«
Θα δουλεύεις αλλά δε θα πληρώνεσαι. Θα πληρώνεις ένσημα αλλά δε θα βγαίνεις στη σύνταξη». Δύο μόνο από τις εντολές του μεγάλου κεφαλαίου που έγιναν νόμος με την ψηφοφορία χτες στη Βουλή. Εδώ δεν πρόκειται για αλλαγή, πρόκειται για ολική ανατροπή όσων κατακτήθηκαν για να επιτρέψουν στον εργάτη να αναπαράγει με καλύτερους όρους την εργατική του δύναμη. «Συμβατική μας υποχρέωση η συμμετοχή στο στρατό του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν και όπου αλλού. Συμβατική μας υποχρέωση η εφαρμογή των αποφάσεων της ΕΕ. Συμβατική μας υποχρέωση η εφαρμογή των κατευθύνσεων του ΔΝΤ». Τρεις - μπορούμε να αναφέρουμε άλλες δεκατρείς - εξηγήσεις που δίνονται για να καλεστούν οι υπήκοοι να αποδεχτούν αποφάσεις ενάντια στο συμφέρον τους. Ουσιαστικά καλούν το λαό να υποταχθεί στη σφαγή του για να σωθεί και να γιγαντώνεται το κεφάλαιο.
Μόνο που ολοένα και πλατύτερες λαϊκές δυνάμεις συνειδητοποιούν πως η στυγνή εκτέλεση των κατακτήσεών τους γίνεται για να διαιωνίζεται η εκμετάλλευση. Αυτός ο δρόμος δεν έχει γυρισμό χωρίς αντίσταση, ανυπακοή σ' αυτή την πολιτική, χωρίς την πάλη για κατάργηση των αιτιών, της εκμετάλλευσης δηλαδή, που πολλαπλασιάζει τα βάσανά τους. Αυτή η συνείδηση, που πρέπει να ωριμάζει ως το επίπεδο αλλαγής τάξης στην εξουσία, γίνεται προσπάθεια να εμποδιστεί. Γι' αυτό και η συντονισμένη επίθεση των αστών στο σύνθημα «Ανυπακοή στην αντιλαϊκή πολιτική». Που ανάγεται σε αξία για την υπεράσπιση της ίδιας της ζωής του λαού. Αυτό διακήρυξε εδώ και χρόνια το ΚΚΕ, πολύ συγκεκριμένα: Εδειξε - απέδειξε ότι το βάθεμα της βαρβαρότητας στην οποία είναι αναγκασμένος να καταφεύγει ο ιμπεριαλισμός (δεν μπορούν να τρέχουν όλο και πιο γρήγορα τα κέρδη των όλο και πιο λίγων, αν δε γονατίζουν όλο και περισσότεροι παραγωγοί του πλούτου, δηλαδή εργάτες) σκοτώνει την ίδια τη ζωή των εργαζομένων.
Το ΚΚΕ δεν έμεινε μόνο στο κάλεσμα για ανυπακοή, πρόβαλε τη μόνη πρόταση που δίνει στον άνθρωπο - παραγωγό τη δυνατότητα να αναπτύσσει διαρκώς και άνευ ορίων την ίδια την ιδιότητα του ανθρώπου, τις δημιουργικές ικανότητές του. Κάλεσε και καλεί σε πάλη για την κατάργηση των σχέσεων εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, την ανατροπή, δηλαδή, του καπιταλισμού και την αντικατάστασή του από ένα σύστημα διαρκώς αναπτυσσόμενων σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής. Αυτό το κάλεσμα είναι καρφί στο μάτι του συστήματος. Γίνεται σημαία πλατιών λαϊκών μαζών την ώρα που συνδυάζονται οι επιπτώσεις από το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης με την όλο και πιο στοχοπροσηλωμένη πολιτική δράση των κομμουνιστών για μαζική ανυπακοή, για μαζική διεκδίκηση αυτού που συμπυκνώνεται στο σύνθημα: «Ολος ο πλούτος σ' αυτούς που τον παράγουν».
Απέναντι σ' αυτή τη βαθιά πολιτική δράση του ΚΚΕ και στην ανταπόκριση που βρίσκει σε πλατιά λαϊκά στρώματα, η αστική τάξη οργανώνει το στρατό της. Θέλει να περάσει τη θέση πως η ανυπακοή ισοδυναμεί με έγκλημα. Οτι η θέση του ΚΚΕ οπλίζει τους προβοκάτορες που χρησιμοποιεί το κράτος, όπως και στην πανεργατική διαδήλωση στην Αθήνα, η δράση των οποίων προβοκατόρων οδήγησε στον τραγικό θάνατο τριών εργαζομένων στη ΜΑΡΦΙΝ. Το γεγονός πως με αυτόματο τρόπο ο ένας μετά τον άλλο κραγμένοι εκπρόσωποι και προπαγανδιστές του αστικού πολιτικού συστήματος έσπευσαν να αναπαράγουν την αθλιότητα: «Το σύνθημα για ανυπακοή οπλίζει το χέρι των δολοφόνων», πρόδωσε τους οργανωτές του σχεδίου.
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
Feeds
Ολο και πιο καθαρό το τοπίο
