Παπαγεωργίου Βασίλης

Στο μήνυμά τους αποδίδουν την κατάσταση που επικρατεί στην «κακοδιαχείριση των μεγάλων επιχειρήσεων, των τραπεζών και των κυβερνήσεων». Αρα αυτό που χρειαζόμαστε είναι καλύτερους διαχειριστές... Ενδεχομένως όπως της Γερμανίας; Τι να κάνουν οι καλύτεροι διαχειριστές; Προτείνουν οι συμπρόεδροι: «Ρύθμιση των διεθνών χρηματιστικών αγορών και τελικά να τεθούν υπό δημοκρατικό έλεγχο οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα ταμεία. Απαγόρευση των ασφαλίστρων ομολόγων (CDS) και των κερδοσκοπικών πρακτικών, εισφορά ευθύνης περί χρηματοοικονομικής κρίσης όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ, την εφαρμογή του φόρου Τόμπιν επί των διεθνών χρηματοοικονομικών συναλλαγών. Να επιβληθούν σαφείς κανόνες που να προσδιορίζουν το πεδίο δράσης των πρωταγωνιστών, των οικονομικών αγορών»... Ακόμα προτείνουν: «Να εξαλειφθούν τα λάθη του πρωτάρη της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ενωσης (...) μια αποτελεσματική, συντονιστική αρχή για την οικονομική και φορολογική πολιτική, μια ευρωπαϊκή οικονομική κυβέρνηση (...) Συνεργασία και αλληλεγγύη για αμοιβαίο όφελος, αυτό είναι το νόημα και ο σκοπός της ευρωπαϊκής πολιτικής και ένας τρόπος να λυθούν τα προβλήματα».

Με τέτοια «αριστερά» η ευρωενωσιακή σοσιαλδημοκρατία και «δεξιά», οι γνήσιοι δηλαδή εκπρόσωποι του ευρωενωσιακού κεφαλαίου και αυτό το ίδιο το κεφάλαιο, μπορούν να κοιμούνται ήσυχα...

«Θάνατοι βάζουν την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού». «Τρεις νεκροί σε απεργία που εξελίχθηκε βίαια». Τέτοιους τίτλους είχαν χτες δημοσιεύματα διεθνών ΜΜΕ για τις απεργιακές κινητοποιήσεις που έγιναν στη χώρα μας προχτές. Σιγά που θα άφηναν τέτοια ευκαιρία να χαθεί. Αναμενόμενο: Πάνω στο έδαφος που τους έστρωσαν οι προβοκάτορες που έδρασαν στην πανεργατική απεργιακή διαδήλωση, μεγαλοκαναλάρχες και μεγαλοεκδότες (σε κάθε χώρα) ανέλαβαν δράση με την αναπαραγωγή τους, για να συμβάλουν - όπως τους έχει αναθέσει η τάξη τους - στο κλίμα τρομοκράτησης και συμβιβασμού των λαών. Να καλλιεργήσουν συνειρμούς που συνδέουν τις κινητοποιήσεις με την τυφλή βία. Στοχοποιώντας καταρχήν τους χιλιάδες εργαζόμενους που μαζί με τις οικογένειές τους, με τα παιδιά τους, κατέβηκαν στο δρόμο, οργανωμένα, περιφρουρημένα, στον αγώνα κόντρα στην πολιτική δήμιο των κατακτήσεών τους.

Κι επειδή βέβαια γνωρίζουν πολύ καλά ότι το ΠΑΜΕ συμβάλλει πρωτοπόρα στη γονιμοποίηση του διογκούμενου προβληματισμού των εργαζομένων σε συλλογική ταξική πάλη, γι' αυτό και συγκεντρώνουν τα πυρά τους ενάντια στις ταξικές δυνάμεις. Ετσι, αφού τα δημοσιογραφικά συγκροτήματα της πλουτοκρατίας απέτυχαν με τον οχετό κατευθυνόμενων ψεμάτων, για 6 μήνες, να πείσουν το λαό ότι πρέπει να θυσιαστεί για να σωθούν μερικοί μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και το πολιτικό τους σύστημα, συνεχίζουν, τώρα, με προβοκατόρικα δημοσιεύματα ενάντια στους πανεργατικούς αγώνες και το ΠΑΜΕ.

