Να δημιουργήσει την απατηλή αίσθηση ότι θα δοθούν πολλά λεφτά στους αγρότες μέχρι το καλοκαίρι για αποζημιώσεις και επιδοτήσεις, επιχειρεί η κυβέρνηση. Χτες και προχτές από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων βγήκαν ανακοινώσεις ότι θα δοθούν 350 ευρώ για επιδοτήσεις και πως μέσα στις επόμενες δύο βδομάδες θα ξεκινήσει η πληρωμή των κατ' εξαίρεση αποζημιώσεων από τα 500 εκατ. ευρώ που είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση στη διάρκεια των αγροτικών κινητοποιήσεων. Ομως η αγροτιά στην πράξη έχει να πάρει τα ψίχουλα των επιδοτήσεων της νέας ΚΑΠ, που είναι παγωμένες σε τιμές 2000 και τα ψίχουλα των στρεμματικών ψευτοαποζημιώσεων μέσω του ΕΛΓΑ, που στην ουσία δε λύνουν κανένα πρόβλημα. Γιατί οι επιδοτήσεις πάλι μειωμένες θα 'ναι και οι τιμές στα αγροτικά προϊόντα πάλι σε εξευτελιστικά επίπεδα θα συνεχίσουν να κινούνται, εξαιτίας της νέας ΚΑΠ, του ΠΟΕ και της ακολουθούμενης κυβερνητικής πολιτικής. Και τι θα κάνει η κυβέρνηση για το 2009; Θα δώσει υποτίθεται πάλι κατ' εξαίρεση αποζημιώσεις για την πτώση των αγροτικών τιμών; Για άλλη μια φορά φαίνεται η επικαιρότητα και η ορθότητα των αιτημάτων της ΠΑΣΥ για κατώτατες εγγυημένες τιμές και εξασφάλιση βιώσιμου εισοδήματος στην αγροτιά. Και φαίνεται ακόμα η αναγκαιότητα για την απόκρουση και ανατροπή αυτής της αντιαγροτικής πολιτικής που όλο και μεγαλύτερα προβλήματα θα προκαλεί χρόνο με το χρόνο και την εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής πολιτικής.
Και ... νέος σοσιαλισμός
Η αποστροφή της ηγεσίας του ΣΥΝ προς το σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα είναι γνωστή. Μετά βδελυγμίας και σε όλους τους τόνους τον έχει αποκηρύξει. Αυτή τους η αποστροφή εκφράζεται και στις εκάστοτε αναφορές τους στον υποτιθέμενο «σοσιαλισμό» που θέλουν, φροντίζοντας να τον διαχωρίσουν απ' αυτόν που οικοδομήθηκε. Επιστρατεύουν προς τούτο μια πλειάδα επιθέτων και προσδιορισμών όπως «σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία» ή «σοσιαλισμός του 21ου αιώνα» ή «νέος σοσιαλισμός». Οπως δηλώνει ο Π. Λαφαζάνης σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Αυγή»: «Είναι ιστορικά άγονο να ψάχνουν κάποιοι για βιώσιμες παραλλαγές του καπιταλισμού δεν υπάρχουν (...). Ο λόγος γίνεται για ένα νέο σοσιαλισμό»!
Το ζήτημα βέβαια δεν αφορά μόνο στη στάση τους απέναντι στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, που είναι κομβικής σημασίας. Είναι ότι κακοποιούν την έννοια του σοσιαλισμού και υπονομεύουν τη σοσιαλιστική προοπτική, βαφτίζοντας σαν τέτοια τη διαχείριση του καπιταλισμού που είναι και ο απώτερος στόχος τους, όπως σαφώς προκύπτει απ' όλα τους τα ντοκουμέντα και το προσφάτως εγκεκριμένο απ' το Συνέδριο του ΣΥΝ πρόγραμμά τους. Φυσικά, ο οπορτουνισμός όσα τερτίπια κι αν ξεσηκώσει, δεν μπορεί ούτε στο ελάχιστο να θαμπώσει την ακτινοβολία του σοσιαλισμού και αυτού που υπήρξε και αυτού που θα υπάρξει.
