Παπαγεωργίου Βασίλης

Εδώ και μέρες εκπρόσωποι της παράταξης κατέθεσαν αίτηση για να παραδοθούν τα μητρώα των μελών του Συλλόγου, ούτως ώστε να απευθυνθεί σε όλα τα μέλη ο συνδυασμός μπροστά στις εκλογές του ΠΣΠ στις 18 - 19 Οκτώβρη 2008. Υπενθυμίζεται ότι ο ΠΣΠ χρηματοδοτείται με κρατικό χρήμα, από τη Νομαρχία Αθηνών. «Η ένοχη στάση της πλειοψηφίας του ΔΣ του Συλλόγου στη στήριξη της βάρβαρης αντιλαϊκής αντιαναπηρικής πολιτικής της κυβέρνησης και ο φόβος της για την αποκάλυψη του ρόλου της απέναντι στα μέλη του Συλλόγου, την οδηγούν σε αυτή την αντιδημοκρατική πρόκληση», υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή του ο Συνδυασμός της Αγωνιστικής Συσπείρωσης.

Ο συνδυασμός δηλώνει ότι οι βαριά κινητικά ανάπηροι, με κριτήριο τα μεγάλα προβλήματα που βιώνουν, θα καταδικάσουν με την ψήφο τους στις εκλογές την πολιτική της κυβέρνησης και τα στηρίγματά της στο συνδικαλιστικό κίνημα των ΑμεΑ, που είναι οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ. Ενισχύοντας τις αγωνιστικές δυνάμεις που χρόνια τώρα, συσπειρωμένες γύρω από τη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων και την Αγωνιστική Συσπείρωση, αντιπάλεψαν αυτή την πολιτική της εμπορευματοποίησης της Υγείας, Πρόνοιας, Ειδικής Αγωγής, Παιδείας κλπ.

Δεν πρόλαβαν να ξεκινήσουν οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική και ήδη άρχισαν να ακούγονται ξανά οι γνωστές «φωνές» για περιορισμό των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας. «Διαδηλωτές έκλεισαν τους δρόμους - Κυκλοφοριακό χάος από δεκάδες συγκεντρώσεις», είναι ο εύληπτος τίτλος του σχετικού ρεπορτάζ της «Καθημερινής», η οποία φροντίζει να «υπενθυμίσει» τις απόπειρες που έγιναν στο παρελθόν (με πλέον πρόσφατες αυτές τον Αύγουστο του 2006) για να σταματήσουν οι διαδηλώσεις στο κέντρο της πόλης. «Υπενθυμίζει» ακόμα τι ισχύει σε ορισμένες πρωτεύουσες της Δυτ. Ευρώπης και των ΗΠΑ για τις διαδηλώσεις. Ας το πάρουν απόφαση. Οι διαδηλώσεις και το δικαίωμα του συνέρχεσθαι δεν πρόκειται να καταργηθούν όσα διατάγματα και αν βγάλουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Απλούστατα γιατί προκαλούνται από την ίδια την αντιλαϊκή πολιτική τους. Ακριβώς γι' αυτό οι πλατείες και οι δρόμοι του κέντρου της Αθήνας θα πλημμυρίζουν καθημερινά με διαδηλωτές που ξέρουν πού πάνε και τι θέλουν...

Ο ένας μετά τον άλλον, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης (κυβερνήτες, κομισάριοι και άλλοι παράγοντες), που μέχρι χτες σφύριζαν αδιάφοροι για τις παρενέργειες της κρίσης των ΗΠΑ στις οικονομίες της Ευρώπης, το γύρισαν τώρα στον ...καλαματιανό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί, που, μέχρι το Δεκέμβρη, είναι και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Καθώς οι συνέπειες της αμερικανικής κρίσης γίνονται κάθε μέρα όλο και πιο αισθητές στις ευρωπαϊκές χώρες, ο Ν. Σαρκοζί, ως προεδρεύων της ΕΕ, συγκάλεσε για σήμερα έκτακτη οικονομική Σύνοδο Κορυφής, στην οποία θα μετέχουν μόνον οι ηγέτες των μεγάλων χωρών της ΕΕ (Γαλλία - Γερμανία - Βρετανία και Ιταλία).

Εκφράζοντας την αγωνία των ευρωπαϊκών πολυεθνικών και εν γένει της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας, σχετικά με το μέχρι πού μπορεί να φτάσει η κρίση, ο Ν. Σαρκοζί πιέζει - ως προεδρεύων της ΕΕ - για τη λήψη «διορθωτικών» μέτρων, υποστηρίζοντας πως ο καπιταλισμός πρέπει να αναδιαρθρωθεί και να προσαρμοστεί καλύτερα στη νέα εποχή.

Οσα «μπαλώματα» και να κάνουν οι ηγέτες της ΕΕ στον καπιταλισμό, αυτός δε διορθώνεται. Και επειδή είναι βέβαιο πως ο καπιταλισμός θα συνεχίσει να αναπαράγει τις κρίσεις και τα αδιέξοδα που σέρνει από την πρώτη μέρα εμφάνισής του, η μόνη λύση είναι η ανατροπή του.

Με αφορμή την κρίση που εκδηλώθηκε στο χρηματοπιστωτικό τομέα κυρίως, στις ΗΠΑ, οι ελληνικές τράπεζες άρχισαν να εντείνουν την τοκογλυφία τους σε βάρος των δανειοληπτών. Αν και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διατηρεί αμετάβλητο το βασικό επιτόκιο, οι ελληνικές τράπεζες άρπαξαν την ευκαιρία και - η μία μετά την άλλη - προχωρούν σε αυξήσεις των επιτοκίων. Αλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά.

Για παράδειγμα, η διοίκηση της Εθνικής προχώρησε από προχτές στη «ζούλα» σε αυξήσεις των επιτοκίων (στεγαστικών και άλλων δανείων) μέχρι και 0,7 μονάδες, χωρίς να το ανακοινώσει, με το επιχείρημα πως η αύξηση ήταν έμμεση (καταργήθηκαν κάποια δώρα και προσφορές) και όχι άμεση!

Ακολουθώντας το δρόμο της Εθνικής, χτες η τράπεζα «Γιούρομπανκ» (EFG Eurobank) του ομίλου Λάτση, προχώρησε επίσης σε «αναπροσαρμογή» των επιτοκίων μέχρι και 0,5 της μονάδας. Στην ελληνική γλώσσα, ο όρος «αναπροσαρμογή» δε σημαίνει κατ' ανάγκη αύξηση αλλά και το αντίθετο, καθώς η αναπροσαρμογή μπορεί να είναι προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Να υποθέσουμε, δηλαδή ότι τα αφεντικά της «Γιούρομπανκ» επέλεξαν τον όρο «αναπροσαρμογή» επειδή... ντρέπονται που αξιοποιούν την κρίση για την αύξηση των επιτοκίων; Λέτε;

Η κυβέρνηση εφαρμόζει το νόμο Πετραλιά, όχι επειδή θέλει να εφαρμοστεί αυτός ο νόμος πάση θυσία διότι έτσι επιτάσσουν τα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας, αλλά επειδή είναι «κουφή και τυφλή» και επιμένει στο νεοφιλελευθερισμό!

Ποιος τα λέει αυτά; Η χτεσινή «Αυγή» που στο ρεπορτάζ για την απεργία στον Τύπο έχει τίτλο «"Τυφλή και κουφή" η κυβέρνηση στις αντιδράσεις για το ασφαλιστικό». Στο ίδιο ρεπορτάζ αναφέρεται δήλωση του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ στην απεργιακή συγκέντρωση ότι «η κυβέρνηση επιμένει να περιφρονεί τις ανάγκες των εργαζομένων και τις αποφάσεις των συνδικαλιστικών τους φορέων» και ότι «επιμένει να προχωρήσει στην εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου, προσπαθώντας να απαντήσει στα τραγικά αδιέξοδα στα οποία οδηγεί τη χώρα η νεοφιλελεύθερη πολιτική της, με μεγαλύτερη δόση νεοφιλελευθερισμού». Ενώ στο ίδιο μήκος κύματος και η - όπως γράφει η «Αυγή» - «ριζοσπαστική παράταξη της ΕΣΗΕΑ "Συσπείρωση"» που «καλεί τους δημοσιογράφους να αντισταθούν στην εργοδοτική ασυδοσία, την κυβέρνηση του καπιταλισμού - καζίνο, αλλά και τα συντεχνιακά αιτήματα».

Φυσικό και επόμενο. Για όλους τους απόλυτα ταυτισμένους με τον καπιταλισμό και τη σωτηρία του, για όλους τους διαχειριστές του συστήματος, όποιας απόχρωσης, έστω και αν κάποιοι χρησιμοποιούν και φραστικές αγωνιστικές κορόνες, η πραγματική αιτία των προβλημάτων, δηλαδή η στρατηγική του κεφαλαίου, πρέπει να μένει στο απυρόβλητο, να διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού. Γι' αυτό, όσο και να ψάξει κανείς στην «Αυγή», δε θα βρει κανείς ούτε μια λέξη ρεπορτάζ για την 24ωρη απεργία των ηλεκτρολόγων για το ασφαλιστικό, ούτε για την επ' αόριστον κατάληψη από τους εργαζόμενους στο φάρμακο του κτιρίου του ΤΕΑΥΦΕ, που έγινε με απόφαση της ταξικής τους Ομοσπονδίας. Αυτού του είδους οι κινητοποιήσεις και το περιεχόμενό τους περιγράφουν μια άλλη στρατηγική στο συνδικαλιστικό κίνημα, για την οποία ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δε θέλει να ακούει, αλλά επιπλέον του έχει ανατεθεί ρόλος στη συκοφάντηση και το αντιπάλεμά της.

Οι δύο νεκροί από τις πλημμύρες που έπληξαν την Αιτωλοακαρνανία φανέρωσαν για άλλη μια φορά τις εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οι οποίες διαχρονικά έχουν θέσει στα αζήτητα τα οποιαδήποτε μέτρα και έργα αντιπλημμυρικής προστασίας του λαού.

Για παράδειγμα, το 2002, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε εξαγγείλει ένα πρόγραμμα αντιπλημμυρικών έργων για την Αττική, ύψους 800 εκατ. ευρώ. Τίποτε από αυτά δεν έγινε. Το φθινόπωρο του 2005, ο νυν υπουργός ΠΕΧΩΔΕ είχε δηλώσει ότι την άνοιξη του 2006 θα εξήγγελε ένα παρόμοιο πρόγραμμα. Ακόμη αναμένονται αυτές οι δηλώσεις...

Οι περιβόητες «δεσμεύσεις» των κυβερνήσεων για αντιπλημμυρικά έργα έχουν χάσει κάθε έννοια. Ακόμη και τα όποια έργα προστασίας εκτελούνται είναι μηδαμινά σε σχέση με τα απαιτούμενα, είναι αποσπασματικά, δεν εντάσσονται σε ένα ενιαίο δεσμευτικό πρόγραμμα, κατασκευάζονται με προδιαγραφές που ικανοποιούν τα κέρδη του κεφαλαίου, χωρίς έγκυρα, επικαιροποιημένα στοιχεία και επιστημονικές μεθόδους.

Την ίδια στιγμή, προωθούν συνειδητά την επέκταση των πόλεων προς όφελος των κερδοσκόπων. Επιτρέπουν και νομιμοποιούν την καταπάτηση και κάλυψη των ρεμάτων, την αυθαίρετη δόμηση. Προωθούν τη δασοκτόνα νομοθεσία, την τσιμεντοποίηση των ελεύθερων χώρων, την παράδοση της δημόσιας γης στο κεφάλαιο.

Τι άλλο πρέπει να κάνουν, για να καταλάβουμε όλοι ότι αυτή η πολιτική δε μας κάνει απλά τη ζωή δύσκολη, αλλά μας σκοτώνει;

Ομως, οι εξελίξεις αυτές αποκαλύπτουν και μιαν άλλη πραγματικότητα, ότι το καπιταλιστικό σύστημα, και, πολύ περισσότερο, στο σημερινό στάδιο του ιμπεριαλισμού, ούτε φτιασιδώνεται, ούτε εκσυγχρονίζεται, ούτε εξανθρωπίζεται αλλά ανατρέπεται. Εστω κι αν ακόμα δεν έχουν διαμορφωθεί όλες οι προϋποθέσεις για να ανατραπεί η καπιταλιστική εξουσία, οι σημερινές συνθήκες προμηνύουν δυνατότητα να τρέξουν πιο γρήγορα οι εξελίξεις προς όφελος των λαών. Αυτό είναι το ζήτημα, όπου επικεντρώνεται αντικειμενικά η πολιτική πάλη.