Η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, σε συνδυασμό με την ΚΑΠ της ΕΕ, οδηγούν τη μικρομεσαία αγροτιά σε ολοκληρωτική καταστροφή. Το εισόδημα των αγροτοκτηνοτρόφων έχει συρρικνωθεί λόγω των χαμηλών τιμών παραγωγού στα αγροτικά προϊόντα, του υπέρογκου και διαρκώς αυξανόμενου κόστους παραγωγής, των δραστικών περικοπών στις επιδοτήσεις και των σημαντικών ζημιών στην αγροτική παραγωγή και το αγροτικό κεφάλαιο.

Κι ενώ το αγροτικό εισόδημα μειώνεται, το κόστος ζωής στην ύπαιθρο διογκώνεται. Η ακρίβεια στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, αλλά και στους λογαριασμούς του ρεύματος, του νερού, του τηλεφώνου, στα εισιτήρια μεταφοράς και στα διόδια, όπως και στα αγροτικά μέσα και εφόδια καλπάζει με την αύξηση του ΦΠΑ στο 23%. Από κοντά έρχονται απανωτά βαριά χαράτσια που επιβάλλουν κυβέρνηση - τρόικα. Χαράτσια όπως: Οι τεράστιες αυξήσεις στα ασφάλιστρα του ΕΛΓΑ και στις εισφορές του ΟΓΑ, το τέλος για τα ακίνητα μέσω της ΔΕΗ, η έκτακτη εισφορά για το εισόδημα που, μετά τη μείωση του αφορολόγητου στα 5.000 ευρώ, την πληρώνουν και πολλοί αγρότες, η «τακτοποίηση» των «αυθαιρέτων», στα οποία περιλαμβάνονται και τα πλινθόσπιτα της δεκαετίας του '60 που κατοικούνται από πάμφτωχους γριές και γέροντες συνταξιούχους του ΟΓΑ, η εξίσωση πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης, τα δημοτικά τέλη για το νερό, φωτισμό, καθαριότητα που επιβάλλουν και στα χωριά οι «Καλλικρατικοί» δήμοι, το πρόστιμο για την ανανέωση των αδειών στις γεωτρήσεις, το κόστος για την ηλεκτρονική σήμανση των ζώων. Κι από την αρχή του νέου χρόνου έρχονται κι άλλα, όπως η νέα αύξηση στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, η μείωση της σύνταξης του ΟΓΑ κ.ά.

Η απάντηση σε όλα αυτά πρέπει να είναι η οργάνωση και η ανάπτυξη νέων αγώνων της μικρομεσαίας αγροτιάς, μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ, ακόμα πιο μαζικών, πιο μαχητικών, πιο αποφασιστικών, σε συντονισμό με τους συμμάχους εργατοϋπάλληλους, μικρομεσαίους επαγγελματοβιοτέχνες, νέους και γυναίκες των λαϊκών οικογενειών.

«Μην τους βγάζετε σε πρόωρη συνταξιοδότηση - Απολύστε τους!». Αυτή είναι στην πραγματικότητα η πρόταση της Δημοκρατικής Συμμαχίας για την αντιμετώπιση του ελλείμματος αλλά και τη «διάσωση» των Ταμείων. Με αφορμή την εκτίμηση που έκανε ο υπουργός Εργασίας στη Βουλή, ότι δηλαδή μέχρι το 2014 τα Ταμεία θα πρέπει να εξασφαλίσουν 3,25 δισ. ευρώ για καταβολές συντάξεων σε 200.000 νέους συνταξιούχους, ο εκπρόσωπος του κόμματος της Ντ. Μπακογιάννη ζήτησε από την κυβέρνηση «να θέσει επιτέλους τέλος στο σκάνδαλο των προνομιακών πρόωρων συνταξιοδοτήσεων» στο δημόσιο τομέα, γιατί, όπως σημειώνει με νόημα, «είναι αδιανόητο να βγάζουμε ανθρώπους στη σύνταξη όταν δεν έχουμε να τους πληρώσουμε και να διακινδυνεύουμε έτσι την πλήρη οικονομική καταστροφή της χώρας». Με δεδομένο ότι η Ντ. Μπακογιάννη έχει ταχθεί υπέρ της δραστικής μείωσης των δημόσιων δαπανών, της κατάργησης δημόσιων φορέων και φυσικά του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, η λύση που, εμμέσως πλην σαφώς, προτείνει δεν είναι να μη συνταξιοδοτηθούν πρόωρα οι εργαζόμενοι και να παραμείνουν στη δουλειά, αλλά να απολυθούν επειδή «δεν μπορεί το κράτος να τους πληρώνει»! Φυσικά, η πρόταση αυτή δεν εκπλήσσει αφού ταιριάζει γάντι με τη φυσιογνωμία και το ρόλο του αντιδραστικού μορφώματος της ΔΗΣΥ.

Γρηγοριάδης Κώστας

Τώρα αυτό που τους απασχολεί (στο ΠΑΣΟΚ εννοούμε πάντα) είναι το αν ανατράπηκε ή όχι ο Γιώργος Παπανδρέου, από περίεργα άνομα συμφέροντα που εθίγησαν από την πολιτική του.

Οι μισοί προσπαθούν να παρουσιάσουν τον πρώην πρωθυπουργό στην καλύτερη περίπτωση ως ...θύμα μιας τραγικής παρεξήγησης ή στη χειρότερη ως «ταπεινό και καταφρονεμένο» που αδικήθηκε από τη σκληρή συγκυρία.

Δεν ξέρουμε αν στο τέλος θα μας παρουσιάσουν και καμιά ...ταινία με τον Γ. Παπανδρέου ως δακρύβρεχτο πρωταγωνιστή που προσπαθούσε μάταια να σώσει τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους από σκληρές δοκιμασίες, όμως στο τέλος δεν τα κατάφερε!

Οσο για τους άλλους μισούς, συμπεριφέρονται λες και ... γεννήθηκαν χωρίς χέρια! Σα να μην τα σήκωσαν και να ψήφισαν 5 - 6 μνημόνια, ένα μεσοπρόθεσμο και καμιά 100σταριά βαθιά αντιλαϊκούς νόμους.

ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ, ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΠΛΕΙΟΔΟΣΙΑ για το πόσον καιρό πρέπει να μείνει η κυβέρνηση Παπαδήμου: Τελευταία προσφορά από τον ...Ηλία Μόσιαλο που τη θέλει τουλάχιστον έως το 2013!!!

Αναμένουμε μια τουλάχιστον γενναία αντιπροσφορά από τους «λαγούς» του Καρατζαφέρη! Πρέπει να ζητήσουν την παραμονή της μέχρι το 2020! `Η ακόμη καλύτερα να χριστεί ισόβια κυβέρνηση, σε κάτι συνταγματικές τυπικούρες θα κολλήσουνε τώρα;

Οχι πως τρέφουν όλοι τους τέτοιο μεγάλο θαυμασμό για τον νυν πρωθυπουργό, όσο λένε! Για τη ...μονιμοποίηση της πολιτικής που ασκείται κοπιάζουν με τον πιο πρόσφορο τρόπο.

Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, οι εργαζόμενοι και ο λαός πρέπει να φροντίσουν αυτή η πολιτική να πάρει πόδι για τα καλά. Μαζί με τα συμφέροντα που εκφράζει και το πολιτικό προσωπικό που την υπηρετεί, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γρηγοριάδης Κώστας

Γνωρίζουν βέβαια, αλλά το «ξεχνούν» ότι ο «902» δεν είναι και δεν ήταν ποτέ μία καπιταλιστική επιχείρηση που έχει σκοπό το κέρδος, αλλά αντίθετα η ύπαρξή του εντάσσεται στον αγώνα για την κατάργηση του καπιταλιστικού κέρδους. Οτι είναι ο σταθμός του ΚΚΕ που έχει σκοπό να προβάλει τις θέσεις και την πολιτική του και τους αγώνες του λαϊκού κινήματος, αλλά υποχρεωτικά - με βάση το αστικό νομικό πλαίσιο - λειτουργεί ως επιχείρηση.

Είναι αυτοί οι ίδιοι εκπρόσωποι του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που στο ρόλο τους να στηρίζουν φανερά ή κρυφά την πλουτοκρατία και την εξουσία της, εκτός των άλλων, επιμένουν και να κρατούν εκτός της συνδικαλιστικής οργάνωσης των δημοσιογράφων, εκατοντάδες νέους εργαζόμενους. Εκφράζουν την αποστροφή τους προς το ταξικό κίνημα με αντικομμουνσιμό, αλλά δε θα τους περάσει.

Τον καταστρεπτικό για την εργατική τάξη ρόλο που έχουν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού επιβεβαιώνει η στάση που κρατούν στις μειώσεις μισθών που μεθοδεύονται σε αμέτρητες επιχειρήσεις. Με τη λογική του μικρότερου κακού, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες αναπαράγουν τους εκβιασμούς των βιομηχάνων, που μεθοδεύουν πετσόκομμα του μεροκάματου και καταστρατήγηση των ΣΣΕ, απειλώντας τους εργάτες πως αν δε συναινέσουν, θα χάσουν τη δουλειά τους, θα δουλεύουν με εκ περιτροπής απασχόληση κλπ.

Το αποτέλεσμα είναι να μεγαλώνουν οι πιέσεις στους εργάτες ώστε να σκύψουν το κεφάλι, κάτι που - όπως έχει δείξει η πείρα σε κάθε κλάδο - μόνο σε αναζωπύρωση της εργοδοτικής επιθετικότητας μπορεί να οδηγήσει. Οπου οι εργάτες υπέκυψαν σε αντεργατικά σχέδια, άνοιξε ακόμα περισσότερο η όρεξη της εργοδοσίας. Ταυτόχρονα, με αυτή τη στάση τους οι εργατοπατέρες στηρίζουν τις πυρετώδεις προσπάθειες της μεγαλοεργοδοσίας για πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, μιας από τις βασικότερες κατακτήσεις που η εργατική τάξη κέρδισε με αίμα. Κατάκτηση που για το κεφάλαιο αποτελεί βασικό εμπόδιο στην περαιτέρω μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, δηλαδή μείωση του κεφαλαίου που πληρώνει ο καπιταλιστής τους εργάτες, αυξάνοντας έτσι την εκμετάλλευση. Η λογική «είμαι έτοιμος να υπογράψω και μειώσεις μισθών, αρκεί να μη χαθούν θέσεις εργασίας», που στελέχη της ΓΣΕΕ ζυμώνουν με κάθε ευκαιρία σε τηλεπαράθυρα και ραδιόφωνα, αυτό υπηρετεί: Να αποκτήσει ο εργάτης συνείδηση σκλάβου, να στρωθεί το έδαφος για τις νέες ανατροπές και μάλιστα με το επιχείρημα ότι πρέπει να είμαστε κι ευγνώμονες «επειδή κρατάμε τη δουλίτσα μας». Βοηθούν έτσι τους μεγαλοεργοδότες να καρπώνονται ανενόχλητοι τα πλούτη που παράγουν οι εργάτες και μαθαίνουν τους εργάτες να λένε από πάνω κι «ευχαριστώ» επειδή τους πετάνε μερικά ψίχουλα για μισθό μιας δουλειάς που δεν είναι παρά δουλεία...

«Η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει μέλος της Ενωμένης Ευρώπης και της ευρωζώνης. Οι Ελληνες δε θα χάσουμε απερίσκεπτα το μεγαλύτερο εθνικό μεταπολεμικό κεκτημένο, τη θέση μας στην Ευρώπη. Η συμμετοχή στην Ευρώπη προσφέρει συνθήκες ενισχυμένης ασφάλειας στην άμυνα και στην οικονομία. Η θέση μας στην Ευρώπη είναι αδιαπραγμάτευτη. Ο ελληνικός λαός θα την υπερασπιστεί με κάθε τρόπο». Το απόσπασμα από την ομιλία του πρωθυπουργού στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, συμπυκνώνει με καθαρό τρόπο τη στρατηγική της πλουτοκρατίας που, ως συνήθως, εμφανίζεται ως «εθνικός στόχος» προκειμένου να υφαρπάξουν την ανοχή, αν όχι τη συναίνεση, του λαού. Ομως από μόνη της η σαθρή επιχειρηματολογία που επικαλούνται δείχνει πόσο ζορίζονται για να κοροϊδέψουν και εγκλωβίσουν τα λαϊκά στρώματα. Ο λαός συνειδητοποιεί ότι δεν έχει κανένα λόγο να υποστεί νέες θυσίες μόνο και μόνο για να παραμείνει εντός της αντιδραστικής λυκοσυμμαχίας των μονοπωλίων, που εδώ και πολλές δεκαετίες ηγείται του ακήρυκτου πολέμου σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων. Πολύ περισσότερο, δεν έχει κανένα λόγο να το κάνει σήμερα που στην ΕΕ έχουν ενισχυθεί οι φυγόκεντρες τάσεις και τα σενάρια διάσπασης και συρρίκνωσης εξαιτίας των οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τον καταμερισμό της ζημιάς από την υπερσυσσώρευση των κεφαλαίων. Η «πάση θυσία παραμονή στο ευρώ και την ΕΕ» είναι στόχος που εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Αντίθετα, τα συμφέροντα του λαού επιτάσσουν να σηκώσει το ανάστημά του για να παρεμποδίσει τις ατέλειωτες θυσίες που του επιβάλλουν για να προστατευτεί η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων βαδίζοντας στο δρόμο της αποδέσμευσης από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και διαγραφή του χρέους.