Ο λεγόμενος εφαρμοστικός νόμος του φρικτού μεσοπρόθεσμου κυβερνητικού προγράμματος αποκαλύπτει πως τα νέα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα όχι μόνο δεν έχουν τέλος, αλλά προετοιμάζουν και νέα στο όνομα του χρέους. Τα αντεργατικά μέτρα όμως δεν έχουν σχέση με το χρέος, αλλά με την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου. Οι αντεργατικές αναδιαρθρώσεις κάνουν πιο φτηνούς τους εργαζόμενους για το κεφάλαιο προκειμένου να αυξάνει την εκμετάλλευση και την κερδοφορία. Η λεγόμενη «οικονομική διακυβέρνηση» φέρνει ακόμη πιο φρικτά μέτρα με το «σύμφωνο για το ευρώ», κάνοντας κόλαση τις συνθήκες δουλειάς στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Μπροστά στη διάσωση του κεφαλαίου από την κρίση γίνονται αδίστακτοι, προχωρώντας στην άκρατη λαϊκή αφαίμαξη. Η οικονομική κρίση σημαίνει καταστροφή. Αλλά δεν καταστρέφονται όλοι στην καπιταλιστική κοινωνία. Καταστρέφονται οι λαοί και ας προκάλεσε την κρίση το κεφάλαιο. Η σωτηρία της χώρας που μας λένε σημαίνει χρεοκοπία των εργαζομένων. Γι' αυτό τώρα ξεσηκωμός. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος, ο λαός πρέπει να πάρει στα χέρια του την εξουσία, την ιδιοκτησία, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και λαϊκό συνεταιρισμό, με αποδέσμευση από την ΕΕ, με εργατικό έλεγχο, με πανεθνικό σχεδιασμό. Τώρα να βάλει αυτόν το στόχο. Οργάνωση, ένταση της ταξικής πάλης, συμπόρευση με το ΚΚΕ, να αποτρέψουμε τα χειρότερα σήμερα, να νικήσει αύριο οριστικά η εργατική τάξη μαζί με τα φτωχά λαϊκά στρώματα στον ταξικό πόλεμο.