ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 18 Δεκέμβρη 1996
Σελ. /36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΟΛΕΘΡΙΕΣ "ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ"

Είναι αλήθεια ότι στη Σύνοδο Κορυφής στο Δουβλίνο πάρθηκαν πολύ σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον του οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αποφάσεις που φέρουν, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, τη σφραγίδα των Γερμανών "ηγεμόνων" και οι οποίες, βέβαια, αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση πρώτα και κύρια των συμφερόντων τους και των συμφερόντων των πολυεθνικών. Είναι ευνόητο ότι αυτές οι αποφάσεις θα αποτελέσουν τον εφιάλτη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων των χωρών - μελών, οι οποίοι ήδη έχουν πληρώσει με πολύ αίμα και ιδρώτα την πορεία της ευρωπαϊκής σύγκλισης.

Οι αποφάσεις αυτές, ολέθριες και για τον ελληνικό λαό, προκάλεσαν έναν ακόμα γύρο θριαμβολογίας από την κυβέρνηση Σημίτη. Το φαινόμενο δεν εκπλήσσει κανέναν, από τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει υποτάξει τα συμφέροντα του λαού και τη χώρας στα "ευρωπαϊκά", δηλαδή στα συμφέροντα των πολυεθνικών.

***

Ποιο ήταν το κεντρικό ζήτημα στη σύνοδο του Δουβλίνου; Η αποδοχή ή μη του γερμανικού "συμφώνου σταθερότητας", με το οποίο οι εμπνευστές του ήθελαν να εξασφαλίσουν ότι οι οικονομίες των κρατών - μελών, στην τρίτη φάση της ΟΝΕ, όταν θα υπάρξει μετάβαση στο ενιαίο νόμισμα (Εύρω), δε θα χαλαρώσουν και δε θα παρεκκλίνουν από τα κριτήρια του Μάαστριχτ. Προκειμένου να εξασφαλιστεί αυτή η αδιατάρακτη πορεία, οι 15 ηγέτες της ΕΕ αποδέχτηκαν να τεθούν οι οικονομίες των χωρών τους στο καλούπι της κεντρικής γερμανικής τράπεζας, της περιβόητης Μπούντεσμπανκ, το οποίο εξασφαλίζει τον... καθημερινό έλεγχο των εθνικών οικονομιών από τις Βρυξέλλες. Βασικός μοχλός σε αυτή την κατεύθυνση είναι να μην υπερβαίνει το έλλειμμα του δημοσίου σε ετήσια βάση το 3% του ΑΕΠ. Οι "15" δεσμεύτηκαν σε αυτή την πορεία και μάλιστα συμφώνησαν να τιμωρούνται όσοι παρεκκλίνουν, με τσουχτερά πρόστιμα. Η "επιτυχία" των υπολοίπων ήταν ότι δε θα τιμωρούνται αυτόματα, όπως ζητούσαν οι Γερμανοί, αλλά με συνοπτικές διαδικασίες και κατόπιν απόφασης, με πλειοψηφία, από το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας!

***

Πίσω από τους αριθμούς κρύβεται μια απλή αλήθεια. Οι κυβερνήσεις των 15 κρατών - μελών ανέλαβαν να παρατείνουν τη λιτότητα στο... διηνεκές. Κάθε χρόνο, όσες χώρες είναι στο ενιαίο νόμισμα θα υποβάλλουν νέα σταθεροποιητικά προγράμματα, τα οποία θα αναπροσαρμόζονται ανάλογα με τις άνωθεν εντολές.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά για την Ελλάδα, όταν, βέβαια, ενταχθεί στη "ζώνη του Εύρω", μετά το 2002; Αρκεί να σκεφτεί κανείς τι σημαίνει να μειώσει το δημόσιο έλλειμμα που σήμερα είναι 7,6% στο 3%. Ουσιαστικά αυτό θα σημάνει συρρίκνωση και διάλυση του όποιου "κράτους πρόνοιας" έχει απομείνει, με ολέθριες συνέπειες ακόμα και για αυτές τις άθλιες υπηρεσίες που σήμερα προσφέρει. Θα σημάνει πάγωμα των μισθών στον "αιώνα των άπαντα", λιτότητα, δηλαδή, χωρίς ημερομηνία λήξης. Μέχρι, όμως, η Ελλάδα να "ενταχθεί" στο ενιαίο νόμισμα είναι υποχρεωμένη να πιάσει τα κριτήρια του Μάαστριχτ, μέσω του προγράμματος "σύγκλισης". Ομως, από το 1998 θα αρχίσει, σύμφωνα με την απόφαση του ΕΚΟΦΙΝ, το πρόγραμμα "σύγκλισης" να γίνεται ετήσιο, αφού κάθε χρόνο θα είναι υποχρεωμένη να το αναπροσαρμόζει, εννοείται επί το σκληρότερο και αντιλαϊκότερο.

***

Αυτές είναι οι επιτυχίες, για τις οποίες καυχάται η κυβέρνηση Σημίτη, που την ίδια ώρα δεν κρύβει τα αισθήματα... απέχθειας απέναντι στην Αγγλία και τη Δανία, οι οποίες, για δικούς τους λόγους, δεν επιθυμούν να ενταχθούν στην τρίτη φάση της ΟΝΕ. Τέτοια απύθμενη εθελοδουλία και υποτέλεια!!!

