ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ας μην καλλιεργούν αυταπάτες

Μα, μπορεί να χτιστεί μια ενωμένη Ευρώπη, όταν θα υπάρχουν μέσα στην ΕΕ χώρες «δύο ταχυτήτων», όταν θα υπάρχει ένας «σκληρός πυρήνας», που θα παίρνει τις αποφάσεις και οι υπόλοιπες θα περιθωριοποιούνται και θα μετατρέπονται, όλο και περισσότερο, σε παθητικούς αποδέκτες των αποφάσεων αυτών; Τα ερωτήματα αυτά ξαναβλέπουν αυτές τις μέρες το φως της δημοσιότητας, καθώς στις Βρυξέλλες, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ανάβει και πάλι η συζήτηση για τη θεσμοθέτηση της ΕΕ των «ομόκεντρων κύκλων», της μεγαλύτερης «ευλυγισίας» και των «πολλαπλών ταχυτήτων». Και τα σημειώνουμε όχι μόνον ή κυρίως γιατί επιβεβαιώνουν προβλέψεις και εκτιμήσεις, που πολύ έγκαιρα έχει κάνει το ΚΚΕ, αλλά, κυρίως, γιατί όσοι τα θέτουν παραγνωρίζουν - ή κάνουν πως δε βλέπουν - ότι η ανισομερής ανάπτυξη ήταν, είναι και θα είναι μόνιμο και συστατικό στοιχείο της ΕΕ.

Ας μην καλλιεργούν αυταπάτες, λοιπόν. Είτε για τη μέχρι σήμερα δήθεν ισότιμη συμμετοχή της χώρας μας, είτε για το τι επιφυλάσσει το μέλλον.

Ο «πετυχημένος» Μ. Χρυσοχοΐδης

ΟΑλέκος Παπαδόπουλος, τότε υπουργός Εσωτερικών, είχε δηλώσει - με αφορμή την υπόθεση του Σορίν Ματέι - ότι «η κοινωνία πρέπει να είναι αριστερή, αλλά η αστυνομία δεξιά». Τη «φιλοσοφία» του νυν υπουργού Υγείας, που ανέλαβε να «εκσυγχρονίσει» το ΕΣΥ, ήλθε να πραγματώσει ο Μ. Χρυσοχοΐδης. Ο σημερινός υπουργός Δημοσίας Τάξεως θεωρείται από τους «πετυχημένους» υπουργούς της κυβέρνησης, κυρίως, αν όχι αποκλειστικώς, διότι λαμβάνει μέτρα για εντονότερη αστυνόμευση. Προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται όλες οι ενέργειές του, όπως η αστυνομική συμφωνία με τις ΗΠΑ - η οποία θα υλοποιείται σε συνδυασμό με την ευρωπαϊκή Συμφωνία Σένγκεν - η δημιουργία ειδικού Σώματος Δημοτικής Αστυνομίας με κατασταλτικά καθήκοντα, οι αλλαγές στη δομή της αστυνομίας, με τη δημιουργία Αρχηγείου και τη διασπορά των αστυνομικών στους δρόμους - ως φόβητρο των πολιτών κι όχι, βεβαίως, των εγκληματιών οι οποίοι δεν τριγυρνούν χωρίς προφυλάξεις στους δρόμους για να τους συλλάβει το κάθε όργανο - ακόμα και η εντατικοποίηση των μέτρων ελέγχου της τροχαίας, που δε λύνει το πρόβλημα των πολλών δυστυχημάτων, αφού οι πραγματικές αιτίες τους δεν αντιμετωπίζονται.

Το χειρότερο και το πλέον επικίνδυνο είναι, ότι η επιχείρηση εμπέδωσης καθεστώτος αστυνομοκρατίας καθ' άπασαν την επικράτεια που προωθεί ο Μ. Χρυσοχοΐδης, βρίσκει, σε μεγάλο βαθμό, την αποδοχή της κοινής γνώμης. Και τούτο διότι την εμφανίζει ως επιχείρηση αντιμετώπισης του εγκλήματος και διασφάλισης της ασφάλειας των πολιτών εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, το έγκλημα παίρνει μεγάλες διαστάσεις εδραιώνοντας κλίμα ανασφάλειας και ξενοφοβίας στους πολίτες. Φαίνεται, δε, να πετυχαίνει και η προσπάθεια να δημιουργηθεί η εντύπωση πως σχεδόν κάθε πρόβλημα που εμφανίζεται στην ελληνική κοινωνία έχει αστυνομικό χαρακτήρα κι έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται, με αποτέλεσμα να αποενοχοποιείται η πολιτική των κυβερνήσεων της κυρίαρχης τάξης, που «καθοδηγεί» την κοινωνία και διαμορφώνει τους όρους και τις προϋποθέσεις για την εμφάνιση και εξάπλωση του εγκλήματος.

Στην κατεύθυνση αυτής της πεποίθησης, «εγκληματίας» δεν είναι μόνο ο τρομοκράτης, ο φονιάς, ο έμπορος ναρκωτικών και λευκής σαρκός, ο προαγωγός της παιδικής πορνείας, ο ληστής, διαρρήκτης, ο απατεώνας, αλλά και όποιος άλλος διασαλεύει, με οιονδήποτε τρόπο, την αστυνομοκρατική ησυχία. Δηλαδή, εν δυνάμει, εγκληματίας είναι ο άνεργος που διαδηλώνει στο δρόμο ζητώντας δουλιά, ο εργαζόμενος που απεργεί για καλύτερο μεροκάματο, ο αγρότης που κινητοποιείται για να μην ξεκληριστεί από τη γη του, ο μαθητής που διεκδικεί το δικαίωμα στη μόρφωση, ο συνταξιούχος που αγωνίζεται για ανθρώπινη σύνταξη. Βεβαίως εγκληματίες δεν είναι οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι εφοπλιστές, που εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους και κερδοσκοπούν σε βάρος της κοινωνίας, διότι η εκμετάλλευση και η κερδοσκοπία δεν είναι έγκλημα στον καπιταλισμό, αλλά νόμιμη «μπίζνα», που διαπλέκει τα επιχειρηματικά με τα πολιτικά συμφέροντα.

Δεν πρόκειται, λοιπόν, για μια κυβερνητική προσπάθεια καλύτερης αστυνόμευσης για την αντιμετώπιση του εγκλήματος, αυτή στην οποία πετυχαίνει ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως. Πρόκειται για επιχείρηση «εγκληματικοποίησης» των αγωνιστικών διαθέσεων του λαού, η οποία με την ποινικοποίηση των λαϊκών αγώνων, που βρίσκεται εδώ και καιρό εν εξελίξει, σκοπεύει στην εμπέδωση κλίματος ανασφάλειας για όσους θέλουν ν' αγωνιστούν κατά της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται και πλήρους ασφάλειας για την πλουτοκρατία της χώρας μας και τις πολυεθνικές, ώστε να κάνουν, χωρίς προβλήματα, τη «δουλιά» τους...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Εθνικά σχέδια για την ανεργία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με την εφαρμογή των δυο πρώτων «εθνικών σχεδίων δράσης για την απασχόληση» (1998 και 1999), η ανεργία εκτινάχτηκε στο 11,7% και οι άνεργοι ξεπέρασαν - και επισήμως - τις 520.000, σε πείσμα των μεγαλόστομων διακηρύξεων για τη δημιουργία... νέων θέσεων εργασίας. Προχτές η κυβέρνηση ανακοίνωσε με νέες παράτες, το τρίτο, κατά σειρά, «εθνικό σχέδιο δράσης για την απασχόληση», υποσχόμενη ταυτόχρονα 75.000 νέες θέσεις (ευκαιρίες.., για την ακρίβεια) απασχόλησης μέσα στο 2000...

Δηλαδή, για να έχουμε καλό ρώτημα, πόσο ακόμα να υπολογίσουμε την άνοδο της ανεργίας το 2000;

Αλλού, όμως και όχι στην αντιμετώπιση της ανεργίας, αποσκοπούν τα εν λόγω κατασκευάσματα. Αποσκοπούν στην πρακτική υποβοήθηση της πλήρους αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων, στην επέκταση της μερικής απασχόλησης και στην ακόμα πιο δραστική επιδότηση των εργοδοτών στο όνομα της δήθεν δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Δεν το κρύβουν άλλωστε. Στο ίδιο το κείμενο του σχεδίου αναφέρεται σαφώς η προσήλωση σε «πολιτικές που προωθούν την ευελιξία και την προσαρμογή στις νέες απαιτήσεις της αγοράς εργασίας...». Σαφέστατος ήταν και ο υφυπουργός Εργασίας, μιλώντας προχτές στον «Φλας»: «Τέρμα - είπε - η επιδότηση της ανεργίας, επιδότηση της εργασίας»! Που σημαίνει, τέρμα στην επιδότηση των ανέργων έστω και με αυτά τα ψίχουλα που παίρνουν και πλήρη στροφή στην επιδότηση των εργοδοτών, όχι για να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας - εξάλλου θέσεις εργασίας δε δημιουργούνται με διατάγματα - αλλά για να κόψουν στα δυο ακόμα περισσότερες από τις υπάρχουσες θέσεις!

Αληθοφανή ψεύδη και θρασύτητα

Συνεχίζει να προκαλεί το ζεύγος Γιώργου Κωστή και Σούλας Δημητρακά - Κωστή μέσω επιστολών τους σε εφημερίδες, και παρουσιαζόμενοι ως θύματα(!), ως «απλά φανταράκια που πληρώνουν άδικα, αφού το Κόμμα διοικούσε(!) την επιχείρηση που διηύθυναν»(!), δίνοντας στοιχεία αληθοφανή, αλλά μίλια απέχοντα από την πραγματικότητα. Και καλά, αυτοί κάνουν τη δουλιά τους - προφανώς πρέπει να βρουν μια δικαιολογία για τις ποικίλες φαντασιώσεις τους προς συγγενείς και γνωστούς τους που τους εμπιστεύτηκαν και πιθανόν την... πλήρωσαν από τους εν λόγω «καταδιωκόμενους». Οι σεβαστές εφημερίδες όμως, όπως η «Ελευθεροτυπία»;

Γράφουν για καθοδηγητικές εντολές από το Κόμμα που τις εκτελούσε ως... φανταράκι η Σούλα Δημητρακά - Κωστή και κρύβουν από τους αναγνώστες τους - εκτός αν δεν το ξέρουν- ότι ο... κομματικός καθοδηγητής που επικαλείται ότι της έδινε εντολές, ήταν ο ίδιος ο σύζυγός της Γ. Κωστής.

Μιλάνε για χρονολογίες όπως 1989, 1990, 1991 (χρόνια μεγάλης εσωκομματικής κρίσης και διάσπασης) και ξεχνούν να αναφέρουν - εκτός αν δεν το ξέρουν - ότι αυτά τα χρόνια οι καθοδηγητές του καθοδηγητή «επιχειρηματία» Κωστή ήταν πάλι κεντρικά στελέχη που έφυγαν από το Κόμμα και έμειναν στο ΣΥΝ.

Γράφει η «Ελευθεροτυπία» χτες ένα σχόλιο ενός Γ. Β. για την «ανατριχιαστική» αυτή ιστορία όπως την αποκαλεί, που πρώτη, λέει, την αποκάλυψε η εν λόγω εφημερίδα το 1992. (Εμείς θα της θυμίσουμε ότι το «Βήμα» ήταν πρώτο τότε και φέτος ο Καρακούσης της «Καθημερινής»). Και ξεχνά να πει ότι το ΚΚΕ δήλωσε ξεκάθαρα τότε ότι θα πληρώσει - και όντως πλήρωσε - τις υποχρεώσεις που του αναλογούν και που είναι φυσικά πραγματικές, άσχετα αν αυτοί που χειρίζονταν τέτοια ζητήματα και ευθύνονται και για τα διάφορα χρέη, έφυγαν από το Κόμμα και πήγαν στο ΣΥΝ. Γεγονότα, δηλαδή, τα οποία οι κύριοι της «αντικειμενικής δημοσιογραφίας» μάλλον αρνούνται να τα θυμούνται, αφού όλα υποτάσσονται στην με πάση θυσία επίθεση κατά του ΚΚΕ.

Αλλωστε αν ρώταγαν οι δημοσιογραφούντες της «Ελευθεροτυπίας», θα μάθαιναν πόσο υπεύθυνα χειρίστηκε και χειρίζεται και σήμερα τέτοια ζητήματα το ΚΚΕ, σε αντίθεση με τους διάφορους κυρίους Κωστήδες... Και υπάρχουν πράγματι πάρα πολλοί για να επιβεβαιώσουν αυτό. Ανθρωποι, από όλο το πολιτικό φάσμα, «νυν» και «πρώην», άνθρωποι που δεν ανήκουν καν στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας...

Ας είναι πιο προσεκτικοί, για να είναι τουλάχιστον δημοσιογραφικά αξιόπιστοι άλλη φορά...

«Ολυμπιακό» πνεύμα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΣΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ ολόκληρη η κυβέρνηση με την υπόθεση των Ολυμπιακών Αγώνων. Τι χρονοδιαγράμματα τούς έβαλε ο Σημίτης, τι ελέγχους ανά υπουργείο, τι εβδομαδιαίες αναφορές! Πραγματικός... δημιουργικός οργασμός ή αλλιώς... τρεχάτε να προλάβουμε.

Να είστε βέβαιοι ότι θα «δουλέψει» η κυβέρνηση όπως δεν έχει δουλέψει ποτέ της επί του θέματος. Γιατί είναι γνωστό ότι όταν έρχονται... οι άνωθεν εντολές, τότε βάζουν το κεφάλι κάτω και προχωράνε. Μόνο για τα προβλήματα του κοσμάκη δεν μπορούν να κάνουν τίποτε.

Αλήθεια, έχετε δει ποτέ τέτοιο πανικό και συσκέψεις για την ακρίβεια, για τη φτώχεια ή την ανεργία που ταλαιπωρεί τους μισθωτούς; Ακόμα ακόμα και για τους σεισμοπαθείς πριν από μερικούς μήνες; Μόνο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, για την ΟΝΕ και για το ΝΑΤΟ φαίνεται ότι μπορεί αυτή η κυβέρνηση και να συνεννοηθεί και να αποδώσει. Για τα αλλά ισχύει η λαϊκή παροιμία «όποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει»!

ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ακόμα... συνωμότες ψάχνουν και σκοτεινούς κύκλους που απεργάζονται τη διάλυση της παράταξης!

Δε λέμε, καλά τα σενάρια περί σκοτεινών δυνάμεων αλλά δεν πείθουν. Αν θέλουν να μας πουν μερικές αλήθειες ας μας τις πουν. Ας μιλήσουν για το με ποια συμφέροντα «τσακώθηκαν», με ποιους δεν τα βρήκαν και τι ζήταγαν οι συγκεκριμένοι. Εν ολίγοις, ας μας πουν πώς λειτουργεί το... παιγνίδι «γίνομαι κυβέρνηση».

Αλλά βέβαια επί της ουσίας δε θα ειπωθεί τίποτε, όχι για κανέναν άλλο λόγο, μα γιατί στο μόνο στο οποίο προσβλέπουν είναι στο να γίνουν... καλύτεροι «παίκτες». Ας αφήσουν λοιπόν τις μεγαλοστομίες και ας κάνουν την αντιπολιτευτική - συμπολίτευση που τους έχει ανατεθεί.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σκοταδισμός με ταυτότητα

Ενα σικέ παιχνίδι, με ρόλο για δύο «αντιπάλους», οι οποίοι, όμως, έχουν κοινό παρονομαστή την καθυπόταξη του λαού, τον έλεγχο της συνείδησης και της συμπεριφοράς του, παίζεται τις τελευταίες μέρες γύρω από την αναγραφή ή μη του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες των Ελλήνων πολιτών. Από τη μια, οι δυνάμεις του σκοταδισμού με επικεφαλής την εκκλησιαστική ηγεσία, που βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν στην επιφάνεια όλη τη μούχλα του Μεσαίωνα που καταχώνιαζαν όλα αυτά τα χρόνια. Στόχος τους, μέσα από το θόρυβο, είναι να διατηρήσει η Εκκλησία αρμοδιότητες και ρόλους που δεν της ανήκουν.

Και, από την άλλη, οι δυνάμεις του σύγχρονου σκοταδισμού, στις οποίες έχουν στρατευτεί κυβερνητικά στελέχη, οι υπηρέτες του επερχόμενου Μεσαίωνα της «νέας τάξης», που ανάγουν το αυτονόητο, δηλαδή τη μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, σε άθλο του «εκσυγχρονισμού», ενώ, στην ουσία, χρησιμοποιούν το όλο θέμα ως «φύλλο συκής» για να καλύψουν το νέο, το ηλεκτρονικό φακέλωμα, που προωθείται με την εφαρμογή της Συνθήκης Σένγκεν. Θέλουν να «θολώσουν τα νερά» και να εμφανιστούν ότι ανοίγουν μέτωπο με τις δυνάμεις του σκοταδισμού, ενώ στην πράξη δεν κάνουν τίποτα άλλο, παρά να στρώνουν το έδαφος για το σύγχρονο σκοταδισμό, που επιχειρείται να επιβληθεί με τον πλήρη έλεγχο στην προσωπική ζωή των πολιτών.

Το ηλεκτρονικό φακέλωμα, το οποίο θεσμοθετείται με τη Σένγκεν, γίνεται όλο και περισσότερο μια καθημερινή πραγματικότητα. Παρέχεται η δυνατότητα σε κρατικές υπηρεσίες να συγκεντρώνουν ένα πλήθος πληροφοριών, που αφορούν την καθημερινή δραστηριότητα του πολίτη και, μέσω μιας ηλεκτρονικής επεξεργασίας, να σκιαγραφείται η πραγματική του ταυτότητα. Αφαιρούν, λοιπόν, τα αποτυπώματα, τη θρησκεία, το επάγγελμα, και καλώς αυτό γίνεται, από την έντυπη ταυτότητα, αλλά στην ηλεκτρονική ταυτότητα, που μπορεί να είναι τόμοι ολόκληροι, καταχωρούνται τα πάντα, δεδομένου ότι όλοι οι πολίτες αντιμετωπίζονται, εν δυνάμει, ως υποψήφιοι ένοχοι. Η νέα καπιταλιστική παγκόσμια τάξη και η «αγορά ανθρώπων», που χρειάζεται για να λειτουργήσει, έχει ανάγκη από υλικό καταχωρημένο με σαφή χαρακτηριστικά και προβλέψιμη συμπεριφορά.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, γίνεται μια σαφής προσπάθεια, για να διαχωριστεί ο λαός με βάση τις θρησκευτικές ή μη αντιλήψεις του, με προφανή στόχο τον αποπροσανατολισμό του από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει και τη συγκάλυψη των υπευθύνων γι' αυτά. Το κατεστημένο και η άρχουσα τάξη - στα πλαίσια των οποίων επίσημη Εκκλησία και Κράτος, ανέκαθεν και σε αγαστή συνεργασία, λειτουργούσαν ως εργαλεία και μοχλοί χειραγώγησης του λαού - πάντα χρησιμοποιούσαν τέτοια μέσα, για να διχάσουν το λαό γύρω από ανώδυνα σε αυτούς ζητήματα, ώστε να είναι τελικά ακίνδυνος υπηρέτης του συστήματος.

Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι, παρόλο που Εκκλησία και Κράτος εμφανίζονται να αντιδικούν, κανείς δεν κάνει κουβέντα για τον αναγκαίο και επιβεβλημένο διαχωρισμό τους. Η όλη συζήτηση, και από τις δύο πλευρές, επιμελώς δεν αγγίζει το ζήτημα του αποχωρισμού και περιορίζεται μόνο σε πλευρές και συνέπειες αυτής της διαπλοκής. Και οι δύο πλευρές συμμετέχουν σ' αυτό το σικέ παιχνίδι, που παίζεται στις πλάτες του λαού, προσδοκώντας η κάθε μια οφέλη για λογαριασμό της, εκμεταλλευόμενη είτε τη διάθεση των πολιτών για σεβασμό της προσωπικότητάς τους και των ατομικών τους δικαιωμάτων είτε τα θρησκευτικά τους συναισθήματα. Η ταυτότητα του σκοταδισμού, όμως, είναι μία και αυτή. Γι' αυτό Εκκλησία και Κράτος πάνε μαζί και αχώριστα.

Το «κόστος» της Ολυμπιάδας

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι 130.000 νέες θέσεις που πρόκειται να δημιουργήσει η Ολυμπιάδα, όπως λέει η κυβέρνηση, προς το παρόν είναι 286 άνεργοι! Τόσοι είναι οι εργαζόμενοι που θα μείνουν χωρίς δουλιά, επειδή η κυβέρνηση παραχώρησε 75 στρέμματα στο Ιδρυμα του πρώην βουλευτή της ΝΔ Εφραίμογλου (Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού), για να επεκτείνει τις εγκαταστάσεις του. Στην έκταση βρίσκονται 36 βιοτεχνίες και καταστήματα, που θα απαλλοτριωθούν στο όνομα της Ολυμπιάδας. Και είμαστε ακόμα στην αρχή μιας τετραετίας, έως το 2004, που η «νέα μεγάλη ιδέα» πρόκειται να κοστίσει πολλά στους εργαζόμενους της χώρας, αν δεν αντιδράσουν έγκαιρα στα καταστροφικά σχέδια των πολυεθνικών, που ανέλαβε να υλοποιήσει η κυβέρνηση.

Ξενοδοχεία VIP με τις ευλογίες Χριστόδουλου

Πάντως, ο αρχιεπίσκοπος προτίθεται να βοηθήσει στην υπόθεση Ολυμπιακοί Αγώνες. Η εκκλησία, είπε, θα παραχωρήσει εκτάσεις της, για να κατασκευαστούν τα ξενοδοχεία που λείπουν από την πρωτεύουσα. Πρόκειται για τα ξενοδοχεία τεσσάρων και πέντε αστέρων, που θα φιλοξενήσουν την Ολυμπιακή οικογένεια. Τους "αθανάτους" της Λωζάνης και την παρέα τους, τους πρίγκιπες, τους βασιλείς, τους δούκες και, γενικώς, τα πάσης φύσεως ιστορικά απολιθώματα. Πρέπει, βλέπετε, να προσφέρει κάτι και η Εκκλησία στην υπόθεση αυτή. Πράγματι, εντυπωσιάζει η κοινωνική ευαισθησία του Χριστόδουλου. Και, μάλιστα, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς πώς ο αρχιεπίσκοπος δε σκέφτηκε να παραχωρήσει μερικά από τα εκατομμύρια στρεμματάκια της εκκλησίας για να φτιαχτεί κάποιος οικισμός για τους σεισμόπληκτους. Μάλλον θα το ξέχασε...

Η κρίση είναι «εντός»

Δε συζήτησαν, λέει, ούτε και χτες οι τομεάρχες της ΝΔ στη σύσκεψη υπό τον Κ. Καραμανλή την κρίση στο κόμμα τους. Τίποτα αναληθέστερο. Επί δυόμισι περίπου ώρες το ηγετικό σχήμα της ΝΔ συζήτησε όλα σχεδόν τα τρέχοντα θέματα. Από την ανεργία και τα σχέδια για την πώληση της «Ολυμπιακής» μέχρι το θέμα των ταυτοτήτων. Ποιος ήταν ο κοινός παρονομαστής της αντιμετώπισης των παραπάνω θεμάτων; Οτι αναμηρύκασαν αυτά ακριβώς που λέει και κάνει η κυβέρνηση. Για τις ταυτότητες, για παράδειγμα, τάχθηκαν υπέρ της προαιρετικής αναγραφής του θρησκεύματος, για την ανεργία απλά επισήμαιναν το πρόβλημα, κ.ο.κ. Η μοναδική τους αγωνία είναι πώς θα εμπλουτίσουν το κυβερνητικό έργο με συναίνεση και θα εμφανιστούν πιο νεοφιλελεύθεροι. Αλλά όταν ολοένα και περισσότερο η ΝΔ προσομοιάζει και ταυτίζεται με το ΠΑΣΟΚ, τότε αναπόφευκτο είναι να ψάχνουν τους λόγους ύπαρξής τους, πολύ περισσότερο όταν δε βρίσκονται στην εξουσία. Αυτή είναι η πραγματική αιτία της κρίσης στη ΝΔ, αλλά κανείς δεν πρόκειται να την αναζητήσει εκεί. Γιατί απλά δεν μπορεί να απαρνηθεί το εαυτό του.

Μήπως;

«Είναι πέραν κάθε λογικής να αναγράφεται στην ταυτότητα το επάγγελμα, όταν στην εποχή μας υπολογίζεται ότι ο άνθρωπος αλλάζει κατά μέσο όρο 4-6 φορές επάγγελμα στη ζωή του», αποφάνθηκε και ορθώς αποφάνθηκε ο Στ. Μάνος, γνωστός - κατά τ' άλλα - λάτρης του μοντέλου της «ελαστικοποίησης» και της επαγγελματικής... κινητικότητας.

Μήπως θα έπρεπε κύριε Μάνο να αναγράφεται μια κι έξω δίπλα στην ένδειξη: επάγγελμα, η λέξη: απασχολήσιμος; Διότι, αν μέχρι τώρα ο άνθρωπος άλλαζε 4-6 φορές επάγγελμα, τώρα - με τα νέα... μοντέλα - δε θα μπορούμε ούτε λογαριασμό να κρατήσουμε.

άτιτλο

Είδες ο Αρης; Πρώτη είδηση στα προχτεσινά δελτία ειδήσεων αυτός ενώ μιλούσε σε αμφιθέατρο της Θεσσαλονίκης, άφαντος ο Καραμανλής που μιλούσε σε αμφιθέατρο της Αθήνας! Τίτλος ο Αρης στα χτεσινά δημοσιεύματα των εφημερίδων, υπότιτλος ο Καραμανλής!

Και θα δούνε και άλλα τα μάτια μας, όσο ορισμένοι επιμένουν στην τακτική που χτυπάει το σαμάρι, αντί αυτόν που τους φταίει ή που, εν πάση περιπτώσει, θέλουν να χτυπήσουν για λόγους που αυτοί ξέρουν καλύτερα..

Ανίερη «μάχη»

Οι παπάδες

και το κράτος

αρπαχτήκανε

εσχάτως,

άνω κάτω

οι δυο φύτρες,

οι αφέντες

και οι μίτρες!

* * *

«Μάχη» δίνουν

οι δυο φάρες,