Πρώτα ήρθε, απ' τις 15.2.2009, η πρόταση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής της ΑΚΟΑ - της συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ - να είναι επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ η Κωνσταντίνα Κούνεβα. Χτες ήρθαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Ντίνος Ρόβλιας και Εύη Χριστοφιλοπούλου και έδωσαν συνέντευξη Τύπου «για τις δικαστικές εξελίξεις στην υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα, την κοινωνική υποστήριξη της Πολιτείας στην ίδια και σε παρόμοιες καταστάσεις, καθώς και για την κατάσταση των ελεγκτικών μηχανισμών στην αγορά εργασίας». Και - μεταξύ των άλλων - ζήτησαν να «επικηρυχτούν άμεσα οι δράστες και οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος με ένα σημαντικό χρηματικό ποσό» και να «πολιτογραφηθεί η Κωνσταντίνα Κούνεβα Ελληνίδα, με τη διαδικασία της τιμητικής πολιτογράφησης».

Αιδώς Αργείοι! Και η ψηφοθηρία έχει τα όριά της. Δεν μπορεί το σακάτεμα μιας εργάτριας - που έτυχε να είναι μετανάστρια - να χρησιμοποιείται με αυτόν τον προκλητικό τρόπο ως πιστοποιητικό φιλεργατικής πολιτικής.

Μάλιστα, οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ είχαν και το θράσος να μιλήσουν για τους «ομήρους ανθρώπους των STAGE» που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στα καθήκοντα του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας. Μιλούν δηλαδή εκείνοι που οι κυβερνήσεις τους καθιέρωσαν τα προγράμματα STAGE και είχαν αναδειχτεί σε πρωθιερείς στις ανατροπές των εργασιακών σχέσεων.

Αλλά όταν περισσεύει το θράσος, όλα επιτρέπονται...

O Γ. Καρατζαφέρης στη Βουλή, στη συζήτηση Ερώτησής του στον πρωθυπουργό, με θέμα την «ανάγκη συναίνεσης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης»:

«(...) Ποια είναι η δύναμη αυτή που θα μπορέσει να μας βγάλει από την κρίση; Πιστεύετε πράγματι (σ.σ.: απευθύνεται στον πρωθυπουργό) ότι μόνος σας μπορείτε; Εγώ μιλάω ότι έχετε τις αγαθότερες των προθέσεων και δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Εις την ουσία. Πώς θα βγούμε από την κρίση; (...) Η στομφώδης επιχειρηματολογία, γράφει ο Γ. Πρετεντέρης στο "Βήμα της Κυριακής", δεν μπορεί να είναι ο βατήρας της συναίνεσης. Οπως και να το κάνουμε χρειάζονται μέτρα (...) Πρέπει να ληφθούν κάποια μέτρα τα οποία δε θα είναι ευχάριστα (...) ο Λουκάς ο Παπαδήμος, να τον πάρουμε από υποδιοικητή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, να τον φέρουμε εδώ, να κάνει μία κυβέρνηση, να βάλετε εσείς τους υπουργούς σας, να βάλει το ΠΑΣΟΚ, να βάλουμε και οι υπόλοιποι από έναν και να στηρίξουμε όλοι μαζί (...) Ερχονται βουλευτές δικοί σας κ. πρωθυπουργέ. Δε φτάνω εγώ κ. πρωθυπουργέ και να ήθελα και να θέλατε δε φτάνω. Και μου λένε έλα και συ Γιώργο να μας βοηθήσεις... Πρέπει όλοι να βοηθήσουν (...) Κ. πρωθυπουργέ, σας κάνω έκκληση, σκεφτείτε το με το καλό σας μυαλό, ακούστε όσα σας λέω από το καλό σας αυτί (...) το καλό της Ελλάδος μπορεί να έρθει σε αυτή την κρίση μόνον αν πιστέψουμε όλοι σε μία πανστρατιά, διαφορετικά ματαιοπονείτε».

ΛΑ.Ο.Σ. και όλα τα κόμματα της πλουτοκρατίας προπαγανδίζουν «συναίνεση». Για να αφοπλίσουν το λαό ώστε να υποστεί νέες θυσίες, υπό μορφή «αναγκαίων μέτρων». Να πληρώσει την κρίση, ενώ τα μονοπώλια θα μένουν αλώβητα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πρόκειται για «πρωτόγνωρες καταστάσεις», σύμφωνα με τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, που επιμένει να μας πείσει ότι είναι ο μόνος που αντιμετωπίζει «υπεύθυνα» το πράγμα.

Οφείλεται στην έλλειψη «αναπτυξιακής προοπτικής», σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπακωνσταντίνου.

Η κρίση είναι «ενδογενής» και οφείλεται σε «μείγμα ελλειμμάτων», σύμφωνα με τον Αλέκο Παπαδόπουλο (που για λόγους που μόνον αυτός γνωρίζει είπε να κάνει την εμφάνισή του στη δημοσιότητα).

Μόνη λύση η «διακομματική κυβέρνηση», μας είπε ο Γ. Καρατζαφέρης, που, ντε και καλά, θέλει να βρεθεί σε κυβερνητικό σχήμα παρέα με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Κι άλλα πολλά θα ακούσουμε, εξίσου περισπούδαστα και βαθυστόχαστα, εκτός από ένα: Οτι η κρίση είναι καπιταλιστική, δηλαδή οφείλεται στο υπάρχον οικονομικό σύστημα, που δεν μπορεί να ξεφύγει από τέτοια φαινόμενα.

Για τον απλούστατο λόγο ότι αυτό οδηγεί στο πολύ λογικό συμπέρασμα ότι την κρίση πρέπει να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν, οπότε πρέπει να έχουν κέρδη οι εργαζόμενοι.

Ομως και μόνο στο άκουσμα μιας τέτοιας προοπτικής, όλοι οι προαναφερόμενοι ...βγάζουν σπυράκια, αφρούς και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, δεν της έφτανε της κυβέρνησης η κρίση, τώρα θα έχουμε και χιόνια τις επόμενες μέρες.

Εννοείται ότι πρόκειται για «σπάνια φαινόμενα», για «πρωτοφανή κακοκαιρία» και όλα τα σχετικά. Το έχουν μάθει πια καλά το παραμύθι και το λένε από τώρα.

Γιατί μόνον έτσι θα μπορέσει να δικαιολογηθεί - για μια ακόμη φορά - η βέβαιη ανεπάρκεια των μηχανισμών εάν τυχόν δημιουργηθούν προβλήματα.

Και λέμε «βέβαιη», γιατί είδαμε και στο φετινό προϋπολογισμό τα κονδύλια για την Πολιτική Προστασία...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο χρήσιμος ρόλος του οπορτουνισμού αποκαλύπτεται περισσότερο σε περιόδους κρίσιμες για το καπιταλιστικό σύστημα. Προχτές ο Αλ. Τσίπρας προέτρεπε σε περιορισμό των δαπανών για «λαδώματα», λέγοντας «αυτά μπορούμε να τα περιορίσουμε; Κι ας αφήσουμε τους μισθούς»...

Χτες μιλώντας στο «ΜΕΓΚΑ» προέτρεψε σε περικοπή των μισθών παραγόντων όπως του προέδρου της ΕτΕ, των Διευθυνόντων Συμβούλων του ΟΠΑΠ και του Διοικητή της ΔΕΗ, οι οποίοι είναι ιλιγιώδεις: «Κανείς δε μιλάει για περικοπές σ' αυτούς τους μισθούς» είπε.

Και παρακάτω «έριξε στο τραπέζι» και μερικές ακόμα προτάσεις για δημόσια παρέμβαση στο τραπεζικό σύστημα, για ένα πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, για έλεγχο στην εκκλησία κλπ.

Ετσι, λοιπόν, την ώρα της κρίσης που αντικειμενικά δημιουργούνται ευνοϊκότεροι όροι για παρέμβαση στη συνείδηση των ανθρώπων του μόχθου, έτσι που να κατανοείται η ανάγκη όξυνσης της πάλης άμεσα για διεκδίκηση μέτρων που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες τους, για να μην πληρώσουν αυτοί την κρίση των καπιταλιστών, και με προοπτική ρήξης, σύγκρουσης και ανατροπής αυτού του σάπιου συστήματος. Αυτή την ώρα έρχονται οι «χρήσιμοι» και λένε στο λαό: Ζήτα να περιοριστούν τα «φακελάκια». Αλλά δεν του λένε ποιο περιβάλλον γεννά και αναπαράγει τέτοια «λουλούδια». Ζήτα να μειωθούν οι μισθοί μεγαλοπαραγόντων. Ζήτα και μερικές ακόμα ασπιρίνες.

Αλλά μέχρι εκεί. Αλλωστε δε χρειάζεται να παλέψουν για τίποτα άλλο, αφού κατά τον Αλ. Τσίπρα: «Εχουμε την κατάρρευση του υπαρκτού καπιταλισμού. Αν το '89 είχαμε την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, σήμερα πρέπει να καταλάβουμε ότι έχουμε αλλαγές σε διεθνές επίπεδο».

Το '89 εγκατέλειψαν τρέχοντας το στρατόπεδο της εργατικής τάξης. Το 2009 ακόμα τρέχουν μακριά απ' αυτή, στην υπηρεσία των αντιπάλων της. Δεν περνά μέρα χωρίς να ακούμε το «λαχάνιασμά» τους.

Ολόκληρη ανακοίνωση εξέδωσε η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδος (ΚΟΕ) με αφορμή την εισήγηση της ΚΕ του ΚΚΕ στο 18ο Συνέδριο του Κόμματος, για να συκοφαντήσουν κατά την προσφιλή τους μέθοδο το ΚΚΕ, αλλά και να ομολογήσουν ταυτόχρονα, περνώντας τις εξετάσεις τους στην αστική τάξη, πως πολιτικός τους στόχος είναι όλος κι όλος να πέσει η κυβέρνηση της ΝΔ και να έρθει κάποια άλλη, στο πλαίσιο πάντα του καπιταλιστικού συστήματος.

Ρωτά η ΚΟΕ: «Για το ΚΚΕ τίθεται το εξής ερώτημα: Γιατί δεν επιδίωξε την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή;». Και παραθέτει στη συνέχεια ένα μέρος από δήλωση της Αλ. Παπαρήγα, το Φλεβάρη του 1999, για να στηρίξει το επιχείρημα «Η σημερινή συμπεριφορά του ΚΚΕ δεν αποτελεί έμμεση αλλά ξεκάθαρη στάση υποστήριξης της σημερινής κυβέρνησης;».

Είναι απολύτως λογικό και αναμενόμενο από μια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ να καταγγέλλει τη στρατηγική του ΚΚΕ. Να καταγγέλλει το στόχο του συνεπούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, που δεν είναι άλλος από την ανατροπή του καπιταλισμού και την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη. Και να θέλει να παίξει το ρόλο του θυρωρού στην καπιταλιστική διαχείριση, χωρίς να παρουσιάζει καμία πολιτική πρόταση πραγματικής διεξόδου για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Προφανώς, για άλλη μια φορά, εκτέλεσαν την αποστολή τους...

ΥΓ: Εκείνη η δήλωση της Αλ. Παπαρήγα το Φλεβάρη του 1999, που επικαλείται η ΚΟΕ, ξεκινούσε ως εξής: «Το θέμα για το ΚΚΕ δεν είναι μόνο να φύγει αυτή η κυβέρνηση (σ.σ. του ΠΑΣΟΚ), αλλά και να αρχίσει να ξετυλίγεται - όσο γίνεται πιο γρήγορα - το μπερδεμένο σήμερα κουβάρι, ώστε τελικά να φύγει από τη μέση αυτή η πολιτική. Οι κυβερνήσεις πέφτουν, το θέμα είναι να πέσει, να εκπέσει, αυτή η πολιτική». Ας την ξαναδιαβάσουν να την εμπεδώσουν.

Η τιμή των αλεύρων πέφτει, αλλά η τιμή που αγοράζουν οι εργαζόμενοι το ψωμί και έχει φτάσει στο 1,60 ευρώ, ούτε καν το κιλό, αλλά τα 700 γραμμάρια, με πρόσχημα τις περσινές ανατιμήσεις στα άλευρα παραμένει στο... ύψος της. Οπως παραδέχονται και οι ίδιοι οι αρτοποιοί διά των εκπροσώπων της Ομοσπονδίας τους, το αλεύρι πωλείται στα 32 - 33 ευρώ το τσουβάλι των 50 κιλών, από 40 - 42 ευρώ που είχε φτάσει πέρσι την ίδια περίοδο. Φαίνεται, όμως, ότι και εδώ ισχύει η ρήση που έχει εφαρμογή σε όλο το εύρος της «ελεύθερης αγοράς», πως «ό,τι ανεβαίνει δεν κατεβαίνει», ακόμα κι αν οι τιμές, με πρόσχημα τις οποίες έγινε η ανατίμηση, μειωθούν.