Ταυτόχρονα, όμως, η κυβέρνηση επιχείρησε να εμφανίσει επιτυχίες και με αφορμή τις συζητήσεις που έγιναν στη Σύνοδο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η αλήθεια είναι ότι οι "15" δεν έκαναν αποδεκτές τις αξιώσεις της Αγκυρας, για άλλους βέβαια λόγους δικών τους συμφερόντων και όχι γιατί τάχθηκαν αλληλέγγυοι προς την Ελλάδα. Αντίθετα, με κάθε τρόπο και σε όλα τα επίπεδα -αλλά και στο κείμενο των συμπερασμάτων - επαναβεβαίωσαν κατηγορηματικά την πολιτική βούλησή τους να προχωρήσει η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Εξάλλου, η θέλησή τους αυτή αποδεικνύεται καθημερινά, στην πράξη, με την ολόπλευρη στήριξη που προσφέρουν στο καθεστώς της Αγκυρας. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έχουν υποχρεωθεί να εναρμονιστούν με το "γενικότερο κλίμα" και γι' αυτό έχουν ήδη άρει το "βέτο" και για τη σύγκληση του Συμβουλίου Σύνδεσης και για τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις μέσω του προγράμματος MEDA.

Προς τι οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης; Επειδή οι "εταίροι" έκαναν αναφορά στη γνωστή δήλωση της 15ης Ιουλίου, η οποία κάνει αποδεκτή την ελληνική πρόταση για παραπομπή της "διαφοράς" για τα Ιμια στη Χάγη! Μα ακριβώς αυτή η πρόταση είναι "συμβιβαστική" σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων, αφού παραπέμπει θέματα εθνικής κυριαρχίας σε "στημένο" διεθνές δικαστήριο. Μόνο η κυβέρνηση Σημίτη θα μπορούσε να βαφτίσει "ελληνική επιτυχία" μια πολιτική δουλοπρεπή και υποτελή.

Είναι φανερό ότι, όταν οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός, ακούνε την κυβέρνηση να κάνει λόγο για επιτυχίες στη Σύνοδο Κορυφής του Δουβλίνου, πρέπει να "κουμπώνεται". Προώθηση των εθνικών συμφερόντων δεν μπορεί να γίνει από κυβερνήσεις σαν τη σημερινή.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Οι κυβερνήσεις των 15 κρατών - μελών ανέλαβαν να παρατείνουν τη λιτότητα στο... διηνεκές. Κάθε χρόνο, όσες χώρες είναι στο ενιαίο νόμισμα, θα υποβάλλουν νέα σταθεροποιητικά προγράμματα, τα οποία θα αναπροσαρμόζονται ανάλογα με τις άνωθεν εντολές

ΟΛΕΘΡΙΕΣ "ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ"

Είναι αλήθεια ότι στη Σύνοδο Κορυφής στο Δουβλίνο πάρθηκαν πολύ σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον του οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αποφάσεις που φέρουν, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, τη σφραγίδα των Γερμανών "ηγεμόνων" και οι οποίες, βέβαια, αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση πρώτα και κύρια των συμφερόντων τους και των συμφερόντων των πολυεθνικών. Είναι ευνόητο ότι αυτές οι αποφάσεις θα αποτελέσουν τον εφιάλτη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων των χωρών - μελών, οι οποίοι ήδη έχουν πληρώσει με πολύ αίμα και ιδρώτα την πορεία της ευρωπαϊκής σύγκλισης.

Οι αποφάσεις αυτές, ολέθριες και για τον ελληνικό λαό, προκάλεσαν έναν ακόμα γύρο θριαμβολογίας από την κυβέρνηση Σημίτη. Το φαινόμενο δεν εκπλήσσει κανέναν, από τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει υποτάξει τα συμφέροντα του λαού και τη χώρας στα "ευρωπαϊκά", δηλαδή στα συμφέροντα των πολυεθνικών.

***

Ποιο ήταν το κεντρικό ζήτημα στη σύνοδο του Δουβλίνου; Η αποδοχή ή μη του γερμανικού "συμφώνου σταθερότητας", με το οποίο οι εμπνευστές του ήθελαν να εξασφαλίσουν ότι οι οικονομίες των κρατών - μελών, στην τρίτη φάση της ΟΝΕ, όταν θα υπάρξει μετάβαση στο ενιαίο νόμισμα (Εύρω), δε θα χαλαρώσουν και δε θα παρεκκλίνουν από τα κριτήρια του Μάαστριχτ. Προκειμένου να εξασφαλιστεί αυτή η αδιατάρακτη πορεία, οι 15 ηγέτες της ΕΕ αποδέχτηκαν να τεθούν οι οικονομίες των χωρών τους στο καλούπι της κεντρικής γερμανικής τράπεζας, της περιβόητης Μπούντεσμπανκ, το οποίο εξασφαλίζει τον... καθημερινό έλεγχο των εθνικών οικονομιών από τις Βρυξέλλες. Βασικός μοχλός σε αυτή την κατεύθυνση είναι να μην υπερβαίνει το έλλειμμα του δημοσίου σε ετήσια βάση το 3% του ΑΕΠ. Οι "15" δεσμεύτηκαν σε αυτή την πορεία και μάλιστα συμφώνησαν να τιμωρούνται όσοι παρεκκλίνουν, με τσουχτερά πρόστιμα. Η "επιτυχία" των υπολοίπων ήταν ότι δε θα τιμωρούνται αυτόματα, όπως ζητούσαν οι Γερμανοί, αλλά με συνοπτικές διαδικασίες και κατόπιν απόφασης, με πλειοψηφία, από το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας!

***

Πίσω από τους αριθμούς κρύβεται μια απλή αλήθεια. Οι κυβερνήσεις των 15 κρατών - μελών ανέλαβαν να παρατείνουν τη λιτότητα στο... διηνεκές. Κάθε χρόνο, όσες χώρες είναι στο ενιαίο νόμισμα θα υποβάλλουν νέα σταθεροποιητικά προγράμματα, τα οποία θα αναπροσαρμόζονται ανάλογα με τις άνωθεν εντολές.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά για την Ελλάδα, όταν, βέβαια, ενταχθεί στη "ζώνη του Εύρω", μετά το 2002; Αρκεί να σκεφτεί κανείς τι σημαίνει να μειώσει το δημόσιο έλλειμμα που σήμερα είναι 7,6% στο 3%. Ουσιαστικά αυτό θα σημάνει συρρίκνωση και διάλυση του όποιου "κράτους πρόνοιας" έχει απομείνει, με ολέθριες συνέπειες ακόμα και για αυτές τις άθλιες υπηρεσίες που σήμερα προσφέρει. Θα σημάνει πάγωμα των μισθών στον "αιώνα των άπαντα", λιτότητα, δηλαδή, χωρίς ημερομηνία λήξης. Μέχρι, όμως, η Ελλάδα να "ενταχθεί" στο ενιαίο νόμισμα είναι υποχρεωμένη να πιάσει τα κριτήρια του Μάαστριχτ, μέσω του προγράμματος "σύγκλισης". Ομως, από το 1998 θα αρχίσει, σύμφωνα με την απόφαση του ΕΚΟΦΙΝ, το πρόγραμμα "σύγκλισης" να γίνεται ετήσιο, αφού κάθε χρόνο θα είναι υποχρεωμένη να το αναπροσαρμόζει, εννοείται επί το σκληρότερο και αντιλαϊκότερο.

***

Αυτές είναι οι επιτυχίες, για τις οποίες καυχάται η κυβέρνηση Σημίτη, που την ίδια ώρα δεν κρύβει τα αισθήματα... απέχθειας απέναντι στην Αγγλία και τη Δανία, οι οποίες, για δικούς τους λόγους, δεν επιθυμούν να ενταχθούν στην τρίτη φάση της ΟΝΕ. Τέτοια απύθμενη εθελοδουλία και υποτέλεια!!!

Ταυτόχρονα, όμως, η κυβέρνηση επιχείρησε να εμφανίσει επιτυχίες και με αφορμή τις συζητήσεις που έγιναν στη Σύνοδο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η αλήθεια είναι ότι οι "15" δεν έκαναν αποδεκτές τις αξιώσεις της Αγκυρας, για άλλους βέβαια λόγους δικών τους συμφερόντων και όχι γιατί τάχθηκαν αλληλέγγυοι προς την Ελλάδα. Αντίθετα, με κάθε τρόπο και σε όλα τα επίπεδα -αλλά και στο κείμενο των συμπερασμάτων - επαναβεβαίωσαν κατηγορηματικά την πολιτική βούλησή τους να προχωρήσει η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Εξάλλου, η θέλησή τους αυτή αποδεικνύεται καθημερινά, στην πράξη, με την ολόπλευρη στήριξη που προσφέρουν στο καθεστώς της Αγκυρας. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έχουν υποχρεωθεί να εναρμονιστούν με το "γενικότερο κλίμα" και γι' αυτό έχουν ήδη άρει το "βέτο" και για τη σύγκληση του Συμβουλίου Σύνδεσης και για τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις μέσω του προγράμματος MEDA.

Προς τι οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης; Επειδή οι "εταίροι" έκαναν αναφορά στη γνωστή δήλωση της 15ης Ιουλίου, η οποία κάνει αποδεκτή την ελληνική πρόταση για παραπομπή της "διαφοράς" για τα Ιμια στη Χάγη! Μα ακριβώς αυτή η πρόταση είναι "συμβιβαστική" σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων, αφού παραπέμπει θέματα εθνικής κυριαρχίας σε "στημένο" διεθνές δικαστήριο. Μόνο η κυβέρνηση Σημίτη θα μπορούσε να βαφτίσει "ελληνική επιτυχία" μια πολιτική δουλοπρεπή και υποτελή.

Είναι φανερό ότι, όταν οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός, ακούνε την κυβέρνηση να κάνει λόγο για επιτυχίες στη Σύνοδο Κορυφής του Δουβλίνου, πρέπει να "κουμπώνεται". Προώθηση των εθνικών συμφερόντων δεν μπορεί να γίνει από κυβερνήσεις σαν τη σημερινή.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Οι κυβερνήσεις των 15 κρατών - μελών ανέλαβαν να παρατείνουν τη λιτότητα στο... διηνεκές. Κάθε χρόνο, όσες χώρες είναι στο ενιαίο νόμισμα, θα υποβάλλουν νέα σταθεροποιητικά προγράμματα, τα οποία θα αναπροσαρμόζονται ανάλογα με τις άνωθεν εντολές

ΟΛΕΘΡΙΕΣ "ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ"

Είναι αλήθεια ότι στη Σύνοδο Κορυφής στο Δουβλίνο πάρθηκαν πολύ σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον του οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αποφάσεις που φέρουν, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, τη σφραγίδα των Γερμανών "ηγεμόνων" και οι οποίες, βέβαια, αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση πρώτα και κύρια των συμφερόντων τους και των συμφερόντων των πολυεθνικών. Είναι ευνόητο ότι αυτές οι αποφάσεις θα αποτελέσουν τον εφιάλτη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων των χωρών - μελών, οι οποίοι ήδη έχουν πληρώσει με πολύ αίμα και ιδρώτα την πορεία της ευρωπαϊκής σύγκλισης.

Οι αποφάσεις αυτές, ολέθριες και για τον ελληνικό λαό, προκάλεσαν έναν ακόμα γύρο θριαμβολογίας από την κυβέρνηση Σημίτη. Το φαινόμενο δεν εκπλήσσει κανέναν, από τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει υποτάξει τα συμφέροντα του λαού και τη χώρας στα "ευρωπαϊκά", δηλαδή στα συμφέροντα των πολυεθνικών.

***

Ποιο ήταν το κεντρικό ζήτημα στη σύνοδο του Δουβλίνου; Η αποδοχή ή μη του γερμανικού "συμφώνου σταθερότητας", με το οποίο οι εμπνευστές του ήθελαν να εξασφαλίσουν ότι οι οικονομίες των κρατών - μελών, στην τρίτη φάση της ΟΝΕ, όταν θα υπάρξει μετάβαση στο ενιαίο νόμισμα (Εύρω), δε θα χαλαρώσουν και δε θα παρεκκλίνουν από τα κριτήρια του Μάαστριχτ. Προκειμένου να εξασφαλιστεί αυτή η αδιατάρακτη πορεία, οι 15 ηγέτες της ΕΕ αποδέχτηκαν να τεθούν οι οικονομίες των χωρών τους στο καλούπι της κεντρικής γερμανικής τράπεζας, της περιβόητης Μπούντεσμπανκ, το οποίο εξασφαλίζει τον... καθημερινό έλεγχο των εθνικών οικονομιών από τις Βρυξέλλες. Βασικός μοχλός σε αυτή την κατεύθυνση είναι να μην υπερβαίνει το έλλειμμα του δημοσίου σε ετήσια βάση το 3% του ΑΕΠ. Οι "15" δεσμεύτηκαν σε αυτή την πορεία και μάλιστα συμφώνησαν να τιμωρούνται όσοι παρεκκλίνουν, με τσουχτερά πρόστιμα. Η "επιτυχία" των υπολοίπων ήταν ότι δε θα τιμωρούνται αυτόματα, όπως ζητούσαν οι Γερμανοί, αλλά με συνοπτικές διαδικασίες και κατόπιν απόφασης, με πλειοψηφία, από το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας!

***

Πίσω από τους αριθμούς κρύβεται μια απλή αλήθεια. Οι κυβερνήσεις των 15 κρατών - μελών ανέλαβαν να παρατείνουν τη λιτότητα στο... διηνεκές. Κάθε χρόνο, όσες χώρες είναι στο ενιαίο νόμισμα θα υποβάλλουν νέα σταθεροποιητικά προγράμματα, τα οποία θα αναπροσαρμόζονται ανάλογα με τις άνωθεν εντολές.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά για την Ελλάδα, όταν, βέβαια, ενταχθεί στη "ζώνη του Εύρω", μετά το 2002; Αρκεί να σκεφτεί κανείς τι σημαίνει να μειώσει το δημόσιο έλλειμμα που σήμερα είναι 7,6% στο 3%. Ουσιαστικά αυτό θα σημάνει συρρίκνωση και διάλυση του όποιου "κράτους πρόνοιας" έχει απομείνει, με ολέθριες συνέπειες ακόμα και για αυτές τις άθλιες υπηρεσίες που σήμερα προσφέρει. Θα σημάνει πάγωμα των μισθών στον "αιώνα των άπαντα", λιτότητα, δηλαδή, χωρίς ημερομηνία λήξης. Μέχρι, όμως, η Ελλάδα να "ενταχθεί" στο ενιαίο νόμισμα είναι υποχρεωμένη να πιάσει τα κριτήρια του Μάαστριχτ, μέσω του προγράμματος "σύγκλισης". Ομως, από το 1998 θα αρχίσει, σύμφωνα με την απόφαση του ΕΚΟΦΙΝ, το πρόγραμμα "σύγκλισης" να γίνεται ετήσιο, αφού κάθε χρόνο θα είναι υποχρεωμένη να το αναπροσαρμόζει, εννοείται επί το σκληρότερο και αντιλαϊκότερο.

***

Αυτές είναι οι επιτυχίες, για τις οποίες καυχάται η κυβέρνηση Σημίτη, που την ίδια ώρα δεν κρύβει τα αισθήματα... απέχθειας απέναντι στην Αγγλία και τη Δανία, οι οποίες, για δικούς τους λόγους, δεν επιθυμούν να ενταχθούν στην τρίτη φάση της ΟΝΕ. Τέτοια απύθμενη εθελοδουλία και υποτέλεια!!!

Ταυτόχρονα, όμως, η κυβέρνηση επιχείρησε να εμφανίσει επιτυχίες και με αφορμή τις συζητήσεις που έγιναν στη Σύνοδο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η αλήθεια είναι ότι οι "15" δεν έκαναν αποδεκτές τις αξιώσεις της Αγκυρας, για άλλους βέβαια λόγους δικών τους συμφερόντων και όχι γιατί τάχθηκαν αλληλέγγυοι προς την Ελλάδα. Αντίθετα, με κάθε τρόπο και σε όλα τα επίπεδα -αλλά και στο κείμενο των συμπερασμάτων - επαναβεβαίωσαν κατηγορηματικά την πολιτική βούλησή τους να προχωρήσει η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Εξάλλου, η θέλησή τους αυτή αποδεικνύεται καθημερινά, στην πράξη, με την ολόπλευρη στήριξη που προσφέρουν στο καθεστώς της Αγκυρας. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έχουν υποχρεωθεί να εναρμονιστούν με το "γενικότερο κλίμα" και γι' αυτό έχουν ήδη άρει το "βέτο" και για τη σύγκληση του Συμβουλίου Σύνδεσης και για τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις μέσω του προγράμματος MEDA.

