ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το συγχωροχάρτι του καπιταλισμού

Η εικόνα του Αμερικανού πολίτη να στέκει με το δελτίο στο χέρι μπροστά στο ταμείο του σούπερ μάρκετ, για να πάρει το ρύζι που του αναλογεί, δεν έρχεται από το μέλλον, είναι παρούσα. Οι υμνητές της «ελεύθερης αγοράς» έκαναν πως δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα από την είδηση που πρόσφατα βγήκε στον αέρα, ότι στις ΗΠΑ καθιερώνεται δελτίο για ορισμένα τρόφιμα, με πρώτο το ρύζι και στη λίστα θα ακολουθούν τα προϊόντα σιτηρών και το λάδι.

Η είδηση αυτή αποτελεί την επιβεβαίωση ότι η λεγόμενη «ελεύθερη αγορά» αδυνατεί να εξασφαλίσει το στοιχειώδες, δηλαδή τα βασικά τρόφιμα για την επιβίωση των λαϊκών στρωμάτων κι αυτό μάλιστα στη μητρόπολη του καπιταλισμού στις ΗΠΑ. Από μόνο του αυτό το γεγονός, δηλαδή η αδυναμία αυτή του συστήματος, θα μπορούσε να αποτελεί λόγο απόρριψής του και πάλης για την ανατροπή του.

Μια τέτοια εξέλιξη έρχεται να διαψεύσει τις διάφορες θεωρίες που ευδοκιμούν στους χώρους του νεοφιλελευθερισμού και της σοσιαλδημοκρατίας για το «ρυθμιστικό ρόλο» της αγοράς στην κατανομή του παραγόμενου προϊόντος. Της αγοράς και των μηχανισμών της που υποτίθεται πως αποτρέπουν τις ελλείψεις τροφίμων. Ομως αυτό, ως γνωστόν, γίνεται μέσω της τιμής, δηλαδή αυτόματα θεσμοθετείται η πείνα για τους φτωχούς και η σπατάλη για τους χορτάτους.

Ετσι όπως όλοι διαπιστώνουν αυτό που εξασφαλίζεται από τη λειτουργία της «ελεύθερης αγοράς» είναι η συνεχής αύξηση των τιμών, η διεύρυνση της φτώχειας, η εξάπλωση της πείνας και της απόλυτης εξαθλίωσης σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη μας. Εξάλλου και η επιβολή δελτίου στις ΗΠΑ δεν αφορά τη διαμόρφωση των τιμών αλλά τη λεγόμενη «επάρκεια» των τροφίμων, δηλαδή για να μη βρουν άδεια ράφια στα σούπερ μάρκετ αυτοί οι χορτάτοι και οι πλούσιοι. Επιβεβαιώνεται ότι η «ελεύθερη αγορά» δεν είναι τίποτα άλλο παρά το πεδίο δράσης των μονοπωλίων, η αρένα μέσα στην οποία κατασπαράζουν τους εργαζόμενους, αυτούς που σε τελική ανάλυση παράγουν τον πλούτο.

Αξίζει όμως να θυμίσουμε σε όλους αυτούς τους θεωρητικούς και τους απολογητές του καπιταλισμού, όλες τις συκοφαντίες τους για το σοσιαλισμό. Φυσικά δεν περιμένουμε να 'ρθουνε τώρα και να ζητήσουν «κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας», αφού δεν αλλάζουν τις στοχεύσεις τους αλλά προσπαθούν να ελέγξουν την κοινωνία. Εξάλλου, η επιβολή στις ΗΠΑ, ποσοτικών περιορισμών ανά άτομο, ως προς την αγορά των συγκεκριμένων προϊόντων, δεν είναι απλά μία λύση πανικού αλλά κι ένα εργαλείο ελέγχου της κοινωνικής αγανάκτησης και αποτροπής τυχόν λαϊκών εκρήξεων. Ομως η πορεία των πραγμάτων δεν μπορεί να αλλάξει, οι εξεγέρσεις δεν αποτρέπονται με ξόρκια. Το δελτίο στα τρόφιμα δεν μπορεί να γίνει το συγχωροχάρτι του καπιταλισμού.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτής της κυρίας εισαγγελέως πρέπει να της απονεμηθεί παράσημο δι' ανδραγαθία! Αστική δικαιοσύνη! Αυτή είναι! Οχι δικαιοσύνη για όλους!..

***

Τα 41 μέτρα κατά της ακρίβειας καλπάζουν μαζί της!..

***

Πού είσαι Κουλούρη! Θα έσωζες την κατάσταση!..

***

Υπάρχει μία κρίση στα τρόφιμα, είπε στις TV ένας τύπος!!!

***

Κρίση στις τσέπες του κοσμάκη δε βλέπει ο τύπος...

***

Λίγο ακόμα και θα έβαζε τα κλάματα για την ταλαιπωρία των πολυεθνικών!

***

Πολίτη (ΝΕΤ): θα μπορούσε να σε παρεξηγήσει κάποιος, που πήγαινες τον Τσίπρα λάου λάου...

***

Οταν σου έλεγε για το ΣΥΡΙΖΑ και το φοιτητικό κίνημα, πώς και δε σκέφτηκες να του πεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 3% στις εκλογές;

***

Οι «ανανεωτές» που δρούνε στην «ανανέωση» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (εντός) απεχθάνονται τη βία!..

***

Διότι αυτό είναι το θέμα κι όχι οι στρακαστρούκες του ΕΑΑΚ και μόνο οι τραμπούκοι της ΔΑΠ!..

***

Απεχθάνονται την κατάργηση του νόμου - πλαισίου, δηλαδή!..

***

Οπως κι οι άλλοι, οι μη «ανανεωτές» της «ανανέωσης» στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ!..

***

Ο ΔΑΠίτης (ΝΕΤ) δε γνώριζε τίποτε για τους φουσκωτούς! Ποιος τους έφερε; ρωτούσε ο ΔΑΠίτης!

***

Φουσκωτοί!..

***

Παπαγεωργίου Βασίλης

Associated Press

ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ

Ενάντια στη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου

Μπορεί η νοτιοκορεατική κυβέρνηση να ενέδωσε στις πιέσεις των ΗΠΑ για άρση στο μορατόριουμ των εισαγωγών βοδινού κρέατος με αντάλλαγμα μία διμερή συμφωνία «ελεύθερου εμπορίου», αλλά δε συμβαίνει το ίδιο με τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Χιλιάδες διαδηλώνουν, νύχτα - μέρα, ενάντια στη συμφωνία αυτή.