Πολυγραφότατος, ο Γιώργης Μωραΐτης έγραψε 12 βιβλία και έχει τιμηθεί με μετάλλιο από το Ανώτατο Σοβιέτ στα 40χρονα της Αντιφασιστικής Νίκης. Τόσο το 1968 όσο και την περίοδο 1990 - '91 υπερασπίστηκε τον επαναστατικό χαρακτήρα του ΚΚΕ, τον μαρξισμό - λενινισμό, και στάθηκε απέναντι σε κάθε λογής αναθεωρητές. Θα τον θυμόμαστε και θα τον νοσταλγούμε πάντα.

Ολοκληρώθηκε πριν από μερικές μέρες η μεταβίβαση του 16% των μετοχών του ΟΛΠ στην COSCO. Σε κοινό δελτίο Τύπου των υπουργείων Οικονομικών και Ναυτιλίας αναφέρεται ότι την Τετάρτη 22 Σεπτέμβρη υπογράφτηκε μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της ΟΛΠ ΑΕ η τροποποιημένη Σύμβαση Παραχώρησης σχετικά με τη χρήση και την εκμετάλλευση ορισμένων χώρων και περιουσιακών στοιχείων στο λιμάνι του Πειραιά. Επόμενο και τελικό βήμα προκειμένου να τεθούν σε ισχύ οι όροι της νέας Σύμβασης είναι η κύρωσή της από τη Βουλή.

Την παραχώρηση μετοχών της ΟΛΠ ΑΕ στην COSCO καταγγέλλει η Τομεακή Επιτροπή Πειραιά του ΚΚΕ, τονίζοντας πως η εξέλιξη αυτή «είναι ενάντια στα δικαιώματα και στις ανάγκες των εργαζομένων στο λιμάνι και συνολικά των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων».

Σημειώνει πως πρόκειται για συνέχεια του «σίριαλ» της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, και της σύμβασης παραχώρησης που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τον επιχειρηματικό όμιλο, στο οποίο είναι προσηλωμένη η κυβέρνηση της ΝΔ. Στέκεται στην κερδοφορία της COSCO που τη χτίζει πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης των λιμενεργατών και συνολικά των εργαζομένων στο λιμάνι, τη στιγμή που τα δικαιώματα του λαού του Πειραιά για καλύτερη ποιότητα ζωής ασφυκτιούν κάτω από τη μετατροπή του λιμανιού του Πειραιά σε ένα τέρας με κοντέινερ και κρουαζιερόπλοια, δίπλα στις ήδη επιβαρυμένες λαϊκές συνοικίες όπου υπάρχουν καζάνια πετρελαιοειδών και λείπουν παντελώς ελεύθεροι χώροι.

Επισημαίνει ακόμα πως ευθύνες γι' αυτήν την κατάσταση έχει ο ΣΥΡΙΖΑ που «έδωσε κυριολεκτικά "γην και ύδωρ" στην COSCΟ» και που «ακόμα και στη δήθεν εναντίωσή του δείχνει ότι είναι ξεκάθαρα ταγμένος με τα συμφέροντα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων», αλλά και οι δημοτικές αρχές Πειραιά (Μώραλης) και Κερατσινίου - Δραπετσώνας και Περάματος (ΣΥΡΙΖΑ).

Το ΚΚΕ καλεί τον λαό του Πειραιά να δώσει απάντηση στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς κυβέρνησης - COSCO - εφοπλιστών - εργοδοτών, διεκδικώντας τις σύγχρονες ανάγκες του και να παλέψει ενάντια:

- Στο master plan της COSCO. Οχι στα έργα για την κατασκευή προβλήτας κρουαζιέρας στην Πειραϊκή, στην κατασκευή 4ης προβλήτας σε Κερατσίνι - Δραπετσώνα.

- Στην πολιτική της ΕΕ για την «απελευθέρωση» των λιμενικών υπηρεσιών.

- Στη μετατροπή των λιμανιών, των ναυπηγείων και όποιας άλλης υποδομής σε υποστηρικτικές υποδομές του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και συνολικά στη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

- Σε όλους τους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς που επιβαρύνουν την περιοχή του Πειραιά, οδηγούν σε νέους κινδύνους για τη ζωή, την εργασία και τα δικαιώματά μας.

Τα αιτήματα αυτά είναι τα εξής:

-- Καθολικό πρόγραμμα δημόσιου δωρεάν εμβολιασμού με όλα τα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια. Να υπάρξουν σαφείς οδηγίες ώστε, αξιοποιώντας τα ολοένα και εμπλουτιζόμενα επιστημονικά δεδομένα και στη βάση ιατρικών ενδείξεων, να διενεργείται ο εμβολιασμός με το κατάλληλο εμβόλιο.

-- Δωρεάν, πλήρης προληπτικός ιατρικός έλεγχος πριν τον εμβολιασμό και κατοχύρωση για όσους πρέπει να εξαιρεθούν ότι δεν θα υφίστανται καμία συνέπεια ή διάκριση. Ειδικότερα, να εξασφαλιστεί δωρεάν, πλήρης προληπτικός έλεγχος για τις παθήσεις που συμπεριλαμβάνονται στο ΦΕΚ που εκδόθηκε αναφορικά με την απαλλαγή από τον υποχρεωτικό εμβολιασμό (εξέταση για συγκεκριμένα αλλεργιογόνα).

-- Πλήρης καθημερινή ενημέρωση για όλα τα δεδομένα που προκύπτουν από την πορεία των εμβολιασμών.

-- Εμβολιαστική εκστρατεία με εξαντλητική ενημέρωση και απαντήσεις στα υπαρκτά ερωτήματα (με δυνατότητες ουσιαστικής και προσωποποιημένης ενημέρωσης του λαού για την ανάγκη μαζικού εμβολιασμού).

-- Κέντρο ελέγχου και φαρμακοεπαγρύπνησης με σταθερή παρακολούθηση των εμβολιασμένων για έγκαιρη παρέμβαση σε τυχόν παρενέργειες και επιστημονική καταγραφή των αποτελεσμάτων του εμβολιασμού, τόσο των άμεσων όσο και των μακροπρόθεσμων.

Από την κινητοποίηση στις 17 Σεπτέμβρη στη Χαλκίδα

Ταυτόχρονα ακολούθησε την πεπατημένη των μεγάλων υποσχέσεων, με στόχο τον αποπροσανατολισμό, την καλλιέργεια ψεύτικων ελπίδων και την ενσωμάτωση του λαού. Επιχείρησε και αυτήν τη φορά να κρύψει τις εγκληματικές ευθύνες, τόσο τις δικές της όσο και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, για την έλλειψη μέτρων πρόληψης και αντιπυρικής προστασίας. Εθεσε και συνεχίζει να θέτει εκβιαστικά διλήμματα στον κατεστραμμένο λαό της περιοχής, που αναζητεί ένα μεροκάματο για να ζήσει την οικογένειά του.

Υπηρετεί πιστά, όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, την πολιτική της ΕΕ που συνθλίβει τις ανάγκες του λαού κάτω από τη λογική «κόστους - οφέλους» και παράλληλα προωθεί τα συμφέροντα και την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Που στήνει μπίζνες πάνω στην καμένη γη και στη συμφορά του λαού. Είναι η πολιτική που αφήνει απροστάτευτο τον λαό απέναντι σε φυσικές καταστροφές, προωθεί την επιχειρηματικότητα στην Υγεία και την Παιδεία, διαλύει εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, μετατρέπει αγαθά όπως η Ενέργεια σε πανάκριβα εμπορεύματα.

Ωστόσο ο αγώνας και οι διεκδικήσεις του λαού της βόρειας Εύβοιας, η πλατιά εργατική και λαϊκή αλληλεγγύη που δέχεται, δυσκολεύουν τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Το μεγαλειώδες συλλαλητήριο στον κόμβο της Στροφυλιάς έδειξε τον δρόμο. Τα αιτήματα που εγκρίθηκαν από τις χιλιάδες λαού που συμμετείχε, και ο αγώνας για την ικανοποίησή τους, είναι ο μόνος δρόμος για να μπορέσουν να συνεχίσουν να ζουν στον τόπο τους.

Μέσα από τον οργανωμένο αγώνα και τη συλλογική διεκδίκηση, ο πυρόπληκτος λαός της βόρειας Εύβοιας αναδεικνύει τους σχεδιασμούς και τις ψεύτικες υποσχέσεις της κυβέρνησης. Δείχνει ξεκάθαρα ότι τα μέτρα που αυτή εξαγγέλλει είναι μακριά από τις ανάγκες του. Οτι τα μεγάλα λόγια που ξεστομίζουν στελέχη της κυβέρνησης, παράγοντες της Περιφερειακής και Τοπικής Διοίκησης, αλλά και ο «σωτήρας» Σταύρος Μπένος, πως «ακούμε τους πολίτες», είναι λόγια για την καλλιέργεια αυταπατών, στα οποία ο λαός δεν θα πρέπει να έχει καμία εμπιστοσύνη.

Με τον αγώνα του ο λαός της βόρειας Εύβοιας έχει αναγκάσει την κυβέρνηση να προχωρήσει σε κάποια μέτρα στήριξης για τους ρετσινάδες και τους δασεργάτες.

Ωστόσο, και τα συγκεκριμένα μέτρα που εξήγγειλε την προηγούμενη βδομάδα η κυβέρνηση απέχουν κατά πολύ από τα αιτήματα, διακρίνονται από «θολά» σημεία και ουσιαστικά αποτελούν συνέχεια του κυβερνητικού εμπαιγμού.

Συγκεκριμένα:

- Εργασία στα αντιδιαβρωτικά έργα και στα έργα αποκατάστασης, διάρκειας 2 - 3 ετών: Εργα όπου τον κυρίαρχο ρόλο παίζουν οι «ανάδοχοι» και οι χορηγίες επιχειρηματικών ομίλων, διαμορφώνοντας έτσι τις προϋποθέσεις για να έχουν τον πρώτο ρόλο στην «επόμενη μέρα» και στις μπίζνες που επιδιώκουν να στήσουν πάνω στην καμένη γη. Οι ρετσινάδες και οι δασεργάτες γίνονται έρμαια των εργολάβων, με τζάμπα δουλειά. Την ίδια στιγμή, με το ποσό από το έργο που θα τους ανατεθεί θα πρέπει να καλύψουν τον ΦΠΑ, την ασφάλισή τους και τα λειτουργικά έξοδα (μετακίνηση, καύσιμα και φθορές αλυσοπρίονων και λοιπού εξοπλισμού, μηχανήματα και μουλάρια για τη μεταφορά των κομμένων δέντρων). Από ό,τι απομείνει θα βγει το μεροκάματό τους, που με βάση τους πρώτους υπολογισμούς θα είναι κατά 50% χαμηλότερο από το ποσό που είχε συμφωνηθεί με τον υπουργό Περιβάλλοντος.

- Εκτακτη οικονομική ενίσχυση 2,5 εκατ. ευρώ για το 2020 και 3,7 εκατ. για το 2021 (στο ποσό για το 2021 συμπεριλαμβάνονται και ρητινοκαλλιεργητές στα Γεράνεια Ορη): Το συγκεκριμένο ποσό δεν αποτελεί ενίσχυση εξαιτίας της πυρκαγιάς αλλά πάγια ετήσια χρηματική στήριξη των ρητινοκαλλιεργητών, εξαιτίας της εξευτελιστικής τιμής της ρητίνης (0,27 ευρώ το κιλό), την οποία θα έπαιρναν έτσι κι αλλιώς και την έχουν κερδίσει μέσα από σκληρούς αγώνες.

- Ειδικό πρόγραμμα απασχόλησης ρητινοκαλλιεργητών και δασεργατών μέσω ΟΑΕΔ, διάρκειας 7 ετών: Είναι το μόνο βελτιωμένο μέτρο της κυβέρνησης και αυτό κάτω από την πίεση και τον αγώνα των ρετσινάδων. Ωστόσο, και πάνω σε αυτό το μέτρο απομένει να διασαφηνιστούν ορισμένα «ψιλά γράμματα».

- Δυνατότητα ένταξης σε πρόγραμμα «leader» για παραγωγική και επιχειρηματική δραστηριότητα: Το μέτρο αυτό αποτελεί τον μεγαλύτερο εμπαιγμό της κυβέρνησης σε βάρος των κατεστραμμένων ρητινοκαλλιεργητών και δασεργατών. Δεν είναι μόνο ότι χρηματοδοτικά προγράμματα όπως το «leader» είναι ανταγωνιστικά και με συγκεκριμένο ύψος χρηματοδότησης, η μεγαλύτερη κοροϊδία είναι ότι η κυβέρνηση λέει στους ανθρώπους αυτούς πως μετά από την καταστροφή που υπέστησαν και τα ψίχουλα που θα πάρουν δουλεύοντας για 7 χρόνια, θα μπορέσουν μετά να γίνουν επιχειρηματίες.

Την ίδια στιγμή, κτηνοτρόφοι, αγρότες και μελισσοκόμοι βρίσκονται «στον αέρα», αντιμέτωποι με μια σειρά όρους και προϋποθέσεις που τους εξαιρούν ακόμα και από τα ψίχουλα των αποζημιώσεων. Λαϊκές οικογένειες που καλλιεργούσαν λίγα ελαιόδεντρα, είχαν ένα μικρό αμπέλι, μερικές δεκάδες μελίσσια ή λίγα ζώα για να συμπληρώνουν το εισόδημά τους και δεν τα δήλωναν στο ΟΣΔΕ και στο Μητρώο, ή δεν τα ασφάλιζαν στον ΕΛΓΑ, εξαιρούνται από τις αποζημιώσεις. Κτηνοτρόφοι που δεν είχαν άδειες και ηλεκτρικό στα πρόχειρα μαντριά και στις αποθήκες που κάηκαν, δεν δικαιούνται αποζημίωση. Για καμένα μηχανήματα απαιτούνται αποδείξεις αγοράς, ακόμα κι αν αυτή έχει γίνει δεκάδες χρόνια πριν. Αλλά και για όσους αγρότες και κτηνοτρόφους κρίνονται τελικά δικαιούχοι αποζημίωσης, τα χρήματα που προβλέπεται να πάρουν είναι πολύ λιγότερα της καταστροφής που έχουν υποστεί, ενώ επίσης θα πρέπει να τηρούν μια σειρά από όρους και προϋποθέσεις.

Αντίστοιχη κατάσταση βιώνουν όλοι όσοι έχασαν τα σπίτια τους, που βλέπουν από τη μία να υποτιμούνται οι ζημιές και από «κόκκινα» να μετατρέπονται σε «κίτρινα», και από την άλλη να γίνονται έρμαια των τραπεζών. Και, βέβαια, καμία μέριμνα για τους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και βιοπαλαιστές επαγγελματίες που έχασαν την πηγή του εισοδήματός τους. Χαρακτηριστική περίπτωση τα ελαιοτριβεία της περιοχής, που μετά την τεράστια καταστροφή των ελαιόδεντρων βρίσκονται χωρίς αντικείμενο εργασίας, χωρίς εισόδημα και χωρίς κανένα μέτρο στήριξης. Το ίδιο και δεκάδες μικροί επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι της Εστίασης, με ενοικιαζόμενα δωμάτια και άλλες μικρές επιχειρήσεις, που μπορεί να μην υπέστησαν άμεση καταστροφή, ωστόσο λόγω της πτώσης της επισκεψιμότητας έχουν υποστεί τεράστια μείωση στο εισόδημά τους.

Μπροστά στην κατάσταση αυτή και τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, που δεν αρκούν ούτε για να δώσουν παράταση στον ξεριζωμό του λαού της περιοχής, απάντηση και λύση μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από τον οργανωμένο συλλογικό αγώνα ολόκληρου του λαού της περιοχής. Των ρετσινάδων και των δασεργατών, των φτωχών αγροτών και κτηνοτρόφων, των αυτοαπασχολούμενων και βιοπαλαιστών επαγγελματιών, της κάθε λαϊκής οικογένειας. Μέσα από την ενδυνάμωση των Επιτροπών Αγώνα στα πυρόπληκτα χωριά, του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών και Δασεργατών, του Αγροτικού Συλλόγου.

Κάλεσμα για μαζική συμμετοχή στη συναυλία αλληλεγγύης και διεκδίκησης το Σάββατο 2 Οκτώβρη, στις 7 μ.μ., στον κόμβο της Στροφυλιάς και συνέχισης του αγώνα απευθύνει η Συντονιστική Επιτροπή Πυρόπληκτων βόρειας Εύβοιας, τονίζοντας παράλληλα ότι ο λαός της περιοχής δεν είχε και ούτε έχει καμία εμπιστοσύνη στις εξαγγελίες της κυβέρνησης.

«Συνεχίζουμε να τους ταρακουνάμε ακόμα περισσότερο, ακόμα περισσότεροι και με μεγαλύτερη ορμή μέχρι να τα καταφέρουμε! Δίνουμε συνέχεια στον αγώνα μας, πιο μαχητικά», σημειώνεται στο σχετικό κάλεσμα για τις 2 Οκτώβρη.

Και συνεχίζει: «Μαζί μας στον αγώνα θα είναι και οι καλλιτέχνες που θα ανταμώσουν τα τραγούδια και η μουσική τους με τις δικές μας φωνές για να συνεχίσουμε να ζούμε στον τόπο μας». Στη συναυλία έχουν δηλώσει συμμετοχή μέχρι στιγμής οι: Ρίτα Αντωνοπούλου, Σπύρος Γραμμένος, Παντελής Θαλασσινός, Πολυξένη Καράκογλου, Παντελής Κυραμαργιός, Μιρέλα Πάχου, Νίκος Φάκαρος, Βαγγέλης Κορακάκης.

Παράλληλα, κάνει αναφορά στη μαζική παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το κτίριο της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας στη Χαλκίδα, τις πολιτιστικές δράσεις με τις παραστάσεις Καραγκιόζη σε συνεργασία με τον δήμο Πατρέων, αλλά και την πλατιά εργατική και λαϊκή αλληλεγγύη που συνεχίζεται και σημειώνει ότι «με όλους τους τρόπους, με όλα τα μέσα που διαθέτουμε, με όλες μας τις δυνάμεις δίνουμε παλικαρίσια τη μάχη για να συνεχίσουμε να ζούμε στον τόπο μας».

Επισημαίνεται επίσης ότι «η δράση και ο αγώνας του πυρόπληκτου λαού της περιοχής ασκούν πίεση προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι καρφί στο μάτι τους και δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί διεκδικώντας όλα όσα μας ανήκουν».

Eurokinissi

Στο κοινό τους κάλεσμα οι δύο Οργανώσεις αναφέρουν:

«Η ζωή υπό τη διαρκή απειλή ενός βιομηχανικού ατυχήματος που θα κοστίσει σε ανθρώπινες ζωές δεν είναι μονόδρομος! Τώρα απαιτείται να δυναμώσει η πάλη για ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας, για να σταματήσουμε να ζούμε με το άγχος και το φόβο για την υγεία και τη ζωή μας. Σε αυτόν το δρόμο καλούμε όλους τους εργαζόμενους και τον λαό της περιοχής. Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ για την οργάνωση της πάλης, για να ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή αυτών που μετράνε τη ζωή μας φτηνή».

Ο «Ριζοσπάστης» μίλησε για το ζήτημα των ΒΑΜΕ και την προγραμματισμένη εκδήλωση με τον Χρήστο Ματαράγκα, μέλος της ΤΕ Βιομηχανίας και πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στην Ενέργεια Αττικής - Βοιωτίας - Εύβοιας - Κορινθίας (ΣΕΕΝ ΑΒΕΚ), και τον Κώστα Κώνστα, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Βορειοδυτικής Αττικής και εκλεγμένο με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στον δήμο Ελευσίνας.

Από εξόρμηση των κομμουνιστών. Κάλεσμα στους εργάτες στα εργοστάσια της περιοχής για την εκδήλωση στην Ελευσίνα

-- Χ. Ματαράγκας: Μιλάμε για ένα υπαρκτό σενάριο, καθώς μόνο τον προηγούμενο χρόνο φτάσαμε σε πολλές περιπτώσεις κοντά σε ένα ΒΑΜΕ με πρόσφατο παράδειγμα τη φωτιά σε εργοστάσιο ξυλείας στον Ασπρόπυργο, την Τετάρτη 22 Σεπτέμβρη, η οποία επεκτάθηκε και σε διπλανές επιχειρήσεις.

Επίσης, μην ξεχνάμε ότι στην Ελευσίνα καταγράφηκε το πλέον πολύνεκρο βιομηχανικό ατύχημα, στις εγκαταστάσεις του διυλιστηρίου της «Πετρόλα» 29 χρόνια πριν (1η Σεπτ. 1992) όπου 15 συνάδελφοι σκοτώθηκαν και 24 τραυματίστηκαν, ενώ υπάρχουν και άλλα πιο πρόσφατα πολύνεκρα δυστυχήματα στην ευρύτερη περιοχή.

Επομένως, υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να εκδηλωθεί ένα ΒΑΜΕ στη Δυτική Αττική. Στην περιοχή αυτή συγκεντρώνονται βιομηχανικές εγκαταστάσεις, οι οποίες διαχειρίζονται μεγάλες ποσότητες από επικίνδυνες ουσίες, όπως καύσιμα και χημικά. Μια πιθανή αστοχία, στον εξοπλισμό ή στη λειτουργία αυτών των εγκαταστάσεων μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά ή/και έκρηξη με ταυτόχρονη έκκληση αερίων τοξικών ρύπων. Το χαρακτηριστικό των ΒΑΜΕ είναι ότι το ατύχημα μπορεί να επεκταθεί σε γειτονικές εγκαταστάσεις, προκαλώντας αλυσιδωτά συμβάντα με αποτέλεσμα να έχουμε νεκρούς ή τραυματίες αλλά και καταστροφικές επιπτώσεις για το περιβάλλον.

Η γενική κατάσταση που επικρατεί σε πολλούς χώρους δουλειάς, ελλοχεύει κινδύνους. Οι απαραίτητες συντηρήσεις πολλές φορές καθυστερούν, εξοπλισμός που θα έπρεπε να αντικατασταθεί επισκευάζεται ενώ πολλές φορές για να μη διακοπεί η παραγωγή, η συντήρηση γίνεται εν λειτουργία. Στα παραπάνω φαινόμενα, έρχεται να προστεθεί η κούραση των εργαζομένων, οι οποίοι και στην περίοδο της λειτουργίας αλλά και των συντηρήσεων καλούνται να δουλεύουν υπερωριακά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία των ίδιων αλλά και την ασφάλεια στην εργασία.

Εξίσου προστίθεται και η ανυπαρξία συντονισμού σε περιστατικά τα οποία μπορούσαν να εξελιχθούν σε ΒΑΜΕ, με χαρακτηριστικό το πρόσφατο καλοκαίρι με εργαζόμενους να τρέχουν πανικόβλητοι να ξεφύγουν ενώ εκρήγνυται βυτίο με υγραέριο στον Ασπρόπυργο σε απόσταση αναπνοής από επιχειρήσεις, οι οποίες δεν είχαν εκκενωθεί έγκαιρα, με την πολιτική προστασία να κρύβεται πίσω από ένα SMS που έστειλε στα κινητά.

-- Η Οργάνωση της Βορειοδυτικής Αττικής από πριν το καλοκαίρι έχει αναπτύξει δραστηριότητα για το θέμα. Πώς το αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι;

-- Κ. Κώνστας: Η αλήθεια είναι ότι από τότε που συζητήσαμε το θέμα στην Οργάνωση Βορειοδυτικής Αττικής και αποφασίσαμε να οργανώσουμε πλούσια δραστηριότητα, η καθημερινότητα δεν σταματάει να μας υπενθυμίζει πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος ενός μεγάλου βιομηχανικού ατυχήματος. Συνεχόμενα περιστατικά που εντείνουν όλο και περισσότερο τον φόβο και την ανησυχία του λαού της περιοχής. Αξιοποιώντας την Ερώτηση που κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ για το ζήτημα, η οποία αποτέλεσε το βασικό μας υλικό για τη μεγάλη εξόρμηση, βρεθήκαμε έξω από πολλούς εργασιακούς χώρους, συζητώντας με εκατοντάδες εργαζόμενους γύρω από την απουσία μέτρων πρόληψης ενός ΒΑΜΕ, μέτρων προστασίας των ίδιων των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Οι εργαζόμενοι βλέπουν κάθε μέρα με τα ίδια τους τα μάτια τον κίνδυνο. Συζητώντας είχαν να μας πουν για την ανυπαρξία ενημέρωσης και εκπαίδευσης, για την παντελή έλλειψη σχεδίων εκκένωσης στα εργοστάσια, τους κινδύνους που απορρέουν από την άναρχη δόμηση στη βιομηχανική περιοχή της Μάνδρας, της Μαγούλας. Είναι χαρακτηριστικά όσα μας έλεγαν εργαζόμενοι:

«Αντί για δρόμους διαφυγής, βλέπουμε στενά δρομάκια που δεν υπάρχουν καν στους χάρτες, με λακκούβες που μοιάζουν με κρατήρες! Αν υπάρξει έκτακτη κατάσταση, δεν θα μπορεί να πλησιάσει ούτε ασθενοφόρο, ούτε πυροσβεστικό όχημα, ενώ είναι παραπάνω από σίγουρο ότι θα υπάρξουν ατυχήματα λόγω συνωστισμού».

Επίσης, συζητώντας στις γειτονιές με κατοίκους που ζούνε χρόνια στην περιοχή, η οργή και η αγανάκτηση είναι έκδηλες στα μάτια τους. Για δεκαετίες ζούνε κάθε μέρα με τον φόβο ενός εκτεταμένου βιομηχανικού ατυχήματος. Θα λέγαμε ότι «έμαθαν» να ζούνε με τον φόβο. Μας μετέφεραν χαρακτηριστικά ότι για χρόνια δεν έχει πραγματοποιηθεί καμία ουσιαστική ενημέρωση για το ζήτημα, καμία άσκηση για τέτοια περίπτωση, ειδικά στα σχολεία.

-- Ποια η ανταπόκριση κυβέρνησης και τοπικών αρχών στις διεκδικήσεις των κατοίκων για ουσιαστικά μέτρα πρόληψης;

-- Κ. Κ.: Η ανταπόκριση κυβέρνησης και τοπικών αρχών για το ζήτημα είναι, όπως και διαχρονικά, πραγματικά ανύπαρκτη. Το μόνο που έγινε ήταν μια συνάντηση εργασίας τον Φλεβάρη, υπό τον αντιπεριφερειάρχη Δυτικής Αττικής και δημάρχους της περιοχής, όπου πραγματικά αποφασίστηκε το τίποτα! Και όχι μόνο αυτό, αλλά και όλους αυτούς τους μήνες δεν έχει γίνει το παραμικρό σε κανένα επίπεδο. Ούτε σε αυτό της ενημέρωσης κατοίκων και εργαζομένων, ούτε για την εκπόνηση ολοκληρωμένων μελετών επικινδυνότητας ανά περιοχή, πόσο μάλλον για να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για τον έλεγχο των επιχειρήσεων για την πρόληψη ατυχημάτων.

Είναι βέβαια μέτρα που δεν χωράνε ούτε κατά διάνοια στα «αναπτυξιακά» σχέδια όπως αυτά που παρουσίαζε η προηγούμενη κυβέρνηση στην Ελευσίνα, ούτε στα σχέδια αξιοποίησης του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ που επεξεργάζεται η σημερινή.

Επιπλέον, αυτό που θα περίμενε κανείς σε μια τέτοια περιοχή, σε μια βιομηχανική περιοχή, με χιλιάδες εργαζόμενους και κατοίκους, θα ήταν να υπάρχουν ενισχυμένες δημόσιες μονάδες Υγείας. Αντί γι' αυτό, το «Θριάσιο» Νοσοκομείο στενάζει από τις ελλείψεις σε υγειονομικό προσωπικό, ενώ το Κέντρο Εγκαυμάτων, που θα μπορούσε να παίξει κρίσιμο ρόλο σε περίπτωση ατυχημάτων μικρής ή μεγάλης έκτασης, κατά τη διάρκεια της πανδημίας έχει μετατραπεί σε μίας νόσου. Τα ίδια και στην Πρωτοβάθμια Υγεία, στα Κέντρα Υγείας Ελευσίνας και Ασπροπύργου, και παρ' όλες τις τεράστιες ελλείψεις κινδυνεύουν το επόμενο διάστημα να απολυθούν δεκάδες εργαζόμενοι που λήγουν οι συμβάσεις τους.

-- Ποια είναι η ανταπόκριση στο κάλεσμα της εκδήλωσης;

-- Χ. Μ.: Το ζήτημα αυτό απασχολεί όλους τους εργαζόμενους στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και τους κατοίκους που διαμένουν σε αυτήν. Θα λέγαμε ότι «διπλά» ανησυχεί αυτούς που και εργάζονται και μένουν και μεγαλώνουν τα παιδιά τους στη Δυτική Αττική. Πολλές φορές ξεκινάει η συζήτηση γύρω από το θέμα ενός ενδεχόμενου ατυχήματος και πάντοτε θα βρεθεί κάποιος να πει «μακριά από μας». Ομως, ξορκίζοντας το κακό δεν κάνουμε και πάρα πολλά.

Εμείς, ενόψει και της εκδήλωσης, σαν Κομματικές Οργανώσεις μέσα από συζητήσεις, ενημέρωση και περιοδείες σε χώρους δουλειάς καλούμε τους εργαζόμενους να αγωνιστούν για μέτρα ασφάλειας, τακτικούς ελέγχους από αρμόδιες υπηρεσίες στις βιομηχανίες. Αναδεικνύουμε ότι χρειάζεται να δυναμώσει η σύγκρουση με την πολιτική που θυσιάζει συνολικά τις λαϊκές ανάγκες στο βωμό της κερδοφορίας. Ταυτόχρονα, προβάλλουμε πως η σοσιαλιστική κοινωνία απαλλαγμένη από το κριτήριο του καπιταλιστικού κέρδους μπορεί να καλύψει σύγχρονες ανάγκες όπως της προστασίας των εργαζομένων, της υγείας του λαού, της οριοθέτησης των βιομηχανικών ζωνών έξω από τους οικιστικούς ιστούς και με όλους τους απαραίτητους όρους προστασίας του περιβάλλοντος.