Σάββατο 13 Νοέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Καλούν σε «κίνημα αντίδρασης»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Προχτές η υπουργός Παιδείας εξαπολύοντας επίθεση στους πανεπιστημιακούς που απήργησαν ενάντια στο νόμο - πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση, δήλωσε: «Σύλλογοι ΔΕΠ πήραν απόφαση να απεργήσουν και να μην κάνουν μάθημα οι φοιτητές. Δηλαδή να τιμωρηθούν ποιοι; Και για ποιο λόγο; Γιατί θα αρχίσει ο διάλογος, για ένα νομοσχέδιο το οποίο δεν έχει κατατεθεί και γιατί απλά υπάρχει, αυτή τη στιγμή, ένα σχέδιο διαβούλευσης, για το οποίο καθένας μπορεί να εκφράσει τις απόψεις του;».

Χτες, τα «Νέα» έγραψαν στο κύριο άρθρο τους: «Η κυβέρνηση έχει εκπονήσει ένα σχέδιο αλλαγών για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, το οποίο θα τεθεί σε διαβούλευση. Αρα δεν υπάρχουν αποφάσεις με τις οποίες μπορεί να διαφωνήσει κανείς και οι δίκες προθέσεων δεν αρμόζουν στην ακαδημαϊκή κοινότητα».

Για πολλοστή φορά τα «Νέα» αναπαράγουν εξόφθαλμα μια δήλωση υπουργού του ΠΑΣΟΚ, προσθέτοντας αυτά που - τη συγκεκριμένη στιγμή - δε θέλει να πει η κυβέρνηση. Ετσι, λοιπόν - εκτός απ' το να επαναλαμβάνουν τις δηλώσεις της υπουργού Παιδείας περί ενός «σχεδίου διαβούλευσης» που «απλά υπάρχει» - συνιστούν «ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ», σε φοιτητές, σπουδαστές και πανεπιστημιακούς και υποστηρίζουν ότι «οι πρώτοι που πρέπει να αντιδράσουν στην προοπτική της αναταραχής από μειοψηφικές ομάδες είναι οι ίδιοι οι φοιτητές και οι διδάσκοντες».

Μήπως χρειάζεται να υπενθυμίσουμε στα «Νέα» ότι οι αλλαγές για την Ανώτατη Εκπαίδευση είναι συγκεκριμένες; Οχι. Η συγκεκριμένη εφημερίδα, άλλωστε, τις έχει παρουσιάσει πολλές φορές. Τα «Νέα» κάνουν αυτό που ξέρουν καλά χρόνια τώρα: Στέλνουν μήνυμα για αντιδραστικό «κίνημα» ενάντια σε όποιον αντιστέκεται...

Κάλπικο δίλημμα

Σύμφωνα με τη «Δημοκρατική Αριστερά» του Φ. Κουβέλη, οι εκλεκτοί του ΠΑΣΟΚ είναι η προσωποποίηση της «δημοκρατίας» και σαν τέτοιους τους αντιπαραβάλλει σ' αυτούς της ΝΔ. Σε χτεσινή της ανακοίνωση αναφέρει μεταξύ άλλων: «Με δημοκρατική συσπείρωση, η πόλη να αλλάξει δημοτική αρχή και δήμαρχο. Να αποκρουστεί ο σκοταδισμός. Να εκλεγεί δήμαρχος ο Γιώργος Καμίνης. Το αποτέλεσμα είναι ευθύνη κάθε δημοκρατικού πολίτη. Οι αναμετρήσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη είναι τελικά αναμετρήσεις για ένα σύγχρονο και δημοκρατικό μέλλον των δύο μεγάλων πόλεων».

Το δίλημμα «δημοκρατία ή σκοταδισμός» που θέτει στο λαό είναι κάλπικο και ψευδεπίγραφο, υπηρετεί σκοπιμότητες ξένες προς τα λαϊκά συμφέροντα. Δεν είναι η δημοκρατία μια ταξικά ουδέτερη έννοια. Οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δε διαχωρίζονται σε δημοκρατικούς και σκοταδιστές. Και οι μεν και οι δε μια «δημοκρατία» θα υπηρετήσουν. Αυτή που αναγνωρίζει σαν υπέρτατο νόμο το δίκιο του κεφαλαιοκράτη, το κέρδος του, την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων. Ολοι τους απέναντι στα ίδια συμφέροντα έχουν δεσμευτεί, στην ίδια πολιτική έχουν ορκιστεί, βαδίζουν στην ίδια κατεύθυνση, βαθύτατα αντιλαϊκή και αντεργατική. Τα διλήμματα αυτά ο λαός οφείλει να τα απορρίψει. Να γυρίσει την πλάτη στους εκλεκτούς των κομμάτων που τον έφεραν στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Να μη δεχτεί να επιλέξει ανάμεσα σε δύο σφαγείς των δικαιωμάτων του. Λευκό ή άκυρο πρέπει να είναι η απάντηση των ανθρώπων του μόχθου. Η μόνη που συμβαδίζει με τα δικά του συμφέροντα, με το δικό του δίκιο.

«Μαύρο» στα κόμματα του κεφαλαίου

Σε σύγχυση δηλώνει ότι βρίσκεται ο βουλευτής της ΝΔ Μ. Κεφαλογιάννης όσον αφορά στην κατάταξη των κομμάτων με βάση το γεωγραφικό διαχωρισμό δεξιά - αριστερά. «Οπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, το ΠΑΣΟΚ είναι η δεξιά του κεφαλαίου. Ο ΛΑ.Ο.Σ. η λαϊκίστικη δεξιά κι εμείς είμαστε (σ.σ. η ΝΔ) η πιο ήπιας μορφής δεξιά. Κάποια στιγμή στη Βουλή την ονόμασα η "αδέξια δεξιά"», δήλωσε χαρακτηριστικά μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ. Αυτό που έχει πάντως σημασία είναι ότι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ ομολογεί πως και τα τρία κόμματα είναι κόμματα του κεφαλαίου. Τώρα αν το ΠΑΣΟΚ είναι το εκλεκτό κόμμα της πλουτοκρατίας και η ΝΔ είναι τάχα πιο «αδέξιος» διαχειριστής δεν έχει την παραμικρή σημασία για τους εργαζόμενους, γιατί διαχρονικά οι κυβερνήσεις των δύο κομμάτων έχουν εξίσου πλήξει τα συμφέροντά τους. Δεν έχουν κανένα λόγο, λοιπόν, να διαλέξουν δυνάστη, αλλά να μαυρίσουν αύριο και τους δύο και να προχωρήσουν αποφασιστικά στο δρόμο της ταξικής συσπείρωσης για την ανατροπή της πολιτικής τους.

Το «θαύμα» της Ιρλανδίας

Η διαφαινόμενη κατάρρευση της Ιρλανδίας και η συζητούμενη προσφυγή της στον «ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης», χρήζουν σήμερα ιδιαίτερης ανάλυσης και εξαγωγής συμπερασμάτων, καθώς, η μικρή αυτή χώρα στο βορρά της Ευρώπης, στο πρόσφατο παρελθόν, χρησιμοποιήθηκε ως πείραμα εφαρμογής του πιο άγριου καπιταλισμού και σημείο αναφοράς και δικαίωσης των ιδεολογημάτων της «παγκοσμιοποίησης».

Στις αρχές της δεκαετίας του '90, η Ιρλανδία επιλέχθηκε από μεγάλες πολυεθνικές, αμερικανικές κατά βάση, εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, ως βάση των παραγωγικών και εμπορικών τους δραστηριοτήτων στην υπόλοιπη Ευρώπη. Υπάρχει, βέβαια, το ερώτημα, γιατί το πολυεθνικό κεφάλαιο επέλεξε να δραστηριοποιηθεί επενδυτικά στη συγκεκριμένη χώρα, η οποία, σύμφωνα με τα αστικά κριτήρια, δεν εξασφάλιζε πολιτική σταθερότητα.

Γεγονός πάντως είναι ότι από τις αρχές της δεκαετίας του '90, η ιρλανδική αστική τάξη έκανε τις επιλογές της για προσέλκυση ξένων επενδύσεων, και εφάρμοσε πολιτική που αποψίλωνε το λαό από τα εργασιακά και ασφαλιστικά του δικαιώματα. Με την ανοχή και στήριξη των ρεφορμιστικών συνδικάτων, οι κυβερνήσεις της χώρας πήραν μια σειρά από μέτρα, που ετεροχρονισμένα εφαρμόζονται σήμερα και στην Ελλάδα του μνημονίου. Καταργήθηκαν οι συλλογικές συμβάσεις και αντικαταστάθηκαν από επιχειρησιακές ή και ατομικές, όπως και οι αποζημιώσεις για απολύσεις εργαζομένων. Η φορολογία των επιχειρήσεων μειώθηκε από τότε στο 10%, ενώ περικόπηκαν δραστικά οι κρατικές κοινωνικές δαπάνες. Πάνω σε αυτό το ισοπεδωμένο, από εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, έδαφος, «χτίστηκε» το «ιρλανδικό θαύμα». Από το 1990 έως και το 1998, το ΑΕΠ της Ιρλανδίας αναπτύσσεται με εντυπωσιακούς ρυθμούς που φτάνουν το 7% και το 8%. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας εκτοξεύεται στις πρώτες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το ίδιο και τα κέρδη των επιχειρήσεων, το ίδιο και η φτώχεια... Το πολυεθνικό κεφάλαιο θησαύριζε, τη στιγμή κατά την οποία, με επίσημα στοιχεία της Eurostat, στην Ιρλανδία μεγάλωνε η φτώχεια.

Το «ιρλανδικό θαύμα» άρχισε να θαμπώνει, όταν το 1998 οι εταιρείες υψηλής τεχνολογίας εμφάνισαν μεγάλες ζημιές, κάτι που τις ώθησε να επαναπροσδιορίσουν την επενδυτική τους στρατηγική. Τότε σημειώθηκε μαζικό κύμα εξόδου επιχειρήσεων από την Ιρλανδία. Το δεύτερο χτύπημα δόθηκε στην πρόσφατη οικονομική κρίση. Το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο τα χρόνια της άνθησης είχε βρει διέξοδο στον τραπεζικό τομέα. Με την εκδήλωση της κρίσης, οι τιμές των χρεογράφων κατέρρευσαν, κάτι που οδήγησε τις 5 μεγαλύτερες τράπεζες στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, η οποία και αποφεύχθηκε με την παροχή κρατικής στήριξης, που στοίχισε στους εργαζόμενους 50 δισ. ευρώ. Σήμερα, η άλλοτε χώρα - πρότυπο καπιταλιστικής ανάπτυξης, ο «κέλτικος τίγρης», είναι χώρα προς αποφυγή. Είναι ακριβώς η περίπτωση που το «θαύμα» μετατρέπεται σε τραγωδία και κόλαση. Πρώτα και κύρια για τους εργαζόμενους, αφού τα άγρια μέτρα που πάρθηκαν και στην περίοδο του «θαύματος» και τώρα με την κρίση, όμοια με αυτά που εφαρμόζονται στην Ελλάδα, και χωρίς μνημόνιο, στέλνουν στην κόλαση τους εργάτες. Παράδειγμα, για να συνειδητοποιήσουμε, όσο είναι καιρός, πως φιλολαϊκή διέξοδος μόνο με αντιμονοπωλιακούς αγώνες μπορεί να έρθει σε συνδυασμό με την πολιτική καταβαράθρωση των αστικών κομμάτων, όλων των δυνάμεων του ευρωμονόδρομου σε ρότα αντεπίθεσης και ρήξης με τα μονοπώλια και την εξουσία τους.


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι για τους καπιταλιστές...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΣΤΟ 4,5% ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ Η ΜΕΙΩΣΗ του ΑΕΠ, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, κάτι που - όπως λένε οι κυβερνώντες - είναι πολύ άσχημο, αλλά το είχανε προβλέψει.

Ετσι, λοιπόν, η ελληνική οικονομία βρίσκεται επισήμως και στατιστικά σε ύφεση, καθότι έχουμε κρίση κτλ., κτλ...

Τέτοιους καιρούς θυμάται κανείς με «νοσταλγία» τις «εποχές της ανάπτυξης», που η Ελλάδα περήφανη είχε εισβάλει στην Ευρωζώνη με μια οικονομία ανθηρή και πολλά υποσχόμενη.

Είχαμε τον Κ. Σημίτη για πρωθυπουργό, η Ελλάδα ήταν ένα τεράστιο εργοτάξιο «μεγάλων έργων», η αύξηση του ΑΕΠ είχε αγγίξει το 5%, το Χρηματιστήριο «πέταγε», οι φιέστες έδιναν και έπαιρναν και άπαντες εμφανίζονταν ευτυχισμένοι...

Θυμάστε, όμως, τι από όλα αυτά ...έφτανε μέχρι τις τσέπες των μισθωτών και των συνταξιούχων; Απολύτως τίποτε! Ούτε καν αυξήσεις που να καλύπτουν τον πληθωρισμό δεν έδιναν!

Ηθελαν τον κοσμάκη χειροκροτητή στο «μεγάλο φαγοπότι», να παρακολουθεί με «εθνική υπερηφάνεια» τους λογαριασμούς των οφσόρ και των ελβετικών τραπεζών να φουσκώνουν.

Για να μη συνυπολογίσουμε και την απάτη ολκής της υπόθεσης του Χρηματιστηρίου, όπου οι διεθνείς και εγχώριοι καπιταλιστές εξαπάτησαν τη μισή Ελλάδα.

Κι όμως, τώρα, που απλά δεν τρώνε όσα έτρωγαν και δεν καταληστεύουν τον τόπο με τους ρυθμούς που το έκαναν, αποφάσισαν ότι το... «δίκαιο», το «σωστό» και το «αναπτυξιακό» είναι να πάρουν από τον κοσμάκη ό,τι έχει και δεν έχει.

Οπως καταλαβαίνετε, οι «δείκτες» και τα «στατιστικά» είναι πράγματα που αφορούν αποκλειστικά αυτούς. Κι όσο κι αν αυξομειώνονται, αυτοί που πραγματικά παράγουν τον πλούτο θα παραμένουν στη γωνία.

Στο χέρι τους είναι, βέβαια, να έρθουν στο κέντρο των εξελίξεων με τους αγώνες τους και να τους ... δείξουν πώς πραγματικά αλλάζουν οι «δείκτες».


Να βουλιάξουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η «έκτακτη» κυβερνητική σύσκεψη που συγκαλείται το μεσημέρι, παραμονή του β' γύρου των εκλογών, αποτελεί μια πρόκληση πρώτου μεγέθους. Το μήνυμα που θέλει να στείλει η κυβέρνηση είναι μήνυμα πυγμής, ότι δηλαδή θα προχωρήσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα διά πυρός και σιδήρου. «Τίποτα δε θα μας εμποδίσει» διακήρυξε με περισσή αλαζονεία προχθές ο πρωθυπουργός, ο οποίος έχει ήδη δείξει βαθύτατη περιφρόνηση στο μήνυμα καταδίκης της αντιλαϊκής πολιτικής που έστειλε ο λαός την περασμένη Κυριακή. «Τα αποτελέσματα των εκλογών της περασμένης βδομάδας κρίνονται ενθαρρυντικά. Παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε στο μέσο μίας επώδυνης κρίσης, η συναίνεση είναι ευρεία. Η ελληνική κοινωνία δείχνει ειλικρινή κατανόηση, για το ότι αυτό που γίνεται είναι αναγκαίο...», ισχυρίστηκε, αντιγράφοντας τις δηλώσεις που είχε κάνει πριν λίγες μέρες ο Γ. Παπακωνσταντίνου στο «Λόντον Σκουλ οφ Εκονόμικς». Οσο όμως και αν δηλώνει ο πρωθυπουργός ότι δε λογαριάζει το πολιτικό κόστος, η αλήθεια είναι ότι λογαριάζει και μάλιστα πολύ. Διαφορετικά θα έπρεπε να απευθυνθεί μετά τη σύσκεψη στο λαό και να αναφέρει όλα τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που θα πάρει από τη Δευτέρα. Μέτρα, που όπως έλεγε χτες«"ανώνυμα» σε διεθνές οικονομικό πρακτορείο κυβερνητικός αξιωματούχος, περιλαμβάνουν νέο άγριο πετσόκομμα σε μισθούς και συντάξεις, νέα φοροεπιδρομή μέσω αύξησης έμμεσων φόρων, άγριο λεπίδι στις δαπάνες για Παιδεία, Υγεία, κοινωνική ασφάλιση, ακόμα και στα επιδόματα ανεργίας! Οσο λοιπόν πιο αποδυναμωμένοι βγουν από τις κάλπες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τόσο ισχυρός θα είναι ο λαός τη Δευτέρα, όταν στους δρόμους θα διεκδικήσει όσα του ανήκουν.

«Οχι» στην καπιταλιστική βαρβαρότητα

Αν υπήρχε και η παραμικρή αμφιβολία για το ποιος «κρύβεται» πίσω από την τελευταία προβοκάτσια, η χτεσινή δήλωση Μ. Καρχιμάκη ήρθε να τη διαλύσει. Στη χτεσινή δήλωσή του ο γραμματέας του ΕΘνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ κατακεραυνώνει τις «ηγεσίες των κομμάτων της παραδοσιακής αριστεράς», δηλαδή το ΚΚΕ, για την επιλογή που έκαναν για το β' γύρο, εκφράζοντας ταυτόχρονα τη «βεβαιότητα» ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων που ψήφισαν τους συνδυασμούς που στήριξε το ΚΚΕ δε θα ακολουθήσει και θα στηρίξει τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ! «Είμαι βέβαιος, ότι με τη μεγάλη πλειοψηφία των προοδευτικών πολιτών, θα συναντηθούμε αυτή την Κυριακή, στην κάλπη», υποστηρίζει, κάνοντας ξεχωριστή αναφορά στην περιφέρεια Αττικής, στην Αθήνα, στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη...

Αυτό που κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ είναι ότι οι προοδευτικοί άνθρωποι δεν περιμένουν τίποτα από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο δεκαετίες τώρα αποτελεί το εκλεκτό κόμμα της πλουτοκρατίας και έχει περάσει τα πιο άγρια αντιλαϊκά μέτρα, έχει συκοφαντήσει τις ιδέες του σοσιαλισμού και έχει υπονομεύσει το λαϊκό κίνημα. Το ΠΑΣΟΚ έχει γίνει συνώνυμο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, όπως και η ΝΔ. Ακριβώς γι' αυτό η πρόταση του ΚΚΕ για άκυρο και λευκό στο β' γύρο έχει απήχηση στο λαό, επειδή εκφράζει τα πραγματικά συμφέροντά του. Και αυτό θα αποδειχθεί και στις κάλπες.

Να τους κοπούν τα πόδια!

«Τι φοβάται η κυβέρνηση», είναι ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Καθημερινής», η οποία, μεταφέροντας προφανώς πληροφορίες από το Μαξίμου, γράφει στο πρωτοσέλιδο θέμα της: «Με ιδιαίτερη ανησυχία προσεγγίζει ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου το δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών της Κυριακής και το ενδεχόμενο περαιτέρω επιβάρυνσης του πολιτικού κλίματος. Στο Μέγαρο Μαξίμου εκφράζονται φόβοι ότι εάν η κυβέρνηση εξέλθει πλήρως αποδυναμωμένη από τις κάλπες θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιβάλει τα νέα επώδυνα μέτρα, που εκ των πραγμάτων θα συνοδεύουν τον προϋπολογισμό του 2011». Αυτό όμως θέλει ο λαός! Την περαιτέρω αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ώστε να τους κοπεί η φόρα για να περάσουν τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα που έχουν έτοιμα για τη Δευτέρα. Ο λαός πρέπει να επαληθεύσει τους φόβους των κυβερνώντων και των συμμάχων τους, να τους στερήσει κάθε «νομιμοποίηση» για την αντιλαϊκή πολιτική τους, μαυρίζοντας τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Η θέση του λαού θα είναι πιο ενισχυμένη το βράδυ της Κυριακής, αν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ βγουν πλήρως αποδυναμωμένα από τις κάλπες. Θα είναι πιο δυνατό το λαϊκό κίνημα, πιο ικανό να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή επέλαση, να ανοίξει το δρόμο στην εναλλακτική πολιτική πρόταση που έχει ανάγκη ο λαός και ο τόπος. Καμία ψήφος, λοιπόν, σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Προστασία των ανέργων

Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την ανεργία τον περασμένο Αύγουστο (οι άνεργοι έφτασαν τους 613.108, ποσοστό 12,2%) ήρθαν να επιβεβαιώσουν - αποτυπώνοντας βέβαια μέρος της - την τραγική πραγματικότητα. Η ανεργία «σπάει κόκαλα». Μάλιστα, χτες όλοι όσοι έμμεσα ή άμεσα στηρίζουν την πολιτική της κυβέρνησης, έριξαν ένα «δάκρυ» για τους χιλιάδες ανέργους. Ολοι περιέγραψαν την κατάσταση, απέφυγαν όμως να αγγίξουν έστω και στα λόγια το επιτακτικό και αναγκαίο όσο ποτέ αίτημα για άμεσα μέτρα στήριξης και ανακούφισης των χιλιάδων ανέργων και των οικογενειών τους. Αντί να ανταποκριθεί σ' αυτό η κυβέρνηση, με τη βοήθεια των πολιτικών και συνδικαλιστικών της στηριγμάτων προωθεί ακόμα χειρότερα μέτρα σε βάρος της εργατικής τάξης, ακριβώς επειδή το μέλημά της είναι η άμεση «ανακούφιση» και στήριξη του κεφαλαίου.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απαντά στις διεκδικήσεις των ανέργων με ΜΑΤ. Χρησιμοποιεί την καταστολή απέναντι σε ανθρώπους που αδυνατούν να πάνε ακόμα και ψωμί στις οικογένειές τους. Απαντά με παχυλές παροχές προς τους επιχειρηματίες μέσω των διαφόρων προγραμμάτων του ΟΑΕΔ για επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών τους, για την εξασφάλιση τζάμπα εργατικών χεριών. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση προπαγανδίζει πως δεν υπάρχουν λεφτά στον ΟΑΕΔ γιατί του χρωστά το ΙΚΑ, αλλά το κράτος χρωστά στο ΙΚΑ σχεδόν διπλάσια απ' αυτά και δεν τα πληρώνει, άσε που μπορεί να μην τα πληρώσει ποτέ. Το επίδομα ανεργίας των 454 ευρώ δε φτάνει για να πληρώσει ο άνεργος τους λογαριασμούς για ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Και αυτό το λαμβάνει μόλις το 1/3 των επίσημα ανέργων.

Η ΝΔ δήθεν «αντιπολιτεύεται», δήθεν κάνει «αντιμνημονιακό» αγώνα, αλλά τσιμουδιά και αυτή για μέτρα ανακούφισης των ανέργων. Αντίθετα, προβάλλει ως «λύση» στο πρόβλημα την άμεση εφαρμογή των διαφόρων προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας και ενίσχυσης της εργοδοσίας. Κάνει λόγο για μέτρα που θα οδηγήσουν στην «ανάπτυξη» και στην πραγματικότητα εννοεί την ανάπτυξη των κερδών του κεφαλαίου. Τα συνδικαλιστικά στηρίγματα της κυβέρνησης στα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα επιχειρούν να σύρουν τους εργαζόμενους στο άρμα της υποταγής, της ενσωμάτωσης και τελικά της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Αυτό, για παράδειγμα, κάνουν οι παρατάξεις των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, που βάζουν πλάτη για να επιδοτηθεί με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου ο ιδιοκτήτης των σούπερ μάρκετ «ΑΤΛΑΝΤΙΚ», την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι, κλείνουν μαγαζιά και γίνονται απολύσεις.

Η λήψη μέτρων πραγματικής προστασίας των ανέργων είναι θέμα ζωής και θανάτου για χιλιάδες οικογένειες. Είναι ζήτημα που θα καθοριστεί από την οργάνωση της πάλης ανέργων κι εργαζομένων, ώστε άμεσα να κατοχυρωθεί επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ σε όλους τους ανέργους για όσο διαρκεί η ανεργία. Να εξασφαλιστούν δημόσια δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους ανέργους, δωρεάν βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί για τα παιδιά όλων των ανέργων, αναστολή πληρωμών των δανείων, μείωση των τιμολογίων στο ρεύμα, στο νερό και στο σταθερό τηλέφωνο, κλπ. Αυτά τα μέτρα σήμερα, άμεσα, τώρα πρέπει να επιβάλει η συσπείρωση, ο ενιαίος αγωνιστικός ταξικός αγώνας των ανέργων, των εργατών και των συμμάχων τους. Καμία αναμονή, κανένας δισταγμός απέναντι στην πολιτική που τους καταδικάζει στην εξαθλίωση. Επιθετικά, μαχητικά στην ανυποχώρητη πάλη για τη ζωή, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