Τετάρτη 6 Αυγούστου 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το λάθος είναι οι νόμοι της αγοράς

Το περιστατικό με τις υδροφόρες που πλήρωσαν διόδια στη γέφυρα του Ρίου - Αντιρρίου, ενώ πήγαιναν για να σβήσουν μεγάλη πυρκαγιά, χαρακτηρίστηκε απίστευτο κι όμως ελληνικό. Είναι, όμως, τόσο τραγελαφικό όσο παρουσιάζεται; Ή μήπως ένα ...λάθος, όπως ισχυρίστηκε η κοινοπραξία που εκμεταλλεύεται τα διόδια Ρίου Αντιρρίου;

Υπενθυμίζουμε ότι τέσσερις υδροφόρες, δύο γκρέιντερ και δύο τζιπ με κρατικές πινακίδες, το Σάββατο, πήγαν να βοηθήσουν στην πυρκαγιά που είχε εκδηλωθεί στην περιοχή Πλατανίτσι Αιτωλοακαρνανίας. Τους ζητήθηκε το σχετικό αντίτιμο για να περάσουν απέναντι. Και, μάλιστα, αφού ο υπάλληλος των διοδίων επικοινώνησε με τους αρμόδιους και του είπαν να πάρει τα λεφτά... Οταν το γεγονός καταγγέλθηκε, η εταιρεία μίλησε για λάθος.

Η ιστορία είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα αντίληψης της «ελεύθερης αγοράς». Ηταν φανερό τι πήγαιναν να κάνουν οι υδροφόρες στην Αιτωλοακαρνανία, αλλά δεν αναγράφονταν τα οχήματα στο σχετικό κατάλογο της εταιρείας. Ετσι, δεν μπόρεσαν να περάσουν δωρεάν. Για επιχείρηση μιλάμε, όχι για φιλανθρωπικό ίδρυμα... Ακόμα κι αν πρόκειται για ζητήματα δημόσιας ασφάλειας και υγείας. Αυτοί είναι οι νόμοι της αγοράς.

Αυτό τους μάρανε...

Μπορεί η μία φωτιά να ξεπηδά μετά την άλλη και να καταστρέφεται ο δασικός πλούτος της χώρας και να αποδεικνύονται στην πράξη οι τραγικές ελλείψεις στη δασοπυρόσβεση και τα πενιχρά ή μηδενικά κονδύλια για έργα δασοπροστασίας, ωστόσο η κυβέρνηση φαίνεται πως βρίσκεται σε άλλο μήκος κύματος.

Ετσι, η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας ζήτησε πριν από μερικές μέρες να γίνουν έλεγχοι στους δήμους σχετικά με τον τρόπο διάθεσης των κονδυλίων πυροπροστασίας! Για ποιο λόγο; Για να μην αιωρούνται ερωτήματα σχετικά με το εάν δόθηκαν χρήματα και το πώς αυτά χρησιμοποιήθηκαν.

Αυτό καίει την κυβέρνηση απ' ό,τι φαίνεται. Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς το να υπάρχουν 3 αντί για 114 δασοφύλακες στη Ρόδο, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να καεί όλο το νησί, όπως αποκάλυψε ο «Ρ» το περασμένο Σάββατο. Ή το ότι η ίδια - όπως και αυτή του ΠΑΣΟΚ - οπλίζει το χέρι των εμπρηστών με τους δασοκτόνους νόμους...

Οι φωτιές στην Εύβοια

Λίγες μόλις μέρες μετά, η πραγματικότητα επιβεβαίωσε τις ανησυχίες. Οι τρεις φωτιές, μέσα σε δύο μέρες στην κεντρική και βόρεια Εύβοια, σε πευκοδάση που βγήκαν ...αλώβητα από τις περσινές καταστροφικές πυρκαγιές, φέρνουν στο προσκήνιο το δημοσίευμα του «Ρ» της 27ης Ιούλη, που μιλούσε για την έλλειψη προσωπικού και μέσων στην Πυροσβεστική αλλά και την ανυπαρξία μέτρων πρόληψης, στο μοναδικό καταπράσινο τμήμα του νησιού. Αυτά ακριβώς τα προβλήματα είχε επισημάνει και το κλιμάκιο του ΚΚΕ που είχε επισκεφθεί πρόσφατα τους Δήμους Δίρφυων και Κηρέως.

Φαίνεται πως τίποτα δεν έχει αλλάξει ένα χρόνο μετά. Ο λόγος, δεν είναι άλλος, από τη δασοκτόνα πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν τη γη ως εμπόρευμα και που έτσι οπλίζεται το χέρι των εμπρηστών. Και αυτά, σε βάρος των χιλιάδων κατοίκων της Εύβοιας, που και φέτος παραμένουν ανυπεράσπιστοι μπροστά στην πύρινη λαίλαπα...

Αδικαιολόγητο περιστατικό

Πριν από δύο βδομάδες περίπου ταχυδρομήθηκε από κατάστημα των ΕΛΤΑ στον Αγ. Νικόλαο Κρήτης και προορισμό την Αθήνα, ένα δέμα με την ένδειξη του «κατεπείγοντος», για το οποίο φυσικά καταβλήθηκε και το αντίστοιχο αυξημένο αντίτιμο. Το δέμα δεν έφτασε ποτέ, μέχρι χτες τουλάχιστον, στον παραλήπτη του. Ο αποστολέας απευθύνθηκε στα ΕΛΤΑ στην Κρήτη όπου η απάντηση ήταν ...δεν γνωρίζουμε τίποτα. Πιο ...κατατοπιστική ήταν και η απάντηση υπαλλήλου των ΕΛΤΑ στην Αθήνα όπου συγγενικό του πρόσωπο απευθύνθηκε, προκειμένου να ρωτήσει τι γίνεται σ' αυτές τις περιπτώσεις. Η υπάλληλος - ευγενέστατη είναι η αλήθεια - μας ενημέρωσε λοιπόν ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να γίνει και ότι το δέμα απλά χάθηκε... Μας ενημέρωσε ακόμα ότι εφόσον το δέμα δεν ήταν συστημένο, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ούτε για το αν εστάλη ούτε για το αν παρελήφθη και συμπλήρωσε «γι' αυτό προτρέπουμε τους πελάτες μας να στέλνουν συστημένα»! Εν ολίγοις, δηλαδή, καμία ασφάλεια δεν υπάρχει για τις απλές αποστολές... Ελπίζουμε το - αδικαιολόγητο σε κάθε περίπτωση - περιστατικό να είναι μεμονωμένο και να μην αποτελεί ένδειξη μιας προσπάθειας απαξίωσης και υποβάθμισης των ΕΛΤΑ.

Το «ανακάτεμα της τράπουλας»

Μετά τον Γ. Αλογοσκούφη, που πρότεινε συνεργασία μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές, ήρθε ο υπουργός Τουρισμού, Αρ. Σπηλιωτόπουλος, για να «διευρύνει» την πρόταση και να εντάξει εκτός από το ΠΑΣΟΚ, το ΣΥΡΙΖΑ και το ΛΑ.Ο.Σ ως πιθανούς «συνοδοιπόρους» της ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ δηλώνει ανοιχτό σε συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο βουλευτής του Α. Λοβέρδος αναζήτησε και τον «αρχηγό» που θα ηγηθεί της συγκεκριμένης «συμμαχίας». Ο Αλ. Τσίπρας ζήτησε «σημαντική εκλογική ενίσχυση» του ΣΥΡΙΖΑ για να... πιέσει τα «άλλα κόμματα», δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, να αλλάξει «στρατηγική», αφήνοντας ορθάνοιχτη την πόρτα για προεκλογικά ή μετεκλογικά «παζάρια». Ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ, Γ. Καρατζαφέρης, δήλωσε έτοιμος για «διάλογο» κλείνοντας το μάτι σε μια «καθαρή από σκάνδαλα» ΝΔ.

Αυτές οι προτάσεις και τα «εναλλακτικά» σενάρια για συνεργασίες, που ολοένα πυκνώνουν και, πλέον, παρουσιάζονται ανοιχτά από τους ίδιους τους πολιτικούς εκπροσώπους των αστικών κομμάτων, έχουν μια αντικειμενική βάση. Η συνεχώς διευρυνόμενη αποδοκιμασία των λαϊκών στρωμάτων, απέναντι στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, δημιουργεί σοβαρούς τριγμούς στο δικομματικό πολιτικό σύστημα. Ακριβώς γι' αυτό το λόγο και έχοντας η άρχουσα τάξη διαγνώσει ότι μπορεί να υπάρξει δυσκολία στη συγκρότηση μιας αυτοδύναμης μονοκομματικής κυβέρνησης, που θα συνεχίζει να υπερασπίζεται τα συμφέροντά της, λαμβάνει τα μέτρα της.

Σ' αυτό το εγχείρημά της, η αστική τάξη γνωρίζει ότι δε θα δυσκολευτεί. Ο Αρ. Σπηλιωτόπουλος έσπευσε να το ξεκαθαρίσει: «Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Τα «υλικά», εξάλλου, υπάρχουν. Τα προγράμματα των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και οι στρατηγικές επιλογές τους δεν μπορούν να αποτελέσουν εμπόδιο, το αντίθετο μάλιστα. Είναι δομημένα πάνω στην εφαρμογή και προώθηση μιας αντιλαϊκής πολιτικής, έτσι όπως αυτή υπαγορεύεται από τα ευρωενωσιακά κέντρα. Η συμμετοχή της χώρας μέσα σ' αυτά δεν αμφισβητείται από κανένα.

Το εφεύρημα, λοιπόν, που λανσάρει η άρχουσα τάξη, περί δήθεν «αναγέννησης» του πολιτικού συστήματος, μέσα από τη συνεργασία των υπαρχόντων πολιτικών κομμάτων ή με την ανάδειξη ενός νέου πολιτικού σχηματισμού (ο πρόεδρος του ΣΕΒ έσπευσε έμμεσα να τον προαναγγείλει), αποτελεί άλλη μια καλοστημένη παγίδα μέσα στην οποία επιχειρεί να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους. Μοναδικός σκοπός και στόχος η επιβολή, από όποια κυβέρνηση και να προκύψει, της κυρίαρχης πολιτικής και η αποτροπή της ριζοσπαστικοποίησης και χειραφέτησης της εργατικής τάξης.

Οι εταίροι του δικομματισμού, με όποιον τρόπο και αν καταλάβουν την πολιτική εξουσία, θα παραμείνουν κόμματα του ευρωμονόδρομου, σταθεροί υπερασπιστές των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πιστός στον οπορτουνιστικό του χαρακτήρα, θα διεκδικήσει την «είσοδό» του σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις στο λαό ότι υπάρχει «δρόμος» μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος για καλύτερη διαχείριση των λαϊκών προβλημάτων, την ίδια στιγμή που θα στηρίζει μια πολιτική που ευθέως θα βάλλει εναντίον του! Ο ΛΑ.Ο.Σ θα παζαρέψει τη θέση του μέσα στο σύστημα εξουσίας, υπηρετώντας με ευλάβεια τον αντιλαϊκό του χαρακτήρα.

Ο ελληνικός λαός οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι τίποτα το καινούριο δεν πρόκειται να «γεννηθεί» προς το συμφέρον του από το «ανακάτεμα της τράπουλας». Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να εξαπατηθούν από τα διάφορα «σενάρια», αντίθετα πρέπει να αναζητήσουν τη διέξοδο στην όξυνση της ταξικής πάλης, στη συγκρότηση μιας λαϊκής συμμαχίας που θα στέκεται εμπόδιο στην επιβολή των σχεδιασμών της ολιγαρχίας και θα παλεύει για την ανατροπή της.


Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Τα ειδεχθή εγκλήματα...

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ άποψη αυτή του υπουργού Δικαιοσύνης, Σ. Χατζηγάκη, για να δίνονται στη δημοσιότητα τα ονόματα όσων διαπράττουν ειδεχθή εγκλήματα.

Ιδίως όταν σε αυτήν την κατηγορία κατατάσσει και τους εμπρησμούς δασών. Εδώ είναι πολλά τα ονόματα που πρέπει να δημοσιοποιηθούν.

Τι θα έλεγαν, λοιπόν, οι κυβερνώντες να μάθουμε όλες τις εταιρείες, που προτίθενται ή έχουν ήδη ξεκινήσει να επενδύουν στα περσινά καμένα της Ηλείας, της Αρκαδίας και της Εύβοιας;

Μήπως, επίσης, θα μπορούσαν να δημοσιοποιήσουν τα ονόματα των μεγαλοσχημόνων που τους ζητούν (και λαμβάνουν τελικά) ελαστικότερη νομοθεσία, προκειμένου να θησαυρίσουν, εκμεταλλευόμενοι ολόκληρους δρυμούς;

Γιατί όλοι αυτοί (μαζί με τους κυβερνώντες φυσικά) είναι οι πραγματικοί ένοχοι για ένα εξαιρετικά ειδεχθές έγκλημα.

ΝΑ «ΑΝΑΘΕΡΜΑΝΕΙ το διάλογο» μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ θέλει - λέει - ο Αμερικανός μεσολαβητής Μ. Νίμιτς, γι' αυτό και καλεί εκπροσώπους και των δύο στη Νέα Υόρκη.

Το ότι κάτι θέλει να αναθερμάνει είναι βέβαιο. Πολύ αμφιβάλλουμε όμως αν είναι ο διάλογος.

Αλλωστε, γενικώς οι Αμερικανοί θέλουν τα Βαλκάνια «ζεστά», με ανοιχτά ει δυνατόν όλων των τύπων τα «εθνολογικά» θέματα, υπαρκτά ή ανύπαρκτα.

Βλέπετε, μόνον έτσι μπορούν να είναι πανταχού παρόντες με το φωτοστέφανο του μεσολαβητή και να σπρώχνουν τα πράγματα προς τα εκεί που τους συμφέρει κάθε φορά.

Κι αυτά, είναι σίγουρο ότι, τα γνωρίζουν και στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ και στο υπουργείο Εξωτερικών. Ελα όμως που άπαντες δε διανοούνται να πουν «όχι» στην αμερικανική «μεσολάβηση».

Για την ακρίβεια την επιζητούν και την προκαλούν, επικαλούμενοι πάντα τα «εθνικά συμφέροντα».

Μόνο που έτσι μας «χώνουν» όλο και πιο βαθιά σε άσχημες ιστορίες που ποτέ δεν ξέρεις πόσο άσχημα μπορεί να πληρώσουμε.


Στηρίζουν την ίδια πολιτική

Τέσσερις μόλις μέρες μετά την υλοποίηση του αντιασφαλιστικού νόμου Πετραλιά για τις ενοποιήσεις των ασφαλιστικών ταμείων, ο εντολοδόχος του κεφαλαίου και πρωτοκλασάτο στέλεχος του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, λειτουργεί σαν Δούρειος Ιππος για την πλήρη παράδοση της Δημόσιας Υγείας στους επιχειρηματίες. Σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία», ο Γιώργος Κουτρουμάνης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Προσωπικού Ασφαλιστικών Ταμείων, θέτει ως «μεγάλο στοίχημα» τη σύμπραξη Ταμείων για την αγορά υπηρεσιών Υγείας.

Οι διακηρύξεις των κυβερνήσεων του δικομματισμού ότι «οι οικονομικές αρχές λειτουργίας του συστήματος Υγείας πρέπει να είναι οι αρχές της ελεύθερης οικονομίας», βρίσκουν πρόθυμους συμπαραστάτες και υποστηρικτές τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που έχουν ήδη συμφωνήσει με την ουσία όλων των μεταρρυθμίσεων στην Κοινωνική Ασφάλιση που εμπορευματοποιούν την Υγεία - Πρόνοια.

Μπορεί ο Γιώργος Κουτρουμάνης να μην αμφισβητεί τις «καλές προθέσεις» της κας Πετραλιά - και καλά κάνει, γιατί τις ίδιες πολιτικές στηρίζει το ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια - αλλά είναι υποκριτικό να μιλά για νέες ανατροπές στα ασφαλιστικά δικαιώματα, όταν προσκυνά την παραπέρα ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών Υγείας. Η ομολογία, εξάλλου, ότι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι Σιούφα - Ρέππα ήταν «σημαντικές ρυθμίσεις που ποτέ δεν εφαρμόστηκαν ή εφαρμόστηκαν μερικώς» και ότι «θα λύνανε το πρόβλημα ως το 2030 και μετά» είναι ομολογία στήριξης της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Αποκαλύπτεται, για άλλη μια φορά, πόσο επικίνδυνος είναι ο κυβερνητικός κι εργοδοτικός συνδικαλισμός. Οι εργαζόμενοι έχουν ένα μόνο δρόμο. Την οργάνωσή τους στα ταξικά συνδικάτα, τη συσπείρωση στο ΠΑΜΕ και τη διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσιας - δωρεάν Κοινωνικής Ασφάλισης για όλους. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Υγεία - Πρόνοια. Δρόμος που περνάει αναπόφευκτα μέσα από τη σύγκρουση με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική και τους κάθε λογής βαστάζους της.

Για τις εντυπώσεις...

Ο ένας κοιτάει στη Δύση ο άλλος στην Ανατολή. Για τα στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ο λόγος, που έμαθαν καλά πώς να αποπροσανατολίζουν τους εργαζόμενους, σκορπώντας σύγχυση. Ετσι κι ενώ μόλις προχτές στελέχη του, ανάμεσά τους και ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας, έριχναν νερό στο μύλο της «συνεργασιολογίας», χτες εναντίον αυτής ξιφουλκούσε ο Π. Λαφαζάνης. Από τη Μυτιλήνη δήλωνε κατηγορηματικά: «Δεν υπάρχει κανένα απολύτως ενδεχόμενο συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ». Αγνωστο από πού αντλεί τη βεβαιότητα ο Π. Λαφαζάνης. Οταν ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΝ προχτές δήλωνε ότι μια ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ ενδεχομένως να αναγκάσει άλλους πολιτικούς σχηματισμούς (βλέπε ΠΑΣΟΚ) σε αλλαγή στρατηγικής.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δύναμη μιας "προοδευτικότερης" διαχείρισης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, αν και μια τέτοια διαχείριση αποτελεί ουτοπία. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δύναμη ριζοσπαστικής αλλαγής του συστήματος με προοπτική το σοσιαλισμό». Είπε κι ελάλησε ο Π. Λαφαζάνης και μας άφησε ...άλαλους, αφού κάθε τους πρόταση, κάθε τους θέση, τα ίδια τους τα ντοκουμέντα, απ' το Α ως το Ω, αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο. Ακριβώς αυτή την ουτοπία σερβίρουν στο λαό σαν εναλλακτική πρόταση. Και είναι τόσο εμφανής ο πόθος τους να διαχειριστούν τον καπιταλισμό που κάποιοι, όπως ο Π. Λαφαζάνης, αναγκάζονται πότε πότε να κάνουν τέτοιες δηλώσεις ώστε να διασκεδάζουν τις εντυπώσεις.

Αντιδράσεις...

Αντιδράσεις, λέει, προκαλεί στο εσωτερικό της ΝΔ η πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει στο δεύτερο «Καποδίστρια», αλλάζοντας έτσι τα όρια των δήμων, των νομαρχιών και των περιφερειών. Η διευκρίνιση είναι απαραίτητη: Οι αντιδράσεις δεν έχουν να κάνουν με τον πολιτικό στόχο της μεταρρύθμισης, αλλά με το φόβο μήπως κάποιοι δήμαρχοι, νομάρχες, βουλευτές χάσουν την εξουσία που κρατούν. Θα σκεφτεί κανείς: Αυτό είναι προφανές. Αρκεί να έχει παρακολουθήσει κάποιος τη στάση των αιρετών της ΝΔ, στα διάφορα συνέδρια και γενικότερα, οι οποίοι μαζί με αυτούς του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ χειροκροτούν ένθερμα τις κατευθύνσεις, ώστε να λειτουργήσουν οι δήμοι με έσοδα από την τσέπη του δημότη, με συνεργασία με το μεγάλο κεφάλαιο.

Καμία φωνή διαμαρτυρίας γι' αυτές τις κατευθύνσεις δεν έχει εκφραστεί από τους φέροντες ως «αντάρτες». Οπως καμία ενημέρωση των εργαζομένων για την προωθούμενη αντιλαϊκή μεταρρύθμιση δεν έχει προηγηθεί από όσους την υποστηρίζουν. Αλλωστε, τι να πουν; Οτι θέλουν να πάρουν οι δήμοι κρατικές αρμοδιότητες, όπως Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, που για να τις ασκήσουν θα κληθούν να επιβάλουν χαράτσια ή να τις παραδώσουν στους ιδιώτες; Οτι η ακίνητη περιουσία και τα έργα θα ξεπουλιούνται στο ιδιωτικό κεφάλαιο, ώστε να κερδοσκοπεί; Οτι οι όποιες υπηρεσίες τούς παρέχονται, θα έχουν τίμημα ακριβό;

