ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Περί διαλόγου

«Διάλογος χωρίς κοινούς στόχους, με διαφορετικούς ιδεολογικούς και πολιτικούς προσανατολισμούς και με σύγχυση στόχων και μέσων είναι διάλογος κουφών». Αυτά είπε προχτές, στη Θεσσαλονίκη, η Ελληνίδα επίτροπος Αννα Διαμαντοπούλου, μιλώντας στο επίσημο δείπνο του Συνδέσμου Βιομηχανιών Β. Ελλάδας.

Κατά τη συλλογιστική αυτή, λοιπόν, το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα έχει δύο επιλογές: `Η να έχει ταξική, διεκδικητική πολιτική υπεράσπισης των συμφερόντων της εργατικής τάξης, οπότε είναι «κουφό» και ακατάλληλο για τον κυβερνητικό «κοινωνικό διάλογο», ή να αποδέχεται τους στόχους και τις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης, οπότε συγκαταλέγεται στους «μη κουφούς» διαπραγματευτές και είναι ευπρόσδεκτο να πει τη γνώμη του για το πώς θα δεθούν οι αλυσίδες πιο σφιχτά στο λαιμό των εργαζομένων.

Και μεις, βέβαια, δεν είχαμε την παραμικρή αμφιβολία για το πώς εννοεί η κυβέρνηση το διαβόητο «κοινωνικό διάλογο». Σημειώνουμε, όμως, την αποκαλυπτική ομολογία, για τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και όσους άλλους υπεραμύνονται με πάθος τη συμμετοχή σ' αυτόν, με το επιχείρημα πως αποτελεί ένα μέσο προβολής και προάσπισης των εργατικών δικαιωμάτων.

«Μαύρη λίστα»;

Νέα μεθόδευση, αποδεικτική του αντιδημοκρατικού κυβερνητικού κατήφορου, παρακολούθησε προχτές το πανελλήνιο, αφού όταν τα ΜΜΕ της ολιγαρχίας και της «διαπλοκής» λιβανίζουν τον κ. Σημίτη ολημερίς, δεν υπάρχει χώρος για άλλες φωνές που «χαλάνε τη σούπα». Ετσι, στη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη είδαμε το φαινόμενο να αρνείται(!) ο κ. Σημίτης, διά του εκπροσώπου του Δ. Ρέππα, να δώσει το λόγο σε δημοσιογράφους μεγάλων και ιστορικών εφημερίδων, που ασκούν κριτική στην κυβερνητική πολιτική.

Φυσικά, ο «Ριζοσπάστης» δε θα μπορούσε να λείπει από τη «μαύρη λίστα» του ιδιότυπου μακαρθισμού, που επιβεβαιώνει ότι ο κατήφορος του «εκσυγχρονισμού» δεν έχει πάτο...

Η διαπλοκή...

Γρηγοριάδης Κώστας

Καλά κρατεί η φιλολογία περί των «διαπλεκομένων» και για να έχετε μια εικόνα της σχετικής φαγωμάρας, αλλά και της έντασης, που έχει προσλάβει, σας μεταφέρουμε επιγραμματικά ορισμένες εικόνες από τις χτεσινές εφημερίδες. Η «Καθημερινή» είχε πρωτοσέλιδη φωτογραφία, όπου εικονίζεται ο Σ. Κόκκαλης, να χαιρετά - σε μια χαρακτηριστική στάση - τον πρώην υπουργό Μεταφορών, Τ. Μαντέλη και τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Αν. Λοβέρδο, σημειώνοντας στη λεζάντα: «Και στον πλέον ανίδεο αν είχε τεθεί το ερώτημα ποιον θεωρεί προϊστάμενο και ποιον υφιστάμενο, πολύ δύσκολα θα έκανε λάθος...». «Η Χώρα» είχε κάνει πρωτοσέλιδο θέμα της, τη συνέντευξη της Ντ. Μπακογιάννη στην ιντερνετική πρεμιέρα της δημοσιογραφικής πύλης του Σ. Κόκκαλη και υπογραμμίζει: «Κύκλοι της Ρηγίλλης υποστήριζαν, ότι η συνέντευξη της κ. Μπακογιάννη γεννά το ερώτημα αν η οικογένεια Μητσοτάκη, που έχει πληγεί από τη διαπλοκή, αναθεωρεί τώρα τη στάση της κι έρχεται σε αντίθεση με τον αγώνα της ΝΔ κατά των διαπλεκομένων...».

... της διαπλοκής...

Ο «Αδέσμευτος Τύπος», με τη σειρά του, σημείωνε στη στήλη «Με το θάρρος της γνώμης»: «Κυβέρνηση και ΝΔ δεν τολμούν να αναφέρουν το όνομα του Χρήστου Λαμπράκη, δυσκολεύονται να προφέρουν και τη λέξη Μπόμπολας, ενώ η ΝΔ περιγράφει χωρίς να ονοματίζει τον Κόκκαλη. Αφού δεν μπορούν στα δύσκολα ας αρχίσουν από τα εύκολα για να στείλουν ένα μήνυμα ότι παρεμβαίνουν, όταν χρειαστεί, υπέρ του δημοσίου συμφέροντος.

Κατά την άποψή μας, ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ, κ. Μπατατούδης, έχει διαγράψει μία επιχειρηματική τροχιά που επιβάλλει την παρέμβαση της κυβέρνησης και των κομμάτων, ίσως και της Δικαιοσύνης. Χαριστικές συμβάσεις με πρωτοβουλία κυβερνητικών στελεχών, μετοχές-"φούσκες" που κατέστρεψαν οικογένειες, πολυιδιοκτησία επαγγελματικών ποδοσφαιρικών ομάδων, ανακοίνωση ψηφιακών φιλοδοξιών που παραμένουν στο χώρο της φαντασίας, συνδυασμός εργολαβικής δραστηριότητας με ιδιοκτησία ΜΜΕ. Τι παραπάνω πρέπει να κάνει ένας επιχειρηματίας για να παρέμβει η κυβέρνηση, να τον βάλουν στη θέση του τα κόμματα της αντιπολίτευσης, να ασχοληθεί μαζί του η Δικαιοσύνη;».

... ω διαπλοκή

Αν νομίζετε, πάντως, ότι το θέμα υπάρχει μόνο στις «αντιπολιτευόμενες» εφημερίδες, κάνετε λάθος. Με υπογραφή Γ. Β. η «Ελευθεροτυπία» έγραφε: «Βγάζει γλώσσα και προκαλεί, αντί να το βουλώνει, ο θρασύτερος των "διαπλεκομένων", - και πώς τάχα να μην είναι; Οταν δέχεται στο σπίτι του τον ανίδεο περί τη "διαπλοκή" πρωθυπουργό μας Κ. Σημίτη. Οταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κ. Καραμανλής συντρώγει μαζί του, παρότι τον ξεφώνισε κατά την εκλογή του στην ηγεσία της ΝΔ σαν... "Ντόλι" και όταν κοτζάμ Θ. Πάγκαλος, ως υπουργός Εξωτερικών, παρανομεί απροκάλυπτα για να τον διορίσει διοικητή του Αγίου Ορους... Στόχο τον πρόεδρο του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλο, που πρωτοστατεί (και άγια πράττει) κατά της "διαπλοκής", έχει στο κυριακάτικο άρθρο του ο εκδότης του "Βήματος" περιώνυμος Σταύρος Ψυχάρης.

Και γράφει (προειδοποιητική βολή;): "Και με την ευκαιρία: μια και τόση συζήτηση γίνεται περί διαπλεκομένων κτλ., κτλ., γιατί δεν ανατρέχομε στα ισχύοντα στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης; Πώς αντιμετωπίζουν το πρόβλημα εκεί; Ας αντιγράψουμε το δικό τους θεσμικό πλαίσιο. Βέβαια στην περίπτωση αυτή ένας πολιτικός δε θα μπορούσε να είναι... δικηγόρος επιχειρηματιών (σ.σ. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος είναι δικηγόρος του Τεγόπουλου). Εκτός αν θεσπιστεί εξαίρεση ότι ένας "μεγάλος" πολιτικός μπορεί να είναι δικηγόρος μεγάλων συμφερόντων (αρκεί δημοσίως να τα καταγγέλλει!!!)"

Αλλά αν ίσχυαν κι εδώ τα της Ευρώπης, ως προς την πολιτική διαφθορά, πού θα 'τρεχε να κρυφτεί ο Σταυράκης; Καλόγερος στο Αγιον Ορος;».

Κι έπεται συνέχεια...

Οι εξοπλισμοί

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΥΤΕ Σ' ΕΝΑ, ούτε σε δύο, αλλά σε τέσσερα και παραπάνω τρισεκατομμύρια δραχμές θα φτάσει το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα της χώρας, το οποίο θα ανακοινώσει σήμερα - είμαστε σίγουροι περιχαρής - ο υπουργός Αμυνας Ακης Τσοχατζόπουλος.

Μπορεί η Ελλάδα να είναι στις τελευταίες θέσεις των διεθνών καταλόγων στις δαπάνες για την παιδεία. Μπορεί απλά και μόνο η είδηση για την πρόσληψη 3.500 νοσηλευτών, και υγειονομικών γενικότερα, να γίνεται μεγάλο θέμα στις εφημερίδες κι ας είναι οι κενές θέσεις πέντε φορές περισσότερες. Μπορεί, τέλος πάντων, να υπάρχουν πολλά ακόμη παρόμοια παραδείγματα, αλλά η... άμυνα της χώρας δεν έχει έλλειψη χρημάτων.

Κι όταν λέμε η... άμυνα της χώρας, μην πάει ο νους σας στις συνθήκες ζωής και εκπαίδευσης των στρατευμένων. Οχι, βέβαια... Τα χρήματα πρέπει να πιάνουν τόπο και όχι να σκορπίζονται σε δευτερεύουσες και τριτεύουσες ανάγκες. Πρώτα και κύρια πρέπει να εξυπηρετούν τους μεγάλους και γενικότερους στόχους και οράματα, για την ενίσχυση της διεθνούς θέσης της χώρας και, ιδιαίτερα, για την ενίσχυση της θέσης της στα Βαλκάνια.

Και για να είμαστε απολύτως σίγουροι γι' αυτό, δεν ξοδεύουμε ούτε δραχμή χωρίς να ρωτάμε το ΝΑΤΟ και να εξασφαλίζουμε την έγκρισή του. Οπως και να το κάνουμε, οι ΝΑΤΟικοί έχουν μια εξειδίκευση στα ζητήματα του πολέμου και, επομένως, καλύτερους συμβούλους δε θα μπορούσαμε να βρούμε.

Υπάρχουν βέβαια και μερικοί που ισχυρίζονται ότι οι εξοπλισμοί, που γίνονται, δεν εξυπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα και ανάγκες, αλλά αυτά του ΝΑΤΟ και της νέας τάξης. Οπως καταλαβαίνετε, όμως, όλ' αυτά είναι παντελώς ανακρίβειες, αν όχι και συκοφαντίες.

Μα, είναι δυνατό, να μη μας συμβουλεύει και καθοδηγεί σωστά το ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοί μας..;

Γρηγοριάδης Κώστας

Πάντως, το πρόσωπο του Ακη Τσοχατζόπουλου θα λάμπει από χαρά και περηφάνια σήμερα. Εδώ που τα λέμε, με το δίκιο του ο άνθρωπος...

Ξέρεις τι είναι να χειρίζεσαι τέσσερα τρισεκατομμύρια δραχμές; Εδώ, άλλοι χειρίζονται μερικές δεκάδες εκατομμύρια και είναι πανευτυχείς... Οχι να έχεις τρισεκατομμύρια...

Ασε το άλλο. Σύμφωνα, με όσα μαθαίνουμε, θα ανακοινώσει ταυτόχρονα και σχέδιο συμμετοχής των επιχειρήσεων της Βόρειας Ελλάδας στα προγράμματα εξοπλισμού της χώρας.

Ε, μόνον ο Κ. Σημίτης και ο Γ. Παπαντωνίου θα εξαγγέλλουν πολιτικές και προγράμματα ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρήσεων και της ολιγαρχίας. Υπάρχει και ο Ακης...

Η επίθεση πρέπει να αποκρουστεί

Καμιά υποχώρηση ή μεταστροφή δεν έκανε η κυβέρνηση, με τις προχτεσινές ανακοινώσεις του υπουργού Εργασίας Τ. Γιαννίτση, στις θέσεις της για τις εργασιακές σχέσεις. Δεν είναι μεταστροφή το 11ωρο στη θέση του 10ωρου. Δεν είναι υποχώρηση η ανατροπή του 2% του ορίου απολύσεων για επιχειρήσεις μέχρι 250 άτομα, που απασχολούν σήμερα περισσότερο από το 20% των εργαζομένων! Δεν είναι υποχώρηση ή μεταστροφή η ανατροπή της ελάχιστης ημερήσιας απασχόλησης των 4 ωρών, έτσι ώστε ο εργοδότης να μπορεί να εξαναγκάσει τον εργαζόμενο σε εργασία ακόμη και μιας μόνο ώρας σε μια μέρα! Δεν είναι υποχώρηση η μείωση της υπερεργασίας σε ένα περιβάλλον «ελαστικού» ωραρίου που την καταργεί εκ των πραγμάτων.

Αντίθετα πρόκειται για ένταση της επίθεσης σε συνδυασμό με μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού μέσω της... αριθμολογίας. «Τόσες ώρες λιγότερες, τόσες περισσότερες» και πάει λέγοντας. Αφού λοιπόν η κυβέρνηση οξύνει την επίθεσή της, η εργατική τάξη δεν μπορεί να απαντήσει παρά μόνο με όξυνση της αντεπίθεσής της.

Οι συμβιβασμένες ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, συνεχίζουν το έργο τους της συνειδητής παραπλάνησης. Για τα μάτια και κυρίως τα αυτιά του κόσμου, επιδίδονται σε φραστικούς ελιγμούς. Τη μια μέρα η κυβέρνηση δεν έχει... «θέσεις», οπότε διακόπτεται ο «διάλογος». Την άλλη, έχει θέσεις αλλά δεν είναι πολύ «καλές». Μετά από λίγο οι θέσεις της κυβέρνησης είναι κάπως «καλύτερες», οπότε μπορεί να γίνει ο «διάλογος». Μέσα, έξω και ο καιρός να περνά με τους εργαζόμενους στη «γωνία» και την κυβέρνηση να προωθεί τα σχέδιά της επικαλούμενη την «κοινωνία»!

Το 1997 η ηγεσία της ΓΣΕΕ προχώρησε στη στήριξη του «κοινωνικού διαλόγου» της απάτης και των αντεργατικών ρυθμίσεων που ακολούθησαν, χωρίς ελιγμούς αψηφώντας και εσωτερικές συγκρούσεις. Σήμερα όμως το σκηνικό είναι διαφορετικό, τα περιθώρια των υποταγμένων ηγεσιών περιορισμένα. Κι αυτό, γιατί οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα έκαναν ένα πολύ σημαντικό βήμα σε σχέση με το 1997, με τη δημιουργία του ΠΑΜΕ και τη δράση του. Επίσης, η εμπειρία του προηγούμενου «κοινωνικού διαλόγου» έδωσε μαθήματα στους εργαζόμενους για το σκοπό του και τον τρόπο που η κυβέρνηση αξιοποιεί την ψευδεπίγραφη διαδικασία. Οι ίδιες αυτές οι παρατάξεις θυσίασαν την όποια αξιοπιστία τους για να στηρίξουν την κυβέρνηση, τόσο κατά τη διάρκεια του προηγούμενου «διαλόγου», όσο και κατά τη διάρκεια υλοποίησης των μέτρων που εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια.

Σήμερα λοιπόν, η ανάγκη δημιουργίας άλλοθι είναι ακόμη μεγαλύτερη για τις παρατάξεις της πλειοψηφίας. Πολύ περισσότερο, η ίδια η κυβέρνηση κοπιάζει για την επιβίωση των αναχωμάτων της μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, καθώς τα σχέδια που προωθεί θα είναι για μια ακόμη φορά δυσβάσταχτα για τους εργαζόμενους. Ολα αυτά καμιά σχέση δεν έχουν με τον αγώνα που έχουν μπροστά τους οι εργαζόμενοι. Τα μέτρα είναι συγκεκριμένα και ο χαρακτήρας τους δεδομένος. Οι ψευτοελιγμοί των παρατάξεων που απαρτίζουν την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, δεν μπορούν να σταθούν πια. Ούτε τα «σενάρια» που κυκλοφορούν, για συνέχιση της καθυστέρησης με κινήσεις εντυπωσιασμού, μπορούν να παραπλανήσουν τους εργαζόμενους.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Οι «προστάτες» των εκλογών

