Πέμπτη 25 Δεκέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ο «γνωστός» εκφυλισμός του λαϊκού κινήματος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο πλήρης εκφυλισμός της πραγματικής έννοιας της λαϊκής εξέγερσης, με αφορμή τα τυφλά χτυπήματα των κουκουλοφόρων, επιχειρείται από ορισμένα κόμματα, για «αντιπολιτευτικούς» και ψηφοθηρικούς λόγους, αλλά και γιατί τέτοιο λαϊκό κίνημα επιθυμούν. Ανώδυνο για το σύστημα, ακίνδυνο για τα κέρδη, αλλά επικίνδυνο για το ταξικό εργατικό κίνημα, ενάντια στο οποίο το προετοιμάζουν.

Σε αυτό φυσικά δε θα μπορούσαν να μη συμβάλουν και οι «γνωστοί» αντιεξουσιαστικοί κύκλοι και ομάδες, των οποίων ο προβοκατόρικος ρόλος - εσκεμμένος ή όχι - έχει επιβεβαιωθεί με διάφορες αφορμές. Στα πλαίσια αυτά κυκλοφορούν σε συνοικίες της Αθήνας τρικάκια, υπογεγραμμένα με το «γνωστό» «Α», στα οποία - μεταξύ άλλων - αναγράφεται: «Αναβάλλονται οι γιορτές λόγω εξέγερσης»...

Για τέτοιο εκφυλισμό μιλάμε. Οπου τα όρια μεταξύ του αισχρού και του γελοίου είναι δυσδιάκριτα. Τέτοια «εξέγερση» κρύβεται πίσω από τις «γνωστές» κουκούλες.

Σταγόνες προσλήψεων - και καθυστερημένες

Οι κενές οργανικές θέσεις του «Ευαγγελισμού» ξεπερνούν τις 1.350 και η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί να φτάσουν 112 νοσηλευτές - από διαγωνισμό του Αυγούστου - μέχρι το τέλος του 2008.

Οπως, όμως, ενημέρωσε η Α' Διοικητική Υγειονομική Περιφέρεια (ΔΥΠΕ) Αττικής το σωματείο των εργαζομένων τελικά μέχρι το τέλος του έτους θα φτάσουν μόνο 12 νοσηλεύτριες Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και οι άλλες μετατίθενται στο τέλος του Γενάρη 2009 (55 νοσηλεύτριες) και του Φλεβάρη 2009 (45 νοσηλεύτριες). Ηδη το 2008 συνταξιοδοτήθηκαν 35 νοσηλεύτριες και - όπως υποσχέθηκε η Διοίκηση της ΔΥΠΕ αυτές οι κενές θέσεις να αναπληρωθούν με την εφαρμογή παλιότερου νόμου που προβλέπει την προκήρυξή τους μέσα σε ένα τρίμηνο απ' τη συνταξιοδότηση των νοσηλευτών.

Δηλαδή, οι προσλήψεις που είναι σταγόνες στον ωκεανό των ελλείψεων είναι και καθυστερημένες. Κατά τα άλλα, ήρθαν και οι τελευταίες εξαγγελίες για προσλήψεις 5.500 νοσηλευτριών απ' τον υπουργό Υγείας, χωρίς να έχουν εγγραφεί και τα απαραίτητα κονδύλια στον προϋπολογισμό.

Δικομματική υποκρισία στους ΕΒΕ

«

Τεράστια φούσκα» χαρακτήρισε το πρόγραμμα του Ταμείου Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων (ΤΕΜΠΜΕ) ο Μ. Χρυσοχοΐδης, ο οποίος εμφανίζεται να ανακάλυψε «ξαφνικά» ότι τα κριτήρια και τα κεφάλαια που διατίθενται είναι τέτοια που στην πραγματικότητα οι μικρές επιχειρήσεις δε θα επωφεληθούν. Η υποκρισία των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, βεβαίως, δεν ξαφνιάζει κανέναν. Είναι πασίγνωστο ότι το ΤΕΜΠΜΕ είναι «έμπνευση» των δικών του κυβερνήσεων και απλώς η ΝΔ το διατηρεί στην ίδια λογική και με τον ίδιο στόχο. Κι ο στόχος μόνο η ενίσχυση των εκατοντάδων χιλιάδων μικρών και αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ δεν είναι. Αντίθετα, είναι να το χρησιμοποιήσει σαν άλλοθι για τη διαιώνιση της πολιτικής ενίσχυσης με κάθε τρόπο των μεγάλων επιχειρήσεων. Εάν ήθελαν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ ήξεραν μια χαρά τι έπρεπε να κάνουν για να ενισχύσουν τους ΕΒΕ. Απλώς δε θέλουν. Γιατί είναι υπέρ των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Ο εμπαιγμός του «εμποράκου»

«Ολοι οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης πρέπει να βγούμε στην αγορά», κάλεσε από άμβωνος το «ποίμνιό» του ο μητροπολίτης Ανθιμος, δίνοντας το δικό του «παρών» στην καμπάνια που έχουν ξεκινήσει διάφοροι φορείς, κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με στόχο την «αναθέρμανση της αγοράς». Προφανώς, όλοι αυτοί οι «επώνυμοι» που απευθύνουν τέτοιες εκκλήσεις αυτό που επιδιώκουν είναι να εξωραΐσουν την κατάσταση και να αποκρύψουν τα αίτια για την πτώση του τζίρου στην αγορά. Σε καμία περίπτωση όμως δεν ευθύνεται η «κακή διάθεση των καταναλωτών», που δε βγαίνουν τάχα στην αγορά να ψωνίσουν. Μια τέτοια ψυχολογική ερμηνεία στοχεύει στη συσκότιση της πραγματικότητας, που δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι η αγοραστική ικανότητα των λαϊκών νοικοκυριών έχει υπονομευτεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της εφαρμοζόμενης πολιτικής, με αποτέλεσμα κάθε χρόνο να μπορούν να «καταναλώνουν» ολοένα και λιγότερα. Αυτή είναι η αληθινή αιτία για την πτώση του τζίρου στις μικρές επιχειρήσεις, σε συνδυασμό με την ενίσχυση της θέσης των πολυεθνικών και των διαφόρων πολυκαταστημάτων, εμπορικών κέντρων, κ.ο.κ. Ας μην κοροϊδεύουν και από πάνω τον «εμποράκο» που αργοπεθαίνει...

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην υπηρεσία του κεφαλαίου...

ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ Νέας Δημοκρατίας γιατί λένε και ξαναλένε ότι «μπορούμε να αλλάξουμε το κλίμα υπέρ μας»; Αν έχουν τόση ανάγκη να το πιστέψουν ας το συζητάνε καλύτερα μεταξύ τους.

Οταν το λένε δημόσια είναι μάλλον προσβλητικό. Μεταφράζεται ως «σας κοροϊδέψαμε πολύ μέχρι τώρα αλλά μπορούμε να το ξανακάνουμε». Και σας το δηλώνουμε κιόλας.

Οχι πως δεν έχουν μέσα, στη διάθεσή τους. Και επικοινωνιακά επιτελεία υπάρχουν, και όμιλοι Μέσων Ενημέρωσης με το μέρος τους, και μερικά κονδύλια για εξαγορά συνειδήσεων.

Από την άλλη όμως υπάρχει η πραγματικότητα που όλα δείχνουν πως θα γίνει χειρότερη. Κι αυτό δύσκολα ...παραβλέπεται.

ΕΧΟΥΜΕ ΒΕΒΑΙΑ και το ΠΑΣΟΚ που προσπαθεί να μας πείσει ότι το μέλλον είναι ...πράσινο. «Πράσινη οικονομία» επαγγέλλεται και για «πράσινη ανάπτυξη» μιλάει.

Μόνο που ο κόσμος όταν τους ακούει σκέφτεται μάλλον τα ...«πράσινα άλογα» μια και ξέρει για ποιους πρόκειται.

Βλέπετε δε βοηθάει να ξεχαστεί το παρελθόν τους όταν δεν μπορούν - λόγω απόψεων - να πουν «όχι» έστω σε μια κυβερνητική πολιτική θέση. Θυμάστε πώς χειροκρότησαν τα 28 δισ. στους τραπεζίτες;

ΠΑΝΤΩΣ ΑΜΦΟΤΕΡΟΙ νιώθουν λίγο άβολα είναι αλήθεια. Ακούνε τον Δασκαλόπουλο του ΣΕΒ να μιλάει για τους «ανανεωτικούς» σε κάθε πολιτικό κόμμα που πρέπει να έρθουν και αγχώνονται...

Λίγο καιρό πιο πριν τα ίδια έλεγε κι ο Βγενόπουλος. Μετά από όλα αυτά λογικό είναι να έχουν ...υπαρξιακές αναζητήσεις.

Γιατί όταν τα συμφέροντά τους ζητάνε να προσαρμοστούν πρέπει - βλέπετε - να σπεύσουν να το κάνουν.

Οποιος προσαρμοστεί πιο καλά και πιο αποτελεσματικά, όποιος διασφαλίσει την κερδοφορία τους, είναι γνωστό ότι στο τέλος παίρνει το χρίσμα.


Γρηγοριάδης Κώστας

Μια από τα ίδια...

Κατά το «ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει», ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ανακάτεψε στο «μίξερ» του οπορτουνισμού πολυκαιρισμένα υλικά και παρουσίασε το «χυλό» που προέκυψε σαν «πλαίσιο άμεσων στόχων πάλης». Ενας «χυλός» εξαιρετικά εύπεπτος για την πλουτοκρατία και θα εξηγήσουμε γιατί. Απ' την πρώτη σελίδα αποσαφηνίζεται ότι στόχος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τα κέρδη, αλλά να αρθούν πάνω απ' αυτά οι άνθρωποι. Στόχος αποπροσανατολιστικός και ανέφικτος, σύνθημα που χρεοκόπησε μαζί με τους εμπνευστές του, τα ποικιλώνυμα φόρουμ, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να το ξανασερβίρει.

Στο όνομα του σοσιαλισμού αποθεώνεται η διαχείριση του καπιταλισμού και ομολογείται ευθαρσώς ότι στόχος είναι μια «πολιτική αλλαγών, μεταρρυθμίσεων και μετασχηματισμών». Τέτοιων και τόσων όσων επιτρέπει η αδιαπραγμάτευτη για τον ΣΥΡΙΖΑ συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και οι δεσμεύσεις που αυτή συνεπάγεται. Συνεπώς, για το λαό μία απ' τα ίδια, αν όχι χειρότερα. Στο κείμενο «αρθρώνεται» ένα «ψέλλισμα» μόνο περί κατάργησης των διατάξεων της Συνθήκης του Μάαστριχτ την οποία ψήφισε, και της Λισαβόνας, που προωθούν συνταγματική θεσμοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού. Εδώ, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ βάζει το κάρο μπροστά απ' το άλογο. Για όλα - ανακράζει - φταίνε οι Συνθήκες. Λες κι αυτές διαμορφώνουν το περιεχόμενο και τη φύση της ΕΕ, ως διακρατικής καπιταλιστικής ένωσης και όχι το αντίστροφο.

Ολες οι υπόλοιπες προτάσεις τους, ένα συνονθύλευμα από αποχώρηση απ' το ΝΑΤΟ μέχρι για τα δικαιώματα των ανθρώπων ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, τίθενται αυτομάτως υπό την αίρεση και την αναίρεση της δογματικής τους προσήλωσης στην ευρωένωση των μονοπωλίων. Εμμέσως το αναγνωρίζουν. Εξ ου κι όταν ρωτήθηκαν σχετικά με την πρόταση για επαναφορά στον έλεγχο του Δημοσίου επιχειρήσεων, οργανισμών και υποδομών, δήλωσαν «αυτή τη στιγμή δε μιλάμε για περιορισμό της απελευθέρωσης της αγοράς, μπορεί αργότερα να το πούμε κι αυτό»! Αργότερα, όταν οι στόχοι αυτοί θα πάψουν να «έρχονται σε σύγκρουση με την πολιτική της ΕΕ» κι αυτό θα συμβεί «όταν διαμορφωθεί μια εναλλακτική πολιτική στο εσωτερικό της»! Οι ίδιοι μιλάνε για «άμεσους στόχους πάλης», αλλά εναλλακτική πολιτική στο εσωτερικό της ΕΕ ποτέ δεν πρόκειται να υπάρξει, αν οι λαοί δεν κατεδαφίσουν με την πάλη τους την εξουσία των μονοπωλίων με κάθε κράτος - μέλος της.

Και ασφαλώς πρόκειται για υποκρισία η επίκληση - ως προϋπόθεση εφαρμογής των προτάσεών τους - της ανάγκης για αναζωογόνηση και αλλαγή ρότας του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Γιατί το κίνημα δεν αναζωογονείται όταν το αποκοιμίζεις με παραμύθια περί εξανθρωπισμού του καπιταλισμού και φιλολαϊκής μετάλλαξης της ΕΕ, περί αρμονικής συνύπαρξης εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων. Ούτε όταν συμπράττεις με τις ξεπουλημένες στο κεφάλαιο συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, και άλλων οργανώσεων, όπως κάνουν οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ παντού και πάντα. Ούτε όταν θεωρητικολογείς περί «νέων ιστορικών υποκειμένων» και επιδίδεσαι σε αναλύσεις για την «απελευθερωτική δύναμη της κουκούλας».

Τελικά, η πράξη είναι απόδειξη του λόγου. Κι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με τις πράξεις του έχει αποδείξει ότι θέλει ένα κίνημα να βολοδέρνει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Ενα κίνημα που θα ξεσκονίζει την καρέκλα, για να κάτσει ο επόμενος διαχειριστής της εξουσίας της άρχουσας τάξης. Στην προσπάθεια θα μείνει.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Ερχονται «πράσινα» χαράτσια

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενα νέο «πράσινο» χαράτσι πρόκειται να αρχίσουν να πληρώνουν οι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων ή ανεξάρτητων σπιτιών της χώρας, μόλις θεσμοθετηθεί ο Κανονισμός που επιβάλλει την ενεργειακή επιθεώρηση των κτιρίων που μισθώνονται ή πωλούνται.

Πρόκειται για ένα χαράτσι που επιβάλλει ο νόμος 3661/08 «για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων», που αποτελεί προσαρμογή αντίστοιχης Οδηγίας της ΕΕ. Σύμφωνα με αυτόν, ο κάθε ιδιοκτήτης σπιτιού προκειμένου να το νοικιάσει ή να το πουλήσει θα πρέπει να διαθέτει «πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης». Αυτό το πιστοποιητικό θα χορηγείται από ειδικευμένους μηχανικούς ενεργειακούς επιθεωρητές, η αμοιβή μόνο των οποίων, με βάση το σχέδιο του Κανονισμού που δόθηκε για δημόσια διαβούλευση, θα στοιχίζει 357 ευρώ με το ΦΠΑ, για μια ιδιοκτησία 100 τετραγωνικών!

Και βέβαια πολύ μεγαλύτερα ποσά θα απαιτηθούν αν η επιθεώρηση δείξει ότι πρέπει να γίνουν κατασκευές για να αποκτήσει το κτίριο μια καλή ενεργειακή απόδοση. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τους τεχνικούς, η δαπάνη τοποθέτησης υαλοστασίων με διπλούς υαλοπίνακες σε μια κατοικία 120 τετραγωνικών ξεπερνά τα 12.000 ευρώ, ενώ η εξωτερική θερμομόνωση κοστίζει άλλα 6.000 ευρώ!

Τελικά, ακόμη και μέτρα κατά βάση σωστά, όπως η εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια, καταντά να γίνεται βραχνάς για το λαό, που υποχρεώνεται να πληρώνει πάντα τα σπασμένα...

Επιδοτούμενος ψευτοκαβγάς...

«Σκληρός»... καβγάς ξέσπασε τελευταία μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης γύρω από τη συνέντευξη που παραχώρησε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου στη γερμανική εφημερίδα «FRANKFURTER ALLGEMEINE», στην οποία αναφέρθηκε στο σύστημα καταβολής των αγροτικών επιδοτήσεων, υποστηρίζοντας ότι η αγροτική οικονομία πρέπει να προσανατολίζεται στην αγορά και όχι στις επιδοτήσεις. Απ' αυτήν τη φράση του Γ. Παπανδρέου «πιάστηκε» ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Αλ. Κοντός και από το βήμα της Βουλής τον κατηγόρησε ότι «υποστηρίζει» την κατάργηση των επιδοτήσεων, καταγγέλλοντάς τον ανοιχτά ότι είναι «εχθρός των αγροτών». Γίναμε δηλαδή μάρτυρες μιας ακόμη «σικέ» σύγκρουσης μεταξύ των δύο - επί της ουσίας συγκυβερνούντων - κομμάτων γύρω από τις αγροτικές επιδοτήσεις, τη στιγμή που και τα δύο αυτά κόμματα με την ψήφο τους στα εκάστοτε Συμβούλια Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, υποστήριξαν την περικοπή των επιδοτήσεων, βυθίζοντας ακόμη περισσότερο στην ανέχεια το σύνολο των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων. Ακόμη περισσότερο, στελέχη και των δύο αυτών κομμάτων έχουν κατά καιρούς εκφράσει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο την αντίθεσή τους στις... «στρεβλώσεις» που προκαλεί στην αγορά το σύστημα των επιδοτήσεων, οπότε ας σταματήσουν την παράσταση, διότι δεν πουλάει άλλο...

Διόδια και στην Εγνατία...

Με ...δανεικά θα ολοκληρωθεί και η Εγνατία Οδός, ένα έργο που θα στοιχίσει συνολικά στον ελληνικό λαό πάνω από 6,5 δισ. ευρώ!

Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς, ανακοίνωσε ότι το Δημόσιο θα συνάψει ομολογιακό δάνειο με τη συγκεκριμένη Τράπεζα, ύψους 400 εκατ. ευρώ, με τα οποία θα ολοκληρωθεί το έργο της Εγνατίας, το αργότερο μέχρι τα μέσα Φλεβάρη. Ο υπουργός δήλωσε μάλιστα ότι με το δανεισμό αυτό δεν επιβαρύνεται ούτε το δημόσιο χρέος, ούτε ο Κρατικός Προϋπολογισμός του 2008.

Εκείνο που «ξέχασε», σκόπιμα προφανώς, να αναφέρει ο υπουργός είναι ότι και το δάνειο αυτό θα το επιβαρυνθεί ο ελληνικός λαός που από το Φλεβάρη - το αργότερο - θα υποχρεωθεί να πληρώνει πανάκριβα διόδια και στην Εγνατία (έχουν προβλεφτεί, άλλωστε, 13 σταθμοί διοδίων), ανάλογα με αυτά που πληρώνει στους ιδιωτικούς ομίλους στους οποίους έχει παραχωρηθεί το υπόλοιπο εθνικό οδικό δίκτυο.

Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι τα μεγάλα έργα που έγιναν και θα γίνουν από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - είτε με τις περιβόητες ΣΔΙΤ, είτε όχι - γίνονται με γνώμονα όχι τις ανάγκες των εργαζομένων, αλλά την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου...

Η κατάσταση αυτή, όπως έχει τονίσει επανειλημμένα το ΚΚΕ, μπορεί να ανατραπεί μόνο όταν ο λαός παλέψει: Για να καταργηθούν όλα τα χαράτσια των διοδίων. Για δημόσιες, σύγχρονες, φθηνές συγκοινωνίες και με δωρεάν ζώνη το πρωί. Για υποδομές και έργα, που πρέπει να αναλαμβάνει το κράτος, χωρίς να πληρώνει ο λαός.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Δύο δρόμοι

Είναι δυνατόν σε μία κοινωνία, οι αρμοί της οποίας κινούνται στην κατεύθυνση της εξασφάλισης του κέρδους και της μεγιστοποίησής του, να ικανοποιούνται, παράλληλα, και οι κοινωνικές ανάγκες; Είναι δυνατή η αρμονική συνύπαρξη του κέρδους με την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων; Οι επιχειρήσεις από τη μία πλευρά να εμφανίζουν υψηλά επίπεδα κερδοφορίας και παράλληλα να έχει διασφαλιστεί για τους εργαζόμενους η δωρεάν πρόσβαση στην Παιδεία, στην Υγεία, στη μόρφωση και την ψυχαγωγία; Είναι δυνατόν, με δύο λόγια, να υποστηρίξει κανείς ότι μπορεί να εξυπηρετούνται παράλληλα και τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τα συμφέροντα των εργαζομένων;

Αν τα παραπάνω ερωτήματα ίσχυαν μία φορά στο παρελθόν, η απάντησή τους σήμερα αποκτά καταλυτικό χαρακτήρα. Οι ανυπέρβλητες αντιθέσεις του καπιταλισμού, η ένταση του συνεχούς ανταγωνισμού ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ο μέχρι εξόντωσης διαγκωνισμός των διαφόρων τμημάτων και ομάδων του κεφαλαίου έχουν ήδη δημιουργήσει έναν ασφυκτικό κλοιό στις συνθήκες αναπαραγωγής του κεφαλαίου, που σταθερά μετατρέπεται σε θηλιά γύρω από το λαιμό των εργαζομένων.

Στην εποχή της ΕΕ, της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της στρατηγικής της Λισαβόνας, η πλουτοκρατία «πατώντας» σε αντικειμενικές για το κεφάλαιο ανάγκες, προκειμένου να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη κερδοφορία της, έθεσε ως στρατηγικό της στόχο να πατήσει πάνω στις καταχτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Αυτό έγινε - και στη χώρα μας - μέσα από τις διαδικασίες του «εκσυγχρονισμού» ή της «σύγκλισης» του ΠΑΣΟΚ και των «μεταρρυθμίσεων» της ΝΔ, πολιτικές που στο σύνολό τους ήταν - και είναι - ενταγμένες να υπηρετήσουν και να ικανοποιήσουν την εξασφάλιση κερδών για την οικονομική ολιγαρχία.

Τα κέρδη του κεφαλαίου στις σημερινές συνθήκες είναι απόλυτα ταυτόσημα και προϋποθέτουν όλο και πιο χαμηλούς μισθούς, όλο και μεγαλύτερη ανεργία, όλο και πιο «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, πλήρη παράδοση της δημόσιας περιουσίας στο κεφάλαιο, συνεχή δημιουργία προϋποθέσεων για επιχειρηματική δράση σε τομείς όπως η Υγεία και η Παιδεία, πλήρη κατάργηση των συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και συντάξεων, ακόμα μεγαλύτερη σύμφυση συνολικά του κράτους με τις ομάδες της πλουτοκρατίας.

Γι' αυτό, η μόνιμη επωδός - και της ΝΔ σήμερα και του ΠΑΣΟΚ μέχρι πρόσφατα - στα αιτήματα των εργαζομένων είναι η κατηγορηματική άρνηση, το συνεχές «όχι», ο εκφοβισμός, η απειλή, ο εκβιασμός για τα χειρότερα και η καταστολή. Γι' αυτό και τώρα, στα πρόθυρα της οικονομικής κρίσης που - αργά ή γρήγορα - θα ξεσπάσει και στη χώρα μας, τα μόνα μέτρα που διανοήθηκαν να πάρουν ήταν το «μπούκωμα» του κεφαλαίου με τόσα και τόσα δισεκατομμύρια, ενώ από τους εργαζόμενους ζητούν και πάλι να στηρίξουν την ...προσπάθεια.

Σήμερα δεν μπορεί να είσαι και με τους εργαζόμενους και με τα επιχειρηματικά κέρδη. Οποιος πατά σε δύο βάρκες, στην πραγματικότητα είναι κόντρα στα αιτήματα και συμφέροντα των εργαζομένων. Πολύ περισσότερο που σήμερα είναι ακόμη πιο φανερό ότι υπάρχουν δύο δρόμοι ανάπτυξης. `Η θα υπάρχει μία οικονομία οργανωμένη για τα κέρδη, ή μία οικονομία οργανωμένη για τις ανθρώπινες ανάγκες. Μία οικονομία στην οποία όλες οι επιχειρήσεις και οι παραγωγικές δραστηριότητες θα είναι ενταγμένες σε έναν κοινωνικό τομέα, που θα λειτουργεί με ενιαίο σχεδιασμό και μοναδικό του στόχο την εξυπηρέτηση των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών του λαού.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