Από παλιότερη κινητοποίηση των εργαζομένων στο Νοσοκομείο Χαλκίδας

Το νοσοκομείο που εφημερεύει 365 μέρες το χρόνο και καλύπτει τις ανάγκες όλης της Εύβοιας και τμήμα της Βοιωτίας, όπου υπάρχουν χιλιάδες βιομηχανικοί εργάτες, δε διαθέτει Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και έχει τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό. To παράρτημα του EKAB στην Εύβοια εξυπηρετεί μόνο τις περιοχές από τα Ψαχνά και έως την Ερέτρια. Χωρίς αναγκαίες ιατρικές ειδικότητες λειτουργούν και τα ΚΥ του Νομού.

Η εικόνα που αντικρίζει κανείς στο «γερασμένο κτίριο» του Νοσοκομείου Χαλκίδας, με τους ασθενείς και συνοδούς τους κυριολεκτικά να στοιβάζονται όρθιοι στους διαδρόμους ή να περιμένουν καθισμένοι στις σκάλες του νοσοκομείου, μιλάει από μόνη της. Το νοσοκομείο διαθέτει 200 κλίνες που δεν επαρκούν για να καλυφθούν οι ανάγκες των κατοίκων της Εύβοιας, ενώ το κτίριο πλέον είναι, όπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι και ασθενείς, εντελώς ακατάλληλο.

«Το κτίριο έχει πλέον "γεράσει" και δεν καλύπτει σε καμία περίπτωση τις ανάγκες. Οι διοικητικές υπηρεσίες έχουν μεταφερθεί σε άλλο κτίριο 500 μέτρα μακριά, το παλιό πάρκινγκ του νοσοκομείου έγινε γραφεία, κάθε λίγο και λιγάκι γίνονται ανακαινίσεις σε τμήματα, αλλά η κατάσταση δε διορθώνεται», επισήμανε στο «Ρ» ο Γιάννης Αγγελάτος, πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων στο νοσοκομείο.

Πέντε μήνες πριν, κλιμάκιο της Επιθεώρησης Εργασίας επισκέφτηκε το νοσοκομείο και διαπίστωσε, για πολλοστή φορά, σειρά σημαντικότατων προβλημάτων που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των εργαζομένων και ασθενών. Οπως διαπιστώθηκε, ο χώρος των κλιματιστικών μηχανημάτων των χειρουργείων είναι κατασκευασμένος από υλικά που περιέχουν καρκινογόνο αμίαντο (τοίχοι και οροφές).

Αμίαντο διαπιστώθηκε ότι περιέχουν και τα πλακίδια δαπέδου που είχαν χρησιμοποιηθεί αρχικά κατά την κατασκευή του νοσοκομείου, σε όλους τους ορόφους του. Πρόκειται για εξαιρετικά επικίνδυνο υλικό, αφού η εισπνοή ινών αμιάντου, που απελευθερώνονται στους χώρους του νοσοκομείου, μπορεί να προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα, ιδιαίτερα στο προσωπικό που εργάζεται εκεί.

Εντελώς ακατάλληλοι από πλευράς υγιεινής είναι και οι χώροι όπου απασχολούνται εργαζόμενοι σε αποθήκη υλικών στο δεύτερο υπόγειο του νοσοκομείου. Η Επιθεώρηση Εργασίας διαπίστωσε ότι στο χώρο υπάρχουν «διαρροές από αποχετευτικούς αγωγούς που υπάρχουν στην οροφή των χώρων, δυσάρεστες οσμές και αναθυμιάσεις από λιποσυλλέκτες κλπ.» και συνέστησε την άμεση μεταφορά των εργαζομένων σε κατάλληλο χώρο. Για πολλοστή φορά, η Επιθεώρηση Εργασίας συνέστησε τον ορισμό τεχνικού Ασφαλείας και γιατρού Εργασίας στο νοσοκομείο. Δεν έγινε απολύτως τίποτα.

Οπως κατήγγειλε το σωματείο εργαζομένων, χρόνια τώρα, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ υπόσχονται την κατασκευή νέου νοσοκομείου στη Χαλκίδα. Στις 5.3.2007 ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος επισκέφτηκε τη Χαλκίδα και μοίρασε υποσχέσεις για την κατασκευή του νέου νοσοκομείου δυναμικότητας 285 κλινών -σε χώρο που έχει εξασφαλιστεί- και μάλιστα σε χρονικό διάστημα τριάντα μηνών. Δεκαέξι μήνες μετά, δεν έχει καν ξεκινήσει η κατασκευή του.

Τραγικές είναι και οι ελλείψεις και σε προσωπικό όλων των κλάδων. Το νοσοκομείο λειτουργεί βάσει του Οργανισμού του 1986 και ενώ στο μεταξύ έχουν ανοίξει μια σειρά νέα τμήματα (παιδιατρική κλινική, αξονικός τομογράφος, μαστογράφος, αιματολογικό κ.ά.), που βέβαια στελεχώθηκαν εκ των ενόντων, με το υπάρχον προσωπικό που δουλεύει πλέον στα όρια της εξάντλησης.

«Φαινομενικά στο νοσοκομείο δεν υπάρχουν κενές οργανικές θέσεις. Ομως, η κατάσταση είναι εκρηκτική. Χρειάζονται τουλάχιστον 90 επιπλέον άτομα προσωπικό. Η κατάσταση είναι τραγική. Η δουλειά βγαίνει κυριολεκτικά χάρη στο φιλότιμο των εργαζομένων. Στην παθολογική κλινική το απόγευμα δυο νοσηλευτές μπορεί να είναι υπεύθυνοι για 50 ασθενείς! Στους νοσηλευτές οφείλονται 40-50 ρεπό και ακόμα δεν έχουν καταφέρει να πάρουν τις άδειές τους για το 2007. Κάνουμε αγώνα δρόμου για να καταφέρουμε να πάρουμε το καλοκαίρι από δυο βδομάδες άδεια», υπογράμμισε ο Γ. Αγγελάτος.

Η πρόταση τροποποίησης του οργανισμού του νοσοκομείου «αραχνιάζει» στα συρτάρια των αρμόδιων υπουργείων, οι εργαζόμενοι πιέζουν διαρκώς για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, αλλά η διοίκηση και το υπουργείο Υγείας προσπαθούν να «μπαλώσουν» τις ελλείψεις με επικουρικό προσωπικό και STAGE της ανασφάλιστης εργασίας. Κάθε χρόνο, το νοσοκομείο παίρνει εποχικό προσωπικό και επικουρικούς για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να πάρουν καλοκαιρινές άδειες, αλλά και γιατί ο πληθυσμός της Εύβοιας, λόγω του τουρισμού, τετραπλασιάζεται το καλοκαίρι. Ομως, φέτος ήρθαν μόλις 6 εποχικοί εργαζόμενοι (έναντι 12 πέρυσι) και μόλις οκτώ επικουρικοί, οι οποίοι ακόμα δεν έχουν πάει στο νοσοκομείο. «Αυτό που συμβαίνει με τα STAGE είναι μαύρη εκμετάλλευση. Πρόκειται για εργαζόμενους που είναι εκπαιδευόμενοι και δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες και οι οποίοι δουλεύουν για 450 ευρώ το μήνα ανασφάλιστοι», κατήγγειλε ο Γ. Αγγελάτος.

Μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό αντιμετωπίζουν και τα μαγειρεία, τα πλυντήρια και η τεχνική υπηρεσία. Ηδη, η καθαριότητα και η φύλαξη του νοσοκομείου δόθηκαν σε ιδιωτικά συνεργεία και οι εργαζόμενοι φοβούνται ότι έπεται και συνέχεια. Μάλιστα, εργαζόμενοι του συνεργείου καθαριότητας που πληρώνονται με 400-500 ευρώ, εργάζονται και στα μαγειρεία, όπου οι ελλείψεις σε τραπεζοκόμες είναι πολύ μεγάλες.

Την εγκατάλειψη και την αποψίλωση από προσωπικό βιώνουν και τα ΚΥ Ιστιαίας, Ψαχνών και Μαντουδίου. Ειδικότερα στο ΚΥ Μαντουδίου, που βρίσκεται 60 χιλιόμετρα μακριά από το νοσοκομείο, οι συνθήκες που επικρατούν είναι τριτοκοσμικές, ενώ υπάρχει πλήρης αποδυνάμωση από προσωπικό. Το ΚΥ «εξυπηρετεί» τρεις Δήμους και περισσότερους από 25.000 μόνιμους κατοίκους και 50.000-60.000 το καλοκαίρι.

Ομως, από τις 7 θέσεις μόνιμων γενικών γιατρών και παθολόγων είναι καλυμμένη μόλις η μια, ενώ βοηθούν και γιατροί που κάνουν εκεί το αγροτικό τους. Κενές είναι και οι τέσσερις προβλεπόμενες θέσεις παιδιάτρων, η μια θέση μικροβιολόγου. Από τις 14 θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού καλυμμένες είναι μόλις 7, ενώ από τις 19 θέσεις λοιπού προσωπικού είναι καλυμμένες μόλις οι 8. Στο μικροβιολογικό και ακτινολογικό εργαστήριο υπηρετούν μόλις από ένας γιατρός, οπότε όταν ο μοναδικός γιατρός λείπει τα εργαστήρια κλείνουν.

Περισσότερα από 130 χιλιόμετρα απέχει από το νοσοκομείο Χαλκίδας και το ΚΥ Ιστιαίας, που καλείται να εξυπηρετήσει τους 30.000-40.000 μόνιμους κατοίκους που διπλασιάζονται το καλοκαίρι, με δεδομένο ότι στην περιοχή υπάρχουν τα λουτρά της Αιδηψού, το τουριστικό θέρετρο Πευκί κλπ. Οι κάτοικοι της περιοχής καταγγέλλουν ότι για να φτάσει κανείς στη Χαλκίδα χρειάζεται τουλάχιστον δυο ώρες με το αυτοκίνητο και ζητούν τη δημιουργία ενός μικρού νοσοκομείου στην Ιστιαία. Και εκεί, από τις 19 θέσεις μόνιμων γιατρών που προβλέπονται, είναι καλυμμένες οι 8, λείπουν δυο ακτινολόγοι - τεχνολόγοι και δυο οδηγοί ασθενοφόρων -υπηρετεί μόνον ένας.

Αντίστοιχα, στο ΚΥ Ψαχνών υπηρετεί μόλις ένας μικροβιολόγος, απ' τις 18 οργανικές θέσεις μόνιμων γιατρών είναι καλυμμένες μόλις οι 8, ενώ απ' τις 67 οργανικές θέσεις προσωπικού καλυμμένες είναι μόλις οι 37.

Motion Team

Οι νοσηλεύτριες και οι νοσηλευτές χρειάζεται να πάρουν και αυτοί τη δική τους θέση σε ένα παλλαϊκό κίνημα που θα διεκδικεί ένα ενιαίο, καθολικό και αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, και την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης

Ουσιαστικά, η κοστολόγηση των νοσηλευτικών πράξεων αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την εμπορευματοποίηση και των νοσηλευτικών υπηρεσιών, την άσκηση της νοσηλευτικής ως ελεύθερο επάγγελμα και στη χώρα μας και τη δημιουργία ιδιωτικών εταιρειών παροχής νοσηλευτικής φροντίδας, όπως θεσμοθέτησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑ.Ο.Σ., ακολουθώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ, εμφανίζουν την ελεύθερη άσκηση του επαγγέλματος του νοσηλευτή ως μεγάλη κατάκτηση και πρόοδο για τους νοσηλευτές. Ως διέξοδο από την ανεργία στην οποία καταδικάζονται λόγω των ελάχιστων προσλήψεων στην Υγεία, από τους εξευτελιστικούς μισθούς και τις εξαθλιωτικές συνθήκες εργασίας που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των νοσηλευτών στις δημόσιες και ιδιωτικές μονάδες Υγείας. Καλλιεργούν κλίμα συντεχνιασμού ανάμεσα στους νοσηλευτές και γιατρούς, σχετικά με την κατοχύρωση των πράξεων τις οποίες κάθε πλευρά θα επιτρέπεται να «πουλά», όπως και την αυταπάτη περί δήθεν εύκολου και γρήγορου πλουτισμού. Η εμπειρία όμως από την «ελεύθερη άσκηση του νοσηλευτικού επαγγέλματος» διεθνώς διαψεύδει πλήρως τις αυταπάτες που συστηματικά καλλιεργούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και η ΕΝΕ για δήθεν επαγγελματική αναβάθμιση των νοσηλευτών.

Στην πραγματικότητα, η δυνατότητα άσκησης ελεύθερου επαγγέλματος σε άλλες χώρες, για τη μεγάλη μάζα των νοσηλευτών έδωσε τη δυνατότητα στις υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, στα νοσοκομεία και στις ιδιωτικές κλινικές, να καλύπτουν τις ανάγκες για νοσηλευτική φροντίδα με την ενοικίαση νοσηλευτών από ανάλογες εταιρείες, (για μία μέρα ή και λίγες ώρες) και όχι με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Σχεδιάζουν κάτι παραπλήσιο με αυτό που συμβαίνει σήμερα με τα γραφεία που νοικιάζουν αποκλειστικές νοσοκόμες. Συγκεκριμένα στην Αγγλία, η πλειοψηφία των νοσηλευτών στα δημόσια νοσοκομεία δεν έχουν σταθερή σχέση εργασίας, αλλά νοικιάζονται από τέτοιου είδους εταιρείες, για να εργαστούν εποχιακά.

Οι νοσηλευτές και οι νοσηλεύτριες θα πρέπει να μην έχουν αυταπάτες και να πάρουν υπόψιν τους ότι και οι σημερινοί αυτοαπασχολούμενοι γιατροί δέχονται πίεση από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που επιδιώκουν να μονοπωλήσουν τον τομέα της Υγείας.

Η κοστολόγηση των νοσηλευτικών υπηρεσιών συμβάλλει στην προσπάθεια της κυβέρνησης για:

• Κατάργηση του δικαιώματος των νοσηλευτών για πλήρη και σταθερή εργασία, αλλά και όλων των άλλων εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους, αφού είναι προφανές ότι οι εργολάβοι, ιδιωτικές κλινικές και τα νοσοκομεία - επιχειρήσεις θα νοικιάζουν τους φθηνότερους νοσηλευτές με τις λιγότερες γνώσεις και απαιτήσεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τους ασθενείς. Θα εργάζονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών που εκτός των άλλων σημαίνει ότι θα πληρώνουν μόνοι τους για την Κοινωνική Ασφάλισή τους.
• Αύξηση της επιβάρυνσης των λαϊκών οικογενειών για την παροχή υγειονομικής φροντίδας και περίθαλψης.

Η κοστολόγηση των νοσηλευτικών πράξεων συνδέεται με την πρόθεση της κυβέρνησης να ανακοστολογήσει τις ιατρικές πράξεις και τις διαγνωστικές εξετάσεις. Στόχος είναι να αυξηθούν οι τιμές στα νοσήλια, να εφαρμοστεί η κάρτα Υγείας στην ΠΦΥ και να μεταφερθούν οι δαπάνες για την υγειονομική φροντίδα και περίθαλψη στους ασθενείς άμεσα ή μέσω των ασφαλιστικών ταμείων. Ετσι, μειώνουν ακόμα περισσότερο την κρατική χρηματοδότηση για την Υγεία, αυξάνεται η ιδιωτική δαπάνη, κερδίζουν οι ιδιωτικοί όμιλοι Υγείας, οι φαρμακοβιομηχανίες.

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το 2006 τα έσοδα των δημοσίων νοσοκομείων προέρχονταν σε ποσοστό 82,13% από τα νοσήλια που πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή από χρήματα των εργαζομένων, και σε ποσοστό 3,5% από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι λαϊκές οικογένειες πληρώνουν πάνω από 7 δισ. ευρώ για υπηρεσίες Υγείας.

Η κυβέρνηση ήδη έβαλε σε πιλοτική εφαρμογή την κάρτα Υγείας για ιατρικές επισκέψεις, διαγνωστικές εξετάσεις και φάρμακα, θέτοντας συγκεκριμένο χρηματικό όριο για κάθε ασθενή - ασφαλισμένο για ένα χρόνο. Η ανακοστολόγηση των ιατρικών πράξεων και η για πρώτη φορά κοστολόγηση των νοσηλευτικών πράξεων θα γίνει στη βάση της σύνταξης των ιατρικών πρωτοκόλλων και αυτά θα αποτελέσουν τα βασικά στοιχεία στα οποία θα στηριχτεί ο καθορισμός του χρηματικού ορίου για την κάρτα Υγείας.

Τα πρωτόκολλα ιατρικών πράξεων - φαρμάκων, είναι πακέτα προκαθορισμένων - τυποποιημένων εξετάσεων, φαρμάκων και θεραπειών. Συντάσσονται με βάση έρευνες φαρμακευτικών εταιρειών, ώστε να περιλαμβάνουν τόσες και τέτοιες ιατρικές ή νοσηλευτικές πράξεις, εξετάσεις και φάρμακα και σε αυτή την τιμή που θα αποδίδουν το μεγαλύτερο δυνατό όφελος στις επιχειρήσεις Υγείας με το λιγότερο δυνατό κόστος γι' αυτές.

Η κυβέρνηση, βέβαια, υποστηρίζει ότι τα πρωτόκολλα εφαρμόζονται, για να νοικοκυρευτούν οι κρατικές και κοινωνικο - ασφαλιστικές δαπάνες για την Υγεία, που είναι μεγάλες. Στην πραγματικότητα όμως ενισχύει, όπως έκανε και το ΠΑΣΟΚ, τις πολυεθνικές φαρμάκων, ιατρικής βιοτεχνολογίας, τους επιχειρηματικούς ομίλους της Υγείας και τη λειτουργία των δημοσίων μονάδων Υγείας ως επιχειρήσεις, που αποτελούν την πηγή καταλήστευσης των ασφαλιστικών ταμείων, των οικογενειακών προϋπολογισμών και του κρατικού προϋπολογισμού. Οι λαϊκές οικογένειες καλούνται τώρα με το περιορισμένο χρηματικό ποσό που θα προβλέπει η κάρτα Υγείας τους, να πληρώσουν ακόμη περισσότερα για ακόμη λιγότερες και υποβαθμισμένες παροχές Υγείας.

Ετσι οι νοσηλευτές/τριες θα συμπράττουν στην αγοραπωλησία της Υγείας, στο να περικοπούν υγειονομικές παροχές και τελικά στο να ακριβοπληρώνουν οι λαϊκές οικογένειες και για νοσηλευτική φροντίδα.

Η λειτουργία των μονάδων Υγείας ως επιχειρήσεις - εκτός από το ότι θα αναγκάζουν τους ασθενείς - πελάτες να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να «αγοράσουν υπηρεσίες Υγείας» - θα επιδιώξουν να έχουν όσο το δυνατό φθηνότερους εργαζόμενους, με χαμηλούς μισθούς, με μειωμένα ασφαλιστικά - εργασιακά δικαιώματα:

• Γι' αυτό, οι κυβερνήσεις δεν προσλαμβάνουν το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό και αφήνουν κενές πάνω από 25.000 χιλιάδες θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού.
• Γι' αυτό και η πλειοψηφία των προσλήψεων αφορά συμβασιούχους, επικουρικούς, προγράμματα stage, δηλαδή εργαζόμενους με ημερομηνία λήξης και με μειωμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Γι' αυτό συνεχίζουν την πολιτική πολυδιάσπασης του νοσηλευτικού κλάδου. Απόφοιτοι ΑΕΙ, ΤΕΙ, Μέσης Τεχνικής Σχολής, δημόσιων και ιδιωτικών ΤΕΕ, ΙΕΚ και ΚΕΚ. Θέλουν τους νοσηλευτές διασπασμένους, με διαφορετικό επίπεδο γνώσεων, γιατί με το «διαίρει και βασίλευε» μπορούν να εφαρμοστούν με λιγότερες αντιδράσεις τα αντιλαϊκά μέτρα.

Η συγκεκριμένη απόφαση της διοίκησης της ΕΝΕ εξυπηρετεί απόλυτα τα σχέδια των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για παραπέρα εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας, σε βάρος των λαϊκών οικογενειών και των υγειονομικών.

Αλλωστε, οι νοσηλευτικές πράξεις, τις οποίες σχεδιάζεται να «πουλάνε» συχνότερα οι νοσηλευτές, αφορούν πράξεις και υπηρεσίες οι οποίες όλες οι κυβερνήσεις φρόντισαν να μην παρέχονται ολοκληρωμένα μέσα από τις υπηρεσίες του δημόσιου συστήματος Υγείας (π.χ. η κατ' οίκον νοσηλεία στο μεγαλύτερο μέρος της είναι στα χέρια των ιδιωτών).

Η πολιτική αυτή και ειδικά το ζήτημα της κοστολόγησης είναι εφαρμογή του νόμου που ορίζει τους σκοπούς και τις αρμοδιότητες της ΕΝΕ. Αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, ότι η ΕΝΕ θεσμοθετήθηκε για να λειτουργήσει ως «Δούρειος Ιππος» για τα δικαιώματα ασθενών και νοσηλευτών. Επομένως σε ό,τι την αφορά το κύριο είναι ο χαρακτήρας και ο ρόλος της ως μηχανισμού προώθησης της αντιλαϊκής πολιτικής και χειραγώγησης των νοσηλευτών. Δεν είναι όπως ισχυρίζονται οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις των ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ. μόνο τα πρόσωπα που αποτελούν τη διοίκησή της (με τις αδιαμφισβήτητες ευθύνες τους) και ο τρόπος εκλογής τους.

Τα κόμματα αυτά και οι αντίστοιχες συνδικαλιστικές παρατάξεις τους αποδέχονται την ελεύθερη άσκηση επαγγέλματος από τους νοσηλευτές, δηλαδή την άσκηση ιδιωτικού - ακριβοπληρωμένου από τους ασθενείς ιδιωτικού νοσηλευτικού έργου. Και αυτό γιατί στηρίζουν την πολιτική που αντιλαμβάνεται την Υγεία σαν εμπόρευμα που μπορεί να αγοράζεται και να πουλιέται, σαν κόστος για τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι δυνάμεις αυτές, αντίστοιχα, αποδέχονται συνολικά το νομοθετικό πλαίσιο της ΕΝΕ γι' αυτό εστιάζουν την κριτική τους στα πρόσωπα και στον τρόπο εκλογής.

Οι νοσηλευτές όμως πρέπει και μπορούν να κατακτήσουν έναν πολύ πιο προωθημένο και καταξιωμένο κοινωνικό ρόλο από το σημερινό και από αυτό που τους επιφυλάσσει η πολιτική του εμπόρου της Υγείας.

Μπορούν και πρέπει να εργάζονται σε πολύ καλύτερες συνθήκες εργασίας, με πενθήμερο, 6ωρο, 30ωρο, με ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειάς τους, με μισθούς που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες τους.

Μπορούν και πρέπει να αξιοποιούν το σύνολο των γνώσεών τους, ώστε να μην αποτελούν απλά εκτελεστικά όργανα και να μην απαξιώνεται η εκπαίδευσή τους και οι προσπάθειές τους από τις άθλιες συνθήκες εργασίας. Μέσα από όλα αυτά, μπορούν να συμβάλλουν στην παροχή ουσιαστικά ποιοτικής φροντίδας υγείας για όλο το λαό.

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική του δικομματισμού και της Ευρωπαϊκής Ενωσης που μετατρέπει την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία σε ακριβοπληρωμένα εμπορεύματα. Είναι η αλλαγή συσχετισμών δύναμης σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο. Οσο οι νοσηλευτές και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι περιορίζουν τα αιτήματά τους σε ό,τι είναι «εφικτό» «ρεαλιστικό», δηλαδή σε ό,τι είναι διατεθειμένοι οι εργοδότες και το κράτος να δώσουν τόσο θα μειώνονται τα δικαιώματα, θα αφαιρούνται κατακτήσεις.

Οι νοσηλεύτριες και οι νοσηλευτές χρειάζεται να πάρουν τη δική τους θέση όπως και όλα τα λαϊκά στρώματα σε ένα παλλαϊκό κίνημα που θα διεκδικεί ένα ενιαίο, καθολικό και αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και τους εργοδότες και την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Ενός συστήματος Υγείας, που θα εξασφαλίζει πλήρη μισθολογικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους τους νοσηλευτές και όλους τους λειτουργούς της Υγείας και θα λειτουργεί με κριτήριο την κάλυψη των λαϊκών αναγκών για ισότιμες, υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας.