ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το μνημόνιο καταργήθηκε παραμένοντας

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ισχύει η πρόταση κατάργησης του μνημονίου. Φυσικά, θα διατηρήσουμε τη χρηματοδότηση με επαναδιαπραγμάτευση συνολική». Μόνο σε 14 λέξεις, ο Γ. Σταθάκης, του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας χτες σε ραδιοφωνικό σταθμό, σύνθεσε μέσω τεθλασμένης τη θέση που έχει το κόμμα του για το μνημόνιο, τη δανειακή σύμβαση, αυτά πάνε πακέτο, το χρέος, αποκαλύπτοντας πως τίποτα δεν μπορεί ο λαός να περιμένει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα έκλεισε όλα στη συνολική επαναδιαπραγμάτευση της μνημονιακής πολιτικής και τη συνολική αλλαγή στρατηγικής της ΕΕ, (φρούδες ελπίδες), έτσι που τάχα να βοηθήσει στην εφαρμογή φιλολαϊκής αναπτυξιακής πολιτικής. Διευκρινίζοντας την τόσο σαφή δήλωσή του, το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ συμπλήρωσε πως «δεν είναι δεδομένο ότι η διαπραγμάτευση θα πετύχει. Πάμε να φτιάξουμε ένα βιώσιμο σχέδιο»!

Ο εργαζόμενος που δεν έχει παραζαλιστεί από τις δίνες του «ρεύματος» του ΣΥΡΙΖΑ, εκείνος που μπορεί να δει πίσω από τις λέξεις, αντιλαμβάνεται την απάτη τέτοιων τοποθετήσεων. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτούμε ότι το νέο ΠΑΣΟΚ τείνει να βάλει τα γυαλιά στο παλιό, αφού καταφέρνει να συνδυάσει την απίστευτη κενολογία (στην οποία οι προκάτοχοι είχαν δείξει μεγάλη ικανότητα), με την περίφημη συνθετική ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ, προσφέροντας εξαιρετικά δείγματα χρήσης της ελληνικής γλώσσας για την εξαπάτηση του λαού.

Διαφωνίες εκφυλιστικές για τους εργαζόμενους...

Ο απόλυτος εκφυλισμός του συνδικαλιστικού κινήματος, εκεί όπου κυριαρχούν οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, αναδεικνύεται με τον πιο ανάγλυφο τρόπο από τα όσα διαδραματίζονται αυτές τις μέρες μεταξύ της πλειοψηφίας στη διοίκηση της ΓΕΝΟΠ (Ομοσπονδία Εργαζομένων στη ΔΕΗ) και της πλειοψηφίας στη διοίκηση του επιχειρησιακού σωματείου «Σπάρτακος» (μέλη της είναι οι εργαζόμενοι στην παραγωγή).

Πριν λίγες μέρες, η πλειοψηφία στο ΔΣ της ΓΕΝΟΠ αποφάσισε να υπογράψει το κείμενο της ΣΣΕ που είχε συνδιαμορφώσει με τη διοίκηση της ΔΕΗ (την ψήφισαν η πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και ενός κομματιού της ΣΑΔ που πρόσκειται στο ΣΥΡΙΖΑ). Με το κείμενο αυτό η πλειοψηφία αποδέχεται την εφαρμογή των αντεργατικών μνημονιακών νόμων που αφορούν στη μεσοσταθμική μείωση των μισθών κατά 35% και στην κατάργηση της μονιμότητας η οποία διευκολύνει την εργοδοσία να απολύει κατά πώς θέλει.

Με αυτή την απόφαση διαφωνεί η πλειοψηφία του «Σπάρτακου» (συγκροτείται από την ΠΑΣΚΕ και τη ΣΑΔ, που κατέβηκαν σε ενιαίο ψηφοδέλτιο στις τελευταίες εκλογές, και τη ΔΑΚΕ). Για αυτό έστειλε σχετικό εξώδικο στη διοίκηση της ΔΕΗ με την οποία την καλεί να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για την υπογραφή ΣΣΕ μόνο για τη μητρική εταιρεία (η ΣΣΕ της ΓΕΝΟΠ αφορά και στους τομείς διανομή-μεταφορά).

... και βολικές για την εργοδοσία

Η διαφωνία της πλειοψηφίας του «Σπάρτακου» δεν αφορά στην ουσία του κειμένου. Αντιθέτως, αφήνει στο απυρόβλητο το δικαίωμα της εργοδοσίας να απολύσει όπως και όποτε θέλει, σημειώνοντας ότι αυτό είναι «αναγκαίο κακό»! Η διαφωνία της βρίσκεται στον τρόπο που θα γίνουν οι μειώσεις των μισθών και ότι αυτές δεν μπορούν να είναι μεγαλύτερες στην παραγωγή από ό,τι στους άλλους τομείς. Δηλαδή, δε διαφωνεί ούτε με τις μειώσεις αρκεί αυτές να μην είναι τόσο μεγάλες στον τομέα που εργάζονται τα μέλη της.

Η λογική της αποτελεί κορύφωση του συντεχνιασμού που χρόνια τώρα καλλιεργούν οι απανταχού συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, μεταξύ αυτών και της ΓΕΝΟΠ. Η λογική της στηρίζει τους κεφαλαιοκράτες καθώς στέκεται εμπόδιο στην ενιαία δράση όλων των εργαζομένων, τη μόνη που μπορεί να δώσει αποτελεσματική απάντηση, να διεκδικήσει κατάργηση των αντεργατικών νόμων και υπογραφή ΣΣΕ που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους.

Ο «αέρας» Ολάντ βρωμάει μπαρούτι

Πολύ λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα από τις δυνάμεις του «ευρωμονόδρομου» για το «νέο αέρα που πνέει πλέον στην ΕΕ» με την εκλογή Ολάντ στην Προεδρία της Γαλλίας. Το τι «αέρας» είναι αυτή η δήθεν αλλαγή που πλασάρουν από κοινού ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ κ.ά., επιβεβαιώνει καθημερινά ο ίδιος ο Ολάντ. Οι πρώτες εξαγγελίες του περί «επαναδιαπραγμάτευσης» του «δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας», που πρέπει να συμπληρωθεί από «ανάπτυξη» (δηλαδή, καπιταλιστική ανάπτυξη), δεν ήταν τίποτε άλλο παρά έκφραση των αντιθέσεων που φουντώνουν στο εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, κυρίως ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία, αλλά και άλλες χώρες, που από κοινού τσακίζουν τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα σε όλες τις χώρες και ταυτόχρονα ανταγωνίζονται για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων.

Την ίδια ακριβώς στρατηγική εξυπηρετεί και η παρέμβαση που έκανε ο Ολάντ την Τετάρτη για την κατάσταση στη Συρία. Με το πρόσχημα του ...ανθρωπισμού και της «αποφυγής της σφαγής του συριακού λαού» είπε: «Η στρατιωτική παρέμβαση δεν αποκλείεται, αρκεί να τελεί υπό την αιγίδα του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ και των κανόνων του διεθνούς δικαίου, ειδικά στο πλαίσιο απόφασης του Συμβουλίου Ασφάλειας του ΟΗΕ». Και συνέχισε: «Εναπόκειται, λοιπόν, σε εμένα και άλλους να πείσουμε τη Ρωσία και την Κίνα, επίσης να βρούμε λύση, η οποία δεν χρειάζεται να είναι στρατιωτική».

Ο Γάλλος Πρόεδρος δε νοιάζεται για το συριακό λαό, όπως δε νοιάζεται για το γαλλικό λαό, για τους λαούς της Ευρώπης. Αυτό που τον «καίει» είναι η καλύτερη θέση για τα γαλλικά μονοπώλια στη διανομή της λείας στην περιοχή της Ευρείας Μέσης Ανατολής, που έχει τεράστια γεωστρατηγική σημασία, είναι πλούσια σε ενεργειακούς πόρους και αποτελεί κόμβο για τους «δρόμους της ενέργειας». Οσο για το «φερετζέ» του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αυτός χρησιμοποιείται και από τον Ολάντ και από άλλους, όπως και σε προηγούμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, γιατί ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί τα παζάρια μεταξύ των ιμπεριαλιστών.

Η πολιτική Ολάντ, που είχε έγκαιρα προβλέψει το ΚΚΕ, αφήνει έκθετους όλους τους θαυμαστές του και στη χώρα μας, που προσπαθούν να αποκοιμίσουν τα λαϊκά στρώματα με αυταπάτες. ΝΑΤΟ και ΕΕ, ο ιμπεριαλισμός ο ίδιος έχει στο DNA, στην ίδια του τη φύση, τον πόλεμο. Αυτοί οι οργανισμοί δεν αλλάζουν, δεν εξανθρωπίζονται, είναι ενάντια στα συμφέροντα των λαών γιατί είναι όργανα των κεφαλαιοκρατών. Δεν είναι τυχαίο ότι στη χώρα μας το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που με ανακοίνωσή του αμέσως καταδίκασε τις δηλώσεις Ολάντ και τα νέα ιμπεριαλιστικά σχέδια για αιματοκύλισμα του λαού της Συρίας. Ολοι οι άλλοι, «αριστεροί» και «δεξιοί», δεν έβγαλαν άχνα, γιατί με ποικίλους τρόπους προσκυνάνε τον καπιταλισμό. Το ΚΚΕ καλεί το λαό να είναι σε επαγρύπνηση, με ψηλά το κεφάλι, για να αντιμετωπίσει την επίθεση που έρχεται, να απαιτήσει και να επιβάλει την απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Η υπερψήφισή του και στην κάλπη στις 17 Ιούνη είναι ένα στήριγμα για τους νέους αγώνες που θα απαιτηθούν στη σύγκρουση με το κεφάλαιο.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Δεν καμουφλάρονται τα αντιλαϊκά σχέδια...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Αντώνης Σαμαράς για την «ανακούφιση» των λαϊκών στρωμάτων. Δεν ξέρεις ποιο να πρωτοδιαλέξεις για να ...ανακουφιστείς !

Ιδιαιτέρως ξεχωρίσαμε αυτό που μετονομάζει το «χαράτσι» της ΔΕΗ σε «διευρυμένο ΕΤΑΚ». Γιατί ακριβώς εκεί ήταν το πρόβλημά μας: Δεν μπορούμε να πληρώνουμε έναν έκτακτο, πρόχειρο και νομικώς αμφισβητούμενο φόρο. Τον θέλουμε ...σοβαρό, σύννομο και σωστά θεσμοθετημένο.

Εξαιρετικό και αυτό το μέτρο για την αύξηση του αφορολογήτου στα 8.000 «όταν τακτοποιηθούν τα έσοδα» (δηλαδή ποτέ) καθώς και το άλλο για τη «σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών» (δηλαδή, πάλι ποτέ).

Εκεί όμως που πραγματικά εκστασιαστήκαμε ήταν στην ανακοίνωση της πρόθεσης της Ν.Δ «να μην πέσουν άλλο οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα»! Αυτή είναι δέσμευση!

Απλά, εάν γίνει κυβέρνηση θα διατηρήσει τις ατομικές συμβάσεις, τις επιχειρησιακές συμβάσεις, τη μερική απασχόληση και το σύγχρονο δουλεμπόριο.

Κατά τ' άλλα, οι μισθοί δε θα πέσουν. Να υποθέσουμε γιατί οι εργοδότες δε θα θελήσουν να εκμεταλλευθούν τίποτε από τα παραπάνω καθότι είναι καλοί άνθρωποι; 'Η μήπως γιατί οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ θα αντισταθούν;

Ολα αυτά - για να μην ξεχνιόμαστε - αποτελούν ...μέτρα προς διαπραγμάτευση με την τρόικα. Δηλαδή, είναι κανονικότατα υπό αίρεση, και ανακοινώνονται την προεκλογική περίοδο. Οπότε, μπορείτε να φανταστείτε την πραγματικότητα.

ΒΡΕ ΒΡΕ ΠΕΡΙΕΡΓΑ που μας τα λέει η ...σοσιαλιστική Γαλλία, που άπαντες έχουν εναποθέσει πάνω της τις ελπίδες για φιλολαϊκές πολιτικές στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι λέει «μέσα» σε στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, αρκεί να είναι στο πλαίσιο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Επειδή ξέρουμε πολύ καλά πόσο ...ευέλικτος και ελαστικός είναι ο συγκεκριμένος οργανισμός όταν πρόκειται να εξυπηρετηθούν τα μονοπωλιακά συμφέροντα - ιδίως σε περιοχές στρατηγικού και πετρελαϊκού ενδιαφέροντος, το ...πιάσαμε το υπονοούμενο.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το θέμα αυτό φυσικά ούτε που συζητιέται στην προεκλογική περίοδο. Λες και δεν υπολογίζουν τις ελληνικές βάσεις και τα ελληνικά στρατεύματα στις επεμβάσεις που ετοιμάζουν.

Στο σχέδιο αποδυνάμωσης του ΚΚΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

Χτες, ο enikos.gr με καλεσμένο τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, παρουσίασε μια δημοσκόπηση της εταιρείας MRB. Ο εκπρόσωπος της εταιρείας, αφού ανέφερε ότι η εκλογική αναμέτρηση είναι το απόλυτο ντέρμπι ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ανέφερε ότι το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα - κλειδί για την εκλογική αναμέτρηση. Πρόσθεσε δε ότι το 25% - 30% των ψηφοφόρων του ΚΚΕ πηγαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ. Σημειώνουμε ότι το ποσοστό του ΚΚΕ, σύμφωνα με τη συγκεκριμένη δημοσκόπηση, είναι 4%. Και αφού ολοκλήρωσε την παρουσίαση των στοιχείων, επανέλαβε ότι το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα - κλειδί.

Τι είπε συγκεκριμένα; «Το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα - κλειδί σε αυτές τις εκλογές διότι χάνει έδαφος καθώς περνά ο καιρός και σας λέω από τώρα ότι περίπου το 25%-30% πηγαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο είναι ποσοστό που αξίζει να συζητηθεί». Και στη συνέχεια: «Εξακολουθώ να λέω ότι το κόμμα - κλειδί για το πώς θα εξελιχθεί η ιστορία είναι το ΚΚΕ».

Είναι προφανές ότι ο εκπρόσωπος της MRB στην ουσία εννοούσε το εξής: ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτος εάν το ΚΚΕ πέσει πολύ χαμηλά. Αρα έλεγε ανοιχτά ότι για να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα θα πρέπει οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας σαφώς ανοιχτό κάλεσμα για συρρίκνωση του ΚΚΕ. Στο σχέδιο χτυπήματος του ΚΚΕ από την άρχουσα τάξη, τα αστικά κόμματα και βεβαίως τον ΣΥΡΙΖΑ που το παλεύει με νύχια και με δόντια και έχει συμμάχους.

Καταγράφουμε το συγκεκριμένο παράδειγμα για τον εξής λόγο: Στο δρόμο προς τις κάλπες, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα θα δουν πολλούς τρόπους, ωμούς ή πιο «κομψούς» που θα έχουν ως στόχο να παραπλανήσουν ή να κατευθύνουν ψηφοφόρους του Κόμματος προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πρέπει να προβληματίσει το λαό το γεγονός ότι τμήμα των αστικών ΜΜΕ κάνει συστηματική δουλειά, με στόχο να αποδυναμωθεί το ΚΚΕ. Είτε χοντροκομμένα είτε πιο αθώα αλλά εξίσου επικίνδυνα.

Ομως, ακριβώς αυτό είναι και ένας βασικός λόγος, για να μείνουν οι ψηφοφόροι αταλάντευτα δίπλα στο ΚΚΕ, να το στηρίξουν με την ψήφο τους. Αλλά και κόσμος που σκέφτεται το τι θα ψηφίσει να κάνει το βήμα και να ψηφίσει ΚΚΕ.

Οι εκμεταλλευτές «μπουκώνουν» από πλούτη...

Για την παγκόσμια πρωτιά που οι Ελληνες εφοπλιστές διατηρούν παρά την κρίση πανηγυρίζουν οι αστικές οικονομικές εφημερίδες, παρουσιάζοντας έκθεση της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ). Εκθεση, η οποία βεβαιώνει ότι, την ώρα που η εργατική τάξη βυθίζεται στην εξαθλίωση, απ' τα χέρια των Ελλήνων μεγαλοεπιχειρηματιών περνά ασύλληπτος πλούτος. Σύμφωνα με την έκθεση: Το 2011, ο αριθμός των πλοίων που διαχειρίζονταν ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες ήταν 3.325 και έλεγχε το 14,83% της παγκόσμιας χωρητικότητας σε dwt (μονάδα μέτρησης όγκου), με αποτέλεσμα οι Ελληνες εφοπλιστές να βρίσκονται στην κορυφή όλου του πλανήτη! Ο ελληνόκτητος στόλος που έχει σημαίες κρατών - μελών της ΕΕ αντιπροσωπεύει το 39,52% της κοινοτικής χωρητικότητας σε dwt. Επιπλέον, οι Ελληνες πλοιοκτήτες ελέγχουν το 22,62% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενοπλοίων και το 16,07% του παγκόσμιου στόλου φορτηγών μεταφοράς φορτίων χύδην.

Μάλιστα, πολλά στοιχεία προδιαγράφουν ανοδική πορεία για την «ανταγωνιστικότητα» των Ελλήνων εφοπλιστών, καθώς ο μέσος όρος ηλικίας του στόλου τους είναι 10,5, όταν ο αντίστοιχος του παγκόσμιου στόλου είναι 12,5. Σημαντικό είναι όμως και το ότι, από τα 439 νέα πλοία που ναυπηγούνταν στα τέλη του 2011, τα 152 είναι δεξαμενόπλοια, τα 220 είναι φορτηγά πλοία και γενικά, όπως σημειώνουν και σχετικά δημοσιεύματα που παρουσιάζουν την έκθεση της ΕΕΕ, υπάρχει καθαρή τάση για εξειδικευμένα πλοία όπως τα LNG (δεξαμενόπλοια μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου ή liquefied natural gas), τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, καθώς και πλοία εξόρυξης πετρελαίου. Αυτό μπορεί να μετατραπεί σε σημαντικό προτέρημα για τους Ελληνες εφοπλιστές, αφενός στο πλαίσιο μετατροπής της Ελλάδας σε βασικό σταθμό μεταφόρτωσης για όλη τη μεσογειακή και ευρύτερη περιοχή, αφετέρου, με δεδομένο ότι ήδη ξεκίνησαν να μαζεύονται «κοράκια» στην περιοχή για την εξόρυξη και εκμετάλλευση των πλούσιων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου (σε Ελλάδα, Κύπρο κ.τ.λ.) και για πολλούς θα σημάνουν «τρελές μπίζνες».

... και ο λαός από προβλήματα

Ωστόσο, ενώ οι Ελληνες εφοπλιστές ...βασανίζονται όλο και περισσότερο για το πώς θα πρωτο-αξιοποιήσουν καλύτερα μια αμύθητη περιουσία, ώστε να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκιά τους, οι ναυτεργάτες βασανίζονται από την ανεργία και τα άλλα καυτά προβλήματα της εργατικής οικογένειας. Προβλήματα που θα μεγαλώσουν, καθώς ο ανταγωνισμός αντικειμενικά ενισχύεται σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση επιταχύνεται. Οσοι δουλεύουν σε εταιρείες που κλείνουν ή απειλούνται να κλείσουν θα καλούνται να δεχτούν ως αναπόφευκτη την απόλυση, την απλήρωτη ή ανασφάλιστη εργασία κτλ. Οσοι δουλεύουν σε εταιρείες που αντέχουν ή κυριαρχούν θα καλούνται να βάζουν πλάτη για ... «να δυναμώσει η οικογένεια και να σωθούμε όλοι». Τα ίδια τα στελέχη της ΕΕΕ δηλώνουν ότι χρειάζεται ετοιμότητα και η πρωτιά δεν πρέπει να τους εφησυχάζει, αφού π.χ. Θα δεχθούν «πλήγμα» από τις τιμές του πετρελαίου. Για τους εργαζόμενους της χώρας μας, η παγκόσμια πρωτιά του ελληνικού στόλου δεν έχει καμία σημασία: αν δουλεύουν στα πλοία, αντιμετωπίζουν την ανεργία ή την απαίτηση να δουλεύουν χωρίς δικαιώματα (ωράρια, σύμφωνα με ειδικότητες που κατοχυρώνουν μισθολογικά και οι ΣΣΕ κ.τ.λ.). Αν είναι νησιώτες αντιμετωπίζουν την πολύμηνη απομόνωση των νησιών τους ή τις τσουχτερές αυξήσεις στα εισιτήρια. Αν είναι επιβάτες, αντιμετωπίζουν τους κινδύνους που συνεπάγονται οι ανατροπές των οργανικών συνθέσεων, ενισχύοντας την εντατικοποίηση και τα εξοντωτικά ωράρια. Οσο αυξάνεται ο πλούτος που οι εργάτες παράγουν αλλά συνεχίζει να μένει στην ιδιοκτησία του μεγάλου κεφαλαίου, τα προβλήματα του λαού ούτε θα λύνονται ούτε καν θα περιορίζονται.

Αυταπάτες και σκληρή πραγματικότητα

Η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις οικονομικές εξελίξεις στα 27 κράτη - μέλη, είναι αρκετά αποκαλυπτική για τις στρατηγικές επιδιώξεις του ευρωπαϊκού κεφαλαίου σε συνθήκες βαθιάς και παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, και από την άποψη αυτή διαλύει πολλούς μύθους που έχουν δημιουργηθεί την τελευταία περίοδο στη χώρα μας. Το μήνυμα που στέλνει στην Ελλάδα και στις άλλες 26 χώρες, από τις Βρυξέλλες η ευρωένωση, είναι: καμία υποχώρηση στα προγράμματα λιτότητας, είτε αυτά εκφράζονται με μνημόνια, είτε χωρίς μνημόνια. Στα πλαίσια αυτά, απαιτεί την προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στις ιδιωτικοποιήσεις, στη λήψη μέτρων για τη «δημοσιονομική εξυγίανση» και στην εφαρμογή πολιτικών ενίσχυσης των μονοπωλιακών ομίλων.

Είναι προφανές, ότι τα σκληρά μηνύματα πανευρωπαϊκής λιτότητας που στέλνει η Εκθεση, διαλύουν τον μύθο ότι μετά την επικράτηση Ολάντ στη Γαλλία δημιουργούνται οι προϋποθέσεις θετικών, φιλολαϊκών αλλαγών σε όλη την Ευρώπη... Από πουθενά δεν προκύπτει ένα τέτοιο συμπέρασμα. Απεναντίας, κυβερνήσεις - ευρωπαϊκή γραφειοκρατία - μονοπωλιακοί όμιλοι, όχι μόνο αρνούνται κάθε διαπραγμάτευση των πολιτικών της σκληρής λιτότητας, αλλά αντίθετα, περνούν στην αντεπίθεση απαιτώντας νέες θυσίες και νέες εκατόμβες από τους ευρωπαϊκούς λαούς. Με τις κατευθύνσεις αυτές συμφωνεί πλήρως και η γαλλική κυβέρνηση. Για να αποδειχτεί ότι αυτό για το οποίο πασκίζει η γαλλική σοσιαλδημοκρατία, δεν είναι να διασωθούν οι ευρωπαϊκοί λαοί από τις πολιτικές της άγριας λιτότητας, αλλά για το πώς θα διαπραγματευτεί με τους άλλους ανταγωνιστές, την προάσπιση των συμφερόντων του γαλλικού κεφαλαίου.

Το κεφάλαιο, διαβλέπει την έξοδο από την οικονομική κρίση, μόνο μέσα από την εφαρμογή πολιτικών που συνθλίβουν τους εργαζόμενους και κονιορτοποιούν δικαιώματα και κατακτήσεις αιώνων. Η στρατηγική αυτή επιλογή από τη σκοπιά των συμφερόντων του διεθνούς κεφαλαίου, είναι απόλυτα λογική, αν και πρέπει να σημειώσουμε ότι η κρίση που χτυπά τις καπιταλιστικές οικονομίες είναι τόσο βαθιά, ώστε κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι τα αιματηρά προγράμματα λιτότητας θα οδηγήσουν σε έξοδο απ' αυτή. Και αυτός είναι σήμερα ο τρόμος του διεθνούς κεφαλαίου.

Από την άποψη αυτή, οι εργαζόμενοι της χώρας, θα πρέπει να κατανοήσουν, ότι η εφαρμογή προγράμματος φιλολαϊκών αλλαγών, περνάει σήμερα μέσα από τη σύγκρουση και τη ρήξη με τις στρατηγικές επιλογές του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου. Οι εκπρόσωποί του δε διαπραγματεύονται ακόμη και μια πιο λάιτ εκδοχή της λιτότητας, όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι γιατί είναι δογματικοί και σαδιστές, αλλά επειδή έχουν κατανοήσει πολύ καλά, ότι η έξοδος από την οικονομική κρίση δεν μπορεί να είναι αναίμακτη. Οτι για να διασωθούν οι μονοπωλιακοί όμιλοι, θα πρέπει να συνθλιβούν οι λαοί. Και από την άποψη αυτή, δεν μπορούμε παρά να τους αναγνωρίσουμε ταξική συνέπεια. Οι λαμπρές σελίδες της Ιστορίας, δεν γράφονται σε γραφεία, σε συναθροίσεις πεφωτισμένων, πολύ δε περισσότερο, οι μεγάλες στιγμές της Ιστορίας, δεν αποτυπώνονται, όταν οι λαοί είναι στη γωνία. Ο λαός καλείται σήμερα να γίνει πρωταγωνιστής ο ίδιος.

Πρώτος σταθμός αυτής της διαδρομής, η ισχυροποίηση του ΚΚΕ στις εκλογές της 17ης Ιούνη. Γιατί πανίσχυρο ΚΚΕ σημαίνει πανίσχυρος λαός. Γιατί αυτές οι δυο έννοιες πάντα συμβαδίζουν.