Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ για την Ενέργεια έβγαλε ξανά στον «αφρό» τις μεγάλες αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη - μέλη. Στο μόνο που συμφώνησαν χωρίς δεύτερη γνώμη, είναι να φορτώσουν στις πλάτες των λαών τον όποιο συμβιβασμό, για να θωρακιστούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Οποια πέτρα κι αν σηκώσεις, θα βρεις από κάτω ανταγωνισμούς που οξύνονται, στη σκιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου και των προβλέψεων για μια νέα οικονομική κρίση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η «ομοβροντία» που δέχεται η Γερμανία για «έλλειψη αλληλεγγύης», με αφορμή τα 200 δισ. ευρώ που δαπανά για να θωρακίσει την καπιταλιστική της οικονομία, ενώ εμποδίζει έναν συμβιβασμό για «ευρωπαϊκές λύσεις», που θα διευκολύνουν τη μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση σε κράτη - μέλη με υψηλότερα κρατικά ελλείμματα και χρέη.

Αλλη πλευρά των ανταγωνισμών είναι οι «αποχρώσεις» γύρω από τη συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με τη Ρωσία. Αλλά και για ζητήματα της στρατιωτικής «αυτονομίας» της ΕΕ, με τις αντιθέσεις να «απλώνονται» στον τομέα των εξοπλισμών και της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας.

Στον πυρήνα των ανταγωνισμών βρίσκονται και η μοιρασιά του περιβόητου Ταμείου Ανάκαμψης, η χρηματοδότηση της «πράσινης μετάβασης» και ο έλεγχος στρατηγικών υποδομών, που η σημασία τους για τις οικονομίες της ΕΕ μεγαλώνει, στο φόντο της «ενεργειακής απεξάρτησης» από τη Ρωσία.

Ενδεικτική είναι η συμφωνία που υπέγραψαν την περασμένη βδομάδα Γαλλία, Πορτογαλία και Ισπανία για τη δημιουργία υποθαλάσσιου αγωγού. Ο αγωγός θα μεταφέρει φυσικό αέριο και «πράσινο» υδρογόνο, παραμερίζοντας τα γερμανικά σχέδια για «αναβίωση» του αγωγού «MidCat», για τη διοχέτευση LNG στη Γερμανία μέσω Γαλλίας.

«Αρωμα» ...ευρωατλαντικής αντιπαράθεσης έχει και η αντίδραση στα σχέδια της γερμανικής κυβέρνησης να παραχωρήσει το λιμάνι του Αμβούργου στην κινεζική COSCO, την ώρα που κλιμακώνεται η σύγκρουση ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Κάτω απ' αυτές τις εξελίξεις, καταγράφηκε πριν από μερικές μέρες η αναβολή του κοινού υπουργικού συμβουλίου Γερμανίας - Γαλλίας, με τον Γάλλο υπουργό Οικονομίας να ομολογεί ότι «ο πόλεμος στην Ουκρανία, το ζήτημα του φυσικού αερίου και της Ενέργειας, αλλά και η πολιτική έναντι της Κίνας, μας οδηγούν σε έναν στρατηγικό επαναπροσδιορισμό των σχέσεών μας».

Οι αντιθέσεις αυτές, οι «ανησυχίες» για τη «συνοχή της ΕΕ» που εκφράζουν αστικά επιτελεία και οι δυσκολίες στον έναν ή στον άλλον βαθμό να υπάρξει πολιτική «σταθερότητα» στα κράτη - μέλη, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να προκαλούν «αγωνία» ούτε φόβο στους λαούς, όπως επιχειρούν να κάνουν στη χώρα μας η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα.

Αντίθετα, όπως σημειώνει το Κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ, «οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερες κυβερνήσεις - κεντροδεξιές, κεντροαριστερές, φιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές κ.λπ. - αποδεικνύουν ότι οι αντιθέσεις οξύνονται, ότι δεν είναι όλα ακίνητα, ότι τελικά δεν είναι παντοδύναμοι.

Αντίθετα μπορούν να δημιουργηθούν δυνατότητες κλονισμού της εξουσίας του κεφαλαίου. Αρκεί οι λαοί να εμπιστευθούν τη δύναμή τους, να αξιοποιήσουν προς όφελός τους αυτές τις δυσκολίες και όχι να βάλουν πλάτη στο "μπάλωμά" τους, για να πάρει το βάρβαρο σύστημα μια ακόμη ανάσα».

Αν κάτι αναδεικνύεται επομένως, είναι οι δυνατότητες να παρέμβει ακόμα πιο αποφασιστικά ο λαός στις εξελίξεις, με την πάλη του ενάντια στον πόλεμο και την εμπλοκή σε αυτόν, ενάντια στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, στις συνέπειες της ενεργειακής φτώχειας και της ακρίβειας, ενάντια στην προσπάθεια να φορτωθεί για μια ακόμη φορά στις δικές του πλάτες ο λογαριασμός του πολέμου, των κυρώσεων, της στήριξης του κεφαλαίου.

Οι εργατικοί - λαϊκοί αγώνες που ξεδιπλώνονται αυτήν την περίοδο στη Γαλλία, στη Βρετανία, στο Βέλγιο και αλλού, με μαζικές απεργίες και χιλιάδες εργαζόμενους στους δρόμους, σκορπίζουν αισιοδοξία και ελπίδα.

Οπως και τα μηνύματα από την προετοιμασία της πανελλαδικής απεργίας στις 9 Νοέμβρη στη χώρα μας, που τα συνδικάτα και οι άλλοι φορείς του κινήματος παλεύουν να αποτελέσει έναν πραγματικό ξεσηκωμό!