Το αποπροσανατολιστικό δίλημμα «δεξιά - αντιδεξιά» έχει πολλές φορές τεθεί ενώπιον του λαού απ' την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Και τίθεται με κάθε αφορμή ξανά και ξανά. Ετσι, στην «Αυγή» της περασμένης Πέμπτης διαβάζουμε άρθρο του Π. Σκουρλέτη, μέλους της ΚΠΕ του ΣΥΝ, με τίτλο «το έλλειμμα στην πολιτική της δεξιάς», όπου αναλύει τα περί δημοσίου ελλείμματος, μπροστά στο οποίο «οι νεοφιλελεύθεροι αρρωσταίνουν». Η πραγματικότητα, βέβαια, θέλει και τους νεοφιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες και τους κεντροαριστερούς, όλους όσοι ασπάζονται τον «ευρωμονόδρομο» να εκδηλώνουν τα ίδια ακριβώς συμπτώματα απέναντι στο δημόσιο έλλειμμα, το οποίο με βάση τις ευρωενωσιακές ντιρεκτίβες δεν μπορεί να υπερβαίνει το 3% του ΑΕΠ. Και δεν έχει να κάνει με την πολιτική της δεξιάς. Εχει να κάνει με την από κοινού συνομολογημένη σε ευρωενωσιακό επίπεδο πολιτική που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. Σ' αυτό το πλαίσιο, δεν μπορεί να υπάρξει ένας δημόσιος τομέας «που θα εγγυάται τα δημόσια αγαθά, αποσπώντας τα από την αγορά και εμποδίζοντας τη μετατροπή τους σε αγοραία εμπορεύματα, που θα προωθεί τον κοινωνικό έλεγχο και τη συμμετοχή και θα κινείται στη λογική της οικονομίας των αναγκών». Καπιταλιστική οικονομία και οικονομία των λαϊκών αναγκών είναι σαν τη μέρα με τη νύχτα. Αυτό το πλαίσιο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταδικάσουν οι εργαζόμενοι και να το αντιπαλέψουν, συνειδητοποιώντας ότι ανάμεσα στην οικονομία των μονοπωλίων και στη λαϊκή οικονομία δεν υπάρχει χώρος για καμία άλλη. Καταδικάζοντας με την ψήφο τους και όσους τον εμπαίζουν περί του αντιθέτου.
Προκλητικοί καιροσκόποι
«Παλιά του τέχνη...» ο ΣΥΡΙΖΑ, στην πρωτομαγιάτικη προκήρυξή του, ανάμεσα σε διάφορα «επαναστατικά» για την Πανευρωπαϊκή Αριστερά καταγγέλλει το ΠΑΜΕ ότι «δίνει χέρι βοηθείας στη συμβιβαστική πολιτική των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα», αντιστρέφοντας την πραγματικότητα και προκαλώντας τους εργαζόμενους της Θεσσαλονίκης. Το λέει αυτό ενώ δεν υπάρχει ούτε μία απόφαση του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης και της ΓΣΕΕ που οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ να μην την έχουν ψηφίσει μαζί μ' αυτές τις δύο παρατάξεις. Δεν υπάρχει ουσιαστικά ούτε ένα σωματείο που να μην κατεβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ σε κοινά ψηφοδέλτια μαζί με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ σε αντι-ΠΑΜΕ μέτωπο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει επίσης την κυβέρνηση γιατί συνεχίζει να χρηματοδοτεί τις επιχειρήσεις και τους τραπεζίτες με τεράστια ποσά, ενώ φορτώνει τους εργαζόμενους με όλο και πιο σκληρά μέτρα. Το λέει αυτό ενώ οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τους ΠΑΣΚίτες και τους ΔΑΚίτες, πρωτοστάτησαν στα «παρακάλια» για τη χρηματοδότηση του ομίλου «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία», γνωρίζοντας ότι το σχέδιο εξυγίανσης προβλέπει λουκέτα σε εργοστάσια και, τουλάχιστον, 250 απολύσεις εργαζομένων. Μάλιστα, «εν χορώ» όλοι μαζί, οι Συνεταίροι κατήγγειλαν το ΠΑΜΕ που δε συμφωνούσε μ' αυτά τα θαλασσοδάνεια και τις απολύσεις. Οπορτουνιστές είπατε; Μέχρι το κόκκαλο, λέμε εμείς!
Επιλεκτικές υποσχέσεις...
Από τη Θεσσαλονίκη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, κατά την επίσκεψή του στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο, αναφέρθηκε στις δύσκολες συνθήκες, μέσα από τις οποίες το προσωπικό των νοσοκομείων προσπαθεί να εξυπηρετήσει τους ασθενείς. Συνθήκες που γίνονται ακόμη πιο δύσκολες, εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού. Και υποσχέθηκε προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού - λες και δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ, όπως και η ΝΔ ως κυβέρνηση που έχουν οδηγήσει στη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση. Ωστόσο, και έτσι, ο Γ. Παπανδρέου δε βρήκε να πει μια κουβέντα για τους εργαζόμενους που δουλεύουν στην καθαριότητα, στη φύλαξη και τα μαγειρεία, των νοσοκομείων μέσω των εργολαβικών εταιρειών. Και πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να αναφερθεί, όταν στην επίσκεψη που έκανε στις 22 Απρίλη στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, ο συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ που τον υποδέχτηκε είχε απειλήσει, εκ μέρους του εργολάβου καθαριότητας, τις καθαρίστριες για να μην ιδρύσουν σωματείο! ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση έχουν επιλέξει τους εργολάβους, ενώ οι συνδικαλιστές τους βάζουν πλάτη για να περνά αυτή η αντεργατική πολιτική.
Ανεμοσκορπίσματα...
Οι οπορτουνιστές επενδύουν πολλά στις εντυπώσεις και στον «κοπανιστό αέρα». Πήγε, λοιπόν, ο Αλ. Τσίπρας στην επέτειο της «Επανάστασης των Γαριφάλων» στην Πορτογαλία. Μια επέτειο ανάλογη της δικής μας του Πολυτεχνείου. Εκεί, στις μαζικές εκδηλώσεις, δεν αποκλείεται να έδωσε και καμιά χειραψία με τον ΓΓ της ΚΕ του Πορτογαλικού ΚΚ Τζ. Σόουζα ή και να αντάλλαξαν καμιά κουβέντα μεταξύ τους. Είναι τόση όμως η φούρια των οπορτουνιστών να παίξουν με την εντύπωση (σχέσεις με το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα), προκειμένου να δείξουν ότι αποκτούν και κομμουνιστικές περγαμηνές, (λαθροχειρίες δηλαδή με μια τυχαία χειραψία), που έφτασαν να καμαρώνουν στην «Αυγή», (28/4/2009). Τόσο που να δημοσιεύουν κειμενολεζάντα, για να επιβεβαιώσουν το γεγονός με λάθος φωτογραφία, αφού σ' αυτήν δεν βρίσκεται ο Τζ. Σόουζα, αλλά ηγετικό στέλεχος του ομογάλακτού τους «Μπλόκου της αριστεράς» δηλαδή του ΣΥΝ της Πορτογαλίας. Ετσι είναι, «ανεμοσκορπίσματα διαβολομαζέματα».
Οι εργάτες τούς γύρισαν την πλάτη
Ισχνή, ασθενική μέχρι και ανύπαρκτη ήταν η παρουσία του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού και των δυνάμεων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που τον στηρίζουν, στις πόλεις που κατάφεραν να κάνουν συγκεντρώσεις. Οι χιλιάδες εργάτες που απήργησαν και κατέβηκαν στο δρόμο, επέλεξαν συνειδητά να διαδηλώσουν με το ΠΑΜΕ, καταγράφοντας συγκεντρώσεις ασύγκριτα μεγαλύτερες από αυτές της ΓΣΕΕ και των Εργατικών Κέντρων όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις της συναίνεσης. Η επιλογή αυτή της εργατικής τάξης έχει μεγάλη σημασία, αφού δείχνει με τον πιο κραυγαλέο τρόπο τον εκφυλισμό των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών που συναλλάσσονται με το κεφάλαιο και τα κόμματά του.
Αξίζει να παρατηρήσει κανείς ότι στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, το Ηράκλειο, οι συγκεντρώσεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού ήταν εμφανέστατα άμαζες, με τις δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και άλλων αριστερίστικων ομάδων να προσπαθούν μάταια να σώσουν την κατάσταση. Γεγονός που επιβεβαιώνει ότι οι οπορτουνιστές και οι όμοροι χώροι, όσο κι αν προσπαθούν να πείσουν για το αντίθετο, αποτελούν την πιο αξιόπιστη εφεδρεία, το καλύτερο στήριγμα για τις κάθε λογής πλειοψηφίες που προσπαθούν να βάλουν τους εργάτες στον ντορβά των εργοδοτικών συμφερόντων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις συγκεντρώσεις τους συμμετείχαν ακόμα και εκπρόσωποι της κυβέρνησης, όπως ο Λ. Ζαγορίτης στον Πειραιά. Εκεί βρήκαν χώρο για προεκλογικές εμφανίσεις και μεταξύ τους χαριεντισμούς στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ομού και αντάμα.
Το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι τους γύρισαν και χτες την πλάτη δείχνει πως ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι του μόχθου τούς παίρνουν χαμπάρι. Οσο για το περιεχόμενο των συγκεντρώσεων που διοργάνωσε ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός, το πράγμα βοά. Αφού κατέληξε με τους βιομήχανους σε 11 κοινά σημεία - φωτιά για τους εργαζόμενους, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έσπευσε να επικυρώσει τις άθλιες συνδιαλλαγές της με τους βιομήχανους. Γι' αυτό στο πλαίσιο της χτεσινής συγκέντρωσης στην Αθήνα, όπως και στο εξώδικο της πρωτομαγιάτικης απεργίας, πέρασε αυτούσιο το πλαίσιο που συναποφάσισε με τους εργοδότες, μετατρέποντάς το σε πλαίσιο «διεκδίκησης» της απεργίας της 1ης Μάη, καλώντας τους εργάτες να το υπερασπιστούν!
Τι περιλαμβάνει το πλαίσιο; Ομαδικές απολύσεις με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει σχέδιο κατάρτισης («κοινωνικό σχέδιο»), δημιουργία Ταμείου Αναχρηματοδότησης και Ανάπτυξης για την αδρή πριμοδότηση των μεγαλοεπιχειρήσεων τύπου «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας», «προγράμματα» ανακύκλωσης των ανέργων, κονδύλια των οποίων θα διαχειριστεί και η ΓΣΕΕ, ενεργοποίηση του Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής, που σημαίνει 0,66 ευρώ ενίσχυση την ημέρα στους στατιστικά φτωχούς, μέτρα για τους μεγαλοξενοδόχους και μεγαλοεργοδότες του τουρισμού για να μην κάνουν δήθεν απολύσεις και άλλα παρόμοια. Αυτός είναι ο δρόμος του εκφυλισμού και της γονυκλισίας στα εργοδοτικά συμφέροντα, στον οποίο η συνδικαλιστική πλειοψηφία προσπαθεί να σύρει το εργατικό κίνημα. Αυτό το πλαίσιο έμειναν να υπερασπίζονται μόνοι τους σχεδόν οι εργατοπατέρες χτες το πρωί, έχοντας από δίπλα τούς - δοκιμασμένους στις δυσκολίες της πλειοψηφίας - οπορτουνιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
Η ΕΕ των αντιλαϊκών μέτρων...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΑΝ ΑΥΤΑ ΗΤΑΝ τα όρια φιλολαϊκότητας της κυβέρνησης, ομολογουμένως ...δεν εντυπωσιαστήκαμε. Μάλλον για να εκνευρίζεται κανείς κάνουν...
Επέλεξε την Πρωτομαγιά για να ανακοινώσει μια πενιχρή αύξηση στο επίδομα ανεργίας και εκπτώσεις στα εισιτήρια για λεωφορεία και Μετρό σε κάποιες κατηγορίες (ενώ συνολικά έχουν ακριβύνει).
Ακόμη και οι Ισπανοί κατακτητές, που έδιναν χάντρες και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς όταν εποικούσαν την Αμερική, είχαν μεγαλύτερη φαντασία και γενναιοδωρία.
Να υποθέσουμε ότι αυτή είναι η «θωράκιση του κοινωνικού μοντέλου της Ευρωπαϊκής Ενωσης», που ευαγγελίζεται ο πρωθυπουργός όπου βρεθεί κι όπου σταθεί ανά την Ευρώπη;
Πολύ ωραίο «μοντέλο». Θαυμάσιο! Ιδίως όταν συνδυάζεται με καμιά 30αριά εκατομμύρια ανέργους και αμέτρητους υποαπασχολούμενους και υποασφαλιζόμενους. Ενα πραγματικό ...«κοινωνικό κράτος»!
Τέτοιο, που οι μόνοι που το υπερασπίζονται είναι οι εργοδότες, οι πολυεθνικές και οι γνωστών απόψεων οργανισμοί, όπως ο ΟΟΣΑ...
ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ του Ατλαντικού, πάντως, έχουμε κατασυγκινηθεί - δεν μπορούμε να το κρύψουμε - από την προσπάθεια του Μπάρακ Ομπάμα να διασώσει την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία «Κράισλερ»...
Ο «προοδευτικός» Πρόεδρος των ΗΠΑ κάνει ό,τι μπορεί. Δάνεια δίνει, μεσολαβεί για συμφωνίες στρατηγικής συνεργασίας, αλλάζει νόμους για να αποφύγει την πτώχευση...
Και γιατί τα κάνει όλα αυτά; Για τις θέσεις εργασίας, φυσικά. Για να έχει δουλειά ο Αμερικανός πολίτης. Τι νομίζατε, δηλαδή; Πως όλα γίνονται για να διασφαλιστούν τα κέρδη μιας πολυεθνικής; Αλίμονο...
Αλλωστε, ο Μπάρακ Ομπάμα έχει εγγυήσεις για τη φιλεργατικότητά του. Ποια καλύτερη εγγύηση από το να διαθέτεις ως θαυμαστή τον ...ίδιο τον πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, κατά κόσμον Γιώργο Παπανδρέου;
Θολώνει τα νερά η ΔΑΚΕ
Παπαγεωργίου Βασίλης
Με χτεσινή της ανακοίνωση, η ΔΑΚΕ ενημερώνει ότι «επέλεξε να γιορτάσει την ημέρα της Πρωτομαγιάς μακριά από τις κομματικές φιέστες». Αντί λοιπόν να συμμετέχουν στη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ, τα στελέχη της επέλεξαν να πάνε στον Πειραιά και σε άλλες επαρχιακές πόλεις, να καταθέσουν στεφάνι στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής(!) και στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, για τους 8 νεκρούς του «Φρέντσιπ Γκαζ» και τέλος, να συμμετέχουν στην αντιπροσωπεία του ΕΚΑ και του ΕΚΠ που επισκέφτηκε την Κωνσταντίνα Κούνεβα. Αν δεν ήταν τόσο εξόφθαλμη η προσπάθεια της συνδικαλιστικής παράταξης της ΝΔ να κοροϊδέψει τους εργαζόμενους και να θολώσει τα νερά, θα ήταν πραγματικά για γέλια. Οπως φαίνεται και από το πρόγραμμα των στελεχών της, η ΔΑΚΕ συμμετείχε και παρασυμμετείχε στις συγκεντρώσεις της πλειοψηφίας, απουσιάζοντας για λόγους εντυπωσιασμού μόνο από την Αθήνα. Ως προς το υπόλοιπο πρόγραμμα, τι να πρωτοσχολιάσει κανείς. Οτι οι συνδικαλιστές της ΝΔ θυμήθηκαν τους σκοτωμένους στο Πέραμα εργάτες, που δολοφόνησε η πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας την οποία υπηρετούν οι ίδιοι και το κόμμα τους; Οτι θυμήθηκαν την καθαρίστρια στα εργολαβικά συνεργεία τα οποία οι δικές τους κυβερνήσεις καθιέρωσαν και επέκτειναν; Η ότι πήγαν και στην Καισαριανή για να χαϊδέψουν και κάποια περισσότερα αυτιά για λογαριασμό του κόμματός τους ενόψει και των ευρωεκλογών; Για να τελειώνουν όμως τα ψέματα, πρέπει οι εργαζόμενοι να ξέρουν το εξής: Ο επικεφαλής της ΔΑΚΕ συνυπογράφει με τον ΠΑΣΚίτη πρόεδρο της ΓΣΕΕ το εξώδικο της πρωτομαγιάτικης απεργίας, όπου περιλαμβάνονται τα 11 κοινά σημεία «διεκδίκησης» με τους βιομηχάνους. Αυτή είναι η ουσία του πράγματος και τα άλλα όλα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια κακόγουστη (και αποτυχημένη) προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων.
Ψάχνουν διαβατήριο...
Φαίνεται πως εκεί στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ η συκοφαντία και η επίθεση στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα αποτελεί «διαβατήριο» για να ανελιχθεί κανείς στα πόστα που μοιράζουν μεταξύ τους οι διάφορες συνιστώσες. Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτηκε και η υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της ΚΟΕ Ελένη Σωτηρίου, μιλώντας προ ημερών στη 2η πανελλαδική συνδιάσκεψη του συνονθυλεύματος που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια αποστροφή της ομιλίας είπε: «Σαν αριστερή και κομμουνίστρια, δεν μπορώ να δεχθώ για παράδειγμα ότι θα δολοφονούνται 8 άνθρωποι, 8 εργάτες στο Πέραμα και δε θα γίνεται χαμός. Κι όσο κι αν η ευθύνη για το συγκεκριμένο γεγονός είναι στο ΠΑΜΕ, στο ΠΑΜΕ των μεγάλων λόγων αλλά και της εκτόνωσης της οργής του κόσμου, υπάρχει και για εμάς, θα έλεγα, μια πρόκληση. Πολύ δε περισσότερο όταν βγαίνει ένα επαίσχυντο πόρισμα που λέει η ευθύνη για τη δολοφονία βρίσκεται στους ίδιους τους εργαζόμενους. Ε, όχι. Φτάνει πια. Κι εγώ δηλώνω ότι δεν πρόκειται να σεβαστώ τον καθωσπρεπισμό και τις τυπικές διαδικασίες ενός συστήματος που δολοφονεί και μάλιστα διπλά». Μάλλον σε άλλο πλανήτη βρίσκεται η λεγάμενη για να μη γνωρίζει τις κινητοποιήσεις του Συνδικάτου της Ζώνης, που στη συγκεκριμένη περίπτωση χτυπήθηκαν και από τις δυνάμεις της κρατικής καταστολής, και να συκοφαντεί χυδαία τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στις οποίες ανήκει και το Συνδικάτο. Μήπως δεν ξέρει κατά πού πέφτει το Πέραμα και η Ζώνη; Γιατί το αίμα των δολοφονημένων σ' αυτήν εργατών και τις μάχες των συναδέλφων τους δεν τις ξέρει καθόλου. Και δεν έχει κανένα δικαίωμα να τα κάνει προεκλογικό παιχνίδι των σαλονάτων, τέτοιοι είναι οι οπορτουνιστές, προκειμένου να χτυπήσει τους εργάτες της Ζώνης και το Συνδικάτο τους. Και μη μας πει ότι είναι εργατοϋπάλληλος και συνδικαλίστρια. Το ξέρουμε. Μόνο που στον καπιταλισμό υπάρχουν και εργατοϋπάλληλοι και συνδικαλιστές σαλονάτοι...
... αλλά δεν περνάει στους εργάτες
Το τι έκαναν και κάνουν τα ταξικά συνδικάτα για το συγκεκριμένο γεγονός, αλλά και για το σύνολο των ζητημάτων στη Ζώνη, το ξέρουν καλά οι εργάτες και έχει καταγραφεί χρόνια τώρα στη συνείδηση του περαματιώτικου λαού. Οσο για τη λεγάμενη της ΚΟΕ, καλό θα ήταν να αφήσει το μπλα μπλα και να εξηγήσει γιατί τόσο η ίδια, όσο και το κόμμα της και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ούτε φάνηκαν, ούτε ακούστηκαν όταν εκδόθηκε το επαίσχυντο πόρισμα της εισαγγελίας. Εκτός αν θεωρούν - πράγμα σχεδόν βέβαιο - ότι εκπροσωπούνται όλοι τους από τα γκρουπούσκουλα που με κάθε αφορμή διαδηλώνουν έξω από τα γραφεία του ΚΚΕ στο Πέραμα, βρίζοντας το Κόμμα και τα ταξικά συνδικάτα. Τη δικαιολογούμε απόλυτα τη στενοχώρια τους. Αλλωστε, δεν είναι μικρό πράγμα να μην έχεις το παραμικρό έρεισμα ανάμεσα στους εργαζόμενους της Ζώνης, οι οποίοι δε γυρίζουν το κεφάλι όχι για να ασχοληθούν με τους διάφορους παρατρεχάμενους ομοϊδεάτες της υποψήφιας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε για να τους φτύσουν...
Δύσκολες αποστολές
Ζήλεψε την «Πανδώρα» ο «Βίδος». Αυτός ντε, που γράφει στη δεύτερη σελίδα στο «Βήμα» χαζές εξυπναδούλες ως πολιτικό σχολιασμό. Αλλά ως προς το κομμάτι της προχτεσινής ραδιοφωνικής συνέντευξης της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην ΕΡΑ, είναι αμφίβολο αν ο σχολιογράφος καταλαβαίνει ο ίδιος τι έχει γράψει. Ανακατεύει φράσεις γύρω από τον αγώνα Μπαρτσελόνα - Τσέλσι με τη δημιουργία γηπέδου του Παναθηναϊκού, το χρώμα του ΚΚΕ, τις επικείμενες ευρωεκλογές και γενικά ό,τι του κατέβει. Για να πει τι; Οτι απεμπόλησε τον πατριωτισμό. Και μιλά αυτός και οι όμοιοί του, όπως και η εφημερίδα του, που σκίζονται για την παγκοσμιοποίηση του καπιταλισμού, ακόμη και στα σαχλά από τη διεθνή καλλιτεχνική και ποδοσφαιρική πραγματικότητα που παρουσιάζουν ως σπουδαίες ειδήσεις. Δηλαδή, τη σαπίλα τους. Φαίνεται πως αυτό που καταλαβαίνει σίγουρα είναι πως πρέπει να κτυπήσει το ΚΚΕ και δεν τον νοιάζει αν εκτίθεται με τις ακαταλαβίστικες ανοησίες που υπογράφει. Δύσκολες αυτές οι αποστολές. Σε εκθέτουν.
Στη μάχη για κόκκινη ψήφο
Χτες, μέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς, δεκάδες χιλιάδες λαού διαδήλωσαν παντού στη χώρα, με τα λάβαρα του ΠΑΜΕ. Διατρανώνοντας την απόφαση να συνεχίσουν την πάλη για ένα καλύτερο αύριο, ό,τι άλλωστε δικαιούνται εφόσον οι ίδιοι το έχουν κτίσει με γενιές μόχθου. Χτες, μέρα απεργίας, αναμετρήθηκαν για άλλη μια φορά οι δυο εντελώς αντίθετες γραμμές του εργατικού κινήματος. Από τη μία οι ασυμβίβαστες ταξικές δυνάμεις με τις ιδιαίτερα μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις τους και από την άλλη οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, μερικές δεκάδες εργατοπατέρες ξεκομμένοι από το λαϊκό κίνημα και τις πραγματικές ανάγκες του, και γι' αυτό μόνοι και απαξιωμένοι.
Η χτεσινή μέρα δείχνει ότι μπροστά στις επερχόμενες ευρωεκλογές τα συνθήματα της αντεπίθεσης, της ρήξης, της ανυπακοής στις πολιτικές της ΕΕ ριζώνουν σε μεγάλα τμήματα των εργαζομένων. Οτι είναι σε μεγάλο βαθμό στο χέρι μας αυτά τα συνθήματα να κυριαρχήσουν στη συνείδηση των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, να μετουσιωθούν σε ψήφο καταδίκης των κομμάτων του «ευρωμονόδρομου» στην ευρωκάλπη, σε ψήφο υπέρ του ΚΚΕ. Σε μια περίοδο που ξεγυμνώνονται τα ψεύδη των ελληνικών κυβερνήσεων και των κομμάτων του κεφαλαίου, ότι δήθεν μέσα στη στρούγκα της ΕΕ o εργαζόμενος λαός θα ήταν προφυλαγμένος από τις κρίσεις, ότι θα τον προστάτευε το ευρώ και η ΟΝΕ. Σε μια περίοδο που εντείνονται η ωμή και πρωτόγονη αντικομμουνιστική προπαγάνδα και οι αντιΚΚΕ χυδαιότητες, σαν όπλα για το πέρασμα των αντιλαϊκών ανατροπών στη ζωή και το μέλλον της λαϊκής οικογένειας, η συσπείρωση με το ΚΚΕ, ακόμα και αν δε συμφωνούν σε όλα μαζί του, είναι όρος αναγκαίος για την απόκρουση όλων αυτών των αντιλαϊκών μέτρων που καθημερινά, πλέον, και απ' όλες τις πλευρές πέφτουν στις πλάτες τους.
Τώρα είναι η ώρα να καταδικαστεί η ΝΔ που στη διακυβέρνησή της παρουσίασε το πραγματικό, σκληρό πρόσωπο της πολιτικής της, ως εκφραστής των συμφερόντων του κεφαλαίου. Να αποδοκιμαστεί το ΠΑΣΟΚ εφόσον ούτε θέλει ούτε μπορεί να προσφέρει εναλλακτική λύση, έχοντας την ίδια στρατηγική με τη ΝΔ σε θέματα ΕΕ και εσωτερικής πολιτικής. Να απορριφτεί η διπλοπροσωπία και ο καιροσκοπισμός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που ενώ στηρίζει ολόψυχα την ΕΕ, από την άλλη διαμαρτύρεται για τις συνέπειες από την εφαρμογή της στρατηγικής της, ενοχοποιώντας μόνο τους ελληνικούς «χειρισμούς». Να απομονωθεί ο ΛΑ.Ο.Σ. που δημαγωγώντας πασχίζει να συγκαλύψει τη στήριξη που προσφέρει στο μεγάλο κεφάλαιο, τις αντιδραστικές, οπισθοδρομικές θέσεις του. Να προσπεραστούν τα κόμματα που λειτουργούν ως ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών συνειδήσεων.
Το ΚΚΕ, στο πλαίσιο της πολιτικής του πρότασης για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, έδωσε και δίνει σκληρές μάχες για τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα. Τώρα πια είναι καθαρό ότι μόνο με το κεφάλι ψηλά, με ταξική ενότητα της εργατικής τάξης, γερή οργάνωση και ψήφο δυναμική υπέρ του Κόμματος μπορεί να αποκρουστούν οι επιθέσεις και να ανοίξει ο δρόμος για τα λαϊκά συμφέροντα. Χωρίς κανένα αυτοπεριορισμό των διεκδικήσεων των εργαζομένων. Με την ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος, για μια ισχυρή συμμαχία εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων. Με καταδίκη των κομμάτων του «ευρωμονόδρομου» και πολλές εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά χέρια να ρίχνουν το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στην ευρωκάλπη. Με λαϊκή αντεπίθεση και ισχυρό ΚΚΕ.
Feeds
