ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Βρέχει» ... διόδια

Γρηγοριάδης Κώστας

Τα χαράτσια στην εθνική οδό πέφτουν πλέον σαν το χαλάζι! Αναστάτωση έχει δημιουργήσει στους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής της Πιερίας η πρόθεση του ιδιωτικού ομίλου που ανέλαβε το τμήμα «Ράχες Μαλιακού - Κλειδί», να κατασκευάσει και να λειτουργήσει σταθμό διοδίων στο Αιγίνιο.

Χτες επιτροπή φορέων της περιοχής συναντήθηκε με τον υφυπουργό Υποδομών Γ. Μαγκριώτη και διαμαρτυρήθηκε έντονα για τα πανάκριβα χαράτσια που θα αναγκαστούν οι κάτοικοι να πληρώνουν.

Ο υφυπουργός παραδέχτηκε ότι «τα αυξημένα διόδια που πληρώνουν οι πολίτες από την άνοιξη του 2008 και τα οποία προβλέπεται να αυξηθούν ακόμη δύο φορές τους επόμενους 16 μήνες, με βάση τις Συμβάσεις Παραχώρησης, είναι πολλά και ακριβά», ενώ πρόσθεσε ότι: «Οι τοπικές και περιφερειακές οικονομίες και κοινωνίες καλούνται να πληρώσουν, εκτός από το κόστος κατασκευής και συντήρησης των έργων, και σημαντικούς έμμεσους φόρους προς το κράτος, που η προηγούμενη κυβέρνηση έχει ενσωματώσει μέσα στα διόδια των αυτοκινητοδρόμων».

«Ξέχασε», βέβαια, να πει ότι τις συμβάσεις αυτές τις ψήφισε και το ΠΑΣΟΚ, ενώ αρκέστηκε να επαναλάβει ότι «ως αντιπολίτευση είχαμε τονίσει πως όταν ο λαός μας αναδείξει κυβέρνηση θα επαναδιαπραγματευθούμε τις Συμβάσεις που κυρώθηκαν με νόμο στη Βουλή το 2007, για την κατασκευή πέντε αυτοκινητοδρόμων στη χώρα». Μια διαπραγμάτευση, βέβαια, που, ακόμη κι αν γίνει, δε θα καταργήσει τα διόδια. Το πολύ - πολύ να μειώσει κάπως ...τις μελλοντικές αυξήσεις!

Μόνη λύση η ένταση του αγώνα του λαού, στο πλάι του ΚΚΕ, για να καταργηθούν όλα τα διόδια και οι ληστρικές συμβάσεις.

Ανασύρει την πιο επικίνδυνη προπαγάνδα

Την πολυκαιρισμένη και ξινισμένη «θεωρία» των «ρετιρέ» ανέσυρε από το «μπαούλο» ο ΛΑ.Ο.Σ. για να τα καταχερίσει τους εργαζόμενους στο λιμάνι του Πειραιά, τους οποίους καταγγέλλει ότι «καπελώνουν» την κυβέρνηση και προτείνει... «να εξασφαλιστούν με βάση το μέσο όρο των αποδοχών του Ελληνα εργάτη. Οταν λιμοκτονούν οι πληβείοι του εργατικού κινήματος δεν μπορούν να θορυβούν οι πατρίκιοι...». Προφανώς ο ΛΑ.Ο.Σ. παθαίνει «αναφυλαξία» στη σκέψη και μόνο ότι όλοι οι εργαζόμενοι δικαιούνται απολαβές τέτοιες που να τους επιτρέπουν να καλύπτουν όλες τις σύγχρονες ανάγκες τους και να ζουν μια ζωή αξιοπρεπή. Αντ' αυτού προτείνει συμπίεση όλων προς τα κάτω... Κι ακόμα παραπέρα προτείνει «μεγάλη περιστολή δαπανών». Ουσιαστικά δηλαδή η πρότασή του συνηγορεί υπέρ του να μην έχουν οι εργαζόμενοι ούτε να φάνε. Αυτό είναι το όραμά του για το λαό. Η απόλυτη εξαθλίωση.

Τα σαπρόφυτα

«Οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες πρέπει να μπουν στην ίδια όχθη», αφού «οι σωστές κοινωνίες πρέπει να στηρίζονται στο "όποιος παράγει να παίρνει"». Αυτά τα, πολύ γνωστά, αλλά αρκούντως προκλητικά είπε ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Διοίκησης Επιχειρήσεων, στη διάρκεια της παρουσίασης μνημονίου συνεργασίας που υπογράφτηκε με το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Αθήνας (ΕΒΕΑ).

Οι θεωρίες του «κοινωνικού εταιρισμού», που αποβλέπουν στον ταξικό αφοπλισμό των εργαζομένων και στη μετατροπή τους σε παλλακίδα των εργοδοτών, δεν είναι βέβαια καινούργιες. Ούτε αποτελεί καινοτομία η προσπάθεια κάποιων απολογητών του συστήματος να εγκλωβίσουν τον εργάτη στη λογική ότι για να επιβιώσει πρέπει να φροντίζει να πηγαίνουν καλά οι δουλειές του αφεντικού.

Ομως να προσπαθούν, με τέτοιο θράσος, να πείσουν ότι εκτός από τους εργάτες, παράγουν πλούτο και αυτοί, τα αφεντικά, είναι ιδιαίτερα προκλητικό. Παρά το γεγονός ότι ούτε αυτό αποτελεί εφεύρημα των ημερών, προκαλεί αγανάχτηση οι σημερινοί κεφαλαιοκράτες, αυτοί που πορεύονται και διαβιούν ως σαπρόφυτα της κοινωνίας εκμεταλλευόμενοι την εργασία και τον ιδρώτα των πολλών, να θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι παράγουν κιόλας.

Τους «έλουσε» κρύος ιδρώτας...

«H τιμή που λαμβάνει ο αγρότης είναι τελείως άσχετη με την τιμή που πληρώνει ο καταναλωτής στα μαγαζιά», δήλωσε προσφάτως, γεμάτη έκπληξη, η Επίτροπος Γεωργίας της ΕΕ, Μ.Φ. Μπόελ, αναφορικά με την «ψαλίδα» των τιμών μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή, φαινόμενο που επικρατεί σε ολόκληρη την ευρωένωση. Ταυτόχρονα, σε σχετική της ανακοίνωση, η Επιτροπή διαπίστωσε «κερδοσκοπία» στην αγορά των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων και των παραγώγων τους, οπότε για την «αντιμετώπιση» του ...πρωτοφανούς αυτού γεγονότος, προτείνει στα κράτη - μέλη, «τη δημιουργία εύκολα προσβάσιμων διαδικτυακών υπηρεσιών σύγκρισης των λιανικών τιμών των τροφίμων»... Πληροφορίες που θέλουν τα καρτέλ να «λούστηκαν» από... κρύο ιδρώτα, μετά τις παραπάνω ανακοινώσεις, παραμένουν ανεπιβεβαίωτες...

Χτύπημα στη ρίζα του προβλήματος

Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας, τα πολλά νησιά και κατά συνέπεια οι αυξημένες ανάγκες για θαλάσσιες μεταφορές, καθώς και άλλοι γεωγραφικοί, ιστορικοί και οικονομικοί παράγοντες, οδήγησαν στην ανάπτυξη του κλάδου της ακτοπλοΐας και της ποντοπόρου ναυτιλίας στη χώρα μας. Το ίδιο το εφοπλιστικό κεφάλαιο, ένα από τα ισχυρότερα τμήματα της ντόπιας αστικής τάξης, έχει να περηφανεύεται για το μέγεθος του στόλου που διατηρεί, για τη συμβολή του στη μεγέθυνση της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας.

Ανάμεσα σ' αυτή την ειδυλλιακή για το κεφάλαιο εικόνα και την κατάσταση που βιώνουν σήμερα χιλιάδες εργάτες στα καράβια, στα λιμάνια και τα ναυπηγεία, υπάρχει μια τεράστια αντίφαση. Πλούσιοι εφοπλιστές από τη μια, φτωχοί, χωρίς δικαιώματα ναυτεργάτες από την άλλη. Χιλιάδες ελληνόκτητα πλοία από τη μια και από την άλλη ναυπηγεία χωρίς δουλειά, στα χέρια ιδιωτών που κάνουν εξασφαλισμένες μπίζνες με το Δημόσιο, εργατοτεχνίτες στη Ζώνη, στο Σκαραμαγκά και αλλού με αβέβαιο μέλλον και χωρίς αντικείμενο εργασίας. Από τη μια, εμπορικές συναλλαγές δισεκατομμυρίων ευρώ στις θαλάσσιες πύλες, αμύθητα κέρδη για τις πολυεθνικές των υπερπόντιων μεταφορών. Και από την άλλη, λιμενεργάτες με τσακισμένες εργασιακές σχέσεις, «κτήμα» των πολυεθνικών, με φθίνοντα δικαιώματα.

Πού οφείλονται αυτές οι αντιφάσεις; Οφείλονται στην κοινωνική παραγωγή του πλούτου από τη μια και στην ιδιοποίησή του από μια χούφτα καπιταλιστές από την άλλη. Οφείλονται στο γεγονός ότι δεκάδες ναυτεργάτες πασχίζουν για να κινηθεί ένα καράβι, αλλά ένας εφοπλιστής ή μια ομάδα εφοπλιστών καρπώνεται το κέρδος που απορρέει από τη δουλειά των ναυτεργατών κατά την κίνηση του καραβιού (εμπόριο, μεταφορές και πάει λέγοντας). Αρα, την όποια εξέλιξη στον κλάδο και γενικότερα την καθορίζει αποκλειστικά και μόνο όχι οι πραγματικές ανάγκες των χιλιάδων που εργάζονται σ' αυτόν ή των εκατομμυρίων που έχουν ανάγκη από τις υπηρεσίες και τα μεταφερόμενα εμπορεύματα, αλλά το κέρδος του ενός εφοπλιστή που κατέχει τα καράβια.

Το ίδιο ισχύει τόσο για τα λιμάνια, όσο και τα ναυπηγεία. Για τα τελευταία μάλιστα, όπως αποδεικνύει και η περίπτωση του Σκαραμαγκά, οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησής τους, του εγκλωβισμού τους δηλαδή στις μυλόπετρες του επιχειρηματικού κέρδους, είναι σήμερα εξόφθαλμες. Οπως εξόφθαλμες είναι και οι πολιτικές αιτίες και ευθύνες για αυτή την εξέλιξη. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν αυτές που ιδιωτικοποίησαν το Ναυπηγείο, υπακούοντας στον καταμερισμό της καπιταλιστικής ΕΕ, ο οποίος προβλέπει το χτίσιμο καραβιών σε χώρες με φτηνά εργατικά χέρια, για να είναι πιο ανταγωνιστικό το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Η κυβέρνηση της ΝΔ ήταν αυτή που βάθυνε την ιδιωτικοποίηση και το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που αναλαμβάνει ξανά σήμερα να «επιβλέψει» τη μεταφορά του ναυπηγείου από έναν ιδιώτη στον άλλο.

Σαν κόμματα του κεφαλαίου, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ στηρίζουν το στρατηγικό δρόμο ανάπτυξης που υπηρετεί τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, σε βάρος των πραγματικών λαϊκών αναγκών. Εκεί βρίσκεται η ρίζα του κακού. Και αντιστροφή της κατάστασης δεν πρόκειται να υπάρξει, αν - παράλληλα με τον ενιαίο ταξικό αγώνα, ενάντια σε κάθε ιδιωτικοποίηση - δεν έρθει για τα καλά στο προσκήνιο η συζήτηση για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης. Εκεί όπου τα λιμάνια, τα ναυπηγεία και τα καράβια θα αποτελούν αποκλειστικά λαϊκή περιουσία, κάτω από κρατικό - κοινωνικό έλεγχο. Με σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα και με μοναδική αποστολή να υπηρετούν τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Η «σούπα» της κοινωνικής συναίνεσης

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ «σοσιαλιστικό μάρκετινγκ»! Η κυβέρνηση κάνει «κοινωνική πολιτική», «αναδιανομή εισοδήματος» και δίνει έκτακτο «επίδομα αλληλεγγύης» (500 ευρώ) και μάλιστα ... με σπόνσορες!!!

«Τα φιλολαϊκά μέτρα της κυβέρνησης προσέφεραν οι 300 πλέον κερδοφόρες ελληνικές επιχειρήσεις»! Ετσι (όπως βλέπετε στην τηλεόραση για τις εκπομπές) θα μπορούσαν ωραιότατα να πλασαριστούν τα μέτρα που ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομίας.

Μόνο που όπως ξέρουμε οι «κερδοφόρες επιχειρήσεις» δεν κάνουν ποτέ μα ποτέ δωρεές. Μονάχα επενδύσεις (γι' αυτό άλλωστε και είναι κερδοφόρες).

Και δεν είναι να το πολυψάχνει κανείς σε τι επενδύουν. Είναι προφανές: Σε μια πολιτική που τους προσέφερε κέρδη χτες (επί ΝΔ) και θα τους προσφέρει και αύριο (επί ΠΑΣΟΚ)!

