ΒΙΕΝΝΗ.--

Την παραίτησή του από το υπουργείο Οικονομικών της Αυστρίας, καθώς και από τις θέσεις του αντικαγκελάριου και του αρχηγού του κόμματός του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος, ανακοίνωσε ο Μίχαελ Σπίντελεγκερ. Ο λόγος που επικαλείται είναι η προώθηση της «μεταρρύθμισης του φορολογικού συστήματος» που θεωρεί ότι πρέπει να γίνει αλλά όταν πρώτα θα έχει επιτευχθεί δημοσιονομική σταθερότητα. Ο συγκεκριμένος αστός πολιτικός στην κυβέρνηση συνεργασίας των σοσιαλδημοκρατών με το συντηρητικό κόμμα είχε δείξει εδώ και καιρό τις προθέσεις του. Φυσικά, αυτό που εκφράζει είναι η μερίδα εκείνη του κεφαλαίου που βλέπει στο διαχειριστικό μείγμα που προτάσσει την περιοριστική πολιτική, το δρόμο για την καπιταλιστική ανάκαμψη. Παρόλο που περιοριστική και λεγόμενη επεκτατική διαχειριστική πολιτική δεν χωρίζονται με «σινικά τείχη», είναι εμφανέστατο ότι και στην Αυστρία υπάρχει ενδοαστική διαπάλη για το πώς προωθώντας την αντιλαϊκή φιλομονοπωλιακή πολιτική θα εξασφαλιστεί καλύτερα η καπιταλιστική κερδοφορία.

Στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου ο 54χρονος Σπίντελεγκερ είπε χαρακτηριστικά, δίνοντας το στίγμα του: «Η μείωση του όγκου του αυστριακού δημόσιου χρέους που ανέρχεται στο 80% του ΑΕΠ πρέπει να έχει προτεραιότητα και η φορολογική μεταρρύθμιση μπορεί να έλθει μόνον εφόσον το κράτος εξοικονομήσει τόσα ώστε να μπορεί να προχωρήσει σε φορολογικές ελαφρύνσεις». Και σκωπτικά σημείωσε: «Ο αυστριακός δρόμος πρέπει να οδηγεί στο Βερολίνο και όχι στην Αθήνα». Επεσήμανε ακόμα ότι πρέπει προς το παρόν να δοθεί αναβολή στη «μείωση του φόρου εισοδήματος» όπως εξαγγέλλει ο κυρίαρχος του κυβερνητικού συνασπισμού σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Βέρνερ Φάιμαν στο όνομα του να μετριαστεί η δυσαρέσκεια των λαϊκών στρωμάτων και η άνοδος του εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων.

Πάντως, ο καγκελάριος δήλωσε ότι μετά την αποχώρηση του υπουργού αναμένει ότι ο συνασπισμός του με το Λαϊκό Κόμμα θα διαρκέσει μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές το 2018.

Η αντιπαράθεση που ξέσπασε στην Αυστρία, μια μέρα μετά τον ανασχηματισμό στη γαλλική κυβέρνηση με αφορμή τη στάση επίσης του υπουργού Οικονομικών, δείχνει την υπαρκτή δυσκολία που υπάρχει στα αστικά επιτελεία για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, οι αναδιατάξεις και η πιθανή αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού δεν έχουν καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Οι εργαζόμενοι με το ένα ή άλλο μείγμα είναι αυτοί που πληρώνουν το μάρμαρο, για να βγαίνουν με λιγότερες απώλειες από την κρίση οι εκμεταλλευτές τους, δηλαδή οι καπιταλιστές, κάτοχοι των μέσων παραγωγής.