«Η ιρακινή αεράμυνα κατέρριψε άλλο ένα εχθρικό αεροσκάφος» αναγγέλλουν, θριαμβευτικά χτες, τα περισσότερα ιρακινά ειδησεογραφικά έντυπα, επικαλούμενα ανώτατους αξιωματούχους του ιρακινού στρατού. Επισήμως, πάντως, η ιρακινή ηγεσία δε σχολίασε καθόλου την είδηση. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Βαγδάτη πανηγυρίζει για την κατάρριψη κάποιου αμερικανικού αεροσκάφους, ισχυρισμοί που σταθερά απορρίπτονται από το αμερικανικό Πεντάγωνο. Για το περιστατικό της Κυριακής, η διοίκηση του 5ου Στόλου των ΗΠΑ, που βρίσκεται σταθερά στον Περσικό Κόλπο τα τελευταία χρόνια και εδράζει στο Μπαχρέιν, αναφέρει σε λακωνική ανακοίνωσή της, ότι «πράγματι κατέπεσε ένα αμερικανικό αεροσκάφος τύπου "S-3B" αμέσως μετά την απογείωσή του από το αεροπλανοφόρο "John F. Kennedy" για άγνωστες αιτίες, οι οποίες ερευνιούνται ακόμη», υπογραμμίζοντας ότι δεν τίθεται θέμα κατάρριψης του αεροσκάφους. Στην ανακοίνωση αναφέρεται, επίσης, ότι σκοτώθηκαν και οι δύο Αμερικανοί χειριστές.

Ενώ η είδηση αυτή έβλεπε το φως της δημοσιότητας, στις ΗΠΑ πληθαίνουν τα δημοσιεύματα που αναφέρονται στις φήμες περί βαθιάς δυσαρέσκειας της στρατιωτικής ηγεσίας, και ιδιαίτερα του Ναυτικού και της Αεροπορίας, για την παρατεταμένη παραμονή των αμερικανικών στρατευμάτων στον Περσικό Κόλπο, αν και επισήμως διαψεύδονται κατηγορηματικά από το Πεντάγωνο. «Λάδι στη φωτιά» αυτών των δημοσιευμάτων ρίχνει πρόσφατο άρθρο της «Boston Globe», το οποίο υποστηρίζει ότι πολλοί ανώτεροι αξιωματούχοι του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού και της Αεροπορίας εκφράζουν ολοένα και μεγαλύτερη ανησυχία για την ασφάλεια των Αμερικανών στρατιωτών που βρίσκονται στον Κόλπο, καθώς, όπως εκτιμούν, είναι σε ένα «σιωπηλό» πόλεμο χωρίς σταματημό από το 1991.

Οπως τονίζεται, οι Αμερικανοί στρατιώτες έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά με την ιρακινή αεράμυνα, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν μετά από κάποιους μήνες συμπτώματα κόπωσης εξαιτίας της διαρκούς υπερέντασης, ενώ ανάλογα «συμπτώματα» παρουσιάζονται και στα αεροσκάφη, τα οποία βρίσκονται, σχεδόν ακατάπαυστα, σε ετοιμότητα. Καταλήγοντας, τονίζεται στο άρθρο ότι μόνο τον τελευταίο χρόνο τα αμερικανικά και βρετανικά αεροσκάφη έχουν ρίξει περισσότερες από 1.000 βόμβες κατά ιρακινών στόχων, ενώ μόνο τα αμερικανικά αεροσκάφη έχουν πραγματοποιήσει 6.000 εξόδους για να φέρουν σε πέρας την, αξίας 1 δισεκατομμυρίου ετησίως, αμερικανική επιχείρηση στην περιοχή.

ΝΙΟΥΠΟΡΤ.-

Αραγε η ανάγνωση των δεδομένων του δεύτερου «μαύρου κουτιού» μπορεί να σπάσει το τείχος της σιωπής και της αμφιβολίας που έχουν γεννήσει τα ερωτηματικά για την πτώση και τη συντριβή του μοιραίου «Μπόινγκ 767», στις 31 του Οκτώβρη στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού; Ισως... Και αυτό το ίσως θα το διερευνήσει πια το FBI.

