Η είδηση ότι περίπου το 1/5 των Αμερικανών, δηλαδή κοντά 60 εκατομμύρια άνθρωποι, ζουν κάτω από τα επίσημα όρια της φτώχειας και χάρη στα κουπόνια σίτισης που μοιράζει το κράτος, είναι αναμφίβολα συγκλονιστική, αλλά συνάμα δείχνει όψεις από τον εφιάλτη που πρόκειται να ζήσει και ο λαός στη χώρα μας αν δεν ανατρέψει τη στρατηγική της πλουτοκρατίας. Στις ΗΠΑ, λοιπόν, σύμφωνα με ρεπορτάζ των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», πολλές οικογένειες της άλλοτε μεσαίας τάξης έχουν καταφύγει στην αρωγή του κράτους για τη διατροφή τους, εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης και της αυξανόμενης ανεργίας που προκάλεσε. Η βρετανική εφημερίδα επικαλείται τα τελευταία στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία ο αριθμός Αμερικανών που λαμβάνουν τα σχετικά κουπόνια και κάνουν χρήση του προγράμματος επιδότησης διατροφής, του λεγόμενου «Snap», έχει φθάσει στα 44,1 εκατ. Το πρόγραμμα καταγράφει, έτσι, τον υψηλότερο αριθμό χρηστών του στα 50 χρόνια της ιστορίας του. Σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα, ο αριθμός αυτός αυξάνεται δραματικά τα τελευταία τρία χρόνια και έχει συνολικά διογκωθεί κατά 17 εκατ. άτομα, που ισοδυναμεί με αύξηση κατά 61%. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Γενάρη του 2008, οι χρήστες του προγράμματος «Snap» ήταν 27,7 εκατ. άτομα. Τον Οκτώβρη του 2009, όταν η ανεργία στις ΗΠΑ είχε εκτιναχθεί στο 10,2%, ο αριθμός των Αμερικανών που έκαναν χρήση του προγράμματος «Snap» είχε ήδη φθάσει τα 38,2 εκατ. άτομα... Η υπερκερδοφορία των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, χάρη στα κρατικά πακέτα στήριξης, έχει ήδη «αποκατασταθεί», αλλά καθόλου δε μείωσε τον αριθμό ανέργων και των ανθρώπων που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Ομως δεν μπορεί η διεύρυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών να συνεχίζεται επ' άπειρον...
Κοροϊδία με τις... μειώσεις τιμών
Κλιμακώνει η κυβέρνηση την κοροϊδία με τις μειώσεις τιμών που έκαναν ορισμένα μονοπώλια προκειμένου να διατηρήσουν τα μερίδιά τους στην αγορά, βλέποντας ότι η δραματική μείωση των λαϊκών εισοδημάτων αναγκάζει τους εργαζόμενους να περιορίζουν ακόμα και την αγορά των απαραίτητων. Αυτή την καθαρά για κερδοσκοπικούς λόγους επιχειρηματική κίνηση η κυβέρνηση τη διαφήμισε αρκούντως προκλητικά ως ένδειξη... «αλληλεγγύης και κοινωνικής ευθύνης».
«Διευρύνεται η πρωτοβουλία για μειώσεις τιμών και στον κλάδο της εστίασης» κομπορρημονούσε χτες το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας με μια ανακοίνωση - διαφήμιση ουσιαστικά- των εστιατορίων του ομίλου της VIVARTIA («Goody's», «EVEREST», «FLOCAFE», «La Pasteria», «Olympus Plaza») - μονοπώλια στο χώρο του λεγόμενου γρήγορου φαγητού. Πρόκειται στην πραγματικότητα για κάποιες προσωρινές «προσφορές» των παραπάνω εστιατορίων στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν τα πενιχρά λαϊκά εισοδήματα, διαπιστώνοντας ότι ο κόσμος πια θεωρεί και την τυρόπιτα και τον καφέ στο πόδι πολυτέλεια. Και, πέρα από το γεγονός ότι έτσι κι αλλιώς είναι πρόκληση να διαφημίζει η κυβέρνηση την «ευαισθησία» των μονοπωλίων να «ρίξουν» την τιμή της τυρόπιτας στο 1 ευρώ, λες και είναι φθηνά (!), υπάρχει και μια ακόμα διάσταση στα όσα χτες ανακοίνωσε. Εκείνη που αφορά σε ωμά ψέματα και καραγκιοζιλίκια. Χαρακτηριστικά, η «προσφορά» ενός από τα παραπάνω «ταχυφαγεία» είχε πάψει να ισχύει δύο μέρες πριν την ανακοίνωση του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, ενώ η «προσφορά» ενός άλλου για «κέρασμα» τυρόπιτας με καφέ ισχύει μόνο μέχρι τις... 12 το μεσημέρι!
Στις υπηρεσίες της εργοδοσίας
Την ώρα που η εργοδοσία στη «Solar Cell» (εργοστάσιο φωτοβολταϊκών στην Πάτρα) βρίσκεται «στριμωγμένη» μετά την επιτυχημένη απεργία που έγινε στο εργοστάσιο με κεντρικό αίτημα την επαναπρόσληψη των απολυμένων εργατών που πρωτοστάτησαν για την ίδρυση επιχειρησιακού σωματείου... Την ώρα που η εργοδοσία «έσπασε τα μούτρα της» όταν επιχείρησε προ ημερών να «στήσει» εργοδοτικό, διασπαστικό σωματείο, καθώς δεν κατάφερε να συγκεντρώσει ούτε τις 21 υπογραφές που απαιτούνται, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε «αδιέξοδο»... Την ίδια αυτή ώρα επέλεξε και ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πάτρας και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ για να περιοδεύσει (χτες) στο εργοστάσιο, παροτρύνοντας τους εργαζόμενους να φτιάξουν άλλο σωματείο, γιατί το υπάρχον ανήκει στην επιρροή του ΠΑΜΕ και ελλοχεύει ο κίνδυνος το εργοστάσιο να κλείσει. Είναι τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα που χρησιμοποίησε λίγες μέρες νωρίτερα η εργοδοσία όταν, ανεπιτυχώς, προσπάθησε να φτιάξει εργοδοτικό σωματείο, προσπαθώντας να αποδυναμώσει τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στην πολιτική που στηρίζει την «ανταγωνιστικότητα» και γι' αυτό αυξάνει εφιαλτικά την ανεργία.
Αποκαλυπτικό για το ρόλο τους είναι άλλωστε συνολικά το έργο των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών. Η Γραμματεία Πάτρας του ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή της, αναφερόμενη στα βασικά στελέχη του Εργατικού Κέντρου Πάτρας (ΠΑΣΚΕ), σημειώνει: «Ο ένας (πρόεδρος Σουβαλιώτης) φτιάχνει εργοδοτικά σωματεία όταν δυσκολεύεται το κεφάλαιο να τρομοκρατήσει τους εργάτες και υπογράφει μνημόνια συνεργασίας με τους βιομήχανους της Δυτικής Ελλάδας. Ο άλλος (αντιπρόεδρος Μαρμούτας) υπογράφει συμβάσεις μείωσης μισθών στην ΕΛΠΑΚ και καλύπτει την εργοδοτική τρομοκρατία. Κι ο τρίτος (μέλος του ΔΣ της ΓΣΕΕ, ο Καραγεωργόπουλος) συμμετείχε σε "διαβουλεύσεις" την ώρα που η εργοδοσία στο καζίνο ετοίμαζε μπαράζ απολύσεων. Το "έργο τους" θα το ζήλευαν και οι διορισμένοι εργατοπατέρες της χούντας. Αξιος ο μισθός τους!!».
Επιβεβαιώνονται οι ανησυχίες του ΚΚΕ
«Εχετε καταντήσει ο καλύτερος προπαγανδιστής των ακραίων τουρκικών θέσεων, όταν μιλάτε για το Καστελόριζο. Ούτε στα ακραία όνειρα του πιο ακραιφνούς κεμαλιστή στρατηγού του βαθέος τουρκικού κράτους, δεν συμβαίνουν αυτά που εσείς λέτε εδώ στη Βουλή των Ελλήνων». Αυτά έλεγε ωρυόμενος ο πρωθυπουργός, στις 14 Γενάρη 2011, απαντώντας σε Επίκαιρη Ερώτηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, όπου διατυπώνονταν οι ανησυχίες του Κόμματος για τον ελληνοτουρκικό διάλογο και ειδικότερα για το ζήτημα της ξεχωριστής αντιμετώπισης του Καστελόριζου στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την υφαλοκρηπίδα. «Εσείς το θέσατε στο ελληνικό Κοινοβούλιο, κανένας άλλος δεν το έθεσε αυτό», είχε πει ο Γ. Παπανδρέου απευθυνόμενος στην Αλ. Παπαρήγα.
Βέβαια, ο πρωθυπουργός χυδαία προπαγάνδα έκανε, αφού γνώριζε πολύ καλά πώς έχουν τα πράγματα στις συνομιλίες για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Από αυτήν τη σκοπιά, δε χρειαζόταν να έρθει ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών για να αποκαλύψει ότι στην ουσία το Καστελόριζο εξαιρείται από την ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση για τις θαλάσσιες ζώνες. Το είπε με «διπλωματικό» τρόπο, υποστηρίζοντας, σε συνέντευξή του, ότι το συγκεκριμένο νησί δεν ανήκει στο Αιγαίο, για να θολώσει μετά τα νερά, λέγοντας ότι η αναφορά του αυτή είχε, τάχα, «γεωγραφικό» χαρακτήρα. Στην υπό εξέλιξη διαπραγμάτευση, όμως, δε γίνονται μαθήματα γεωγραφίας, αλλά προωθούνται διευθετήσεις για τις θαλάσσιες ζώνες. Αυτό που αποκαλύπτεται είναι ότι πρόκειται για μια διαπραγμάτευση πέρα και έξω από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, βλαπτική για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, που ισοδυναμεί με εκχώρησή τους.
Γι' αυτή την εξέλιξη δεν ευθύνεται μόνο η τουρκική πλευρά και η επιθετικότητά της σε ό,τι αφορά το καθεστώς στο Αιγαίο. Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν διαχρονικές ευθύνες, επειδή στρατηγική τους είναι η βαθύτερη ενσωμάτωση της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και η υπηρέτηση των συμφερόντων του ντόπιου κεφαλαίου. Οι σημερινές εξελίξεις επιβεβαιώνουν τους κινδύνους που κρύβουν για το λαό και το δικαίωμα της χώρας στην άμυνα οι μεθοδεύσεις του ΝΑΤΟ για την εγκαθίδρυση καθεστώτος συνδιαχείρισης του Αιγαίου και η στρατηγική επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης για συνεκμετάλλευση του αρχιπελάγους, με την παράκαμψη των κυριαρχικών δικαιωμάτων, στο πλαίσιο της κοσμοπολίτικης αντίληψης που αφορά στην υπηρέτηση των μονοπωλιακών ομίλων.
Ολα τα παραπάνω καθιστούν κενή περιεχομένου την προχτεσινή δήλωση του Δ. Δρούτσα ότι «οι διερευνητικές επαφές μεταξύ των δύο χωρών έχουν στόχο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας από τον Εβρο ως το Καστελόριζο», χωρίς ξανά να διευκρινίζεται με σαφήνεια αν οι διευθετήσεις θα συμπεριλάβουν το ακριτικό νησί, ή θα φτάσουν ως τα όριά του. Επιβεβαιώνεται ότι το ζητούμενο για τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας είναι να ξεμπλοκάρουν το όλο θέμα της εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών του θαλάσσιου χώρου, για λογαριασμό των μεγάλων καπιταλιστικών συμφερόντων. Τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα μετατρέπονται σε αναλώσιμο υλικό στο πλαίσιο αυτών των προτεραιοτήτων. Αυτός είναι ο «πατριωτισμός» της πλουτοκρατίας και των πολιτικών της εκπροσώπων, που εχθρεύεται τα λαϊκά συμφέροντα σε Ελλάδα και Τουρκία, γι' αυτό και πρέπει να ανατραπεί η πολιτική που τον υπηρετεί.
Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ
Για τα «πράσινα» κέρδη...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΣΦΑΧΤΗΚΑΝΕ, αλληλομαχαιρωθήκανε, βριστήκανε, διαπραγματευτήκανε, αλλά, τελικά, τα βρήκανε. Και, φυσικά, όχι για το καλό μας...
Για την περίφημη «κόντρα» της υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Τ. Μπιρμπίλη με τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ μιλάμε, που είχε αποτέλεσμα η περίφημη ρύθμιση για τους συντελεστές δόμησης να αλλάξει καμιά δεκαριά φορές.
Βεβαίως, πολλά Μέσα Ενημέρωσης θέλησαν να παρουσιάσουν την «πράσινη» (οικολογικώς) υπουργό να τσακώνεται με τους διαπλεκόμενους με κατασκευαστικά συμφέροντα βουλευτές. Αλλα πάλι έκαναν ακριβώς το αντίθετο...
Ομως, μην ...ανησυχείτε! Δεν υφίσταται τέτοιο θέμα. Ολοι τους για την κερδοφορία του κεφαλαίου και την εμπορευματοποίηση της γης δουλεύουν.
Απλά, η Τ. Μπιρμπίλη φρόντισε εξαρχής να «βολέψει» τις μεγάλες πολυεθνικές και τις «μεγάλες επενδύσεις» με το νόμο της, αγνοώντας τους ελαφρώς μικρότερους. Γι' αυτούς φρόντισαν, όμως, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Ετσι, όσοι κερδοσκοπούν σε βάρος του περιβάλλοντος μπορούν να είναι ήσυχοι για τα μελλοντικά κέρδη τους. Ιδίως οι εταιρείες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Οσο για το λαό, το μόνο που έχει να περιμένει είναι σε μερικά χρόνια να πληρώνει εισιτήριο για να ανέβει σε ένα βουνό ή να κάνει μια βόλτα στο δάσος. Πώς έγινε με τις παραλίες; Κάπως έτσι...
ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ δεν ενημερώθηκαν σχετικά με το πού πήγε ο πρωθυπουργός, τους θυμίζουμε ότι είναι στις Βρυξέλλες μαζί με τους υπόλοιπους πρωθυπουργούς της ΕΕ, προκειμένου να ξεκαθαρίσουν πώς οι κυβερνήσεις θα τιθασεύσουν τις «αγορές» (Εδώ γελάμε)!
Γιατί αν οι «αγορές» με τις «κυβερνήσεις» είναι ...αντίπαλοι, πώς είναι δυνατόν κάθε απόφαση που παίρνεται να είναι υπέρ της κερδοφορίας των πολυεθνικών (αυτές δεν είναι οι «αγορές»;) και κατά των εργαζομένων;
Παπαγεωργίου Βασίλης
Σας βεβαιώνουμε ότι και μετά από αυτήν τη διάσκεψη κορυφής, οι «σχέσεις» των δύο θα συσφιχθούν ακόμη περισσότερο απέναντι στον ...κοινό εχθρό, που είναι οι λαοί της Ευρώπης και οι λαοί γενικώς. Οπως γίνεται πάντα, δηλαδή.
Θανατηφόρα «εθνική επιτυχία»
Παπαγεωργίου Βασίλης
Συνειδητά παραπλανούν το λαό κυβέρνηση, ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα, αναδεικνύοντας τις ρυθμίσεις για την «κρίση χρέους» ως το κυρίαρχο ζήτημα των Συνόδων Κορυφής που θα γίνουν το επόμενο διάστημα, της Ευρωζώνης αύριο και της ΕΕ στις 25 Μάρτη. Η κυβέρνηση σκόπιμα επικεντρώνει στις τρεις προτάσεις που στοχεύουν στη «διευκόλυνση» αποπληρωμής του χρέους (επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ, μείωση επιτοκίων και επαναγορά ομολόγων), διαμηνύοντας μάλιστα ότι ο στόχος είναι να πετύχει «τρία στα τρία». Είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση προετοιμάζει το έδαφος για μια νέα «εθνική επιτυχία», που θα την αξιοποιήσει στη συνέχεια για να «δικαιώσει» τη μέχρι τώρα άγρια αντιλαϊκή πολιτική, αλλά και για να δώσει ώθηση στην ταχύτερη υλοποίηση των νέων αντιλαϊκών μέτρων του επικαιροποιημένου μνημονίου. Πρόκειται δηλαδή για «εθνική επιτυχία» εξ ορισμού θανατηφόρα για το λαό και τα συμφέροντά του. Δεν πρέπει να διαφεύγει ότι ο πρωθυπουργός ακριβώς σε αυτή τη βάση ζήτησε «αλληλεγγύη» από τις κυβερνήσεις των άλλων κρατών - μελών της ευρωζώνης, με πρώτη αυτή της Γερμανίας. Μετά τη συνάντησή του με την Α. Μέρκελ, ο Γ. Παπανδρέου είχε δηλώσει ότι ζήτησε να δοθεί βοήθεια από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, προκειμένου «να δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος στις χώρες αυτές για να προβούν στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις». Τις αντιδραστικές δηλαδή μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας», που όπως υποστήριξε ο πρωθυπουργός «πολλά από αυτά που προβλέπει το γαλλο-γερμανικό Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, αν όχι όλα, τα έχουμε εφαρμόσει». Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση τα έχει περιλάβει στο (επικαιροποιημένο) μνημόνιο και θέλει να τα υλοποιήσει. Είναι στο χέρι του λαού να το αποτρέψει.
Αντίσταση στο ξεπούλημα της ΑΤΕ
Η κυβέρνηση, με προκλητικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους, προχωρά στο ξεπούλημα των συνεταιριστικών βιομηχανιών που ανήκουν στην ΑΤΕ, προκειμένου στη συνέχεια να δώσει πεσκέσι και να ξεπουλήσει την ίδια την τράπεζα σε μεγαλοκεφαλαιοκράτες, ντόπιους και ξένους. Με το ξεπούλημα της ΑΤΕ που ήδη δρομολόγησε η κυβέρνηση, πέραν όλων των άλλων, χιλιάδες αγροτοκτηνοτρόφοι κινδυνεύουν άμεσα να χάσουν τα σπίτια και τα χωράφια τους, που είναι υποθηκευμένα στην ΑΤΕ, λόγω χρεών που αδυνατούσαν και αδυνατούν να αποπληρώσουν, εξαιτίας, κυρίως, της αντιαγροτικής πολιτικής και των εξευτελιστικών τιμών των αγροτικών προϊόντων τα τελευταία χρόνια. Με την πολιτική αυτή καταφέρνει ένα συντριπτικό πλήγμα, που χτυπάει συνδυασμένα τους μικρομεσαίους αγρότες και τους εργαζόμενους στην ΑΤΕ, καθώς και τις συνεταιριστικές βιομηχανίες που κατέχει (ΕΒΖ, ΕΛΒΙΖ, ΔΩΔΩΝΗ, ΣΕΚΑΠ). Οι μικρομεσαίοι αγρότες πρέπει να βάλουν φρένο σ' αυτήν την ολέθρια πολιτική. Να μην περάσουν τα αντιδραστικά σχέδια της κυβέρνησης, της τρόικας και του μεγάλου κεφαλαίου. Να μην περάσει το «διαίρει και βασίλευε», που και σ' αυτήν την περίπτωση εφαρμόζει η κυβέρνηση. Απαιτούνται συσπείρωση και μαχητικοί αγώνες μαζί με την ΠΑΣΥ, το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, την ΟΓΕ για να αντιστραφεί η κατάσταση και να πάει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Η «εναλλακτική» διαχείριση του μνημονίου
