2025 The Associated Press. All

Στο επίκεντρο τίθενται οι πιέσεις για αφοπλισμό της Χαμάς και των άλλων ένοπλων παλαιστινιακών οργανώσεων, ενώ το ισραηλινό κράτος - δολοφόνος συνεχίζει να περιορίζει το άνοιγμα συνοριακών περασμάτων και την είσοδο κρίσιμης ανθρωπιστικής βοήθειας στον παλαιστινιακό θύλακα, αξιοποιώντας προσχηματικά τις ανυπέρβλητες δυσκολίες της Χαμάς για τον εντοπισμό όλων των σορών Ισραηλινών ομήρων που πέθαναν στη Γάζα, μέσα σε τόνους ερειπίων από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς.

Ο δε ισραηλινός κατοχικός στρατός, ο οποίος διατηρεί υπό την κατοχή του το 53% της Λωρίδας της Γάζας, συνέχισε και μετά την έναρξη της «πρώτης φάσης» του άθλιου σχεδίου Τραμπ να δολοφονεί Παλαιστίνιους, σκοτώνοντας πάνω από 10 αμάχους με τη δικαιολογία ότι θεωρήθηκε πως πλησίασαν «απειλητικά» κοντά στους πάνοπλους κατοχικούς στρατιώτες που βρίσκονταν στη λεγόμενη «κίτρινη γραμμή» την οποία προβλέπει η «πρώτη φάση».

Παράλληλα, δεκάδες πτώματα ξεθάβονται από τα ερείπια καθώς οι εκτοπισμένοι άμαχοι επιστρέφουν στις περιοχές όπου κάποτε ήταν τα σπίτια τους, με τον συνολικό απολογισμό των ισραηλινών επιθέσεων στη Γάζα να ανέρχεται σε τουλάχιστον 67.967 νεκρούς και 170.179 τραυματίες Παλαιστίνιους.

Σε ένα τέτοιο φόντο, ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντ. Τραμπ δήλωσε μεσοβδόμαδα ότι θα εξετάσει το ενδεχόμενο να επιτρέψει στις ισραηλινές δυνάμεις να ξαναρχίσουν το μακελειό στη Γάζα, αν η Χαμάς δεν τηρήσει τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός.

«Το Ισραήλ θα επιστρέψει σε εκείνους τους δρόμους μόλις δώσω την εντολή. Αν το Ισραήλ μπορούσε να μπει και να τους διαλύσει, θα το έκανε», δήλωσε ο Τραμπ όταν ρωτήθηκε τι θα συμβεί αν η Χαμάς αρνηθεί να αφοπλιστεί.

Μία μέρα νωρίτερα, ο Αμερικανός Πρόεδρος μιλώντας σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο ξεκαθάρισε πως «αν δεν αφοπλιστούν οι ίδιοι (σ.σ. η Χαμάς) θα τους αφοπλίσουμε εμείς». Αυτό θα γίνει «γρήγορα και ενδεχομένως βίαια».

Ο δε Ισραηλινός υπουργός Αμυνας, Ι. Κατς, αναφερόμενος στους όρους του σχεδίου Τραμπ για επιστροφή όλων των νεκρών ομήρων, αφοπλισμό της Χαμάς, καταστροφή των υποδομών της και «αποστρατιωτικοποίηση της Γάζας», απείλησε ότι «αν η Χαμάς αρνηθεί να εφαρμόσει τη συμφωνία, το Ισραήλ σε συντονισμό με τις ΗΠΑ θα επιστρέψει στις μάχες και θα δράσει για να επιτύχει την πλήρη ήττα της Χαμάς, να αλλάξει την πραγματικότητα στη Γάζα και να επιτύχει όλους τους στόχους του πολέμου».

Εξάλλου, ήδη από την πρώτη βδομάδα εφαρμογής της εύθραυστης «εκεχειρίας» αποτυπώνονται οι εντεινόμενες ενδοϊμπεριαλιστικές διεργασίες και τα παζάρια για την «πίτα» της «ανοικοδόμησης» (ύψους εκατοντάδων δισ. δολαρίων) και τη διαμόρφωση της «επόμενης μέρας» στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Σε αυτό το πλαίσιο εξελίσσονται τα παζάρια για το ποιες χώρες θα αναλάβουν «πρωταγωνιστικό» ρόλο στη στρατιωτική «Διεθνή Δύναμη Σταθεροποίησης» που σχεδιάζεται να αναπτυχθεί στη Γάζα, με την Τουρκία και την Ιταλία να δηλώνουν ήδη «παρούσες».

Ο δε Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ διατυμπάνισε ότι βρετανικές δυνάμεις μπορούν να αναλάβουν ρόλο στον προωθούμενο αφοπλισμό της Χαμάς - τον οποίο απορρίπτει η παλαιστινιακή οργάνωση - επικαλούμενος την πείρα του Λονδίνου από τον αφοπλισμό του IRA στη Βόρεια Ιρλανδία.

Αντίστοιχα, με αντικείμενο τις «χρυσές» μπίζνες της «ανοικοδόμησης» έχουν ήδη πραγματοποιηθεί δύο διεθνείς συνδιασκέψεις από Βρετανία και Γαλλία, ενώ η Αίγυπτος ετοιμάζει την τρίτη, στο Κάιρο μετά τα μέσα Νοέμβρη.

Σχετικές διεργασίες καταγράφονται και γύρω από τη στελέχωση του λεγόμενου «Συμβουλίου Ειρήνης», του διεθνούς «μεταβατικού οργάνου» υπό την προεδρία του ίδιου του Ντ. Τραμπ, το οποίο ουσιαστικά θα κάνει κουμάντο στη Λωρίδα της Γάζας.

Με την προώθηση όλου του παραπάνω πλέγματος προωθείται και η απεμπόληση της διεθνοποίησης του Παλαιστινιακού ζητήματος, στην πραγματικότητα ο ενταφιασμός κάθε προοπτικής για ένα πραγματικά ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος, στα σύνορα του 1967, με εδαφική συνέχεια και πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, με επιστροφή των προσφύγων κ.ά., βάσει των σχετικών αποφάσεων του ΟΗΕ.

Μέσα από αυτήν τη διαδικασία οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και οι σύμμαχοί τους στην περιοχή προωθούν τα σχέδια εμπορικών δρόμων που θα ενώνουν τις αγορές της Ινδίας με εκείνες της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης (India - Middle East - Europe Economic Corridor, IMEC), σε αντιπαράθεση με τους αντίστοιχους κινεζικούς «Δρόμους του Μεταξιού» (Belt and Road Initiative - BRI) και τις κινήσεις ανταγωνιστικών ιμπεριαλιστικών κέντρων (Κίνας, Ρωσίας κ.ά.) στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου.

Την περασμένη Τρίτη, ένα 24ωρο μετά το σόου του Τραμπ στο ισραηλινό κοινοβούλιο και στη Σύνοδο του Σαρμ Ελ Σεΐχ με δεκάδες άλλους ηγέτες, Αίγυπτος, Τουρκία και Κατάρ εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση με την οποία ουσιαστικά βάζουν πλάτη στα σχέδια ΗΠΑ - Ισραήλ για μετατροπή της Γάζας σε προτεκτοράτο και για τον πολλαπλασιασμό των «Συμφωνιών του Αβραάμ».

Στο κείμενο δεν υπάρχει καμία αναφορά σε ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, ούτε στις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ. Αντ' αυτού, μιλούν γενικά και αόριστα για «διαρκή ειρήνη (...) όπου τόσο οι Παλαιστίνιοι όσο και οι Ισραηλινοί μπορούν να ευημερούν, με τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους προστατευμένα, την ασφάλειά τους εγγυημένη και την αξιοπρέπειά τους διαφυλαγμένη».

Παράλληλα, δηλώνουν απροκάλυπτα την πρόθεσή τους να εμποδίσουν κάθε προοπτική ένοπλου αντιστασιακού - απελευθερωτικού αγώνα του παλαιστινιακού λαού, αναφέροντας ότι «είμαστε ενωμένοι στην απόφασή μας να εξαλείψουμε τον εξτρεμισμό και τη ριζοσπαστικοποίηση σε όλες τους τις μορφές».

«Ξεπλένοντας» άλλωστε τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από το ισραηλινό κράτος - δολοφόνο, μιλούν για «φιλικές και αμοιβαία επωφελείς σχέσεις» του Ισραήλ και των «περιφερειακών γειτόνων», στο πλαίσιο της διευκόλυνσης διαδικασιών και παζαριών για νέες «Συμφωνίες του Αβραάμ» στο όνομα μιας «διαρκούς ειρήνης στη Μέση Ανατολή»...

Την περασμένη Δευτέρα πραγματοποιήθηκαν οι ανταλλαγές των 20 ζωντανών Ισραηλινών ομήρων και αιχμαλώτων με περίπου 2.000 Παλαιστινίους που κρατούνταν στις φυλακές - κολαστήρια του ισραηλινού κράτους - δολοφόνου για τον αγώνα τους ενάντια στην κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών.

Επίσης, μέχρι το τέλος της βδομάδας η Χαμάς παρέδωσε 9 από τις συνολικά 28 σορούς Ισραηλινών ομήρων, ανακοινώνοντας ότι για τις υπόλοιπες θα χρειαστούν χρόνος και μεγάλη προσπάθεια, με χρήση ειδικού εξοπλισμού για τον εντοπισμό και την ανάκτησή τους μέσα από τα συντρίμμια. Δήλωσε εντούτοις «αποφασισμένη» να τηρήσει τη συμφωνία μέχρι κεραίας, εφόσον δοθεί εύλογη παράταση.

Για τον εντοπισμό και των υπόλοιπων σορών βοηθούν εδώ και λίγες μέρες δεκάδες Αιγύπτιοι και Τούρκοι «ειδικοί». Ακόμα κι έτσι, όμως, το Ισραήλ προσπαθεί να σαμποτάρει τις προσπάθειες αυτές, αρνούμενο στην τουρκική αποστολή να μεταβεί στη Γάζα με μηχανήματα εκσκαφών...

Την Παρασκευή το δίκτυο «Al Jazeera» μετέδωσε ότι το Ισραήλ έχει δώσει άτυπη διορία στη Χαμάς μέχρι την Τρίτη 21 Οκτώβρη να παραδώσει και τις υπόλοιπες σορούς, απειλώντας με «αντίποινα» σε αντίθετη περίπτωση.

Την ίδια ώρα οι Παλαιστίνιοι διαπιστώνουν με φρίκη ότι πολλές από τις 150 σορούς που τους παρέδωσαν οι ισραηλινές κατοχικές αρχές στο πλαίσιο της συμφωνίας έφεραν σημάδια ειδεχθούς σωματικής βίας, κακοποίησης, βασανιστηρίων και ομαδικών εκτελέσεων.

Στο μεταξύ, στο εσωτερικό της Γάζας η Χαμάς προχωρά σε επιχειρήσεις και εκτελέσεις εναντίον δυνάμεων και ατόμων που συνεργάστηκαν με τους Ισραηλινούς εισβολείς, ή ανήκαν σε διαβόητες συμμορίες που τρομοκρατούσαν τον πληθυσμό ή έκλεβαν τρόφιμα και άλλα είδη από τη λιγοστή διεθνή ανθρωπιστική βοήθεια.

Σε αρχικές δηλώσεις του ο Τραμπ φάνηκε να αποδέχεται αυτές τις κινήσεις της Χαμάς, καθώς μεταξύ άλλων έχει συμφέρον να αποτρέψει μια πιθανή κατάσταση χάους που θα δυσκόλευε τις ενέργειες για τη συγκρότηση και εγκατάσταση της στρατιωτικής «Διεθνούς Δύναμης Σταθεροποίησης».

Στη συνέχεια όμως ο Αμερικανός Πρόεδρος απείλησε ότι «αν η Χαμάς συνεχίσει να σκοτώνει ανθρώπους στη Γάζα - που αυτό δεν ήταν στη συμφωνία - τότε δεν θα έχουμε άλλη επιλογή από το να πάμε μέσα και να τους σκοτώσουμε».

Την ίδια ώρα πάντως που πολλά «δυτικά» ΜΜΕ εστιάζουν στις επιχειρήσεις της Χαμάς, στις σορούς των Ισραηλινών ομήρων κ.ο.κ., συνεχίζεται ο λιμός στη Γάζα, παρά τη διεθνή «σιωπή», όπως και το ζήτημα των επιδημιών που μαστίζουν εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους (ιδιαίτερα βρέφη, παιδιά και πιο ευάλωτες ομάδες πληθυσμού) σε μια περίοδο που έχει καταρρακωθεί σχεδόν πλήρως το σύστημα Υγείας.

Η λιγοστή ανθρωπιστική βοήθεια εξακολουθεί να φτάνει με το σταγονόμετρο και καταγράφονται αδιανόητα μεγάλες ελλείψεις σε σκηνές, είδη ρουχισμού, υποδομές ύδρευσης, αποχέτευσης, ηλεκτροδότησης, τηλεπικοινωνιών κ.ά.

Η Γάζα σήμερα είναι η κόλαση επί Γης: Πάνω από το 95% των κτιρίων (σπίτια, επιχειρήσεις, υπηρεσίες, σχολεία κ.λπ.) έχει καταστραφεί, η αγροτική παραγωγή έχει εξαφανιστεί σχεδόν πλήρως και ολόκληρη η Λωρίδα έχει μετατραπεί σε μια απέραντη χωματερή γεμάτη μπάζα, με 55 εκατομμύρια τόνους ερειπίων, χιλιάδες βόμβες, εκρηκτικά και πυρομαχικά που δεν έχουν εκραγεί, παραμένοντας παγίδες θανάτου ανάμεσα στα συντρίμμια.

Σε ένα τέτοιο φόντο, ο βίαιος μαζικός εκτοπισμός των Παλαιστινίων από τη Λωρίδα της Γάζας - που τάχα δεν περιλαμβάνεται στο σχέδιο του Τραμπ - μπορεί να επιχειρηθεί να αντικατασταθεί από ενδεχόμενο «εθελοντικό» εκτοπισμό, λόγω των τραγικών συνθηκών που κάνουν τη ζωή αβίωτη, παρά την τεράστια αγάπη των Παλαιστινίων για την κατεχόμενη πατρίδα τους και τον άσβεστο πόθο τους για την απελευθέρωσή της.

Σε εξονυχιστικό έλεγχο που διήρκεσε πάνω από 2,5 ώρες υποβλήθηκε η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, κατά την επιστροφή της από τη Δυτική Οχθη στην Ελλάδα το απόγευμα της Πέμπτης.

Η ασφάλεια του αεροδρομίου «Μπεν Γκουριόν» προχώρησε σε «ανάκριση» σε ένα μέλος της αντιπροσωπείας και στον δημοσιογράφο του «902.gr» και του «Ριζοσπάστη», Δημήτρη Μαβίδη. Ο τελευταίος μάλιστα ρωτήθηκε «αν έχει γράψει για τον πόλεμο», και του ζητήθηκε να δείξει το κινητό του και να υποδείξει τις ανταποκρίσεις του από την Παλαιστίνη. Αφού οι Ισραηλινοί μετέφρασαν τον «902», προχώρησαν σε «ανάκριση» και στους υπολοίπους, στον έναν, μάλιστα, ο υπεύθυνος ασφαλείας του αεροδρομίου. Η ασφάλεια παρέλαβε όλες τις αποσκευές της αποστολής και προχώρησε σε πολύωρο έλεγχο.

Παρέμβαση για την προκλητική ενέργεια των ισραηλινών αρχών έκανε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος στον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη.

Σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ κατήγγειλε «την απαράδεκτη και παράνομη προσωρινή κράτηση της αντιπροσωπείας», τονίζοντας πως «οι ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ είναι μεγάλες. Ολα αυτά συμβαίνουν την ημέρα που η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης από το βήμα της Βουλής υπερασπίστηκε για άλλη μια φορά την εγκληματική δράση του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ ενάντια στον λαό της Παλαιστίνης και το σχέδιο της "ειρήνης" με το πιστόλι στον κρόταφο.

Το ΠΑΜΕ και το ταξικό εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν τρομοκρατούνται. Η αλληλεγγύη του λαού μας μεταφέρθηκε όλες αυτές τις ημέρες από την αντιπροσωπεία μας στις συναντήσεις με δεκάδες σωματεία και φορείς των Παλαιστινίων».

Την απαράδεκτη κράτηση της αντιπροσωπείας του ΠΑΜΕ καταδικάζει σε ανακοίνωσή της και η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής.

Στη Δυτική Οχθη της Κατεχόμενης Παλαιστίνης βρέθηκε για πέντε ημέρες αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, προκειμένου να εκφράσει τη διεθνιστική στήριξη των Συνδικάτων και των εργαζομένων της Ελλάδας προς τον ηρωικό παλαιστινιακό λαό. Οπως τόνισαν και πολλοί Παλαιστίνιοι συνδικαλιστές, η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ ήταν η πρώτη διεθνής αντιπροσωπεία συνδικαλιστικών οργανώσεων που επισκέφθηκε την Παλαιστίνη από τη στιγμή της κατάπαυσης πυρός στη Γάζα, σε μια κρίσιμη περίοδο για το μέλλον του Παλαιστινιακού λαού.

Στην αντιπροσωπεία συμμετείχαν ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, o Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος του ΕΚ Πειραιά και της ΕΝΕΔΕΠ, ο Νίκος Τζώρτζης, επικεφαλής του τμήματος διεθνών σχέσεων του ΠΑΜΕ και ο Γιώργος Μπαζιώνης, υπεύθυνος του οργανωτικού τμήματος του ΠΑΜΕ, ενώ συνόδευσε επίσης ο Μοχάμεντ Ικνάιμπι, εκπρόσωπος της Γενικής Ενωσης Παλαιστινίων Εργατών.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στη Δυτική Οχθη, η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ βρέθηκε στη Ραμάλα, την έδρα της Παλαιστινιακής Αρχής, στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ, στην Τουλκαρέμ και την Ιεριχώ. Σε κάθε «στάση» το πρόγραμμα περιελάμβανε συσκέψεις με τις συνδικαλιστικές Ομοσπονδίες της Παλαιστίνης, με εκπροσώπους σωματείων και συνδικάτων και άλλων μαζικών φορέων, οργανώσεων γυναικών, προσφύγων και φυλακισμένων. Σε κάθε πόλη, η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ βρέθηκε επίσης και σε χώρους δουλειάς, σε καταυλισμούς προσφύγων, σε αγροκτήματα και άλλα σημεία, προκειμένου να δει από πρώτο χέρι τις συνέπειες που έχει στη ζωή των Παλαιστινίων το έγκλημα της ισραηλινής κατοχής. Ακόμα, πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις με κυβερνητικούς και τοπικούς αξιωματούχους, υπουργούς, δημάρχους και προέδρους κοινοτήτων και εκπροσώπους πολιτικών φορέων.

«Ακόμα και σε μία τέντα να χρειαστεί να μείνουμε, θα γυρίσουμε σπίτια μας»

Η πρώτη «γεύση» από το αποτύπωμα της κατοχής της Δυτικής Οχθης από το κράτος - δολοφόνο έρχεται με την είσοδο στα εδάφη της, με το πρώτο σημείο ελέγχου του ισραηλινού στρατού. Πάνω από 1.200 τέτοια σημεία, με σιδερένιες μπάρες, στρατιωτικά φυλάκια, κάμερες και τείχη, υπάρχουν στη Δυτική Οχθη. Ουσιαστικά κάθε δρόμος μιας έκτασης που είναι μικρότερη και από την Κρήτη και όπου ζουν σχεδόν 3 εκατομμύρια άνθρωποι, ελέγχεται από τον ισραηλινό στρατό, ο οποίος ανοίγει και κλείνει τις μπάρες κατά βούληση, χωρίς καμία απολύτως ενημέρωση ή προειδοποίηση. Οι Παλαιστίνιοι είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίζουν καθημερινά και ακόμα και σε πολλαπλές περιπτώσεις το μαρτύριο των εξευτελιστικών διαδικασιών ελέγχου από τον ισραηλινό στρατό.

Τα σημεία ελέγχου αποτελούν συνέχειες των παράνομων εποικισμών. Μερικά μάλιστα συνδέονται μεταξύ τους με διαδρόμους. Οι διαρκώς αυξανόμενοι παράνομοι εποικισμοί αποτελούν την αιχμή του δόρατος της ισραηλινής κατοχής. Τοποθετημένοι σε στρατηγικά σημεία, αποτελούν ταυτόχρονα φρούρια του στρατού, περικυκλωμένα από υψηλά τσιμεντένια τείχη και φράχτες και φυλάγονται από τον στρατό και οπλισμένους εποίκους. Ο τρόπος με τον οποίο έχουν τοποθετηθεί, εξυπηρετεί δύο βασικούς στόχους. Να αποτελούν προκεχωρημένα φυλάκια της κατοχής, «σφήνες» ανάμεσα σε παλαιστινιακά χωριά, αλλά και να αποκόβουν τη σύνδεση των χωριών με τις πόλεις, κάνοντας την καθημερινότητα αβίωτη για δεκάδες χιλιάδες.

Η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ στη Γενική Ενωση Παλαιστινίων Εργατών

Χαρακτηριστική ήταν η επίσκεψη σε μια γειτονιά της Al Jib, βόρεια της Ιερουσαλήμ, όπου χτίστηκε τείχος ακριβώς δίπλα στα σπίτια. Εξω από το σπίτι μάς περιμένει μια γυναίκα, μητέρα 5 παιδιών. Ο σύζυγός της βρίσκεται υπό «διοικητική κράτηση» εδώ και 1,5 χρόνο, δηλαδή φυλακισμένος χωρίς να του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες. «Φυλακίστηκε μόνο και μόνο επειδή ζούμε εδώ», μας εξηγεί η γυναίκα.

Τα σπίτια έχουν ερημώσει. Οι διαρκείς επιθέσεις των εποίκων ανάγκασαν όλες τις οικογένειες να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, εκτός από τη μία αυτή οικογένεια που παραμένει. Μάλιστα, έχουν αναγκαστεί να τοποθετήσουν μια οροφή πάνω από την αυλή τους, γιατί όπως μας λένε, σχεδόν κάθε βράδυ οι έποικοι πετάνε σκουπίδια, πέτρες, ακόμα και καπνογόνα μέσα στην αυλή τους. «Πιέζουν τους Παλαιστίνιους να εγκαταλείψουν το μέρος», είπε.

«Απαγορεύεται η έξοδος από τα οχήματα. Η παραβίαση της εντολής θέτει υπό κίνδυνο τις ζωές των επιβατών»

Οι συνέπειες της κατοχής είναι ασφυκτικές για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους στα χωριά. Σύμφωνα με ισραηλινές οργανώσεις, η γη που έχει κατασχέσει το κράτος - δολοφόνος Ισραήλ στη Δυτική Οχθη τα τελευταία δύο χρόνια, έχει ξεπεράσει σε έκταση την αρπαγή γης που έχει γίνει τα τελευταία 20 χρόνια μαζί.

Ενας εκπρόσωπος των Βεδουίνων μετέφερε στην αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ στην Ιεριχώ τα εξής: «Οι Ισραηλινοί ελέγχουν αυτή την περιοχή και δεν επιτρέπουν στους κτηνοτρόφους να δουλεύουν σε αυτή τη γη. Μετά τη συμφωνία του Οσλο οι βεδουίνοι είχαν 1,5 εκατομμύριο πρόβατα και κατσίκες. Τώρα έχουμε φτάσει στις 650.000. Επειδή ο κόσμος δεν έχει γη να βοσκάει τα πρόβατα, αναγκάζεται να τα πουλήσει και να πάει για δουλειά στους εποικισμούς. Εχουν μοιράσει την περιοχή σε τρία μέρη: Ενα τμήμα για τους εποικισμούς, ένα τμήμα που είναι προστατευόμενο περιβάλλον και το τρίτο για τον στρατό. Για τους Παλαιστίνιους τίποτα. Υποστηρίζουν ότι το κάνουν για λόγους ασφαλείας, αλλά ξέρουμε ότι το κάνουν για τον πλούτο της κοιλάδας, για οικονομικούς λόγους. Τις τελευταίες ημέρες οι έποικοι μας έχουν κλέψει 1.500 πρόβατα με την προστασία του στρατού».

Στο σχολείο που μετατράπηκε σε προσφυγικό καταυλισμό στην Τουλκαρέμ

Χαρακτηριστική ήταν επίσης η επίσκεψη της αντιπροσωπείας στο αγρόκτημα του Fayez Taneeb έξω από την Τουλκαρέμ. Ενα αγρόκτημα περικυκλωμένο από ισραηλινά τείχη, που από τον Αύγουστο οι δυνάμεις κατοχής τούς γνωστοποίησαν την απόφαση να τους διώξουν από τη γη. Η τελευταία ενέργεια των δυνάμεων κατοχής εις βάρος των αγροτών είχε συμβεί το προηγούμενο βράδυ. Ισραηλινά τεθωρακισμένα μπήκαν μέσα στο αγρόκτημα και έκαναν μανούβρες, έσπασαν σωλήνες, κατεδάφισαν φράχτες και προκάλεσαν ζημιές στα θερμοκήπια. Μπροστά από τις καλλιέργειες, ένας σπασμένος σωλήνας βγάζει απόβλητα από το εργοστάσιο χημικών που βρίσκεται δίπλα.

«Οταν ο παππούς μου καλλιεργούσε τη γη, υπήρχε κοντά ένα στρατόπεδο του ισραηλινού στρατού που χρησιμοποιούσε τις εκτάσεις του αγροκτήματος για ασκήσεις. Ο παππούς μου έδωσε μάχη για να κρατήσει τη γη. Οταν το στρατόπεδο μετακινήθηκε, ο διοικητής του στρατοπέδου κράτησε την έκταση και έχτισε εκεί ένα εργοστάσιο χημικής βιομηχανίας. Το εργοστάσιο αυτό ήταν παλαιότερα στο Ισραήλ. Επειδή επιβάρυνε το περιβάλλον, και οι Ισραηλινοί αγρότες είχαν διαμαρτυρηθεί, η ισραηλινή κυβέρνηση το μετέφερε εδώ».

Al-Jib. Ζώντας δίπλα στο τείχος των εποίκων

Ευχαριστούμε τον ελληνικό λαό, την εργατική τάξη και ειδικά τα συνδικάτα του λιμανιού που στάθηκαν δίπλα μας και εμπόδισαν τα όπλα να μπουν στα καράβια για το Ισραήλ. Πιστεύω σε αυτά τα δύο χρόνια όλοι οι λαοί με την αλληλεγγύη τους έχουν εκπληρώσει το χρέος τους στην ανθρωπότητα.

Ολοι πρέπει να συνεχίσουν τον αγώνα τους και την έκφραση αλληλεγγύης, να πιέσουν το Ισραήλ να σταματήσει. Ευχαριστούμε όλους τους εργάτες της Ελλάδας, που με την αλληλεγγύη τους ενισχύουν τη θέληση και τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού».

Οι δολοφονικές επιθέσεις, οι επιδρομές, ο διαρκής έλεγχος και η αρπαγή γης και ζώων είναι μόνο μία πλευρά της καθημερινότητας της ισραηλινής κατοχής στη Δυτική Οχθη. Η ζωή ενός Παλαιστίνιου εργάτη διαπερνάται καθολικά από τις πτυχές της κατοχής.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η μάστιγα της ανεργίας. Σε αυτό αναφέρονταν συνεχώς όλοι οι εκπρόσωποι συνδικάτων και φορέων με τους οποίους συναντήθηκε η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ.

Στη σύσκεψη στην Ιεριχώ, ο Wael Ali Rafiq Nasef εξηγεί πως πριν τον Οκτώβρη του 2023 το σύνολο των Παλαιστίνιων εργατών από τη Δυτική Οχθη που δούλευαν στο Ισραήλ ξεπερνούσε τις 190.000, ενώ άλλοι 25.000 δούλευαν εκεί από τη Γάζα. «Οι περισσότεροι έχασαν τις δουλειές τους, ενώ μερικοί από αυτούς έχασαν και τις ζωές τους».

Την προηγούμενη μέρα, στη σύσκεψη στην Καλαντίγια, με τα μέλη του Σωματείου Παλαιστινίων Εργαζομένων Ιερουσαλήμ και της Παλαιστινιακής Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας, είχε γίνει αναλυτική αναφορά στην κατάσταση: Οι Παλαιστίνιοι εργάτες πλήρωναν περίπου 1.000 δολάρια για δίμηνες άδειες εργασίας στο Ισραήλ και στην πλειοψηφία τους δούλευαν μέσω δουλεμπορικών. Από τον Οκτώβρη του 2023 οι άδειες αυτές δεν δίνονται πλέον. Πολλοί αναγκάζονται να ρισκάρουν τη ζωή τους για ένα μεροκάματο. Επιχειρούν να περάσουν στα κρυφά τα τείχη και τους φράχτες. Πάνω από 130 έχουν τραυματιστεί σε αυτή την προσπάθεια από τις δυνάμεις ασφαλείας του κράτους - δολοφόνου. Τις ημέρες μάλιστα που βρισκόταν εκεί η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, ο αριθμός των νεκρών εργατών αυξήθηκε στους 15. Ενας 57χρονος δολοφονήθηκε από τις δυνάμεις της ισραηλινής κατοχής, αφήνοντας πίσω του μια οικογένεια με 6 παιδιά. Ο γιος του, Αμπντουλάχ, δήλωσε στο «Palestine TV»: «Μα τον Θεό, πήγαινε να κερδίσει τα προς το ζην για εμάς. Πήγε να φέρει το ψωμί μας. Τον χτύπησαν στον τοίχο και μετά ήρθε ο στρατός και συνέχισαν, λέγοντας ότι δεν θα τον αφήσουν δεύτερη φορά (σ.σ. να περάσει το τείχος)».

Ειδικά τώρα που δεν υπάρχει δίοδος προς το Ισραήλ, πολλοί εργαζόμενοι φτάνουν στο σημείο να εργάζονται ακόμα και στους οικισμούς των εποίκων για να βγάλουν το ψωμί τους. Στην Κοιλάδα του Ιορδάνη, εργάζονται πλέον σχεδόν 5 χιλιάδες εργαζόμενοι στους 40 παράνομους οικισμούς, χωρίς δικαιώματα και ασφάλιση. Στη σύσκεψη στην Ιεριχώ, παίρνει τον λόγο η Ρούλαα, συνδικαλίστρια που εργάζεται πάνω από 20 χρόνια ως οικιακή βοηθός στους εποίκους. Ολα αυτά τα χρόνια δουλεύει χωρίς δικαιώματα, χωρίς χαρτιά, χωρίς ασφάλιση. «Δουλεύουμε μέσω δουλεμπορικού, αυτοί μας παίρνουν τα περισσότερα χρήματα, και μας απομένουν χρήματα που δεν φτάνουν ούτε για τα βασικά. Εμείς δουλεύουμε στους εποικισμούς επειδή δεν έχουμε άλλη επιλογή. Δεν θέλουμε τέτοια δουλειά, ελπίζουμε ότι κάποια μέρα θα σταματήσουμε να δουλεύουμε εκεί».

Η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ μίλησε στις επισκέψεις της με πολλούς Παλαιστίνιους εργαζόμενους. Στην Ιεριχώ, επισκέφθηκε ένα συσκευαστήριο με εκατοντάδες εργαζόμενους, όπου ο Μάρκος Μπεκρής απευθύνθηκε σε αυτούς:

«Εμείς ως Ελληνες εργαζόμενοι ήρθαμε εδώ για να σας πούμε ότι θα συνεχίσουμε να εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι στην Παλαιστίνη να έχουν τη δική τους πατρίδα, για να μπορούν να δουλεύουν χωρίς εποίκους, χωρίς εποικισμούς, χωρίς κατοχή, χωρίς να τους κλέβουνε τη γη. Οι λιμενεργάτες στον Πειραιά αυτό το οποίο κάνανε ήταν να σταματήσουν ρουκέτες, όπλα, σφαίρες, στρατιωτικό χάλυβα, τα οποία πηγαίνανε στο κράτος - δολοφόνο και τον IDF για να σκοτώσουν τον λαό σας. Ο,τι έχουμε δει αυτές τις μέρες στην Παλαιστίνη - που άλλο είναι να τα ακούς, άλλο να το βλέπεις και να το ζεις - θα τα μεταφέρουμε στον ελληνικό λαό, στους εργαζόμενους, στους φίλους και τις οικογένειές μας.

Η δική σας στάση γεμίζει θάρρος και δίνει κουράγιο και δύναμη και λειτουργείτε ως παράδειγμα και για εμάς. Επειδή έχουμε κάτι καθαρό στο μυαλό μας, και το πιστεύουμε και το λέμε από καρδιάς, πιστεύουμε ότι κανένας άνθρωπος, κανένας λαός δεν μπορεί να είναι πραγματικά ελεύθερος αν δεν είναι και ο παλαιστινιακός λαός ελεύθερος, αν δεν έχει τη δική του ελεύθερη πατρίδα. Θα είμαστε μαζί σας μέχρι το τέλος, μέχρι να μπορέσετε να ζήσετε και εσείς και εμείς όπως μας αξίζει. Γιατί όλος αυτός ο πλούτος που υπάρχει γύρω μας τον δημιουργούμε εμείς, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες. Και αυτόν προσπαθούν να μας κλέψουν. Ο λαός σώζει τον λαό, ζήτω η ελεύθερη Παλαιστίνη!».

Δραματική είναι η εικόνα που αποτυπώθηκε σε ορισμένους από τους δεκάδες προσφυγικούς καταυλισμούς της Δυτικής Οχθης που επισκέφθηκε η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, όπως αυτός του Al-Jalazone, βόρεια της Ραμάλα, όπου ζουν σε ασφυκτικές συνθήκες πάνω από 15.000 άνθρωποι, πρόσφυγες στην ίδια τους τη χώρα.

Η Ασια Τζιχάντ Κάνταρι μίλησε στη σύσκεψη στην Τουλκαρέμ με δάκρυα στα μάτια. Το σπίτι της ήταν σε μια συνοικία του καταυλισμού προσφύγων της Τουλκαρέμ. Για περίπου 60 ημέρες, ο καταυλισμός δεχόταν επιθέσεις και επιδρομές από τον κατοχικό στρατό, αλλά αυτή αρνιόταν να φύγει από το σπίτι της. «Ελεγα, θα μείνω σπίτι μου μέχρι να με βγάλουν με τη βία. Τελικά, στις 21 Απριλίου, τη νύχτα ήρθαν στο σπίτι και με βγάλανε. Σε αυτό το σπίτι έχω όλες τις μνήμες και την ιστορία της οικογένειάς μου. Κατεδάφισαν το σπίτι χωρίς να μας δώσουν την ευκαιρία να βγάλουμε τα πράγματά μας.

Ηρθα στη συνοικία Κτάμπα να μείνω. Τον Ιούλη κατεδάφισαν το σπίτι μας και εκεί. Εχω γίνει πρόσφυγας τέσσερις φορές. Κάθε φορά το σπίτι μου το καταστρέφουνε. Τώρα μένω σε ένα σπίτι απέναντι από ένα μπλόκο των Ισραηλινών. Δεν πήρα μαζί μου τίποτα». Η ίδια τώρα αντιμετωπίζει την έξωση από τον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος. «Ευχαριστώ που με ακούσατε. Ελπίζουμε ότι μία μέρα θα γυρίσουμε στα σπίτια μας. Μας κατεδάφισαν το σπίτι, αλλά ακόμα και σε μία τέντα να χρειαστεί να μείνουμε, θα γυρίσουμε στο στρατόπεδο προσφύγων γιατί θέλουμε να ζήσουμε τη ζωή μας εκεί».

Η αντιπροσωπεία βρέθηκε επίσης σε ένα σχολείο που έχει μετατραπεί σε προσφυγικό καταυλισμό. Οι άνθρωποι εκεί εκδιώχθηκαν από το στρατόπεδο προσφύγων της Τουλκαρέμ από τον κατοχικό στρατό και δεν τους επιτρέπει να επιστρέψουν, ούτε για να πάρουν τα πράγματά τους. Από τα παράθυρα του κτιρίου φαίνεται απέναντι το στρατόπεδο προσφύγων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν. Οι πρόσφυγες μας δείχνουν από εκεί τα σπίτια τους. Αδεια, διαλυμένα, κατεδαφισμένα. Στον δρόμο που άνοιξαν οι μπουλντόζες, είναι σταθμευμένο ένα ισραηλινό στρατιωτικό όχημα.

«Αυτό το σχολείο θα έπρεπε να είναι μέρος για τα παιδιά να μορφώνονται. Αλλά έγινε προσφυγικός καταυλισμός», είπε ο Hasan Khraishi, και πρόσθεσε: «Θέλουν να συγκεντρώσουν όλο τον κόσμο μέσα στην πόλη, που είναι περικυκλωμένη. Απομονώνουν τα χωριά, ελέγχουν τη γη και κάνουν εποικισμούς. Θέλουν να αποτελειώσουν τους πρόσφυγες, για αυτό στοχεύουν τους καταυλισμούς, για να εξαφανιστεί το δικαίωμά τους στην επιστροφή στα σπίτια τους. Υπάρχουν οικογένειες εδώ ακόμα και με 9 μέλη που ζουν σε ένα δωμάτιο».

Ενας πατέρας κρατά στην αγκαλιά του το δύο μηνών παιδί του. Γεννήθηκε στο σχολείο. «Εμείς αγαπάμε τη ζωή. Είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα να ζεις έτσι; Πώς μπορεί κανείς να ζει έτσι; Εγώ είμαι Παλαιστίνιος και ζω εδώ, και ακόμα και σε μένα φαίνεται απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει. Ελπίζω ότι βλέπετε εδώ, να τα μεταφέρετε στον κόσμο. Αναγκάσανε έναν γείτονα να γυρίσει όλα τα σπίτια και να μας ενημερώσει ότι μας δίνουν 5 λεπτά να φύγουμε από τα σπίτια μας. Η γυναίκα μου τότε ήταν έγκυος 2 μηνών. Με την μπουλντόζα κατεδάφισαν το σπίτι μας. Την πρώτη νύχτα που μας διώξανε μείναμε στους δρόμους. Μετά ήρθαμε σε αυτό το σχολείο. Θέλω να σας ευχαριστήσω για αυτή την επίσκεψη, αλλά και να ευχαριστήσω τους λαούς όλων των χωρών για την αλληλεγγύη τους».