Οπως ανακοινώθηκε χτες από το Λευκό Οίκο στην αμερικανική πρωτεύουσα, την Ουάσιγκτον, το FBI αναλαμβάνει πλέον και επισήμως την έρευνα για τη διαλεύκανση της συντριβής του αεροσκάφους των αιγυπτιακών αερογραμμών που εκτελούσε την πτήση «990», Λος Αντζελες-Νέα Υόρκη-Κάιρο. Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε Αμερικανός αξιωματούχος, το «Το NTSB ερευνά την περίπτωση ατυχήματος, ενώ το FBI κάτι άλλο...», αφήνοντας ερωτηματικά να αιωρούνται για το τι πραγματικά μπορεί να κρύβει αυτή η μοναδική φράση «κάτι άλλο».

Σύμφωνα πάντως με το αμερικανικό πρακτορείο «Ασοσιέιτεντ Πρες», η ερευνητική ομάδα των ειδικών της Αεροπορίας, το NTSB, μετά από το συγχρονισμό των δεδομένων του δεύτερου «μαύρου κουτιού», που έχει ηχογραφήσει τις συνομιλίες στο πιλοτήριο, με τα δεδομένα του πρώτου «μαύρου κουτιού», που περιέχει όλα τα τεχνικά στοιχεία της πτήσης που έχουν καταγραφεί από 52 διαφορετικά όργανα του μοιραίου αεροσκάφους, κατέληξαν σε ένα πρώτο συμπέρασμα που ως αίτιο της πτώσης θεωρείται η απενεργοποίηση του αυτόματου πιλότου ελάχιστα μετά την ενεργοποίηση από την απογείωση από το αεροδρόμιο «Τζ. Φ.Κένεντι» της Νέας Υόρκης.

Συνεπώς, αφού μία τεχνική βλάβη έχει αποκλειστεί, τότε κάποιο ανθρώπινο χέρι το έκανε, δηλαδή πρόκειται για μία εγκληματική ενέργεια. Για την ακρίβεια, το ΑΠ μεταδίδει ότι οι ερευνητές άκουσαν κάποιον από τη θέση του δεύτερου πιλότου λίγο πριν την απενεργοποίηση του αυτόματου πιλότου, που οδήγησε στην πτώση και τη συντριβή, να λέει μία προσευχή! Πάντως, παρότι τα συγκεκριμένα λόγια που έχουν καταγραφεί χαρακτηρίστηκαν ως προσευχή, αυτό απαραίτητα δε σημαίνει ότι συνδέεται με την τραγωδία. Εξάλλου, η αναφορά στα θεία είναι σύνηθες στην καθημερινή επικοινωνία όλων των λαών που κατοικούν σε μουσουλμανικές χώρες. Ομως τα ερωτηματικά που υπάρχουν σχετίζονται με το ότι δεν έχει διευκρινιστεί ποιος καθόταν στη θέση του συγκυβερνήτη που χειρίζεται όλα τα όργανα του αεροσκάφους μετά την απογείωσή του από το αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης... Αυτό πιθανά είναι το ερώτημα ή κάλλιστα ο γρίφος που θα πρέπει να επιλυθεί από το FBI. Παρ' όλα αυτά, ένας ανώτερος αξιωματούχος των μυστικών υπηρεσιών δήλωσε ότι ότι ακόμη «δεν υπάρχει λόγος να πιστεύεται ότι πρόκειται για τρομοκρατική επίθεση».

ΜΠΕΛΦΑΣΤ.-

Τέλος καλό όλα καλά; Το μέλλον θα δείξει... και φυσικά η πορεία της ειρηνευτικής διαδικασίας στο Ωλστερ που έχει κολλήσει εδώ και μήνες. Πάντως, κάποιο βήμα έγινε χτες, καθώς οι δύο κύριες «αντίπαλες δυνάμεις» κατάφεραν να τα βρουν. Ο λόγος για το φιλοβρετανικό Κόμμα, τους Ενωτικούς Προτεστάντες (UUP) του Ντέιβιντ Τριμπλ, που αποδέχεται τη συμμετοχή του Σιν Φέιν στην τοπική κυβέρνηση, οπότε αναμένεται εντός των ημερών να σχηματιστεί η πρώτη πολυκομματική κυβέρνηση.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις των κομμάτων που εκδόθηκαν χτες, οι δύο αντιμαχόμενοι φαίνεται να κάνουν από ένα βήμα για να συναντηθούν κάπου στη μέση. Ωστόσο, αυτό που έγινε ήταν ότι ο Ντέιβιντ Τριμπλ, αδιαμφισβήτητος ηγέτης των Προτεσταντών και ένας εκ των βραβευμένων με το Νόμπελ Ειρήνης το 1998, έριξε το μπαλάκι στην πλευρά του Σιν Φέιν, πολιτική πτέρυγα του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (ΙΡΑ), αναμένοντας ότι η πολυκομματική κυβέρνηση θα σχηματιστεί όταν ο ΙΡΑ θα αρχίσει να συναντάται με τους παρατηρητές του αφοπλισμού και αρχίσει όντως τη διαδικασία της παράδοσης των όπλων του.

Από την άλλη πλευρά, το Σιν Φέιν, απάντησε δηλώνοντας ότι «αντιτίθεται πλήρως σε οποιονδήποτε που κάνει χρήση βίας ή απειλεί να κάνει χρήση βίας για την επίτευξη πολιτικών στόχων], ενώ καταλήγει ανοιχτά αποδεχόμενο την πρόκληση-πρόσκληση του UUΡότι «πλέον εισερχόμαστε στο τελευταίο στάδιο για την επίλυση της σύγκρουσης».

Πάντως, όσες παραχωρήσεις και να κάνει το Σιν Φέιν, η μία και μοναδική λύση θα δοθεί από το UUΡ, καθώς στις 27 του Νοέμβρη η ευρεία Σύνοδος των 850 στελεχών του καλείται να εγκρίνει τη στάση του Τριμπλ, μία μάχη που αναμένεται να δώσει ο ηγέτης τους αλλά ακόμη η έκβασή της θεωρείται αμφίβολη.

Η χτεσινή επίσκεψη του Ινδονήσιου Προέδρου Αμπντουραχμάν Ουαχίντ στην Ιαπωνία επιφύλασσε μία είδηση που ίσως στο κοντινό μέλλον κάνει τη χώρα του...«μικρότερη». Οπως είπε ο Πρόεδρος Αμπ. Ουαχίντ, έως την αρχή του θέρους θα έχει διεξαχθεί δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της πολυτάραχης και πετρελαιοφόρας επαρχίας Ατσέι...

Ο Αμπ. Ουαχίντ, τόνισε ακόμη πως προτίθεται να συναινέσει στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στο Ατσέι έξι μήνες μετά την ομαλοποίηση της κατάστασης στην περιοχή, πράγμα που θα απαιτήσει, κατά τις προβλέψεις του, «περίπου έναν μήνα». Τέλος, κατέληξε, σημειώνοντας σιβυλλικά, πως η απόφαση για το πλαίσιο διεξαγωγής του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της επαρχίας «θα πρέπει να αφεθεί στον ίδιο το λαό», μόνο που δε διευκρίνισε εάν εννοούσε το «λαό όλης της χώρας» ή το λαό της επιθυμούμενης σφόδρα να πάρει το δρόμο της ανεξαρτητοποίησης επαρχίας Ατσέι...

Την ειδική βοήθεια των ΗΠΑ προκειμένου να διατηρηθεί η συνοχή της εδαφικής ακεραιότητας της Ινδονησίας θα αναζητήσει η κυβέρνηση της χώρας, επιμένουν χτεσινά δημοσιεύματα του ινδονησιακού Τύπου.

Σε άρθρο της η καθημερινή εφημερίδας «Ινδονήσιος Παρατηρητής» επικαλείται και σχετική δήλωση του υπουργού Εξωτερικών Αλγουί Σιχάμπ, σύμφωνα με τον οποίο η Τζακάρτα «καλωσορίζει οποιαδήποτε βοήθεια θα μπορούσαν να τους παρέχουν οι ΗΠΑ προκειμένου να διατηρηθεί η Ινδονησία ενωμένη». Ο Αλγ. Σιχάμπ, στο ίδιο άρθρο, επιβεβαιώνει τα ανωτέρω σημειώνοντας πως η Αμερικανίδα ομόλογός του, Μαντλίν Ολμπράιτ, έχει ήδη λάβει σχετική «πρωτοβουλία» με την αποστολή ομάδας εμπειρογνωμόνων που θα συμβουλεύσουν την ινδονησιακή κυβέρνηση όσον αφορά στην αντιμετώπιση κινημάτων ανεξαρτησίας.