Το παράδειγμα της Ιρλανδίας προβάλλει πολλές φορές ο Α. Σαμαράς ως υπόδειγμα για την επαναδιαπραγμάτευση και την «αλλαγή των όρων του μνημονίου» που επαγγέλλεται το κόμμα του. Και πράγματι ξέρει τι λέει, αφού η «συμβιβαστική συμφωνία» που επιτεύχθηκε πρόσφατα μεταξύ του κεντροδεξιού κόμματος Φίνε Γκάελ και του Εργατικού κόμματος, που νίκησαν στις πρόσφατες εκλογές υποσχόμενα αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου που είχε υπογράψει η προηγούμενη κυβέρνηση, επιβεβαιώνει περίτρανα ότι το «καταραμένο» μνημόνιο όχι μόνο θα εφαρμοστεί μέχρι κεραίας, αλλά και θα ληφθούν και πρόσθετα πιο άγρια αντεργατικά μέτρα. Το πρώτο που ξεκαθάρισαν οι δύο κυβερνητικοί εταίροι στην Ιρλανδία ήταν πως θα μείνουν πιστοί στους οικονομικούς στόχους που έβαζε το μνημόνιο. Προκειμένου λοιπόν να τους πετύχουν, συμφώνησαν ότι θα προχωρήσουν σε πρώτη φάση σε 25.000 απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, ενώ δεσμεύτηκαν ότι θα παραμείνουν σε ισχύ οι φορολογικές επιβαρύνσεις των λαϊκών στρωμάτων και οι άγριες περικοπές κοινωνικών δαπανών ύψους 6 δισ. ευρώ που είχε εξαγγείλει ο προηγούμενος πρωθυπουργός Μπρ. Κόουεν. Επιπλέον, το νέο κυβερνητικό πρόγραμμα προβλέπει νέο πακέτο λιτότητας ύψους 3 δισ. ευρώ, με περαιτέρω περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και νέες αυξήσεις, έμμεσων κυρίως, φόρων. Δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι στο πρόγραμμα δεν αναφέρεται τίποτα για τις υποσχέσεις που είχαν μοιράσει προεκλογικά, όπως ότι θα υπάρξει ανάκληση στις περικοπές των επιδομάτων τέκνων ή στη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων... Δεν προκαλεί καμία έκπληξη λοιπόν ότι αυτό το μοντέλο προκαλεί το θαυμασμό του προέδρου της ΝΔ.
Καμιά συναίνεση
Περίσσεψαν τις προηγούμενες μέρες τα εκβιαστικά διλήμματα προς το λαό και οι παραινέσεις στους συμμάχους της κυβέρνησης να αναλάβουν ακόμα πιο ενεργητικό ρόλο στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, όπως αυτή εκφράζεται μέσα και από το επικαιροποιημένο μνημόνιο. Μετά την προχτεσινή συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με τους πολιτικούς αρχηγούς, ο αστικός Τύπος επιχείρησε να δημιουργήσει κλίμα ευφορίας, ότι η πλειοψηφία των κομμάτων βρήκε «κοινό τόπο» στις προτάσεις για ευρωομόλογο, επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους προς την τρόικα και μείωση των επιτοκίων. Στην πραγματικότητα, δε χρειάζονταν οι συναντήσεις για να επιβεβαιωθεί ότι το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ., καθώς και τα κόμματα της Ντ. Μπακογιάννη και του Φ. Κουβέλη συμφωνούν με τη στρατηγική γραμμή πλεύσης της κυβέρνησης.
Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει, επίσης, για το γεγονός ότι και οι προτάσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε μεγάλο βαθμό στην ίδια ρότα με αυτές της κυβέρνησης και των συμμάχων της, αφού ανάγει το δημόσιο χρέος σε «εθνική υπόθεση» και πασχίζει για τη διαχείρισή του. Αναδιαπραγμάτευση ζητά. Τι κρύβουν όλοι από το λαό; Οτι τα ζητήματα που συζητάει η αυριανή Σύνοδος της Ευρωζώνης και η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ στα τέλη Μάρτη, είναι το πώς θα αντιμετωπίσουν, στο πλαίσιο των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών τους, αλλά και της ανισομετρίας, τις συνέπειες για το κεφάλαιο από την αναγκαία καταστροφή ενός μέρους του, που επιβάλλει το (πρόσκαιρο) ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης. Ποιος θα χάσει λιγότερο. Η συζήτηση δε θα μπορούσε να είναι διαφορετική σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Οι όποιες προτάσεις πέφτουν στο τραπέζι στόχο έχουν να προστατεύσουν όσο γίνεται πιο αποτελεσματικά την ντόπια πλουτοκρατία από τις απώλειες που θα σημάνει η ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου που προωθείται στην ΕΕ για χώρες όπως η Ελλάδα, με υψηλά ελλείμματα και δημόσιο χρέος.
Ανεξάρτητα από τους όρους αποπληρωμής του δανείου και την έκδοση ή όχι ευρωομολόγου, ο λαός θα συνεχίσει να το πληρώνει με ληστρικά επιτόκια. Επιπλέον, κανένα από τα μόνιμα και προαποφασισμένα μέτρα που πάρθηκαν στο όνομα του χρέους δεν πρόκειται να παρθεί πίσω, αφού ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα. Ούτε τα χρήματα που θα εξοικονομήσει το καπιταλιστικό κράτος θα κατευθυνθούν σε αυξήσεις στους μισθούς, καλύτερες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας και Παιδείας. Αντίθετα, θα γίνουν επιδοτήσεις και προνόμια για την ντόπια πλουτοκρατία. Αυτός είναι ο καημός όσων πασχίζουν να διαχειριστούν το χρέος με τρόπο που δε θίγει την εξουσία των μονοπωλίων. Επιπρόσθετα, οι όποιες ρυθμίσεις στην αποπληρωμή των δανείων θα συνοδευτούν με ένα νέο πρόγραμμα αντιλαϊκών ανατροπών, που θα βυθίσουν το λαό πιο βαθιά στη φτώχεια.
Από αυτήν την άποψη, ισχύει στο ακέραιο η εκτίμηση του ΚΚΕ ότι τα παζάρια στην Ευρώπη και την Ελλάδα μεταξύ των κομμάτων του κεφαλαίου και των παραφυάδων τους είναι για το ποιο σχοινί θα χρησιμοποιήσουν στο κρέμασμα του λαού. Οποιαδήποτε εμπλοκή του ΚΚΕ σε μια τέτοια συζήτηση θα ισοδυναμούσε με αφοπλισμό του λαϊκού κινήματος. Τώρα, πρέπει να γίνει το αποφασιστικό βήμα στην οργάνωση της πάλης του λαού ενάντια στα χειρότερα που έρχονται, στην προοπτική της ανατροπής της στρατηγικής που τα επιβάλλει. Καμιά συναίνεση, συμπόρευση και δυνάμωμα του ΚΚΕ, γερά ποδάρια της λαϊκής συμμαχίας παντού, πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης.
Feeds
