Τρίτη 12 Μάη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παχιά λόγια που διαψεύδει η πραγματικότητα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Χτες, κατά την παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες να αντιστρέψει την πραγματικότητα που έχει διαμορφώσει ο ΣΥΝ με τη στάση του στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Μιλώντας, λοιπόν, για το ψηφοδέλτιο ισχυρίστηκε: «Είναι ένα ψηφοδέλτιο μάχης και αγώνα, που εκπροσωπεί τα σημαντικότερα κινήματα (...). Μπορεί να αγκαλιάσει τις αγωνίες, τις διεκδικήσεις της νέας γενιάς και των εργαζόμενων (...). Είμαι ανοικτός σε οποιαδήποτε σύγκριση με τα ψηφοδέλτια των άλλων κομμάτων. Οσον αφορά τη συμμετοχή εκπροσώπων του μόχθου και του αγώνα (...). Είναι τα παράσημά μας η συμμετοχή αυτών των ανθρώπων στα ψηφοδέλτιά μας, τα παράσημα τα δικά μας όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν οι συγκρούσεις που είχαμε, οι αγώνες που δώσαμε (...). Είναι μεγάλη τιμή για μας να έχουμε στο ψηφοδέλτιο εκπροσώπους από τους εργαζόμενους σε επισφάλεια, των οποίων τις διεκδικήσεις θέλουμε να αναδείξουμε και τα δικαιώματα να προασπίσουμε».

Αυτά στα λόγια. Ας δούμε τώρα λίγο τις πράξεις. Για ποιους αισθάνεται περηφάνια και τιμή η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ποιους χαρακτηρίζει «παράσημα», ποιους καλεί τελικά το λαό να στηρίξει με την ψήφο του. Στη δέκατη θέση του ψηφοδελτίου βρίσκεται η Ντίνα Ταχταλίδου, πρόεδρος του Συνδικάτου Ιματισμού - Κλωστοϋφαντουργίας Β. Ελλάδας. Είπε γι' αυτήν ο Αλ. Τσίπρας χτες: «Δίνει σημαντικές μάχες το τελευταίο διάστημα απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική των απολύσεων». Η διάψευση ήρθε νωρίτερα απ' όσο θα περίμεναν. Χτες, ανακοινώθηκε ότι απ' το εργοστάσιο Γ' του Λαναρά στη Νάουσα πρέπει να φύγουν 91 από τους 198 εργαζόμενους. Δεκάδες απολύσεις ετοιμάζονται και στα άλλα εργοστάσια του Λαναρά. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της «μάχης» που έδωσαν τα στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, σέρνοντας τους εργαζόμενους μήνες τώρα να διεκδικούν επιδοτήσεις για τον Λαναρά και κατασυκοφαντώντας τις ταξικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος που επέμεναν να καταδεικνύουν στους εργαζόμενους το αδιέξοδο στο οποίο τους έσερναν.

Χτες, επίσης, η ΚΟ Νέας Σμύρνης του ΚΚΕ κατήγγειλε με ανακοίνωσή της τις απολύσεις συμβασιούχων στο δήμο, όπου δήμαρχος είναι ο Γ. Κουτελάκης, στέλεχος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ...

Θα μπορούσαμε να γράφουμε ...σεντόνια για την υποκρισία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το ρόλο του. Αλλά η πραγματικότητα μιλάει από μόνη της.