Εργοδότες σε διαφορετικά πόστα
«Χτύπησε» αντεργατικά πάλι ο δήμαρχος Ελευσίνας Γ. Αμπατζόγλου (υποστηριζόμενος από ΣΥΝ - ΠΑΣΟΚ). Δε φτάνει που η δημοτική αρχή του δημάρχου έχει επιβάλει εδώ και καιρό στο δήμο κάθε είδους ευέλικτη μορφή απασχόλησης, τώρα έφτασε στο σημείο να «απολύσει» ακόμα και συμβασιούχο 4 μήνες πριν λήξει η σύμβασή του, επειδή δεν τον ικανοποιούσε η «αποδοτικότητά» του! Η απόλυση έγινε πριν από καμιά δεκαριά μέρες και αφορούσε εργαζόμενο σε απορριμματοφόρο ο οποίος δεν ικανοποιούσε τον δήμαρχο - εργοδότη με το πόσους κάδους κατάφερνε να μαζεύει. Και μπορεί χτες η απόλυση να ανακλήθηκε μετά την άμεση παρέμβαση του ταξικού σωματείου των εργαζομένων στους ΟΤΑ του Θριασίου, αποδεικνύει όμως και πάλι τη φιλοσοφία της δημοτικής αρχής να λειτουργεί σαν εργοδότης χειρότερα και από τους βιομήχανους της περιοχής. Οι οποίοι έχουν βάλει μπροστά σειρά απολύσεων και αντεργατικών «διευθετήσεων», στο όνομα της κρίσης. Προφανώς ο δήμαρχος, σαν εργοδότης, κατανοεί τον πόνο τους και τις δυσκολίες τους...
Κράνη... κοινωνικής ευθύνης
Κράνη του... προγράμματος κοινωνικής ευθύνης έδωσε χτες η «Eurobank» και το Ιδρυμα Λάτση σε κυβερνητικά στελέχη. Τα κράνη μοιράστηκαν σε εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Πολιτικής Προστασίας, όπου τιμήθηκε και η «ευεργεσία» των μεγάλων επιχειρήσεων, οι οποίες... μεγαθύμως μοιράζουν χρήματα αφού η εταιρική κοινωνική ευθύνη, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, οδηγεί τις επιχειρήσεις σε «βιώσιμη επιχειρηματική επιτυχία». Πρώτος στη σειρά ήταν ο υπουργός Εσωτερικών Π. Παυλόπουλος, ο οποίος έχει διακηρύξει πως «σε έναν τόσο κρίσιμο τομέα όπως είναι η πολιτική προστασία και ειδικότερα η πρόληψη των δασικών πυρκαγιών, μένει πάντοτε χώρος για την αξιοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας». Μάλλον τα σχόλια περιττεύουν με δεδομένο ότι στις κατευθύνσεις της ΕΕ είναι η σταδιακή αποχώρηση του κράτους από τους τομείς άσκησης πολιτικής κοινωνικού χαρακτήρα, όπως είναι και η πολιτική προστασία.
Κανένα παζάρι
Ηταν αναμενόμενο. Από τη στιγμή που οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις, σε ΕΕ και Ελλάδα, θα αναγνώριζαν ότι υπάρχει θέμα οικονομικής κρίσης που μαστίζει τις καπιταλιστικές χώρες, στη διαδικασία αναζήτησης διεξόδου θα γίνονταν μαλλιά - κουβάρια. Οι διάφορες χώρες - μέλη της ΕΕ διατυπώνουν προτάσεις έχοντας ταμπουρωθεί πίσω από τις θέσεις που κατέχουν τα δικά τους μονοπώλια. Στη Γερμανία ο ένας υπουργός προτείνει πρόγραμμα χρηματοδότησης της αυτοκινητοβιομηχανίας, δεχόμενος τους κεραυνούς ομότιτλών του στην ίδια κυβέρνηση. Οικονομολόγοι και ειδικοί προτείνουν αύξηση της φορολογίας, ώστε να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα, άλλοι προβάλλουν το μοντέλο της περιστολής των φοροεπιβαρύνσεων για να αυξηθούν οι επενδύσεις. Οι περισσότεροι επιλέγουν τη στήριξη των ιδιωτικών επιχειρηματικών ομίλων, υπάρχουν όμως και εκείνοι που ζητούν δημόσιες επενδύσεις.
Το ίδιο συμβαίνει στη χώρα μας. Κεντρική γραμμή της κυβέρνησης είναι η στήριξη των επιχειρήσεων μέσω της μείωσης των φορολογικών συντελεστών, τα σενάρια όμως μέτρων που βρίσκονται υπό επεξεργασία προβλέπουν και έκτακτους φόρους. Το οικονομικό επιτελείο εξετάζει τρόπους για να μην κατρακυλήσει η ζήτηση, την ίδια ώρα όμως ερωτοτροπεί και με την ιδέα της αύξησης των συντελεστών του ΦΠΑ. Το ΠΑΣΟΚ, αιφνιδιασμένο και αυτό από την κρίση, εμφανίζεται με δύο και τρεις γραμμές. Ο Γ. Παπανδρέου, μιλώντας για την «πράσινη ανάπτυξη» βάζει στο τραπέζι ένα ολόκληρο σύστημα ποικιλόμορφων οικονομικών ενισχύσεων του κεφαλαίου. Αλλοι εκπρόσωποι του ίδιου κόμματος κάνουν λόγο για την ανάγκη εξεύρεσης κεφαλαίων και συνδυασμούς στήριξης του ιδιωτικού κεφαλαίου και των δημόσιων επενδύσεων, που θα γίνουν δήθεν με κανόνες και έλεγχο, για τη συγκράτηση των ελλειμμάτων. Ο ΣΥΝ, με βάση δημοσιεύματα της προχτεσινής «Αυγής» για τις προτάσεις Αλαβάνου, θυμίζει ...ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '80, ζητώντας «άμεσες εγχώριες και ξένες επενδύσεις», ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» και βιομηχανία με «υψηλή προστιθέμενη αξία», ενώ παράλληλα προειδοποιεί ότι «δεν είναι δυνατόν να μην έρθουμε αντιμέτωποι με τον διεθνή ανταγωνισμό».
Το μότο όλων τους είναι ένα και μοναδικό: Υποταγή στους κανόνες που έχουν επιβάλει οι μέχρι σήμερα συσχετισμοί δυνάμεων, διεθνώς και στη χώρα, ώστε όλοι μαζί να αναζητήσουμε διεξόδους από την κρίση, στην οποία, όλοι μαζί, βρεθήκαμε. Από εκεί και πέρα ξεκινά το παζάρι για τις ...δοσολογίες. Πόσα θα είναι τα ελλείμματα, πόσοι οι φόροι, πόσες οι χρηματοπιστώσεις. Και -κυρίως - πόσο θα μειωθούν οι μισθοί, πώς θα ελαστικοποιήσουμε περισσότερο τις εργασιακές σχέσεις, πώς θα είναι το καινούριο Ασφαλιστικό, κ.ο.κ.
Ε, λοιπόν, οι κομμουνιστές δεν μπορούν και δεν μπαίνουν σε μια τέτοια κουβέντα. Δεν παζαρεύουν και δε διαπραγματεύονται καμιά απολύτως θυσία, στο όνομα της σωτηρίας των επιχειρηματικών ομίλων. Το ΚΚΕ, πέρα από τις πρωτοβουλίες που έχει διατυπώσει επίσημα, προτείνει προς τους εργαζόμενους ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο στόχων πάλης για την αντιμετώπιση των άμεσων συνεπειών που υφίστανται οι εργαζόμενοι από την κρίση. Είναι στόχοι πάλης, που το λαϊκό κίνημα μπορεί να διεκδικήσει σε απόλυτο συνδυασμό με την πάλη και τον αγώνα για τον άλλο τρόπο ανάπτυξης. Μέσα από τον καθημερινό αγώνα συνειδητοποίησης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων ότι η οριστική λύση από τη γάγγραινα των κρίσεων είναι η ρήξη και η ανατροπή, η ανάγκη της αγωνιστικής δράσης για τον απεγκλωβισμό των εργατικών μαζών από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», με την ταυτόχρονη ενίσχυση του ΚΚΕ.
Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ
Ταυτισμένοι με τα συμφέροντα του κεφαλαίου...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΩΣΤΕ ΣΥΝΤΟΜΑ «θα έχουμε μια νέα Ολυμπιακή Αεροπορία», κ. Χατζηδάκη; Πολύ ενδιαφέρον. Ομως δεν καταλάβαμε, ποιοι ακριβώς θα την ...«έχουμε».
Στα σίγουρα δε θα «την έχει» ο Ελληνας εργαζόμενος και συνταξιούχος για τον οποίο οι αεροπορικές μετακινήσεις παραμένουν απαγορευτικές.
Οπωσδήποτε δε θα «την έχουν» οι κάτοικοι των απομακρυσμένων νησιών της Ελλάδας, που προφανώς δεν κρίνεται απαραίτητο να έχουν και ...πολλά - πολλά με την ηπειρωτική χώρα.
Σε καμία περίπτωση δε θα «την έχουν» οι εργαζόμενοι σε αυτήν, που αφήνονται στις διαθέσεις της ...αγοράς.
