Παπαγεωργίου Βασίλης

Εν πρώτοις το ΚΚΕ δεν σπέρνει φήμες και άλλα τινά υπονοούμενα. Το ΚΚΕ διατυπώνει ευθαρσώς και με ακρίβεια τις θέσεις του, που αποτελούν και την οπτική της κριτικής σε πολιτικούς ή άλλους φορείς. Δεύτερο, δε διαθέτει κύκλους - ομόκεντρους, εφαπτόμενους ή τεμνόμενους. Εχει όργανα και οργανώσεις, με επώνυμα μέλη και στελέχη - αλλά και οπαδούς - που προβάλλουν - και υπερασπίζονται- τις θέσεις του Κόμματος στους χώρους που δρουν. Οτιδήποτε άλλο επιχειρείται να αποδοθεί στη δράση του ΚΚΕ δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Και όσοι επιχειρούν να του αποδώσουν τέτοιες πρακτικές έχουν άλλες σκοπεύσεις και τις χρησιμοποιούν ως άλλοθι επιδιώξεων ξένων και προς αυτά που λένε ότι υπερασπίζονται.

Αλλωστε τέτοιες «κριτικές» βρίσκονται «εντός εκτός και τα επί τα αυτά» συνηθισμένων συκοφαντιών σε βάρος του ΚΚΕ! Φτηνός αντικομμουνισμός και της επιστολογράφου και της «Αυγής».

Ο ρόλος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι παραπλανητικός, υποκριτικός και στοχεύει στο να αποτρέψει από τη ριζοσπαστικοποίηση πλατιά λαϊκά στρώματα. Με αυτό είναι ταυτισμένη η ύπαρξη των οπορτουνιστών. Κομμάτι της στρατηγικής τους είναι και να στηρίζουν και να υπερασπίζουν την Ευρωπαϊκή Ενωση, τις συνθήκες της, τις αποφάσεις της, την πολιτική της, αλλά ταυτόχρονα να διαμαρτύρονται για τις συνέπειες από την εφαρμογή των αποφάσεων της ΕΕ και να προτείνουν μεταρρυθμίσεις σε επίπεδο δομών της ΕΕ, χωρίς να αλλάζει καθόλου το αντιλαϊκό αντιδραστικό περιεχόμενό της.

Λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «θέλει να αλλάξει τον κόσμο και μάλιστα την Ευρώπη και πιστεύει ότι αυτό είναι εφικτό» (Χριστόφορος Παπαδόπουλος στην ΑΥΓΗ). Πώς; «Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει στον "ευρωπαϊκό λαό" ως το υποκείμενο των συνταγματικών μετασχηματισμών και προτείνει μέτρα για τη δημιουργία του, κοινωνικά και πολιτικά» (Χρ. Παπαδόπουλος στην ΑΥΓΗ). Τι εννοούν; Οτι θέλουν έναν κόσμο που η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης να μη γίνεται από «νεοφιλελεύθερα μοντέλα» αλλά από αυτά που οι άνθρωποι θα είναι πάνω από τα κέρδη, συνυπάρχοντας, και καλλιεργούν την αυταπάτη πως μπορεί να υπάρχει φιλολαϊκή ΕΕ χωρίς την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και της πολιτικής εξουσίας σε κάθε κράτος - μέλος της. Οτι ο «ευρωπαϊκός λαός» που προτείνουν μπορεί να αλλάξει λιγάκι την αντιλαϊκή πολιτική και να είμαστε όλοι αγαπημένοι... Και το κεφάλαιο και η εργατική Τάξη!

Το λένε βέβαια και πιο καθαρά: «Το σχέδιο του Προγράμματος που έχει εγκριθεί από τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ δεν κινείται σε καμία αντιευρωπαϊκή κατεύθυνση. Αντίθετα, περιγράφει με απόλυτη σαφήνεια την Ευρώπη για την οποία αγωνιζόμαστε μαζί με τις άλλες αριστερές δυνάμεις της Ευρώπης, σε αντίθεση με την Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού, της απορύθμισης, των ελαστικών μορφών απασχόλησης (...). Εμείς μιλάμε για την προτεραιότητα των κοινωνικών αναγκών έναντι του κέρδους» (Δήμος Τσακνιάς, μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνος της Επιτροπής Προγράμματος).

Χαρακτηρίζουν ένα από τα στρατηγικά όπλα του κεφαλαίου, το Σύμφωνο Σταθερότητας, «ανόητο» και «ηλίθιο». «Σε εποχές μεγάλης κρίσης, ύφεσης και ανεργίας, το Σύμφωνο αυτό (σ.σ. Σύμφωνο Σταθερότητας) αποδεικνύεται "ανόητο" κατά τον κ. Κρούγκμαν, "ηλίθιο" κατά τον κ. Πρόντι» (Δημήτρης Παπαδημούλης, ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ). Προτείνουν, δηλαδή, να αντικατασταθεί από κάποιο πιο ...έξυπνο εργαλείο που θα εξακολουθεί να φορτώνει με δεινά την εργατική τάξη. Επιχειρήματα των διδακτόρων του καπιταλισμού.

Και, τέλος, βάζουν αμείλικτα - έως και υπαρξιακά - ερωτήματα του τύπου: «Και το αμείλικτο ερώτημα που ανακύπτει είναι: Καλώς ή κακώς μπήκαμε; Και η αδυσώπητη συνέχεια του ερωτήματος είναι: Να φύγουμε λοιπόν τώρα από την ΕΕ; Θέλουμε να τη διαλύσουμε; Πρόκειται για ιδέες, που αν υιοθετούντο, θα είχαμε εθνική καταστροφή, οικονομική κατάρρευση και τσάκισμα των εργαζομένων» (Μιχάλης Σαμπατακάκης, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ).

Ο καιροσκοπισμός τους δεν έχει όρια. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ξεχάσουν ότι πανηγύριζαν για την ΟΝΕ και το ευρώ. Οτι ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ότι ζητούν πιο ενεργό ρόλο της χώρας μέσα στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής ευρωένωσης. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να ξεχάσουν όλους εκείνους - και τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - που έβαλαν πλάτη για να χτυπηθούν το εισόδημά τους και τα δικαιώματά τους.

-- Από την «πατέντα» των λεγόμενων άγονων γραμμών που «έστησαν» οι εφοπλιστές με τις κυβερνήσεις τους, την 8ετία 2000 - 2008 «τσέπωσαν» 226.822.254,98 ευρώ. Οι επιδοτήσεις εκτοξεύτηκαν από το 2002 με την εφαρμογή του νόμου 2932/2001 που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για την απελευθέρωση της ακτοπλοΐας, με βάση τον κανονισμό της ΕΕ 3577/92, τον οποίο έχει επικροτήσει και ο ΣΥΝ.

-- Οι εφοπλιστές σε συμπαιγνία με το υπουργείο Εμπορικού Ναυτικού έχουν χαρακτηρίσει «άγονες» γραμμές τα δύο τρίτα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών για να αυξήσουν τις επιδοτήσεις, λεφτά που βγαίνουν από τη λεηλασία του πενιχρού εισοδήματος των φορολογούμενων εργαζομένων.

-- Για την τρέχουσα δρομολογιακή περίοδο 2008 - 2009 η κυβέρνηση της ΝΔ τους έχει εξασφαλίσει πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ νέες επιδοτήσεις. Σε κάθε δρομολόγιο οι εφοπλιστές κερδίζουν 267.315,41 ευρώ!

-- Το καλοκαίρι του 2006 η κυβέρνηση της ΝΔ ενισχύοντας το νόμο 2932 του ΠΑΣΟΚ, απελευθέρωσε και το όριο ηλικίας στα ακτοπλοϊκά πλοία, για να κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα τα σαπάκια όπως το ΝΤΑΛΙΑΝΑ του Αγούδημου, που κατασκευάστηκε το 1969, στρώνοντας το έδαφος για νέα ΣΑΜΙΝΑ.

-- Από το 2000 έως το καλοκαίρι του 2008 τα εισιτήρια αυξήθηκαν μέχρι και 376%!

-- Από τον περασμένο Οκτώβρη μέχρι τώρα 2.000 ναυτεργάτες έχουν βρεθεί στην ανεργία από την αυθαίρετη ακινητοποίηση πλοίων. Ανεξέλεγκτοι οι εφοπλιστές ακινητοποιούν και δρομολογούν όποτε και για όσο θέλουν τα καράβια τους, αφήνοντας τα νησιά στο έλεος.

-- Την περασμένη βδομάδα ο εφοπλιστής Σπανός έβαλε ανθρώπους του να κλέψουν το πλοίο του ΚΟΡΣΙΚΑ ΕΞΠΡΕΣ ΙΙΙ που βρίσκεται παρατημένο στην Αλεξανδρούπολη.

-- Στις 5 του Μάρτη ψηφίστηκε στη Βουλή τροπολογία η οποία νομιμοποιεί όλες τις απευθείας αναθέσεις ακτοπλοϊκών δρομολογίων που συμφώνησαν μυστικά με εφοπλιστές οι υπουργοί Εμπορικής Ναυτιλίας, οι οποίες δεν πληρούν ούτε τις τυπικές προϋποθέσεις!

-- Ετοιμάζεται Προεδρικό Διάταγμα για να πετάξουν έξω από τα ελληνικά εμπορικά πλοία με ελληνική σημαία και τους εναπομείναντες Ελληνες ναυτεργάτες, επειδή ακόμα έχουν συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε αντίθεση προφανώς με τον Σύνδεσμο των βιομηχάνων, που έχει την τάση να μεταβληθεί σε ...γραφείο ευρέσεως εργασίας και ανακούφισης των ανέργων.