Μεγάλη δόση διαστροφής

«Εστω και στο επίπεδο της σαχλαμάρας που λέγεται» όχι «για να περνά η ώρα», όπως γράφει ο κ. Στ. Κασσιμάτης χτες στην «Καθημερινή», αλλά για να προκαλεί εντυπώσεις πάντα σε βάρος του ΚΚΕ, μερικά πράγματα μένουν σταθερά, ακόμα κι αν ο αρθρογράφος άλλαξε τη θέση απ' την οποία υπηρετεί την άρχουσα τάξη (πριν ως γράφων ή και υπογράφων στη στήλη της «Πανδώρας» στο «Βήμα»). Οπως οι εμπάθειές του και τα απωθημένα του. Οταν δε αυτά τα δύο μπλέκονται, δίνουν ένα μείγμα απίστευτο όσο και αποκαλυπτικό για το ποιόν του αρθρογράφου, μάλλον και του ανθρώπου. Χτες, π.χ., για τη σεξουαλική επανάσταση θέλησε να γράψει, στο Γράμμο και στις αντάρτισσες του ΔΣΕ κατέληξε. Γιατί λέει απ' αυτές ξεκίνησε, καθότι όπως είπε η Αλ. Παπαρήγα «στα χρόνια της εθνικής αντίστασης και του ΔΣΕ η γυναίκα αναδείχτηκε σε όλα τα μέτωπα, πήρε και το όπλο δίπλα στον άντρα στα βουνά, αυτό είχε επίδραση και σε ζητήματα διαπροσωπικών σχέσεων και άλλα». Χρειάζεται βέβαια μεγάλη δόση διαστροφής για να ανάγεις όλες τις διαπροσωπικές σχέσεις σε ...σεξ και μόνο. Και μεγάλη δόση αντικομμουνισμού, αλλά και μισογυνισμού για να αναφέρεσαι σε γυναίκες που πάλεψαν με το όπλο, ισότιμα πλάι στους άντρες και τα αδέρφια τους, για μια Ελλάδα λεύτερη, για μια Ελλάδα του λαού της, αλύγιστες μπροστά στον κίνδυνο και στην τρομοκρατία. Για πραγματικές λεβέντισσες. Αυτή τη λεβεντιά και τα ιδανικά που την υποδαύλισαν, σε άντρες και γυναίκες, τιμούν, κ. Κασσιμάτη, οι Κνίτες όποτε επισκέπτονται το Γράμμο και το Βίτσι. Αλλά είμαστε βέβαιοι ότι για σένα μόνο κάτι ζωώδη ένστικτα δείχνεις να καθορίζουν τη σκέψη σου. Ζωώδη που συγκροτούν και σάπια σκέψη σαν και το σάπιο σύστημα της τάξης σου που το τρέφει η μπόχα της.

Θεσμολαγνία

Το περασμένο Σάββατο η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ συνεδρίασε στη Βουλή ώστε... «μ' ένα συμβολικό τρόπο, να δείξουμε ότι, για μας πολιτικά το διάταγμα δεν ισχύει», όπως είπε ο Αλ. Αλαβάνος αναφορικά με το κλείσιμο της Βουλής για τις ευρωεκλογές και συμπλήρωσε «σε στιγμές μεγάλης κρίσης και για την οικονομία, αλλά ακόμη και για τους θεσμούς, το όργανο της λαϊκής κυριαρχίας, η Βουλή των Ελλήνων, πρέπει να είναι παρόν».

Αναρωτιόμαστε βέβαια πού ακριβώς και πότε διαπίστωσε ότι αυτή η Βουλή, μ' αυτόν το συσχετισμό, αποτελεί «όργανο λαϊκής κυριαρχίας». Αυτή η Βουλή είναι και φαίνεται όργανο της κυριαρχίας του μεγάλου κεφαλαίου. Υπέρ αυτού νομοθετούσε διαρκώς όσο διάστημα λειτουργούσε, εναντίον του λαού νομοθέτησε πλείστα όσα μέτρα.

Βεβαίως η θεσμολαγνεία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστή. Αναμενόμενο που άστραψε και βρόντηξε ο Αλ. Αλαβάνος για το «πλήγμα που δέχονται οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί», αλλά να καλεί τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ σε επαγρύπνηση για να τους στηρίξουν και μάλιστα «στην πορεία προς την κοινωνική δικαιοσύνη, την πορεία προς την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων της κοινωνίας μας», ε, αυτό πια... Αν περιμένει ο λαός από τους θεσμούς της αστικής δημοκρατίας να γεννηθεί κοινωνική δικαιοσύνη ή έστω να συμβάλουν σε μια τέτοια εξέλιξη, κάηκε.

Να τους τσακίσουμε

Οταν ο πρόεδρος των βιομηχάνων επιλέγει να τοποθετηθεί δημόσια και να ασκήσει κριτική στους πολιτικούς εκπροσώπους των αστικών κομμάτων καλώντας τους σε «συναγερμό ηθικής και πολιτικής ανανέωσης» η παρέμβασή του μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί... «Η μεταπολιτευτική δημοκρατία έχει στομώσει (...). Το πολιτικό σύστημα έχει απεμπολήσει τον καθοδηγητικό ρόλο του». Δυο φράσεις - «κλειδιά» από τον Δ. Δασκαλόπουλο, ο οποίος από το βήμα του ΣΕΒ έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου στους πολιτικούς εκπροσώπους της τάξης του, εγκαλώντας τους για την «ικανότητά» τους να χειραγωγούν το λαό στις αντιλαϊκές πολιτικές που επιζητά το μεγάλο κεφάλαιο χωρίς λαϊκές αντιστάσεις.

Η αστική τάξη βλέπει ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έβγαλαν τα άπλυτα των σκανδάλων τους στη φόρα, δηλαδή του τρόπου που το κεφάλαιο διαπλέκεται με τα κόμματά του για να κάνει τη δουλειά του, και η δυσωδία που αποπνέει δημιουργεί τάση αποστροφής στο πολιτικό σύστημα. Ο λαός βλέπει την κυβέρνηση του «σεμνά και ταπεινά» να κλείνει ξαφνικά, νύχτα, τη Βουλή, και ποιος ξέρει ίσως και με «υπόγεια» συναίνεση, για να παραγραφούν τα σκάνδαλα του Βατοπεδίου, της «Ζήμενς», του «Παυλίδη», των «δομημένων ομολόγων», του «Γερμανού». Ακούει τον Θ. Τσουκάτο να ομολογεί ότι πήρε χρήμα από τη «Ζήμενς» για το ΠΑΣΟΚ όντας κυβέρνηση. Βλέπει ότι εκεί που αρχίζουν τα μπλε σκάνδαλα, τελειώνουν τα πράσινα και μαθαίνει ότι ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χρ. Βερελής παραιτείται από βουλευτής με δικαιολογία το σκάνδαλο της «ΜΑΝ» και των τρόλεϊ.

Οι εταίροι του δικομματισμού έτσι κι αλλιώς από το 2007 και μετά δεν καταφέρνουν να καναλιζάρουν τη δυσαρέσκεια από τον ένα στον άλλο, έτσι που να λειτουργεί η δικομματική εναλλαγή, αφού ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, δυσαρεστημένα από την αντιλαϊκή πολιτική και αηδιασμένα από τις υποθέσεις των σκανδάλων, τους γυρίζουν την πλάτη. Αυτή η πραγματικότητα όμως προκαλεί σοβαρό πρόβλημα στην προώθηση των πολιτικών που απαιτεί η ντόπια πλουτοκρατία για να διασφαλίσει μέσα στην οικονομική κρίση τη διατήρηση και ενίσχυση της κερδοφορίας της. Αυτό είπε με ωμό τρόπο και ο πρόεδρος του ΣΕΒ: «Η πολιτική μας λειτουργία χρήζει εξυγίανσης, η οικονομία μας πρέπει να ανασυγκροτηθεί σε ανταγωνιστική βάση»...

Τα μέτρα που επιζητά το μεγάλο κεφάλαιο για να διατηρήσει την «ανταγωνιστική» του θέση, η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ τα έχουν ήδη έτοιμα. Μόλις την προηγούμενη Πέμπτη στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ οι ηγέτες των κρατών - μελών, μαζί και η ελληνική κυβέρνηση, αποφάσισαν 10 «ενέργειες» που υπηρετώντας τη στρατηγική της Λισαβόνας χτυπούν κάθε εργασιακό δικαίωμα και μειώνουν την τιμή της εργατικής δύναμης. Στο ίδιο αντεργατικό πνεύμα κινούνται και οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ, που προτείνει την «επιδοτούμενη εργασία» και την επιτάχυνση των στόχων της Λισαβόνας. Αυτό που τώρα επιζητούν είναι να υφαρπάσουν τη «λαϊκή συγκατάθεση» για να τα εφαρμόσουν αλλά δυσκολεύονται να χειραγωγήσουν στον επιθυμητό βαθμό.

Στο χέρι του λαού είναι να τους δυσκολέψει ακόμα περισσότερο. Να τους μειώσει τα εκλογικά ποσοστά, να τους τιμωρήσει και να τους καταδικάσει με την ψήφο του, ενισχύοντας ταυτόχρονα το ΚΚΕ. Η ενίσχυση του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι ο μοναδικός τους εφιάλτης, γιατί μόνο τότε μπορεί να αμφισβητηθούν στην πράξη η πολιτική τους και το εκμεταλλευτικό σύστημα που υπηρετούν.


Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Αποπροσανατολισμός μπροστά στις ευρωεκλογές

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΒΡΕ ΚΟΙΤΑ που τον είχαμε παρεξηγήσει τον Κ. Καραμανλή! Ο πρωθυπουργός μας δεν έκλεισε την Ολομέλεια της Βουλής πρόωρα για τίποτε πονηρούς λόγους. Οοοόχι...

Αλλωστε, το διατυμπανίζουν τα στελέχη της ΝΔ όπου σταθούν κι όπου βρεθούν. Σε ομιλίες, κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες.

Προκειμένου να συζητήσουμε την ουσία της πολιτικής το έκανε. Για να ανέβει, βρε, το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου και να ξεφύγει από τη σκανδαλολογία. Δεν άντεχε να βλέπει τέτοια κατάπτωση.

Αυτό που ξέχασε να διευκρινίσει όμως είναι ότι θέλησε να «κόψει» τη σκανδαλολογία που αφορά τη ...ΝΔ και την κυβέρνηση.

Γιατί αν αφορούσε - περισσότερο - το ΠΑΣΟΚ η Ολομέλεια της Βουλής θα έμενε ανοιχτή ως τον αιώνα τον άπαντα.

Αλλωστε, τη σημερινή κυβέρνηση την θυμόμαστε και ως αντιπολίτευση. Δεν είναι δα και τόσο μακρινοί εκείνοι οι καιροί.

Τότε που κατέθετε τη μια πρόταση για εξεταστική μετά την άλλη και το μόνο που είχε στο μυαλό της ήταν να καταγγέλλει σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ χωρίς φυσικά να αγγίζει την πολιτική τους ουσία.

Αντε να τους δούμε τώρα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Θα συζητήσουν μήπως σοβαρά ενόψει των ευρωεκλογών;

Θα μας πούνε για τις ευρωπαϊκές οδηγίες που και οι δύο στηρίζουν και δε θέτουν ούτε γι' αστείο υπό αμφισβήτηση;

Μήπως θα μιλήσουν για τις συμβάσεις που μας μπλέκουν στα σχέδια του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού και ψηφίζουν αμφότεροι με χέρια και πόδια;

Ισως θα ακούσουμε καμιά κουβέντα για τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ που επί δεκαετίες υπερψηφίζει και η Ελλάδα είτε είναι στην κυβέρνηση η ΝΔ είτε το ΠΑΣΟΚ;

Να είστε βέβαιοι ότι για όλα αυτά δε θα ακουστεί κουβέντα. Αντίθετα, θα ...δώσει και θα πάρει η συζήτηση περί «θεσμικών εκτροπών» και «συνταγματικών ερμηνειών»...

Λες και δεν πρόκειται να πάμε σε ευρωεκλογές αλλά για ...εξεταστική περίοδο στο 3ο έτος της Νομικής.


Γρηγοριάδης Κώστας

Μηδέν εις το πηλίκον

Γρηγοριάδης Κώστας

Εκπληξη προκάλεσε στην πλειοψηφία των αντιπροσώπων η επιλογή της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ για υψηλού επιπέδου θεσμική και πολιτική παρουσία στην έναρξη του Συνεδρίου της, το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Κήρυξε την έναρξη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και είχαν προσκληθεί οι αρχηγοί των κομμάτων. Μίλησαν η Φ. Πάλλη - Πετραλιά εκ μέρους του πρωθυπουργού, ο οποίος καλά έκανε και δεν πήγε, αφού γλύτωσε τα «ωχ» που ακούστηκαν όταν η υπουργός αναφέρθηκε στο Ασφαλιστικό. Μίλησε και ο αρμόδιος υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης, που απέσπασε κι αυτός το δικό του ...μερίδιο από αντιδράσεις όταν μίλησε για το Ταμείο Εγγυοδοσίας, στους «αφυδατωμένους» οικονομικά αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ.

Γενικά ΕΒΕ άκουσαν και πάλι τα όσα μύρια για «ραχοκοκαλιές» και άλλα παρόμοια. Τέτοια «αγάπη» και φροντίδα, μόνο που στο τέλος και πάλι άδεια έμεινε η τσέπη...

Και τι κατόρθωσε η πλειοψηφία με την επιλογή της; Αύξησε το κύρος της ή το κύρος της ΓΣΕΒΕΕ; Μπορεί για τον πρόεδρο και για κάποια μέλη της διοίκησης αυτό να είναι αρκετό. Να αυξάνουν το «κύρος» τους στους αντιπάλους των ΕΒΕ. Φαίνεται πως είναι τόσο ποτισμένοι με τη συναίνεση που νομίζουν πως αναβαθμίζουν το κύρος της ΓΣΕΒΕΕ με το πρωτόκολλο των Συνεδρίων της. Αλλά το κύρος μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης κατακτιέται με βάση τις επιλογές και τον προσανατολισμό που έχει, με τους αγώνες που δίνει, με την αντίσταση που προβάλλει, με τον τρόπο που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των μελών της. Και σ' αυτό τον τομέα η πλειοψηφία της Συνομοσπονδίας των ΕΒΕ έχει πάρει μηδέν!

Φωνάζει ο κλέφτης...

Να τσουβαλιάσει αυθαίρετα τις ταξικές δυνάμεις με ψευδείς ισχυρισμούς προσπαθεί η παράταξη «Αγωνιστική Συνεργασία», στην Ομοσπονδία Εργαζομένων ΟΤΕ (ΟΜΕ ΟΤΕ), που στηρίζεται από το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Το περασμένο Σαββατοκύριακο πραγματοποιήθηκε Συνέδριο της ΟΜΕ, όπου εκπρόσωποι του Σωματείου Εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ ζήτησαν να μιλήσουν. Το συγκεκριμένο σωματείο έχει συσταθεί πρόσφατα και δεν είναι μέλος της ΟΜΕ.

Η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ δεν τους επέτρεψαν να πάρουν το λόγο. Ομως σε δελτίο Τύπου η «Αγωνιστική Συνεργασία» επέλεξε συνειδητά να θολώσει τα νερά, καταλογίζοντας ευθύνες και στις ταξικές δυνάμεις, παρόλο που η ΕΣΚ ΟΤΕ είπε ότι το ζήτημα θα μπορούσε να μπει στο Συνέδριο για να τους δοθεί ο λόγος.

Με αυτή την ψευδή καταγγελία η «Αγωνιστική Συνεργασία» θέλει να καλύψει το γεγονός ότι η ίδια, μαζί με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, κατέληξαν σε κοινό ψήφισμα στο Συνέδριο, στηρίζοντας τη συνέχιση της ίδιας στρατηγικής που ακολούθησε μέχρι σήμερα η πλειοψηφία της ΟΜΕ. Δηλαδή, τη λογική του ανταγωνισμού και της απελευθέρωσης των τηλεπικοινωνιών και την προβολή αιτημάτων στο πλαίσιο του εφικτού και της διαχείρισης.

Πέρα από τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα και το ψέμα, υπάρχει μια ακόμη διάσταση στο όλο θέμα. Η «Αγωνιστική Συνεργασία», υπερασπιζόμενη το συγκεκριμένο σωματείο, επιβεβαιώνει ότι είναι ενάντια στην ενιαία συνδικαλιστική οργάνωση και δράση όλων των εργαζομένων στον κλάδο, στον ΟΤΕ και τις άλλες εταιρείες. Καθώς το σωματείο αυτό δρα σε χώρο όπου οι εργαζόμενοι καλύπτονται ήδη από τα υπάρχοντα σωματεία του ΟΤΕ και το ταξικό κλαδικό Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής Αττικής. Αλλά οι οπορτουνιστές το 'χουν στο αίμα τους να ακούνε για τα κλαδικά ταξικά συνδικάτα και να βγάζουν σπυράκια. Γι' αυτό και παίρνουν υπό τη σκέπη τους οτιδήποτε μπορεί να δράσει διασπαστικά στον κλάδο.

Αλχημείες για τις τιμές

Με αλχημείες και... «παρατηρητήρια» επιχειρεί η κυβέρνηση να κάμψει τις αντιδράσεις και την αγανάκτηση των λαϊκών νοικοκυριών που γονατίζουν κάτω από το βάρος της ακρίβειας και της λεηλασίας που υφίστανται τα πενιχρά τους εισοδήματα από την κερδοσκοπία των μονοπωλίων.

Σ' αυτό το πλαίσιο χτες ο υπουργός Ανάπτυξης, Κ. Χατζηδάκης, ανακοίνωσε ότι το υπουργείο στο εξής θα καταγράφει κάθε μήνα το εύρος των τιμών σε 160 προϊόντα που περιλαμβάνονται στο καλάθι της ΕΣΥΕ, με βάση το οποίο διαμορφώνεται ο δείκτης τιμών καταναλωτή.

Δεν παρέλειψε, βεβαίως, να κομπάσει ότι τον προηγούμενο Απρίλη σε σύγκριση με το Μάρτη στα συγκεκριμένα προϊόντα καταγράφτηκε μεσοσταθμική μείωση της τάξης του 0,2%.

Είναι, βέβαια, προφανές ότι το γεγονός πως μέσα σε ένα μόνο μήνα, ενδεχόμενα δεν επιβλήθηκαν μεγάλες ανατιμήσεις (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία) δεν ανατρέπει το καθεστώς της ακρίβειας ή ότι από τον προηγούμενο μέχρι το φετινό Απρίλη σημειώθηκαν αυξήσεις τιμών μέχρι και 28,7% σε προϊόντα και υπηρεσίες που καθορίζουν την καθημερινότητα των νοικοκυριών.

Η αλήθεια είναι ότι η ακρίβεια δεν αντιμετωπίζεται ούτε με «παρατηρητήρια» ούτε με επιλεκτικά στατιστικά στοιχεία, ούτε με καταστάσεις που θα δείχνουν το εύρος των τιμών. Η ακρίβεια είναι και θα παραμείνει, γιατί στο επίκεντρο της εφαρμοζόμενης πολιτικής βρίσκεται η προώθηση της «ελεύθερης» αγοράς, δηλαδή η πολιτική ενίσχυσης των μονοπωλίων και της δυνατότητας που έχουν λόγω της κυριαρχίας τους να καθορίζουν τις τιμές, έτσι που να συσσωρεύουν κέρδη καταληστεύοντας τα λαϊκά εισοδήματα.

Προσοχή ... τυφλώνει

Η πολλή ανανέωση φέρνει ...τύφλωση; Το ερώτημα δεν αναφέρεται στη πολιτική τύφλωση αλλά στην οργανική. Και είναι απόλυτα δικαιολογημένο να σκέφτεται έτσι όποιος διάβασε στην «Αυγή» πως το ΚΚΕ δεν είπε τίποτε για το κλείσιμο της Βουλής και ταυτόχρονα είχε δει τον «Ριζοσπάστη» του Σαββάτου που είχε πρώτο του θέμα το κλείσιμο της Βουλής και σε περίοπτη θέση μέσα στο θέμα το σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ. Τι να πούμε; Πως από την πολλή ανανέωση άλλα διαβάζουν, άλλα καταλαβαίνουν (μήπως δε διαβάζουν ή δυσκολεύονται να πάρουν χαμπάρι όντας στον κόσμο τους), ή «το γαρ πολύ του αντιΚΚΕ γεννά τύφλωση και παραφροσύνη»;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οι φοιτητές ψηφίζουν για όλα!

Πάνω από 150.000 φοιτητές και σπουδαστές ψηφίζουν αύριο στις φοιτητικές - σπουδαστικές εκλογές. Σ' αυτήν τη μάχη, οι δυνάμεις της ΚΝΕ και της Πανσπουδαστικής ΚΣ συγκροτούν το αντίπαλο δέος στο δικομματισμό, στις δυνάμεις του ευρωμονόδρομου και της υποταγής. Η ΠΚΣ δίνει με αποφασιστικότητα τη μάχη για την περαιτέρω ενίσχυσή της. Και η ενίσχυση της ΠΚΣ είναι όρος για την ανασύνταξη του ίδιου του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος σε αγωνιστική τροχιά, για να εκφράζει και να διεκδικεί το κίνημα τις σύγχρονες ανάγκες φοιτητών και σπουδαστών. Αλλωστε, η εκπαίδευση είναι υποβαθμισμένη, με προγράμματα και στα πλαίσια των απαιτήσεων των επιχειρήσεων, που διεισδύουν ολοένα και πιο ασφυκτικά, ο νόμος - πλαίσιο εφαρμόζεται και τα ΤΕΙ βγάζουν πτυχιούχους φτηνούς εργάτες βορά στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Οσοι, βεβαίως, βρουν δουλειά.

Ολες οι πολιτικές δυνάμεις ρίχνουν βάρος στις εκλογές, θέλοντας να εμφανίσουν τα αποτελέσματα ως στήριξη της νεολαίας στην πολιτική τους. Η πολιτική τους, όμως, είναι εχθρική για τη μεγάλη πλειοψηφία των νέων που προέρχονται από λαϊκές οικογένειες. Αυτή η πολιτική, που εφαρμόζεται και στηρίζεται εδώ και χρόνια με τη μια ή την άλλη απόχρωση, η πολιτική που αποτελεί υλοποίηση όσων συναποφασίζουν στην ΕΕ, έχει δείξει τα αποτελέσματά της: Κοντά στους μισούς φοιτητές και σπουδαστές αναγκάζονται να δουλεύουν για να σπουδάσουν. Ενα μισθό και βάλε... χρειάζονται κάθε μήνα, για να τα βγάλουν πέρα, αν σπουδάζουν σε άλλη πόλη. Πάνω από τους μισούς αποφοίτους πανεπιστημίων δουλεύουν με ευέλικτες μορφές απασχόλησης. Το 80% των αποφοίτων έχει βιώσει στο πετσί του την ανεργία και πάνω από το 80% έχει αναγκαστεί να αλλάξει από δυο δουλειές και πάνω στα πρώτα πέντε χρόνια από την αποφοίτηση. Το πτυχίο χάνει την αξία του και λίγο λιγότεροι από τους μισούς αποφοίτους οδηγούνται αναγκαστικά και σε μεταπτυχιακό...

Μισή και ακριβοπληρωμένη μόρφωση, μισή δουλειά, μισή ζωή... Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Και τώρα με την επίκληση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης αποφασίζουν ένταση των μέτρων που φέρνουν τα παραπάνω αποτελέσματα. Καλούν το λαό και τη νεολαία να σκύψουν το κεφάλι, να σηκώσουν τα βάρη της κρίσης, να απολέσουν ακόμα περισσότερα δικαιώματα και κατακτήσεις για να μη χάσει από τα κέρδη της η πλουτοκρατία, κι αυτό το ονομάζουν «στάση ευθύνης». Ετσι δικαιολογούν, εξάλλου, οι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ τη στάση τους σε συλλόγους, συνδικάτα ή στο Ευρωκοινοβούλιο, όπου βάζουν την υπογραφή τους για αυξήσεις - κοροϊδία, για δουλειά όποτε και όσο σ' έχει ανάγκη ο εργοδότης, για πλήρη παράδοση των ΑΕΙ στις επιχειρήσεις κτλ. Είναι οι ίδιες δυνάμεις, που οδήγησαν το φοιτητικό - σπουδαστικό κίνημα στον εκφυλισμό και το κρατούν αφοπλισμένο, την ίδια ώρα που ψευτοκλαψουρίζουν για την ανυπαρξία των ΕΦΕΕ και ΕΣΕΕ.

Η ΚΝΕ και η ΠΚΣ είναι δίπλα στους φοιτητές και τους σπουδαστές, στήριγμα στους αγώνες τους και τις διεκδικήσεις τους. Γι' αυτό και τους κοιτάει ίσια στα μάτια, ζητώντας την ψήφο τους. Τους καλεί να μη χαρίσουν το όπλο της ψήφου τους. Να «μαυρίσουν» τις δυνάμεις της υποταγής. Να πάρουν θέση για όλα, να ψηφίσουν για τους συλλόγους τους και για τη ζωή τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