Αφού τσέπωσαν τα λεφτά των αποθεματικών των Ταμείων και τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, αφού απαλλάχθηκαν από φόρους, 8ωρα και ασφαλιστικές εισφορές τώρα ...κάνουν το κομμάτι τους. «Πάρτε κι εσείς πτωχοί...»

Αλλωστε, έχουν τόσα να περιμένουν, όπως η πλήρης νομιμοποίηση και επέκταση της μερικής απασχόλησης, η μείωση των φορολογικών συντελεστών, μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας, επιδότηση εισφορών. Είναι να μη δώσουν «κατιτίς»;

Οσο για την κυβέρνηση ...πάλι γεφύρωσε το χάσμα μεταξύ των τάξεων κι έχει κάθε λόγο να καλεί τους «κοινωνικούς εταίρους» να καθίσουν σε τραπέζια διαλόγου, προκειμένου «να ξεπεραστούν τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας.».

Κι όλοι γνωρίζουμε τι ακριβώς σημαίνει αυτό, αφού τα αποτελέσματα τα διαπιστώσαμε στη σύμβαση που υπόγραψαν ΣΕΒ και ΓΣΕΕ.

Το ότι υπάρχουν πρόθυμα αυτιά και «έτοιμες», «σύγχρονες» και «υπεύθυνες» συνδικαλιστικές ηγεσίες για τέτοιες δουλειές είναι επίσης γνωστό και σύντομα θα το διαπιστώσουμε.

Γρηγοριάδης Κώστας

Χειμώνας ήρθε εν ολίγοις και ετοιμάζουν μεθοδικά τη «σούπα» της κοινωνικής συναίνεσης. Είναι μάλλον η καλύτερη ώρα να τους την χαλάσουμε...

«Τα κόμματα του 21ου αιώνα»

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ενα κόμμα του 21ου αιώνα», «ανοικτό κόμμα», «νέες δομές και σύγχρονος τρόπος λειτουργίας». Αυτά και άλλα παρόμοια εύηχα και παχιά λόγια ακούγονται από τα στελέχη της ΝΔ όταν μιλούν για την επιχειρούμενη «ανασυγκρότηση» του κόμματος με αφορμή την εκλογή του προέδρου από την οργανωμένη βάση, αλλά βέβαια η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Αυτό που κάνει η ΝΔ αντιγράφοντας το μοντέλο που εφάρμοσε πρώτο το ΠΑΣΟΚ με την εκλογή του Γ. Παπανδρέου, δεν είναι παρά ένα βήμα προσαρμογής του (δι)κομματικού συστήματος στις σύγχρονες συνθήκες διαιώνισης της κυριαρχίας της πλουτοκρατίας. Σε αυτές τις συνθήκες τα κόμματα διαχείρισης «μεταλλάσσονται» σε κόμματα που λειτουργούν στα πρότυπα των Ανώνυμων Εταιρειών. Ο αρχηγός, με την ισχυρή νομιμοποίηση που του προσφέρει η απευθείας εκλογή από τη «βάση», διαχειρίζεται εν λευκώ όλα τα θέματα, χρησιμοποιώντας ένα στενό κύκλο συνεργατών του. Η πολιτική είναι μία και δεδομένη, ενώ συγκεκριμένες λύσεις για προβλήματα διαχείρισης που παρουσιάζονται θα ανατίθενται στους λεγόμενους «ειδικούς» βγαλμένους από τα επιτελεία των επιχειρηματιών. Οπως τώρα κάμποσοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ. Τέτοια κόμματα, όπως είναι ευνόητο, δε χρειάζονται κομματικό μηχανισμό, πολύ περισσότερο που δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να αυτονομηθούν έναντι των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Τα κομματικά όργανα ουσιαστικά καταργούνται και παίζουν μόνο διακοσμητικό ή συμβουλευτικό ρόλο. Αν αυτά είναι τα κόμματα του 21ου αιώνα, τότε σε τι διαφέρουν από τα κόμματα - υπηρέτες του 19ου αιώνα;

«Αντιπολίτευση» στα λαϊκά συμφέροντα

«Στα άρματα» για «άμεση και αποτελεσματική αντιπολίτευση» καλεί η Ντ. Μπακογιάννη τα στελέχη της ΝΔ, επισημαίνοντας ότι αυτός είναι ο κύριος στόχος στον οποίο άμεσα πρέπει να επικεντρωθούν. Η ίδια έχει δώσει το περίγραμμα αλλά και την ουσία της αντιπολιτευτικής τακτικής που πρέπει να ακολουθηθεί. Ιδού ορισμένες χαρακτηριστικές φράσεις από τη χτεσινή ομιλία της: «Εχουμε πολλές ενδείξεις ότι είναι ανέτοιμοι (σ.σ. οι του ΠΑΣΟΚ) να διαχειριστούν τις τύχες της χώρας», «οι υπουργοί δεν ξέρουν ακόμα τις αρμοδιότητές τους», «τα υπουργεία δεν έχουν ακόμα γενικούς γραμματείς», «το ΠΑΣΟΚ ήδη αρχίζει να πληρώνει το τίμημα του προεκλογικού λαϊκισμού»... Πρόκειται δηλαδή για κριτική που ασκεί ένα κόμμα συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης. Αυτό το ρόλο παίζει στην πραγματικότητα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως έκανε και το ΠΑΣΟΚ μέχρι τις εκλογές, κ.ο.κ. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η ΝΔ, όποια ή όποιος και αν εκλεγεί αρχηγός της, θα ασκεί αφόρητες πιέσεις στην κυβέρνηση να προχωρεί με ταχείς ρυθμούς στην υλοποίηση των αντεργατικών - αντιλαϊκών αντιδραστικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, ενώ θα πλειοδοτεί στο τσάκισμα των λαϊκών αγώνων. Από την άλλη όμως οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν περιμένουν από τη ΝΔ να ασκήσει αντιπολίτευση υπέρ των συμφερόντων τους. Αυτό όμως δεν αρκεί. Χρειάζεται να απορρίψουν την πολιτική που στηρίζει η ΝΔ μαζί με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και να μπουν δυνατά στην οργάνωση της πάλης ενάντια στην πολιτική και τα συμφέροντα του κεφαλαίου για να διεκδικήσουν λύση στα δίκαια αιτήματά τους, πάλη σε ρότα για τη λαϊκή εξουσία.

Οπορτουνισμός και αντιφάσεις

Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε χτες ο πρόεδρος του ΣΥΝ και επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, για να παρουσιάσει τις απόψεις του κόμματός του για το λιμάνι του Πειραιά. Στο πλαίσιό της είπε πολλά. Για να καταλήξει στα εξής τέσσερα σημεία - αιτήματα: 1) Να δώσει η κυβέρνηση στη δημοσιότητα την ατζέντα των διαπραγματεύσεων με την Cosco. 2) Να μην εγκατασταθεί η Cosco στο λιμάνι του Πειραιά μέχρις ότου τελεσφορήσουν αυτές οι διαπραγματεύσεις. 3) Να διασφαλιστούν σε κάθε περίπτωση τα εργασιακά δικαιώματα των λιμενεργατών. 4) Να ανοίξει η συζήτηση για το περιεχόμενο της σύμβασης.

Συμπληρώνοντας ότι «έτσι θα γίνει κατανοητό στην κοινή γνώμη ότι η υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος περνάει μονάχα μέσα από τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του λιμανιού και βέβαια από την ακύρωση της απαράδεκτης σύμβασης παραχώρησης». Εάν, όμως, το ζητούμενο είναι η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του λιμανιού και η ακύρωση της σύμβασης παραχώρησης, τότε σε τι ωφελούν οι προηγούμενες περικοκλάδες, που παίρνουν και διάφορες ερμηνείες όπως αυτή «να μην εγκατασταθεί η Cosco στο λιμάνι μέχρις ότου τελεσφορήσουν οι διαπραγματεύσεις» ή «να ανοίξει η συζήτηση για το περιεχόμενο της σύμβασης»; Δηλαδή, όταν τελεσφορήσουν οι διαπραγματεύσεις μετά τη συζήτηση για τη σύμβαση να έρθει η Cosco... Αυτά λες όταν πατάς σε δυο βάρκες... Αφήστε, που μέχρι να τελεσφορήσει η διαδικασία που προτείνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, για να «κατανοήσει η κοινή γνώμη», στο λιμάνι θα ανεμίζει άλλη σημαία.

Αντιδραστικές μεθοδεύσεις

Η αγωνιώδης προσπάθεια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να δημιουργήσει την εντύπωση πως κάτι αλλάζει στην οικονομική πολιτική, είναι εμφανής. Μόνο που το κάνει με τέτοιο προκλητικό τρόπο, που αναπόφευκτα ενεργοποιεί αισθήματα οργής και αγανάκτησης. Οταν, μάλιστα, αναφέρεται στα ψίχουλα της «έκτακτης εισφοράς» που θα επιβάλει στα κέρδη των επιχειρήσεων, αυτών με τα μεγαλύτερα κέρδη, που από κοινού συμφώνησε με τους εκπροσώπους των μεγαλοβιομηχάνων και τα παρουσιάζει ως την πηγή χρηματοδότησης των επιδομάτων πτωχοκομείου που θα εισπράξουν όσοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, τότε αποκαλύπτεται πλήρως η όλη μεθόδευση.

Στόχος της κυβέρνησης, είναι να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Να παραστήσει ότι ακολουθεί μια πολιτική αναδιανομής των εισοδημάτων σε προοδευτική κατεύθυνση. Βάζοντας στη ζυγαριά του κοινωνικού θράσους τα δεκάδες δισεκατομμύρια που κερδίζουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, με τα 300, 400 ή και 700 ευρώ που θα δοθούν σε όσους βρίσκονται στο κατώφλι της πλήρους ανέχειας, επιδιώκει να πείσει τους εργαζόμενους για κριτήρια ...κοινωνικής δικαιοσύνης στην αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης και ταυτόχρονα να προσφέρει «άσυλο» στους κεφαλαιοκράτες και στο σύστημα για την οικονομική κρίση που προκάλεσαν και την πληρώνει ο λαός.

Εμφανίζοντας, επιπλέον τα ποσά που θα δοθούν στους ενδεείς, ως την «εισφορά κοινωνικής ευθύνης» του κεφαλαίου, φαίνεται ότι στοχεύουν ακόμα πιο μακρυά. Απώτερος στόχος τους είναι να νομιμοποιήσουν στη συνείδηση του λαού, το δικαίωμα της άρχουσας τάξης και των μεγαλοεπιχειρηματιών να καταβροχθίζουν όλο και μεγαλύτερο μέρος από τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι. Να παγιοποιήσουν και να σπρώξουν ακόμα παραπέρα το καθεστώς ολόπλευρης στήριξης της δράσης του κεφαλαίου σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων και της θέσης των εργαζομένων στην κοινωνία. Να καταφέρουν, με αντίτιμο την «έκτακτη εισφορά» στα κέρδη, να περάσουν τα γενικότερα μέτρα που έχουν συναποφασίσει στην ΕΕ, τις αντιλαϊκές - αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα και θα αποτελέσουν το έδαφος για την ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου στη μετά την κρίση περίοδο, αφού θα κάνουν φτηνούς τους εργάτες.

Οι αποφάσεις που ανακοίνωσε χτες η κυβέρνηση δε δημιουργούν καμιά νέα πραγματικότητα. Τα λίγα λεπτά του ευρώ που θα πάρουν όσοι υποτίθεται πως ευεργετούνται από την κυβερνητική ρύθμιση (τόση είναι η κατά κεφαλήν ημερήσια αναλογία αν γίνουν οι σχετικές αριθμητικές πράξεις) δεν πρόκειται να βελτιώσουν στο παραμικρό τη θέση των συγκεκριμένων νοικοκυριών, που αναγκαστικά θα συνεχίσουν να κοντράρονται με τη ζημιά που τους προκαλεί η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Αλλά και οι 300 επιχειρήσεις που θα πληρώσουν «έκτακτη εισφορά», στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται να καταλάβουν πως άλλαξε κάτι. Τα κέρδη που έχουν αποσπάσει είναι τόσα και οι βάσεις για την παραπέρα κερδοφορία τους έχουν τέτοιες ρίζες, που αύριο - μεθαύριο θα αναφέρονται στη συγκεκριμένη ρύθμιση σαν να επρόκειτο για ανέκδοτο.

Η λύση για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά νοικοκυριά της χώρας, δεν μπορεί να αναζητηθεί στα τεχνάσματα της κυβέρνησης, τις ψευτοπροσφορές του κεφαλαίου και την πολιτική της ελεημοσύνης. Οι εργαζόμενοι, που είναι οι αποκλειστικοί παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου, γνωρίζουν ότι μοναδική προοπτική γι' αυτούς και τις οικογένειές τους είναι το κοινωνικό μέτωπο για αντεπίθεση κατά των μονοπωλίων, κατά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που τα υπηρετεί.