Εν ολίγοις, για τους καημένους τους άνεργους κόπτονται οι βιομήχανοι και όχι για τα δικά τους κέρδη. Τέτοια καλοσύνη και τέτοιος αλτρουισμός...

Πραγματικά, μας συγκίνησες αγαπητέ πρόεδρε...

Α, ΩΣΤΕ ΒΡΗΚΕ τη λύση για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά το ΠΑΣΟΚ και την παρουσίασε κιόλας. Θα αποπληρώνουν - λέει - ένα μέρος των χρεών μεταξύ 3 ή 5 χρόνων και μετά θα εξοφλούν και τα υπόλοιπα χωρίς κατασχέσεις και άλλα τέτοια...

Τώρα, γιατί αυτό μας θυμίζει ...πρόγραμμα ιδιωτικής τράπεζας, που έχει «πήξει» από τις κατασχέσεις και χρειάζεται ρευστό, έστω και σε δόσεις;

Μάλλον, θα συμβαίνει επειδή είμαστε καχύποπτοι απέναντι στις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ. Δεν έχουμε αντιληφθεί ότι τα χρόνια που περνά στην αντιπολίτευση το κάνουν ...φιλολαϊκό.

Ελα, όμως, που το γνωρίσαμε ως κυβέρνηση και θυμόμαστε πολύ καλά τις τράπεζες να συσσωρεύουν υπερκέρδη και τη λαϊκή οικογένεια να χρεώνεται μέχρι το λαιμό.

ΠΟΣΟ ΘΑ ΠΑΕΙ το αρνάκι του Πάσχα δεν ξέρουμε, πάντως το υπουργείο Ανάπτυξης θα ...κάνει την προσπάθειά του για χαμηλές τιμές. Ετσι μας είπαν οι υπουργοί Γεωργίας και Ανάπτυξης.

Εμείς τι να πούμε, δηλαδή; Μάλλον θα πρέπει να τους ευχηθούμε καλή επιτυχία κι αν το πασχαλινό τραπέζι ακριβύνει (ό,τι, δηλαδή, συμβαίνει κάθε χρονιά) να πούμε ότι είχαν ...καλή πρόθεση.

Μόνο που ο μισθωτός και ο συνταξιούχος έχουν, επίσης, όλη την καλή διάθεση να ...«βγουν» με τις αποδοχές τους. Το πρόβλημα είναι πως ...ποτέ δεν επιτυγχάνεται ο στόχος. Οπως ακριβώς κι αυτός του υπουργείου Ανάπτυξης.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Λέει λοιπόν ανάμεσα σε άλλα: «Η συμμετοχή στη απεργία αποτελεί δικαίωμα καθενός (...) όποιος θέλει να απεργήσει μπορεί και όποιος θέλει να εργαστεί μπορεί (...) Ζήσαμε (σ.σ. στις 2 Απρίλη) μια λογική που ήταν ενάντια στη δημοκρατία. Αγνωστα παιδιά να παρεμποδίζουν την είσοδο στο δικό μας χώρο και να παίρνουν οδηγίες από τον καθοδηγητή τους (...) Αν αύριο αποφασίσουν διαρκείας και περιφρουρήσουν την είσοδο εμείς τι θα κάνουμε; Απλά θα χάνουμε τα μεροκάματά μας; (...) Εμείς θέλουμε το δικό μας σωματείο (...) να συζητά και να δίνει λύσεις στα προβλήματα των ανθρώπων των δικών μας και όχι να γινόμαστε αποδέκτες των δράσεων άλλων».

Οπως γίνεται κατανοητό, το φιλεργοδοτικό - συντεχνιακό παραλήρημα του «συνδικαλιστή» αφορά την περιφρούρηση της απεργίας από το ΠΑΜΕ. Με τη μόνη διαφορά ότι δυσκολεύεται κανείς να ξεχωρίσει αν η συγκεκριμένη ανακοίνωση προέρχεται από τα γραφεία της εργοδοσίας ή από το χέρι του προέδρου του σωματείου. Μικρή η διαφορά, θα σκεφτεί κανείς, όταν η γονυκλισία στα εργοδοτικά συμφέροντα έχει φτάσει σε τέτοιο θλιβερό σημείο.

Στο ένα κανάλι ο πρώην υπουργός Παυλίδης εξηγεί το δράμα που περνάει από τότε που ο εφοπλιστής Μανούσης αποφάσισε να «αναστατώσει την πολιτική ζωή» και να τον κατηγορήσει σαν αποδέκτη μίζας, προκειμένου να πάρει ο ίδιος το διαγωνισμό για τις λεγόμενες «άγονες γραμμές». Στο άλλο κανάλι ο Μανούσης περιγράφει τις δύσκολες ώρες που πέρασε η εταιρεία του, όταν - όπως ο ίδιος έλεγε - ο Παυλίδης αποφάσισε να τον πετάξει από τη μοιρασιά των εκατομμυρίων ευρώ των επιδοτήσεων για τις ίδιες ακτοπλοϊκές γραμμές. Και λίγο μετά, το πορτρέτο του εφοπλιστή Αγούδημου, που έφτασε στα όρια της αυτοκτονίας (;) επειδή το μερτικό του από τις επιδοτήσεις για τα σαπάκια του δεν έχει καταβληθεί ακόμα στο λογαριασμό του και είναι ...υποχρεωμένος να απολύσει 500 και πλέον υπαλλήλους του, που τους έχει ούτως ή άλλως απλήρωτους για μήνες.

Πραγματικά δραματική και δύσκολη η ζωή εκείνων που έχουν στήσει πανηγύρι εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ πάνω από το πτώμα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και του δικαιώματος ναυτεργατών και νησιωτών σε ασφαλείς, σύγχρονες, φτηνές συγκοινωνίες. Τους βλέπεις στις εκπομπές εκείνων που έχουν αναλάβει την αγιογράφησή τους και σκέφτεσαι πως καλύτερα να είσαι άνεργος ή απλήρωτος ναυτεργάτης, καλύτερα να είσαι ταξιδιώτης στο κατάστρωμα των ετοιμόρροπων πλοίων του Μανούση και του Αγούδημου, καλύτερα να είσαι νησιώτης αποκλεισμένος για μήνες από την ηπειρωτική Ελλάδα, παρά να είσαι εφοπλιστής και υπουργός. Τέτοιο δράμα περνάνε οι κηφήνες που ρουφάνε τον ιδρώτα του ελληνικού λαού και χαριεντίζονται με τα πολιτικά τους όργανα σε βάρος των εργασιακών - λαϊκών δικαιωμάτων...

Ετσι, ανάλογα με το ποιος είναι στην κυβέρνηση, οι κυβερνώντες για να δικαιολογήσουν τις επαχθείς για τους εργαζόμενους πολιτικές τους επικαλούνται τις υποχρεώσεις που υπάρχουν απέναντι στην ΕΕ, ενώ οι αντιπολιτευόμενοι υποστηρίζουν ότι οι όποιες επιλογές είναι αποκλειστικά των κυβερνώντων και καθόλου της ΕΕ.

Αν θα βάζαμε κουίζ ποιος λέει αλήθεια και έχει δίκιο, θα ήταν σαν να κλέβουμε εκκλησία, αφού σχεδόν οι πάντες πλέον γνωρίζουν ότι και οι δύο λένε ψέματα.

Λένε ψέματα, πρώτα και κύρια, επειδή και τα δύο κόμματα (μαζί τους και ο ΣΥΝ) έχουν συμφωνήσει και υιοθετήσει τη γενική στρατηγική της ΕΕ, όπως έχει ενσωματωθεί στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και σε άλλες αποφάσεις της ΕΕ. Λένε ψέματα, δεύτερον, επειδή όπως αποδεικνύεται στη ζωή, ο αντιπολιτευόμενος «ελέγχει» τον κυβερνώντα ακόμα και σε θέματα που τα δύο κόμματα έχουν ταυτόσημες θέσεις. Το παράδειγμα με τους φορολογικούς συντελεστές είναι από τα πιο αποκαλυπτικά. Η ΝΔ ασκούσε κριτική στο ΠΑΣΟΚ, ενώ πριν βρεθεί στην εξουσία υιοθέτησε και εφάρμοσε το φορολογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και τώρα το ΠΑΣΟΚ ασκεί κριτική στη ΝΔ η οποία προσαρμόζει τη φορολογία του κεφαλαίου απόλυτα πιστά και σύμφωνα με τα όσα λέει το ΠΑΣΟΚ στο δικό του πρόγραμμα.

Ο στόχος τους είναι φανερός. Πότε ο ένας πότε ο άλλος θέλουν - κατά περίπτωση - να αθωώσουν είτε τις κατευθύνσεις-αποφάσεις της ΕΕ, είτε τις επιλογές που γίνονται σε κυβερνητικό επίπεδο. Το αποτέλεσμα είναι ότι και οι δύο μαζί παραπλανούν και αποπροσανατολίζουν για το γεγονός ότι η ΕΕ και οι εθνικές κυβερνήσεις από κοινού και με μοναδικό στόχο την ενίσχυση της πλουτοκρατίας εφαρμόζουν συγκεκριμένες πολιτικές, που ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στην κυβερνητική εξουσία χαρακτηρίζονται από την αντιλαϊκή τους στοχοπροσήλωση και συνέχεια.