Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ο ταξικός προσανατολισμός των αστικών ΜΜΕ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα συμπεράσματα που μπορεί να βγάλουν όλοι οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα από τον τρόπο, με τον οποίο τα αστικά ΜΜΕ πρόβαλαν την απεργία των εργαζομένων στον Επισιτισμό - Τουρισμό είναι πολλά και ιδιαίτερα χρήσιμα για να αντιληφθούν τον πραγματικό ρόλο που παίζουν. Ενα παράδειγμα όμως είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά.

Τα ίδια αστικά ΜΜΕ, οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιοι αστοί δημοσιολόγοι, οι ίδιοι αναλυτές που αποθέωναν το «κίνημα», όπως το αποκαλούσαν των «αγανακτισμένων», αυτοί που είχαν κάνει σήμα κατατεθέν τη μούντζα και τις κρεμάλες έξω από τη Βουλή, προχτές, μιλούσαν για καταστροφή. Εχυναν χολή σε βάρος των εργαζομένων στον Επισιτισμό - Τουρισμό που συγκεντρώθηκαν στον ίδιο χώρο, στην πλατεία Συντάγματος, για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, να υπερασπιστούν τα ΒΑΕ, να παλέψουν για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

Πολύ απλά, αυτό ακριβώς αποκαλύπτει το πόσο ταξικά προσανατολισμένα είναι τα αστικά ΜΜΕ και η δήθεν αντικειμενική τους ενημέρωση. Δεν ανέχονται οποιαδήποτε διαδήλωση, κινητοποίηση γίνεται από το οργανωμένο εργατικό, λαϊκό κίνημα και δείχνει τον πραγματικό ένοχο. Τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, τους κεφαλαιοκράτες και τα κόμματα που τους υπηρετούν, καλώντας ταυτόχρονα σε μαζική λαϊκή πάλη για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών που τους καταργούν οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, δείχνοντας την αναγκαιότητα και το δρόμο ανατροπής τους. Δεν ανέχονται οποιαδήποτε οργανωμένη ταξική αντίδραση που διεκδικεί αιτήματα για το σήμερα, βλέποντας σαν μοναδική προοπτική και διέξοδο έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης. Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάζουν και τέτοια συμπεράσματα. Και να τους γυρίζουν την πλάτη.

Καταργούν την επίσημη ενημέρωση

Σύμφωνα με τις εξαγγελίες του κυβερνητικού εκπροσώπου, η κυβέρνηση σκοπεύει να καταργήσει την καθημερινή επίσημη ενημέρωση των δημοσιογράφων και στη θέση της θα εγκαθιδρύσει ένα σύστημα άτυπων ενημερώσεων από τον Ηλ. Μόσιαλο στη Βουλή, τρεις φορές την εβδομάδα. Στην ενημέρωση αυτή, σύμφωνα με τον ίδιο, δε θα υπάρχουν κάμερες, ούτε θα μοιράζεται στη συνέχεια απομαγνητοφωνημένο κείμενο με τις δηλώσεις του εκπροσώπου και τις ερωταπαντήσεις στους δημοσιογράφους. Η κυβέρνηση θέλει το σύνολο του Τύπου προπαγανδιστή της πολιτικής της, γι' αυτό και κόβει διαρκώς τις πηγές ενημέρωσης προς τους δημοσιογράφους. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειοψηφία των υπουργείων έχει ήδη διακόψει τις τακτικές ενημερώσεις και οι υπουργοί καλούν σε συνεντεύξεις Τύπου όποτε αυτοί το κρίνουν σκόπιμο. Σαν αποτέλεσμα, τα ρεπορτάζ δουλεύουν με «διαρροές» και άτυπες ενημερώσεις, όπου ο καθένας γράφει ό,τι του καπνίσει και κανείς δεν μπορεί να το διαψεύσει, στο βαθμό που δεν υπάρχει επίσημη ενημέρωση. Στον καπιταλισμό, η ενημέρωση του λαού ούτε αντικειμενική μπορεί να είναι, ούτε βέβαια δημοκρατική. Φαίνεται όμως πως οι αστοί δεν αντέχουν ούτε το ελάχιστο «φύλλο συκής», στην προσπάθειά τους να χειραγωγήσουν το λαό και να επιβάλλουν τη δική τους προπαγάνδα.

