ΟΕΚ
Αποκλεισμός χιλιάδων δικαιούχων
ΣΕΛ. 16
FeedsΚΚΕ: Μοναδική διέξοδος για την εργατική τάξη και τη λαϊκή πλειοψηφία είναι με την πάλη της να ανατρέψει την εξουσία του κεφαλαίου, που μαζί με τους διεθνείς συμμάχους της δημιουργούν και διαχειρίζονται το χρέος σε βάρος της εργασίας μισθωτών και αυτοαπασχολουμένων
Ο ελληνικός λαός, καθώς και οι λαοί των κρατών - μελών της Ευρωζώνης δεν πρέπει να παρασυρθούν στις θριαμβολογίες των ηγετών της για τα βήματα στην κατεύθυνση της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης. Δεν πρέπει, ο λαός να παγιδευτεί στο κυβερνητικό και ευρωενωσιακό σύνθημα για «εθνική ενότητα», που στόχο έχει ν' αναστείλει την ταξική και λαϊκή πάλη, τους αγώνες, την πολιτική απαξίωση των αστικών κομμάτων, του αστικού πολιτικού συστήματος, της ίδιας της εξουσίας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων. Επιβεβαιώνεται η θέση του ΚΚΕ ότι δημόσιο χρέος, εμπορικά ελλείμματα και γενικότερα προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών μεταξύ καπιταλιστικών οικονομιών είναι μόνο εκδηλώσεις της καπιταλιστικής κρίσης, του ανταγωνισμού και της ανισομετρίας, που οξύνθηκαν με την ΟΝΕ και την Ευρωζώνη, δημιουργώντας εκατομμύρια εργατικού δυναμικού που πληρώνεται με μεροκάματα του 19ου αιώνα.
Η ΚΝΕ δηλώνει το αυτονόητο: είναι αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμα των εργαζομένων, των νέων και των οικογενειών τους στον τουρισμό, στις διακοπές, στην ανάπαυση, στην προαγωγή της υγείας τους, στην αναψυχή. Για την ΚΝΕ, ο τουρισμός αποτελεί σύγχρονη ανθρώπινη ανάγκη, είναι ένα καθολικό λαϊκό δικαίωμα.
Η απόφαση της Ευρωζώνης για το χρέος βάζει ακόμη πιο σφιχτή θηλιά στο λαό με την επιμήκυνση αποπληρωμής του. Ουσιαστικά, πρόκειται για υποθήκευση του παρόντος και του μέλλοντος των λαϊκών δυνάμεων. Αυτή η εκτίμηση επιβεβαιώνεται από την επιβράβευση των κυβερνητικών αντιλαϊκών μέτρων και κυρίως από τις νέες δεσμεύσεις για νέα κλιμάκωσή τους. Πρόκειται για μια μικρή, ελεγχόμενη χρεοκοπία, υπό την αιγίδα της Ευρωζώνης, ως συμβιβασμός μεταξύ των ισχυρών κρατών-μελών της ΕΕ, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και των τραπεζών. Η επιμήκυνση του δανεισμού ανακυκλώνει το πρόβλημα του ελληνικού δημόσιου χρέους και γενικότερα τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας μέσα στην Ευρωζώνη, οξύνει προβλήματα ανισομετρίας που αφορούν άμεσα και την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, ακόμα και την Ισπανία και την Ιταλία. Οσον αφορά την εγγύηση των ελληνικών τραπεζών, αυτή δε σημαίνει βελτίωση του εργατικού εισοδήματος, προστασία του αγρότη και του αυτοαπασχολούμενου από την απελευθέρωση των αγορών με την κυριαρχία των μονοπωλίων, από τις ιδιωτικοποιήσεις. Το αποκαλούμενο «ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ» δεν πρόκειται να ανατρέψει τη φτώχεια για τα λαϊκά στρώματα. Τώρα αντεπίθεση για λαϊκή εξουσία και αποδέσμευση από την ΕΕ.
Η δημοκρατία που εγκαθιδρύθηκε μετά την κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας 1967-1974, είναι ταξική και υποκριτική. Η καπιταλιστική κρίση το απέδειξε ακόμα περισσότερο. Τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα υπάρχουν μόνο σε χαρτιά, ιδιαίτερα στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις, ενώ ο αντικομμουνισμός οξύνεται. Το υπάρχον πολιτικό σύστημα είναι σάπιο μέχρι το μεδούλι, δε γιατρεύεται, μόνο ανατρέπεται. Μοναδική διέξοδος για το λαό είναι η συσπείρωση και η συμμαχία του, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για τη δική του εξουσία.
