Τετάρτη 19 Ιούλη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το σικέ παιγνίδι...

Αλήθεια, έχουν την εντύπωση οι κυβερνώντες, αλλά και η πλειοψηφία του κυβερνητικού συνδικαλισμού στη ΓΣΕΕ, ότι μπορούν να κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους και ολόκληρη την κοινωνία, με τόσο προκλητικό και ωμό τρόπο;

Οι μεν πρώτοι ανακοίνωσαν τα γνωστά πέντε σημεία των αντεργατικών μέτρων, που ανατρέπουν, ουσιαστικά, όλα όσα εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις σημείωσαν οι εργαζόμενοι στον 20ό αιώνα και, θεωρώντας τις αντεργατικές αυτές ρυθμίσεις δεδομένες και αμετακίνητες, κάλεσαν σε ...διάλογο, για να βρεθεί ο ...συναινετικός τρόπος εφαρμογής τους. Οι δεύτεροι, φοβούμενοι τη γενική κατακραυγή και καταδίκη, αρνήθηκαν το συγκεκριμένο διάλογο και ζήτησαν να συμπεριληφθούν κι άλλα θέματα, κυρίως ένα κάποιο 35ωρο. Ζήτησαν, δηλαδή, να τους παρασχεθούν τα απαραίτητα προσχήματα. Κι ενώ η κυβέρνηση απορρίπτει ένα πραγματικό 35ωρο, όπως σαφώς δήλωσαν προχτές, τόσο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, όσο και ο υφυπουργός Εργασίας, ο Τ. Γιαννίτσης συμπεριέλαβε και το αιτούμενο από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θέμα στο ...διάλογο και κατόπιν αυτού πραγματοποιείται σήμερα η πρώτη συνάντηση υπουργείου - ΓΣΕΕ.

Αλήθεια, έχετε δει ποτέ περισσότερο σικέ παιγνίδι;..

... οι «βοηθοί»...

Και, βέβαια, στο εξόφθαλμο και προκλητικό αυτό σικέ παιγνίδι δεν παίρνει μέρος μόνον η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ, της οποίας, τελοσπάντων, οι σχετικές επιδόσεις είναι γνωστές σε όλους, για χρόνια τώρα. Παίρνουν μέρος, τόσο η ηγεσία της ΔΑΚΕ, όσο και αυτή της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (παράταξη του ΣΥΝ). «Αν η αξιωματική αντιπολίτευση συμφωνήσει με τα εξαγγελθέντα μέτρα, τότε δεν έχει λόγο να υφίσταται ως κόμμα», δήλωνε προχτές ο Γ. Μανώλης, εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ. Την ίδια στιγμή, βέβαια, η υπεύθυνη τομεάρχης της ΝΔ, Μ. Γιαννάκου - Κουτσίκου, ο Μ. Εβερτ, η Ντ. Μπακογιάννη, ο Γ. Αλογοσκούφης τάσσονταν αναφανδόν υπέρ της «απελευθέρωσης» της αγοράς εργασίας, εκτιμούσαν πως τα κυβερνητικά μέτρα βρίσκονταν σε θετική κατεύθυνση, αλλά τα έβρισκαν άτολμα, καθυστερημένα, κλπ., ζητώντας ακόμη περισσότερα...

Μάλλον, ο Γ. Μανώλης και η ηγεσία της ΔΑΚΕ δεν έχουν λόγο, να υφίστανται...

... και το 35ωρο

Διάλογο για το 35ωρο ζήτησε προχτές και ο Ν. Κωνσταντόπουλος, κάνοντας μια γενικόλογη κριτική στα κυβερνητικά μέτρα, από τα οποία κανένα δεν απέρριψε συγκεκριμένα και με σαφήνεια. Ούτε αυτός, όμως, ούτε η ηγεσία της «Αυτόνομης Παράταξης», ούτε, βέβαια, η κυβερνητική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ λένε συγκεκριμένα για ποιο 35ωρο μιλάνε.

Και για να γίνουμε περισσότερο συγκεκριμένοι: Μιλάνε για βδομάδα πέντε ημερών, με εφτά ώρες τη μέρα ή για ένα ψευδεπίγραφο 35ωρο «ενταγμένο σε ένα μείγμα μέτρων, που συνδυάζει τη μείωση με τη νέα οργάνωση του χρόνου εργασίας», όπως έλεγε προχτές ο υφυπουργός Εργασίας, Χρ. Πρωτόπαπας; Το τελευταίο, όμως, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μία ακόμη εύσχημη μορφή «απελευθέρωσης» της εργασίας, μια ακόμη μορφή διευθέτησης, κατάργησης της σταθερής ημερήσιας εργασίας και του 8ωρου ή 7ωρου, που ισχύει σήμερα, και μόνο στην εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης και της μεγαλύτερης συσσώρευσης κερδών για τους μεγαλοεργοδότες θα οδηγήσει.

Γιατί δεν απαντούν, λοιπόν; Για ποιο 35ωρο μιλάνε;

Η γαλλική εμπειρία

Και επειδή, πολλά γράφει η χτεσινή «Αυγή», για τη γαλλική εμπειρία εφαρμογής του εκεί 35ωρου (άλλωστε, το ίδιο παράδειγμα χρησιμοποίησε και ο Ν. Κωνσταντόπουλος), τους αφιερώνουμε ορισμένα αποσπάσματα από την ομιλία του Γάλλου εκπροσώπου της «Φορς Ουβριέρ», όπως αυτά είχαν δημοσιευτεί στην «Καθημερινή» της 25ης Φλεβάρη (η ομιλία έγινε στη διεθνή διάσκεψη συνδικάτων, που οργάνωσε φέτος το ΕΚ Αθήνας). Εγραφε, λοιπόν, η «Καθημερινή»: «... Τονίζοντας ότι η εισαγωγή του 35ωρου επέφερε εντατικοποίηση, κατάργηση των διαλειμμάτων και καταστρατήγηση οιασδήποτε έννοιας ανθρωπισμού στην εργασία, ο Γάλλος συνδικαλιστής πάγωσε τα χαμόγελα των Ελλήνων συναδέλφων του, αποκαλύπτοντας και την άλλη πλευρά μιας εσπευσμένης και δίχως προγραμματισμό εφαρμογής του 35ωρου. Μόνοι κερδισμένοι από το 35ωρο και την πολιτική επιδοτήσεων νέων θέσεων εργασίας, κατά τον κ. Girod, είναι οι εργοδότες οι οποίοι έχουν αντλήσει ήδη το ποσό των 16 δισ. ΕΥΡΩ. Οι θέσεις που δημιουργήθηκαν από τις επιδοτήσεις αριθμούν σε 700.000, ωστόσο η συντριπτική τους πλειοψηφία αναφέρεται σε εργασίες μερικής απασχόλησης με μειωμένες αποδοχές. Οπως, μάλιστα, αποκάλυψε ο κ. Girod, μετά το πέρας της 5ετούς επιδότησης, οι εργαζόμενοι ξαναβρίσκονται "στο δρόμο", καθώς δεν προβλέπεται ρήτρα για την παραμονή τους, μετά το τέλος της κρατικής χρηματοδότησης...».

Τέτοιο 35ωρο θέλει η ηγεσία του ΣΥΝ και για την Ελλάδα;

Διόδια με το χιλιόμετρο

Ξέρετε πόσο θα κοστίζουν τα διόδια στους νέους αυτοκινητοδρόμους, τους οποίους η κυβέρνηση σχεδιάζει να φτιάξει με τη μέθοδο της αυτοχρηματοδότησης; `Η, για να είμαστε περισσότερο ακριβείς, πόσο ισχυρίζεται ο κ. Πάχτας ότι θα κοστίζουν; Δεκαπέντε δραχμές ανά χιλιόμετρο. Ναι, καλά διαβάσατε. Δεκαπέντε δραχμές ανά χιλιόμετρο. Και για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης με τα σημερινά δεδομένα, σας δίνουμε ένα υποθετικό παράδειγμα: Αν μια ιδιωτική εταιρία αναλάβει να κατασκευάσει εξαρχής το δρόμο Αθήνας - Πάτρας, μήκους 200 χιλιομέτρων περίπου, τα διόδια θα είναι 3.000 δραχμές ή τριπλάσιας αξίας από τα σημερινά.

Και αυτό - επαναλαμβάνουμε - το λέει σήμερα ο κ. υφυπουργός. Τι θα δούμε και, ιδιαίτερα, τι θα πληρώσουμε στην πράξη, είναι, όπως καταλαβαίνετε, αρκετά διαφορετικό ζήτημα.

Οι ... τρύπες

ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ στην ...προώθηση του Ευρώ, δήλωσε περιχαρής, στο ΕΚΟΦΙΝ όπου συμμετείχε, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου και, μάλιστα, παρουσίασε την Ελλάδα, ως μέλος της ζώνης του Ευρώ, μερικές ...τρύπες πιο ...μπροστά από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.

Εμείς - λέει - εδώ θα έχουμε αναγραφή διπλών τιμών από την 1 Γενάρη του 2001, γιατί είμαστε ...πιο Ευρωπαίοι από τους Ευρωπαίους και, τέλος πάντων, παίρνουμε και ορισμένα μέτρα παραπάνω για την ΟΝΕ!

Είναι μάλλον εμφανές το ...σύνδρομο του «επαρχιώτη», που διακατέχει την ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, όμως, μάλλον παραπάει να μας εκπροσωπούν και να μας παρουσιάζουν ως «ανεπτυγμένη χώρα», την ώρα που είναι γνωστό τι προβλήματα αντιμετωπίζει ο κόσμος.

Εκτός και ...μιλώντας για «τρύπες» της ζώνης, εννοεί το πόσες καινούριες τρύπες μάς έχει υποχρεώσει να φτιάξουμε στα ζωνάρια μας. Σίγουρα, πάντως, στο ...άθλημα αυτό είναι πρωτοπόρος σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

ΜΕΣΟΠΕΛΑΓΑ αρμενίζει ο ΣΔΟΕ, όπως μαθαίνουμε, αφού η κυβέρνηση αποφάσισε να βγάλει 4 πλοία της Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος και να κάνει ελέγχους σε πλωτά και σε τουριστικά μαγαζιά των παραθαλάσσιων περιοχών...

Ισως η κυβέρνηση θέλει και με αυτόν τον τρόπο να μας κάνει ...επίδειξη, για το πόσο πολύ κυνηγάει τη φοροδιαφυγή, μόνο που δε θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβουμε ότι ...μας δουλεύει.

Μήπως, αντί να κυνηγάει τα ψαροκάικα, θα έπρεπε να στρέψει το βλέμμα της στα ...ναυτιλιακά γραφεία των εφοπλιστών στον Πειραιά; Κι εκείνοι ...θαλάσσιοι είναι!

Μόνο, που η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών θυμίζει τον καυχησιάρη, αλλά ψεύτη ψαρά, που κυνηγάει τις «μαρίδες», για να μην τα βάλει με τους μεγαλοκαρχαρίες, επειδή και δε θέλει και δεν μπορεί...

ΠΑΡΑΠΑΝΩ από δυο χιλιάδες συνοροφύλακες διορίζει η κυβέρνηση, με νομοσχέδιο που συζητιέται τις μέρες αυτές στη Βουλή, για την πάταξη της λαθρομετανάστευσης και του λαθρεμπορίου.

Και μπορεί να μην αλλάζει τίποτε το ουσιαστικό στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, αλλά το υπουργείο Δημόσιας Τάξης ...αισθάνεται περήφανο. Ισως, γιατί πρόκειται για διορισμούς... Φαίνεται πως θα αντιμετωπιστούν μερικά προβληματάκια διορισμού «ημετέρων» στις ακριτικές περιοχές.

Βλέπετε, μπορεί τα δήθεν μέτρα για την ανεργία, μόνο στην αντιμετώπιση της μάστιγας αυτής να μην οδηγούν, αλλά το πρόβλημα βρίσκεται μονίμως στην προσοχή της κυβέρνησης...

ΒΛΕΠΕΤΕ, μήπως, τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων αυτές τις μέρες; Οχι; Πολύ καλά κάνετε... Αυτά δεν είναι δελτία ειδήσεων. Κάτι άλλο είναι. Οταν το βρούμε, θα σας το πούμε...

Ποιος με ποιον

Δεν έχουμε κανένα ταμπού στο να εφαρμόσουμε την πολιτική μας. Δε θεωρούμε τίποτα κεκτημένο, όλα είναι ανοιχτά στις νέες συνθήκες. Είναι μερικές από τις προσφιλείς προπαγανδιστικές ατάκες του πρωθυπουργού, όταν η κυβέρνηση αποφασίζει την εφαρμογή των διαβόητων αναδιαρθρώσεων, δηλαδή των αντιλαϊκών, αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, προκειμένου να εντείνεται η ταξική κυριαρχία της άρχουσας τάξης, να γίνεται ακόμη πιο βαθιά και στυγνή η εκμετάλλευση, να αυξάνονται τα κέρδη της.

Είναι η μόνιμη επωδός που συνοδεύει την κυβερνητική πολιτική προκειμένου να επιβληθεί. Εμφανίζεται ως η αναγκαία και ικανή στις σύγχρονες συνθήκες για την ανάπτυξη υποτίθεται της οικονομίας προς όφελος ολόκληρης της κοινωνίας, και των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευόμενων. Είναι μέθοδος που προσπαθεί να κάμψει κάθε αντίσταση από την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, τα δικαιώματα των οποίων ισοπεδώνονται και καταστρατηγούνται, προς όφελος της πλουτοκρατίας.

Και επειδή αντιστέκονται, τόσο το χειρότερο γι' αυτούς. Δεν κατανoούν ότι αυτή είναι η «πρόοδος», αυτό είναι το συμφέρον τους γι' αυτό και επιτίθεται η κυβέρνηση χωρίς ταμπού, ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Αυτά μπαίνουν εμπόδιο σ' αυτή την «πρόοδο», γι' αυτό ο Κ. Σημίτης και η κυβέρνηση φροντίζουν να επιβάλλουν στις λαϊκές συνειδήσεις την άποψη ότι όλ' αυτά είναι ανοιχτά, δεν ισχύουν, τα πάντα ξεκινούν από μηδενική βάση.

Απ' αυτή την ταχτική δε θα μπορούσαν να ξεφύγουν οι πρόσφατες αποφάσεις για τις νέες ακόμη πιο αντιδραστικές, και απ' αυτές του νόμου 2639/98 για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Δεν είναι ταμπού για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση ότι αυτά τα μέτρα μειώνουν την τιμή της εργατικής δύναμης, ότι δε μειώνουν την ανεργία, ότι αυξάνουν τον πλούτο της άρχουσας τάξης.

Ετσι όποιος καλοπροαίρετος απλός άνθρωπος του μόχθου δεν έχει ακόμη πειστεί για το ποια ταξικά συμφέροντα εξυπηρετεί η κυβερνητική πολιτική, μπορεί τώρα, μετά και απ' αυτές τις κυβερνητικές αποφάσεις να αντιληφθεί ότι αυτή η πολιτική σημαίνει επιβολή της θέλησης των καπιταλιστών.

Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Η ηγεσία της ΝΔ, όχι μόνο συντάσσεται με τα κυβερνητικά μέτρα γιατί είναι σε σωστή κατεύθυνση (Μ.Γιαννάκου - Κουτσίκου, Γ. Αλογοσκούφης), αλλά θεωρεί ότι αφ' ενός άργησαν να παρθούν, αφ' ετέρου χρειάζονται ακόμη πιο ριζοσπαστικά μέτρα (Ντ. Μπακογιάννη), ενώ ο Μ. Εβερτ έλεγε ότι θα 'ταν λάθος της ΓΣΕΕ, να μην προστρέξει στον «κοινωνικό διάλογο».

Αλλά στο ίδιο μήκος κύματος με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο υποστηρίζει τα μέτρα η ηγεσία του ΣΥΝ, όταν ο πρόεδρός του ξαναδιείδε την ευκαιρία να ανοίξει ο διάλογος, μαζί με την ευελιξία στην εργασία και για το 35ωρο «αλά γαλλικά». Ναι, αυτό που οδήγησε χιλιάδες εργαζόμενους στη Γαλλία σε κινητοποιήσεις αφού ο μη σταθερός ημερήσιος εργάσιμος χρόνος κατάργησε Σάββατα και Κυριακές αργίες, εντατικοποίησε τη δουλιά, κατακερμάτισε τον ελεύθερο χρόνο κλπ. Η δε Μ. Δαμανάκη δήλωσε ότι τα κεκτημένα της εργατικής τάξης αυξάνουν την ανεργία! Λες και η ανεργία δεν είναι σύμφυτη του καπιταλισμού. Κυβερνητικότερη της κυβέρνησης δηλαδή.

Είναι γεγονός ότι οι αποφάσεις της κυβέρνησης για την επιβολή αυτών των μεταρρυθμίσεων ενάντια στην εργατική τάξη, ανέδειξαν ακόμη πιο ξεκάθαρα στο σημερινό κοινωνικοπολιτικό τοπίο ποια πολιτική δύναμη είναι με το κεφάλαιο και ποια είναι με την εργατική τάξη. Το ΚΚΕ με ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ «... καταγγέλλει στον ελληνικό λαό την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τα μέτρα της κυβερνητικής επιτροπής(...), καλεί την εργατική τάξη όλους τους εργαζόμενους να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους...». Τώρα καθένας ξέρει με ποιον θα πάει και ποιον θ' αφήσει.


Στέφανος ΚΡΗΤΙΚΟΣ

Η μέθοδος ΠΑΣΟΚ...

Ιδιαίτερα κουραστικές είναι οι τελευταίες μέρες, για τα κυβερνητικά στελέχη. Δεν προλαβαίνουν να δίνουν συνεντεύξεις, δηλώσεις, κλπ., κλπ., σχετικά με τα, δήθεν περί ανεργίας, πρόσφατα κυβερνητικά μέτρα. Και τι δεν κάνουν, για να πείσουν πως ο μόνος καημός της κυβέρνησης είναι οι άνεργοι...

Η αλήθεια, όμως, είναι πως τίποτε απολύτως δεν καταφέρνουν. Κανένας δεν τους πιστεύει. Χαρακτηριστική απόδειξη είναι τα παρακάτω δυο αποσπάσματα από χτεσινά δημοσιεύματα εφημερίδων.

Γράφει στο «Βήμα» ο Ι. Κ. Πρετεντέρης, γνωστός και θερμότατος οπαδός του Σημιτικού εκσυγχρονισμού: «...Ο πρώτος μιλάει για την "απελευθέρωση της αγοράς εργασίας". Ο δεύτερος για "αντιμετώπιση της ανεργίας". Και οι δύο λένε το ίδιο. Το ζητούμενο, όμως, είναι πώς πουλάς την πολιτική σου. Στην Ελλάδα, ας πούμε, κανένας δε χολοσκάει για την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας. Αντιθέτως, πολλοί θεωρούν την ανεργία μείζον κοινωνικό πρόβλημα. Αρα; Πουλάς ανεργία, όχι απελευθέρωση. Στοιχειώδες...

Ο πρώτος λέει την αλήθεια. Αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα τρομάξει τον κόσμο, θα ξεσηκωθούν τα συνδικάτα, θα τον πάρουν με τις πέτρες και, τελικά, δε θα κατορθώσει τίποτε ή θα επιτύχει λιγότερα πράγματα με μεγαλύτερο κοινωνικό κόστος. Ετσι την έπαθε η κυβέρνηση της ΝΔ - εκτός εξαιρέσεων.

Ο δεύτερος λέει ψέματα και ξέρει ότι λέει ψέματα. Αλλά είναι σίγουρο ότι στο τέλος κάτι θα καταφέρει να κάνει, κάπως θα προχωρήσει. Αυτή είναι η μέθοδος ΠΑΣΟΚ - πάλι εκτός ορισμένων πρόσφατων εξαιρέσεων».

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Ούτε η ΝΔ...

Εξίσου χαρακτηριστική είναι και η στήλη «Ανάλυση στα γεγονότα», της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας», όπου με τίτλο «Τόσο δεξιά μέτρα δε θα τολμούσε να προτείνει η ΝΔ - Οι "σοσιαλιστές" μπορούν», ο Βίκτωρας Νέτας, ανάμεσα σε άλλα, γράφει: «Τα μέτρα για την απασχόληση και την ανεργία, που εισηγήθηκε ο υπουργός Εργασίας, Τάσος Γιαννίτσης, και υιοθέτησε η Κυβερνητική Επιτροπή, όχι μόνο δε λύνουν το τεράστιο και οξύτατο κοινωνικό πρόβλημα, αλλά οδηγούν αναπόφευκτα σε σύγκρουση με τους εργαζομένους, οι οποίοι καλούνται να αποδεχτούν μείωση των αποδοχών τους και να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο να βρεθούν άνεργοι. Με τα μέτρα αυτά δε δημιουργούνται νέες θέσεις απασχόλησης, δεν απορροφάται η ανεργία, αλλά ουσιαστικά αναδιανέμονται οι υπάρχουσες θέσεις εργασίας, με όρους ευνοϊκότερους για τους εργοδότες, οι οποίοι θα μπορούν να απολύουν περισσότερους εργαζομένους, να κατανέμουν, όπως τους βολεύει, τις ώρες εργασίας και να επιδοτούνται για να αυξάνουν τα κέρδη τους.

...Η κυβέρνηση, πάντως, μπορεί να αισθάνεται ικανοποιημένη, αφού παράγοντες της Νέας Δημοκρατίας δηλώνουν ότι τα μέτρα της "βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση". Το σοσιαλιστικό εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τη νεοφιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία. Τι άλλο χρειάζεται για να αποδειχθεί ότι η κυβέρνηση Σημίτη ακολουθεί μια δεξιά πολιτική, που επικρίνεται και από τους συνδικαλιστές της ΝΔ, ενώ οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ δηλώνουν ότι η προσέλευση στο διάλογο θα ήταν χαρακίρι; Και πράγματι θα είναι χαρακίρι, γιατί το συνδικαλιστικό κίνημα θα συνεργήσει στην κατάργηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων προς όφελος των εργοδοτών».

«Οι προτάσεις της κυβέρνησης δε δίνουν διέξοδο, αλλά αυξάνουν τα κέρδη των επιχειρηματιών. Δεν είναι δυνατό να γίνει λάστιχο η αγορά εργασίας». Αυτά δήλωνε προχτές ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και απαντούσε, βέβαια, αρνητικά στον προτεινόμενο από την κυβέρνηση, προσχηματικό διάλογο. Σήμερα, όμως, πηγαίνει στο υπουργείο Εργασίας, ξεκινώντας το «διάλογο», που απέρριπτε προχτές. Μόνο και μόνο, επειδή ο Τ. Γιαννίτσης του έκανε τη χάρη και το «λάστιχο» θα γράφει πάνω μια υπόσχεση για «ψευδεπίγραφο 35ωρο»...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ολοι στο ραντεβού του αγώνα

Το τελευταίο μπαράζ αντεργατικών μέτρων, με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της ανεργίας, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, είναι ένα κομβικό σημείο, για να δει ο κάθε εργαζόμενος ποια πολιτική εξυπηρετεί τα συμφέροντά του. Δεν πρόκειται για τρέχοντα επιμέρους μέτρα, αλλά για κεντρικούς στρατηγικούς στόχους της κυρίαρχης τάξης, που βάζουν κυριολεκτικά μπουρλότο σε όλες τις εργατικές λαϊκές κατακτήσεις του 20ού αιώνα. Οι συγκεκριμένες ανατροπές σημαίνουν κατάργηση του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, κατάργηση του ορίου απολύσεων, νομοθέτηση της μερικής απασχόλησης στο δημόσιο τομέα και γενίκευσή του, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών και χρηματοδότηση των μεγαλοεργοδοτών, στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας.

Αυτά τα μέτρα που αποτελούν χτύπημα στην «καρδιά» των βασικών εργατικών δικαιωμάτων (πλήρης απασχόληση, πλήρης αμοιβή, πλήρης σύνταξη και ασφάλιση, σταμάτημα των απολύσεων, να πληρώσει το κράτος τα χρέη του στα ασφαλιστικά ταμεία, να κατοχυρωθούν μέτρα προστασίας των ανέργων κλπ.) αποτελούν τη βάση για να ξεσηκωθεί ενωμένη η εργατική τάξη. Το σκηνικό που διαγράφεται και πάλι στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα είναι γνωστό και το «έργο έχει ξαναπαιχτεί». Και πάλι προβάλλουν δύο κόσμοι ριζικά διαφορετικοί. Από τη μια, η πλειοψηφία των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομη Παρέμβαση», που, παρά τα όποια «κακαρίσματα» και μικροδιαφοροποιήσεις ότι «απορρίπτουν τα μέτρα της κυβέρνησης», προχωράει σήμερα στο διάλογο με την κυβέρνηση. Από την άλλη, ο συνεπής αγωνιστικός πόλος, με επικεφαλής το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, τα συσπειρωμένα σε ταξική βάση σωματεία και συνδικαλιστές, που υπερασπίζονται τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων και οργανώνουν την πάλη τους.

