Την αναμενόμενη δοκιμαστική «έξοδο στις αγορές», με την έκδοση κρατικού ομολόγου, θέτει ως νέο ορόσημο για να σηματοδοτήσει τη μετάβαση στην «επόμενη μέρα» του κεφαλαίου η κυβέρνηση, με τα αστικά επιτελεία να περιγράφουν τις «ευνοϊκές προοπτικές» που υπάρχουν για κάτι τέτοιο. Μετά και τη σημερινή συνεδρίαση του Εκτελεστικού Συμβουλίου του ΔΝΤ, που στη βάση και της πρόσφατης «επιστολής προθέσεων» και τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης προς το Ταμείο, αναμένεται να εγκρίνει και τυπικά τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα διάσωσης.

Η κυβέρνηση επιχειρεί έτσι να «εξαργυρώσει» για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου το «μομέντουμ» που της δίνει το πρόσφατο κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης», που μαζί με τα αντιλαϊκά μέτρα που περιλαμβάνει και τις δεσμεύσεις για τη συνέχιση των αναδιαρθρώσεων για πολλά ακόμα χρόνια, επαναφέρει όπως λένε την «εμπιστοσύνη» στην εγχώρια καπιταλιστική οικονομία, ανοίγοντας το δρόμο ώστε το κεφάλαιο σταδιακά να έχει πρόσβαση σε φτηνότερο δανεισμό και η κυβέρνηση μεγαλύτερη «ευελιξία» για την πολύπλευρη στήριξη του εγχώριου κεφαλαίου και την προσέλκυση «επενδυτών» και άμεσων ξένων επενδύσεων.

Είναι δηλαδή παραπάνω από φανερό ότι η αναμενόμενη «έξοδος» αφορά αποκλειστικά τα συμφέροντα και τους στόχους του κεφαλαίου, την ανάγκη για στήριξη της ανάκαμψης των κερδών του, τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητάς του, που περνάει κατά βάση από την ένταση της αντεργατικής επίθεσης.

Αλλωστε είναι χαρακτηριστικό πως όλες οι δηλώσεις των «θεσμών» και του εγχώριου κεφαλαίου οι οποίες σημειώνουν την «πρόοδο» που έχει κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, διαμορφώνοντας κλίμα για την «έξοδο στις αγορές», συνοδεύονται από την επισήμανση ότι η κυβέρνηση πρέπει «να αποφεύγει κάθε υπονοούμενο ότι μπορεί να υπαναχωρήσει από συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις», αλλά και ότι μένουν ακόμα πολλά να γίνουν για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, καθώς μια δοκιμαστική έξοδος έχει περισσότερο «συμβολικό» παρά ουσιαστικό χαρακτήρα.

Οπως χαρακτηριστικά είναι και τα όσα επισημαίνουν τα υπόλοιπα αστικά κόμματα που βρίσκονται στην αντιπολίτευση, αλλά και μια σειρά από αστικά επιτελεία, που είτε κατηγορούν την κυβέρνηση ότι δεν έχει τον «μεταρρυθμιστικό οίστρο» που χρειάζεται για την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων που ψηφίστηκαν πρόσφατα αλλά και την «πυγμή» για τα επόμενα, είτε την προειδοποιούν να μη δείξει κανένα σημάδι «κόπωσης» στην υλοποίηση των «μεταρρυθμίσεων», αλλά και να πάρει νωρίτερα τα αντιλαϊκά μέτρα, αφού η «έξοδος στις αγορές» δεν είναι «μονόπρακτο» και «οι αγορές επιβάλλουν πειθαρχία», όπως γράφτηκε.

Από αυτή την άποψη, γίνεται ακόμα πιο προκλητικό προς το λαό το κυβερνητικό αφήγημα που επαναλήφθηκε χτες από το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο ανακοίνωσε το μπαράζ των νομοσχεδίων που έρχονται στη Βουλή τις επόμενες μέρες, ότι η γρήγορη εφαρμογή των μνημονίων και των αντιλαϊκών μέτρων θα σημάνει για το λαό τη γρήγορη έξοδο από την «επιτροπεία», και θα «λύσει» τα χέρια της κυβέρνησης για να προχωρήσει το σταδιακό «κλείσιμο των πληγών» της κοινωνίας.

Αργότερα ή νωρίτερα, για περισσότερο ή λιγότερο επικοινωνιακούς λόγους ή όχι, με μικρότερο ή μεγαλύτερο επιτόκιο, το μόνο σίγουρο είναι ότι από την «έξοδο στις αγορές» όχι μόνο δεν έχει να περιμένει τίποτα ο λαός, αντίθετα αυτή θα αποτελέσει ένα νέο «ορόσημο» για την ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης, όπως δείχνουν και όσα περιλαμβάνονται στην τρίτη «αξιολόγηση» που ξεκινάει, έχοντας στον πυρήνα τους τις αντεργατικές ανατροπές, το χτύπημα στα συνδικαλιστικά δικαιώματα και στο δικαίωμα της απεργίας.

Οι εργαζόμενοι, ο λαός, όχι μόνο δεν πρέπει να έχουν καμία «αγωνία» για τους στόχους του κεφαλαίου, αλλά χρειάζεται να αντιπαρατεθούν συνολικά με αυτούς και τη στρατηγική των καπιταλιστών, αν θέλουν να σταματήσουν τον κατήφορο και να ανοίξουν δρόμο για την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών.