«Η ιταλική προεδρία, που αναλαμβάνει τη σκυτάλη της αντιλαϊκής πολιτικής από την ελληνική προεδρία, θα συνεχίσει στην ίδια στρατηγική κατεύθυνση της ΕΕ, τη διασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, ανεξάρτητα από τα μείγματα της καπιταλιστικής διαχείρισης που προβάλλονται». Τα παραπάνω ανέφερε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Σωτήρης Ζαριανόπουλος, στην παρέμβασή του την Τετάρτη στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο, στη διάρκεια της συζήτησης για τις προτεραιότητες της ιταλικής προεδρίας.

Ο Σ. Ζαριανόπουλος υπογράμμισε τα εξής:

«Οι προτεραιότητες της ιταλικής προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ χαρακτηρίζονται από τον ίδιο κοινό στρατηγικό στόχο που διαπερνάει το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ: Τη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας - κερδοφορίας των ευρωενωσιακών μονοπωλιακών ομίλων, την ενίσχυση της θέσης τους στον παγκόσμιο μονοπωλιακό ανταγωνισμό. Η συζήτηση και οι αντιπαραθέσεις σχετικά με τη διατήρηση ή χαλάρωση της περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής δε συνεπάγονται καμία χαλάρωση των αντιλαϊκών μέτρων για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Αντίθετα προϋποθέτουν έντασή τους για να εξασφαλιστεί υψηλή κερδοφορία στα μονοπώλια.

Το μείγμα διαχείρισης της λεγόμενης ευέλικτης εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας που προβάλλει η κυβέρνηση Ρέντσι στην Ιταλία, τα περί "συμμαχίας των χωρών του Νότου" που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας, αφορούν στην ουσία τους τρόπους διάθεσης κρατικού χρήματος στο μεγάλο κεφάλαιο, τις μορφές ενίσχυσής του. Εκφράζουν τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις αστικές τάξεις και τμήματα του κεφαλαίου για την προώθηση των δικών τους ιδιαίτερων συμφερόντων. Πατάνε στο έδαφος των δυσκολιών της καπιταλιστικής διαχείρισης στην Ευρωζώνη και την ΕΕ, στις ανησυχίες του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου για την έκταση, το μέγεθος και τη διάρκεια της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Η προσήλωση της ιταλικής προεδρίας στην προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, οι επιδιώξεις της για την περαιτέρω ενίσχυση των μηχανισμών επιτήρησης και την ενσωμάτωση στις Συνθήκες της ΕΕ, των αντιλαϊκών διακρατικών συμφωνιών του "Δημοσιονομικού Συμφώνου" και του "Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας", προετοιμάζουν κλιμάκωση της επίθεσης της ΕΕ και των κυβερνήσεων ενάντια στους εργαζόμενους.

Βασική προτεραιότητα της ιταλικής προεδρίας αποτελεί η ενίσχυση της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ και του πολεμικού βραχίονά της, της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας, ιδίως στις περιοχές της Μ. Ανατολής, Λιβύης, Β. Αφρικής και Υποσαχάριας Αφρικής - Σαχέλ - Σομαλίας, που ενδιαφέρουν ιδιαίτερα την ιταλική αστική τάξη. Σηματοδοτεί έτσι νέο γύρο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της ΕΕ για τον έλεγχο περιοχών πλούσιων σε ενεργειακούς πόρους και κομβικών για τους δρόμους μεταφοράς τους, πολλαπλασιάζοντας τους κινδύνους γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων, με δραματικές συνέπειες για τους λαούς. Προμηνύει την ενίσχυση της καταστολής ενάντια στους μετανάστες.

Η ιταλική προεδρία επικαλούμενη τις καλές σχέσεις της με τη Ρωσία αυτοπροβάλλεται ως ο κατάλληλος μεσολαβητής, υποσχόμενη ότι θα επιλύσει τους ανταγωνισμούς στην Ουκρανία. Ομως, αποκρύπτεται ότι οι οξυμένοι ανταγωνισμοί στην Ουκρανία και σε άλλες εστίες πολέμου, όπως το Ιράκ, η Συρία κ.ά. έχουν να κάνουν με τη σφοδρή διαπάλη για το ποια αστική τάξη θα ωφεληθεί, ποια μονοπώλια θα ενισχυθούν μέσα από το μοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών και τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς της ενέργειας.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε από την ΕΕ, τις αστικές κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου, που την υπηρετούν. Ελπίδα για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα αποτελεί η ενίσχυση της πάλης τους, να οικοδομήσουν τη δική τους συμμαχία για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, με αποδέσμευση από την ΕΕ με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει».