Τι δείχνουν οι μελέτες αυτές;
Δεν υπάρχει συγκροτημένο σχέδιο για την αύξηση των μετακινήσεων με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τονίζουν οι συγκοινωνιολόγοι. Αναφέρουν μάλιστα ως ενδεικτικό στοιχείο το γεγονός ότι από την αρχή του χρόνου το εισιτήριο για όποιον χρησιμοποιεί το λεωφορείο για μια διαδρομή, κοστίζει ένα ευρώ, ενώ πέρσι κόστιζε μόλις 0,50 ευρώ. Σε δώδεκα μήνες είχαμε δηλαδή μια αύξηση κατά 100%!
Η αύξηση αυτή - κατά τους συγκοινωνιολόγους - αποτελεί το απόλυτο αντικίνητρο για τη χρήση Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, δικαιώνοντας απόλυτα τις θέσεις του ΚΚΕ που παλεύει για: Δημόσιες, σύγχρονες φθηνές συγκοινωνίες και με δωρεάν ζώνη το πρωί. Μείωση των εισιτηρίων την υπόλοιπη μέρα. Υποδομές και έργα που πρέπει να αναλαμβάνει το κράτος, χωρίς να πληρώνει ο λαός...
Με πολλούς επαίνους αποχαιρέτησαν ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος και ο υφυπουργός Γιώργος Παπαγεωργίου τον μέχρι χτες υφυπουργό Γιώργο Κωνσταντόπουλο, τον οποίο αντικατέστησε ο Μάριος Σαλμάς.
Ωστόσο, η παρακαταθήκη, κατά την έκφραση του ίδιου του Γιώργου Κωνσταντόπουλου, που αφήνει για τις «κοινωνικές ανάγκες που καθημερινά δημιουργούνται, τους κοινωνικούς κινδύνους που τους νιώθουν στο πετσί τους καθημερινά όλο και πιο πολλά στρώματα του κοινωνικοπολιτικού ιστού της χώρας μας» είναι το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την κοινωνική αλληλεγγύη και το νέο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την καταπολέμηση της φτώχειας, που θα καλύψουν την περίοδο 2008-2013.
Ειδικά το πρόγραμμα κατά της φτώχειας είναι η εφαρμογή του «προγράμματος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για άτομα και οικογένειες χωρίς επαρκείς πόρους συντήρησης», που σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα ενισχύσει με ελάχιστα ψίχουλα κάποιες οικογένειες που τα ετήσια εισοδήματά τους κλιμακώνονται μέχρι και το λεγόμενο «όριο φτώχειας». Για παράδειγμα, το όριο της φτώχειας είναι κάπου 12.000 ευρώ το χρόνο για μια τετραμελή οικογένεια. Αν αυτή η οικογένεια έχει κάποια επιδόματα που μπορεί να φτάνουν, ας πούμε, στις 7.500 ευρώ, τότε θα έρθει η κυβέρνηση να προσθέσει άλλα 4.500 ευρώ για να φτάσει το όριο της φτώχειας!
Ως εκεί φτάνει, τα όρια της φτώχειας δηλαδή, η «συλλογική προσπάθεια» που κάνει η κυβέρνηση «για να αναβαθμίσει την υγεία και το κοινωνικό έργο στον τόπο μας». Αυτή όμως η πολιτική απέχει παρασάγγας απ' τις εκρηκτικές ανάγκες των περιθωριοποιημένων στρωμάτων. Και ούτε εξωραΐζεται, ούτε βελτιώνεται στα πλαίσια των κοινοτικών οδηγιών που στηρίζονται τέτοια προγράμματα. Αυτή η πολιτική ανατρέπεται!
«Διαχειριστήκαμε και δώσαμε μια μάχη που ουσιαστικά δεν κερδίζεται ποτέ», είπε προχτές, εννοώντας την ακρίβεια, ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Βλάχος, αναφερόμενος στον απελθόντα προϊστάμενό του υπουργό Ανάπτυξης Χρ. Φώλια. Ε, ότι με την πολιτική που έχει επιλέξει η κυβέρνηση η ακρίβεια είναι ένα πρόβλημα που ασφαλώς και δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί πραγματικά και αποτελεσματικά για τα λαϊκά στρώματα, αυτό είναι κάτι που μπορεί να το δει ο καθένας. Να έχει, όμως, και το θράσος να κομπάζει ότι η κυβέρνηση κατάφερε να κάνει «το πρώτο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι που δεν ασχολήθηκε κανείς με τις τιμές και "πέρασαν στα ψιλά"», ε, αυτό κι αν είναι πρόκληση.
Θα δοθούν ή όχι τα 28 δισ. ευρώ στις τράπεζες; Αυτό είναι το θέμα.
Ο νέος υπουργός Οικονομίας, βγήκε από το Μαξίμου και ήταν σαφής: Τα χρήματα θα δοθούν κανονικά και χωρίς καθυστερήσεις. Ετσι η καρδιά μας γύρισε στη θέση της.
Γιατί εμείς καλά είμαστε. Εχουμε τους μισθούς και τις συντάξεις μας (έστω και μειωμένες λόγω αύξησης των κρατήσεων), οπότε κάπως θα τα βολέψουμε...
Οι δύστυχοι τραπεζίτες τι θα απογίνουν; Πώς θα αντιμετωπίσουν την κρισιακή διεθνή συγκυρία, που κανείς μας δεν ξέρει πού θα καταλήξει;
Ξέρεις τι είναι να έχεις κέρδη 300% (που αντιστοιχούν σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ) και ξαφνικά να πέσεις στο 250% ή στο 200%;
Τι θέλετε δηλαδή, να βγουν κι εδώ στα μπαλκόνια τραπεζίτες, βιομήχανοι, εφοπλιστές και να βουτάνε στο κενό;
Λίγη κοινωνική αλληλεγγύη, βρε παιδιά, στους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη, χρειάζεται.
«ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας», δήλωσε περήφανα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, με αφορμή τις τουρκικές προκλήσεις.
Οταν λέει «κανείς» όμως, εννοεί και το ΝΑΤΟ; Και την Ευρωπαϊκή Ενωση; Και τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που παραχωρούν - ακόμη και μέσω Συντάγματος - κυριαρχικά δικαιώματα σε αυτούς τους οργανισμούς;
Προφανώς όχι, και η θητεία του ως υπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνηση Σημίτη, το αποδεικνύει περίτρανα.
Θα ήταν καλό, λοιπόν, τόσο ο πρώην όσο και η νυν υπουργός Εξωτερικών να αφήσουν τις μεγαλοστομίες τέτοιου τύπου. Γιατί οι κυβερνήσεις τους έχουν για τα καλά «λερωμένη τη φωλιά τους».
Επίσης αξιοσημείωτη είναι και η εκτίμηση των συνδικάτων ότι η ανασφάλεια που νιώθουν οι εργαζόμενοι λόγω και της οικονομικής κρίσης θα λειτουργήσει ανασταλτικά και για τη διεκδίκηση των απλήρωτων ωρών εργασίας. Ετσι η τάση για απλήρωτη υπερωριακή εργασία θα είναι αυξητική μέσα στο 2009. Θα προσθέταμε ότι η τάση αυτή για αύξηση του απλήρωτου χρόνου εργασίας πάει αντάμα με μια άλλη τάση - που αυξάνεται και αυτή λόγω της κρίσης - για τη μείωση των ωρών εργασίας σε ορισμένους τομείς της οικονομίας ή τον περιορισμό των εργάσιμων ημερών. Οπως δηλαδή επιδιώκεται να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα, με πρόσχημα την κρίση.
Η παράδοξη, από μια πρώτη ματιά, συνύπαρξη και των δύο τάσεων όμως είναι καθ' όλα «φυσιολογική» για τους καπιταλιστές. Και η ύπαρξη υπερωριακής εργασίας και μάλιστα απλήρωτης και η υποαπασχόληση υπηρετούν τον ίδιο στόχο: Την προσπάθεια του κεφαλαίου για όσο γίνεται αύξηση του απλήρωτου χρόνου εργασίας, άρα και της κερδοφορίας του, καθώς και την υπονόμευση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας. Και στις δύο περιπτώσεις το μάρμαρο πληρώνουν οι εργάτες. Και όλα αυτά σε μια χώρα που θεωρείται από τις «μητροπόλεις» του καπιταλισμού. Δηλαδή σε μια χώρα, όπου σύμφωνα με τους ντόπιους θιασώτες του ευρωμονόδρομου θα πρέπει η χώρα μας «να συγκλίνει»..! Να συγκλίνουμε δηλαδή με τον Μεσαίωνα που επιβάλλει το ευρωπαϊκό μονοπωλιακό κεφάλαιο.
Ούτε καν τα προσχήματα του «νέου αέρα» που δήθεν φέρνει ο ανασχηματισμός στην κυβερνητική πολιτική, δε θέλησαν να κρατήσουν στο υπουργείο Μεταφορών - Επικοινωνιών.
Τόσο ο απελθών υπουργός Κ. Χατζηδάκης όσο και ο διάδοχός του στον υπουργικό θώκο Ευρ. Στυλιανίδης ξεκαθάρισαν ωμά ότι η κυβερνητική πολιτική των σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων θα συνεχιστεί απαρέγκλιτα και «στη βάση των χρονοδιαγραμμάτων που έχουν ήδη τεθεί». Υπενθυμίζεται ότι τα «αυστηρά» ...μεταρρυθμιστικά χρονοδιαγράμματα που έχει θέσει η κυβέρνηση για τον τομέα του υπουργείου Μεταφορών - Επικοινωνιών είναι κατά προτεραιότητα: Ομιλος «Ολυμπιακής Αεροπορίας»: Ιδιωτικοποίηση ή εκκαθάριση με απόλυση των 8.000 εργαζομένων έως το τέλος του ερχόμενου Απρίλη. ΟΣΕ: Αμεσα αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων και ...εξορθολογισμός των δρομολογίων, με σημαντικές περικοπές. Δραστική μείωση προσωπικού και λήψη άλλων μέτρων ενόψει πλήρους «απελευθέρωσης» (ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρομικών μεταφορών) από το 2011. Αμεσες ιδιωτικοποιήσεις, μέσω ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα), σε αεροδρόμια και αστικές συγκοινωνίες (τηλεματική και ηλεκτρονικό εισιτήριο).
Για αυτά τα χρονοδιαγράμματα υπερηφανεύτηκε ο Κ. Χατζηδάκης και ακριβώς τα ίδια χρονοδιαγράμματα υποσχέθηκε να τηρήσει απαρέγκλιτα ο Ευρ. Στυλιανίδης.
Το ζήτημα είναι εάν θα επιτρέψουν οι εργαζόμενοι και συνολικά ο ελληνικός λαός στην κυβέρνηση να τηρήσει τα χρονοδιαγράμματα μιας πολιτικής που πλήττει καίρια τα συμφέροντά τους.
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ανέκδοτο γιατί προκαλεί γέλια, αλλά είναι πραγματικότητα. Ο απερχόμενος υπουργός Παιδείας Ευ. Στυλιανίδης είπε, μεταξύ άλλων, κατά την προχτεσινή τελετή παράδοσης - παραλαβής του υπουργείου: «Πετύχαμε να εφαρμόσουμε τα μεταρρυθμιστικά κεφάλαια που άνοιξε με την πολιτική της η Μαριέττα Γιαννάκου καθώς και ν' ανοίξουμε καινούρια (...) κατά την προηγούμενη διδακτική περίοδο, είχαμε θετικά αποτελέσματα, είχαμε τις λιγότερες απώλειες ωρών από καταλήψεις, από απεργίες, από αποχές. Θεωρώ λοιπόν ότι αυτή η ήρεμη και παραγωγική περίοδος αποδεικνύει ότι ουσιαστικά σε μεγάλο βαθμό η πλειοψηφία της νεολαίας και της εκπαιδευτικής κοινότητος αγκάλιασε τη μεταρρυθμιστική μας προσπάθεια». Το γεγονός ότι και χτες και σήμερα, και το Δεκέμβρη και τον Οκτώβρη οι μαθητές κι οι φοιτητές ήταν στους δρόμους του αγώνα δε φαίνεται να το πήρε χαμπάρι...