαϊκά στρώματα. Να τους οπλίσει με ταξική αποφασιστικότητα, να οργανωθούν και να παλέψουν ενάντια στην πολιτική που «ορθά - κοφτά» τους λέει ουσιαστικά, πως τα δικά τους τα παιδιά δεν έχουν δικαίωμα στην υγεία. Μόνο η ταξική οργάνωση και πάλη των εργατών μπορεί να βάλει φρένο σε μια πολιτική, που ουσιαστικά πετά στον Καιάδα τα παιδιά της εργατιάς.
Επίθεση δίχως τέλος
Η επιμονή των αστικών επιτελείων να ρίχνουν το φως της δημοσιότητας στα παζάρια για τα τρέχοντα μέτρα, ύψους 11,5 δισ. και βάλε, πέρα από την τρομοκράτηση και χειραγώγηση της κοινής γνώμης, εξυπηρετεί και έναν άλλο σκοπό: Να κρυφτεί ότι αυτά τα μέτρα έρχονται σε συνέχεια των προηγούμενων και αποτελούν τη «γέφυρα» για τα επόμενα. Με άλλα λόγια, το «πακέτο» που τώρα συζητιέται έχει την αυτοτέλειά του στο πλαίσιο της συμφωνίας με την τρόικα, αποτελεί όμως ένα μόνο κομμάτι της μόνιμης και λυσσαλέας επίθεσης που δέχεται ο λαός, στην προσπάθεια της αστικής τάξης και των κομμάτων της να του φορτώσουν την κρίση. Οι συνέπειες από την εφαρμογή των μέτρων που καταρτίζονται αυτές τις μέρες είναι πολλαπλάσιες για τα λαϊκά στρώματα, τα οποία έχουν ήδη πτωχεύσει και τους αφαιρούνται τώρα οι τελευταίες κατακτήσεις για λογαριασμό των μονοπωλίων και των μεγαλοεπιχειρήσεων.
Πριν ακόμα κοπάσει ο ντόρος για τα μέτρα που θα οριστικοποιηθούν μέχρι τα μέσα του Σεπτέμβρη, έρχεται το επόμενο κύμα, το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: Αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης κατά 35%, που θα ανακοινωθεί επίσημα μέχρι και τις 15 Οκτώβρη και θα οδηγήσει εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά να περάσουν το φετινό χειμώνα σε συνθήκες παγωνιάς. Το Γενάρη του 2013 έρχονται αυξήσεις έως 25% στις τιμές των εισιτηρίων των αστικών συγκοινωνιών, οι οποίες πρέπει να εφαρμοστούν μέχρι και τον Ιούνη του επόμενου έτους, με στόχο να «εξοικονομηθούν» 265 εκατ. ευρώ. Για παράδειγμα, ο ΟΑΣΑ αναμένεται να προχωρήσει σε αύξηση της τιμής του εισιτηρίου των 1,40 ευρώ σε 1,75 ευρώ και του μειωμένου από 1,20 σε 1,50 ευρώ, κάνοντας ακόμα δυσκολότερη τη μετακίνηση των εργαζομένων, της νεολαίας και του λαού στον αστικό ιστό.
Την ίδια περίοδο θα αρχίσουν να ενσωματώνονται και οι νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ και των εταιρειών ύδρευσης, ενόψει της παραπέρα αποκρατικοποίησής τους. Τα εμπορευματοποιημένα ρεύμα και νερό θα γίνουν πιο ακριβά για το λαό, για να αυξηθούν τα κέρδη των μεγαλοεπενδυτών. Στα τέλη του 2012 αναμένεται και το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, που θα εξαϋλώσει κάθε φοροαπαλλαγή που γλίτωσε από τις προηγούμενες «μεταρρυθμίσεις», ενώ θα ακολουθήσουν οι νέες περικοπές σε μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, στο πλαίσιο του «διαλόγου για την αλλαγή καθορισμού της κατώτερης αμοιβής» που προβλέπει το μνημόνιο και μεθοδεύει ήδη το υπουργείο Εργασίας με τους εργοδότες.
Σε σχόλιο που εξέδωσε τη Δευτέρα, το ΚΚΕ σημείωνε ότι «τα νέα άγρια μέτρα που φέρνουν κυβέρνηση και ΕΕ είναι η συνέχεια, αλλά όχι το τέλος του πολέμου που έχουν εξαπολύσει στο λαό». Οι εξελίξεις το επιβεβαιώνουν απόλυτα. Από αυτή τη σκοπιά, καμιά αναμονή δε δικαιολογείται, ούτε αρκεί ο λαός να αγανακτεί. Οσο υποκύπτει στον εκβιασμό που λέει «κάνε θυσίες για να μείνουμε στο ευρώ και να ανακάμψουν τα καπιταλιστικά κέρδη», τόσο θα δυναμώνουν τα ραπίσματα από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις της, τόσο θα βουλιάζει βαθύτερα στη φτώχεια. Τώρα πρέπει ο λαός να μετρήσει σωστά τα πράγματα, να κάνει επιλογές που απαντούν στα πραγματικά του συμφέροντα. Τέρμα οι θυσίες για το κεφάλαιο. Λαϊκή οργάνωση και συμμαχία ενάντια στον κοινό εχθρό, την ΕΕ, τα μονοπώλια και τα κόμματα που τους υπηρετούν.
Feeds