Προς τι οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης; Επειδή οι "εταίροι" έκαναν αναφορά στη γνωστή δήλωση της 15ης Ιουλίου, η οποία κάνει αποδεκτή την ελληνική πρόταση για παραπομπή της "διαφοράς" για τα Ιμια στη Χάγη! Μα ακριβώς αυτή η πρόταση είναι "συμβιβαστική" σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων, αφού παραπέμπει θέματα εθνικής κυριαρχίας σε "στημένο" διεθνές δικαστήριο. Μόνο η κυβέρνηση Σημίτη θα μπορούσε να βαφτίσει "ελληνική επιτυχία" μια πολιτική δουλοπρεπή και υποτελή.

Είναι φανερό ότι, όταν οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός, ακούνε την κυβέρνηση να κάνει λόγο για επιτυχίες στη Σύνοδο Κορυφής του Δουβλίνου, πρέπει να "κουμπώνεται". Προώθηση των εθνικών συμφερόντων δεν μπορεί να γίνει από κυβερνήσεις σαν τη σημερινή.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Οι κυβερνήσεις των 15 κρατών - μελών ανέλαβαν να παρατείνουν τη λιτότητα στο... διηνεκές. Κάθε χρόνο, όσες χώρες είναι στο ενιαίο νόμισμα, θα υποβάλλουν νέα σταθεροποιητικά προγράμματα, τα οποία θα αναπροσαρμόζονται ανάλογα με τις άνωθεν εντολές

ΤΟΥ Χ. ΖΑΧΑΡΟΓΙΑΝΝΗ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΝΕΟΕΚΛΕΓΕΝΤΟΣ ΔΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΠ
Μέτωπο υπεράσπισης νοσοκομείων και ταμείων

- Τι έδειξαν τα αποτελέσματα των αρχαιρεσιών της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Αθήνας - Πειραιά (ΕΙΝΑΠ);

- Σ' αυτές τις εκλογές καταγράφτηκε, κυρίως, η αποδοκιμασία των νοσοκομειακών γιατρών προς τις δυνάμεις της συντήρησης, με όλες τις παραλλαγές της.

Η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση (ΔΗΠΑΚ) Γιατρών σχεδόν διπλασίασε τις δυνάμεις της (είχε μια αύξηση 69%). Οι γιατροί εκτίμησαν την αποφασιστική στάση τηςστο προηγούμενο διάστημα - και ιδιαίτερα μετά το σχέδιο Πεπονή. Η ΔΗΠΑΚ συνέβαλε, ώστε η ΕΙΝΑΠ να διατηρήσει το διεκδικητικό και αγωνιστικό χαρακτήρα του σωματείου και να μην κατρακυλήσει στο ρόλο του συμβιβασμένου χειροκροτητή των κυβερνητικών επιλογών.

Με την ενίσχυση της ΔΗΠΑΚ και τη μείωση της δύναμης των τριών άλλων μεγάλων παρατάξεων δόθηκε η καλύτερη απάντηση στον κυβερνητικό συνδικαλισμό, στο συνδικαλισμό των φαξ, των δημοσίων σχέσεων, των διασπαστικών κινήσεων και των προσωπικών φιλοδοξιών.

- Το ποσοστό συμμετοχής, όμως, παρέμεινε και πάλι χαμηλό

- Υπήρξε μια σοβαρή αύξηση της συμμετοχής κατά 23,5% στις εκλογές, που είναι μια καλή αφετηρία, ώστε το σωματείο να ξαναβρεί το βηματισμό του.

Επιπλέον η ΕΙΝΑΠ έχει τακτοποιημένα οικονομικά περίπου 4.500 μέλη. Απ' αυτούς ψήφισαν 1.582, που βέβαια δεν είναι η καλύτερη συμμετοχή, αλλά ούτε και η χειρότερη για ένα συνδικαλιστικό σωματείο επιστημόνων.

- Ποια είναι η αιτία της πτώσης των άλλων παρατάξεων;

- Στη διετία που πέρασε, οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚ που είχαν την ευθύνη της εκπροσώπησης του σωματείου, συχνά μπέρδευαν τους ρόλους του συνδικαλιστή και του συμβούλου του υπουργού και μάλιστα μερικές φορές ομολογούσαν τη δεύτερη ιδιότητά τους μπροστά στους έκπληκτους συναδέλφους. Και αυτό "μέτρησε" στις επιλογές των νοσοκομειακών γιατρών.

Η ΔΗΚΝΙ, που υποστηρίχτηκε από τη ΝΔ, διεκδίκησε την πατρότητα της συντηρητικότερης στροφής της ΠΑΣΚ και είχε την ανάλογη αποστροφή.

Η Αγωνιστική Ενότητα Γιατρών, που υποστηρίχτηκε απ' τον ΣΥΝ, εισέπραξε το αντίτιμο της Ευρω-λαγνείας και της ηττοπάθειάς της. Μάλιστα, τον περασμένο Ιούνη στην επαρχία τήρησε και απεργοσπαστική στάση κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων.

- Τι πρέπει να γίνει από δω και πέρα;

- Τα αποτελέσματα της ΕΙΝΑΠ σηματοδοτούν την ανάγκη συγκρότησης μετώπου για την υπεράσπιση του δημόσιου συστήματος υγείας, ενόψει της κατάθεσης νομοσχεδίου απ' την ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Το προσεχές διάστημα η υγεία και η ασφάλιση θα δεχτούν τη σφοδρή επίθεση της κυβέρνησης, η οποία θα επιχειρήσει να ιδιωτικοποιήσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δομές της δημόσιας υγείας, αλλά και να άρει κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων. Ιδιαίτερα στους νοσοκομειακούς γιατρούς, η μονιμότητα, το πρωινό ωράριο, η υπερωριακή αμοιβή της εφημερίας θα είναι από τα πρώτα που θα επιχειρήσει να καταργήσει. Η δημοκρατία στα νοσοκομεία θα αντικατασταθεί από αυταρχισμό και τα Διοικητικά Συμβούλια θα αντικατασταθούν από διευθύνοντες συμβούλους και μάνατζερς. Ο ασθενής από "πάσχων άνθρωπος" θα μετατραπεί σε "αντικείμενο κέρδους" και το ενδιαφέρον για την αποκατάσταση της υγείας θα αντικατασταθεί από λογικές μεγιστοποίησης του κέρδους. Τα νοσοκομεία θα χάσουν τον κοινωνικό τους χαρακτήρα και θα μετατραπούν σε εισπρακτικές μηχανές, γεγονός που θα διαλύσει τα ασφαλιστικά Ταμεία. Η κυβέρνηση έχει σχεδιάσει τις αντιλαϊκές κινήσεις της κι ένας ακόμη περιοριστικός - και με δικά της λόγια - προϋπολογισμός για την υγεία άρχισε να συζητείται από σήμερα (σ.σ. χτες) στη Βουλή.

Γ. Μ.

ΤΟΥ Χ. ΖΑΧΑΡΟΓΙΑΝΝΗ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΝΕΟΕΚΛΕΓΕΝΤΟΣ ΔΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΠ
Μέτωπο υπεράσπισης νοσοκομείων και ταμείων

- Τι έδειξαν τα αποτελέσματα των αρχαιρεσιών της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Αθήνας - Πειραιά (ΕΙΝΑΠ);

- Σ' αυτές τις εκλογές καταγράφτηκε, κυρίως, η αποδοκιμασία των νοσοκομειακών γιατρών προς τις δυνάμεις της συντήρησης, με όλες τις παραλλαγές της.

Η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση (ΔΗΠΑΚ) Γιατρών σχεδόν διπλασίασε τις δυνάμεις της (είχε μια αύξηση 69%). Οι γιατροί εκτίμησαν την αποφασιστική στάση τηςστο προηγούμενο διάστημα - και ιδιαίτερα μετά το σχέδιο Πεπονή. Η ΔΗΠΑΚ συνέβαλε, ώστε η ΕΙΝΑΠ να διατηρήσει το διεκδικητικό και αγωνιστικό χαρακτήρα του σωματείου και να μην κατρακυλήσει στο ρόλο του συμβιβασμένου χειροκροτητή των κυβερνητικών επιλογών.

Με την ενίσχυση της ΔΗΠΑΚ και τη μείωση της δύναμης των τριών άλλων μεγάλων παρατάξεων δόθηκε η καλύτερη απάντηση στον κυβερνητικό συνδικαλισμό, στο συνδικαλισμό των φαξ, των δημοσίων σχέσεων, των διασπαστικών κινήσεων και των προσωπικών φιλοδοξιών.

- Το ποσοστό συμμετοχής, όμως, παρέμεινε και πάλι χαμηλό

- Υπήρξε μια σοβαρή αύξηση της συμμετοχής κατά 23,5% στις εκλογές, που είναι μια καλή αφετηρία, ώστε το σωματείο να ξαναβρεί το βηματισμό του.

Επιπλέον η ΕΙΝΑΠ έχει τακτοποιημένα οικονομικά περίπου 4.500 μέλη. Απ' αυτούς ψήφισαν 1.582, που βέβαια δεν είναι η καλύτερη συμμετοχή, αλλά ούτε και η χειρότερη για ένα συνδικαλιστικό σωματείο επιστημόνων.

- Ποια είναι η αιτία της πτώσης των άλλων παρατάξεων;

- Στη διετία που πέρασε, οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚ που είχαν την ευθύνη της εκπροσώπησης του σωματείου, συχνά μπέρδευαν τους ρόλους του συνδικαλιστή και του συμβούλου του υπουργού και μάλιστα μερικές φορές ομολογούσαν τη δεύτερη ιδιότητά τους μπροστά στους έκπληκτους συναδέλφους. Και αυτό "μέτρησε" στις επιλογές των νοσοκομειακών γιατρών.

Η ΔΗΚΝΙ, που υποστηρίχτηκε από τη ΝΔ, διεκδίκησε την πατρότητα της συντηρητικότερης στροφής της ΠΑΣΚ και είχε την ανάλογη αποστροφή.

Η Αγωνιστική Ενότητα Γιατρών, που υποστηρίχτηκε απ' τον ΣΥΝ, εισέπραξε το αντίτιμο της Ευρω-λαγνείας και της ηττοπάθειάς της. Μάλιστα, τον περασμένο Ιούνη στην επαρχία τήρησε και απεργοσπαστική στάση κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων.

- Τι πρέπει να γίνει από δω και πέρα;

- Τα αποτελέσματα της ΕΙΝΑΠ σηματοδοτούν την ανάγκη συγκρότησης μετώπου για την υπεράσπιση του δημόσιου συστήματος υγείας, ενόψει της κατάθεσης νομοσχεδίου απ' την ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Το προσεχές διάστημα η υγεία και η ασφάλιση θα δεχτούν τη σφοδρή επίθεση της κυβέρνησης, η οποία θα επιχειρήσει να ιδιωτικοποιήσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δομές της δημόσιας υγείας, αλλά και να άρει κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων. Ιδιαίτερα στους νοσοκομειακούς γιατρούς, η μονιμότητα, το πρωινό ωράριο, η υπερωριακή αμοιβή της εφημερίας θα είναι από τα πρώτα που θα επιχειρήσει να καταργήσει. Η δημοκρατία στα νοσοκομεία θα αντικατασταθεί από αυταρχισμό και τα Διοικητικά Συμβούλια θα αντικατασταθούν από διευθύνοντες συμβούλους και μάνατζερς. Ο ασθενής από "πάσχων άνθρωπος" θα μετατραπεί σε "αντικείμενο κέρδους" και το ενδιαφέρον για την αποκατάσταση της υγείας θα αντικατασταθεί από λογικές μεγιστοποίησης του κέρδους. Τα νοσοκομεία θα χάσουν τον κοινωνικό τους χαρακτήρα και θα μετατραπούν σε εισπρακτικές μηχανές, γεγονός που θα διαλύσει τα ασφαλιστικά Ταμεία. Η κυβέρνηση έχει σχεδιάσει τις αντιλαϊκές κινήσεις της κι ένας ακόμη περιοριστικός - και με δικά της λόγια - προϋπολογισμός για την υγεία άρχισε να συζητείται από σήμερα (σ.σ. χτες) στη Βουλή.

Γ. Μ.

ΤΟΥ Χ. ΖΑΧΑΡΟΓΙΑΝΝΗ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΝΕΟΕΚΛΕΓΕΝΤΟΣ ΔΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΠ
Μέτωπο υπεράσπισης νοσοκομείων και ταμείων

- Τι έδειξαν τα αποτελέσματα των αρχαιρεσιών της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Αθήνας - Πειραιά (ΕΙΝΑΠ);

- Σ' αυτές τις εκλογές καταγράφτηκε, κυρίως, η αποδοκιμασία των νοσοκομειακών γιατρών προς τις δυνάμεις της συντήρησης, με όλες τις παραλλαγές της.

Η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση (ΔΗΠΑΚ) Γιατρών σχεδόν διπλασίασε τις δυνάμεις της (είχε μια αύξηση 69%). Οι γιατροί εκτίμησαν την αποφασιστική στάση τηςστο προηγούμενο διάστημα - και ιδιαίτερα μετά το σχέδιο Πεπονή. Η ΔΗΠΑΚ συνέβαλε, ώστε η ΕΙΝΑΠ να διατηρήσει το διεκδικητικό και αγωνιστικό χαρακτήρα του σωματείου και να μην κατρακυλήσει στο ρόλο του συμβιβασμένου χειροκροτητή των κυβερνητικών επιλογών.

Με την ενίσχυση της ΔΗΠΑΚ και τη μείωση της δύναμης των τριών άλλων μεγάλων παρατάξεων δόθηκε η καλύτερη απάντηση στον κυβερνητικό συνδικαλισμό, στο συνδικαλισμό των φαξ, των δημοσίων σχέσεων, των διασπαστικών κινήσεων και των προσωπικών φιλοδοξιών.

- Το ποσοστό συμμετοχής, όμως, παρέμεινε και πάλι χαμηλό

- Υπήρξε μια σοβαρή αύξηση της συμμετοχής κατά 23,5% στις εκλογές, που είναι μια καλή αφετηρία, ώστε το σωματείο να ξαναβρεί το βηματισμό του.

Επιπλέον η ΕΙΝΑΠ έχει τακτοποιημένα οικονομικά περίπου 4.500 μέλη. Απ' αυτούς ψήφισαν 1.582, που βέβαια δεν είναι η καλύτερη συμμετοχή, αλλά ούτε και η χειρότερη για ένα συνδικαλιστικό σωματείο επιστημόνων.

- Ποια είναι η αιτία της πτώσης των άλλων παρατάξεων;

- Στη διετία που πέρασε, οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚ που είχαν την ευθύνη της εκπροσώπησης του σωματείου, συχνά μπέρδευαν τους ρόλους του συνδικαλιστή και του συμβούλου του υπουργού και μάλιστα μερικές φορές ομολογούσαν τη δεύτερη ιδιότητά τους μπροστά στους έκπληκτους συναδέλφους. Και αυτό "μέτρησε" στις επιλογές των νοσοκομειακών γιατρών.

Η ΔΗΚΝΙ, που υποστηρίχτηκε από τη ΝΔ, διεκδίκησε την πατρότητα της συντηρητικότερης στροφής της ΠΑΣΚ και είχε την ανάλογη αποστροφή.

Η Αγωνιστική Ενότητα Γιατρών, που υποστηρίχτηκε απ' τον ΣΥΝ, εισέπραξε το αντίτιμο της Ευρω-λαγνείας και της ηττοπάθειάς της. Μάλιστα, τον περασμένο Ιούνη στην επαρχία τήρησε και απεργοσπαστική στάση κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων.

- Τι πρέπει να γίνει από δω και πέρα;

- Τα αποτελέσματα της ΕΙΝΑΠ σηματοδοτούν την ανάγκη συγκρότησης μετώπου για την υπεράσπιση του δημόσιου συστήματος υγείας, ενόψει της κατάθεσης νομοσχεδίου απ' την ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Το προσεχές διάστημα η υγεία και η ασφάλιση θα δεχτούν τη σφοδρή επίθεση της κυβέρνησης, η οποία θα επιχειρήσει να ιδιωτικοποιήσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δομές της δημόσιας υγείας, αλλά και να άρει κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων. Ιδιαίτερα στους νοσοκομειακούς γιατρούς, η μονιμότητα, το πρωινό ωράριο, η υπερωριακή αμοιβή της εφημερίας θα είναι από τα πρώτα που θα επιχειρήσει να καταργήσει. Η δημοκρατία στα νοσοκομεία θα αντικατασταθεί από αυταρχισμό και τα Διοικητικά Συμβούλια θα αντικατασταθούν από διευθύνοντες συμβούλους και μάνατζερς. Ο ασθενής από "πάσχων άνθρωπος" θα μετατραπεί σε "αντικείμενο κέρδους" και το ενδιαφέρον για την αποκατάσταση της υγείας θα αντικατασταθεί από λογικές μεγιστοποίησης του κέρδους. Τα νοσοκομεία θα χάσουν τον κοινωνικό τους χαρακτήρα και θα μετατραπούν σε εισπρακτικές μηχανές, γεγονός που θα διαλύσει τα ασφαλιστικά Ταμεία. Η κυβέρνηση έχει σχεδιάσει τις αντιλαϊκές κινήσεις της κι ένας ακόμη περιοριστικός - και με δικά της λόγια - προϋπολογισμός για την υγεία άρχισε να συζητείται από σήμερα (σ.σ. χτες) στη Βουλή.

Γ. Μ.

Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ παραπέμπει την Ελλάδα εκ νέου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για μη συμμόρφωση στις σχετικές αποφάσεις για "άνοιγμα" των φροντιστηρίων ξένων γλωσσών και των ιδιωτικών σχολών μουσικής και χορού της χώρας, σε υπηκόους άλλων κρατών - μελών (σελίδα 5).

ΑΓΝΩΣΤΟΙ εισέβαλαν χτες στο νοσοκομείο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού σε χωριό της Τσετσενίας και δολοφόνησαν άγρια έξι αλλοδαπούς υπαλλήλους αυτού του διεθνούς οργανισμού, την ώρα που κοιμόντουσαν (σελίδα 22).

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ οι κυβερνήσεις και οι αρμόδιοι κοινωνικοί φορείς ψάχνουν ακόμη στα τυφλά για την αντιμετώπιση του φαινομένου του κοινωνικού αποκλεισμού που με τον καιρό, ως πρόβλημα, γίνεται όλο και απειλητικότερο (σελίδα 25).

"ΣΤΟ ΧΟΡΟ" των απεργιακών κινητοποιήσεων μπαίνουν και οι ηθοποιοί, αφού η πολιτική της λιτότητας και στον πολιτισμό, εξασθενεί και απογυμνώνει και αυτόν τον κλάδο (σελίδα 29).

Ο ΧΤΕΣΙΝΟΣ αγώνας μπάσκετ μεταξύ του Συλλόγου Ολυμπιονικών και της ομάδας της Μονάδας Απεξάρτησης Τοξικομανών "18 Ανω", δεν είχε ηττημένους παρά μόνο νικητές (σελίδα 36).

Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ παραπέμπει την Ελλάδα εκ νέου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για μη συμμόρφωση στις σχετικές αποφάσεις για "άνοιγμα" των φροντιστηρίων ξένων γλωσσών και των ιδιωτικών σχολών μουσικής και χορού της χώρας, σε υπηκόους άλλων κρατών - μελών (σελίδα 5).

ΑΓΝΩΣΤΟΙ εισέβαλαν χτες στο νοσοκομείο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού σε χωριό της Τσετσενίας και δολοφόνησαν άγρια έξι αλλοδαπούς υπαλλήλους αυτού του διεθνούς οργανισμού, την ώρα που κοιμόντουσαν (σελίδα 22).

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ οι κυβερνήσεις και οι αρμόδιοι κοινωνικοί φορείς ψάχνουν ακόμη στα τυφλά για την αντιμετώπιση του φαινομένου του κοινωνικού αποκλεισμού που με τον καιρό, ως πρόβλημα, γίνεται όλο και απειλητικότερο (σελίδα 25).

"ΣΤΟ ΧΟΡΟ" των απεργιακών κινητοποιήσεων μπαίνουν και οι ηθοποιοί, αφού η πολιτική της λιτότητας και στον πολιτισμό, εξασθενεί και απογυμνώνει και αυτόν τον κλάδο (σελίδα 29).

Ο ΧΤΕΣΙΝΟΣ αγώνας μπάσκετ μεταξύ του Συλλόγου Ολυμπιονικών και της ομάδας της Μονάδας Απεξάρτησης Τοξικομανών "18 Ανω", δεν είχε ηττημένους παρά μόνο νικητές (σελίδα 36).

Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ παραπέμπει την Ελλάδα εκ νέου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για μη συμμόρφωση στις σχετικές αποφάσεις για "άνοιγμα" των φροντιστηρίων ξένων γλωσσών και των ιδιωτικών σχολών μουσικής και χορού της χώρας, σε υπηκόους άλλων κρατών - μελών (σελίδα 5).

ΑΓΝΩΣΤΟΙ εισέβαλαν χτες στο νοσοκομείο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού σε χωριό της Τσετσενίας και δολοφόνησαν άγρια έξι αλλοδαπούς υπαλλήλους αυτού του διεθνούς οργανισμού, την ώρα που κοιμόντουσαν (σελίδα 22).

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ οι κυβερνήσεις και οι αρμόδιοι κοινωνικοί φορείς ψάχνουν ακόμη στα τυφλά για την αντιμετώπιση του φαινομένου του κοινωνικού αποκλεισμού που με τον καιρό, ως πρόβλημα, γίνεται όλο και απειλητικότερο (σελίδα 25).

"ΣΤΟ ΧΟΡΟ" των απεργιακών κινητοποιήσεων μπαίνουν και οι ηθοποιοί, αφού η πολιτική της λιτότητας και στον πολιτισμό, εξασθενεί και απογυμνώνει και αυτόν τον κλάδο (σελίδα 29).

Ο ΧΤΕΣΙΝΟΣ αγώνας μπάσκετ μεταξύ του Συλλόγου Ολυμπιονικών και της ομάδας της Μονάδας Απεξάρτησης Τοξικομανών "18 Ανω", δεν είχε ηττημένους παρά μόνο νικητές (σελίδα 36).



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