Στις 11 το πρωί, σήμερα, οι συμβιβασμένοι της ΓΣΕΕ βάζουν στο τραπέζι τις βασικές κατακτήσεις των εργατών, αποδεχόμενοι νέο γύρο «κοινωνικού διαλόγου», προβάλλοντας προσχήματα για δήθεν επαναπροσδιορισμό της ατζέντας. Η ουσία είναι ότι δίνουν άλλοθι και γερή πλάτη για το πέρασμα του αντιδραστικού κατασκευάσματος της κυβέρνησης σε όφελος των βιομηχάνων και της άρχουσας τάξης. Την ίδια στιγμή, αγωνιστές συνδικαλιστές, που δεν υποτάσσονται στο συμβιβασμό της πλειοψηφίας των συμβιβασμένων ηγεσιών, μαζί με τους κομμουνιστές, το ταξικό ρεύμα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, διαλέγονται σε όλη τη χώρα με τους εργάτες. Τους ενημερώνουν και τους καλούν να πάρουν την υπόθεση των δικαιωμάτων τους στα δικά τους χέρια. Οπως χτες, έτσι και σήμερα, οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ «οργώνουν» τους χώρους δουλιάς, αποκαλύπτουν τα αντιδραστικά μέτρα και τους καλούν σε συντονισμένο αγώνα, στην πρώτη αγωνιστική απάντηση, αύριο Πέμπτη, έξω από το υπουργείο Εργασίας.

Στο αεροδρόμιο των Σπάτων, στου «Σιούτη», στο «Χόντος», στη «ΣΕΞ ΦΟΡΜ», στις υπηρεσίες και τα γιαπιά, παντού φτάνει το μήνυμα της αντίστασης και του αγώνα. Δεν πρέπει να χαθεί στιγμή, που να μην ενημερωθούν, να μην ενεργοποιηθούν οι εργαζόμενοι. Πρέπει όλοι οι πρωτοπόροι αγωνιστές εργάτες να εντείνουν τη δράση τους στο χώρο δουλιάς τους, στη γειτονιά, στο φιλικό τους κύκλο, να γίνει υπόθεση όλων των εργατών η πρώτη απάντηση, να οργανωθούν μαχητικά και αποφασιστικά οι αγώνες που θα έρθουν. Ολοι οι εργάτες και οι εργάτριες, συνειδητοποιώντας την ταξική τους θέση, δεν πρέπει να επαναπαυθούν. Δεν πρέπει να εναποθέσουν το μέλλον τους, το μέλλον των παιδιών τους σε στημένους σικέ συναινετικούς διαλόγους, που καρατομούν τα δικαιώματά τους. Η θέση τους είναι στον αγώνα, στο πεζοδρόμιο, στο πρώτο μεγάλο αγωνιστικό ραντεβού, έξω από το υπουργείο Εργασίας, στις δεκάδες διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα που διοργανώνει το ΠΑΜΕ.

Διαδηλώσεις, ήδη, στην Οκινάουα

Associated Press

Στη νήσο Οκινάουα της Ιαπωνίας, γνωστή από τις σκληρές μάχες στη διάρκεια του Β` Παγκόσμιου Πολέμου, πρόκειται να γίνει το Σαββατοκύριακο η νέα σύνοδος των ηγετών των «οχτώ πλουσιότερων χωρών του κόσμου» και, ήδη, το εκεί κλίμα είναι αρκετά ...θερμό. Χιλιάδες Γιαπωνέζοι πραγματοποίησαν το περασμένο Σάββατο μια πρώτη διαδήλωση ενάντια στην πραγματοποίηση της συνόδου, αλλά και ενάντια στη σχεδιαζόμενη από τις ΗΠΑ εγκατάσταση στρατιωτικής βάσης στο νησί. Και, σίγουρα, θα υπάρχει και συνέχεια.

Είναι, πλέον, αδιαμφισβήτητο. Οπου κι αν βρεθούν οι εκπρόσωποι των «ισχυρών» χωρών του πλανήτη και των πολυεθνικών του μεγάλου κεφαλαίου, θα αισθάνονται όλο και πιο έντονη την παρουσία των λαών και των αγώνων τους.

Αντεπίθεση

Στο διάλογο

- απάτη

μονομιάς

γυρνώ την πλάτη

και ευθέως

καταγγέλλω

το καινούριο τους

«καπέλο»!

*

Στο παιχνίδι

το στημένο

δε μετέχω

και δεν μπαίνω,

δε θα βάλω

μόνος βρόχο,

το μυαλό μου

ακόμη το 'χω!

*

Στο διάλογο

- φενάκη

θα σηκώσω

μπαϊράκι

δε θ' αφήσω

να μου αρπάξει

καθετί

η «νέα τάξη»!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