Είναι αρνητικός γιατί όλα τα άλλα κόμματα, ανεξάρτητα από «χωροταξία», είναι κόμματα που υποστηρίζουν την ΕΕ, κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Ομως ακριβώς για αυτόν τον λόγο είναι ακόμα μεγαλύτερη η ανάγκη να δυναμώσει όσο γίνεται περισσότερο η φωνή του ΚΚΕ στην Ευρωβουλή. Γιατί είναι η μοναδική φωνή που δεν εκφράζει συμφέροντα του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά υπερασπίζεται το δίκιο και τα συμφέροντα του λαού.

Η ψήφος των λαϊκών στρωμάτων πιάνει τόπο όταν ευθυγραμμίζεται με τα δικά τους συμφέροντα και όχι με τα συμφέροντα του αντιπάλου τους. Κι αυτό μπορεί να το εκφράσει μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ. Γιατί η δύναμη που θα δώσει ο λαός στο ΚΚΕ, επιστρέφει πολλαπλάσια στον ίδιο, συμβάλλει στην ενίσχυση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, στην πάλη και τον αγώνα για τις σύγχρονες εργατικές λαϊκές - ανάγκες. Αυτό δείχνει άλλωστε και η προηγούμενη πείρα.

• Οταν μετά το έγκλημα στα Τέμπη ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ προσπαθούσαν να συγκαλύψουν τις ευθύνες της ΕΕ, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ αποκάλυπταν ότι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση, αξιολογώντας την πορεία ανάπτυξης του συστήματος ERTMS, σε έκθεσή της αφαιρεί την υποχρέωση από τα μονοπώλια που διαχειρίζονται τις γραμμές να εφαρμόζουν τα συστήματα ασφαλείας! Κι όλα αυτά ενώ χιλιάδες λαού διαδήλωναν τους προηγούμενους μήνες «Τα κέρδη τους - οι ζωές μας», οι δε οικογένειες των 57 νεκρών στα Τέμπη ψάχνουν το δίκιο τους απέναντι στα μονοπώλια και στα κόμματά τους.
• Την ώρα που ο τόπος έβραζε με τις αποκαλύψεις για τη διαφθορά και τη διαπλοκή στο Ευρωκοινοβούλιο, με αφορμή την «υπόθεση Καϊλή», οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ αποκάλυπταν ότι πέρασε ψήφισμα στην Ευρωβουλή με το οποίο αναγνωριζόταν ότι η δυνατότητα των λόμπι «να επηρεάζουν τη λήψη αποφάσεων στο Κοινοβούλιο αποτελεί ζωτικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας»! Ηταν μάλιστα οι μοναδικοί που το καταψήφισαν, σε σύνολο 705 ευρωβουλευτών!
• Μετά τη φονική πλημμύρα στη Μάνδρα, το 2017, τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι το 2018, οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ενωση, με λόγια ...συμπόνοιας, προσπαθούσαν να κρύψουν τις εγκληματικές τους ευθύνες. Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ αποκάλυπταν τον περίφημο «Οδηγό ανάλυσης κόστους - οφέλους» για τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας της ΕΕ, που δείχνει ότι πίσω από την παντελή έλλειψη μέτρων αντιπλημμυρικής θωράκισης βρίσκεται και η πολιτική της ΕΕ, που τα αντιμετωπίζει ως «κόστος».
• Οταν η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα πανηγυρίζουν για το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ και το παρουσιάζουν περίπου ως ένα βαρέλι με χρήματα που θα μοιράζονται στον λαό, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ αποκαλύπτουν τα εκατοντάδες αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που παίρνονται σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων για να εκταμιευθούν οι δόσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η ένταση των πλειστηριασμών και των εξώσεων, η απογείωση της φορολογίας στους αυτοαπασχολούμενους, κ.ά.
• Οταν πέρναγε η «πράσινη» ΚΑΠ στην ΕΕ και η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ την παρουσίαζαν ως το «εργαλείο» που θα έφερνε ποιοτικά προϊόντα και εισόδημα στους αγρότες, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ αποκάλυπταν ότι η ΚΑΠ επιβάλλει δυσβάσταχτες «πράσινες» υποχρεώσεις στις αγροτικές οικογένειες. Και παρέχει περαιτέρω διευκολύνσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους για τιμές κάτω του κόστους στο χωράφι και πολλαπλασιασμό τους στο ράφι, για αθρόες εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από το εξωτερικό.

Ο Κώστας Παπαδάκης, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και εκ νέου υποψήφιος, θα επισκεφτεί τη Θεσσαλονίκη την Κυριακή 21 Απρίλη και θα μιλήσει στις εξής εκδηλώσεις:

Στις 11 π.μ., στο Κέντρο Πολιτισμού «Χρήστος Τσακίρης» (Λαγκαδά 221), σε εκδήλωση της ΤΟ Δυτικής Θεσσαλονίκης, με θέμα: «Με το ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό για πανευρωπαϊκή αντεπίθεση».

Στις 6 μ.μ., στην πλατεία Μακεδονομάχων (έναντι ναού Παναγίας Αχειροποιήτου), σε εκδήλωση της ΤΟ Δήμου Θεσσαλονίκης, με θέμα: «Σπίτια στο σφυρί, πανάκριβα ενοίκια. Η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων και η πρόταση του ΚΚΕ για τη λαϊκή στέγη».

Η τοποθέτησή της άρχισε με αναφορά στην επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ και στους κινδύνους γενίκευσης του πολέμου στην περιοχή, από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που «ανοίγουν τις πύλες της κολάσεως» για τους λαούς. Εθεσε από την αρχή το πραγματικό δίλημμα των εκλογών με κριτήριο τα συμφέροντα των εργαζομένων, του λαού, της νεολαίας, τονίζοντας ότι κρίνεται πόσο πιο ισχυρό θα είναι το ΚΚΕ, που αντιστρατεύεται την ΕΕ των μονοπωλίων, αυτήν τη φυλακή για τους λαούς, και πόσο αποδυναμωμένοι οι εκπρόσωποι των κομμάτων που υπερασπίζονται τη στρατηγική του κεφαλαίου. Εφερε παραδείγματα από την κοινή στάση των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, όπως και της Νέας Αριστεράς, αλλά και της Ελληνικής Λύσης, σε μια σειρά Οδηγίες και ψηφίσματα της ΕΕ που εντείνουν την ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας, όπως για τη μονιμοποίηση των «πράσινων χαρατσιών».

Σε σχέση με τα κόμματα της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας επεσήμανε ότι «μπορεί στα λόγια να φαίνονται ότι αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά με τον εξωραϊσμό της ΕΕ, με την επίκληση της απάτης για "ευρωπαϊκή δημοκρατία" που δήθεν μπορεί να υπερασπιστεί το "κράτος δικαίου", αυτό που ουσιαστικά κάνουν είναι να γίνονται το μεγαλύτερο "πλυντήριο" της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζει και η κυβέρνηση Μητσοτάκη».

Συνεχίζοντας υπογράμμισε ότι «η ΕΕ τσακίζει κάθε κοινωνικό δικαίωμα στο όνομα του "ατομικού δικαιωματισμού", το κρατικό δόγμα "ουδείς εξαιρείται των παρακολουθήσεων" έχει τη βούλα του Συντάγματος αλλά και του ευρωπαϊκού δικαίου. Το "κράτος δικαίου" της ΕΕ είναι αληθινός βάλτος για τα δικαιώματα του λαού. Αξία της είναι η ίδια η δικτατορία των μονοπωλίων της, είναι η καταστολή, οι τρομονόμοι ακόμα και στην Τέχνη, ο δραστικός περιορισμός των λαϊκών ελευθεριών».

Καταλήγοντας, η Βιβή Δάγκα τόνισε: «Με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ μπορεί να εκφράσει ο λαός μας και την αποδοκιμασία του στην ΕΕ, που αποδείχθηκε φυλακή των λαών, συμμαχία των μονοπωλίων, παράδεισος των λόμπι, πρωταγωνίστρια στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους.

Ο λαός και η νεολαία έχουν να "ακουμπήσουν" στην πολιτική διεξόδου του Κόμματος, που σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο: Το κεφάλαιο και τη στρατηγική του. Αυτός είναι ο δρόμος για να πετύχουμε κατακτήσεις στο σήμερα, να εμποδίσουμε αντιλαϊκά μέτρα, να πάρουμε ανάσες ανακούφισης αλλά και αισιοδοξίας. Η ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές του Ιούνη θα είναι η καλύτερη συμβολή σε αυτήν την υπόθεση».

Η συζήτηση έκλεισε με τους συμμετέχοντες να δίνουν ραντεβού στην απεργία στις 17 Απρίλη και στις πρωτοβουλίες της Κομματικής Οργάνωσης που θα ακολουθήσουν.

Το ευρωψηφοδέλτιο του ΚΚΕ παρουσιάστηκε το πρωί της Κυριακής, από τον ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρη Κουτσούμπα, σε κατάμεστη αίθουσα του ξενοδοχείου «Κάραβελ». Μετά την ομιλία από τον Δ. Κουτσούμπα, ακολούθησαν παρεμβάσεις από τους υποψήφιους ευρωβουλευτές Γιώργο Κεντρωτή, Κατερίνα Δεμέτη, Ανέστη Τσουκαράκη, Κατερίνα Γεράκη, Λευτέρη Νικολάου - Αλαβάνο, Κώστα Παπαδάκη.

Εργάτες, υπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, συνταξιούχοι, άνθρωποι των Τεχνών και των Γραμμάτων, του Αθλητισμού έδωσαν μαζικά και μαχητικά το «παρών» στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σε κλίμα αγωνιστικής αισιοδοξίας για την επιτυχή έκβαση της μάχης των ευρωεκλογών.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ, οι βουλευτές και ευρωβουλευτές του Κόμματος και σύσσωμο το ευρωψηφοδέλτιο.

Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους διακρίναμε τους τραγουδιστές Διονύση Τσακνή, Γιώργο Μαργαρίτη, Γιώτα Βέη. Τους ηθοποιούς Παύλο Ορκόπουλο, Θέμη Πάνου, Αντώνη Ξένο και Αγγελική Ξένου. Τον μαέστρο Χρήστο Κολοβό. Την μεσόφωνο Λυδία Αγγελοπούλου. Τον τενόρο Σταμάτη Μπερή. Τον συνθέτη, στιχουργό και μουσικό παραγωγό Βαγγέλη Σερίφη. Τον σκηνοθέτη Γιάννη Κατωμερή. Τον Νότη Μαριά, πρώην ευρωβουλευτή και καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τον Γιάννη Μηλιό, οικονομολόγο, καθηγητή του ΕΜΠ. Τον Γιάννη Βασιλειάδη, αναπληρωτή καθηγητή Παθολογίας - Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ. Τον σεισμολόγο Σταύρο Τάσσο. Τον Σπύρο Τζόκα, πανεπιστημιακό, συγγραφέα, πρώην δήμαρχο Καισαριανής. Τον δήμαρχο Πάτρας, Κώστα Πελετίδη, και τον δήμαρχο Χαϊδαρίου, Μιχάλη Σελέκο. Τον Γιάννη Αγγέλου, συνταγματάρχη (ΜΧ) ε.α., και τον Γιάννη Ντουνιαδάκη, υποναύαρχο ε.α.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Οπως καταλαβαίνετε, κάπως διαφορετικά θα ξεκινούσα σήμερα την ομιλία μου για την παρουσίαση του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές. Οι συνθήκες όμως δεν το επιτρέπουν.

Χθες (13/4) μέσα στη νύχτα είχαμε, όπως ξέρετε, την αναμενόμενη επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ, ως αντίποινα στην εγκληματική επίθεση του ισραηλινού κράτους στην ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό της Συρίας, με νεκρούς Ιρανούς αξιωματούχους. Αυτή η εξέλιξη συνιστά επικίνδυνη κλιμάκωση του πολέμου στη Μέση Ανατολή, που μπορεί να πάρει τρομακτικές διαστάσεις σε περίπτωση επίθεσης του Ισραήλ και των συμμάχων του κατά του Ιράν.

Το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει από την πρώτη στιγμή ότι η ισραηλινή κατοχή και η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, με τη στήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, οι ισραηλινές επιθέσεις στη Συρία και τον Λίβανο, καθώς επίσης οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην Ερυθρά Θάλασσα, διαμορφώνουν τους όρους για γενίκευση του πολέμου. Οι λαοί της περιοχής, μαζί και ο λαός μας, είναι στη δίνη μεγάλων κινδύνων.

Η Ελλάδα, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και τη συνενοχή του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων, είναι μπλεγμένη μέχρι τον λαιμό σε δύο ταυτόχρονους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία, με οδυνηρές συνέπειες.

Ο λαός να μην αποδεχτεί να γίνει «κρέας για τα κανόνια» των ιμπεριαλιστών, για τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης. Να καταδικάσει αποφασιστικά την κυβέρνηση της ΝΔ και όλα τα άλλα ΝΑΤΟικά - ευρωατλαντικά κόμματα, να δώσει δύναμη στο ΚΚΕ, που παλεύει με συνέπεια για να ζήσουν οι λαοί ειρηνικά, αποτινάζοντας την καπιταλιστική βαρβαρότητα, που γεννάει πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά.

Παρουσιάζουμε σήμερα τους 42 αγωνιστές και αγωνίστριες υποψήφιους που απαρτίζουν το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ για τη μάχη των ευρωεκλογών της 9ης Ιούνη.

Μια μάχη που θα δώσουμε όλες και όλοι μαζί, χέρι χέρι, μέλη, στελέχη, φίλοι του ΚΚΕ, άνθρωποι που συμπορεύονται χρόνια μαζί μας ή άλλοι που έκαναν το βήμα μόλις πρόσφατα, καθώς και πολλοί ακόμα σε ολόκληρη τη χώρα με τους οποίους έχουμε συναντηθεί και έχουμε χτίσει δεσμούς μέσα στους καθημερινούς λαϊκούς αγώνες.

Μια μάχη που θα τη δώσουμε ακούραστα, με όλες μας τις δυνάμεις.

- Γιατί σε αυτές τις ευρωεκλογές κρίνεται η ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης της ΕΕ και της στρατηγικής του κεφαλαίου.

- Κρίνεται κυρίως το πόσο πιο ισχυρό θα είναι το ΚΚΕ και πόσο πιο αποδυναμωμένα θα είναι συνολικά όλα τα κόμματα του μεγάλου κεφαλαίου και της ΕΕ, είτε αυτά βρίσκονται στην κυβέρνηση είτε στη «συμπολιτευόμενη» αντιπολίτευση!

- Κρίνεται το πόσο θα δυναμώσει ο αγώνας για την πραγματική και ρεαλιστική διέξοδο από τον φαύλο κύκλο της εκμετάλλευσης και της αδικίας, των πολέμων και της φτώχειας.

Πραγματική και ρεαλιστική διέξοδος προς όφελος του λαού υπάρχει, και βρίσκεται στην πολιτική και στο ανατρεπτικό Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Με τον λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει, με τα κλειδιά της ανάπτυξης και της οικονομίας στα δικά του χέρια, σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από τις επικίνδυνες δεσμεύσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Οσο κι αν κάποιοι μιλώντας για τις ευρωεκλογές λένε για «χαλαρή ψήφο», τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Γιατί καθόλου «χαλαρά» δεν είναι, άλλωστε, όλα αυτά που μας έρχονται ως κατευθύνσεις από την ΕΕ, από το Ευρωκοινοβούλιο, και αποτελούν το 90% των νόμων που ψηφίζονται στη συνέχεια από τις κυβερνήσεις και τα άλλα κόμματα στη χώρα μας.

Είναι μια πραγματικότητα και έτσι πρέπει να αποτυπωθεί στην εργατική - λαϊκή συνείδηση και ψήφο: Πίσω από όλα τα μεγάλα προβλήματα του λαού, την ακρίβεια, την εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας. Πίσω από τους πλειστηριασμούς των λαϊκών κατοικιών, πίσω από την έλλειψη πραγματικής Πολιτικής Προστασίας, όπως και πίσω από το έγκλημα των Τεμπών, βρίσκεται η ΕΕ και οι πολιτικές της κατευθύνσεις, τις οποίες υλοποιεί μέχρι κεραίας σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως πριν οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.

Και όταν δεν τις υλοποιούν ως κυβερνήσεις, τις στηρίζουν ως αντιπολίτευση!

Ας πάψουν να παίζουν παιχνίδια σε βάρος του λαού και της νεολαίας! Χρειάζεται να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους!

Και τι εννοούμε συγκεκριμένα;

-- Οδηγία της ΕΕ αποτελεί το «ξεχείλωμα» του εργάσιμου χρόνου, με μοναδικό κριτήριο το συμφέρον του επιχειρηματία - εργοδότη. Για παράδειγμα ο νόμος Γεωργιάδη, για τη δουλειά μέχρι και 13 ώρες την ημέρα, σε περισσότερους από έναν εργοδότες, όπως και ο νόμος Χατζηδάκη για τη 10ωρη εργασία και τις υπερωρίες που υποτίθεται ότι «πληρώνονται» με ρεπό!

-- Πολιτική της ΕΕ είναι, φυσικά, η ΚΑΠ, που ωθεί τη φτωχή αγροτιά στο ξεκλήρισμα για να συγκεντρώνεται η γη σε λίγα χέρια.

-- Πολιτική της ΕΕ είναι τα Χρηματιστήρια Ενέργειας, η δήθεν «πράσινη» μετάβαση, που οδηγεί σε πανάκριβο ρεύμα και άλλα προϊόντα, την ώρα που το περιβάλλον παραμένει απροστάτευτο από την πολιτική του κέρδους, που το καταστρέφει.

-- Οδηγία και πολιτική της ΕΕ είναι να μη γίνονται τα αντιπλημμυρικά έργα που έχει ανάγκη ο λαός, αλλά να γίνονται μόνο όσα είναι συμβατά με το κριτήριο του κόστους - οφέλους, δηλαδή να κοστίζουν λιγότερο από τις αποζημιώσεις που θα δώσει το κράτος σε περίπτωση καταστροφών, αλλιώς λένε στον λαό: Προτιμότερο να πνιγείς, να καταστραφείς...

-- Οδηγία και πολιτική της ΕΕ είναι η αναγνώριση των πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων, η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, στο πλαίσιο του ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης, αλλά και η συνολική εμπορευματοποίηση του δημόσιου πανεπιστημίου.

-- Πολιτική της ΕΕ είναι η «απελευθέρωση» και η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων, που βήμα το βήμα οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών.

-- Πολιτική της ΕΕ είναι η εμπλοκή της σε πολέμους, όπως στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία και αλλού.

Και, βέβαια, όλες αυτές οι Οδηγίες, οι κατευθύνσεις, δεν «πέφτουν από τον ουρανό».

Τις συνδιαμορφώνουν οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων στις Συνόδους Κορυφής. Από την ακροδεξιά Μελόνι της Ιταλίας, τη «φιλελεύθερη» ΝΔ στην Ελλάδα, τον «προοδευτικό» Σάντσεθ στην Ισπανία, μέχρι την κυβέρνηση συνασπισμού στη Γερμανία.

Και μετά τις ψηφίζουν όλες οι Ευρωομάδες, στις οποίες συμμετέχουν τα υπόλοιπα ελληνικά κόμματα στο Ευρωκοινοβούλιο, πότε όλοι μαζί και πότε σε διάφορους συνδυασμούς.

Για να το πούμε απλά: Τα περισσότερα από αυτά που ψηφίζονται ως νόμοι και εφαρμόζονται στη χώρα μας, τα έχουν ήδη ψηφίσει από πριν στο Ευρωκοινοβούλιο η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, η Ελληνική Λύση, σε επίπεδο ΕΕ.

Και αν μέσα στην ελληνική Βουλή προσπαθούν κάποιες φορές να κρατήσουν τα προσχήματα, κοροϊδεύοντας τον λαό, προσπαθώντας να του ρίξουν στάχτη στα μάτια, τα στοιχεία από τις ψηφοφορίες στο Ευρωκοινοβούλιο την τελευταία 5ετία τούς αποκαλύπτουν:

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ψηφίσει ό,τι και η ΝΔ στο 75% των ψηφοφοριών!

-- Το ΠΑΣΟΚ έχει ψηφίσει ό,τι και η ΝΔ στο 93% των ψηφοφοριών!

-- Η Ελ. Λύση έχει ψηφίσει ό,τι και η ΝΔ στο 54,3% των ψηφοφοριών!

-- ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά έχουν τοποθετηθεί με την ίδια ψήφο στο 70% των ψηφοφοριών!

Μέσα στις παραπάνω ψηφοφορίες συμπεριλαμβάνονται, φυσικά, και αυτές που δίνουν το «πράσινο φως» στην εμπλοκή της ΕΕ στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και στη στήριξη του κράτους του Ισραήλ, που δολοφονεί τον Παλαιστινιακό λαό.

Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ευρωβουλευτές που είναι σήμερα στη Νέα Αριστερά και στην Ελληνική Λύση, στήριξαν ψήφισμα που έδωσε άλλοθι με την ανιστόρητη θέση περί δήθεν «δικαιώματος στην αυτοάμυνα» στο κράτος - κατακτητή του Ισραήλ για να συνεχίζει να εξοντώνει τον Παλαιστινιακό λαό, με τους αμάχους - θύματα, τα περισσότερα παιδιά, να έχουν ξεπεράσει μέσα σε λίγους μήνες τις 35.000.

Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά υπερψήφισαν την αποστολή όπλων στο αντιδραστικό καθεστώς Ζελένσκι, εμπλέκοντας τη χώρα μας στο μακελειό ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην Ουκρανία!

Και μετά έρχονται και στήνουν τις «κοκορομαχίες» τους για κάθε δευτερεύον ζήτημα ή για διάφορα κουτσομπολιά, για να παγιδέψουν τον κόσμο ότι δήθεν έχουν τεράστιες διαφορές και να τον εγκλωβίσουν έτσι ξανά στις διάφορες παραλλαγές της παρόμοιας πολιτικής τους.

Γι' αυτό, σε τελική ανάλυση, οι διαφορές τους καταλήγουν στο αν ο ένας έχει στην κατοχή του το σπίτι του Βολταίρου και 41 ακίνητα και αν ο άλλος αγόρασε σπίτι 2 εκατομμυρίων ευρώ στο Κολωνάκι, και το φλεξάρει κιόλας στον λαό, που στενάζει οικονομικά...

Βέβαια, εκτός από αυτά που έχουν ήδη στηρίξει, ψηφίσει και υλοποιήσει, υπάρχει και το κοινό τους κυβερνητικό πρόγραμμα, που θα υλοποιήσουν από κοινού τα επόμενα χρόνια και στη χώρα μας.

Ο τίτλος του είναι «Νέο Δημοσιονομικό Πλαίσιο» της ΕΕ. Αυτό είναι το κοινό πρόγραμμα όλων των άλλων κομμάτων του κατεστημένου!

Και αυτό το πρόγραμμα έρχεται να κλιμακώσει την πολιτική που έχει οδηγήσει σήμερα 2,6 εκατομμύρια ανθρώπους στη χώρα μας στα πρόθυρα της φτώχειας και της εξαθλίωσης, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.

Φέρνει όμως και νέα σκληρά μέτρα που σωρεύονται στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. Στον πυρήνα του προγράμματος βρίσκονται:

- Η κλιμάκωση των «ματωμένων» πρωτογενών πλεονασμάτων στο 2% του ΑΕΠ.

- Η παραπέρα καθήλωση των μισθών.

- Η ένταση της φοροαφαίμαξης των λαϊκών νοικοκυριών με «πράσινα» χαράτσια.

- Η ένταση των πλειστηριασμών και των απειλών για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων.

Προβλέπει ακόμα ότι οποιαδήποτε νέα κρατική δαπάνη θα απαιτεί μόνιμα έσοδα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτό σημαίνει είτε «πάγωμα» και μείωση των κρατικών δαπανών, ακόμα και για στοιχειώδεις ανάγκες, είτε έκτακτη φορολογία στον λαό για παροχές - ψίχουλα και ξαναμοίρασμα της φτώχειας.

Το διακύβευμα των ευρωεκλογών, λοιπόν, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, είναι απλό, σαφές και αμείλικτο:

Σε όλα τα παραπάνω και σε πολλά ακόμα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε, ο λαός και η νεολαία θα πουν «ναι, συμφωνούμε, προχωρήστε»; `Η θα στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης, αντίθεσης και θα πουν «ως εδώ, δεν σας νομιμοποιώ με την ψήφο μου για να συνεχίσετε αυτά τα εγκλήματα σε βάρος μου»;

Και όποιος αποφασίσει να κάνει το δεύτερο, πρέπει να ξέρει ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με ψήφο στο ΚΚΕ. Γιατί το ΚΚΕ είναι ο γνήσιος, ο σταθερός, ο διαχρονικός και αταλάντευτος αντίπαλος της ΕΕ και της πολιτικής της.

Κι ας προσπαθούν ορισμένοι να παραπλανήσουν, ρωτώντας δήθεν πονηρά, γιατί το ΚΚΕ ζητάει ψήφο στις ευρωεκλογές, αφού είναι αντίθετο στην ΕΕ;

Μα, ακριβώς γι' αυτό τη ζητάει!

Γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να αποκαλύπτει την ΕΕ και την πολιτική της, να ενημερώνει πλατιά τον ελληνικό λαό και να μπαίνει μπροστά στον αγώνα για να αντιπαλέψει την αρνητική για τον λαό πολιτική της!

Και γι' αυτό το ΚΚΕ πρέπει να ενισχυθεί, ειδικά στις ευρωεκλογές.

Οποιαδήποτε άλλη ψήφος σημαίνει έγκριση αυτής της πολιτικής που μας έχει φέρει στα σημερινά αδιέξοδα.

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Ο κ. Μητσοτάκης ζητάει ψήφο στη ΝΔ για να διασφαλιστεί η σταθερότητα στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, για να έχει, όπως λέει, περισσότερη ορμή να υλοποιήσει τις αντιλαϊκές του μεταρρυθμίσεις!

Αυτά, όμως, περισσότερο ως απειλές πρέπει να ακούγονται από τον λαό...

Αν έκανε όσα έκανε μέσα στους τελευταίους εφτά μήνες, σκεφτείτε τι έχει να κάνει στη συνέχεια, αν τον επιβραβεύσει ο λαός στις ευρωεκλογές...

Γιατί η σταθερότητα της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν είναι ούτε σημαίνει καμιά σταθερότητα για τον ελληνικό λαό, αλλά περισσότερη αστάθεια στη ζωή του.

Σημαίνει να μην ξέρει ο εργαζόμενος πώς θα βγάλει τον μήνα, με τον μισθό που τελειώνει στις 15.

Να μην ξέρει ο αυτοαπασχολούμενος επαγγελματίας πώς θα πληρώσει τον φόρο για ένα εισόδημα που δεν είχε.

Να μην ξέρει ο αγρότης αν θα μπορέσει να καλλιεργήσει και του χρόνου.

Σημαίνει τα νέα παιδιά, τα νέα ζευγάρια, να μην μπορούν να σχεδιάσουν το αύριο.

Ας αναλογιστούμε ακόμα ότι όλα τα εγκλήματα που μας συγκλόνισαν τα τελευταία χρόνια, με μεγαλύτερο το έγκλημα των Τεμπών, έγιναν σε συνθήκες απόλυτης πολιτικής σταθερότητας... Μέσα λοιπόν σε αυτήν την πολιτική σταθερότητα θρηνήσαμε 57 αθώες ψυχές!

Και με την ευκαιρία: Οσο και να χτυπιέται ο κ. Μητσοτάκης, όσους όρκους και να πάρει, είναι ταυτισμένος, αυτός και η κυβέρνησή του, με τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών. Μια συγκάλυψη που ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Μερίδιο στη συγκάλυψη έχουν οπωσδήποτε και τα υπόλοιπα κόμματα!

Γιατί, ποιος έδωσε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση της ΝΔ να πετάει την μπάλα στην εξέδρα, να μιλάει για «ένα ανθρώπινο λάθος», προκειμένου να βγάλει λάδι την πολιτική της «απελευθέρωσης» της ΕΕ, της ιδιωτικοποίησης στους σιδηροδρόμους, με το κομμάτιασμα του ΟΣΕ, τη μείωση του προσωπικού, την εγκατάλειψη των υποδομών ασφάλειας γιατί κοστίζουν;

Δεν ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που υλοποίησαν μέχρι κεραίας την ίδια πολιτική, που υπαγόρευε μάλιστα η «αγία τους οικογένεια», η ΕΕ, που όλοι έτρεξαν να «ξεπλύνουν»;

Λογικό γι' αυτούς είναι, αφού ευρωεκλογές έχουμε και η αντίθεση απέναντι στην ΕΕ μεγαλώνει και φοβούνται μην τους πάρει και τους σηκώσει...

Την ίδια ώρα, το ΚΚΕ κατάφερε με τη στάση και τη δράση του, η κυβέρνηση της ΝΔ, έναν χρόνο μετά, να απολογείται για το έγκλημα στα Τέμπη, απ' το οποίο πίστευε ότι θα τη βγάλει καθαρή!

Και δεν είναι μόνο η πρόταση στη Βουλή για εξεταστική επιτροπή και όσα τερατώδη για τις ευθύνες όλων τους αποκαλύφτηκαν.

Είναι και η μεγαλειώδης απεργία στις 28 Φλεβάρη, έναν χρόνο μετά το έγκλημα, απεργία που παίρνει τη θέση της δίπλα στις μεγαλύτερες απεργιακές μάχες των τελευταίων χρόνων.

Είναι η ακούραστη δράση των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών, παντού, που συμβάλλει ώστε να γραφτεί στην εργατική - λαϊκή συνείδηση ότι οι πραγματικοί ένοχοι και οι αιτίες γι' αυτό το έγκλημα και για όλα τα εγκλήματα, είναι το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης και του κέρδους που όλες αυτές οι κυβερνήσεις και τα κόμματά τους υπηρετούν.

Αυτό, λοιπόν, που πραγματικά κρίνεται για τον λαό είναι η σταθερότητα και η ενδυνάμωση της μαχητικής αντιπολίτευσης, της αμφισβήτησης, της σύγκρουσης με την κυβέρνηση, την ΕΕ, το κεφάλαιο.

Και όπως αποδείχθηκε περίτρανα τους προηγούμενους μήνες - όσο κάποιοι αναρωτιόνταν αν υπάρχει αντιπολίτευση ή την έψαχναν από εδώ και από εκεί... - την πραγματική αντιπολίτευση την έκανε ο λαός, η νεολαία, το κίνημά τους, στους αγώνες, στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, στα αγροτικά μπλόκα, στα πανεπιστήμια.

Αυτοί ήταν οι μόνοι που στρίμωξαν κυριολεκτικά την κυβέρνηση της ΝΔ.

Και η ενδυνάμωση αυτών των αγώνων είναι το μόνο που φοβάται. Φοβάται όταν βλέπει μπροστά στα μάτια της αυτό το ποτάμι του λαού και της νεολαίας.

Είδε πως εκεί συναντήθηκαν οι απεργοί εργάτες με τους βιοπαλαιστές αγρότες των μπλόκων, που αγωνίζονταν για την επιβίωσή τους, με τους φοιτητές που για μήνες κουρέλιασαν το νομοσχέδιό της για την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Και όλοι αυτοί ενώθηκαν κάτω από ένα σύνθημα: «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

Αρα η μόνη ψήφος που φοβάται η κυβέρνηση της ΝΔ και το σύστημα στις ευρωεκλογές, είναι η ψήφος στο ΚΚΕ.

Γιατί εκεί, μέσα στους αγώνες για το δίκιο, για τα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας, θα κατατεθεί αυτή η ψήφος από την επόμενη μέρα.

Εκεί, δηλαδή, που μπορεί ο καθένας και η καθεμιά, από την πείρα του, να δει ποιος είναι μαζί του και ποιος απέναντι...

Ποιος υπηρετεί αυτό το σάπιο σύστημα, που δημιουργεί ολοένα και μεγαλύτερα αδιέξοδα στη ζωή του και ποιος όχι...

Ποιος πετάει δήθεν αντισυστημικές κορόνες και παριστάνει πως τα βάζει με το κατεστημένο και την αδικία και ποιος ειλικρινά αγωνίζεται στο πλευρό του...

Και πραγματικά γελάνε κι οι πέτρες όταν ακούνε πότε τον Κασσελάκη, πότε τον Βελόπουλο να παριστάνουν τους «αντισυστημικούς»! Αλλά η κωμωδία απογειώνεται όταν ακούνε μετά και τον κ. Μητσοτάκη να μιλάει για «τον κίνδυνο ενός νέου αντισυστημισμού», τον οποίο, μάλιστα, τον βλέπει στον κ. Κασσελάκη και τον κ. Βελόπουλο...

Δεν λέμε... Επιλέγει βολικούς για τον ίδιο και το σύστημά του δήθεν αντίπαλους! Δύο μεγαλοεπιχειρηματίες - έτσι τουλάχιστον παρουσιάζουν τους εαυτούς τους, εμείς δεν παίρνουμε και όρκο - αλλά κυρίως δύο πολιτικά πρόσωπα που εκπροσωπούν κόμματα με τη συγκεκριμένη μέχρι τα μπούνια συστημική πολιτική...

Αντισυστημικός ο αμερικανόφερτος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που μπορεί και να βρεις και τη φωτογραφία του σε λεξικό, δίπλα στη λέξη καπιταλιστικό σύστημα; Πόσο αντισυστημικός μπορεί να είναι κάποιος ο οποίος έφτασε να δηλώνει πως «το ΝΑΤΟ είναι ιερή αμυντική συμμαχία»; Ούτε βουλευτής της ΕΡΕ της δεκαετίας του '50 να ήταν!

Οσο για τον κ. Βελόπουλο, τα πράγματα είναι πιο σοβαρά, όταν δεν καταντάνε κωμικά...

Απλά γιατί αντισυστημικός δεν είναι αυτός που κλίνει σε όλες τις πτώσεις τη λέξη «ολιγαρχία» από το βήμα της Βουλής, ενώ στην πραγματικότητα την υπηρετεί, αλλά αυτός που την πολεμάει στην πράξη παντού. Κι ο Βελόπουλος ψάχνει μόνο για ψηφαλάκια και λοιδορεί τους αγώνες του λαού και της νεολαίας μας.

Είναι προφανές ότι αυτά τα ψευτοδίπολα βολεύουν και τις δύο μεριές, γι' αυτό και ο κ. Μητσοτάκης δίνει σε αυτούς τους αντιπάλους του χαρακτηριστικά που δεν έχουν.

Αλλωστε, επανειλημμένα έχουμε πει ότι εάν δεν υπήρχαν Κασσελάκης και λοιποί μάλλον θα έπρεπε να τους εφεύρει.

Το έχουμε ξαναδεί το έργο, πριν ήταν τραγωδία, τώρα κωμωδία.

Η ΝΔ ζητάει ψήφο για να έχει, λέει, δύναμη και να εκπροσωπήσει τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Μόνο που και η ΝΔ και τα άλλα κόμματα δεν είναι εκπρόσωποι γενικά της χώρας και πολύ περισσότερο των λαϊκών συμφερόντων, αλλά της βάρβαρης πολιτικής της ΕΕ και του εγχώριου μεγάλου κεφαλαίου.

Από την άλλη, τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Αριστερά, δεν χάνουν ευκαιρία να καλλιεργούν ψευδαισθήσεις και αυταπάτες για την καλή «ευρωπαϊκή κανονικότητα» και το «κράτος δικαίου» που δήθεν διασφαλίζει η ΕΕ. Διαψεύδονται, όμως, πανηγυρικά κάθε μέρα, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση, που ενταφιάζει μέχρι και τη Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες.

Και ξαφνικά το ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο, με την ίδια σύνθεση, που λίγο καιρό πριν έδινε, υποτίθεται, «ραπίσματα» στην κυβέρνηση της ΝΔ για το «κράτος δικαίου» και υπερασπιζόταν τα «δικαιώματα», τώρα «έγραψε μαύρες σελίδες στην ιστορία του», όπως είπαν κάποιοι επαγγελματίες πεφτοσυννεφάκηδες.

Πώς είναι δυνατές τέτοιες μεταστροφές από τη μία μέρα στην άλλη, δεν μας εξηγούν όμως...

Γιατί, προφανώς, η εξήγηση είναι ότι δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική μεταστροφή. Οπως δεν είναι καμιά μεγάλη αλλαγή, πολιτικά, το να μεταπηδά κάποιος από το ένα κόμμα του συστήματος στο άλλο, όπως βλέπουμε να συμβαίνει.

Ας σκεφτεί σοβαρά ο καθένας και η καθεμιά, τι έχει συμβεί από τις προηγούμενες ευρωεκλογές. Πώς ξεκίνησαν και πώς κατέληξαν οι ευρωκοινοβουλευτικές ομάδες των άλλων κομμάτων, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων...

Γιατί σε αυτά τα 5 χρόνια έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.

Μεταγραφές από το ένα κόμμα στο άλλο, σκάνδαλα που δεν είναι απλώς σκάνδαλα...

Και φτάσαμε σήμερα, παραμονές των ευρωεκλογών, να μπορούμε να πούμε πως μόνο η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με τους δύο ευρωβουλευτές της, τον Κώστα Παπαδάκη και τον Λευτέρη Νικολάου - Αλαβάνο, παρέμεινε σταθερή, όπως εκλέχθηκε.

Και κυρίως, παρέμεινε σταθερή σε αυτά που υποσχέθηκε πριν εκλεγεί.

Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ σταθερά καταψήφιζαν και αποκάλυπταν τα όσα αντιλαϊκά ψήφιζαν όλοι οι άλλοι και είχαν συμφέρον να τα κρύβουν.

Προφύλαξαν τους εργαζόμενους, τον λαό από αιφνιδιασμούς.

Σταθερά αποτελούσαν μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο τη φωνή όσων αγωνίζονταν, έφερναν και μέσα εκεί τα δίκαια αιτήματά τους.

Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, σε αυτήν τη θητεία μόνο, στην Ολομέλεια πραγματοποίησαν πάνω από 320 ομιλίες, πάντα υπέρ των συμφερόντων των πολλών.

Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά, ξεχωρίζουμε όμως ένα:

Οτι σε σύνολο 705 ευρωβουλευτών, μόνο οι δύο ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψήφισαν το κατάπτυστο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου που αναγορεύει τα επιχειρηματικά λόμπι σε «ζωτικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας», αποκαλύπτοντας ότι η αστική «δημοκρατία» που διαφημίζουν είναι η δικτατορία των μονοπωλίων και των λόμπι της διαφθοράς!

Ας σκεφτεί, λοιπόν, καλά ο λαός μας αυτήν τη φορά σε ποιους αξίζει να δώσει περισσότερη δύναμη.

Στα κόμματα εκείνα που σήμερα τα ψηφίζεις και αύριο δεν ξέρεις τι σου βγαίνει, ή στο ΚΚΕ;

Ας σκεφτεί, επίσης, τι μήνυμα θέλει να στείλει στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης, που επίσης βρέθηκαν μαζικά στους δρόμους του αγώνα τα προηγούμενα χρόνια.

- Μήνυμα υποταγής σε όσα μαυρίζουν το κοινό μας μέλλον, ή μήνυμα ότι στην Ελλάδα δυναμώνει κι άλλο το ρεύμα αμφισβήτησης στην κυρίαρχη πολιτική;

- Μήνυμα ηττοπάθειας ή μήνυμα αγώνα και ελπίδας ότι εμείς, οι λαοί, έχουμε τη δύναμη, αν το αποφασίσουμε, να φέρουμε τα πάνω κάτω, να φτάσουμε μέχρι την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και να χτίσουμε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά;

- Να χτίσουμε την Ελλάδα και την Ευρώπη των εργατών, των αγροτών, των λαών, την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού, ή να μείνουμε υποταγμένοι στη σημερινή κατάσταση των αδιεξόδων για τους λαούς;

Η τραγωδία αυτή αποκάλυψε με τον πιο εμφατικό τρόπο τον εγκληματικό, απάνθρωπο και βάρβαρο χαρακτήρα της πολιτικής της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων απέναντι σε μετανάστες και πρόσφυγες, απέναντι στα κατατρεγμένα θύματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή, με δηλώσεις του ίδιου του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ, που μετέβη από τις πρώτες ώρες στην περιοχή, μίλησε για ένα έγκλημα, για το οποίο σήμερα, 10 μήνες μετά, δεν έχουν δοθεί απαντήσεις, δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες, με τις έρευνες των αρχών και της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης να συνεχίζονται, άγνωστο για πόσο καιρό ακόμα. Ταυτόχρονα, το ΚΚΕ ήδη από τότε προειδοποιούσε για τις προβλέψεις του νέου Συμφώνου της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο που παζάρευαν τα κράτη - μέλη. (...) Το κείμενο, που τελικά ψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο πριν από λίγες μέρες, επιβεβαίωσε πλήρως την κριτική μας.

(...) Αυτή είναι η ΕΕ. Μια μεγάλη αγκαλιά για τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα λόμπι, μια φυλακή των λαών. Που τσακίζει τα δικαιώματά τους στη δουλειά, στην Υγεία, στην Παιδεία, εμπορευματοποιεί κάθε κοινωνικό αγαθό, καταστρέφει το περιβάλλον, σκορπά τον πόλεμο, την εξαθλίωση, τον ξεριζωμό.

Ομως, ο τροχός της Ιστορίας κινείται πάντα μπροστά. Οι μεγαλειώδεις εργατικοί και λαϊκοί αγώνες σε πολλές χώρες της ΕΕ, οι φοιτητικοί, αγροτικοί, εργατικοί αγώνες στην Ελλάδα, Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων, η αντιπολεμική δράση, η αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό, οι διαδηλώσεις μετά από το έγκλημα της Πύλου, είναι πηγή αισιοδοξίας. Στις 9 Ιούνη με ψήφο στο ΚΚΕ στέλνουμε μήνυμα καταδίκης της βαρβαρότητας στην ιμπεριαλιστική φυλακή της ΕΕ, μήνυμα αγώνα, ελπίδας και προοπτικής για την Ευρώπη της ειρήνης, του σοσιαλισμού, την Ευρώπη των ίδιων των λαών.

(...) Το 1992, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Συνασπισμός - ο πρόγονος του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς - και η Πολιτική Ανοιξη του Αντώνη Σαμαρά υπερψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Μόνο το ΚΚΕ αντιτάχθηκε σθεναρά και την καταψήφισε. (...)

Σήμερα; Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη σιωπηρή ανοχή ή και τη φανερή στήριξη όλων των άλλων αστικών κομμάτων, στυγνά και αδυσώπητα στέλνει ολοένα και περισσότερα όπλα στην αντιδραστική κυβέρνηση του Ζελένσκι. Απαγορευμένα όπλα που κατακαίνε τη σάρκα του ανθρώπου. Του άμαχου πληθυσμού. Των μικρών παιδιών. Εμπλέκει ολοένα και περισσότερο τη χώρα μας σε περιπέτειες και μας καθιστούν στόχο αντιποίνων. Συμμετέχει με πολεμικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα.

Γιατί; Για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των εφοπλιστών. Οχι τα συμφέροντά μας. Βάζει πλάτη στο κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ, στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού. (...) Κι εμείς; Τι κάνουμε εμείς; Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχιστεί. Εμείς έχουμε τη δύναμη να κάνουμε τα πάντα. Οι λαοί έχουν τη δύναμη να κάνουν τα πάντα. Να ανατρέψουν τα πάντα. Θα κάνουμε το επόμενο βήμα. Το οφείλουμε στις επόμενες γενιές. Για ένα καλύτερο μέλλον τους. Με ένα ισχυρότερο ΚΚΕ και στο Ευρωκοινοβούλιο, ο λαός μας θα πάρει ανάσες. Θα γίνει η φωνή του λαού μας. Θα τον πληροφορεί. Θα τον ενημερώνει. Μπροστάρης στους αγώνες για το αύριο που μας αξίζει. Πρέπει να τα καταφέρουμε. Θα τα καταφέρουμε.

Για να μπορέσουμε στο σήμερα να πούμε στον Πέτρο, στον Γιόχαν, στον Φρανς τι είπε ο Μαρξ, ώστε σαν ήρωες να διαλύσουν τα τανκς. Σας ευχαριστώ. Καλή δύναμη και καλούς αγώνες.

«Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» περί «σύγκλισης», «υψηλών μισθών», «εγγυημένων δικαιωμάτων» που ευαγγελίζονταν οι υποστηρικτές της ΕΕ, έχουν καταρριφθεί με πάταγο.

Να η «ευρωπαϊκή σύγκλιση»: Το πλουσιότερο 10% κατέχει το 70% του κοινωνικού πλούτου στην ΕΕ, ενώ πάνω από το 30% των εργαζομένων δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα πάγια έξοδά του. Από την πανδημία και μέχρι σήμερα έχουν μοιραστεί σχεδόν 1 τρισ. ευρώ από τον ιδρώτα των λαών στους ομίλους της πράσινης, ψηφιακής μετάβασης, στους μεγαλοξενοδόχους, στις αεροπορικές εταιρείες, στις κατασκευαστικές εταιρείες, στους ομίλους σούπερ μάρκετ κ.ά., με το αζημίωτο, οδηγώντας στην αύξηση του πληθωρισμού και των τιμών ειδών λαϊκής κατανάλωσης, και σχεδόν 100 εκατομμύρια, 1 στους 5, ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Γι' αυτό καταγράφονται υψηλά ποσοστά δυσαρέσκειας απέναντι στην ΕΕ και τα όργανά της.

Λένε κάποιοι «αυτά συμβαίνουν γιατί το πάνω χέρι το έχει η δεξιά κι η ακροδεξιά» στο Ευρωκοινοβούλιο. Ομως, η αντιλαϊκή στρατηγική υλοποιείται από όλες τις αστικές κυβερνήσεις: Φιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές, τεχνοκρατικές, δήθεν «αριστερές», ακροδεξιές κι εθνικιστικές. Η σχεδόν πλήρης ταύτιση των αστικών κομμάτων στο Ευρωκοινοβούλιο είναι γενικό φαινόμενο, όχι ελληνικό. Η «τράπουλα» των αστικών κομμάτων είναι «σημαδεμένη». Οποιο από αυτά κι αν ψηφίσεις, χάνει ο λαός.

Τα αστικά κόμματα θέλουν τον λαό κομπάρσο, σαν το εκκρεμές του ρολογιού. Να μετατοπίζεται από τη μία μεριά στην άλλη, για να κινούνται οι δείκτες της εκμετάλλευσης. Το θέμα είναι να σπάσουμε αυτό το αντιλαϊκό ρολόι. Με τον λαό πρωταγωνιστή σε μαζικούς, διεκδικητικούς αγώνες, ενάντια στον πραγματικό ένοχο, την ΕΕ, τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

Τέτοιους αγώνες ανέδειξε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με εκατοντάδες παρεμβάσεις για κάθε μικρότερη και μεγαλύτερη μάχη της εργατικής τάξης στην Ελλάδα, και σε άλλα κράτη - μέλη.

Αποκαλύψαμε την τραγική - από άποψη ασφαλείας εργαζομένων και επιβατών - κατάσταση των σιδηροδρόμων σε όλη την ΕΕ. Η ίδια η Κομισιόν άλλωστε μιλάει για «νησίδες ασφαλείας» στο δίκτυο. Αναδείξαμε το περιεχόμενο των Οδηγιών που οδήγησαν στο έγκλημα, στηρίζοντας τον αγώνα των συγγενών των θυμάτων για δικαίωση, κόντρα στη συγκάλυψη.

Στηρίξαμε τον ηρωικό αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, των οικογενειών τους. Φέραμε το θέμα στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου. Απαιτήσαμε να συνεχίσει η λειτουργία της με διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας. Ξεμπροστιάσαμε τις ευθύνες της ΕΕ και διαχρονικά των αστικών κυβερνήσεων για το κλείσιμο και το ξεπούλημα αυτής της στρατηγικής σημασίας επιχείρησης.

Υποστηρίξαμε τους μεγάλους αγώνες των εργαζομένων στα Πετρέλαια Καβάλας, στη «Μαλαματίνα».

Αναδείξαμε τα μεγάλα προβλήματα που δημιούργησε η «απολιγνιτοποίηση» για τον εργαζόμενο λαό. Ξεμπροστιάσαμε την «γκριζοπράσινη» στρατηγική της ΕΕ, των φωτοβολταϊκών και ανεμογεννητριών σε χωράφια, σε περιοχές Natura, ιστορικής και αρχαιολογικής σημασίας, μιας στρατηγικής που ευθύνεται για την ακρίβεια που βασανίζει τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες και απογειώνει τα κέρδη των ομίλων. Στηρίξαμε τον αγώνα των κατοίκων των περιοχών.

Ενημερώσαμε με ευθύνη για τη στρατηγική «κόστους - οφέλους» της ΕΕ, τη στρατηγική «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» και διοργανώσαμε εκδηλώσεις για την ανάγκη πολιτικής προστασίας και θωράκισης του λαού και της περιουσία τους. Για το δικαίωμα στη στέγαση, ενάντια στους πλειστηριασμούς.

Στηρίξαμε και μεταφέραμε στο Ευρωκοινοβούλιο τα αιτήματα της σκληρής αναμέτρησης των λιμενεργατών ενάντια στο μονοπώλιο της COSCO. Τους αγώνες των λιμενεργατών σε Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, αλλά και του λαού της Ελλάδας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας μας σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή.

Στηρίξαμε με εκδήλωση τον αγώνα των εργαζομένων της «e-food», της «Wolt», των ταχυμεταφορέων και των εργαζομένων στις πλατφόρμες, υποστηρίζοντας τις διεκδικήσεις τους για συλλογικές συμβάσεις και σύγχρονα δικαιώματα.

Ξεμπροστιάσαμε την ΚΑΠ της ΕΕ, που ξεκληρίζει τους βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφους. Βρεθήκαμε στα μπλόκα και μεταφέραμε τα δίκαια αιτήματά τους στην Ολομέλεια του ΕΚ, καταγγέλλοντας τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ (και τη ΝΕΑΡ), το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα του Βελόπουλου, που υπερψήφισαν όχι μία, αλλά δύο φορές την ΚΑΠ. Απαιτήσαμε άμεση - πλήρη στήριξή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Καταγγείλαμε τις τεράστιες επιδοτήσεις της Κομισιόν προς φαρμακευτικούς κολοσσούς την περίοδο της πανδημίας. Αποκαλύψαμε κι απαιτήσαμε πρώτοι να δοθούν στον λαό οι συμβάσεις, τα ποσά κι οι ρήτρες των συμφωνιών αυτών, πράγμα που σήμερα εξελίσσεται σε σκάνδαλο με πρωταγωνιστή την πρόεδρο της Κομισιόν. Αναδείξαμε το δικαίωμα στη δημόσια δωρεάν Υγεία και Παιδεία.

Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος. Των σκληρών ταξικών αναμετρήσεων που μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα και σήμερα, όπως αποδεικνύει ο αγώνας της ΛΑΡΚΟ, οι δεκάδες συλλογικές συμβάσεις που έχουν υπογραφεί με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, στους όρους δουλειάς.

Οι μεγάλοι αγώνες που ξεπερνούν τα σύνορα των κρατών - μελών, όπως των εργαζομένων στις πλατφόρμες, όπως των αγροτών, αφήνουν αποτύπωμα στις εξελίξεις, ασκούν πίεση στην ΕΕ και στα όργανά της. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε ποτέ η, μη υποχρεωτική, «Οδηγία για τους εργαζόμενους σε πλατφόρμες» που αναγνωρίζει κάποια δικαιώματα, αλλά είναι στο χέρι των εργαζομένων να τα διεκδικήσουν με την πάλη τους. Χωρίς αυτούς δεν θα αναδεικνυόταν η ΚΑΠ ως βασικό πρόβλημα για την επιβίωση των αγροτών.

Το ΚΚΕ μπορεί με συνέπεια, σταθερότητα και μαχητικότητα να υποστηρίξει αυτούς τους αγώνες, γιατί δεν έχει δεσμεύσεις στους ομίλους, στους μεγαλοεπιχειρηματίες, δεν υλοποιεί, αλλά αντιπαλεύει τις απαιτήσεις τους. Μπορεί να τα βάλει με την ΕΕ γιατί δεν έχει συμφέρον να αποκρύψει τα άπλυτα αυτού του εχθρικού για τον λαό οργανισμού, όπως οι άλλοι.

Στις 9 Ιούνη, λοιπόν, ο λαός μας έχει επιλογή: Πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ.

(...) Σήμερα μιλάμε για την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την οποία υιοθετούν και οι εκάστοτε κυβερνήσεις και οδηγεί σε καθολική καταστολή των λαϊκών ελευθεριών και ξήλωμα των όποιων δικαιωμάτων. Μιλάμε για την ποινικοποίηση των διαδηλώσεων και των απεργιών, για την αγωνία της ανεργίας, για την αβάσταχτη ακρίβεια, για την ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, για την οικονομική εξόντωση των αγροτών και των μικροεπαγγελματιών μας, για την αντικατάσταση του πνεύματος από το χλιδάτο «τίποτα» και το τηλεοπτικό «τιποτένιο».

(...) Πρέπει να σηκώσουμε ανάστημα απέναντι σε όσους μαυρίζουν τη ζωή μας, την ΕΕ και τα κόμματα που τη στηρίζουν, και να γίνει αυτή η άνοιξη, άνοιξη αισιοδοξίας για την ελληνική κοινωνία. Γιατί η Ιστορία πάει μόνο προς τα μπρος.

Ηρθε η ώρα λοιπόν! Αφήνουμε πίσω μας αντιδραστικά διλήμματα, φόβους και ανασφάλειες. Η ΕΕ καλύτερη δεν γίνεται, γι' αυτό η μόνη λύση είναι αποδέσμευση από αυτήν τη φυλακή των λαών. Τώρα είναι η ώρα να βγούμε από το σκοτάδι και τους ρυπαρούς δρόμους της ανέχειας και της περιφρόνησης, στην εργασία και τον πολιτισμό. Και, όπως είπε ο Διονύσιος Σολωμός: «Η δύναμή μας πέλαγος, η θέλησή μας βράχος».

Ανταποκρινόμενη κι εγώ σ' αυτό το κάλεσμα, ενώνω τη φωνή μου με τη φωνή του ΚΚΕ, γιατί η ζωή δεν περιμένει. Ας μην αργήσουμε λοιπόν να συντονίσουμε το βήμα μας με το δικό της. Πάμε μπροστά για έναν κόσμο καλύτερο για μας και τα παιδιά μας.

Γιατί εκεί, κι αν ο λαός παίζει εκτός έδρας, στην έδρα του αντιπάλου του, της ΕΕ; Ναι αντίπαλος, παρότι όλα τα αστικά κόμματα και κυβερνήσεις την ντύνουν και την περιγράφουν σαν «φίλο» και «σύμμαχο». Ποιον άραγε θα ακούσει ο λαός; Τους τελάληδες και διαφημιστές της συμμαχίας του κεφαλαίου ή την ίδια του την πείρα;

Γιατί έγκαιρα το ΚΚΕ, πολύ μπροστά από την εποχή του, είπε την αλήθεια κόντρα στον αρνητικό συσχετισμό δύναμης, ότι δηλαδή η ΕΕ δεν γίνεται καλύτερη, δεν βελτιώνεται, δεν στράβωσε απλά και πρέπει τάχα να συνέλθει. Οι «αρχές» και οι «αξίες» της ήταν πάντα, από τότε που συγκροτήθηκε μέχρι σήμερα, τέτοιες που πριμοδοτούν στις πλάτες των λαών τα αμύθητα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Φτιάχτηκε, χωρίς ποτέ να ρωτηθεί κανένας λαός για να υπηρετεί τις μπίζνες των βιομηχάνων. Μια ένωση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων, που σήμερα κάνει άλματα αντιδραστικότητας.

Στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο κατοικοεδρεύουν και διατηρούν καλοπληρωμένα επιτελεία όλοι αυτοί που συνδιαμορφώνουν αντιλαϊκά εκτρώματα που υπερψηφίζονται με μεγάλες πλειοψηφίες σε κλίμα συναίνεσης. Εκεί διατηρείται ένας «στρατός» από 50.000 λομπίστες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και παρατρεχάμενες ΜΚΟ. Σε κάθε κανονισμό και Οδηγία από κάτω υπάρχει αναλυτικός κατάλογος με το ποια λόμπι έβαλαν την υπογραφή τους, καθορίζοντας μέχρι λεπτομέρειας miligram τα συμφέροντα τους σε 27 αγορές, πάντα σε βάρος των λαών που πληρώνουν τη λυπητερή της ακρίβειας, της εργασιακής γαλέρας, της εξαθλίωσης. Η ΕΕ είναι αμετάκλητα των μονοπωλίων και όχι του λαού. Κανένα κόμμα εκτός από το ΚΚΕ δεν αμφισβητεί την εξουσία των ομίλων και τα λόμπι τους. Σε εκείνη την ψηφοφορία που μόνο οι δύο ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψήφισαν το ψήφισμα για τα λόμπι, που «αποτελούν συστατικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας», αποτυπώθηκαν οι δύο κόσμοι. Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ και σε εκείνη την ψηφοφορία, όπως και σε κάθε άλλη, σε κάθε μάχη που έδωσαν και δίνουν, δεν ήταν μόνοι... Ηταν με τους πολλούς και τα συμφέροντά τους. Οπως ήταν μαζί με τους εργάτες των μαζικότερων απεργιών στη Γαλλία, στη Γερμανία, σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα με σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» ενάντια στη συγκάλυψη, για να έχει το έγκλημα των Τεμπών και τιμωρία όλων των υπευθύνων, με τους αγρότες που απ' άκρη σ' άκρη σε όλη την Ευρώπη σμπαράλιασαν τη βιτρίνα της ΚΑΠ, τους λαούς που με θάλασσες διαδηλώσεων στηρίζουν το δίκιο του Παλαιστινιακού λαού κόντρα στη γενοκτονία από τον κατακτητή Ισραήλ που ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και Ελ. Λύση και με την ψήφο τους στήριξαν τα σχέδιά του. Τους λαούς που δεν διάλεξαν στρατόπεδο ιμπεριαλιστών στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην Ουκρανία. Το ΚΚΕ ήταν το μόνο που ύψωσε το ανάστημά του και στο Ευρωκοινοβούλιο και αντιτάχθηκε καταψηφίζοντας τα ψηφίσματα που στήριζαν όλα τα αστικά κόμματα και απαιτούσαν «φέρτε εδώ και τώρα όπλα στον Ζελένσκι».

Τα κόμματα του κεφαλαίου θα συνεχίσουν να παραμυθιάζουν ότι η ΕΕ είναι δήθεν του «κράτους δικαίου». Ναι την ΕΕ, που μόνο αυτές τις μέρες σε απάντησή της σε Ερώτησή μας χαιρέτισε την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και την παραβίαση του Συντάγματος, περιφρονώντας τις συγκλονιστικές φοιτητικές διαδηλώσεις, ενώ το Ευρωκοινοβούλιό της, αυτό - ξέρετε τάχα πάλι «του κράτους δικαίου» - ψήφισε το Σύμφωνο - έκτρωμα άγριας καταστολής και εκμετάλλευσης προσφύγων και μεταναστών.

Ο πραγματικός συσχετισμός λοιπόν δεν είναι 703 και οι 2-3 και παραπάνω ευρωβουλευτές του ΚΚΕ. Είναι πάνω από όλα οι αποφασισμένοι λαοί στον δρόμο για τα συμφέροντά τους, που μπορούν να ανατρέψουν και να αχρηστεύσουν, να βάλουν εμπόδια σε ό,τι κι αν αποφάσισαν σε Ευρωβουλή και Βουλή. Εκεί στον δρόμο του αγώνα κρίνονται τα πάντα. Αντίθετα, στο Κοινοβούλιο κόμματα και ευρωβουλευτές «διαπραγματευτές» για να συνδιαμορφώνουν τερατουργήματα σε βάρος των λαών, υπάρχουν πολλοί. Τις αντιλαϊκές τους αποφάσεις αυτοί θα συνεχίσουν να τις παίρνουν.

Σήμερα, λοιπόν, αυτό που κρίνεται, αυτό που χρειάζεται ο λαός είναι να έχει μάτια και αυτιά για να μαθαίνει έγκαιρα και υπεύθυνα από τους ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, που θα ξεσκεπάζουν ό,τι αντιλαϊκό σχεδιάζουν γι' αυτόν, για να παίρνει τα μέτρα του με ακόμα πιο αποφασιστικούς αγώνες. Αυτό που χρειάζεται ο λαός είναι δυνατή φωνή για να ακούγονται τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις του, κι αυτήν τη δουλειά μπορεί αποδεδειγμένα μόνο το ΚΚΕ να την κάνει, και να την κάνει καλά. Γι' αυτό δεν είναι φωνή βοώντος εν τη ερήμω το ΚΚΕ. Τους ενοχλεί και τους ανησυχεί μάλιστα πολύ η «παραφωνία» του ΚΚΕ, γιατί οι παρεμβάσεις του είναι καίριες στον πυρήνα της αντιλαϊκής στρατηγικής του κεφαλαίου, και όχι όπως τα ακροδεξιά γαβγίσματα που είναι του χεριού τους, όπως αυτά των κυβερνήσεων Μελόνι και Ορμπαν. Γι' αυτό παίρνουν μέτρα για να περιορίσουν στη νέα θητεία τις εκατοντάδες ομιλίες που έκανε το ΚΚΕ στην Ολομέλεια. Γι' αυτό οξύνουν τον αντικομμουνισμό και την παραχάραξη της Ιστορίας, γιατί ξέρουν καλά ότι υπάρχει ως μια υπόθεση ανοιχτή, ένα πραγματικό «κράτος δικαίου», κι αυτό είναι μόνο ένα κράτος χωρίς καπιταλιστική εκμετάλλευση, το κράτος που η εργατική τάξη σαν το αποφασίσει έχει την εξουσία, ο σοσιαλισμός, με τη χώρα μας λεύτερη από τα δεσμά της ΕΕ και κάθε ιμπεριαλιστικής συμμαχίας.

Με το ΚΚΕ λοιπόν για το δίκιο των λαών σε σύγκρουση με την ΕΕ της αδικίας, της εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Για να πάρουν νέο κουράγιο και δύναμη οι λαοί, να παλέψουν κόντρα στους δυνάστες τους. Καλό αγώνα, όλοι μας στη μάχη.

Με ισχυρό το ΚΚΕ, ένα είναι βέβαιο: Οτι την επαύριο των ευρωεκλογών ανασυντάσσεται δραστικά και αντεπιτίθεται το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, προωθείται η κοινωνική συμμαχία.

(...) H ΕΕ είναι ένα απάνθρωπο διευθυντήριο που δεν εξανθρωπίζεται με τίποτα. Το ΚΚΕ πιστεύει ότι υπάρχει «o άλλος δρόμος» της ανάπτυξης: Αυτός που ξεκινάει από τις σύγχρονες ανάγκες του λαού, τις οποίες και προτάσσει, και όχι τα κέρδη των ολίγων - και γι' αυτό αγωνίζεται ανυποχώρητα σε όλα τα μέτωπα. Είναι η μοναδική πολιτική δύναμη που έχει ως ύπατο κριτήριο της δράσης του τις ζωές των ανθρώπων της δουλειάς και του μόχθου, και όχι την αύξηση των γιγαντιαίων κερδών της οικονομικής ολιγαρχίας.

Στις εκλογές ψηφίζουμε αποφασιστικά το ΚΚΕ και το καθιστούμε και με την ψήφο μας ισχυρό. Προχωράμε μαζί με το ΚΚΕ, και μάλιστα πιο δυνατό, για να γίνει πραγματικότητα η πανευρωπαϊκή αντεπίθεση για την απελευθέρωση των λαών.

Σπάμε τα δεσμά της ΕΕ! Σπάμε τα δεσμά της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης, για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή ευημερία και τον σοσιαλισμό. Και το κάνουμε κατά την πάλη των λαών για ευημερία, στρατευμένοι στις τάξεις του ΚΚΕ. Αγωνιζόμαστε μαζί με το ΚΚΕ, μαζί με τον σύντροφο του λαού.

Νίκος Αγγελίδης

Παναγιώτης Αλωπούδης. Μετανάστης στη Γερμανία. Νοσηλευτής στο Νοσοκομείο Rems Murr Kliniken, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανικών Συνδικάτων (DGB) στον νομό Rems Murr του κρατιδίου της Βάδης - Βιτεμβέργης, μέλος του επιχειρησιακού συμβουλίου του Νοσοκομείου Rems Murr Kliniken.

Στέλλα Βαλαβάνη. Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής, εκπρόσωπος Τύπου του Διοικητικού Συμβουλίου της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ) και δημοτική σύμβουλος στον δήμο Μοσχάτου - Ταύρου. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος «Το Σπίτι του Αγωνιστή».

Σάββας Βασιλειάδης. Φυσικός, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης.

Μαρία Γαβαλά. Δικηγόρος, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας.

Κατερίνα Γεράκη. Δικηγόρος, υπεύθυνη της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ για τα Δικαιώματα των Μεταναστών - Προσφύγων και μέλος του Τμήματος της ΚΕ για τη Δικαιοσύνη και τις Λαϊκές Ελευθερίες. Μέλος της Επιτροπής του ΠΑΜΕ κατά των Πλειστηριασμών. Αντιπρόεδρος του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης. Είναι περιφερειακή σύμβουλος Κεντρικού Τομέα Αττικής.

Ελένη Γερασιμίδου. Ηθοποιός, μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, του οποίου υπήρξε πρόεδρος, αντιπρόεδρος και γραμματέας. Εχει βραβευτεί στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τη συμμετοχή της στην ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Μια Αιωνιότητα και Μια Μέρα». Από το 2016 με την οικογένειά της - Αντώνη Ξένο και Αγγελική Ξένου - λειτουργούν το «Από Κοινού Θέατρο». Εχει διατελέσει βουλευτής Β' Θεσσαλονίκης με το ΚΚΕ, δημοτική σύμβουλος στον δήμο Αθηναίων και περιφερειακή σύμβουλος Αττικής.

Παναγιώτης Αλωπούδης

Κατερίνα Δεμέτη. Αρχαιολόγος, διευθύντρια του Μουσείου Σολωμού & Επιφανών Ζακυνθίων, συντονίστρια του Δικτύου Μουσείων Ιονίων Νήσων (12 Μουσεία), αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Ξενοπουλείου Παιδικής Βιβλιοθήκης και της Εταιρείας Ζακυνθινών Πολιτισμικών Ερευνών.

Κώστας Ιντζές. Ελεύθερος επαγγελματίας. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ενωσης Εστιατόρων - Ψητοπωλών & Καφέ - Μπαρ Θεσσαλονίκης, περιφερειακός σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας.

Παναγιώτης Κατίκας. Αρχιτέκτων μηχανικός, συνταξιούχος Δημοσίου. Εχει διατελέσει πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Μηχανικών του Δημοσίου (ΠΟΕΜΔΥΔΑΣ), μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ Ανατολικής Στερεάς, μέλος του Ανώτατου Πειθαρχικού Συμβουλίου του ΤΕΕ και επί σειρά ετών μέλος της Κεντρικής Αντιπροσωπείας του καθώς και μέλος της Αντιπροσωπείας του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων. Αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου το καλοκαίρι του 2015. Συμμετείχε στην ίδρυση της ΛΑΕ και διετέλεσε μέλος του Πολιτικού της Συμβουλίου, καθώς και συντονιστής της Εκτελεστικής Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής του Αριστερού Ρεύματος. Διαφώνησε με την απόφαση για συνεργασία με το ΜέΡΑ25 και επέλεξε, μαζί με πολλούς συντρόφους του, να στηρίξει το ΚΚΕ στις τελευταίες βουλευτικές και περιφερειακές - δημοτικές εκλογές και να συμπαραταχθεί έκτοτε μαζί του.

Στέλλα Βαλαβάνη

Γιώργος Κεντρωτής. Καθηγητής στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο ΕΚΠΑ και έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα της Νομικής από το Πανεπιστήμιο του Ζάαρλαντ της Γερμανίας. Ασκησε επί 14 έτη τη δικηγορία στην Αθήνα και στο εξωτερικό. Το 1994 εκλέχτηκε καθηγητής Θεωρίας της Μετάφρασης στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, όπου και υπηρετεί μέχρι σήμερα. Εκτός από τα θεωρητικά συγγράμματα και άρθρα του γύρω από τη μετάφραση, έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό μεταφρασμάτων. Ανάμεσα στους συγγραφείς, έργα των οποίων έχει μεταφράσει στη γλώσσα μας, συγκαταλέγονται ο Αισχύλος, ο Πλάτων, ο Κικέρων, ο Τάκιτος, ο Βίκο, ο Μπρεχτ, ο Νερούδα, ο Μαγιακόφσκι, ο Παβέζε, ο Παζολίνι, ο Μούζιλ, ο Μπροχ, ο Μποντλέρ, ο Πας. Εχει εκδώσει δύο μυθιστορήματα, έξι ποιητικές συλλογές και αρκετά δοκίμια σχετικά με τον Διονύσιο Σολωμό, την Επτανησιακή Σχολή και τον Γιάννη Ρίτσο. Εχει διδάξει σε πανεπιστήμια της Ιταλίας, της Γερμανίας, της Τουρκίας και της Κύπρου και είναι μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών καθώς και αντεπιστέλλον μέλος της Ισπανοαμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων της Μαδρίτης. Για το έργο του έχει βραβευθεί στην Ελλάδα και στην Ιταλία.

Ιμπραήμ Κεραντζή Ιμπράμ. Αρχιτέκτονας μηχανικός, πρώην μέλος ΔΣ του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων ΣΑΔΑΣ, πρώην μέλος αντιπροσωπείας ΤΕΕ Θράκης, κατοικεί στις Σάπες στη Ροδόπη (μουσουλμανική μειονότητα).

Ιωάννα Κολοβού. Συνταξιούχος δημοσιογράφος - δικηγόρος, μέλος της ΕΣΗΕΑ. Εργάστηκε στις εφημερίδες ΠΡΩΤΗ και ΒΡΑΔΥΝΗ και διετέλεσε αιρετή εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Μεικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ. Υπήρξε στενή συνεργάτρια του Μίκη Θεοδωράκη επί 35 χρόνια, κυρίως ως εκπρόσωπος Τύπου. Γνωστή από την αλληλεγγύη και τον αγώνα που αναπτύχθηκε ενάντια στον πλειστηριασμό του σπιτιού της. Διώκεται για «διατάραξη οικιακής ειρήνης», επειδή υπερασπίστηκε το πατρογονικό της σπίτι ενάντια στα κοράκια των τραπεζών και των funds, ενάντια στο κράτος, που απειλούν τη στέγη του λαού.

Σάββας Βασιλειάδης

Τίνα Κουζιάκη. Ψυχολόγος, δημοτική σύμβουλος Κοζάνης.

Δήμος Κουμπούρης. Συνταξιούχος. Εργαζόμενος για 40 χρόνια στη Χαλυβουργία. Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων του ΙΚΑ & Επικουρικών Ταμείων Μισθωτών Ελλάδας. Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας των Συνταξιούχων.

Κωνσταντίνα Κούνεβα. Γεννήθηκε στη Σιλίστρα, στη Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας. Πτυχιούχος Ιστορίας - Εθνογραφίας του Πανεπιστημίου «Αγ. Κύριλλος και Μεθόδιος». Το 2001 μετανάστευσε στην Ελλάδα και εργάστηκε ως ιδιωτική υπάλληλος και ως καθαρίστρια. Διετέλεσε γενική γραμματέας της Παναττικής Ενωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού (ΠΕΚΟΠ). Τον Δεκέμβρη του 2008 δέχτηκε εγκληματική επίθεση με οξύ λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης, επίθεση που της προκάλεσε σοβαρά προβλήματα υγείας, χωρίς οι δράστες να έχουν βρεθεί ή τιμωρηθεί. Εχει διατελέσει ευρωβουλευτής, εκλεγμένη με τον ΣΥΡΙΖΑ - EKM. Από το 2019 συμμετέχει σε πρωτοβουλίες του ΚΚΕ και από τον Απρίλη του 2023 συμπορεύεται μαζί του.

Βικτωρία Κούτση. Μηχανολόγος μηχανικός. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ).

Θοδωρής Κωτσαντής. Διπλωματούχος ηλεκτρολόγος μηχανικός & μηχανικός υπολογιστών του ΕΜΠ. Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ.

Ρίζος Μαρούδας. Αγρότης. Επικεφαλής της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας.

Μαρία Γαβαλά

Μάρκος Μπεκρής. Λιμενεργάτης στις προβλήτες της COSCO. Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και του Σωματείου Λιμενεργατών ΕΝΕΔΕΠ στην COSCO.

Βασίλης Μπέλλος. Πολιτικός μηχανικός, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (ΔΠΘ), μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού - Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ), μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας (ΣΠΜΕ).

Πόπη Μπούτα. Επισκέπτρια Υγείας, πρόεδρος ΔΣ εργαζομένων Κέντρου Υγείας Νομού Καρδίτσας, δημοτική σύμβουλος Καρδίτσας.

Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος. Χημικός. Ευρωβουλευτής.

Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου. Δημοσιογράφος. Εκπρόσωπος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.

Κώστας Παπαδάκης. Κοινωνικός λειτουργός. Ευρωβουλευτής.

Νίκος Παπαδόπουλος. Επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στον Αστέρα Τρίπολης.

Βάνα Πατρινού. Γιατρός χειρουργός, διευθύντρια ΕΣΥ Νοσηλευτικής Μονάδας Μεσολογγίου, γραμματέας της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Αιτωλοακαρνανίας, μέλος του ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Αιτωλοακαρνανίας, δημοτική σύμβουλος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.

Παναγιώτης Πολίτης. Μεταλλεργάτης στη ΛΑΡΚΟ. Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ, μέλος ΓΣ της ΓΣΕΕ.

Ερη Ρίτσου. Συγγραφέας - λογοτέχνης. Κόρη της γιατρού Γαρυφαλιάς Γεωργιάδου και του ποιητή Γιάννη Ρίτσου. Εχει εκδώσει βιβλία για μεγάλους και για παιδιά, ενώ διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, εφημερίδες και περιοδικά στην Ελλάδα και στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) και της Πανσαμιακής Επιτροπής Ειρήνης.

Κατερίνα Γεράκη

Δήμητρα Σταματέλου. Γιατρός - παθολόγος, επιμελήτρια Β στον «Ευαγγελισμό». Οργανωτική γραμματέας της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ). Εργάστηκε για 7 χρόνια στο Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας ως ειδικευόμενη παθολογίας και στη συνέχεια ως επικουρική γιατρός στην Α΄ Παθολογική κλινική και στο τμήμα COVID.

Γιώργος Στεφανάκης. Μάγειρας - διανομέας. Πρόεδρος του ΔΣ του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Ν. Αττικής, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και της διοίκησης της ΓΣΕΕ.

Γιάννης Τασιούλας. Οικοδόμος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ και της Εκτελεστικής Επιτροπής της διοίκησης της ΓΣΕΕ.

Τάσος Τόκας. Δάσκαλος Ειδικής Αγωγής, πρόεδρος της Ενωσης Γονέων Μαθητών Δήμου Ιωαννιτών, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων Ηπείρου, μέλος του ΔΣ της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας.

Βασίλης Τομπουλίδης. Δικηγόρος, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Θεσσαλονίκης.

Ανέστης Τσουκαράκης. Συνταγματάρχης εν αποστρατεία, πρόεδρος της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Αποστράτων Στρατιωτικών (ΠΟΜΑΣ). Επίτιμος πρόεδρος της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ).

Ελένη Γερασιμίδου

Νίκη Χρονοπούλου. Διοικητική υπάλληλος στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, χημικός μηχανικός. Είναι πρόεδρος της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ και του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ. Πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθήνας. Είναι περιφερειακή σύμβουλος Δυτικού Τομέα Αττικής.

Κώστας Γουλιάμος

Κατερίνα Δεμέτη

Κώστας Ιντζές

Παναγιώτης Κατίκας

Βαγγέλης Κατσακούλης

Γιώργος Κεντρωτής

Ιμπραήμ Κεραντζή Ιμπράμ

Ιωάννα Κολοβού

Ηλίας Κονδύλης

Τίνα Κουζιάκη

Δήμος Κουμπούρης

Κωνσταντίνα Κούνεβα

Βικτωρία Κούτση

Θοδωρής Κωτσαντής

Ρίζος Μαρούδας

Κώστας Μπασδέκης

Μάρκος Μπεκρής

YIANNIS FANIDIS

Βασίλης Μπέλλος

Πόπη Μπούτα

Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος

Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου

Κώστας Παπαδάκης

Νίκος Παπαδόπουλος

Βάνα Πατρινού

Παναγιώτης Πολίτης

Ερη Ρίτσου

Χριστίνα Σκαλούμπακα

Δήμητρα Σταματέλου

Γιώργος Στεφανάκης

Γιάννης Τασιούλας

Τάσος Τόκας

Βασίλης Τομπουλίδης

Ανέστης Τσουκαράκης

Κλειώ Χριστοπούλου

Νίκη Χρονοπούλου

Την σύνθεση του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ παρουσίασε ο Δημήτρης Κουτσούμπας πριν ξεκινήσει την παρουσίαση των υποψήφιων ευρωβουλευτών. Οπως ανέφερε:

«Το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές απαρτίζεται από αγωνιστές και αγωνίστριες που συμμετέχουν:

-- Στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στους αγώνες που εκδηλώθηκαν σε μεγάλους κλάδους.

-- Στο κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς των λαϊκών κατοικιών.

-- Στο κίνημα των αγροτών με τα μπλόκα του αγώνα.

-- Των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματοβιοτεχνών και επιστημόνων ενάντια στη φοροληστεία.

-- Στο γυναικείο ριζοσπαστικό κίνημα, που διεκδικεί μέτρα ολόπλευρης προστασίας των γυναικών από την πολύμορφη βία ενάντιά τους.

-- Στο κίνημα της νεολαίας, με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις στις σχολές και τα σχολεία.

Ανάμεσά τους άνθρωποι από τον χώρο των επιστημών και της έρευνας, του πολιτισμού, του αθλητισμού, της δημοσιογραφίας, των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και Ελληνες και ξένοι μετανάστες.

Το ευρωψηφοδέλτιο του ΚΚΕ εκφράζει τη γνήσια εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση που εκδηλώθηκε απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ, με τους μεγάλους αγώνες του λαού και της νεολαίας.

Το 22% των υποψηφίων είναι από 25 έως 39 χρόνων.

Το 26% είναι από 40 έως 49 χρόνων.

Το 33% είναι από 50 έως 59 χρόνων.

Το 19% από 60 χρόνων και πάνω.

Ανάμεσά τους οι δύο σημερινοί μας ευρωβουλευτές, ο Κώστας Παπαδάκης και ο Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος».

Ακολουθεί η παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου με αλφαβητική σειρά.