Επιμένουν οι υποστηρικτές του «Καποδίστρια» να μιλούν για ισχυρή, ευρωπαϊκή Αυτοδιοίκηση, κρύβοντας τις προθέσεις που είναι και η μεταρρύθμιση να προωθηθεί και κάποιοι να μη χάσουν το ...μαγαζάκι τους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Συναγερμός για το χρόνο εργασίας

Το χτεσινό αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη», για την επίθεση που έχει εξαπολύσει εταιρεία παροχής υπηρεσιών στο σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, επιβεβαιώνει ότι στους τόπους δουλειάς, καθημερινά και κάθε ώρα, βρίσκεται σε εξέλιξη ένας ανελέητος πόλεμος ανάμεσα στους εργάτες από τη μια και την εργοδοσία από την άλλη. Δεν είναι τυχαίο ότι η συγκεκριμένη εταιρεία θριαμβολογεί στην ιστοσελίδα της ότι έχει καταφέρει να μειώσει το εργατικό κόστος, επεκτείνοντας με διάφορα μέσα το απλήρωτο μέρος της εργασίας. Ούτε, βέβαια, είναι τυχαίο το γεγονός ότι έσπευσε να κάνει χρήση του «σπάσιμου» του χρόνου εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό» περίοδο, αφήνοντας απλήρωτο τον εργαζόμενο για το μέρος εκείνο του χρόνου εργασίας που η εργοδοσία χαρακτηρίζει σαν «μη παραγωγικό» χρόνο.

Ακολουθώντας το νήμα προς τα πίσω, δεν είναι δύσκολο να ανακαλύψει κανείς τους πολιτικούς αυτουργούς αυτής της αντεργατικής επίθεσης. Στις 9 και 10 του περασμένου Ιούνη, οι υπουργοί Απασχόλησης της ΕΕ κατέληξαν σε πολιτική συμφωνία για την αναμόρφωση σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση παλιότερων οδηγιών για την οργάνωση του χρόνου εργασίας. Συμφώνησαν να επικυρώσουν το «σπάσιμο» του χρόνου εργασίας, απαλλάσσοντας τον εργοδότη από την ελάχιστη υποχρέωση να πληρώνει τον εργαζόμενο για όλο το χρόνο που αυτός εργάζεται, προσφέρει δηλαδή την εργατική του δύναμη στην υπηρεσία του εργοδότη. Στην ίδια Σύνοδο των υπουργών Απασχόλησης αποφασίστηκε και η γενίκευση της ρήτρας «opt out», η χρήση της οποίας οδηγεί σε εργάσιμη βδομάδα τουλάχιστον 65 ωρών.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να σκεφτούν: Από πού αντλεί το θράσος της η εργοδοσία και τολμάει να μετράει με το λεπτοδείκτη ακόμα και τις ελάχιστες στιγμές ανάπαυλας που δικαιούται ο εργαζόμενος; Ποιος νομιμοποιεί κάθε μέσο που μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου έστω και κατά μερικά μόνο ευρώ; Η απάντηση είναι αυτονόητη. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, σε εθνικό και ευρωενωσιακό επίπεδο, είναι αυτοί που στήριξαν, προώθησαν και προωθούν κάθε αντιδραστική στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου, που στόχο έχει τη βελτίωση της «ανταγωνιστικότητάς» του. Τέτοια στρατηγική επιλογή είναι και η επέκταση του απλήρωτου μέρους της εργασίας. Αυτό το στόχο υπηρετούν οι αλλαγές στη νομοθεσία της ΕΕ και των κρατών - μελών.

Αυτά τα κόμματα και η πολιτική που στηρίζουν είναι σε διαρκή σύγκρουση με τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων. Οπως και οι πολιτικές εκείνες δυνάμεις, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που συνειδητά επιχειρούν να εξωραΐσουν την πολιτική της ΕΕ, συνολικότερα το καπιταλιστικό σύστημα, προπαγανδίζοντας την «ειρηνική συνύπαρξη» του θύματος με τον θύτη. Είναι όλοι τους υπόλογοι απέναντι στην εργατική τάξη και πρέπει να τιμωρηθούν σε κάθε ευκαιρία: Στους συνδικαλιστικούς αγώνες, με την αλλαγή των συσχετισμών υπέρ του ΠΑΜΕ στα σωματεία και στα συνδικάτα, αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, με την ενίσχυση του ΚΚΕ, την πολιτικοποίηση της καθημερινής πάλης.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