Η πυρκαγιά σε εργοστάσιο ανακύκλωσης πλαστικών στη Μεταμόρφωση, που μετέτρεψε για τρεις μέρες την Αττική σε «θάλαμο αερίων», χτυπάει για μια ακόμα φορά «καμπάνα» για τον κίνδυνο ενός βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης κλίμακας με ανυπολόγιστες συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα.

Οι ευθύνες της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά και των περιφερειακών και δημοτικών αρχών, συνολικά οι ευθύνες του κράτους είναι κυριολεκτικά τεράστιες, αφού λύνει τα χέρια στους επιχειρηματικούς ομίλους να ξεσαλώνουν σε βάρος της υγείας και της ζωής του λαού, καταργώντας ακόμα και τα πιο στοιχειώδη μέτρα πρόληψης και ασφάλειας, τα οποία αντιμετωπίζονται ως «περιττό κόστος», «αγκυλώσεις» και «βαρίδια» για τους «επενδυτές» και την κούρσα της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Στο βωμό του κέρδους και της άναρχης καπιταλιστικής ανάπτυξης, η «μπάλα» παίρνει ελέγχους και μέτρα ασφαλείας, όπως βέβαια κι ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πρόληψης και προστασίας των λαϊκών στρωμάτων απέναντι σε ένα πιθανό βιομηχανικό ατύχημα, σε περιοχές που εργοστάσια βρίσκονται δίπλα ή και μέσα στον οικιστικό ιστό, κι ενώ βασικοί οδικοί άξονες, όπως π.χ. οι δύο βασικές έξοδοι από την Αττική, περνάνε μέσα από βιομηχανικές ζώνες υψηλού κινδύνου!

Τεράστιες περιοχές, με άναρχη χωροθέτηση βιομηχανιών, όπως διυλιστήρια και χημικά εργοστάσια, αποθήκες, μονάδες κατεργασίας επικίνδυνων αποβλήτων, ακόμα και αποθήκευσης επικίνδυνων εκρηκτικών υλών, όπως αποκαλύφτηκε αμέσως μετά την τραγική έκρηξη στη Βηρυτό, βρίσκονται κυριολεκτικά «μια ανάσα» από τα μεγάλα αστικά κέντρα, μέσα σε κατοικημένες περιοχές, και χωρίς ούτε καν στοιχειώδη μέτρα προστασίας για ενδεχόμενο Βιομηχανικό Ατύχημα Μεγάλης Εκτασης, χωρίς ασφαλείς οδούς διαφυγής ή ένα δοκιμασμένο σχέδιο εκκένωσης για τους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους και κατοίκους.

Ολα αυτά πλάι στις υποστελεχωμένες υπηρεσίες πυρόσβεσης και αντιμετώπισης έκτακτων καταστάσεων, πλάι στις αποψιλωμένες υπηρεσίες ελέγχων, που όχι μόνο δεν φτάνουν να ελέγξουν τις εκατοντάδες βιομηχανίες, αλλά κι όταν το κάνουν, το τρύπιο νομοθετικό πλαίσιο, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, απαλλάσσει το κεφάλαιο ακόμα και από στοιχειώδη μέτρα.

Με βάση άλλωστε αυτό το νομοθετικό πλαίσιο οι κυβερνήσεις ΝΔ και προηγουμένως του ΣΥΡΙΖΑ έχουν χωροθετήσει ακόμα και μονάδες καύσης σκουπιδιών μέσα στις πόλεις, στον Βόλο, στη Θεσσαλονίκη κι αλλού, «πνίγοντας» τους εργαζόμενους των περιοχών αυτών στις διοξίνες και στα καρκινογόνα αέρια. Κι όλα αυτά ενώ έχουν σημάνει πάμπολλες προειδοποιήσεις, όπως π.χ. με την πυρκαγιά σε μεγάλη επιχείρηση ανταλλακτικών στον Ασπρόπυργο στα τέλη Ιούνη, την έκρηξη με τρία θύματα στο χώρο της πρώην ΠΥΡΚΑΛ στην Ελευσίνα προ ημερών, για να μην πάμε ακόμη πιο πίσω.

Ακόμη πιο προκλητική όμως είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης και της Περιφέρειας να φορτώσουν μέχρι και την ευθύνη για την αντιμετώπιση των συνεπειών από την πυρκαγιά στην περιβόητη... «ατομική ευθύνη», με τις ανεκδιήγητες οδηγίες της Πολιτικής Προστασίας και της Περιφέρειας στις ευπαθείς ομάδες... να κλείσουν τα παράθυρα και άλλα παρόμοια.

Καμιά ουσιαστική και άμεση ενημέρωση δεν υπήρξε για το πού κατευθύνεται το τοξικό νέφος, ποιες περιοχές κινδυνεύουν περισσότερο και ποια είναι η σύσταση και η διασπορά του. Για να μη μιλήσουμε για τα μέτρα που χρειάζεται να ληφθούν οργανωμένα και με κρατική ευθύνη, κυρίως για τις πιο ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.

Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ότι το αστικό κράτος, που είναι «παντού» όπου το απαιτήσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και τα συμφέροντά τους, δεν μπορεί παρά να είναι «απών» και εχθρικό απέναντι στις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, να αντιμετωπίζει ως «κόστος» τα μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής του λαού, παρά τις σημερινές πολύ μεγάλες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, της παραγωγής.

Γι' αυτό οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να περιμένουν την επόμενη τοξική βόμβα να εκραγεί. Μαζί με τον αγώνα τους για άμεσα μέτρα πρόληψης, προστασίας, όπως και για όλους τους απαραίτητους ελέγχους, χρειάζεται να βάλουν στο στόχαστρο την πολιτική στήριξης των καπιταλιστικών κερδών, το ίδιο το σάπιο σύστημα που προκαλεί «ασφυξία» στις ανάγκες τους.