Ανθρωπος της αστικής τάξης

Αυτό που δεν είπαν οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ. και της «Δημοκρατικής Συμμαχίας», το είπε περιχαρής ο πρόεδρος της ανύπαρκτης «Δράσης», Στεφ. Μάνος. Με αφορμή την ψήφιση επί της αρχής του νομοσχεδίου για τα ΑΕΙ από τα παραπάνω κόμματα, ο Στεφ. Μάνος δήλωσε χτες: «Αξίζει συγχαρητηρίων η κ. Διαμαντοπούλου που, χωρίς συμβιβασμούς σε ζητήματα αρχής, κατάφερε να οδηγήσει τη συζήτηση σε ένα επωφελή συμβιβασμό μεταξύ των μη αριστερών κομμάτων της Βουλής. Η απομόνωση της αριστεράς και των αριστερόφρονων πανεπιστημιακών συντεχνιών ελπίζω να επεκταθεί και στην αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων της χώρας». Είναι φανερός ο καημός των αστών να συσπειρώσουν ακόμα πιο επιθετικά τα κόμματά τους ενάντια στο λαό και τις δυνάμεις που αντιπαλεύουν την κυρίαρχη πολιτική, με πρώτο και κύριο το ΚΚΕ. Το μένος τους για το ΚΚΕ κρύβουν άλλωστε κάτω από τη φράση «μη αριστερά κόμματα», έχοντας σαν δεδομένο ότι ούτε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, και πολύ περισσότερο η «Δημοκρατική Αριστερά» δεν είναι ικανοί από στρατηγική άποψη να πλήξουν την αντιλαϊκή πολιτική, όπως αυτή εκφράζεται και στην αντιδραστική μεταρρύθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ζητούν μάλιστα να επεκταθεί αυτή η συναίνεση και στα άλλα ζητήματα, με κεντρικό αυτό της οικονομίας, για να περάσουν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και ταχύτητα τα αντιλαϊκά μέτρα. Ο λαός να πάρει έγκαιρα τα μέτρα του. Ετοιμάζουν τα χειρότερα γι' αυτό ζητάνε πιο επιθετική συναίνεση σε βάρος του και σε βάρος του ΚΚΕ που πρωτοπορεί στους αγώνες του. Λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση, για να βρουν τοίχο μπροστά τους, να μπουν βαθιά τα θεμέλια της αντεπίθεσης.

Συμμέτοχοι στο έγκλημα

Προκλητικός, κυνικός και ωμός ήταν χτες ο Γ. Παπανδρέου, στον απολογισμό που έκανε στο Υπουργικό Συμβούλιο για τη συμμετοχή της χώρας στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα σε βάρος του λαού της Λιβύης. Η τοποθέτησή του επιβεβαίωσε στο ακέραιο τις εκτιμήσεις και τις προειδοποιήσεις του ΚΚΕ για το χαρακτήρα του πολέμου και τους κινδύνους που ενέχει για το λαό η εμπλοκή της χώρας. Κλίνοντας με υποκρισία σε όλες τις πτώσεις τη «δημοκρατία», τα «δικαιώματα» και τη «δικαιοσύνη», ο Γ. Παπανδρέου προσπάθησε απελπισμένα να δώσει άλλοθι στη ΝΑΤΟική λυκοσυμμαχία για την επέμβαση στα εσωτερικά μιας κυρίαρχης χώρας, ο λαός της οποίας, και μόνον αυτός, έχει το δικαίωμα με την πάλη του να αλλάζει τους συσχετισμούς, να επιλέγει καθεστώς διακυβέρνησης και κοινωνικό - οικονομικό σύστημα.