Φυσικά, κάποιοι θα «την έχουν» και δε θα είναι άλλοι από τα ιδιωτικά συμφέροντα που θα την αγοράσουν και θα κερδοσκοπήσουν σε βάρος των μεταφορών της χώρας.
Οπότε μάλλον δικαίως χρησιμοποιεί τον πληθυντικό ο υπουργός. Γιατί ακριβώς με αυτά τα συμφέροντα είναι συνταυτισμένος.
«ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΧΩΡΙΣ ΣΧΕΔΙΟ είναι λευκή επιταγή» η ...ατάκα του ΠΑΣΟΚ γι' αυτή την εβδομάδα, που φαίνεται ότι τη θεωρούν πολύ έξυπνη γι' αυτό την αναπαράγουν τα στελέχη του όπου βρεθούν.
Να υποθέσουμε ότι μια συναίνεση σε ένα υπαρκτό αντιλαϊκό σχέδιο δεν αποτελεί φυσικά λευκή επιταγή (απολύτως ...μαύρη θα είναι για την ακρίβεια). Οπότε πρέπει να τη δώσουν οι εργαζόμενοι;
Μάλλον αυτό εννοούν οι της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και αν ποτέ βρεθούν στην κυβέρνηση, ακριβώς αυτό θα ζητήσουν. Συναίνεση σε αντιλαϊκές επιλογές, ό,τι δηλαδή θέλει σήμερα και ο Κ. Καραμανλής.
Εννοείται ότι σε μια τέτοια περίπτωση η σημερινή κυβέρνηση εφόσον θα έχει βρεθεί στην αντιπολίτευση θα κατηγορεί για ...έλλειψη σχεδίου.
Τελικά, μάλλον όταν ο κάποιος από αυτούς είναι στην εξουσία καλά θα κάνει να κρατά σημειώσεις από όσα λέει ο άλλος.
Γιατί να κάθονται να ξαναγράφουν και να τα ξαναδιατυπώνουν; Ετσι θα γλιτώσουν χρόνο και κόπο.
Γρηγοριάδης Κώστας
Τα κέρδη της κρίσης
Γρηγοριάδης Κώστας
Κοντά στα 2,5 δισ. ευρώ έφτασε η μάζα του καθαρού κέρδους για 5 από τους τραπεζικούς ομίλους στο 12μηνο του 2008. Και από τη λίστα της αμύθητης κερδοφορίας απουσιάζουν, για την ώρα, μεγάλοι όμιλοι, όπως για παράδειγμα της Εθνικής Τράπεζας, που θα δημοσιεύσουν τα σχετικά στοιχεία στο προσεχές διάστημα.
Χαρακτηριστικά είναι τα δείγματα γραφής: «Γιούρομπανκ»: 652 εκατ. ευρώ, «Αλφα»: 512 εκατ. ευρώ, Κύπρου: 502 εκατ. ευρώ, «Μαρφίν Πόπουλαρ»: 395 εκατ. ευρώ, Πειραιώς: 315 εκατ. ευρώ, κ.ο.κ.
Είναι δηλαδή φανερό πως η κερδοφορία τους καλά κρατεί ακόμη και σε περιόδους καπιταλιστικής κρίσης και αναταράξεων. Σε τελική ανάλυση οι σημερινοί κλαυθμοί της πλουτοκρατίας αφορούν μόνο στο βαθμό συσσώρευσης κέρδους. Η όποια εμφανιζόμενη πτωτική τάση έχει κινητοποιήσει όλα τα αντανακλαστικά ιμπεριαλιστικών κέντρων και οργανισμών, όπως και της ίδιας της ΕΕ, των εθνικών κυβερνήσεων, κ.ά. Σε αυτό το πλαίσιο ήδη εφαρμόζουν σειρά από ρυθμίσεις κρατικομονοπωλιακού χαρακτήρα, όπως αυτή που υλοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ στο κρατικό πακέτο ενίσχυσης με τα 28 δισ. ευρώ. Είναι επίσης φανερό πως έχουν και επεξεργασμένο σχέδιο και πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Από τη σκοπιά των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων η ειδοποιός διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι οι μεθοδεύσεις τους είναι, όσο ποτέ άλλοτε, ακόμη πιο επικίνδυνες και εγκληματικές. Σήμερα η «συναίνεση» στα σχέδια ΕΕ, κυβέρνησης και πλουτοκρατίας οδηγεί κατευθείαν στον γκρεμό. Σήμερα, όσο ποτέ, η απάντηση βρίσκεται στη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Μετώπου, στη συνολική ρήξη με την εφαρμοζόμενη πολιτική.
«Στρατηγικός εταίρος»...
Εικόνα «αναβάθμισης» των ελληνοαμερικανικών σχέσεων είχε καλλιεργήσει η Ντ. Μπακογιάννη μετά την επίσκεψή της πριν μερικές βδομάδες στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Για του λόγου το αληθές μεταφέρουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη που είχε δώσει την 1η Μάρτη στην «Καθημερινή». Ερώτηση: «Πώς αντιμετωπίζεται η Ελλάδα από την κυβέρνηση Ομπάμα;». Ντ. Μπακογιάννη: «Αντιμετωπίζεται ως αξιόπιστος συνομιλητής, ως στρατηγικός εταίρος. Η Ελλάδα αξιοποιεί τη δραστηριότητά της των τελευταίων τριών ετών σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, από τη Μέση Ανατολή μέχρι τον Καύκασο...». Ερώτηση: «Πώς αντέδρασε η κ. Κλίντον όταν ενημερώθηκε για τις τουρκικές προκλήσεις της τελευταίας περιόδου στο Αιγαίο;». Ντ. Μπακογιάννη: «Με ουσιαστική κατανόηση...». Ερώτηση: «Ποια είναι η κύρια διαφορά της Χίλαρι Κλίντον και της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ από τους προκατόχους τους;». Ντ. Μπακογιάννη: «Διαπίστωσα νέο πνεύμα, ειλικρινή βούληση και επιθυμία για συνεργασία...». Μετά την προχτεσινή επίσκεψη της Χ. Κλίντον στην Αγκυρα, το κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε και στο οποίο, μεταξύ άλλων, γίνεται αναφορά «για άρση της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων», η Ελληνίδα υπουργός Εξωτερικών δεν είπε κουβέντα. Κουβέντα δεν έχουν πει από την κυβέρνηση και για την ανακοίνωση του τουρκικού επιτελείου ότι η άσκηση «Ηγεμών», που διχοτομεί το Αιγαίο, είναι άσκηση του ΝΑΤΟ. Προφανώς, αυτό σημαίνει «στρατηγικός εταίρος» των ΗΠΑ...
Ενοχλήθηκαν και συκοφαντούν
Μια συντονισμένη προσπάθεια να συκοφαντηθεί το ΠΑΜΕ και τα στελέχη του εξελίχθηκε τις τελευταίες μέρες στον Τύπο από το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων (ΕΚΙ) και το ΝΑΡ, με αφορμή τον αγώνα των εργαζομένων στην επιχείρηση «ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ ΑΒΕΕ». Φαίνεται ενοχλεί η ολοένα και μεγαλύτερη συσπείρωση εργαζόμενων στη γραμμή της ρήξης με τα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας. Γι' αυτό ο πρόεδρος του ΕΚΙ εγκαλεί το ΠΑΜΕ για «άστοχες ενέργειες». Και αυτό όταν οι εργαζόμενοι της επιχείρησης, ενωμένοι και με τη στήριξη του ταξικού σωματείου των Ιδιωτικών Υπαλλήλων και του ΠΑΜΕ, κατάφεραν κόντρα στην εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία να αποσπάσουν δεδουλευμένα ύψους 170.000 ευρώ. Να έχουν στα χέρια τους μια επιταγή 100.000 που μπορεί να οδηγήσει σε συντηρητική κατάσχεση της περιουσίας αυτών που την υπογράφουν. Μαζί με τον εκπρόσωπο της ΠΑΣΚΕ, που διαπίστωσε ως θεατής «δισταχτικούς» και «φοβισμένους» εργάτες, και το ΝΑΡ, που μέσα από την εφημερίδα «ΠΡΙΝ» ανακαλύπτει ότι εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ στις διαπραγματεύσεις με το νομάρχη Ιωαννίνων λειτουργούσε τάχα «ερήμην» των εργαζομένων. Οταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι τόσο στον προηγούμενο όσο και στον τωρινό αγώνα τους αποφασίζουν και δρουν συλλογικά, με πλαίσιο αιτημάτων και θέσεων που διαμορφώνεται από τους ίδιους.
Οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού και οι κολαούζοι τους με την αντιΠΑΜΕ λάσπη και συκοφαντία τους αποκαλύπτουν για άλλη μια φορά το ρόλο τους. Ρόλο υπονομευτικό και εχθρικό σε ό,τι έχει να κάνει με την οργάνωση της πάλης των εργατών σε ταξική κατεύθυνση. Δε θα τους περάσει και το ξέρουν καλά.
Απόφαση - όπλο δράσης
Η Πολιτική Απόφαση του 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ βρίσκεται από την Κυριακή το πρωί στα χέρια των μελών, των οπαδών και των φίλων του Κόμματος. Η Πολιτική Απόφαση, η οποία αναφέρεται στα καθήκοντα του Κόμματος μέχρι το 19ο Συνέδριο, αποτελεί ένα σπουδαίο ντοκουμέντο, που για τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα γίνει ο οδηγός της συλλογικής μας δράσης αλλά και ξεχωριστά του κάθε κομμουνιστή, ώστε να κάνουμε αποφασιστικά βήματα στην κατεύθυνση της ισχυροποίησης του ΚΚΕ αλλά και στη διαμόρφωση των συνθηκών για την αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος.
Κεντρικός στόχος των μελών του Κόμματος είναι το ντοκουμέντο αυτό να διαδοθεί πολύ πέρα από τις γραμμές του ΚΚΕ, να φτάσει σε κάθε λαϊκό σπίτι. Να μπει μέσα στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στους χώρους δουλειάς, να φτάσει στα χέρια των χιλιάδων ανθρώπων του μόχθου, σε κάθε εργαζόμενο που κάθε μέρα δίνει τη μάχη για το μεροκάματο. Να αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης και διαλόγου για τους αυτοαπασχολούμενους των αστικών κέντρων, για τη μικρομεσαία αγροτιά. Καταρχήν, όμως, θα πρέπει να μελετηθεί, να εμπεδωθεί από τα ίδια τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ ώστε να γίνει ο καθημερινός οδηγός της δράσης μας.
Ειδικά μπροστά στην εξελισσόμενη οικονομική κρίση, που εκδηλώνεται ευρύτερα σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες του κόσμου και θα χτυπήσει ακόμα πιο βάναυσα κάθε εργασιακό και λαϊκό δικαίωμα, οι κομμουνιστές πρέπει να είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν σε οποιεσδήποτε συνθήκες και στροφές της ταξικής πάλης. Η επαφή των μελών του Κόμματος με το λαό οφείλει να αποκτήσει νέα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά. Κάθε μέλος, φίλος και οπαδός του ΚΚΕ θα κληθεί από τα ίδια τα λαϊκά στρώματα να απαντήσει σε πλήθος ερωτημάτων, ανησυχιών και προτάσεων. Η Πολιτική Απόφαση του 18ου Συνεδρίου αλλά και το Κείμενο για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό ακριβώς πάνω σ' αυτό το πεδίο μπορούν να αποτελέσουν τα κύρια εργαλεία και εφόδια των κομμουνιστών για να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες της ιδεολογικής διαπάλης.
Οι σημερινές εξελίξεις επιβεβαιώνουν θέσεις και αλήθειες που χρόνια τώρα το Κόμμα χωρίς παρεκκλίσεις προβάλλει και στηρίζει, αναδεικνύοντας την αναγκαιότητα και δυνατότητα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, ως της μόνης ρεαλιστικής και αποτελεσματικής απάντησης στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής που γεννά τις οικονομικές κρίσεις. Αυτές οι θέσεις του Κόμματος, που αποτυπώνονται και μέσα στις αποφάσεις του 18ου Συνεδρίου, πρέπει να φτάσουν μέσα σε κάθε λαϊκό νοικοκυριό. Γιατί δίνουν απάντηση στα μεγάλα σύγχρονα προβλήματα. Γιατί δείχνουν τον άλλο δρόμο της ανάπτυξης προς όφελος του λαού.
Οι αποφάσεις του 18ου Συνεδρίου αποτελούν πολύτιμο εφόδιο των κομμουνιστών μπροστά στην όξυνση της ταξικής πάλης. Αποτελούν εργαλείο για τους αγώνες του σήμερα που δείχνουν την προοπτική για τη σοσιαλιστική κοινωνία του αύριο. Απευθύνονται πρώτα και κύρια σε όσους θίγονται από την υπάρχουσα κατάσταση και έχουν διάθεση αντίστασης, αφορούν όσους αναγνωρίζουν στην πολιτική πρόταση του Κόμματος τη μοναδική διέξοδο και προοπτική προς όφελός τους. Το κάλεσμα του ΚΚΕ για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Μετώπου, που στις σημερινές συνθήκες εντάσσεται ακόμα πιο πολύ στην πάλη για ανατροπή του καπιταλισμού, αφορά το σύνολο της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.