«Η διοίκηση της ΔΕΗ θα εφαρμόσει το νόμο της κυβέρνησης. Βεβαίως, αν η άρνηση πληρωμής των λογαριασμών πάρει μαζικά χαρακτηριστικά, η ΔΕΗ θα αδυνατεί να επιβάλει διακοπή ρεύματος». Η δήλωση που έκανε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε χτες με την Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, επιβεβαιώνει περίτρανα ότι ο λαός έχει τη δύναμη να παρεμποδίσει την πληρωμή των χαρατσιών και των άγριων μέτρων, αρκεί να παρέμβει μαζικά, οργανωμένα και να ξέρει «πού το πάει». Ουσιαστικά, ο επικεφαλής της ΔΕΗ ομολογεί ότι αν ο λαός ξεσηκωθεί και υπάρξει παλλαϊκή συμμετοχή στην οργανωμένη άρνηση πληρωμών για το χαράτσι στα ακίνητα, αχρηστεύει στην πράξη κάθε μηχανισμό επιβολής των βάρβαρων μέτρων. Να, λοιπόν, που πρέπει να πιστέψει ο λαός στη δύναμή του, που πρέπει να εκφραστεί με τον ενιαίο αγώνα εργατών, αυτοαπασχολουμένων, φτωχών αγροτών και ότι αυτή η δύναμη μπορεί να αποτρέψει βάρβαρα μέτρα, μπορεί να επιβάλει τη θέλησή του. Η συμμετοχή στη συγκέντρωση των σωματείων το απόγευμα στο Σύνταγμα θα αποτελέσει ένα ξεκάθαρο μήνυμα, που φυσικά θα έχει συνέχεια με την οργάνωση της πάλης σε κάθε τόπο δουλειάς. Ο λαός πρέπει να πιστέψει στη δύναμή του και οι πρώτες νίκες είναι βέβαιο ότι θα έρθουν, αργά ή γρήγορα.

«Καλούμε την τοπική κοινωνία, τις τοπικές επιχειρήσεις, να συμβάλουν, στο βαθμό που μπορούν, διευκολύνοντας με τα μέσα που διαθέτουν την όλη κατάσταση»... Τάδε έφη ο αρμόδιος για θέματα Παιδείας αντιδήμαρχος Πάτρας, σε συνέντευξη Τύπου για την κατάσταση στα σχολεία της πόλης και ειδικότερα τις ελλείψεις βιβλίων. Ανάλογες σκέψεις σίγουρα έχουν γεννηθεί στα μυαλά «Καλλικρατικών αρχόντων» σε διάφορες περιοχές της επικράτειας, καθώς η κατάσταση στην Παιδεία είναι ασφυκτική, αφού η κυβέρνηση κάνει στάση πληρωμών στην Παιδεία.

Η είσοδος των επιχειρήσεων στα σχολεία, οι σπόνσορες, οι χορηγοί είναι δηλωμένη επιλογή της κυβέρνησης - ΕΕ - μεγάλου κεφαλαίου και σε μεγάλο βαθμό ήδη εφαρμόζεται. Το «ανοιχτό στην κοινωνία» σχολείο, η μεταφορά ευθυνών στους δήμους, αυτό σημαίνει. Ενα σχολείο που θα καλύπτει τις ανάγκες του, αναζητώντας χορηγούς σε μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις και ένα εκπαιδευτικό περιεχόμενο προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις των «ευεργετών» του...

Ομως, αυτά τα σχέδια πρέπει να βρουν «τοίχο» στις αντιδράσεις της λαϊκής οικογένειας. Γιατί είναι υποχρέωση του κράτους η παροχή δημόσιας και δωρεάν Παιδείας σε όλα τα παιδιά σε ένα σχολείο που μορφώνει πραγματικά. Δεν είναι θέμα τύχης και εξεύρεσης ελεημοσύνης από χορηγούς, οι οποίοι εξάλλου τίποτα δε δίνουν χωρίς ανταλλάγματα...

Το εγχειρίδιο της «καλής ΕΕ» μοιράζουν στα σχολεία, ενώ ακόμη οι μαθητές δεν έχουν προμηθευτεί τα σχολικά βιβλία και οι οικογένειές τους καλούνται να πληρώσουν για φωτοτυπίες και άλλα λειτουργικά έξοδα των σχολείων!

Στο πλαίσιο της κυβερνητικής προσπάθειας για εντατική χειραγώγηση της νεολαίας, που μπροστά στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει, ξεσηκώνεται και διεκδικεί μόρφωση, βιβλία, καθηγητές, σχολεία, στο 3ο Λύκειο Πτολεμαΐδας μοιράστηκε στους μαθητές ένα βιβλίο - ημερολόγιο που εξυμνεί την ΕΕ, τη συνθήκη του Μάαστριχτ, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Μαθαίνει στο μαθητή - αναγνώστη πως «η ΕΕ εργάζεται για τον Ευρωπαίο σπουδαστή, Ευρωπαίο καταναλωτή, τον Ευρωπαίο πολίτη».

Εργάζεται η ΕΕ και μάλιστα εντατικά. Το βλέπουν αυτό άλλωστε και οι μαθητές και οι γονείς τους, που ζουν από πρώτο χέρι τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που υλοποιούν κυβερνήσεις και κόμματα του ευρωμονόδρομου. Βιώνουν την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, της Υγείας και της Πρόνοιας, τις εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, τη μείωση των μισθών, την κατάργηση των ΣΣΕ, τη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το πρόβλημα, βεβαίως, για το λαό της χώρας είναι πως στο «μουσείο» έχουν μπει εδώ και χρόνια και όλα όσα απολάμβανε εκείνη την εποχή. Μια αναδρομή στις ειδήσεις που καταφτάνουν απ' τη γειτονική χώρα, το τελευταίο μόνο δίχρονο, αποτυπώνει την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο λαός: Δυσβάστακτες αυξήσεις στα τρόφιμα, με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος των Βούλγαρων να αδυνατούν να αποκτήσουν βασικά αγαθά (το 55,5% των ιδιωτών και νοικοκυριών σύμφωνα με έρευνα της ευρωπαϊκής επιτροπής), ενώ σύμφωνα με δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων το 40% του λαού βρίσκεται στα όρια της φυσικής επιβίωσης! Μέτρα λιτότητας με περικοπές των κρατικών δαπανών στην Υγεία, στην εκπαίδευση, στις συντάξεις, μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και απολύσεις, πάγωμα όλων των μισθών έως το 2013, αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, ενώ εξαιρετικά υψηλό είναι το ποσοστό ανεργίας.

Ο πλούτος της χώρας, που άλλοτε ανήκε στο λαό, πέρασε στα χέρια του κεφαλαίου. Πριν από λίγους μήνες, το κοινοβούλιο ενέκρινε την ιδιωτικοποίηση της μεγαλύτερης στρατιωτικής βιομηχανίας «VMZ» στο Σόποτ της κεντρικής Βουλγαρίας που απασχολεί 3.700 εργαζόμενους. Στο «σφυρί» προτίθεται ή ήδη έχει βγάλει η κυβέρνηση αεροδρόμια, καπνοβιομηχανίες, την εταιρεία ύδρευσης κ.λπ.

Και το πιο τραγικό απ' όλα, στη χώρα όπου κυριαρχούσε άλλοτε το σύνθημα «όλα για τα παιδιά», σήμερα το επίπεδο της παιδικής φτώχειας φτάνει στο 17%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ενώ χιλιάδες άστεγα παιδιά περιφέρονται στους δρόμους!

Γρηγοριάδης Κώστας

Στη ρότα του αποπροσανατολισμού του λαού, τα αστικά ΜΜΕ και εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας αξιοποιούν και παρουσιάζουν τις παρεμβάσεις των μονοπωλίων, υπέρ της μιας ή της άλλης μορφής διαχείρισης του χρέους στην Ελλάδα, ως «ανθελληνικές» ή «φιλελληνικές».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το προχτεσινό πρωτοσέλιδο του γερμανικού περιοδικού «Focus», που απεικονίζει τον Παρθενώνα σχεδόν βυθισμένο στη θάλασσα και δίπλα το κεφάλι ενός αρχαιοελληνικού αγάλματος, στο οποίο έχει παραμείνει ένα χαρτονόμισμα των 200 ευρώ και τίτλο: «Χάθηκαν τα λεφτά μας;». Να θυμίσουμε ότι αντίστοιχες αιχμές περί «ανθελληνισμού» του γερμανικού περιοδικού - όπως και άλλων γερμανικών αστικών εντύπων - είχαν υπάρξει και προηγούμενα, όταν είχε στο πρωτοσέλιδο την Αφροδίτη της Μήλου ως ζητιάνα, καθώς και πέρσι που την είχε παρουσιάσει να κάνει μια άσεμνη χειρονομία υπό τον τίτλο «προδότες στην ευρωπαϊκή οικογένεια».

Τα αστικά ΜΜΕ της Γερμανίας, που κατά καιρούς εμφανίζονται με λαϊκίστικους τίτλους και δημοσιεύματα, δεν κατατρέχονται από κάποιου είδους ανθελληνισμό. Ούτε και όταν καταγράφουν ρεπορτάζ και μιλούν για «σκληρά μέτρα» στον «πολύπαθο ελληνικό λαό», το κάνουν ορμώμενοι από κάποια φιλελληνικά αισθήματα.

Ο ρόλος τους είναι να πλασάρουν στο γερμανικό λαό και σε όλους τους υπόλοιπους λαούς, τα σενάρια εκείνα που επεξεργάζεται μερίδα της γερμανικής πλουτοκρατίας για ένα ισχυρό ευρώ με μικρότερη Ευρωζώνη. Οπως και στην Ελλάδα, έτσι και στη Γερμανία, τα αστικά ΜΜΕ είναι ταγμένα στην υπηρεσία της πλουτοκρατίας και της εξουσίας της και ανάγοντας την προπαγάνδα σε επιστήμη αποπροσανατολίζουν το λαό, ζυμώνοντας τα σχέδια της άρχουσας τάξης, επιδιώκοντας να ταυτίσουν στις λαϊκές συνειδήσεις τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας με εκείνα του λαού.

Αντίστοιχα, συμφέροντα εκφράζουν και διάφορες ηθικιστικές κορόνες «φιλελλήνων», όπως για παράδειγμα άρθρο του εκπροσώπου της Βραζιλίας στο ΔΝΤ, Πάουλο Νορουέιρα Μπατίστα, με το οποίο σημειώνει: «Πιστεύω ότι η χώρα σας έχει αδικηθεί (...) Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή σφαγιάζεται από μία άνευ προηγουμένου κρίση. Η δημοσιονομική προσαρμογή που έχει επιτύχει είναι τεράστια (...) Η ύφεση το 2011 αποδεικνύεται ότι είναι βαθύτερη από ό,τι αναμενόταν (...) Η χρηματοδοτική στήριξη που λαμβάνει η Ελλάδα δεν αρκεί. Καθίσταται ολοένα και πιο βέβαιο αυτή τη στιγμή ότι η Ελλάδα χρειάζεται μια πιο φιλόδοξη και πιο εκτεταμένη αναδιάρθρωση του ιδιωτικού εξωτερικού χρέους της».

Ομως, όσο κι αν προβάλει ηθικιστικά το ζήτημα, μιλώντας για «αδικίες» κ.λπ., ο Βραζιλιάνος εκπρόσωπος στο ΔΝΤ δεν εκφράζει παρά την άποψη μιας μερίδας της πλουτοκρατίας, που ζητάει εδώ και τώρα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, όπως άλλωστε ζήτησε και ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν.

Ο λαός να μην πατήσει τη «μπανανόφλουδα» των δήθεν «φιλελληνικών» αισθημάτων εκπροσώπων του κεφαλαίου, να μη διαλέξει τον «καλύτερο» καπιταλιστή. Η προπαγάνδα του κεφαλαίου προσπαθεί να τσιγκλίσει τον πατριωτισμό του λαού για να τον αποπροσανατολίσει και να τον στρέψει στην υποστήριξη των συμφερόντων της μιας ή της άλλης μερίδας της πλουτοκρατίας. Το συμφέρον του λαού δε βρίσκεται στη διαχείριση του χρέους και της καπιταλιστικής κρίσης εντός του συστήματος, αλλά στη λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση, για αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Η οργή και η αγανάκτηση του καθενός να γίνει πράξη αντίστασης, να πάρουν σάρκα και οστά, να μετατραπούν σε απόφαση για προσωπική συμμετοχή, στη συνέλευση του σωματείου, στη συγκέντρωση της γειτονιάς, στο συλλαλητήριο. Να γίνει ζωντανή δύναμη πάλης και σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική. Αυτή η μαζική συμμετοχή, η λαϊκή αυτενέργεια και πρωτοβουλία μπορούν να δώσουν ώθηση στον αγώνα, αντοχή στις δυσκολίες του, να γίνουν το υπόβαθρο της πιο πλατιάς αλληλεγγύης, κάνοντας το σύνθημα «Ολοι για έναν και ένας για όλους» καθημερινή στάση ζωής.