Χρειάζεται ένα εργατικό, αγροτικό λαϊκό κίνημα, που πατάει τα πόδια του στον τόπο δουλειάς,στο χωράφι, στη γειτονιά, με μπροστάρηδες τις συνεπείς αγωνιστικές οργανώσεις, με νέες μορφές οργάνωσης, για την οικοδόμηση από κάτω προς τα πάνω και από πάνω προς τα κάτω ενός ισχυρού μετώπου πάλης, που με όρους ρήξης θα προσπαθεί να αποσπάσει κάποιες κατακτήσεις. Ταυτόχρονα, θα βάλει πλώρη, χωρίς άγχος, χωρίς ξεσπάσματα τυφλά, αλλά με ένα συστηματικό πολιτικό σχέδιο δράσης, να έρθει άλλο μπλοκ ταξικών κοινωνικών δυνάμεων στην εξουσία. Οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων να μπουν στην πρώτη γραμμή του αγώνα, να συμβάλουν στην ανάκαμψη του κινήματος. Ο λαϊκός πατριωτισμός και ο ταξικός διεθνισμός είναι ενιαίο ζήτημα.

Η ενδιάμεση έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την ελληνική οικονομία, σε πλήρη ευθυγράμμιση με την έκθεση της Κομισιόν που είχε προηγηθεί, αποδίδει εύσημα στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ για τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα με βάση το μνημόνιο, αλλά προοιωνίζεται και νέα αντεργατικά μέτρα, όπως και η στρατηγική «ΕΕ-2020». Στο στόχαστρο μπαίνουν οι ήδη μηδαμινές δαπάνες για νοσοκομεία και ασφαλιστικά ταμεία, που σημαίνει νέες περικοπές, επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, «απελευθέρωση» επαγγελμάτων, νέα μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, χτύπημα του αυξανόμενου από τη δική τους πολιτική πληθωρισμού, δηλαδή νέο χτύπημα στο εργατικό εισόδημα, νέες φοροεπιδρομές, αλλά και νέες ανατροπές στο Ασφαλιστικό (το προβλέπει και η «Πράσινη Βίβλος» της ΕΕ). Τα ίδια προτείνει και ο διοικητής της Τράπεζας Ελλάδας, με άρθρο του σε αστική εφημερίδα. Σύμπλευση διαχειριστών για νέα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα. Εγρήγορση, ετοιμότητα, οργάνωση και πάλη του λαού, ενάντια στις συνέπειες, για ανάπτυξη που θα υπηρετεί τις δικές του ανάγκες και όχι των μονοπωλίων. Η πρόοδος, που εκτιμά το ΔΝΤ, είναι καταδίκη των εργαζομένων σε ανεργία, ανασφάλεια, φτώχεια, εκτοπισμός των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς για να προστατευτούν τα υπερκέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.