Ετσι, στο ρεπορτάζ του «Αγγελιοφόρου» για την πορεία του ΠΑΜΕ στην Αθήνα, αναφέρεται ότι οι διαδηλωτές του ΠΑΜΕ επιτέθηκαν φραστικά στους υπαλλήλους της Βουλής, ότι παρέμειναν για πάνω από μία ώρα μπροστά από τον Αγνωστο Στρατιώτη, όπου τοποθέτησαν μια μαύρη σημαία και φώναζαν συνθήματα μπροστά από τους τσολιάδες της Προεδρικής Φρουράς. Με τα θρασύτατα ψέματα πουλούν ενημέρωση στοχεύοντας στον αποπροσανατολισμό και στην κατασυκοφάντηση των ταξικών δυνάμεων. Στο ρεπορτάζ από την πορεία των, όπως αναφέρει, «εκπαιδευμένων στην επαναστατική γυμναστική μελών του ΠΑΜΕ» στη Θεσσαλονίκη, η εφημερίδα σχολιάζει ότι ήταν «περίεργα ήσυχη έως καταθλιπτική». Εδώ παίζουν με διαφορετική ταχτική: Μην ακολουθείτε τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, δεν ενδιαφέρονται για το δίκιο σας, αποκρύπτοντας ηθελημένα τον αξεπέραστο παλμό και τη μαζικότητα της απεργιακής διαδήλωσης του ΠΑΜΕ που ήταν η μεγαλύτερη της τελευταίας εικοσαετίας.

Την απάντηση, την παίρνουν ήδη και η συγκεκριμένη εφημερίδα (των κ.κ. Μπακατσέλου - Μπόμπολα - ΔΟΛ) και όλοι οι όμοιοί της. Αφού, «ούτε το ΠΑΜΕ, ούτε η εργατική τάξη θα κλειστούν στα σπίτια τους και θα επιτρέψουν στην κυβέρνηση να περάσει ανενόχλητη τα ολέθρια για το λαό μέτρα της. Θα βρίσκεται κάθε μέρα στους τόπους δουλειάς και στους δρόμους, μέχρι τη νίκη», όπως σημειώνει σε χτεσινή της ανακοίνωση κι η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ.

Τους ανησυχεί και η αποδοχή, και η δυναμική που έχει η δράση του ΠΑΜΕ. Είναι ολοφάνερο πως δε θέλουν να εμποδίσουν μόνο τη μαζική συμμετοχή στις πορείες των επόμενων ημερών ή μηνών. Αυτό που πάνω απ' όλα είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για την αποστολή τους (αυτήν της χειραγώγησης και καθυπόταξης του εργαζόμενου λαού) είναι ότι αναδεικνύεται καθημερινά σε όλο και περισσότερες συνειδήσεις η βαθιά αιτία και μαζί η διέξοδος για τα προβλήματά τους. Αυτήν την αγωνία της αστικής τάξης βεβαιώνει η χυδαία επίθεση εκείνων που προχτές το βράδυ προσπάθησαν να παρέμβουν στην ιστοσελίδα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, υπερασπιζόμενοι ντόπιες και ξένες μυστικές υπηρεσίες (CIA, MOSSAND, MIT), επειδή οι ταξικά συνειδητοποιημένοι εργάτες ξέρουν ότι στήνουν προβοκάτσιες κατά του κινήματος. Είναι όμως πολύ γελασμένοι, όλοι οι υπηρέτες - κρυφοί και φανεροί - της πλουτοκρατίας, αν νομίζουν ότι θα ξεμπερδέψουν με το ταξικό κίνημα.

Μόνο που ολοένα και πλατύτερες λαϊκές δυνάμεις συνειδητοποιούν πως η στυγνή εκτέλεση των κατακτήσεών τους γίνεται για να διαιωνίζεται η εκμετάλλευση. Αυτός ο δρόμος δεν έχει γυρισμό χωρίς αντίσταση, ανυπακοή σ' αυτή την πολιτική, χωρίς την πάλη για κατάργηση των αιτιών, της εκμετάλλευσης δηλαδή, που πολλαπλασιάζει τα βάσανά τους. Αυτή η συνείδηση, που πρέπει να ωριμάζει ως το επίπεδο αλλαγής τάξης στην εξουσία, γίνεται προσπάθεια να εμποδιστεί. Γι' αυτό και η συντονισμένη επίθεση των αστών στο σύνθημα «Ανυπακοή στην αντιλαϊκή πολιτική». Που ανάγεται σε αξία για την υπεράσπιση της ίδιας της ζωής του λαού. Αυτό διακήρυξε εδώ και χρόνια το ΚΚΕ, πολύ συγκεκριμένα: Εδειξε - απέδειξε ότι το βάθεμα της βαρβαρότητας στην οποία είναι αναγκασμένος να καταφεύγει ο ιμπεριαλισμός (δεν μπορούν να τρέχουν όλο και πιο γρήγορα τα κέρδη των όλο και πιο λίγων, αν δε γονατίζουν όλο και περισσότεροι παραγωγοί του πλούτου, δηλαδή εργάτες) σκοτώνει την ίδια τη ζωή των εργαζομένων.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κι όποιος έχει αμφιβολία για το ...ενιαίο της αγωνίας, έπρεπε να δει τις φάτσες των βουλευτών της ΝΔ, όταν χτες υπήρξε ενδεχόμενο να απαιτηθεί διευρυμένη πλειοψηφία 180 εδρών.

Από αυτό τελικά ...ησυχάσανε (νομοθετικώς, βέβαια). Τώρα τους μένει μόνον ένα πράγμα: Η λαϊκή αντίδραση! Αυτό είναι το μεγάλο άγχος τους και με αυτό πρέπει να ξεμπερδέψουν.

Γι' αυτό και είδαμε στη Βουλή και στα δελτία ειδήσεων τη ΝΔ να αναλαμβάνει σήμερα να κατασυκοφαντήσει τη δράση του ΠΑΜΕ και τις εργατικές κινητοποιήσεις.

Αυτές ντε, που καταστρέφουν την οικονομία της χώρας. Ενώ οι πολιτικές τους τόσα χρόνια την ...έφτιαξαν!

Προφανώς, ήταν η σειρά της σήμερα, μετά τις προβοκάτσιες του ΛΑ.Ο.Σ. Θα δούμε ποιος θα αναλάβει αύριο και μεθαύριο.

Α, ΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΥΜΗΘΗΚΑΜΕ τον Καρατζαφέρη, τύφλα να 'χει ο Ξανθόπουλος στις γνωστές παλιές ελληνικές ταινίες.

Σύρθηκε ο καημένος και δυστυχής πατριώτης σε ένα «αναγκαστικό ναι» για την Ελλάδα και τον ελληνισμό. Για να διασωθούν τα ιδεώδη και η χώρα.

Αναγκάστηκε να συμφωνήσει στις θυσίες του λαού που τόσο αγαπά, ώστε να έχει κόμμα με το ίδιο όνομα.

Τι άλλο θα αναγκαστεί πια να κάνει για την πατρίδα αυτός ο άνθρωπος; Λυπηθείτε τον και μην τον βάζετε σε τέτοια διλήμματα.

Τώρα, βέβαια, γιατί ...ήξεραν και οι πέτρες το τι ακριβώς θα κάνει ο ΛΑ.Ο.Σ., πριν το ανακοινώσει ο Καρατζαφέρης, είναι μέγα μυστήριο...

Μήπως γιατί είναι από τα συνεπέστερα κόμματα στην υποστήριξη των συμφερόντων του κεφαλαίου - ανεξαρτήτως κυβέρνησης; Λέμε, μήπως!

Γρηγοριάδης Κώστας

Μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει η οργισμένη αντίδραση του Α. Σαμαρά εναντίον εκείνων που βεβηλώνουν τα μνημεία είτε πρόκειται για την Ακρόπολη είτε για τον Αγνωστο Στρατιώτη, όπως είπε χτες στη Βουλή. Η ειρωνεία είναι ότι λίγο πριν στην ίδια ομιλία είχε ζητήσει το γενικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Βέβαια, δεν ανέφερε την Ακρόπολη, αλλά ποιος εγγυάται ότι δε θα μας το πει αύριο; Δεν ενοχλεί δηλαδή το ξεπούλημα των μνημείων, αρχαιολογικών χώρων, ακτών, δασών κ.ο.κ., αλλά τον ενοχλούν οι συμβολικές διαμαρτυρίες αντίστασης και ανατροπής; Μήπως, λοιπόν, αντί να απευθύνει αστείες συστάσεις θα ήταν προτιμότερο να «μαζέψει» τη βαρβαρότητα της πολιτικής που υποστηρίζει;

Κι όμως, η προοπτική ορισμένων ακυρώσεων εμφανίζεται ως «έγκλημα» που χρεώνεται σε εκείνους που αντιδρούν στα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα. Καθόλου δεν ενοχλήθηκαν οι φορείς αυτών των προειδοποιήσεων από τη βεβαιότητα ότι δεκάδες χιλιάδες εργατικές οικογένειες δε θα μπορέσουν φέτος και για πολλά χρόνια ακόμη να κάνουν διακοπές, εάν περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα. Δεν «ίδρωσε το αυτί τους» γι' αυτές τις απώλειες εσόδων.

Μόνο υποκριτικά δηλώνουν ότι θα πληγούν και οι εργαζόμενοι στον τουρισμό, αυτοί που τα ίδια τα αφεντικά εκμεταλλεύονται ανελέητα όλο και περισσότερο, αδιαφορώντας για τη ζωή τους.