Παραμύθια της χαλιμάς! Αυτή είναι η ουσία των μέτρων που με τόσο θόρυβο παρουσιάζει η κυβέρνηση, η οποία, καθόλου τυχαία, προκειμένου να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, δε διστάζει να αναποδογυρίζει την πραγματικότητα. Η τακτική της είναι γνωστή. Με την πολιτική της διευκολύνει τους επιχειρηματικούς ομίλους, να αυξάνουν την κερδοφορία τους με αλλεπάλληλες ανατιμήσεις σε όλα ανεξαιρέτως τα είδη καθημερινής ανάγκης, και την ίδια στιγμή εξαγγέλλει δήθεν μέτρα «αντιμετώπισης της ακρίβειας». Αυτά τα πράγματα μαζί δεν πάνε. 'Η θα έρθεις σε ρήξη με τα μονοπωλιακά κέρδη και την «ελεύθερη αγορά», οπότε θα ελέγχεις τις τιμές, ή με την «ελεύθερη αγορά» θα εξασφαλίζεις όλο και μεγαλύτερα μονοπωλιακά κέρδη, οπότε οι τιμές θα τραβούν την ανιούσα.

Οπως και να διαβαστούν τα «μέτρα» που ανακοινώθηκαν, σε καμιά περίπτωση δεν είναι μέτρα που αντιμετωπίζουν την ακρίβεια που βιώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά. Μέτρα που να θίγουν την κύρια αιτία και εστία της ακρίβειας, η κυβέρνηση ούτε θέλει ούτε μπορεί να πάρει, καθώς απαιτούν μια πολιτική που θα έχει στο επίκεντρό της την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων και όχι την επιχειρηματική κερδοφορία. Ολα τα άλλα αποτελούν πρόκληση και επιχείρηση εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων, προσπάθεια αποτίναξης των ευθυνών της κυβέρνησης για τα καθημερινά αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά νοικοκυριά. Αλλωστε, η άρνηση αυτής της κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων του ΠΑΣΟΚ, να πάρουν μέτρα για τη στήριξη του λαϊκού εισοδήματος και ταυτόχρονα να πάρουν μέτρα που να έρχονται σε αντίθεση με την ...«ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, είναι δεδομένη εκ των προτέρων και αποτελεί σήμα κατατεθέν του «ευρωμονόδρομου» τον οποίο ακολουθούν.

Αφού λοιπόν οι τιμές δεν μπορούν να ελεγχθούν, οι κυβερνώντες προσπαθούν να ελέγξουν - διαχειριστούν τη λαϊκή αγανάχτηση για την κατάσταση που υπάρχει. Και τι κάνουν; Επειδή γνωρίζουν ότι οι εργαζόμενοι πράγματι έχουν γονατίσει, μαζί με τις βαρύγδουπες αλλά άνευ πρακτικής ουσίας ανακοινώσεις «μέτρων», παραπέμπουν στην ...«κοινωνική ευθύνη» των επιχειρηματιών. Στους εκπροσώπους των διαφόρων ομίλων, δηλαδή, που αφού εκτόξευσαν τις τιμές των προϊόντων τους σε απίθανα επίπεδα, μπορεί και να τις μειώσουν 2-3 λεπτά, λες και έτσι αλλάζει η κατάσταση. Το παράδειγμα με το γάλα που, αφού έφτασε να πωλείται με 1,5 ευρώ το λίτρο, από μεθαύριο, λέει, θα φτηνύνει κατά 4 λεπτά, είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά.

Η μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων δεν αντιμετωπίζεται με τέτοια κόλπα. Οι επιθέσεις που έχει δεχτεί το λαϊκό εισόδημα, δεν αναπληρώνεται με τα λίγα ψίχουλα που κάποιοι απεργάζονται να «προσφέρουν» για να εξιλεωθεί η ακρίβεια και η «ελεύθερη αγορά». Αυτό που χρειάζεται αμέσως τώρα, είναι πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, 1.400 κατώτατος μισθός, 1.120 κατώτατη σύνταξη, κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, δημόσια και δωρεάν Υγεία, Παιδεία, δωρεάν παιδικοί σταθμοί, κατάργηση των διοδίων, μείωση των τιμών σε νερό, ΔΕΗ, τηλέφωνο. Παράλληλα, ο αγώνας για μέτρα άμεσης ανακούφισης των λαϊκών νοικοκυριών, πρέπει να συνδυάζεται με την πάλη για ριζικές αλλαγές, στην κατεύθυνση της λαϊκής οικονομίας και λαϊκής εξουσίας.