Θα θυμάστε ασφαλώς τη δήλωση που έκανε προ ημερών ο ανώτατος διοικητής του ΝΑΤΟ Τζ. Ράλστον, ότι «η συμμαχία θα ενισχύσει την παρουσία της στα Βαλκάνια σε μια προσπάθεια αποφυγής κάθε κινδύνου αποσταθεροποίησης», λόγω... των εκλογών που θα διεξαχθούν σε μια σειρά χώρες της περιοχής (ΠΓΔΜ, Γιουγκοσλαβία, Αλβανία, Κόσσοβο και Βοσνία). Την «αναγκαιότητα» της απροκάλυπτης ΝΑΤΟικής επέμβασης στην πολιτική ζωή των γειτονικών κρατών έσπευσαν ουσιαστικά να υποστηρίξουν εγχώριοι παράγοντες της οικονομικής ολιγαρχίας. Ο μεγαλοεπιχειρηματίας και πρόεδρος της ελληνικής επιχειρηματικής συνεργασίας για τα Βαλκάνια και τον Εύξεινο Πόντο (ΟΣΕΠ) Π. Κούτσικος, σε άρθρο του στη «Ναυτεμπορική», κάτω από τον εύληπτο τίτλο «Ωρολογιακή βόμβα οι εκλογές στα Βαλκάνια»(!) ούτε λίγο ούτε πολύ αμφισβητεί κατά πόσο «οι εξαθλιωμένοι κάτοικοι των περιοχών» μπορούν να ψηφίσουν σωστά! Γράφει συγκεκριμένα: «Το πρόβλημα δεν είναι ούτε τόσο απλό, ούτε τόσο "ρηχό", ώστε αναλόγως του αποτελέσματος, να εξαχθεί η "ασφαλής εκτίμηση" αναφορικά με την περίφημη "λαϊκή βούληση" και τούτο διότι λόγω των ειδικότερων συνθηκών που επικρατούν (ελλιπής ενημέρωση, φτώχεια, αναλφαβητισμός, κλπ.), κανένας δεν μπορεί να διασφαλίσει την προστασία του εκλογικού Σώματος από τους λογής καιροσκόπους και πολιτικούς τυχοδιώκτες, οι οποίοι εξακολουθούν κυριολεκτικά να λυμαίνονται μεγάλα τμήματα και περιοχές των χωρών αυτών».

Προφανώς, η επέμβαση των «μεγάλων προστατών» όχι μόνο δεν αλλοιώνει τη λαϊκή βούληση αλλά είναι επιθυμητή και επιβαλλόμενη... Ποιος είπε ότι η «επιχειρηματική συνεργασία» συμβάλλει στην ειρήνη και τη φιλία των λαών;

Η ευρηματικότητα των κυβερνώντων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πολλά μπορεί κανείς να καταλογίσει στην κυβέρνηση Σημίτη, αλλά από φαντασία και ευρηματικότητα στην εξυπηρέτηση του μεγάλου κεφαλαίου παίρνει άριστα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τακτική της στο θέμα του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Δε θέλουν οι «ενδιαφερόμενοι» ολόκληρη την τάδε δημόσια επιχείρηση, τη σπάει σε δυο, τρία ή περισσότερα κομμάτια και τους δίνει ό,τι ακριβώς τους ενδιαφέρει. Δεν έχει αρκετά κέρδη η άλλη και εκτιμούν οι «ενδιαφερόμενοι», ότι δεν αξίζει τον κόπο να την εντάξουν στην ιδιοκτησία τους, αυξάνει αμέσως τα τιμολόγια και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα γίνεται ελκυστικότατη η επιχείρηση. Εχει χρέη η τρίτη, τη σπάει στα δυο και φορτώνει τα χρέη στη μία, την οποία κρατάει το δημόσιο και στην άλλη δίνει τον τζίρο και τα κέρδη, οπότε λύνεται και αυτό το πρόβλημα, αφού οι «ενδιαφερόμενοι», βέβαια, θα... αγοράσουν την τελευταία.

Τα σημειώνουμε, για να μη νομίζετε πως έχουμε μια ανίκανη κυβέρνηση, αποτελούμενη από τεμπέληδες υπουργούς και υφυπουργός. Κάθε άλλο. Πασχίζουν νυχθημερόν οι άνθρωποι, αλλά προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και μόνο...

Περί φιλανθρωπίας

Την απόφασή του να στηρίξει με κάθε τρόπο τις προσπάθειες εθελοντισμού στη χώρα μας σε κρίσιμους τομείς της δημόσιας υγείας, όπως η πρόληψη, διαμήνυσε πρόσφατα ο υπουργός Υγείας Αλέκος Παπαδόπουλος, παρουσιάζοντας έρευνα που διεξήγαγε το ελληνικό παράρτημα διεθνούς εθελοντικής οργάνωσης για τον καρκίνο του μαστού.

«Η ενίσχυση των προσπαθειών εθελοντισμού ή οργανωμένης φιλανθρωπίας θα αποτελέσει προτεραιότητα του υπουργείου», τόνισε ο υπουργός, επισημαίνοντας παράλληλα ότι μέσα στο Σεπτέμβρη θα υπάρξουν ανακοινώσεις για τα μέτρα οργάνωσης και στήριξης των εθελοντικών οργανώσεων. Ο υπουργός, μάλιστα, δε δίστασε να εκφράσει την αμέριστη συμπαράστασή του σε αμφιβόλου προέλευσης, προαίρεσης και αποτελεσματικότητας οργανώσεις, όταν λίγα λεπτά αργότερα από την παρουσία των αποτελεσμάτων της έρευνας καταδείχτηκε η απουσία οργανωμένων προγραμμάτων πρόληψης, η ανεπάρκεια των υπηρεσιών, το έλλειμμα πληροφόρησης που στοιχίζει σε ανθρώπινες ζωές κλπ., κλπ.

Να υποθέσουμε ότι σημαντικοί τομείς της υγείας του ελληνικού λαού θα επαφίενται στο μέλλον σε... φιλανθρωπικά σωματεία;

Δικαιώνονται οι επιφυλάξεις

Δεν έχει περάσει και πολύ καιρός που εκφράζαμε έντονες επιφυλάξεις, απ' αυτή τη σελίδα, για τα διοχετευόμενα και δημοσιευόμενα σε φιλοκυβερνητικές εφημερίδες σενάρια φορο-ελαφρύνσεων στο χώρο της οικοδομής, σύμφωνα με τα οποία το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης προσανατολιζόταν στην κατάργηση του φόρου μεταβίβασης ακινήτων. Χτες, τα «Νέα» σημειώνουν κι αυτά πως η κυβέρνηση προσανατολίζεται όχι στην κατάργηση του φόρου μεταβίβασης, αλλά στην αντικατάστασή του από την επιβολή του Φόρου Προστιθεμένης Αξίας (ΦΠΑ). Στην επιβολή, δηλαδή, ακόμη μεγαλύτερης και επαχθέστερης φορολογίας, γεγονός που θα οδηγήσει, βέβαια, σε σοβαρή άνοδο των ήδη υψηλών τιμών των ακινήτων. Αν, μάλιστα, η ενδεχόμενη εφαρμογή του μέτρου αυτού συνδυαστεί με την επικείμενη αύξηση των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων, από την 1η Γενάρη 2001, τότε η αναμενόμενη φορο-επιβάρυνση θα είναι ακόμη μεγαλύτερη.

Προφανώς, έτσι καταλαβαίνει η κυβέρνηση τις... φορο-ελαφρύνσεις.

Μακαρθισμός

Οταν ο Μακάρθι έφτιαχνε στις ΗΠΑ το σιδερόφραχτο πλαίσιο κατά του κάθε «αντιρρησία» και κυρίως κατά των κομμουνιστών, την ίδια ώρα επιδιδόταν σε λογύδρια υπέρ... της δημοκρατίας. Ο «μακαρθισμός», πέρα από κάποιες «λεπτομέρειες» που αλλάζουν από εποχή σε εποχή, είναι παντού ίδιος: Και στη χώρα της «ελευθερίας» και στη χώρα του φαιδρού «εκσυγχρονισμού». Ετσι λοιπόν, πριν από μερικούς μήνες, το ΠΑΣΟΚ έστηνε ειδικές ημερίδες γεμάτες «αγωνία» για τα θέματα που αφορούν στον Τύπο και έχυνε τόνους... δακρύων για τον «πλουραλισμό» και τη «δημοκρατία» στην ενημέρωση. Είχαμε από τότε επισημάνει ότι τα κυβερνητικά «δάκρυα» ήταν ακριβώς ίδιας ποιότητας με εκείνα του... κροκόδειλου. Βλέπετε, μια εξουσία που εκτρέφει Γιαννόπουλους και αρέσκεται να στέλνει δημοσιογράφους στο εδώλιο με την κατηγορία του «κατασκόπου» (!), ένας φορέας που διεξάγει τις προεκλογικές του εκστρατείες με στημένα «ντιμπέιτ», μια κυβέρνηση που τα ΜΜΕ της ολιγαρχίας την ευνοούν τόσο προκλητικά και σε τέτοιο βαθμό που μόνο στις εποχές της... ΥΕΝΕΔ μπορείς να βρεις το όμοιό του, είναι φυσικό να έχει αποθρασυνθεί.

Εχει αποθρασυνθεί σε τέτοιο βαθμό δε, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που όχι μόνο πλήττει βάναυσα τη δημοκρατία στο χώρο του Τύπου, αλλά, εφαρμόζοντας τα πρότυπα του Μακαρθισμού, καμώνεται και τον υπερασπιστή της... πολυφωνίας και της αντικειμενικότητας! Φυσικά, την ίδια ώρα, αποδεικνύει με τις πράξεις και τις μεθοδεύσεις της ότι μπροστά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της δε λογαριάζει, πλέον, ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα. Ειδικά προχτές, μάλιστα, στη Θεσσαλονίκη, κατά τη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού, ο... κροκόδειλος για τον οποίο μιλούσαμε παραπάνω, δεν επανεμφανίστηκε απλώς, αφού αυτή τη φορά φρόντισε όχι μόνο να αδιαφορήσει για τα προσχήματα, αλλά προχώρησε και ένα βήμα παραπέρα: Τα... καταβρόχθισε τα προσχήματα ολοσχερώς!

Στη Θεσσαλονίκη, λοιπόν, λίγο πριν την έναρξη της συνέντευξης του πρωθυπουργού, προηγήθηκε μια μικρή σύσκεψη μεταξύ του Κ. Σημίτη και των υφισταμένων του που αποτελούν το λεγόμενο «επικοινωνιακό» επιτελείο της κυβέρνησης. Στόχος ήταν να «προετοιμαστεί καλύτερα ο πρόεδρος για τις ερωτήσεις που θα δεχόταν από τους δημοσιογράφους»... Εκεί ήταν, προφανώς, που οι μάνατζερ της φαιάς προπαγάνδας αποφάσισαν να αρνηθούν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης να δώσουν το λόγο στο «Ριζοσπάστη», ώστε να αποφευχθεί να ακουστεί κάποιο «ενοχλητικό» ερώτημα που θα χάλαγε τη «σούπα» της παράστασης του Κ. Σημίτη. Διότι, ως γνωστόν, στις εν πολλοίς στημένες παραστάσεις που δίνει κατά καιρούς ο πρωθυπουργός, σημασία δεν έχουν οι απαντήσεις του, με τις οποίες ο κόσμος είτε γελάει (στην καλύτερη περίπτωση), είτε εξοργίζεται (στη χειρότερη και συνηθέστερη). Σημασία έχουν, ενίοτε, οι ερωτήσεις και κυρίως οι ερωτήσεις εκείνες που δεν αφήνουν στο απυρόβλητο την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Πράγματι, ο κ. Ρέππας, ως πιστός υφιστάμενος, εκτέλεσε επακριβώς την εντολή του κυρίου πρωθυπουργού. Ο υπουργός Τύπου, ο εντεταλμένος κατά τ' άλλα για την εύρυθμη λειτουργία της... πολυφωνίας, φρόντισε να «προστατέψει» τον πρωθυπουργό του από «ενοχλητικές» ερωτήσεις. Ετσι «απαγόρευσε» (!) ουσιαστικά στο «Ριζοσπάστη» και σε άλλες αντιπολιτευόμενες την κυβέρνηση εφημερίδες να απευθύνουν ερώτημα!

Από μια άποψη ο κ. Ρέππας έχει πλήρη επίγνωση τόσο των δημοκρατικών αντοχών, όσο και των ικανοτήτων του πρωθυπουργού του. Επρεπε να εξασφαλίσει επομένως ότι δε θα ερχόταν σε δύσκολη θέση. Αλλωστε, τόσους κόπους έκαναν οι κυβερνώντες για να στήσουν τη φιέστα της Θεσσαλονίκης. Είναι δυνατόν να επέτρεπαν να τους χαλάσει η «σκηνοθεσία»;.. Είπαμε: Αυτές είναι οι αντοχές τους, αυτή είναι η δημοκρατία τους.

Νέο «ωράριο»

Εντεκα ώρες

στη δουλιά,

όσο κρατάει

η μέρα,

έντεκα ώρες

στο «κουπί»

σα σκλάβος

σε γαλέρα!

Εντεκα ώρες

στη δουλιά,

σερί, χωρίς