Eurokinissi

Κινητοποίηση των κατοίκων για τη δημιουργία του Μητροπολιτικού Πάρκου στο Ελληνικό

Στην ίδια ανακοίνωση και από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ υπογράμμιζε: «Να μην επιβαρυνθεί στο ελάχιστο το πολύπαθο Λεκανοπέδιο. Να οργανωθεί αγώνας ενάντια στις επιβαρυντικές για το περιβάλλον συνέπειες. Για οποιαδήποτε παρέμβαση τον πρώτο λόγο να έχουν οι πολίτες και η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Να δημοσιοποιηθούν όλοι οι προϋπολογισμοί των έργων και να γίνουν δημόσιοι μειοδοτικοί διαγωνισμοί».

Στις 7 Ιούλη του 2004 με ανακοίνωσή του το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες επισημαίνει - μεταξύ άλλων: «Εργα και στάδια προετοιμάζονται να πουληθούν ή να δοθούν για εκμετάλλευση από το κεφάλαιο. Προσωπικό προετοιμασίας, γυμναστές και άλλες ειδικότητες έχουν ημερομηνία λήξης, τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων». Και σε άλλο σημείο τονίζει: «Ο ονομαζόμενος "εθνικός στόχος" μετατρέπεται σε "εθνικό βρόχο" για το περιβάλλον και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων. Δεκάδες ελεύθεροι χώροι καταστρέφονται, μετατρέπονται σε τσιμέντο και θα δοθούν για εκμετάλλευση στους ιδιώτες. Ο αέρας, το νερό, οι παραλίες, το πράσινο γίνονται εμπόρευμα, που θα το αγοράζουν μόνο όσοι μπορούν».

Eurokinissi

Το γήπεδο του Τάε Κβο Ντο στην παραλία Φαλήρου

Πιο συγκεκριμένα, από μια λίστα 19 Ολυμπιακών αθλητικών εγκαταστάσεων, που δημοσιοποίησε ο υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Π. Δούκας, προκύπτει ότι ο αρχικός προϋπολογισμός στο «φάκελο διεκδίκησης» ήταν 181,7 εκατ. ευρώ, στην αναθεώρηση του ΠΔΕ το 2000 το κόστος αυτό υπερδιπλασιάστηκε και έφτασε στα 371,1 εκατ. ευρώ, ενώ το τελικό κόστος έφτασε στα 1.540 εκατ. (1,54 δισ. ευρώ)!

Η λίστα με τις υπέρογκες υπερβάσεις των Ολυμπιακών έργων, αποτελεί ανοιχτή πρόκληση για τα λαϊκά στρώματα, αφού τεκμηριώνει το μέγεθος της λεηλασίας και του πλούτου που ενθυλάκωσαν οι μεγαλοκατασκευαστές - εργολάβοι, πολλοί από τους οποίους τώρα διεκδικούν και την εκμετάλλευσή τους.

Οι υπερβάσεις ανά Ολυμπιακό έργο - σύμφωνα με τη λίστα του υφυπουργού Οικονομικών - έχει ως εξής:

• Παναθηναϊκό Στάδιο: από 0,3 εκατ. ευρώ τελικά έφτασε στα 11,5
• Κέντρο Υγρού Στίβου: από 3,5 εκατ. ευρώ στα 22,5
• Στάδιο Βόλου: από 25,1 εκατ. ευρώ στα 51,4
• Ειρήνης και Φιλίας: από 3 εκατ. ευρώ στα 29,7
• Κανόε-σλάλομ Ελληνικό: από 8,5 εκατ. ευρώ στα 37,1
• Ολυμπιακό Κέντρο Τένις: από 12,3 εκατ. ευρώ στα 47,5
• Νίκαια Αρση Βαρών: από 12 εκατ. ευρώ στα 49
• Στάδιο Πάτρας: από 1,1 εκατ. ευρώ στα 45,2
• Γυμναστήριο Γαλατσίου: από 13,7 εκατ. ευρώ στα 60,5
• Κέντρο Σκοποβολής - Μαρκόπουλο: από 12 εκατ. ευρώ στα 60,6
• Κέντρο Κωπηλασίας Σχοινιά: από 25,4 εκατ. ευρώ στα 76,3
• Παγκρήτιο Στάδιο: από 38,1 εκατ. ευρώ στα 63,7
• Καυτατζόγλειο Θεσσαλονίκης: από 1,1 εκατ. ευρώ στα 67,9
• Βαρέων Αθλημάτων, Ανω Λιόσια: από 32,3 εκατ. ευρώ στα 80,8
• Κέντρο Ιππασίας, Τατοΐου - Μαρκόπουλο: από 22,6 εκατ. ευρώ στα 110,4
• Κέντρο Ιστιοπλοΐας, Αγ. Κοσμά: από 16,5 εκατ. ευρώ στα 118,5
• Μπέιζμπολ, Ελληνικό: από 18,7 εκατ. ευρώ στα 200,4
• Ολυμπιακό Στάδιο: από 3,1 εκατ. ευρώ στα 399

Σημειώνεται ότι στη λίστα δεν υπάρχει το κόστος του φακέλου διεκδίκησης για το Παγκρήτιο Στάδιο και των Βαρέων Αθλημάτων στα Α. Λιόσια. Επίσης δεν αναφέρεται το προβλεπόμενο στην αναθεώρηση του 2000 για το κόστος του Κέντρου Ιππασίας.

Eurokinissi

Ενα χρόνο πριν την επίσημη έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και ενώ στο προσκήνιο της δημοσιότητας ήταν οι «κίτρινες» και «κόκκινες» κάρτες της ΔΟΕ για τις καθυστερήσεις της κατασκευής των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έσπευδε να ιδρύσει την εταιρία «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ». Μια εταιρία που θα αναλάμβανε να διαχειριστεί αυτήν την τεράστια «προίκα» των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων, που την πλήρωσε πανάκριβα ο ελληνικός λαός - με έλλειμμα όχι μόνο σε χρήμα, αλλά και σε ελεύθερους χώρους, «ανάσες ζωής» - προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

Τώρα, η κυβέρνηση πια της ΝΔ, έρχεται να ολοκληρώσει το έργο αυτό και με νομοσχέδιο που συνέταξαν τα υπουργεία Πολιτισμού και ΠΕΧΩΔΕ και στο όνομα της μεταολυμπιακής «αξιοποίησής» τους, δίνει το σύνθημα προς το μεγάλο κεφάλαιο: «Μπάτε σκύλοι αλέστε», σε όλες τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις! Με τον τρόπο αυτό, δεν μπαίνει μόνο ταφόπλακα στο «όνειρο» του ελληνικού λαού για μια μεταολυμπιακή αξιοποίηση των αθλητικών και άλλων εγκαταστάσεων που θα εξασφαλίζει την ελεύθερη πρόσβαση σ' αυτές, αλλά καταντά σε διπλό «εφιάλτη», αφού τώρα θα κληθεί να πληρώνει και κάποιους ιδιώτες που θα τις εκμεταλλευτούν αποκομίζοντας τεράστια κέρδη...

Eurokinissi

ΣΤΑΔΙΟ ΑΡΣΗΣ ΒΑΡΩΝ ΝΙΚΑΙΑ

Αποκαλυπτική για το τι πρόκειται να επακολουθήσει ήταν η ομιλία της Φ.Π. Πετραλιά την περασμένη Πέμπτη σε ημερίδα που διοργάνωσε το Ελληνοβρετανικό Εμπορικό Επιμελητήριο με θέμα: «Η Μετα - Ολυμπιακή Αξιοποίηση Εγκαταστάσεων και Υποδομών». Κατ' αρχήν ξεκαθάρισε: «Η εκμετάλλευσή τους (σ.σ. των εγκαταστάσεων) θα γίνει από μεικτά ή ιδιωτικά επιχειρηματικά σχήματα μέσω μακροχρόνιων συμβάσεων παραχώρησης». Και εν συνεχεία ομολόγησε ωμά: «Ο επενδυτής δε θα έχει να αντιμετωπίσει ούτε πολλούς φορείς, ούτε περίπλοκα σχήματα». Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση φροντίζει όχι μόνο να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία, αλλά εξαφανίζει και κάθε άλλο... «εμπόδιο» που προκύπτει από τη νομοθεσία.

Ειδικότερα στο νομοσχέδιο προβλέπονται, μεταξύ άλλων:

• Παραμένουν σε χρήση και παραδίδονται για εκμετάλλευση στο μεγάλο κεφάλαιο όλες οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, ακόμη και αυτές όπως του Μπάμπιγκτον στο Γουδί, του σόφτμπολ, του μπέιζμπολ, του κανόε καγιάκ και χόκεϊ στο Ελληνικό ή του μπιτς βόλεϊ στο Φάληρο.
• Μέσα στις εγκαταστάσεις αυτές και στο 10% της συνολικής τους επιφάνειας, επιτρέπονται οι εμπορικές χρήσεις (εστιατόρια, καταστήματα, χώροι συνάθροισης κοινού κ.ά.), η εκμετάλλευση των οποίων θα ανατεθεί σε ιδιώτες.
• Με κοινή απόφαση των συναρμόδιων υπουργών ΠΕΧΩΔΕ και Πολιτισμού, θα μπορούν να στήνονται και προσωρινές εγκαταστάσεις για τη λειτουργία εκθέσεων και διαφόρων παζαριών.
• Αξιοποιούνται οι νόμοι της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και όπου δεν είχε εξαντληθεί ο συντελεστής δόμησης, τώρα παραδίδεται ως δώρο στους ιδιώτες, προκειμένου να κατασκευάσουν πρόσθετες εγκαταστάσεις. Για παράδειγμα, στο Μαρκόπουλο, πέρα από ξενοδοχείο, χωροθετείται πλέον και γήπεδο γκολφ τεραστίων διαστάσεων. Ακόμη και σε περιπτώσεις που ο υπάρχων συντελεστής δόμησης δεν είναι αρκετός για την κατασκευή ορισμένων εγκαταστάσεων που επιδιώκει το μεγάλο κεφάλαιο, η κυβέρνηση σπεύδει να τον αυξήσει, συντρίβοντας για μία ακόμη φορά το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας, το οποίο έχει καταντήσει πλέον «μαγική εικόνα» - ή μάλλον «κουρελού» για να σκεπαστεί κάθε είδους δραστηριότητα. Ετσι, στον Αγιο Κοσμά θα προβλεφτούν πρόσθετοι όροι δόμησης, προκειμένου να κατασκευαστεί εκεί ξενοδοχειακή μονάδα με σουίτες.

Τόσο με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όσο και με άλλες παρεμβάσεις που θα ακολουθήσουν, το Μητροπολιτικό Πάρκο του Ελληνικού πνέει πλέον τα λοίσθια.

Οπως ξεκαθάρισε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς, όλες οι υπάρχουσες αθλητικές εγκαταστάσεις σε έκταση περίπου 2.200 στρεμμάτων (μπάσκετ, σλάλομ, κανόε καγιάκ, χόκεϊ, μπέιζμπολ και σόφτμπολ) θα διατηρηθούν και φυσικά η εκμετάλλευσή τους θα παραχωρηθεί στους ιδιώτες. Επίσης, έκανε καθαρό ότι θα ακολουθηθεί κατά γράμμα το σχέδιο Σημίτη, όπως εκφράστηκε στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ιδεών και επομένως 1.000 ακόμη στρέμματα θα οδηγηθούν στην οικοπεδοποίηση, ενώ και το ξενοδοχείο θα χωροθετηθεί και, φυσικά, όλες οι άλλες εγκαταστάσεις. Επομένως, από τη συνολική έκταση των 5.400 στρεμμάτων δε θα μείνουν για Μητροπολιτικό Πάρκο ούτε τα 1.000! Οταν μάλιστα του επισημάνθηκε ότι όλα αυτά είναι αντίθετα με τον υπάρχοντα νόμο, δήλωσε ότι θα επικαιροποιηθεί το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας, ώστε να τις συμπεριλάβει, ενώ ταυτόχρονα θα περιληφθούν στην οριστική μελέτη που θα κληθεί να συντάξει το γραφείο που πήρε το πρώτο βραβείο στο Διαγωνισμό Ιδεών...

Αποκλεισμένο στον ελληνικό λαό θα παραμείνει και το θαλάσσιο μέτωπο του Νέου Φαλήρου - Καλλιθέας, αφού: Διατηρούνται και δίνονται προς ιδιωτική εκμετάλλευση οι εγκαταστάσεις του Τάε Κβο Ντο και μπιτς βόλεϊ, καθώς και κτίριο που χτίστηκε για τη «φιλοξενία αθλητικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων». Ουσιαστικά πρόκειται για κτίσματα μήκους ενός χιλιομέτρου που αποκόπτουν ακόμη και τη θέα - όχι μόνο την επικοινωνία - των κατοίκων με τη θάλασσα. Παράλληλα ο πρώην Ιππόδρομος, αντί για πνεύμονας πρασίνου, προορίζεται για συνεδριακό κέντρο και εμπορικές χρήσεις...

Εμένα δε με νοιάζει το εθνικό συμφέρον, όπως νοιάζει τον Κούγια, την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση, που ήταν κυβέρνηση, τους ιεράρχες... Οπως έχουν τα πράγματα σήμερα, άντε να βρεις ποιο είναι το εθνικό και ποιο το συμφέρον! Εγώ να γελάσω θέλω, αγόρι μου! Θέλω να δω όλο αυτό το «εθνικό οικοδόμημα» να παθαίνει ρωγμές. Να αλληλοδακτυλοκαταδείχνεται, να μουντζώνει ο ένας τον άλλον, να κρύβεται ο ένας από τον άλλον, να φτύνει ο ένας τον άλλον.

Ρε, Βαβύλη, σε καλώ να γίνεις Σιν Κόνερι, δεν το καταλαβαίνεις; Να μείνεις στην ιστορία. Αλλιώς θα σβήσεις και εσύ όπως ο Ντάνος! Θα σε βγάλουν αναξιόπιστο, θα σε χρεώσουν στους ποινικούς, θα φας κάποια χρονάκια φυλακή, και ύστερα δε θα αγοράζει τα απομνημονεύματά σου ούτε ο Λιβάνης! Πες τα, τώρα, αγόρι μου. Τώρα που βράζει το σίδερο! Πες τα τώρα, πριν σου φυτέψουν καμιά σφαίρα, πριν σε πετάξουν από το παράθυρο. Αφού ξέρεις τις συμπεριφορές τους, δεν αντιλαμβάνεσαι το τέλος σου;

Κύριε Βαβύλη μου, να σου μιλήσω διαφορετικά, μήπως και καταλάβεις, όλος ο κόσμος το ξέρει πως είσαι το κλειδί! Βάλτο, αγόρι μου, στην πόρτα και άνοιξέ την! Ανοιξέ τη να χυθούνε έξω όλα τα αποβράσματα! Ανοιξέ τη να δούμε τα πρόσωπά τους. Να δούμε όλες αυτές τις «διασυνδέσεις». Να δούμε όλους αυτούς που άνοιγαν τα σύνορα στους πάσης φύσης πράκτορες στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Να δούμε όλους αυτούς, που υπέγραφαν τις συμφωνίες συνεργασίας. Ολους αυτούς τους φουσκωτούς και ξεφούσκωτους, που «φρόντιζαν» την «εθνική» και παγκόσμια ασφάλεια. Αυτοί, Βαβύλη μου, κύριε Βαβύλη μου, τέλος πάντων, εξακολουθούν να είναι ευυπόληπτοι, ενώ εσύ...

Τώρα όλα γίνονται πίσω από το «παραβάν». Τράβα παιδί μου την κουρτίνα, για να δούμε τι στα αλήθεια κάνουνε μέσα στην τουαλέτα! Αν απλώς κάνουν έρωτα, αστους να βγάζουν τα μάτια τους! Αν, όμως, μας πουλάν και μας αγοράζουν, τότε αλλάζουν τα πράγματα, κατάλαβες, κύριε Βαβύλη μου; Κανένας δε νοιάζεται για το «κορμί». Ολους το «πνεύμα» μας ενδιαφέρει!

Ξαναείδαμε πρόσφατα την Μ. Δημητριάδου στη γιορτή της ΠΕΑΕΑ μαζί με ένα τμήμα της χορωδίας. Αυθόρμητα ήρθε η ερώτηση: «Πώς πάει το Λεύκωμα»;

«Εχει σχεδόν εξαντληθεί», ήταν η απάντηση. Και σε συζήτηση που είχαμε αργότερα μαζί της μάθαμε ότι έχουν «φύγει» σχεδόν 1.000 αντίτυπα - το σύνολο περίπου της έκδοσης, που ήταν λίγο παραπάνω από 1.100 αντίτυπα. Το ενδιαφέρον είναι ότι πάρα πολλά βιβλία διατέθηκαν στα δυο τελευταία Φεστιβάλ της ΚΝΕ. «Οσα είχαν φέρει στο Φεστιβάλ εξαντλήθηκαν - και την τελευταία ημέρα μας ζητούσαν και δεν είχαμε», λέει η ίδια. «Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μαζική και απ' όλες τις ηλικίες, αλλά περισσότερο ενδιαφέρον έδειξαν οι νέοι. Τόσο, που έχω την εντύπωση ότι αν βάζαμε το Λεύκωμα στο περίπτερο της "Σύγχρονης Εποχής" μαζί με τα άλλα βιβλία, θα γινόταν ανάρπαστο! Αλλωστε δεν είναι ακριβό - μόνο δέκα ευρώ, ένα βιβλίο αρκετά ογκώδες, με τόσο και τέτοιο υλικό»!

-- Το Λεύκωμα συμπεριλάμβανε και τις νότες των τραγουδιών. Εγινε μήπως αυτό αφορμή να δημιουργηθούν κάποιοι όμιλοι ή να τα πάρουν σε χορωδίες να τα τραγουδήσουν;

-- «Αυτό δεν το ξέρω. Ωστόσο πριν την έκδοση του Λευκώματος είδαν δείξει ζωηρό ενδιαφέρον για τα τραγούδια πολλοί φορείς και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τα πρώτα είκοσι τραγούδια του Λευκώματος είναι έτοιμα για να τραγουδηθούν από χορωδία - είναι τετράφωνα. Από τα άλλα, πολλά είναι μονόφωνα, με συνοδεία πιάνου. Εγώ η ίδια κατέγραψα αρκετά, ακούγοντας τις μελωδίες από τους συντρόφους που τα τραγούδαγαν και διασταυρώνοντας τα ακούσματα».

Στο διάστημα που μεσολάβησε μετά την έκδοση η συνομιλήτριά μας κατέγραψε άλλα έξι τραγούδια, που ελπίζει, όπως μας είπε, να συμπεριληφθούν σε μια δεύτερη έκδοση του Λευκώματος από την ΠΕΑΕΑ. «Υπάρχει ενδιαφέρον, τονίζει, από πολλούς και πιστεύω ότι μια δεύτερη έκδοση του Λευκώματος, με την προσθήκη ενός ακόμα δεκαεξασέλιδου, θα βρει θερμή ανταπόκριση από τον κόσμο».

-- Στη γιορτή της ΠΕΑΕΑ σας είδαμε με ένα τμήμα μόνο της ιστορικής χορωδίας. Στην ίδια εκδήλωση τραγούδησαν αντιστασιακά ελληνικά τραγούδια και νέα παιδιά, μέλη του Συνδέσμου Ελληνοτουρκικής Φιλίας και Αλληλεγγύης. Ηταν μια συγκινητική προσφορά, όμως αναρωτιέται κανείς αυθόρμητα: Δε θα μπορούσαν και κάποιοι νέοι μαθητές, φοιτητές ή εργαζόμενοι να δημιουργήσουν ένα συγκρότημα που θα τραγουδά αντιστασιακά τραγούδια;

-- «Από παλιά η ίδια η χορωδία είχε κάνει έκκληση να βοηθηθεί από νέους, να έρθει "νέο αίμα". Εγώ η ίδια είχα απευθυνθεί στην ΚΝΕ ζητώντας τη συνδρομή της για να στελεχωθεί η χορωδία, που είναι ανδρική και γυναικεία και χρειάζεται τέσσερις διαφορετικές φωνές (τενόροι, μπάσοι, σοπράνοι και άλτοι). Είναι αναγκαίο να υπάρχουν τουλάχιστο τριάντα άτομα και μια ισορροπία ανάμεσα στις φωνές.

Δυστυχώς, η χορωδία μας σήμερα έχει χάσει πολλές φωνές. Οι άνθρωποι μεγάλωσαν, αρκετοί αρρώστησαν, άλλοι έφυγαν για πάντα... Ηδη, υπάρχει μια κασέτα με 15 αντιστασιακά τραγούδια υπό τη διεύθυνση του αξέχαστου Ανδρόνικου Κουρούκλη. Πριν αποδυναμωθεί η χορωδία είχα έτοιμα να διδάξω άλλα 10-12 τραγούδια - από τα πιο γνωστά και αγαπητά - ώστε να κυκλοφορήσει από την ΠΕΑΕΑ μια δεύτερη κασέτα. Στη συνέχεια, όμως, δεν είχα τις φωνές που ήταν απαραίτητες, καθώς οι άνθρωποι μας έφευγαν και αναγκάστηκα να σταματήσω την προσπάθεια».

-- Είναι πραγματικά κρίμα να πάψει να υπάρχει η ιστορική χορωδία της ΠΕΑΕΑ που στελεχωνόταν από τους ίδιους τους αγωνιστές... Τα τραγούδια που ήδη υπάρχουν σε κασέτα, πώς θα μπορούσαν να έρθουν κοντά στο ευρύ κοινό;

-- «Πρώτα πρώτα από τον "902". Εχουμε δώσει κασέτες και έχουμε παρακαλέσει να ακούγονται πιο συχνά. Μπορούν να μεταδίδονται σε επετείους π.χ. για την ίδρυση της ΕΠΟΝ, το Γοργοπόταμο και τόσες άλλες. Ακόμα, όπου καλούν παλιούς αγωνιστές για να μιλήσουν ή σε εκδηλώσεις της ΚΝΕ, καλό θα είναι να υπάρχει ένα κασετόφωνο, ώστε να ακούγονται τα αντιστασιακά τραγούδια».

-- Τι ήταν αυτό που θα παρακινούσε ένα σημερινό νέο να μάθει τα αντιστασιακά τραγούδια και να τα τραγουδάει;

-- «Αμα μάθει τι ήταν ο Γοργοπόταμος, πώς και γιατί ιδρύθηκε η ΕΠΟΝ, γιατί έγιναν οι πολυάνθρωπες διαδηλώσεις ενάντια στην επιστράτευση, τότε είναι φυσικό να αγαπήσει αυτά τα τραγούδια να έρθει κοντά τους. Ομως οι νέοι δε γνωρίζουν την ιστορία της Αντίστασης και αυτό γίνεται σκόπιμα».

-- Εννοείτε ότι το αντιστασιακό πνεύμα διαιωνίζεται μέσα από αυτά τα τραγούδια;

-- «Ναι, αλλά δε φτάνει το τραγούδι, αν δε διαιωνίζεται το αντιστασιακό πνεύμα με αφορμή τα γεγονότα που συμβαίνουν σήμερα. Μήπως σήμερα δεν υπάρχει μια κατάσταση που είναι μια ιδιόμορφη κατοχή; Ο αγώνας χρειάζεται μια ατμόσφαιρα έξαρσης και τα αντιστασιακά τραγούδια εμπνέουν αυτή την έξαρση. Πρέπει όμως να προωθηθούν - ακόμα και με τη δημιουργία και διάδοση CD, αφού υπάρχει η μήτρα αυτών των τραγουδιών».