ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ολισθηρός κατήφορος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τελικά, θα καταθέτουν σχέδια πτήσης τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα, που παίρνουν μέρος στη ΝΑΤΟική άσκηση «Dynamic Mix» και από χτες πετούν κατά δεκάδες στους ελληνικούς ουρανούς. Δε θα τα καταθέτουν, όμως, στις ελληνικές αρμόδιες υπηρεσίες, αλλά στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο της Νάπολης, απ' όπου θα ενημερώνεται η ελληνική πλευρά. Σ' αυτή τη «σολομώντεια» συμφωνία - αναφέρουν δημοσιογραφικές πληροφορίες - κατέληξαν το ΝΑΤΟ, η Αθήνα και η Αγκυρα, προχτές, μετά από ολοήμερη διαπραγμάτευση κι ενώ ο Ελληνας αεροπορικός διοικητής της Λάρισας κινδύνευε να πάθει... διχασμό προσωπικότητας, καθώς θα έπρεπε, τη μια στιγμή να εγκρίνει τις πτήσεις τουρκικών αεροσκαφών (φορώντας το «ΝΑΤΟικό καπέλο») και την άλλη στιγμή, να διατάζει την αναχαίτισή τους, υπακούοντας στις πάγιες διαταγές του υπουργείου Εθνικής Αμυνας.

Τέλος καλό, όλα καλά, ίσως πείτε. Δεν είναι έτσι, όμως, τα πράγματα. Μπορεί, τελικά, η ΝΑΤΟική άσκηση να διεξαχθεί χωρίς προβλήματα, ταυτόχρονα, όμως, έγινε ένα ακόμη βήμα ουσιαστικής και τυπικής αναγνώρισης της ΝΑΤΟικής επικυριαρχίας, ενώ στην πραγματικότητα απαλλοτριώσαμε ένα ακόμη εθνικό κυριαρχικό δικαίωμα. Αυτή είναι η αλήθεια.

Ο λύκος κι αν εγέρασε...

«Ο λύκος κι αν εγέρασε δεν άλλαξε η προβιά του», λέει μια λαϊκή παροιμία και φαίνεται πάει γάντι σε έναν Γ.Β. ο οποίος συνεχίζει να επιμένει γράφοντας ανακριβή σχόλια στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία». Ανακριβή και ψεύτικα ακόμα και σε σχέση με τα όσα φανταστικά του διοχετεύει το ζεύγος Δημητρακά - Κωστή. Εκτός κι αν οι άνθρωποι δε φταίνε για τα γραφόμενα του Γ.Β. - όπως άλλωστε οι ίδιοι ισχυρίζονται, αλλά απλά ο εν λόγω δημοσιογράφος αποφάσισε να πάρει... καθοδήγηση δημοσιογραφική, τώρα στα πίσω - πίσω, από τον Κ. Που. της «Αυγής» ο οποίος έγραψε ακριβώς τα ίδια την περασμένη Κυριακή. Αλλά είπαμε. Θου Κύριε...

Ούτε εργοδότης να ήταν!

Να συνδικαλιστής, να μάλαμα! «θα πρέπει πιθανώς να επιτρέψουμε μία εβδομάδα 50 ωρών εργασίας, όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο», είπε και ελάλησε ο επικεφαλής της γερμανικής ομοσπονδίας εργατικών συνδικάτων, ξεπερνώντας σε... τόλμη ακόμα και τους πιο σκληρούς εργοδότες και αφήνοντας σύξυλους τους Γερμανούς εργαζόμενους, και όχι μόνον αυτούς, αφού η είδηση έκανε - και δικαιολογημένα - το γύρο του κόσμου!

Ο ίδιος δε δίστασε να ζητήσει ακόμα μεγαλύτερη «ελαστικοποίηση της εργασίας», φτάνοντας στο σημείο να ισχυριστεί ότι υπάρχουν εργαζόμενοι που ασφυκτιούν με τις «άκαμπτες» εργασιακές σχέσεις..!

Αυτά, όταν - εκτός των άλλων - η ανεργία στη Γερμανία έχει φτάσει σε σημεία που μόνο με την περίοδο ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία συγκρίνονται και όταν οι εργοδοτικές οργανώσεις έχουν εξαπολύσει μια μεγάλη εκστρατεία πλήρους αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων, με τη φιλοδοξία να οδηγήσουν στην ίδια κατεύθυνση και με μεγάλη ταχύτητα όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ.

Με κάτι τέτοια και με τέτοιους «τιμονιέρηδες» στην ηγεσία των συνδικάτων, ο αριθμός των εγγεγραμμένων μελών τους έχει συρρικνωθεί από το 1991 στο ένα τρίτο!

Ευρω-περιφερειάρχες...

Για την πρόταση του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών, Γ. Φίσερ, περί μετατροπής της ΕΕ σε ομοσπονδία, με εκλεγμένο πρόεδρο, Σύνταγμα κι έναν πυρήνα χωρών, που θα κάνει κουμάντο, έχουμε ξαναγράψει. Προχτές, είχαμε και την πρώτη αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης. Η Ελλάδα συμφωνεί με τον ομοσπονδιακό στόχο της ΕΕ και δε θα έβλεπε αρνητικά τη δυνατότητα σχηματισμού ενός εσωτερικού πυρήνα, εφόσον συντρέξουν ορισμένες προϋποθέσεις δημοκρατικής και ισορροπημένης λειτουργίας του, δήλωσε ο Γ. Παπανδρέου.

Φαίνεται πως οι εγχώριοι κυβερνώντες έχουν βάλει στόχο να γίνουν ευρω-περιφερειάρχες...

Ιδού η Ρόδος...

Στις 210 δραχμές το λίτρο βρισκόταν η ενδεικτική τιμή της σούπερ βενζίνης, πριν από ένα χρόνο, το Μάη του 1999. Στις 276 θα βρίσκεται αύριο, μετά και την τελευταία ανατίμηση, που θα γίνει απόψε τα μεσάνυχτα. Κι αυτή θα είναι η ενδεικτική, την πραγματική θα τη δείτε στα βενζινάδικα... Εχουμε, λοιπόν, μια ετήσια αύξηση στις ενδεικτικές τιμές, κατά 66 δραχμές ή περίπου 32% το λίτρο.

Και γνωρίζουμε, βέβαια, πολύ καλά, τα περί διεθνούς τιμής του πετρελαίου, ισοτιμίας του δολαρίου, κλπ., κλπ., που γράφονται και λέγονται κατά κόρον αυτές τις μέρες. Υπάρχουν, όμως, και τα κέρδη των διυλιστηρίων και των μεγάλων εταιριών πετρελαιοειδών, είτε δημόσιων είτε ιδιωτικών. Γιατί δε μιλάει κανένας γι' αυτά; Απ' ό,τι ξέρουμε και περισσότερα από τεράστια είναι και μπόλικο περιθώριο υπάρχει να μειωθούν. Αν θέλει η κυβέρνηση, επομένως, να πάρει μέτρα, ιδού η Ρόδος...

Οι... φιλέλληνες

Γρηγοριάδης Κώστας

ΛΟΙΠΟΝ πολύ μας δουλεύει τελευταίως το ζεύγος Κλίντον και δεν μπορούμε να καταλάβουμε το λόγο. Πριν λίγες μέρες ήταν υπέρ της άμεσης λύσης του Κυπριακού, τώρα είναι υπέρ της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα...

Αν δεν ξέρει κανείς, για ποια πρόσωπα μιλάμε, θα υποθέσει ότι ο Μπιλ και η Χίλαριυ, άλλη δουλιά δεν κάνουν στο σπίτι τους, από το να κάθονται να ασχολούνται με το τι προβλήματα έχει η Ελλάδα!

Οπως καταλαβαίνετε βέβαια, αν πραγματικά ήθελαν ο ΗΠΑ την επιστροφή των μαρμάρων, τώρα η Ακρόπολη θα είχε γεμίσει από Βρετανούς αρχαιολόγους που θα τα επανατοποθετούσαν... Προφανώς, όμως, πάλι ψήφους θέλει να μαζέψει η Χίλαρι.

ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ κάπως μονότονες αυτές οι εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την ελληνική οικονομία, δε βρίσκετε; «Καλά πάτε, πλην όμως χρειάζονται ακόμα πιο σκληρά μέτρα». Αυτό πάνω κάτω είναι το νόημα σε όλες μέχρι τώρα και σε αυτήν που είδε χτες το φως της δημοσιότητας.

Αραγε ποια είναι η χρησιμότητά τους; Αναρωτιέστε, γιατί απορούμε; Αν πρόκειται για την ενημέρωσή μας, ε δε μας λένε και τίποτε καινούριο. Μάλλον λοιπόν για... ενθάρρυνση στην κυβέρνηση πρόκειται. Μόνο που δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας από τους Ευρωπαίους. Το έχει μάθει ο Σημίτης το μάθημά του και... δεν παραστρατεί.

ΠΟΛΥ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ τον είδαμε χτες τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Εχούντ Μπάρακ, για την υπόθεση της αποχώρησης των Ισραηλινών από το Λίβανο.

Δήλωσε βέβαιος, ότι η παγκόσμια κοινή γνώμη κατανοεί τη στάση του Ισραήλ επί τόσα χρόνια σε αυτή την υπόθεση. Μάλλον ο Ισραηλινός πρωθυπουργός θεωρεί ότι απευθύνεται σε... πλανήτη ηλιθίων, γιατί βέβαια είναι γνωστός με το παραπάνω ο ρόλος του Ισραήλ στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και μόνο της παγκόσμιας αναγνώρισης δε χαίρει.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι ένοχοι των καταρρεύσεων

«Το μαχαίρι θα φτάσει ως το κόκαλο», είχε υποσχεθεί ο αρμόδιος υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτης, 20 περίπου μέρες μετά τον καταστροφικό σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη 1999. Η δήλωσή του αφορούσε βέβαια την έρευνα για τα αίτια της κατάρρευσης των 26 κτιρίων, που πήραν μαζί τους στα συντρίμμια τους 154 ανθρώπινες ζωές... Ε, λοιπόν, οχτώμισι μήνες μετά και αυτό το περιβόητο μαχαίρι του κυρίου υπουργού δεν έχει κατορθώσει να φτάσει ακόμη ούτε ως την... επιδερμίδα!

Ας γίνουμε όμως λίγο πιο συγκεκριμένοι: Η περιβόητη επιτροπή που θα διερευνήσει τα αίτια της κατάρρευσης έχει αναπτύξει περίπου αρετές «φαντομά». Πουθενά δεν εμφανίζεται, ούτε καν για να αναφέρει την πορεία των ερευνών. Μόνο παρεμπιπτόντως, πριν λίγους μήνες, ένα μέλος της επιτροπής που ρωτήθηκε σε συνέντευξη Τύπου του υπουργού προέβλεψε, ούτε λίγο-ούτε πολύ, ότι τα πορίσματα ίσως ολοκληρωθούν σε ενάμιση με δύο χρόνια! Από τότε έτερον ουδέν. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Παρά τις έντονες - και εύλογες - διαμαρτυρίες των συγγενών των θυμάτων, που καταγγέλλουν ότι σε πολλές περιπτώσεις έχουν εξαφανιστεί σημαντικά στοιχεία.

Δε διαφωνούμε: Η δουλιά της επιτροπής απαιτεί λεπτούς χειρισμούς και λεπτομερή, επιστημονική εξέταση όλων των στοιχείων. Ως πότε όμως μπορεί να τραβήξει αυτό; Ηδη, η καθυστέρηση χαρακτηρίζεται από τους άμεσα ενδιαφερόμενους εμπαιγμός και προσβολή στη μνήμη των θυμάτων. Και πώς να μην πυροδοτηθεί η αγανάκτηση των συγγενών των θυμάτων, όταν το ίδιο το ΥΠΕΧΩΔΕ με προχτεσινή του ανακοίνωση παραδέχεται ότι αναζητείται ακόμη, ανά τις πολεοδομίες του Λεκανοπεδίου - λες και είναι ψύλλοι στα άχυρα - ένα μεγάλο μέρος των φακέλων για περισσότερο από το ένα τρίτο των κτιρίων που κατέρρευσαν;

Ολοι αυτοί, η κοινή γνώμη - όπως συνηθίζεται να λέγεται - γενικότερα, φοβούνται ότι όλη αυτή η διαδικασία θα καταλήξει για άλλη μια φορά σε συγκάλυψη των ενόχων. Υπάρχει, άλλωστε, και το ανάλογο προηγούμενο των δύο κτιρίων που κατέρρευσαν στο Αίγιο, όπου κανείς δε θεωρήθηκε τελικά ένοχος. Και βέβαια, στην προκειμένη περίπτωση οι ένοχοι είναι πολλοί. Με πρώτες και καλύτερες όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, οι οποίες, όχι μόνο δεν έλαβαν ποτέ τα απαραίτητα μέτρα για την αντισεισμική θωράκιση της χώρας, αλλά επέβαλαν ουσιαστικά καθεστώς ασυδοσίας στις κατασκευές κατοικιών και κτιρίων γενικότερα. Είναι προφανές ότι το πού, πώς, με ποια υλικά, με ποιες μελέτες, με ποιες άδειες, με ποιους όρους δόμησης, σε ποιους χώρους και με ποιους ελέγχους κτίζει κανείς, είναι πρωταρχική ευθύνη της πολιτείας. Το ότι δεν τηρείται ούτε η στοιχειώδης ευθύνη των αρμοδίων κρατικών αρχών να διαφυλάσσουν τουλάχιστον τους... φακέλους των οικοδομών, δεν παραπέμπει τόσο σε πλημμελή λειτουργία των υπηρεσιών, αλλά σε εξαφάνιση εγκληματικών πειστηρίων.

Δυστυχώς, το κράτος και οι κυβερνώντες, το μόνο για το οποίο φρόντιζαν όλες αυτές τις τελευταίες δεκαετίες - αλλά και σήμερα - είναι το πώς θα πριμοδοτήσουν την ασυδοσία των κάθε είδους - κατ' ουσία ή μόνο κατ' όνομα - κατασκευαστών, εμποροσπιτάδων και οικοπεδάδων. Τώρα πώς να ομολογήσουν οι ίδιοι την ενοχή τους; Και πώς να παραδεχτούν ότι δεν τους ενδιαφέρει καθόλου να ακολουθήσουν μια πολιτική που θα δίνει φτηνή και σίγουρη κατοικία για τους πολλούς;

Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

Πρωτοφανές φαγοπότι

Γρηγοριάδης Κώστας

Ασφαλώς θα έχετε ακούσει τον ήχο από το τρίξιμο των δοντιών των μεγαλοκαρχαριών και θα έχετε δει τη λάμψη των μαχαιριών που ετοιμάζονται να αρπάξουν τα μεγάλα φιλέτα από τις εναπομείνασες δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς. Οι πληροφορίες αρχίζουν να βγαίνουν ανοιχτά στη φόρα. Για παράδειγμα τα χτεσινά «Νέα» αποκαλύπτουν ότι ο Ομιλος Λάτση έχει βάλει στο στόχαστρο το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο(!), καθότι τους ενδιαφέρει το δίκτυο και το πελατολόγιό του. Φυσικά το πράγμα δε σταματάει εκεί. Για την «Ολυμπιακή» έχουν ήδη διαμορφωθεί τα διάφορα «επιχειρηματικά σχήματα» με Ελληνες επιχειρηματίες (ακούγονται τα ονόματα των Λαμπράκη, Κοντομηνά, Βασιλάκη κ.ά.). Ακόμα για τις αμυντικές βιομηχανίες (ΕΑΒ, ΕΛΒΟ) έχει ήδη δημιουργηθεί συνωστισμός επιχειρηματιών (ανάμεσά τους Κόκκαλης, Μυτιληναίος, Σάλλας, Λιακουνάκος κ.ά.). Αύριο ξεκαθαρίζει το τοπίο για το ξεπούλημα των λιμανιών Πειραιά και Θεσσαλονίκης, ενώ ήδη έχει αρχίσει το ξεκοκάλισμα της τεράστιας περιουσίας του ΕΟΤ. Παράλληλα, όπως άφησε να εννοηθεί χτες ο Κ. Σημίτης, θα πάψει το δημόσιο να έχει την «πλειοψηφία» στον ΟΤΕ και στη ΔΕΗ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα χωρίς προηγούμενο φαγοπότι, το οποίο φυσικά θα πληρώσει πανάκριβα ο ελληνικός λαός. Ο λογαριασμός θα φουσκώνει και οι οδυνηρές συνέπειες θα φαίνονται πιο πολύ, όσο περνά ο καιρός και όταν θα τα έχουν πάρει όλα. Οσο θα τους αφήνουμε ασύδοτους, όσο δεν οργανώνεται αποφασιστικά το Λαϊκό Μέτωπο, τόσο περισσότερο θα δημιουργούνται επικίνδυνα τετελεσμένα για τα λαϊκά συμφέροντα.

Περί... τρομοκρατίας

«Είκοσι τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον αμερικανικών στόχων σε διάστημα 12 μηνών, συνδυασμένα 40 πλήγματα σε αμερικανικές, γαλλικές και βρετανικές εταιρίες, 52 αντιαμερικανικές πορείες διαμαρτυρίας, επτά επιθέσεις με ρουκέτες... Η χώρα που συνέβησαν όλα αυτά δεν είναι το Αφγανιστάν ή το Ιράν. Είναι η Ελλάδα. Το λίκνο της δημοκρατίας και ο σύμμαχος του ΝΑΤΟ είναι η εστία της αντιαμερικανικής τρομοκρατίας...».

Οχι, δεν είναι απόσπασμα από την πρόσφατη έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ περί τρομοκρατίας. Είναι ένα μικρό απόσπασμα από την ανταπόκριση της Ανθής Καρασάβα, που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Τάιμ». Πάλι καλά, που δεν άθροισε στα... τρομοκρατικά φαινόμενα κάθε συγκέντρωση και διαδήλωση, που γίνεται στην Αθήνα ή που ακούγεται το οποιοδήποτε αντιαμερικανικό σύνθημα. Τότε δε θα μέτραγε με δεκάδες, αλλά με εκατοντάδες...

Η κυβέρνηση τι λέει;

Οπως θα 'χετε καταλάβει, βέβαια, τρομοκρατία για την αμερικανική ηγεσία είναι οτιδήποτε στέκεται εμπόδιο στην πολιτική τους, στους στόχους και τη «Νέα Τάξη» τους. Το ίδιο, ακριβώς, κάνει και το περιοδικό «Τάιμ», αθροίζοντας και τσουβαλιάζοντας τις ρουκέτες και τα γκαζάκια, με τις λαϊκές αντιαμερικανικές εκδηλώσεις. Και δε θέλουμε στο σημείο αυτό να ασχοληθούμε με το ποιοι συνήθως κρύβονται πίσω από τρομοκρατικές οργανώσεις τύπου «17 Νοέμβρη», η δράση των οποίων παρέχει - εκτός των άλλων - και τα αναγκαία προσχήματα, για τις προαναφερόμενες ισοπεδωτικές αντιλήψεις. Θέλουμε, όμως, να σημειώσουμε τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης. Τίποτε δε βρήκε να πει για το γεγονός αυτό, όταν δημοσιοποιήθηκε η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Κι ας τη διαπερνούσαν οι αντιλήψεις αυτές. Τώρα, θα πει κάτι ή, τελικά, συμφωνεί κι αυτή, ότι οι αντιαμερικανικές και αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις των εργαζομένων και της νεολαίας είναι τρομοκρατικά φαινόμενα;

Λέτε..;

Αν δεν το πήρατε μυρουδιά, ο κύριος και η κυρία Μπλερ έγιναν τις προάλλες, για τέταρτη φορά, γονείς. Κι αν δεν προσέξατε το γεγονός, παρότι μεταδόθηκε απ' όλα τα ΜΜΕ, τόσο στην Ελλάδα όσο και σ' όλο τον κόσμο, δε χάσατε και τίποτε. Αλλωστε, το γεγονός δεν πρόκειται να επηρεάσει στο παραμικρό την πολιτική της βρετανικής κυβέρνησης, παρότι είναι το πρώτο μωρό που γεννιέται από εν ενεργεία πρωθυπουργό στη Βρετανία, τα τελευταία 150 χρόνια, όπως μεταδίδουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία..!

Παρ' όλ' αυτά, όμως - είτε το πιστεύετε είτε όχι - η γέννηση του τέταρτου πρωθυπουργικού τέκνου έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των βρετανικών ΜΜΕ αυτές τις μέρες. Και όχι μόνον αυτών. Μέχρι και 100.000 στερλίνες έφθασαν να προσφέρουν ορισμένα παγκόσμια ΜΜΕ, για να έχουν την αποκλειστικότητα των πρώτων φωτογραφιών του νεογέννητου. Θέματα, όπως οι πάνες (οικολογικές ή όχι...), ο θηλασμός (θα θηλάσει και για πόσο χρόνο...), οι φρουτόκρεμες (από βιολογικές καλλιέργειες ή μεταλλαγμένα προϊόντα...), κλπ., κλπ., και, βέβαια, αν θα πάρει ή όχι γονική άδεια ο Βρετανός πρωθυπουργός, αποτελούν τα πρώτα ζητήματα των βρετανικών ΜΜΕ. Κι όπως όλα δείχνουν, θα έχουμε και... πλούσια συνέχεια...

Λέτε, να μας καταντήσουν κι εμάς έτσι, σε μερικές δεκαετίες;

Η υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) αποτελεί μια επιτυχία και δίνει τη δυνατότητα για την υπογραφή καλών κλαδικών συμβάσεων, είπε χτες ο Χρ. Πολυζωγόπουλος. Οπως λέει ο λαός μας, πάρ' τον στο γάμο σου, να σου πει και του χρόνου, δηλαδή...

Η «ευελιξία» της υποτέλειας

Ηδήλωση του υπουργού Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, ότι η κυβέρνηση συμφωνεί με την «αρχή της ευελιξίας» στην Ευρωπαϊκή Ενωση, επιβεβαιώνει αυτό που ο ίδιος είχε δηλώσει πριν λίγους μήνες στο Τάμπερε της Φινλανδίας: «Δεν είμαστε δογματικοί στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Εξάλλου έχουμε εκχωρήσει αρκετά δικαιώματα στα πλαίσια της ΕΕ».

Η «αρχή της ευελιξίας» είναι μια από τις προτάσεις που συζητούνται στη Διακυβερνητική Διάσκεψη, η οποία άρχισε τον περασμένο Φλεβάρη και θα τελειώσει το Δεκέμβρη με την αλλαγή της «αρχιτεκτονικής» της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η πρόταση έχει διατυπωθεί από ισχυρά κράτη της ΕΕ και πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η «αρχή της ευελιξίας» συμπυκνώνει το σύνολο των επιδιώξεων εκείνων των δυνάμεων που συγκροτούν το Διευθυντήριο της Ενωσης.

Συγκεκριμένα, με την «αρχή της ευελιξίας» δίνεται η δυνατότητα σε μια ομάδα κρατών-μελών να χαράζει και να εφαρμόζει πολιτική σ' έναν, ή περισσότερους τομείς χωρίς να χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων. Αυτό το δικαίωμα αφορά στην οικονομική, στην εξωτερική, στην αμυντική πολιτική αλλά και στην πολιτική στα θέματα εσωτερικής ασφάλειας και δικαιοσύνης. Δε χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να αντιληφθούμε ότι με την «αρχή της ευελιξίας» ικανοποιείται η πάγια επιδίωξη των «μεγάλων δυνάμεων» της ΕΕ να συγκεντρώσουν στα χέρια τους όλη την οικονομική και πολιτική εξουσία.

Ουσιαστικά με την πρόταση αυτή, η Γερμανία, η Γαλλία μαζί με τη Βρετανία, την Ιταλία και ίσως την Ισπανία θα μπορούν να συγκροτήσουν το «σκληρό πυρήνα» της ΕΕ, αφού θα έχουν το δικαίωμα να διαμορφώνουν αποφάσεις για λογαριασμό ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να τις θέτουν σε εφαρμογή.

Βεβαίως, η «αρχή της ευελιξίας» δεν είναι το μόνο θέμα που συζητείται στη Διακυβερνητική Διάσκεψη. Οι αλλαγές στη συγκρότηση και τη λειτουργία της Κομισιόν, η κατάργηση του «βέτο», η επέκταση της αρχής της ειδικής πλειοψηφίας για όλα τα θέματα και ο υπολογισμός της ψήφου κάθε χώρας με βάση το μέγεθος του πληθυσμού της ολοκληρώνουν το νέο αρχιτεκτονικό σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Με το σχέδιο αυτό κράτη όπως η Ελλάδα θα εκχωρήσουν στα κοινοτικά όργανα κυριαρχικά τους δικαιώματα, υπονομεύοντας τα δικαιώματα και το μέλλον των λαών τους, προκειμένου η άρχουσα τάξη κάθε κράτους και της Ελλάδας να ενισχύει την εξουσία της πάνω στο λαό και να μεγαλώνει τα κέρδη της. Ισως υπονομεύουν ακόμη και αυτό το δικαίωμα της συναπόφασης, ενώ σε θέματα που αφορούν στην εθνική ασφάλεια και κυριαρχία, αυτά παραδίδονται στις ορέξεις των ισχυρών πολυεθνικών, απεμπολώντας το δικαίωμα της συμμετοχής στη λήψη των αποφάσεων, είτε συμφωνώντας εκ των προτέρων σ' αυτές τις αποφάσεις, αφού αυτό συμφέρει το μεγάλο κεφάλαιο στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει «ισότιμη συμμετοχή», κατά τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών.

Ηολοκλήρωση αυτού του σχεδίου είναι μόνιμη επιδίωξη των μεγάλων κρατών της ΕΕ για την εμπέδωση και επέκταση της κυριαρχίας τους. Αντανακλά, όμως, τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου, των πολυεθνικών επιχειρήσεων, που ζητούν την ταχύτερη και πιο αποτελεσματική προώθηση των συμφερόντων τους στα νέα πεδία δράσης που ανοίγει η «παγκοσμιοποίηση». Αυτή η σύμφυση της οικονομικής ισχύος με την πολιτική εξουσία οδηγεί στους προβληματισμούς για διαμόρφωση ενός «ομοσπονδιακού» μηχανισμού, που θα λειτουργεί ως κατακτητής για τα κράτη-μέλη του, αλλά και για τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη, και ως δυνάστης για τους λαούς.

Τυπικά μόνο

Τύποις μονάχα

κυβερνούν

οι ντόπιοι μας

οι νάνοι,

εδώ το ΝΑΤΟ

κυβερνά

κι αυτό

κουμάντο κάνει!

Τύποις, σας λέω,

κυβερνούν

και κάνουν