Ισχυρίστηκε, μάλιστα, με θράσος ότι «η Ελλάδα θα συνεχίσει να στηρίζει αυτήν την προσπάθεια (σ.σ. «εκδημοκρατισμού» της Λιβύης), θυμίζοντας πάντα την ανάγκη σεβασμού της κυριαρχίας της Λιβύης και της βούλησης του λιβυκού λαού»! Επί της ουσίας, προσπάθησε να νομιμοποιήσει τη δράση των αυτοαποκαλούμενων «αντικαθεστωτικών», για να συγκαλύψει το ρόλο των ιμπεριαλιστών στην προετοιμασία και την υποδαύλιση των συγκρούσεων στη Λιβύη. Εξίσου χαρακτηριστική, όμως, είναι και η προσπάθεια της κυβέρνησης να εξωραΐσει στα μάτια του λαού και τη δική της καθοριστική συμμετοχή στο μακέλεμα του λαού της Λιβύης. Ο Γ. Παπανδρέου είπε με θράσος ότι «αγωνιστήκαμε από την αρχή για τον τερματισμό των εχθροπραξιών», όταν είναι γνωστό στον καθένα ότι η κυβέρνηση παραχώρησε αέρα, γην και θάλασσα για να ευοδωθεί η ιμπεριαλιστική επέμβαση. Ο ίδιος, άλλωστε, παίζοντας με τις λέξεις, ομολόγησε ότι «διαθέσαμε την Κρήτη ως βασικό διαμετακομιστικό κέντρο» των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Σε ό,τι αφορά την επόμενη μέρα, ο Γ. Παπανδρέου δεν άφησε περιθώρια για παρερμηνείες, καθώς επέμεινε στη δυνατότητα της Ελλάδας «να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στη δημοκρατική μετάβαση, μέσα από τη δική της εμπειρία και τεχνογνωσία και ως χώρα που έχει περάσει τις δικές της περιπέτειες, αλλά και ως ευρωπαϊκή χώρα. Αλλά και μέσω της εμπειρίας μας στα Βαλκάνια με τις "μεταβάσεις" σ' αυτόν το χώρο». Με άλλα λόγια, διαβεβαίωσε το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο ότι η Ελλάδα θα κρατήσει στάση ανάλογη με αυτήν που κράτησε στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Τότε, όπως και τώρα, διέθεσε το έδαφος και τον αέρα της χώρας για το βομβαρδισμό του σέρβικου λαού και τη δημιουργία προτεκτοράτων, που κρατούν διαρκώς αναμμένο το φιτίλι της έντασης στην εύθραυστη από κάθε άποψη Βαλκανική.

Σαν αντάλλαγμα, τα ντόπια μονοπώλια κέρδισαν νέα πεδία κερδοφόρας δράσης, με την επένδυση συσσωρευμένων κεφαλαίων. Το ίδιο επιδιώκει η κυβέρνηση και στην περίπτωση της Λιβύης. Γι' αυτό συμμετείχε με τα μπούνια στο έγκλημα, και όχι βέβαια επειδή την έπιασε ο πόνος για το αντιδημοκρατικό καθεστώς του Καντάφι, με το οποίο συνεργαζόταν στενά μέχρι και πριν από μερικούς μήνες. Το ιμπεριαλιστικό μακελειό στη Λιβύη έγινε για τα πετρέλαια. Η ελληνική κυβέρνηση συμμετείχε για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης. Αυτό πρέπει να έχει καθαρό στο νου του ο λαός και να εντείνει την πάλη για αποδέσμευση της χώρας από τον άδικο πόλεμο, συνολικά από τη λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ. Πάλη που συνδέεται με τον αγώνα για ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Καημό για το τραπεζικό κεφάλαιο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΒΡΕ ΒΡΕ, ΚΑΤΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ που παίρνει το Υπουργικό Συμβούλιο! Θα εκσυγχρονίσει - λέει - το νομοθετικό πλαίσιο του χρηματοπιστωτικού τομέα. Να είναι εφάμιλλο με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες...

Θέμα ...εκσυγχρονισμού είναι άραγε, ή, απλά, κάνουν ό,τι μπορούν, για να διασώσουν, να στηρίξουν και να βοηθήσουν το τραπεζικό κεφάλαιο; Από όσα έχουν κάνει μέχρι σήμερα, τι μοιάζει πιο πιθανό;

Θα αλλάξουν - όπως δηλώνουν - τα θέματα που αφορούν την «εποπτεία» των τραπεζικών ιδρυμάτων. Λες και έχουν ποτέ ελέγξει καμία τράπεζα για το τι κάνει, το ποιους νόμους εφαρμόζει και το πώς εξαπατά τον κόσμο με τα «ψιλά γράμματα» και τις καταχρηστικές συμπεριφορές.

Προφανώς, στρώνουν το έδαφος για να «σπρώξουν» κι άλλο χρήμα στις τράπεζες, με όσο περισσότερους, περίπλοκους και γρήγορους τρόπους μπορούν. Αλλωστε, όπως έχει πολλές φορές πει ο υπουργός Οικονομίας, η στήριξη του τραπεζικού συστήματος είναι ...«εθνική υπόθεση».

Ε, ξέρετε, δα, πόσο ...ευαίσθητο είναι το ΠΑΣΟΚ σε τέτοιου είδους «εθνικά θέματα». Σε ζητήματα τραπεζών, «δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του».

ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΤΟΝ υφυπουργό Πολιτισμού Γ. Νικητιάδη να μην ξεκινήσει φέτος το πρωτάθλημα, αρκεί να προχωρήσει - όπως υποστηρίζει - η εξυγίανσή του και «ο κόσμος να δει καθαρό ποδόσφαιρο»!

Να υποθέσουμε ότι οι ...εγγυήσεις ενός «καθαρού πρωταθλήματος» είναι πως το άθλημα θα παραμείνει στα χέρια των ΠΑΕ, των συμφερόντων κάποιων μεγαλοσχημόνων και των εταιρειών αθλητικών ειδών;

`Η, μήπως, ότι η κυβέρνηση θα θέσει εκτός χώρου τους «βρώμικους» επιχειρηματίες και θα κρατήσει τους «αμόλυντους» και «άσπιλους»;

Προφανώς, η κυβέρνηση δε θέλει να κατανοήσει ότι και οι δύο κατηγορίες έχουν τον ίδιο στόχο, το κέρδος και τη χειραγώγηση του κόσμου. Ομως - όσο κι αν προσπαθούν για το αντίθετο - τους βεβαιώνουμε ότι ο κόσμος έχει και μάτια, και αυτιά, και μυαλό.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Κυνικές ομολογίες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ωμός και κυνικός, σαν γνήσιος εκφραστής της στρατηγικής του κεφαλαίου, ήταν χτες το πρωί σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο υπουργός Υγείας, Α. Λοβέρδος. Μιλώντας στο «Mega», είπε με βεβαιότητα ότι η ανεργία θα φτάσει και θα ξεπεράσει το 20%, ότι η μείωση μισθών θα πρέπει να συνεχιστεί, μαζί με όλα τα άλλα αντιλαϊκά μέτρα, στο όνομα του να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και να έχουμε ανάπτυξη. Ξεκαθάρισε μάλιστα ότι αυτή η πολιτική των σκληρών μέτρων και της λιτότητας για το λαό, δεν είναι συγκυριακή, αλλά θα συνεχιστεί για πολλά ακόμα χρόνια, αφού αυτό έχει ανάγκη το ντόπιο κεφάλαιο και γι' αυτό η κυβέρνηση θα προχωρήσει χωρίς καμιά αναστολή, ακόμα και αν όλοι οι δείκτες, όπως αυτός της ανεργίας και της εξαθλίωσης του λαού, χτυπήσουν «κόκκινο». Ο Λοβέρδος επιβεβαιώνει επί της ουσίας αυτό που από την πρώτη στιγμή λέει το ΚΚΕ. Οτι τα μέτρα δεν είναι για το χρέος και τα ελλείμματα, αλλά για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, που σημαίνει φθηνότεροι εργάτες και νέα πεδία δράσης για το κεφάλαιο. Οτι τα μέτρα είναι μονόδρομος για το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου, που δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να ελιχθεί απέναντι στη λαϊκή δυσαρέσκεια με ψευτοπαροχές και ψίχουλα, δεν μπορεί δηλαδή να διαχειριστεί την κρίση με τα εργαλεία του παρελθόντος. Και τέλος ότι «φως στο τούνελ» για το λαό δεν πρόκειται να υπάρξει, όσο παραμένει κυρίαρχη αυτή η πολιτική, για την οποία ο Α. Λοβέρδος ομολόγησε ότι θα παίρνει μέτρα και θα τσακίζει το λαό βρέξει - χιονίσει, γιατί αυτό απαιτούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αρα, αυτό που προκύπτει, είναι ότι για να δει ο λαός καλύτερες μέρες πρέπει να διώξει από το σβέρκο του το κεφάλαιο και τα κόμματά του. Η πάλη μ' αυτό το στρατηγικό στόχο είναι που μπορεί σήμερα να πολλαπλασιάσει την αποτελεσματικότητα του αγώνα για την αναχαίτιση της επίθεσης. Οπως μονόδρομος για το κεφάλαιο και τα κόμματά του είναι το τσάκισμα του λαού, μονόδρομος για το λαό είναι η συμμαχία για την ανατροπή τους.

Η προπαγάνδα περί «ανελευθερίας»...

«Για έναν περίεργο λόγο, δεν υπήρχε ανελεύθερο καθεστώς που να μην έχει συμπάθειες στη χώρα μας, κυρίως ανάμεσα στους οπαδούς της Αριστεράς. Καντάφι, Μιλόσεβιτς, Χότζα, Γιαρουζέλσκι, Ζίφκοφ, Τσαουσέσκου και άλλοι, στοίβαζαν σκελετούς στις ντουλάπες τους κι εδώ τους αποδίδονταν τιμές (...) Οι ανταλλαγές επισκέψεων κομμάτων και κυβερνήσεων κινούνταν πέρα από τη διακρατική αναγκαιότητα. Συχνά αναδείκνυαν ιδεολογικές ταυτότητες με τμήματα της Αριστεράς. Οργανωμένοι νεολαίοι, προσκαλούνταν στις σοσιαλιστικές κατασκηνώσεις και κανείς δεν γύριζε με απορίες (...) Ο Ιωαννίδης ονειρευόταν καθεστώς τύπου Καντάφι και ο θεωρητικός Κώστας Πλεύρης πηγαινοερχόταν στην Τρίπολη. Στην πρώτη περίοδο του ΠΑΣΟΚ, το "Πράσινο Βιβλίο" υπήρχε στη βιβλιοθήκη στελεχών της Νεολαίας του». Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από πόνημα του Γ. Λακόπουλου στα χτεσινά ΝΕΑ. Είναι εμφανέστατη η προσπάθεια να κάνει έναν αχταρμά στη συνείδηση των αναγνωστών του τον Καντάφι με ηγέτες πρώην σοσιαλιστικών χωρών, για να δυσφημίσει το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε σαν «ανελεύθερο» και άρα «ολοκληρωτικό» καθεστώς.

... και ο δικός τους Καντάφι

Με αυτόν τον τρόπο, ανδρείκελα του ιμπεριαλισμού, όπως ο Καντάφι, κατατάσσονται ιστορικά από τις γραφίδες των αστών στην ίδια κατηγορία με ηγέτες χωρών, όπου οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός, ανεξάρτητα από λάθη, παραλείψεις και στρεβλώσεις. Και το κάνουν αυτό, όχι για να απαξιώσουν τα συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά το σύστημα που υπηρέτησαν, δηλαδή το σοσιαλισμό. Τι λένε επί της ουσίας; Οτι καθεστώτα - σύμμαχοι των ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όπως αυτό του Καντάφι, υπερασπιστής ο ίδιος των μονοπωλιακών συμφερόντων στη χώρα του, είναι ένα και το αυτό με τη λαϊκή εξουσία στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, οι οποίες αντιτάχθηκαν στον ιμπεριαλισμό και πρωτοστάτησαν ιστορικά στην οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας, απαλλαγμένης από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αναπαράγουν τη θεωρία των «ολοκληρωτικών καθεστώτων», για να ταυτίσουν το σοσιαλισμό - κομμουνισμό με τη σαβούρα του καπιταλιστικού κόσμου ακόμη και με χουντικά - φασιστικά καθεστώτα. Γέννημα - θρέμμα αυτού του κόσμου ήταν και ο Καντάφι, με τον οποίο έκαναν μπίζνες για χρόνια, χωρίς να δίνουν βέβαια δεκάρα για τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού της Λιβύης, τα οποία τώρα θυμήθηκαν όψιμα, για να δικαιολογήσουν το μακελειό για τα πετρέλαια και τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αγρια επίθεση στην απεργία

Αθλιότητες και συκοφαντίες εξαπέλυσαν, για ακόμα μια φορά, τις προηγούμενες δυο μέρες η κυβέρνηση, η εργοδοσία και οι διάφοροι φορείς της, τα κόμματα που στηρίζουν τη βάρβαρη αντεργατική πολιτική καθώς και τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που τάσσονται στην υπηρεσία του κεφαλαίου, για να επιτεθούν στον αγώνα των εργαζομένων στον επισιτισμό και τουρισμό, που πραγματοποίησαν 24ωρη απεργία με αιχμή την υπεράσπιση των ΒΑΕ. Ολοι οι παραπάνω, με ένα στόμα βγήκαν, για ακόμα μια φορά, να υπερασπίσουν τον τουρισμό τους, δηλαδή τον τουρισμό ως πεδίο δράσης και κερδοφορίας του κεφαλαίου, ενάντια στους εργαζόμενους, τους παραγωγούς, δηλαδή, του πλούτου που καρπώνονται τα μονοπώλια του τουρισμού.

Ενοχλεί η πάλη για υπεράσπιση και διεύρυνση των ΒΑΕ, που διεκδίκησαν οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό και τουρισμό, γι' αυτό και μεγαλοκαναλάρχες και μεγαλοεκδότες ανέθεσαν αποστολή στα παπαγαλάκια τους να συκοφαντήσουν τον αγώνα. Και σε άλλες περιπτώσεις να υπερασπίσουν την ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης για πετσόκομμα των ΒΑΕ, λασπολογώντας σε βάρος κλάδων και χιλιάδων εργαζομένων ενταγμένων στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα. Αυτό γιατί η κατάργηση των ΒΑΕ τόσο στον κλάδο του επισιτισμού - τουρισμού όσο και συνολικότερα αποτελεί πάγιο και διακηρυγμένο εδώ και πολλά χρόνια αίτημα του κεφαλαίου. Τα μονοπώλια, και με ευκαιρία την κρίση, θέλουν ακόμα πιο φθηνά εργατικά χέρια, θέλουν εργαζόμενους απαλλαγμένους από δικαιώματα και κατακτήσεις. Αυτό το σκοπό έρχεται να εξυπηρετήσει το πετσόκομμα των ΒΑΕ: Κατάργηση δικαιωμάτων που απορρέουν από την ένταξη επαγγελμάτων σε αυτά, ώστε να μειωθεί και άλλο το εργατικό κόστος για λογαριασμό του κεφαλαίου με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία και τη ζωή των εργατών.

Σε ό,τι αφορά το «κόψιμό» τους για τον τουρισμό, οι εργαζόμενοι στον κλάδο αλλά και γενικότερα πρέπει να έχουν καθαρό ότι κυβέρνηση, εργοδότες και οι κάθε λογής υπηρέτες τους δε δίνουν δεκάρα τσακιστή για τον τουρισμό ως λαϊκό δικαίωμα. Δεν ενδιαφέρονται για τον τουρισμό ως ανάγκη του εργαζόμενου να αναπληρώσει μέρος της εργατικής του δύναμης, να γνωρίσει ήθη και έθιμα άλλων λαών κ.λπ. Αυτό, άλλωστε, επιβεβαιώνει το γεγονός ότι το 50% των ελληνικών λαϊκών νοικοκυριών δεν μπορεί να πάει διακοπές εντός και εκτός συνόρων. Και αυτό δεν αφορά μόνο τους Ελληνες εργάτες και τις οικογένειές τους, αφορά και τους Ισπανούς εργάτες και τους Ιταλούς εργάτες, που αντίστοιχα, δικαιώματα και κατακτήσεις τους καταργούνται, οι μισθοί τους χτυπιούνται κ.λπ. Και την ίδια στιγμή, ολοένα και κυριαρχούν τα φαινόμενα με τα επικίνδυνα πανηγύρια που στήνονται σε διάφορα νησιά της χώρας με τουρίστες σε μέθη και σε κώμα, με καταστάσεις που βάζουν ακόμα και ζωές σε κίνδυνο.

Το κεφάλαιο και όσοι το υπηρετούν δεν ενδιαφέρονται για τις διακοπές του λαού, αλλά για το μέγιστο κέρδος. Που πρέπει να μοιραστεί σε όσο το δυνατόν λιγότερα χέρια, δηλαδή και με τη θυσία χιλιάδων μικρών επαγγελματιών του κλάδου που χτυπιώνται από την οργάνωση του τομέα του τουρισμού υπέρ των μεγαλοεπιχειρηματιών. Είναι κρίσιμο, λοιπόν, η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι, ο λαός της χώρας να βάλει φρένο σε όλους αυτούς που δε λογαριάζουν ούτε δικαίωμα, ούτε κατάκτηση, ούτε την ίδια τη ζωή, προκειμένου το κεφάλαιο να θησαυρίζει.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